Conflict over trouwen

[JvdKamp]

Disclaimer: het dilemma waar ik mee zit is zeker ook grappig, maar ik zit er serieus mee. Dus naast wat humor zou ik serieus advies ook erg waarderen. Aangezien mijn partner ook op GoT actief is heb ik een nieuwe account aangemaakt

Het dilemma is als volgt. We zijn bijna 10 jaar bij elkaar en hebben 1 kindje van 2. We hebben het nooit heel serieus over trouwen gehad omdat ik dit niets vind toevoegen en mijn partner tot 2 jaar geleden ook niet (per sé) wilde. Dat is echter veranderd. De laatste 1.5 jaar krijg ik zeer actieve hints dat het toch echt de bedoeling is dat ik haar ten huwelijk ga vragen. Ze vindt het toch een waardevolle toevoeging als bezegeling op ons gezin.

Ik zou het heel mooi vinden om haar 'mijn vrouw' te kunnen noemen en ook ik zie het als een bezegeling van onze relatie en ons gezin. Het probleem is echter dat ik op slot schiet op het moment dat ik over 'de trouwdag' nadenk. Voor mij voegt die niks toe en levert die eerder veel stress op. Ik vind het echt enorm zonde van het geld (ondanks dat we het kunnen betalen) en door een aantal conflicten in de familie (ooms/tantes met ouders) wordt het uitnodigen en keuzes maken van wie wel/niet ook een groot drama. Tot zo'n niveau dat ik hier wel eens wakker van lig terwijl een trouwdag een hele mooie dag zou moeten zijn.

Ik zie er dus flink tegenop en doe het daarom liever niet. Dat ik met haar wil trouwen staat vast. Dat kunnen we wat mij betreft vandaag regelen. Het probleem zit voor mij in de trouwdag zelf. Ik ben best flexibel en in veel gevallen ga ik met haar mee om haar gelukkig te maken. Bij dit dilemma merk ik dat het me heftig raakt omdat ik over een aantal 'grenzen' heen moet gaan.

Ik wil voorkomen dat we straks trouwen en ik er flink tegenop zie. Ik wil ook voorkomen dat we het niet doen om deze reden. Een compromis vinden lijkt vooralsnog lastig (geregistreerd partnership, alleen een feestje geven, trouwen in Las Vegas ). Die leidt tot de uitspraak 'als het zo moet dan laat maar zitten'. Het wordt in die gesprekken meer een onderhandeling met trouwen onder voorwaarden. Ik merk dat we op dit gebied andere waarden hebben.

Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. Dat kan ook zijn 'take a big one for the team' overigens.

[VidaR-9]

Ik zou er eens goed, open en eerlijk met je aanstaande vrouw over praten. Als je hier samen niet uit komt kan je beter überhaupt niet eens te trouwen.

[evilution]

Ja, je laatste zin dus.

[Cyriel85]

Waarom dan niet in klein gezelschap alleen voor de gemeente trouwen?
-Kost geen/weinig geld.
-Je laat bijna niemand komen, dus ook geen familie drama's
-je doel, bezegelen is geregeld

[renegrunn]

Wil ze trouwen of een feest?

Verder, heel herkenbaar: ik zou ook wakker liggen van een traditionele trouwdag. Gelukkig staat mijn vriendin er hetzelfde in, en zijn daarom voor geregistreerd partnerschap gegaan.

[ Voor 84% gewijzigd door renegrunn op 26-07-2022 12:42 ]

[wokkelz]

Officieel trouwen bij de gemeente met alleen ouders, broers en zussen. Daarna lekker op huwelijksreis van 2/3/4 weken en klaar.
Geen stress over zaken organiseren voor feestjes, uitnodigen enz.

[Wouterkaas]

Lijkt me dat je vriendin je er meteen uitpikt als ze dit topic leest, maar dat terzijde

Waar ben je bang voor qua trouwdag? Is het dat jij gelijk een traditionele bruiloft voor je ziet waar je tegenop kijkt? Wil zij een traditionele bruiloft? Wat zou je zelf graag willen op je trouwdag? Nuttige zaken om in de eerste plaats voor jezelf al eens over na te denken.

Daarnaast staat niks je in de weg om het gewoon met je vriendin te bespreken. Kan leuk en aardig zijn om haar als totale verrassing ten huwelijk te vragen en dan te zien hoe het verder gaat, maar IMO is helemaal niks mis met gewoon met elkaar bespreken hoe jullie hierover denken. Blijkbaar geeft het je nu al stress, dus ik denk dat je jezelf enorm tekort gaat doen als je je hier nu blind in gaat storten.

[Wormaap]

renegrunn schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:40:
Wil ze trouwen of een feest?

Verder, heel herkenbaar. Gelukkig staat mijn vriendin er hetzelfde in, en zijn daarom voor geregistreerd partnerschap gegaan.

Dit. Wil je partner graag trouwen, voor jullie, als bezegeling van jullie gezin, of wil ze een trouwdag met alles erop en eraan? Tussen 'op een ochtend wanneer het gratis is bij het gemeentehuis' en 'de hele dag feesten met 250 gasten' zit natuurlijk ook nog een hoop grijs. Maar eerst eens de verwachtingen van beide kanten helder krijgen lijkt een goede start

[lolgast]

Ik heb exact dezelfde discussie met mijn vrouw (hint over de uitkomst.. ) gehad. Zij wilde het héél graag, ik vind het, nog steeds, niet per sé iets toevoegen. Maar voor mij was het volgende van doorslag:

Mijn vrouw werd oprecht ongelukkig van de gedachte niet te trouwen. Dat maakte haar ontzettend verdrietig en zoals gezegd ongelukkig. Ik vind trouwen persoonlijk niets toevoegen, maar als het voor haar zó belangrijk is en ik heb verder geen reden om het niet te doen behalve 'het voegt niets toe', waarom zou ik haar dat dan ontzeggen?

[Wouterkaas]

lolgast schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:44:
Ik heb exact dezelfde discussie met mijn vrouw (hint over de uitkomst.. ) gehad. Zij wilde het héél graag, ik vind het, nog steeds, niet per sé iets toevoegen. Maar voor mij was het volgende van doorslag:

Mijn vrouw werd oprecht ongelukkig van de gedachte niet te trouwen. Dat maakte haar ontzettend verdrietig en zoals gezegd ongelukkig. Ik vind trouwen persoonlijk niets toevoegen, maar als het voor haar zó belangrijk is en ik heb verder geen reden om het niet te doen behalve 'het voegt niets toe', waarom zou ik haar dat dan ontzeggen?

Volgens mij zit TS vooral met de vorm van de trouwdag, niet zozeer het trouwen zelf. Hoe hebben jullie dat gedaan? Kan me voorstellen dat jij ook niet op een bruiloft met alle toeters en bellen zit te wachten als je trouwen in de eerste plaats al niet zo boeiend vond

[Mar.tin]

[Verwijderd]

[ Voor 98% gewijzigd door Mar.tin op 27-07-2022 10:54 ]

[heuveltje]

Mijn collega heeft ergens tijdens een overleg over belastingzaken bedacht dat het makkelijker was gewoon te trouwen. stonden 3 weken later ergens op een dinsdag ochtend op het stadhuis, daarna een uurtje op een bijgelegen terras, en dat was het.

Paar vrienden hebben met een kleine groep vrienden en familie een blokhut achtig ding gehuurd, savonds een bbq. en om 23:00 was dat het.

