Grote problemen zijn lastig behapbaar, dus die moet je afpellen.
Uiteindelijk wil je je inkomsten en uitgaven in balans hebben (met de balans iets overhellend naar de inkomstenkant zodat je een buffer kunt opbouwen).
Meer inkomsten is 1 mogelijkheid, maar een lastige. Een carriereswitch zal, zoals iemand eerdre opmerkte, helaas een teruggang in inkomen betekenen, ervan uitgaande dat je tot op heden jezelf te duur hebt weten te verkopen in een vak dat je niet ligt.
ZZP-er worden klinkt leuk, kan heel leuk zijn, maar zoals anderen opmerken zijn de redneen die je ervoor aandraagt de verkeerde (met name, kort samengevat, "even snel cashen").
Niet om je angst aan te praten, maar ik ben dik tien jaar ouder dan jij, en in januari van dit jaar viel ik opeens om, naar bleek met een hersentumor. Hoewel ik er naar omstandigheden enorme mazzel mee heb gehad, had me dit zomaar opeens een jaar kunnen kosten. Financieel heeft dat voor mij (als ambtenaar in loondienst) geen impact (behalve mijn eigen risico dat op gaat) maar als ZZP-er ben je een jaar aan inkomsten kwijt. En dus je huis.
De [i[kans[/] dat je dit overkomt is heel klein, maar de
impact is voor een beginnende ZZP-er zonder buffer
gigantisch. De facto lig je met een beetje pech letterlijk op straat. Is dat een gok (!!!) die je wilt wagen?
Aan je uitgavenkant heb je een redelijk overzicht, maar "deze kosten noem ik niet want daar ga ik mee stoppen" is een
enorme red flag. Je
gaat stoppen met roken? Nee, je rookt je pakje leeg, geniet van die laatste paar peuken, en steekt daarna geen enkele peuk meer op! Met 50 euro in de maand ben je trouwens geen enorm zware roker, wat stoppen relatief iets makkelijk zou kunnen maken, maar stel dat niet uit. Je gooit 600 euro per jaar weg zolang je twijfelt.
Dit soort kosten ga ik drastisch verminderen, maar er moet ook wat plezier overblijven. Ik kan niet als een robot gaan leven en al het geluk uit mijn leven schrappen. Roken en uitgaan gaat er uit, kleding wordt ook minder.
Dat zou duis moeten zijn
Dit soort kosten heb ik drastisch verminderd, dat is lastig, maar ik moet gewoon even een paar jaar doorbijten. Roken en uitgaan zijn er uit, kleding is ook flink minder.
Ik begrijp je weerstand tegen
echt sober leven (er moet ook nog wat leuks overblijven) maar het went, en uiteindelijk heb je jezelf een enorme wortel om voor te houden: zodra je creditcard (die is duur!!!!) en vervolgens je PL (is ook duur!) afbetaald zijn kun je heel makkelijk je hypotheek betalen en je studieschuld aflossen, terwijl je dan, naast het opbouwen van een buffer, jezelf ook weer (rustig aan!) wat pleziertjes kunt veroorloven zonder dat je je zorgen hoeft te maken over je financiele toekomst.
Wat betreft je werk, ik zou het, gezien je momenteel zeker niet onaardige salaris(!), toch nog een paar jaar uitzingen in loondienst. Ja, dat duurt iets langer dan je (veel te optimistische) ZZP-fantasie, maar biedt wel veel meer zekerheid. Het feit dat je overweegt om zekerheid op te geven (dus
risico te lopen!) in ruil voor een
kans op een paar maanden tijdswinst klinkt, hoe lullig het ook klinkt, als de gedachtengang van een gokker. Pas daar mee op