Dag 2
Vertrek: Port
Aankomst: Saint-Médard-en-Forez
8:35 uur gereden, 146km, via de TET

Google tijdlijn maakt er best een recht lijntje van, in werkelijkheid zaten er wel wat meer bochten in
Ik ben voor 7 uur al uit mijn bed, ga ff naar de plee, poets mijn tanden, medicijnen er in.
Spullen inpakken, tent opruimen, gaan.
Maar ondertussen zet ik ff een bakje koffie, en om 8 uur stipt rijd ik de camping af.
Aan de overkant van de straat tank ik even, heb me zelf aangeleerd om er ongeveer 10 liter in te gooien.
Toch een verschil in gewicht met de 21 die er volgens het boekje in past, die ik er overigens nog nooit bij heb gekregen hoe lang ik ook door durfde te rijden met het reserve lampje aan.
Maar goed voor mij dus maar iets van 10 liter als ik offroad ga rijden, genoeg bereik, minder gewicht, is meer beter.
Ik rijd het dorp in opzoek naar een bakker, die zitten er 2 naast elkaar, waarvan 1tje geopend.
Pas de Pain staat er op een briefje geschreven, geplakt op de deur.
Ook goed dan maar een Eclair, en 2 chocolade croissants.
Terwijl ik naar buiten loop zie ik een appje van mijn vrouw, mijn dochtertje wil nog even videobellen.
Dus zo gezegd zo gedaan, ik peuzel ondertussen de Eclair op, en nadat ik opgehangen heb klim ik op de motor.
TET it is today.
Als ik koud 100 meter het dorp uit ben zie ik rechts van me in een veld 7 wilde zwijnen bij elkaar.
Super vet, ik maak er een foto van, app die naar mijn vrouw en rijd weer door.
Het is nog maar net 18 graden, heerlijk zo.
Vrij snel draait de TET de verharde weg af en slinger ik heuveltje op heuveltje af over grind- en zandpaden.
Ik stop na 5 minuten en laat wat lucht uit mijn banden, die stonden nog erg hard voor op de snelweg.
Het rijd niet super fijn daarna, alsof ik over knikkers rijd, zal wel bij de
echte noppen horen denk ik nog
Na een uurtje of 2 rijden stop ik even onder een boom voor een snack en een plasje plus grote boodschap.

Altijd fijn zo de eerste keer weer ergens in het bos wild poepen…:
(ja ik begraaf het netjes)
Ik was mijn handen, snack en drink wat, app even met mijn vrouw die heeft wat ongemakken met haar moeder.
In het gras springen flink wat sprinkhanen rond, flinke units ook nog.
Na een half uurtje klim ik weer op de motor, om na 500 meter te stoppen.
Dat voelt niet als op knikkers rijden maar als op knikkers op een ijsbaan
Ja hoor en lekke achterband, die Mitas rotzak was me gisterenavond al in het verkeerde keelgat geschoten.
Nu is het ding nog lek ook :(|(
Ik zoek een plekje op in de schaduw, van thuis weer ik dat de band los breken van de bead in de velg nogal een dingetje kan zijn.
Eerst dus nog een rondje aan de hand met de motor goed schuin, misschien loopt de band er dan vanzelf af.
Nee helaas.
Okay dan zie ik dadelijk wel.
Alle bagage van de motor af, ding op de middenbok, gereedschap er bij een sleutelen.
5 minuten later ligt het wiel er langs, en precies dan komen er 3 offroad rijders voorbij.
Ik zwaai naar ze in de hoop ze te laten stoppen, wat ze gelukkig ook doen.
2 lichte Honda 1 cilinders en een vlam nieuwe 890.
Het zijn 2 mannen en 1 vrouw die ook de TET aan het rijden zijn.
Gelukkig spreekt 1 van de mannen perfect Engels, hij reist heel de wereld over voor zijn werk, dus vandaar.
Ik leg hem uit dat ik een lekke band heb, dat ik alles bij heb om hem te verwisselen maar ik niet weet of het lukt om de band van de bead te krijgen.
Hij wijst naar de 890, de zijstandaard en we begrijpen elkaar.
Toch maar eerst even proberen door er op te staan staat, en ja hoor met wat hulp van de Fransman, flink stampen en plop de band schiet los.
Ik lepel hem er aan 1 kant vanaf, draai de velg om en om de andere kant komt zo los van de bead door er ook een keer flink op te stampen.
Ik overtuig mijn nieuwe Fransen vrienden dat het verder wel lukt en zeg dat ze gewoon lekker door moeten rijden.
Binnenband er uit, ding oppompen, maar ik vind nergens een lek.
Nou ja dan toch maar de nieuwe binnenband er in.
Alles in omgekeerde volgorde weer in elkaar gezet, motor gestart, compressortje aan en meer wachten tot er genoeg druk in zit zodat hij op de bead plopt.
Uiteindelijk na bijna 5 minuten pompen