Ander stel heeft bruiloft in de grote kerk, landgoed gehuurd, speciale trouw diner met 50 man. en savond feest tot laag voor 100en mensen met bandje etc... en slaapgelegenheden etc.

Het budget tussen die 3 verschilt grootheden, Maar het waren alle 3 voor die stellen de perfecte dag.

Je trouwt voor je zelf, dus je kunt ook gewoon alles aanpassen aan jouw wensen.
(en persoonlijk vond ik het 3e niet perse beter of gezelliger dan de andere 2)

[ Voor 17% gewijzigd door heuveltje op 26-07-2022 12:50 ]

[FirePuma142]

Ik ben de trouwdag aangevlogen met het idee, het is de dag waarop wij doen wat wij willen. Dus de locatie, de gasten, de voorbereidingen, het diner, alles zonder compromis op onze eigen voorwaarden.

Mensen niet uitnodigen vanwege stress of simpelweg voorkeur? Prima! Trouw je liever bij een boer in het gras, met een plak kleffe supermarktcake en lauw grondwater? Prima! Schuif alle verwachtingen van anderen aan de kant en doe waar jullie zelf gelukkig van worden. Toen wij eenmaal onszelf deze mindset hadden aangemeten verdween enige aarzeling als sneeuw voor de zon.

Heeft het me wat contacten en familiebanden gekost? Ja. Ben ik er rouwig om? In de verste verte niet. Als je voor de trouwdag het niet op kunt brengen andermans wensen te respecteren, dan niet. Blijf je voortaan bij de rest van de sociale verplichtingen toch thuis, doe ik dat ook.

[HTT-Thalan]

Wouterkaas schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:42:
Lijkt me dat je vriendin je er meteen uitpikt als ze dit topic leest, maar dat terzijde

Was ook mijn eerste gedachte . Maar het tweede wat ik mezelf afvroeg: Ze zit hints te geven dat jij haar moet vragen? Wat is er gebeurt met de optie dat zij jou vraagt? .

Wat betreft de trouwdag... je hele huwelijk is geven en nemen. Je moet wat ik hier ga zeggen niet fatalistisch opvatten, maar als je het over zo'n dag niet eens kunt worden, zet dat wel de toon voor andere, potentieel hele serieuze issues of discussies die je misschien nog moet gaan hebben in je leven. Gekscherend gezegd: Als je het niet eens word over de locatie, doe je beide locaties. De taart? Twee taarten! Enzovoort. Als het goed is doe je dit maar eens in je leven... doe eens gek.

Wat betreft de familie: In principe zou ik iedereen uitnodigen. Als mensen onderling conflicten hebben en besluiten wel of niet te komen omdat een ander familielid er ook zal zijn (ik heb zo'n familie helaas) dan mogen ze van mij opdonderen en worden ze niet meer uitgenodigd. Vetes vecht je onderling maar uit en niet langs andermans verjaardag/trouwdag/whatever, je mag gewoon verwachten dat ze zich als volwassenen gedragen en dat feest is er voor jullie, niet voor hen.

[toimoi]

Cyriel85 schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:40:
Waarom dan niet in klein gezelschap alleen voor de gemeente trouwen?
-Kost geen/weinig geld.
-Je laat bijna niemand komen, dus ook geen familie drama's
-je doel, bezegelen is geregeld

Persoonlijke ervaring:

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Mijn zus had zo'n dag met alles erop en eraan. Ook wat gedoe met het uitnodigen van familie. Ik zou niet graag in jouw schoenen staan - al is het maar om de grote trouwdag alleen - maar mijn idee over een trouwdag is simpel.

Als je die lastige familie nu al niet ziet cq ontwijkt, waarom zou je die mensen in godsnaam uitnodigen. Schijt aan die publieke druk. Je doet wat jullie zelf willen.
En als ze toch uitgenodigd worden omdat jij ze wel mag, ondanks dat ze niet goed samen overweg kunnen, als zich niet kunnen gedragen heb je daar op die grote bruiloften mensen van de "regie" voor (heb ik geleerd ) en is de oplossing simpel: stap maar in de auto, tot nooit, want je verpest de mooiste dag van jullie leven.

Het is jullie dag. Die mag op jullie voorwaarden. Je betaalt er genoeg voor

[ Voor 5% gewijzigd door toimoi op 27-07-2022 13:46 ]

[Tuinhark]

JvdKamp schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:36:
Disclaimer: het dilemma waar ik mee zit is zeker ook grappig, maar ik zit er serieus mee. Dus naast wat humor zou ik serieus advies ook erg waarderen. Aangezien mijn partner ook op GoT actief is heb ik een nieuwe account aangemaakt

[knip]

100% herkenbaar, alle aspecten. Toen mijn partner zag hoeveel stress ik ervan had, bleek ze bereid om met mij een lokethuwelijk te doen op het gemeentehuis (zonder aankondiging aan de buitenwereld).
Ik kon dan hiermee uitleggen: aanwezigen zijn alleen ouders (want getuigen) + zus aan mijn kant; bij mijn vrouw vergelijkbaar.
Ja, mensen voelden zich gepasseerd, maar daar kon ik dan geen boodschap meer aan hebben want we hadden een strakke grens getrokken qua genodigden.

Later (op een andere dag) hebben we alsnog een feestje in een kroeg gedaan met wat meer mensen erbij. Aanleiding was natuurlijk de huwelijksvoltrekking, maar 't had echt meer de insteek van een verjaardagsfeestje. Zo relaxed. Plus niet alle gedoe op één dag....

Bottom-line: communiceren met je partner helpt.

Overigens, het is te leuk om naar je vrouw te verwijzen als "mijn ex-vriendin". 🤣 Ik zeg doen.

[mrsar]

renegrunn schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:40:
Wil ze trouwen of een feest?

Dit dus, indien het echt om het trouwen gaat, gewoon trouwen op de gratis dag in het gemeentehuis, iedereen happy

[99ruud99]

Misschien raar, maar het is JOUW dag (en die van je vrouw).
Niet de dag van je familie die ruzie heeft.

Nodig iedereen uit, als ze zelf liever ruzie maken blijven ze maar weg.
PS - regel een ceremoniemeester die dit soort ruzies de baas kan en stel deze van te voren op de hoogte, zodat je niet met gedoe zit.

[lolgast]

Wouterkaas schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:46:
[...]

Volgens mij zit TS vooral met de vorm van de trouwdag, niet zozeer het trouwen zelf. Hoe hebben jullie dat gedaan? Kan me voorstellen dat jij ook niet op een bruiloft met alle toeters en bellen zit te wachten als je trouwen in de eerste plaats al niet zo boeiend vond

Ik ben vooral getrouwd omdat mijn vrouw daar gelukkig van werd. Dus het is (vooral) gegaan op de manier zoals mijn vrouw daar een beeld/idee van had. Op een zaterdag met vrienden en familie als daggasten, samen eten met de gasten en 's avonds feest met alle andere mensen die we daar uiteindelijk graag bij hadden. En eerlijk, ik zou het uiteindelijk zo weer doen.

[Wouterkaas]

Mar.tin schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:46:
[...]


Op basis van dit lijkt het erop alsof de gesprekken gaan over het überhaupt trouwen, en niet persé het feestje. En jij lijkt méér in je maag te zitten met het feestje.

Mensen zijn fucking ingewikkeld. En het is dus, doordat je hints krijgt niet makkelijk om er een open gesprek over te voeren, waarin je duidelijk maakt dat je dolgraag wilt trouwen, maar niet zit te wachten op een enorm feest en 100k armer te zijn.

