Partner overspannen, wordt geacht weer te gaan werken

[bszz]

Maasluip schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 07:58:
[...]

Misschien een beetje OT maar hier sta ik wel van te kijken. En is dat dan het lesgeven / voor de klas staan op zich (dus de kinderen) of is dat de managementstructuur van het onderwijs?

In het kort: Moeilijke klas met veel niet vakinhoudelijke problematiek die al meerdere docenten versleten had, geen steun van een team of directie en loyaliteit tov leerlingen die dan weer geen docent zouden hebben.

[psychodude]

evilution schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 08:44:
We moeten misschien eens ophouden ziek zijn financieel af te straffen. Ziek zijn is geen keuze.

De vraag is natuurlijk wel, wat is eerlijk in wie de lasten draagt van het ziek zijn.

Ik begrijp @Lordy79 in deze ook wel. In het geval van de partner van TS, deze is begin dit kalenderjaar gestart. Neem daarin mee dat dit werk in het onderwijs betreft, zal dus de tweede week van januari geweest zijn. Met uitval eind maart, is er sprake van hoogstens circa 10 weken aanwezigheid op de werkvloer.

Naar wat voor een verhouding is het dan nog acceptabel om de lasten hiervoor te dragen als werkgever. Je draagt best een flinke kostenpost af als school in een werknemer waarvan je weet, of in ieder geval vrij aannemelijk is, dat je hier niet mee doorgaat en het contract niet verlengd gaat worden.

Zeker bij dit soort (vermoedelijk) publieke diensten speelt natuurlijk ook nog eens mee dat de ontstane kostenpost betekend dat er elders op de begroting bespaard zal moeten worden. Een school heeft tenslotte niet erg veel ruimte om maar even de inkomsten te doen vergroten om een extra leraar te betalen.

Dan kunnen we natuurlijk wel spreken over CAO's en

The Zep Man schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 08:51:
Geaccepteerd ondernemersrisico, want het betreft een CAO.

maar feit blijft natuurlijk dat een school nu niet bepaald een bedrijf is met een hoge omzet en winsten om dit soort tegenslagen goed op te vangen.

Maatschappelijk gezien zou het dan wat dat betreft in dit soort casus vermoedelijk efficiënter zijn om een contract vervroegd te mogen ontbinden en er een herintegratie traject via het UWV komt te verlopen.

mathy_ schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 08:24:
Ontslag en overstappen naar W.W. brengt voor de werknemer nog veel meer stress met zich mee. 70% van het laatst verdiende loon. Natuurlijk de sollicitaties, of je gaat bij het uwv de ziekte wet in met begeleiding die je ook aan het werk willen hebben.

Uiteraard komt deze angst dan natuurlijk snel om de hoek kijken. Maar we moeten gewoon realistisch blijven. Herintegratie bij de huidige werkgever gaat vermoedelijk ook niet werken. Het is nu medio mei. Er gaat nu een episode komen van circa 6 weken minimale arbeidsparticipatie. Dan zomervakantie. Daarna zal de start vermoedelijk wederom beperkt zijn in begin september. Ergens eind oktober zal de directie al de knoop door moeten gaan hakken om het ontslag in gang te zetten en formaliseren in november. Die keuze gaat naar mijn mening dan ook volkomen te verwachten en logisch zijn. Ik acht de kans zeer klein dat er besloten wordt om het contract te doen verlengen.

Dat geeft partner van TS nu dus zo'n 6 weken de tijd om zich te gaan stressen op tijdelijke terugkeer naar de werkvloer voor de zomervakantie. Tijdens de zomervakantie een periode van circa 8 weken stress t.a.v. de alsmaar naderende start van het nieuwe schooljaar. En dan nog eens zo'n 2 maanden stress door het vooruitzicht op en tijdelijke terugkeer op de werkvloer, en een waarschijnlijk naderend ontslag.

En na het ontslag, sta je weer op 0. En begin je alsnog het traject bij het UWV. Maar heb je tegelijkertijd ook van je eigen leven circa 6 maanden additioneel stress ervaren.

Door de huidige manier waarop het systeem werkt zitten er helaas financiële implicaties aan de manier waarop de WW werkt. Maar ik denk dat je je oprecht niet al te blind moet staren op die 30% in een situatie als deze. Zeker niet als je in overweging neemt dat die 30% er toch zeer waarschijnlijk aan gaat zitten komen, al niet nu dan wel na ontslag.