bij 5 bar plopt de laatste kant er op.
Wiel er weer in, bagage terug er op, motorkleding weer aan en gaan.
Ondertussen heb ik wel al mijn water op opgedronken, dus opzoek naar een vriendelijke Fransman bij wie ik mijn camelbag mag vullen.
De route gaat ondertussen meer door de velden, en de temperatuur is gestegen naar 28 graden.
Ik blijf maar in mijn hoofd herhalen dat mijn water op is.. -O-maar ik zie eigenlijk alleen maar velden, bossen en gesloten huizen.
Niemand in de tuin, niemand buiten.
De Dijk galmt door mijn hoofd, niemand in de stad zingt Huub v/d Lubbe en ik blèr goed hard mee.
Dat is dus waarom mijn Cardo niet op voice command staat, een man moet wel gewoon een lekker stukje kunnen grunten in zijn helm.
Na een half uurtje zie ik een dorpje langs de route, dus ik denk daar meer geluk te hebben in mijn water speurtocht.
Maar wederom, gesloten luiken en deuren, geen Fransman of vrouw op straat.
Nog wat rondjes door het dorp later zie ik ineens een speeltuin met een publieke wc er bij.
Super netjes, gepoetst, papierenhanddoekjes, zeep, schone wc..
Ik proef het water uit de kraan, okay smaakt goed
Ik vul mijn camelbag en maak mijn hoofd nat.
De warmte begint me echt wel parten te spelen.
Ik heb een volledig kevlar gevoerde broek aan, die ook nog best wel strak om mijn benen zit.
Die bodyprotector waait wel redelijk door, zolang ik rijd. Maar stop ik dan is het een warm synthetisch zwart ding strak om mijn lijf.
Ik besluit om even pauze te houden hier.
Er is een groot afdak met wat bankjes in de schaduw.
Ik trek mijn laarzen en broek uit en ga in mijn t-shirt en onderbroek lang uit op 1 van de bankjes liggen.
Eet het restje naturel chips van gisteren op en drink flink wat water.
Na een half uurtje voel ik me wel weer wat beter.
Ik gloep nog zo een Decathlon power gelletje naar binnen, bah wat zijn die dingen goor.
Trek mijn motorkleding weer aan, maak mijn colsjaaltje nat en klim weer op de motor.
De zon weer terug in, de paden wachten.
Ik zie dat het ondertussen ook al de 30 graden heeft bereikt, en een goed half uur later komt Lyon in zicht.
Ik stop bij een mini supermarkt die open is, koop een koud multivitaminen drankje (suiker bommetje) en 1 banaan.
Buiten de winkel onder de luifel drink dat pakje leeg en eet de banaan op.
Voor mij een verkeerslicht waar een jong Frans stelletje in de auto stopt voor het rode licht.
Ik krijg 4 duimen in de lucht voor mijn banaan.. denk ik.
Of voor mijn motor, of de combinatie van die beide??
Nog een kwartier later rijd ik de buitenwijken van Lyon in, de TET gaat er echt dwars doorheen.
Gelukkig is het zondag en nog net siësta tijd, het is er dus erg rustig, wel super warm maar goed daar houd ik wel over op (voor) nu.
Een goede drie kwartier later slinger ik weer tussen de fruitbomen over de heuvels ten zuid westen van Lyon.
Niet heel ver van mijn zie ik donkere wolken, en na 5 minuten begint het ook te spetteren, en nog 5 minuten later echt te regenen.
Ik rijd even door zodat ik een beetje afkoel, maar echt kouder wordt het helaas niet.
Onder een boom wacht ik even de ergste regen af en zie dan dat ik wel parallel aan de TET rijd naar niet er op!?!
Ik steek de eerste mogelijkheid die er is door naar de route die onder in het dal loopt.
Meteen gaat de route terug omhoog, een steil, smal pad op.
Maar nu met een vochtige natte rode kleigrond, 2 diepe geulen en grote, erg grote keien.
Formaatje baksteen zeg maar