Er is een risico dat als je eerst heel romantisch een aanzoek doet, en daarna het gaat hebben over dat je geen groot feest wilt, dat dat in verkeerde aarde valt. Net als dat het bespreken van een feest vóórdat je een aanzoek doet afbreuk kan doen aan de verrassing die iemand wellicht wil voelen.

Heb je al eens gevraagd hoe ze een eventuele trouwdag voor zich ziet? Wat krijg je daar aan feedback uit? Misschien valt het wel mee?

Tja, toch denk ik dat het goed is om het wel bespreekbaar te maken op het moment dat je zo in je maag zit met de vorm. Als mensen in je omgeving trouwen en een hele traditionele of extravagante bruiloft doen kun je prima aan je partner vragen: "Goh wat zou jij van zo'n bruiloft vinden?" en daar met elkaar over praten, zonder dat het gelijk al te zwaar is. Ik denk zelf ook niet dat dat een romantisch aanzoek (met verrassingseffect) in de weg hoeft te staan. Bovendien ontneem je mogelijk wel het verrassingseffect op de mogelijke uitkomsten van dat aanzoek.

[Fedde]

Voor mij zit hier de kern:

Ik zou het heel mooi vinden om haar 'mijn vrouw' te kunnen noemen en ook ik zie het als een bezegeling van onze relatie en ons gezin. Het probleem is echter dat ik op slot schiet op het moment dat ik over 'de trouwdag' nadenk. Voor mij voegt die niks toe en levert die eerder veel stress op. Ik vind het echt enorm zonde van het geld (ondanks dat we het kunnen betalen) en door een aantal conflicten in de familie (ooms/tantes met ouders) wordt het uitnodigen en keuzes maken van wie wel/niet ook een groot drama. Tot zo'n niveau dat ik hier wel eens wakker van lig terwijl een trouwdag een hele mooie dag zou moeten zijn.

Heb je dit op deze wijze al met je partner besproken? Hoe ziet zij deze bedenkingen? Uiteindelijk ben je ook samen om dit samen aan te vliegen, het is jullie dag. Mogelijk helpt het om dat voor te bespreken en geeft het jou rust. Daarop aangevuld sluit ik me heel erg aan bij @lolgast . Je maakt je partner er ontzettend gelukkig mee, dat geeft jou dan toch ook geluk (even kort door de bocht beschreven).

[Michael_OsGroot]

Een vriend van me gooide opeens heel random in de groep "Hoi jongens, ik ben getrouwd. Joe!" met een foto erbij van hij en zijn (nu) vrouw. Het idee was dat ze dit gewoon rond wilden hebben en dat het grote feest later nog komt, waarschijnlijk volgend jaar zomer. Ik weet niet of je er iets mee kan maar het scheiden van het formele trouwgedeelte van het grote feest kan wellicht voor jou ook een oplossing zijn

[migchiell]

Je kent elkaar al lang (en goed, mag ik aannemen) en over de relatie an sich bestaan geen twijfels. Jullie willen allebei de rest van je leven met elkaar doorbrengen. Dus die basis is uitstekend!

Dan is het een kwestie van vormgeven van zo'n dag. Jij wilt bepaalde dingen wel, andere dingen juist niet, weer andere dingen boeien niet zo, en voor haar zal hetzelfde gelden. Praat daarover. Vertel in detail allebei hoe je de dag voor je ziet.

Je trouwdag zou een weerspiegeling moeten zijn van je relatie/huwelijk, in die zin dat het voor jullie allebei ongeveer even leuk moet zijn. Jij gunt haar een fantastische dag, maar dat zou andersom ook moeten gelden! Als zij weet dat bepaalde dingen jou doodongelukkig maken, zou ze die dingen dan nog steeds willen doorzetten? En andersom: als jij weet dat het schrappen van bepaalde dingen háár doodongelukkig maakt, zijn die dingen dan echt zó erg om toch te doen? Waarschijnlijk moet je dus allebei wat water bij de wijn doen.

Probeer eerst eens in kaart te brengen waar de verschillen zitten, en welke onderdelen jou zoveel stress bezorgen. Kan zij ermee leven om die onderdelen te schrappen/te beperken, wetend dat jij anders maandenlang wakker ligt en op de dag zelf diep ongelukkig bent? Kun jij ermee leven om one for the team te taken? Wees eerlijk tegen elkaar en tegen jezelf.

Veel succes, en alvast een geweldige dag gewenst!

[sypie]

Mensen in Nederland willen het liefst een feest, zo groot mogelijk want gratis drinken/dronken. Uiteraard is dit bekeken vanuit de gast en niet vanuit het bruidspaar.

Wij hebben ons feest in Brazilië gehouden, schoonouders betaalden (en bepaalden ook deels) en ik vond het prima. Nog steeds wel. Wat er na ons trouwen in Nederland vaak hebben gehoord was de vraag of we ook nog een feest gingen geven, mensen zaten er op te wachten. Inmiddels is dit al 16 jaar geleden. Het Nederlandse feest is er nooit gekomen en dat gaat ook niet gebeuren. We zijn daar getrouwd voor de kerk, inclusief feest. In Nederland zijn we getrouwd voor de wet, formaliteit met zes personen en een ambtenaar. Welke datum dat was? Geen idee, die is voor ons niet belangrijk. De datum van ons Braziliaanse trouwen telt.

Maak er voor jezelf wat van, op het strand met een ambtenaar een van beide kanten je ouders en je beste vrienden (of zo), houd het klein maar wel heel gezellig. Geen gezeur om is zeer, geen gedoe met grote locaties etc. En alle jaloerse blikken van andere familie en vrienden laten je meteen zien waarom zij er bij hadden willen zijn…

[SmurfLink]

inderdaad, wil ze trouwen of wil ze een feest?

Indien het eerste, lekker op maandagochtend op het gemeentehuis met getuigen/ouders en het is gezegend.

indien het tweede, moet het dan specifiek een huwelijksfeest zijn, en zo ja waarom? Waarom zou zij zo ongelukkig zijn zonder dat feest?


Nou snap ik nog steeds écht niet waarom die hints gegeven moeten worden, maar oke ik ben dan ook verre van traditioneel. Als zij zo graag wil trouwen kan ze toch prima jou ten huwelijk vragen?

[Seriph]

Bespreek het met jouw partner. Vraag vooral hoe zij de trouwerij voor zich ziet. Mijn vrouw wou een feest met een jurk en van alles erbij. Mij boeide het niet zoveel. Maar het kostte wel een heleboel geld. Een beetje trouwfeest kan je een leuke auto van kopen.

Trouwen is wel harstikke leuk. Het hele naar toe leven is ook een beleving. Het pak, de jurk, de taart, de auto, het feest en alles wat daarbij kom kijken.

Het levert wel stress op. Het heeft ons vriendschappen gekost. Bepaalde mensen waren het er niet mee eens dat ze niet uitgenodigd waren voor de ceremonie.

Het belangrijkste wat je in het achterhoofd moet houden is dat jouw feestje is en wie betaalt bepaalt.

[timberleek]

Misschien maak je de "trouwdag" ook te groot in je hoofd.

Ik heb natuurlijk geen idee wat jouw wederhelft voor wensen heeft, maar je kan er van maken wat je wil natuurlijk.
Een "hollywood" trouwdag met uitbundige ceremonie, diner, groot feest en honderden gasten is een keuze.