[Marzman]

Maasluip schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 07:58:
[...]

Misschien een beetje OT maar hier sta ik wel van te kijken. En is dat dan het lesgeven / voor de klas staan op zich (dus de kinderen) of is dat de managementstructuur van het onderwijs?

Is dan niet gewoon de baan niet geschikt voor jou/of jij bent niet geschikt voor de baan (dat komt op hetzelfde neer). Niet iedereen kan elke baan uitvoeren, ik heb ook bewust banen geweigerd of er niet op gesolliciteerd omdat ik weet dat dit me extra stres oplevert.

[The Zep Man]

psychodude schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 09:21:
maar feit blijft natuurlijk dat een school nu niet bepaald een bedrijf is met een hoge omzet en winsten om dit soort tegenslagen goed op te vangen.

Dan verzeker je je daartegen. Het motiveert ook om mensen niet tot overspannen door te laten werken.

Maatschappelijk gezien zou het dan wat dat betreft in dit soort casus vermoedelijk efficiënter zijn om een contract vervroegd te mogen ontbinden en er een herintegratie traject via het UWV komt te verlopen.

Nee, want als de werkgever deels schuldig is aan het overspannen zijn dan komt die er goedkoop vanaf. Dit stimuleert werkgevers om niet werknemers tot aan een burnout door te laten werken.

Als je mensen voor je laat werken, dan neem je daar verantwoording over. Ondernemen is risico's nemen, en niet afschuiven op de maatschappij zodra het fout gaat. Ondernemen is ook failliet gaan als je je zaken niet op orde hebt.

[Voor 4% gewijzigd door The Zep Man op 10-05-2023 09:26]

[psychodude]

The Zep Man schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 09:26:
[...]


Dan verzeker je je daartegen. Het motiveert ook om mensen niet tot overspannen door te laten werken.


[...]


Nee, want als de werkgever deels schuldig is aan het overspannen zijn dan komt die er goedkoop vanaf. Dit stimuleert werkgevers om niet werknemers tot aan een burnout door te laten werken.

Als je mensen voor je laat werken, dan neem je daar verantwoording over. Ondernemen is risico's nemen, en niet afschuiven op de maatschappij zodra het fout gaat. Ondernemen is ook failliet gaan als je je zaken niet op orde hebt.

Ja, laten we probleemscholen... veelal gelokaliseerd in probleemwijken... simpelweg failliet laten gaan. Dan schuiven we problemen tenslotte niet af op de maatschappij .

[StevenK]

bszz schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 08:59:
[...]

In het kort: Moeilijke klas met veel niet vakinhoudelijke problematiek die al meerdere docenten versleten had, geen steun van een team of directie en loyaliteit tov leerlingen die dan weer geen docent zouden hebben.

Vooral dat laatste is - juist bij burnout (achtige) klachten - een enorme valkuil. Een werknemer die dat verantwoordelijkheidsgevoel niet of minder heeft, heeft daar tijdens ziekte ook minder last van. Maar juist wanneer je met een overgelopen emmer thuis zit, je druk te maken om de kinderen die geen docent hebben, raak je makkelijk in een vicieuze cirkel. En dat stuk, dat is toch echt de verantwoordelijkheid van directie/management van de organisatie.
In mijn laatste functie had ik ook van die werknemers en die belde ik dan wel eens vrijdag einde van de dag op, als het een zware week was geweest om te vragen wat hen nog dwars zat en ook met ze te bespreken dat ik liever had ik dat ik - als verantwoordelijke - met dat probleem het weekend in zou gaan dan zij.

[The Zep Man]

psychodude schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 09:51:
[...]


Ja, laten we probleemscholen... veelal gelokaliseerd in probleemwijken... simpelweg failliet laten gaan. Dan schuiven we problemen tenslotte niet af op de maatschappij .

Als probleemscholen... veelal gelokaliseerd in probleemwijken... failliet kunnen gaan, dan moeten die scholen maar meer geld krijgen. Dat is een ander maatschappelijk probleem, buiten de scope van dit topic.

[Wolly]

mathy_ schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 08:24:
[...]

En iemand die niet 100% zich zelf is beschermen door iemand mee te laten gaan met zo'n gesprek is heel normaal en kan de angst weg nemen.