Ik blijf met moeite aan mijn stuur hangen, geef gas en het gaat eigenlijk nog redelijk.
De eerste serieuze "uitdaging voor mij en mijn Guzzi.
Het ging dus redelijk tot er een dikke zwarte PE waterslang schuin over het pad ligt, van het ene veld links naar het andere veld rechts van het pad.
Het voorwiel krijg ik nog wel over die slang, maar mijn achterwiel verliest grip en ik mijn evenwicht.
En ja hoor ook snelheid is wat ik dus verlies en ik kantel zo om, natuurlijk richting heuvel af ..
Zelf heb ik op het eerste gevoel zo niks, de Guzzi ook niet echt lijkt het.
Ik zet de motor recht, okay dat lukt misschien hierna nog 1 keer maar de rest van mijn energie is op gegaan aan de warmte.
Had ik al verteld dat het warm was??
Met de motor rechtop, klim ik weer in het zadel, maar de motor staat schuin op het steile pad, diagonaal zeg maar.
Met wat heen en weer schommelen, stuurtje steeds draaien kom ik weer recht in de rijrichting.
Heuvel op is het wat er wacht.
Okay, motor starten, klap in zijn 1, commitment, gas er op, koppeling los en meteen staan op de stepjes.
Het lukt, ik hobbel naar boven en na 500 meter sta ik weer op het asfalt.
Die zelfde weg waar ik net ook over hen reed..})
Nadere inspectie leert me dat het tipje van het rempedaal is verbogen.
Het pedaaltje zelf gelukkig niet. Ik buig het wat rechter, een stop net voordat het afbreekt.
Ik voel aan mijn ellenboog dat ik daar een kleine schaafwond heb, net naast mijn ellenboog protector natuurlijk.
Evengoed, weer door, er volgt nog zo een klimmetje, nu heb ik de Gopro wel aan, en dan val ik natuurlijk niet.
Gelukkig is het nu bewolkt en zakt de temperatuur een paar graden, naar een koele 28 graden. Heerlijk

Voor Lyon waren het vooral grindpaden, hier zijn het veel keien en grote stenen.
Smalle paden, klimmen en dalen over die stenen heen.
Gelukkig val ik niet meer en kan ik volop genieten van het rijden, de omgeving en de temperatuur
Op een minipaadje door wat bossen kom ik ineens langs een klein veldje met wat paarden er in.

Ik wil wat foto's om naar mijn dochtertje te sturen maar echt zin om naar mij te komen hebben deze 4-voeters niet.
Ik begin toch wel vermoeid te raken, dus spreek met mijzelf af dat ik om 5 uur stop.
Ergens waar ik even kan zitten en uitrusten en opzoek kan naar een overnachting locatie.
In de verte zie ik dat het flink aan het regenen is, gelukkig gaat de route er redelijk omheen, en in een volgend dorpje stop ik bij het dorpshuis. Daar vind je bijna altijd wel wat bankjes onder een afdak.
Helm af, voeten omhoog, Google aan en opzoek naar een slaapplaats.
Geen campings in de buurt..

Booking.com app maar even snel geïnstalleerd en opzoek naar iets in de buurt, met eigen badkamer en bij voorkeur iets te eten.
Eerste hit is 45 euro, voor 1 nacht met ontbijt, geen avond eten helaas maar dat los ik daar wel weer op.
Meteen geboekt, in de navigatie gepropt en weer op de Guzzi geklommen.
3 bochten later zie ik dat ik recht die bui in wordt geleid door mijn navigatie.. omg wordt ik dan toch nog zeiknat.
Nou ja net niet, maar half nat zeg maar.
Een dorpje van niets, kerk, Chateau, gesloten restaurant.
Wat is dat toch met die Fransen, hoogseizoen, overal toeristen, maar op zondag een maandag zijn de meeste restaurants dicht.. willen ze geen geld verdienen of zo?
Evengoed, ik heb een sobere maar fatsoenlijke 1 persoonskamer, met eigen badkamer.
Ik sjouw wat spullen van de motor naar binnen, ding mag buiten slapen vannacht.
Schuif het laatste biertje wat ik nog had in de vriezer in het keukentje.
Duik onder de douche, kleed me om, hang mijn motorkleding te luchten.
Ondertussen is het pintje koud genoeg, dus die gaat er goed in.
Ik zoek op Google naar een tentje om wat te eten, 10 minuten verderop een dorpje met wat zaakjes die wel open zijn.
Weer terug op de motor, in de miezer regen, rustig die kant op getokkeld.
Le Keb's de plaatselijke Kebab tent, ik schuif in een paar minuten voor 9,5 euro Kebab en friet naar binnen.
Fanta er bij en weer terug naar de B&B.
In de B&B zoek ik ff de wifi code op en verslik me in mijn eigen gegniffel.
Ik ga op bed liggen en schrijf wat aan mijn verslag, uurtje later vallen mijn ogen dicht en leg ik mijn telefoon weg.
Ik slaap als een blok maar wordt ergens in de nacht wakker van een geluid.
Het klinkt als een beestje in mijn kamer, een muis??
Het duurt even voordat ik met mijn kippige ogen mijn zaklamp op mijn telefoon aan heb.
Het blijkt inderdaad een muis te zijn, een vleermuis..:o
Rondjes vliegend die mijn kamertje, het raam staat wagenwijd open maar terug naar buiten vind hij niet.
Ik hoor zijn piepjes waarmee hij "kijkt".
Hij land in het gordijn, dus ik haal snel mijn kleding weg die ik voor het raam te luchten had gehangen.
Nog wat rondjes vliegt hij en hop ineens is hij buiten.
Ik ga weer in bedje liggen en slaap binnen de minuut denk ik.
[
Voor 100% gewijzigd door
Bommes op 30-08-2023 12:53
]
If you think you are too small to be effective, you have never been in the dark with a mosquito.