Sowieso kun je de hele ceremonie losweken van de publieke "trouwdag". Gewoon trouwen met alleen de getuigen of een klein gezelschap en op een ander moment (dezelfde of een andere dag) iets organiseren voor anderen. Of niet natuurlijk, als je daar geen interesse in hebt.

Denk dat je het trouwen vooralsnog even los moet zien van de trouwdag. Ga je weigeren om haar ten huwelijk te vragen, omdat je lastige familieleden hebt? Dan zou ik die familieleden gewoon niet uitnodigen, je bent ze niks verplicht, hoe erg zij ook denken van wel.

Daarna is het aan jullie 2 (en niemand anders!) om te bepalen welke invulling jullie zoeken voor het huwelijk.
Als zij wel een groot feest wilt, kun je nog steeds kiezen om "moeilijke" familieleden gewoon niet uit te nodigen. Je zal niet de eerst zijn die enkel een feest met wat vrienden doet. Of iets "raars" doet in een select gezelschap zoals een dagje pretpark oid.

En een "stressvolle" trouwdag maak je er zelf van. 300 strak geplande "speciale momentjes" wordt natuurlijk stressen. Maar gewoon een casual receptie of feestje geven hoeft weinig spannends aan te zijn. Huur een locatie en een cateraar en je hoeft alleen nog op te komen dagen.


Als je partner voorheen ook nooit van het trouwen was, is ze dan nu überhaupt wel van een uitbundige trouwdag? Of gaat het haar vooral om het bezegelen van jullie liefde? Misschien valt het allemaal wel mee.
Maar daarvoor is maar 1 oplossing: samen overleggen.

[Admiral Freebee]

Geen antwoord maar een eigen ervaring. Mijn vrouw wou ook heel graag trouwen met alles erop en eraan. Ceremonie, kleed, kostuum, avondeten, dansfeest, enz. Voor mij was de symboliek vooral belangrijk en de het idee van de trouwerij zelf gaf mij ook vooral stress omdat ik niet graag in de belangstelling sta.

Langs de andere kant merkte ik dat het voor haar wel een grote droom was en ik ben dus meegegaan in het idee en dat is zéér goed meegevallen. Het was een heel drukke maar wel erg fijne dag en ik heb er zeer goede herinneringen aan. Het kostte alleen te veel geld voor één dag maar ja

[NoepZor]

Ik heb zelf erg lopen twijfelen om wel of niet te trouwen, niet om haar maar omdat ik de meerwaarde voor mijzelf niet zag. Mijn toen vriendin, nu vrouw, wou heel erg graag trouwen. Uiteindelijk door verhalen van een toenmalige collega de knop omgezet en geaccepteerd in de zin van 'mooie dag, mooi feestje' toch besloten te trouwen. Uiteraard dag voor het aanzoek ging het er weer over en moest haar 'teleurstellen' dat het niet wat ging worden voor mij

Waar ik zelf in het proces naar de bruiloft toe wel moeite mee had was een eventuele gastenlijst, wie wel wie niet, wie overdag, wie 's avonds etc. Ook het geregel is uiteindelijk een heleboel. Maar daar moet je even doorheen Wij zijn door onze trouwlocatie ook daarin wel begeleid, waarmee je samen met hun een draaiboek opstelt. Dit geeft wel veel rust en houvast.

Daarna kwam de coronapandemie, waardoor het hele gebeuren op losse schroeven stond. Ik heb toen een voorstel gedaan om iedereen in de inner circle (familie en vrienden die ook op de verjaardag komen) uit te nodigen (want max. 75 ivm toenmalige regels). Daar was mijn vrouw het gelukkig mee eens. Dit is mij erg goed bevallen. Veel tijd om een praatje te maken met je gasten. Je hoort ook wel eens avondfeesten waar nog 250 man extra komt. Dan is 1 minuut per gast al ruim 4 uur lullen, wat je uiteraard niet doet

De trouwdag zelf heb ik als geweldig ervaren, ondanks dat ik net zoals mijn bovenbuurman niet heel graag in de belangstelling sta. Je wordt enerzijds geleefd (door je eigen programma uiteraard), maar ik heb genoten van elk moment. In dat opzicht hoef je er totaal niet naar om te kijken, alles is geregeld.

En maak ook vooral jullie eigen, gezamenlijke keuzes. Conflicten in de familie moeten conflicten zijn tussen familie en niet tussen je vriendin en jijzelf. En als het dan beter is om A of B niet uit te nodigen, dan moet dat een gezamenlijk besluit zijn. Hopelijk komen jullie daar samen uit

[htca]

Van alles over te zeggen;
- Voor wie trouw je?
Je zegt al dat je dat beiden wilt (en dat vragen lukt je ook wel). Als je (letterlijk) jullie feestje is... dan is het ook jullie feestje en organiseer je het zoals jullie dat willen.

Maar tussen de regels door lijk ik te lezen dat je vriendin een heel groot feest wil geven met alles er op en er aan en jij het bescheiden wilt vieren met intimi. Step 1 blijft wel, als je het samen wilt, kom je er samen echt wel uit.

Persoonlijk mijn ex-vriendin wilde ook een groot feest (zo'n 20 jaar geleden), omdat ik een heel groot sociaal netwerk heb/had is dat behoorlijk in de papieren gelopen. Maar het was een mooi feest en dat was het allemaal waard.
Met mijn huidige vriendin (de ex-vriendin werd vrouw en daarna ex-vrouw, lang verhaal maar niet boeiend nu) wil dat allemaal niet (en ik wil ook niet meer trouwen trouwens), we hebben een samenlevingscontract en een wederzijds testament en that's it. Op onze "relatie-verjaardag" doen we vaak iets leuks, een stedentrip en kijken we nergens naar. We vieren onze feestjes op een andere manier .

Bottom line; jullie feestje

[De_Bastaard]

Waarom meteen iedereen uitnodigen? Ik zou alleen die uitnodigen die goed met elkaar over weg kunnen

[Rmg]

Het grootste probleem is dus dat je bepaalde mensen niet op je bruiloft wil hebben en daarom doe je het maar helemaal niet...

Het lijkt mij een oplosbaar probleem "Ik wil wel trouwen maar deze mensen <lijstje> wil ik er niet bij" is toch niet zo'n groot ding?

[Webgnome]

JvdKamp schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:36:
Disclaimer: het dilemma waar ik mee zit is zeker ook grappig, maar ik zit er serieus mee. Dus naast wat humor zou ik serieus advies ook erg waarderen. Aangezien mijn partner ook op GoT actief is heb ik een nieuwe account aangemaakt

Het dilemma is als volgt. We zijn bijna 10 jaar bij elkaar en hebben 1 kindje van 2. We hebben het nooit heel serieus over trouwen gehad omdat ik dit niets vind toevoegen en mijn partner tot 2 jaar geleden ook niet (per sé) wilde. Dat is echter veranderd. De laatste 1.5 jaar krijg ik zeer actieve hints dat het toch echt de bedoeling is dat ik haar ten huwelijk ga vragen. Ze vindt het toch een waardevolle toevoeging als bezegeling op ons gezin.

Ik zou het heel mooi vinden om haar 'mijn vrouw' te kunnen noemen en ook ik zie het als een bezegeling van onze relatie en ons gezin. Het probleem is echter dat ik op slot schiet op het moment dat ik over 'de trouwdag' nadenk. Voor mij voegt die niks toe en levert die eerder veel stress op. Ik vind het echt enorm zonde van het geld (ondanks dat we het kunnen betalen) en door een aantal conflicten in de familie (ooms/tantes met ouders) wordt het uitnodigen en keuzes maken van wie wel/niet ook een groot drama. Tot zo'n niveau dat ik hier wel eens wakker van lig terwijl een trouwdag een hele mooie dag zou moeten zijn.