Ik ben het met je eens dat iemand mee laten gaan kan helpen, maar dat zou dan in mijn ogen de maatschappelijk werker, vertrouwenspersoon of een ander neutraal persoon moeten zijn en niet de partner die op allerlei vlakken ook belangen en afhankelijkheden heeft met de zieke medewerker.


In zo'n gesprek kan een partner nooit onafhankekijk zijn.

[eric.1]

mathy_ schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 08:24:
[...]

Maar of het nu in de laatste maanden is onstaan of eerder, maakt dit uit? Ze wordt er niet minder overspannen van neem ik aan.

Nouja, indien de daadwerkelijke oorzaak niet wordt bloot gelegd en aangepakt dan zal een toekomstgerichte aanpak niet mogelijk zijn.

En iemand die niet 100% zich zelf is beschermen door iemand mee te laten gaan met zo'n gesprek is heel normaal en kan de angst weg nemen.

Moet die persoon, ongeacht wie het is, niet toevallig mede onderdeel zijn van het probleem. En dat brengt je weer terug bij punt 1.

[evilution]

psychodude schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 09:21:
[...]


De vraag is natuurlijk wel, wat is eerlijk in wie de lasten draagt van het ziek zijn.

Ziek zijn kan iedereen overkomen. Eerlijk zou zijn als we daar allemaal de lasten van dragen zonder dat daadwerkelijk ziek zijn een individu met extra kosten opzadelt.

[Lt.Mitchell]

evilution schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 18:44:
[...]


Ziek zijn kan iedereen overkomen. Eerlijk zou zijn als we daar allemaal de lasten van dragen zonder dat daadwerkelijk ziek zijn een individu met extra kosten opzadelt.

*knip* dit soort veroordelende aannames dragen niet bij aan een constructief gesprek

[Voor 34% gewijzigd door ZieMaar! op 11-05-2023 07:32]

[ninjazx9r98]

Wolly schreef op woensdag 10 mei 2023 @ 10:04:
[...]


Ik ben het met je eens dat iemand mee laten gaan kan helpen, maar dat zou dan in mijn ogen de maatschappelijk werker, vertrouwenspersoon of een ander neutraal persoon moeten zijn en niet de partner die op allerlei vlakken ook belangen en afhankelijkheden heeft met de zieke medewerker.


In zo'n gesprek kan een partner nooit onafhankekijk zijn.

Waarom zou die persoon onafhankelijk moeten zijn? Overspannen/burnout heb je niet alleen last van tijdens kantoor/werkuren maar 24 uur per dag en een partner is dan juist in staat om aanvullende informatie te geven daar waar de werknemer zelf daar niet goed toe in staat is.
Mijn vrouw (verpleegkundige) heeft net voor en deels tijdens corona een burnout gehad en dat heeft enorme indruk op me gemaakt. Ik heb me voor die tijd nooit gerealiseerd wat je hersenen met je kunnen doen. Alles wat zo lang vanzelfsprekend is geweest zoals praten met collega's, met een manager, met een arts zijn ineens zaken waar iemand letterlijk dagen vantevoren wakker van kan liggen. Je hebt eigenlijk "ineens" een andere partner en gaat je na de diagnose realiseren dat er toch wel tekenen waren dat er iets niet klopte en een beetje manager/werkgever zal dat ook vaak achteraf toegeven.
Werd bij mijn vrouw overigens ook geadviseerd door de huisarts, poh ggz om gesprekken samen te doen en ook de bedrijfsartsen (meervoud, we hebben er vijf gehad in 1,5 jaar tijd door hoog verloop) vonden dat een goed idee omdat je er ook samen doorheen moet zien te komen.
Doe je het niet samen dan loop je het risico dat er enige tijd later geen samen meer is.

[bszz]

*knip* liever een tr de volgende keer

[Voor 92% gewijzigd door ZieMaar! op 11-05-2023 07:33]

[Jarno]

*knip* dat is een andere discussie

[Voor 89% gewijzigd door ZieMaar! op 11-05-2023 07:33]

[Lt.Mitchell]

*knip* bij vragen over moderaties -> DM, nooit het topic zelf gebruiken

[Voor 82% gewijzigd door ZieMaar! op 11-05-2023 07:44]

[Fraggert]

@kuruya hoe staat het er hiermee?