Ik zie er dus flink tegenop en doe het daarom liever niet. Dat ik met haar wil trouwen staat vast. Dat kunnen we wat mij betreft vandaag regelen. Het probleem zit voor mij in de trouwdag zelf. Ik ben best flexibel en in veel gevallen ga ik met haar mee om haar gelukkig te maken. Bij dit dilemma merk ik dat het me heftig raakt omdat ik over een aantal 'grenzen' heen moet gaan.

Ik wil voorkomen dat we straks trouwen en ik er flink tegenop zie. Ik wil ook voorkomen dat we het niet doen om deze reden. Een compromis vinden lijkt vooralsnog lastig (geregistreerd partnership, alleen een feestje geven, trouwen in Las Vegas ). Die leidt tot de uitspraak 'als het zo moet dan laat maar zitten'. Het wordt in die gesprekken meer een onderhandeling met trouwen onder voorwaarden. Ik merk dat we op dit gebied andere waarden hebben.

Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. Dat kan ook zijn 'take a big one for the team' overigens.

in plaats van het op tweakers te zetten kun je dit natuurlijk met je partner bespreken. Immers je geeft zelf eigenlijk al antwoord. Het hoeft niet perse maar je zou het wel leuk vinden dus je wil het eigenlijk stiekem toch wel. Je bent alleen niet heel erg blij met alle rompslomp. Nou laat men daar nou een hele bedrijfstak van gemaakt hebben.

[migchiell]

Aanvulling: iedereen uitnodigen (anders krijg je daar weer gezeur over) en dan moeten ze zelf maar bedenken of ze aanwezig willen zijn, of dat ze liever niet komen als tante truus of ome cor er ook zijn ofzo... en voor de dag zelf een goede ceremoniemeester aanstellen die dit soort gezeur bij jullie weghoudt.

[Mad-Matt]

Ik ben een paar maanden terug getrouwd.
Vrouw wilde het heel graag ondanks dat we al een geregistreerd partnerschap hadden (ivm aanschaf huis).

Ik hou van haar en het is belangrijk voor haar, dus dan gaan we het doen.

Je kan het helemaal doen zoals je zelf wil. Mensen die je niet erbij wilt hebben, nodig je gewoon niet uit. Hou het klein, doe het groot. Maakt geen donder uit. Het is een bevestiging van de eeuwige liefde.

Ik heb geen moment spijt gehad dat ik haar heb gevraagd en het voelt ook wel goed om het over "mijn vrouw" te hebben en niet "mijn vriendin".

We hadden uiteraard vooraf het nodige gezeur vanuit familie, maar dat weegt niet op tegen de dag zelf. Het was super en een dag om nooit te vergeten.

Dus mijn advies is: Doe het en bekijk goed hoe jullie het willen doen, doe het klein en intiem (directe familie, eventuele beste vrienden) en ik verwacht dat jullie een fantastische dag hebben.

[ Voor 12% gewijzigd door Mad-Matt op 26-07-2022 14:10 ]

[GeeEs]

Neem iemand in de arm die ceremoniemeester/es gaat zijn. Dit is voor een huwelijk heel normaal (lees: standaard), en die gaat jullie beider wensen helemaal waarmaken. Het is jullie dag!
Zelf ben ik niet getrouwd, maar heb wel heel veel bruiloften bijgewoond. Van heel klein en ingetogen, tot over-the-top gestoorde feesten... Zelf zou ik voor het eerste gaan, maar je trouwt nooit alleen natuurlijk

Budget kom je samen vast wel uit zo te lezen.
Een bruidsjurk/boeket/feest kost vooral veel geld door het woordje "bruids" ervoor.
Noem je het een hele mooie jurk, boeket, of gewoon leuk feest gaan er meteen 100en euro's vanaf.

Alvast gefeliciteerd!?!

[Emperor]

HTT-Thalan schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:53:
[...]
Wat betreft de familie: In principe zou ik iedereen uitnodigen. Als mensen onderling conflicten hebben en besluiten wel of niet te komen omdat een ander familielid er ook zal zijn (ik heb zo'n familie helaas) dan mogen ze van mij opdonderen en worden ze niet meer uitgenodigd. Vetes vecht je onderling maar uit en niet langs andermans verjaardag/trouwdag/whatever, je mag gewoon verwachten dat ze zich als volwassenen gedragen en dat feest is er voor jullie, niet voor hen.

Hier sluit ik mij volledig bij aan, bij ons exact dezelfde situatie.
Voor ons heeft dit goed gewerkt

[weebl]

Happy wife, happy life!

Ik zou gewoon water bij de wijn doen en gaan trouwen. Als je vrouw er echt gelukkig van wordt en jij geen echte bezwaren hebt behalve dat het niet echt van je hoeft dan zou ik het gewoon doen. Er verandert behalve dat je officieel een "vrouw" hebt verder niet heel veel na je huwelijk, kan ik je zeggen . Als jullie een goede relatie hebben komen jullie er wel uit qua invulling, kosten, etc.

Over 20 jaar denk je er aan terug en vraag je jezelf af waarom je er zo'n punt van maakte.

[dion_b]

Herkenbaar mbt gedoe rondom feest. Op zich hadden wij niet eens andere insteek qua omvang - als we al iets zouden vieren zou het kleinschalig moeten zijn, daar waren we het over eens - maar zij wilde graag toch familie onder mom van smoesje uitnodigen om dan te verrassen met evenement. Daar had in in theorie geen probleem mee, maar in praktijk speelde dat haar familie allemaal op dat moment max 2u bij ons vandaan zaten, terwijl mijn familie met enkele uitzondering in andere landen zo niet werelddelen zat, en het simpelweg niet plausibel was om hen voor iets anders dan groots huwelijksfeest uit te nodigen - wat we geen van beide wilden.

Uiteindelijk bij ons partnerschap het absolute minimale gedaan van twee getuigen (en mijn drie kinderen), want verrassingsfeest met alleen maar een van de twee families zou echt niet kunnen.

Maar TS, misschien even omdraaien: als het feest het probleem bij jullie is - waarom moet jij dat dan regelen? Laat haar (of misschien heel traditioneel: haar vader) het doen als zij er zo'n sterke mening over heeft.

[Oon]

Trouwen op maandag is gratis, hoef je alleen maar 4 mensen uit te nodigen als getuige en daarna lekker met directe familie uit eten.

Als het dan niet meer hoeft dan is dat toch prima? Zij heeft een wens, jij hebt een wens, middenweg is het klein en simpel houden. Ze kan niet verwachten dat je én de moeite gaat doen om te trouwen én een groot feest gaat geven dat enorm veel geld kost als jij überhaupt de eerste stap niet nodig vindt

[eric.1]

Dus eigenlijk wil je alle puntjes op de i zetten voordat je de vraag stelt?

Uiteindelijk weet je denk ik wel hoe ze die dag voor zich ziet en hoe jij het voor je ziet. Staat dit te ver uit elkaar dan zal een van de twee of beiden toch wel water bij de wijn moeten doen. Lukt dit niet, dan heb je hoe dan ook een probleem. Maar als jullie dit willen dan ís er een schappelijke oplossing te vinden.

[_Erikje_]

Wij hadden ook veel stress rond de trouwdag, maar uiteindelijk is het het allemaal waard omdat je een tof feest heb met je familie en vrienden.

Als je problemen hebt in de familie, dan nodig je de problematische mensen niet uit.. Simpel. Die snappen het ook wel. Je bent niemand verschuldigd dat ze op je trouwdag mogen komen. Of anders nodig je deze mensen alleen uit voor de plechtigheid en niet voor het feest. Is vrij normaal.

Al het geld, daar kom je wel weer overheen toch? Je kunt ook op vakantie en dat kost ook een paar ruggen..

[Ardana]

Ik ben getrouwd, en buiten dat ik 'n zeer goed huwelijk gehad heb en we als vrienden uit elkaar zijn gegaan en nog steeds elkaars beste vrienden zijn, heb ik 'spijt' dat ik getrouwd ben geweest.

Let wel: ik heb geen spijt van de relatie, ik heb geen spijt van de huwelijksdag die waren alle twee fantastisch. Ik heb wel spijt dat we een ambtenaar van de burgerlijke stand hebben laten komen. Als we gewoon 'n toespraak hadden gehad, met hetzelfde feest, was het hetzelfde geweest voor ons - en zowel tijdens die dag, als bij het uit elkaar gaan, een stuk goedkoper uit geweest.

Dus met hierboven: wat wíl je vrouw?

[Insert12]

Die familie die je er liever niet bij wilt hebben hoef je niet uit te nodigen. Hier hadden we ook geen zin in familie er bij en dus hebben we ze niet uitgenodigd. Nu hadden we enkel directe familie en vrienden, 30 man in totaal.

Maak het jezelf ook wat makkelijk. Onze locatie kon voorzien in alles en dat was best relaxed. Geen zorgen om een schema of iets dergelijks doordat we toch niet ergens anders heen hoefden. Nu konden we na de ceremonie rustig foto's maken en een taartje eten. Degenen die op de foto waren geweest konden rustig wat gaan drinken en later konden ze zo aan het eten aanschuiven. Al met al zorgde dat voor een heerlijke ontspannen dag.

Van mij hoefde het trouwen ook niet zo nodig en ik ben vooralsnog ook de enige van m'n broers die getrouwd is, maar ik zou het zo weer doen. Voor ons beide was het oprecht de mooiste dag van ons leven. En dat is ook te zien op de foto's, we stralen allebei enorm

[Danielson]

JvdKamp schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:36:

Ik wil voorkomen dat we straks trouwen en ik er flink tegenop zie. Ik wil ook voorkomen dat we het niet doen om deze reden. Een compromis vinden lijkt vooralsnog lastig (geregistreerd partnership, alleen een feestje geven, trouwen in Las Vegas ). Die leidt tot de uitspraak 'als het zo moet dan laat maar zitten'. Het wordt in die gesprekken meer een onderhandeling met trouwen onder voorwaarden. Ik merk dat we op dit gebied andere waarden hebben.

Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. Dat kan ook zijn 'take a big one for the team' overigens.

Wij zijn getrouwd in Vegas zonder dat iemand het wist, aanrader hoor!

[NeFoRcE]

Klein houden?

Hier wilden we alleen gereg. partrn. doen, maar dat is best wat uitgegroeid, uiteindelijk:

- gezamelijke lunch bij ons thuis met alleen naaste familie (broers/zussen/ouders van beide kanten),
- fotoshoot
- ceremonie
- luxe diner op locatie van ceremonie.

Het was een memorabele dag, geen gedoe, het was prachtig.

[MBvB]

Je hebt je window of oppertunity wel gemist. Tijdens corona had je de kans om een kleine trouwdag te vieren met een goed excuus om veel mensen niet uit te nodigen.

Wij moesten de halve gastenlijst schrappen en konden niet lang doorfeesten. Gevolg was een hele leuke intieme trouwerij. Wel met ceremonie, jurk/pak, shoot en eten. Kosten 5000 minder dan begroot...

[mcsluis]

Ik lees: Jullie wil trouwen, jouw partner wil het groter aanpakken dan jij (schikken naar haar wens?!) En jij wilt niet de stress. Huur een wedding planner en die regelt alles voor je. Hoef jij er niet meer wakker van te liggen.

[noppus]

Ik lees allemaal tips over dat je niet moet doen wat andere mensen verwachten van je bruiloft, maar moet doen wat "jullie" zelf willen.

Volgens mij zit daar juist het probleem. Je hebt het idee dat jullie eisen/verwachtingen veel te ver uit elkaar lopen. Als je partner een extravagant feest verwacht, op een kasteel, met 300 gasten, en jij wilt iets kleins, in de achtertuin met alleen jullie gezinnen, dan is daar geen compromis in te verzinnen waar je allebei blij van wordt.

(Persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken. Ook niet met alleen de gezinnen. Mijn vrouw (vind ik) heeft twee broers, met partners, en ouders, één op één (wij twee en een echtpaar van hen dus) alle drie goed te pruimen, maar zet die zes bij elkaar en ik word gillend gek en heb in elk geval geen leuke dag. Zet mijn broer erbij, die een gruwelijke hekel heeft aan een van de twee broers en het "feest" is compleet.)

[steven1191]

Wat denk je van samen trouwen in het buitenland?

Alternatief; select gezelschap meenemen?

[JBplap]

Even out of the box:

Als je vriendin zo graag wil trouwen, er als er zoals in dit topic staan nog zoveel meer vrouwen willen trouwen waarbij de man niet perse wil.
Kan je vriendin dan niet gewoon ergens een oproepje plaatsen om een gelijkgestemde te zoeken om mee te trouwen om samen die droom waar te maken?

Dan hoef jij niet zo'n dag door en je vriendin heeft ook de dag van haar leven. Je hoeft in een relatie niet perse alles samen te doen.

Maakt misschien wel 4 mensen gelukkig in 1 klap. win win.

[Squawk]

Eerst de humor waar je in de openingspost over sprak: om de stress nog wat verder te verhogen moet je ook de schaamte en ongemakkelijkheid niet vergeten die horen bij je vrijgezellenfeest. Met een roze jurk langs alle volle terrasjes rijden en overal leuke alcoholspelletjes spelen. En uiteraard dat jullie woning bij thuiskomst helemaal van top tot teen is volgehangen met ontzettend 'originele' en uiterst 'smaakvolle' teksten op spandoeken.

Nu het serieuze advies: bespreek het onderwerp gewoon met je vriendin. Goede communicatie is de basis van elke goede relatie. Of je nu getrouwd bent, of (nog) niet. Geen onderwerp moet te gek zijn om te bespreken met je partner. Ik sluit me volledig aan bij de eerdere reacties. Je kunt de bruiloft zo ingetogen of uitbundig maken als jullie zelf willen. Het is jullie dag. Ik zou daarom op een luchtige manier dit onderwerp thuis ter sprake brengen. Niet formeel aan de eettafel: “en nu gaan we het over trouwen hebben”. Maar gewoon zijdelings zoals je vriendin eigenlijk al doet. Zij heeft het voorzetje al gegeven om erover te praten, jij hoeft hem alleen nog maar in te koppen. Vragen staat altijd vrij. Je eigen mening kun je daarna altijd nog geven. Dus mijn tip: vraag gewoon hoe zij eigenlijk haar ideale trouwdag voor zich ziet. Dan komen jullie er samen vanzelf wel uit. Wel of niet trouwen, of juist een geregistreerd partnerschap en bijvoorbeeld wel of juist niet een groot feest.

Je kunt ervan uitgaan dat jullie omgeving ook een mening heeft over invulling van jullie eventuele trouwdag en wie jullie moeten uitnodigen. De één zal dit subtiel mededelen, de ander zal wat dwingender zijn. Maar het is echt jullie dag. Jullie moeten je er allebei prettig bij voelen.

[naitsoezn]

Dus. Je vriendin wil trouwen, jij wilt op zich ook wel trouwen. Prima uitgangspunt. Dan is de rest toch gewoon een kwestie van 'daar komen we samen wel uit', zoals je in een gezonde relatie wel vaker hebt? Leg je bezwaren gewoon open op tafel, en kijk waar je wat kunt winnen. Hetzij door sommige van je eigen bezwaren in te slikken, hetzij door de verantwoordelijk op sommige punten gewoon uit handen te geven en daarmee de boel los te laten (in goed vertrouwen), hetzij door in sommige gevallen voet bij stuk te houden.

- Zie je op tegen al het geregel, maar wil je vriendin dit wel oppakken? => Lijkt me een no-brainer
- Zie je op tegen die vervelende tantes? => Een uitnodiging is niet verplicht he
- Zie je op tegen de dag zelf? => Get over it.
etc

Ik werd er trouwens enorm rustig van toen we samen alles gingen regelen, want toen 'de dag' eenmaal daar was, wist ik dat we alleen maar dingen gepland hadden waar we samen achter stonden. Natuurlijk was er ook nog wel sprake van gezonde spanning, maar juist door alles samen te organiseren kun je alles samen ontdekken (ik neem aan dat het voor jullie beide de eerste en enige keer is / zal zijn dat jullie dit moeten regelen). En dan is de dag zelf alleen maar een kwestie van uitvoeren

[ Voor 24% gewijzigd door naitsoezn op 26-07-2022 16:42 ]

[The_Admin]

Poeh jeetje, take one for the team wordt ook serieus genoemd als optie. Vind persoonlijk dat iets te heftig qua 'beleving' en ook financiën om dan maar te zeggen 'ah joh, als jij dat wil'.

Sowieso een broertje dood aan vrouwen die ineens 'hints' gaan geven waaruit blijkt dat het toch wel even de bedoeling is dat ze asap ten huwelijk gevraagd gaan worden omdat ze anders lekker chagrijnig rond gaan lopen of 'm zelfs smeren, zéker als eerst jarenlang is geroepen dat trouwen voor hun niet hoeft.

Kortom; ik zou zeker zorgen dat je je eigen wensen en 'eisen' in het oog houdt, en dan maar een compromis, of juist niet als de dame in kwestie dat niet goed genoeg vindt. Je kan ook een hele leuke dag hebben met alleen het gezin, of écht alleen een klein groepje goede vrienden en bepaalde familie waar je goed contact mee hebt. Je kan zelfs 'elopen' en gewoon stiekem samen ergens trouwen en later een leuk diner of feest geven waar je dat bekend maakt. Maar heel eerlijk klinkt dit alsof mevrouw al helemaal in haar hoofd heeft hoe het moet gaan en jij puur de figurant bent die de rol van bruidegom mag spelen die dag, maar verder vooral geen eigen input mee moet brengen.

[Zebby]

Het is jullie trouwdag, dus drama met familie accepteer je niet en nodig je niet uit. Het is DE dag om egoïstisch te zijn, en alles te doen wat jullie willen doen. Maak het dus exact zo groot als jullie zelf willen.

Wij hebben uit budget oogpunt alleen een diner gehad met onze directe familie, de rest mocht zelf wat uitzoeken. Drank in de avond was wel voor ons, en relatief bescheiden gezelschap. Precies wat wij wilde. Vond je dat niks, dan kom je toch niet?

[hexta]

JBplap schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 16:06:
Even out of the box:

Als je vriendin zo graag wil trouwen, er als er zoals in dit topic staan nog zoveel meer vrouwen willen trouwen waarbij de man niet perse wil.
Kan je vriendin dan niet gewoon ergens een oproepje plaatsen om een gelijkgestemde te zoeken om mee te trouwen om samen die droom waar te maken?

Dan hoef jij niet zo'n dag door en je vriendin heeft ook de dag van haar leven. Je hoeft in een relatie niet perse alles samen te doen.

Maakt misschien wel 4 mensen gelukkig in 1 klap. win win.

Ik vind hem leuk. De dames kunnen met een groepje het perfecte trouwfeest geven, ga ik wel met de mannen een middagje F1 kijken oid. Helemaal top.

[dyrc]

hét moment om een keer mentaal de bezem door de familie- en vriendenlijst te halen.
veel advies hier is al gegeven, en bij mijzelf heeft t een half jaar geduurd totdat het besef "het is van ons en van ons alleen, dus wij mogen kiezen" er ook uit kwam in gedrag. dat was na een boel mentale gymnastiek en moeilijk denken over wie wel wie niet en glijdende schalen.
onder de streep: getrouwd met de vrouw waar ik van hou, en geen feest (en dat levert me 1 a 2 slappe grappen op per jaar als er genoeg gedronken is door vrienden, en dan lachen we samen)

[dennisk.]

JvdKamp schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:36:
Disclaimer: het dilemma waar ik mee zit is zeker ook grappig, maar ik zit er serieus mee. Dus naast wat humor zou ik serieus advies ook erg waarderen. Aangezien mijn partner ook op GoT actief is heb ik een nieuwe account aangemaakt

Het dilemma is als volgt. We zijn bijna 10 jaar bij elkaar en hebben 1 kindje van 2. We hebben het nooit heel serieus over trouwen gehad omdat ik dit niets vind toevoegen en mijn partner tot 2 jaar geleden ook niet (per sé) wilde. Dat is echter veranderd. De laatste 1.5 jaar krijg ik zeer actieve hints dat het toch echt de bedoeling is dat ik haar ten huwelijk ga vragen. Ze vindt het toch een waardevolle toevoeging als bezegeling op ons gezin.

Ik zou het heel mooi vinden om haar 'mijn vrouw' te kunnen noemen en ook ik zie het als een bezegeling van onze relatie en ons gezin. Het probleem is echter dat ik op slot schiet op het moment dat ik over 'de trouwdag' nadenk. Voor mij voegt die niks toe en levert die eerder veel stress op. Ik vind het echt enorm zonde van het geld (ondanks dat we het kunnen betalen) en door een aantal conflicten in de familie (ooms/tantes met ouders) wordt het uitnodigen en keuzes maken van wie wel/niet ook een groot drama. Tot zo'n niveau dat ik hier wel eens wakker van lig terwijl een trouwdag een hele mooie dag zou moeten zijn.

Ik zie er dus flink tegenop en doe het daarom liever niet. Dat ik met haar wil trouwen staat vast. Dat kunnen we wat mij betreft vandaag regelen. Het probleem zit voor mij in de trouwdag zelf. Ik ben best flexibel en in veel gevallen ga ik met haar mee om haar gelukkig te maken. Bij dit dilemma merk ik dat het me heftig raakt omdat ik over een aantal 'grenzen' heen moet gaan.

Ik wil voorkomen dat we straks trouwen en ik er flink tegenop zie. Ik wil ook voorkomen dat we het niet doen om deze reden. Een compromis vinden lijkt vooralsnog lastig (geregistreerd partnership, alleen een feestje geven, trouwen in Las Vegas ). Die leidt tot de uitspraak 'als het zo moet dan laat maar zitten'. Het wordt in die gesprekken meer een onderhandeling met trouwen onder voorwaarden. Ik merk dat we op dit gebied andere waarden hebben.

Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. Dat kan ook zijn 'take a big one for the team' overigens.

Interessant topic en ik heb zelf in een enigszins vergelijkbare situatie gezeten.

Inmiddels ook tien jaar samen en twee kinderen verder, maar de 'trouwdag' zelf hield me tegen om de stap te zetten. Voor mij kwam het omslagpunt toen we het hadden over trouwen en dat een feest zoals in Nederland gebruikelijk is, voor ons allebei niet wat is en we er weinig plezier aan zouden beleven.

Toen kwam trouwen in het buitenland ter sprake en dat was voor mij écht het omslagpunt. Laten we voorop stellen, het is vast niet minder geregel dan een trouwdag in Nederland (denk ik - nog in proces).

Trouwen in het buitenland is gevoelsmatig echt perfect. Je nodigt een select gezelschap uit en zo kan je mogelijk het familiedrama ontwijken, deelt de dag in hoe je het zelf wilt met het uitgangspunt dat je een lekker ontspannen dag hebt waar jullie elkaar het ja-woord geven. Samen kunnen genieten van de dag is namelijk het belangrijkste, in plaats van ongemakkelijk al dat geneuzel aanhalen in Nederland (mijn mening). Je bent al gauw een vermogen kwijt aan een locatie, waar dat in het buitenland vaak niet het geval is.

Wellicht is trouwen in het buitenland net hetgeen waar jullie allebei enthousiast van raken en ervoor zorgt dat je kan uitkijken naar de trouwdag. Het zal niet minder geregel zijn, maar kan je net helpen met de struikelblokken waar je tegenop ziet.

Heb het topic niet helemaal doorgelezen, dus mogelijk is dit idee al gegeven

[Anoniem: 1777010]

Oon schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 15:14:
Trouwen op maandag is gratis, hoef je alleen maar 4 mensen uit te nodigen als getuige en daarna lekker met directe familie uit eten.

Ik zie deze suggestie vaak voorbij komen. Dit is niet per se waar. Sowieso verschilt het vreselijk per gemeente op welke dag en welke tijd, of je er voor in aanmerking komt en om het af te maken zijn deze slots vaak tot het eind der tijden al volgeboekt. Liever betaal je een beetje en pik je je eigen momentje. Zelfde effect.

---

Verder kan ik je alleen maar vertellen dat een trouwdag evenveel stress oplevert als je zelf meeneemt. Ben jij relaxed dan is de dag relaxed. Ben jij gestresst is de dag superkut. Letterlijk jouw feestje.

[T-Forever]

99ruud99 schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:56:
Misschien raar, maar het is JOUW dag (en die van je vrouw).
Niet de dag van je familie die ruzie heeft.

Nodig iedereen uit, als ze zelf liever ruzie maken blijven ze maar weg.
PS - regel een ceremoniemeester die dit soort ruzies de baas kan en stel deze van te voren op de hoogte, zodat je niet met gedoe zit.

Die ceremoniemeester kan vooral voor TS de stress opvangen en weet door ervaring waar op te letten, dat je ze niet te dicht bij elkaar in de buurt zet aan tafel bv. ;P vragen om ruzie.

[PetervdM]

misschien niet haalbaar voor jullie, maar wij zaten ook met zo'n dilemma al was de aanleiding anders.
we hebben twee betrouwbare getuigen gezocht binnen onze vriendenkring, en zijn met alleen hen erbij getrouwd. het was nog een hele klus om dat voor iedereen geheim te houden.
daarna zijn we op huwelijksreis gegaan en hebben "iedereen", inclusief onze ouders ( die toevallig allemaal op vakantie waren ) en broers en zussen een bericht gestuurd.
het gaf wel wat commotie, maar een stuk minder dan we zouden hebben gehad met een "traditionele" bruiloft.
véél later hebben we alsnog een feest gegeven.

[sOid]

Anoniem: 1777010 schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 18:02:
[...]

Ik zie deze suggestie vaak voorbij komen. Dit is niet per se waar. Sowieso verschilt het vreselijk per gemeente op welke dag en welke tijd, of je er voor in aanmerking komt en om het af te maken zijn deze slots vaak tot het eind der tijden al volgeboekt. Liever betaal je een beetje en pik je je eigen momentje. Zelfde effect.

Was oorspronkelijk ook bedoeld voor mensen met weinig geld. De gedachte was dat dat geen belemmering moest zijn om te kunnen trouwen. Wordt tegenwoordig veel 'misbruik' van gemaakt.

Ik werk bij een gemeente en het komt dus vrij regelmatig voor dat mensen geen getuigen hebben voor deze 'maandagochtendhuwelijken'. Om heel uiteenlopende redenen overigens. We hebben een poultje van gemeenteambtenaren die bij dat soort huwelijken getuigen kunnen zijn. Is heel grappig; ben af en toe dus getuige bij het huwelijk van mensen die ik helemaal niet ken en nooit meer zal zien

Collega van me heeft op die manier al een stuk of 100 echtparen getrouwd

[maartend]

Wij zijn ooit heel klein getrouwd;
vrouw, ik, 2 vrienden, zus en schoonbroer,
Niemand iets verteld, leuke dag met 6 en daarna hebben we het iedereen verteld op een gewoon feest dat we gaven. Waren we er in 2 minuten van af. Ok, familie was wat pissig, maar hee, ons feessie

[mannowlahn]

Wat let je vriendin om jou ten huwelijk te vragen aangezien zij degene is die het graag wilt? Of is dat weer niet romantisch?

[bazzemans]

Ook wel mooi dit. Veel goede, onderbouwde en uitgebreide reacties, waarmee we inmiddels op pagina 3 van dit topic zitten en TS laat zich niet meer zien.

@JvdKamp, ben benieuwd naar je reactie? Of heeft je partner lucht gekregen van dit topic en zijn je computerrechten ingetrokken?

[Orangelights23]

Hier zaten wij we hetzelfde in: trouwen is voornamelijk voor de wet en handig ivm kinderen. Daarom hebben we het heel klein gehouden, gratis op een maandag getrouwd, 20 mensen uitgenodigd, daarna een lunch thuis en we waren voor nog geen 500 euro helemaal klaar. Het was één van de leukste dagen uit ons leven, juist omdat het allemaal niet verplicht en formeel aanvoelde.

[Oon]

Anoniem: 1777010 schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 18:02:
[...]

Ik zie deze suggestie vaak voorbij komen. Dit is niet per se waar. Sowieso verschilt het vreselijk per gemeente op welke dag en welke tijd, of je er voor in aanmerking komt en om het af te maken zijn deze slots vaak tot het eind der tijden al volgeboekt. Liever betaal je een beetje en pik je je eigen momentje. Zelfde effect.

Het is natuurlijk niet zo simpel als naar het gemeentehuis gaan en in de rij aansluiten, maar mijn punt was vooral dat trouwen niet duur hoeft te zijn. Zelfs al betaal je de kosten voor het trouwen zelf, dan is het nog best te doen.

Maar gemiddeld geven mensen 14-15k uit voor een trouwdag, dat vind ik echt belachelijk. Ik heb het geluk dat mijn vrouw ook niet zo van grote feesten houdt en toen we gingen trouwen hoogzwanger was, dus wij hebben een receptie van een uurtje of twee gedaan en daarna zijn we met een kleiner groepje gaan uit eten. Totale kosten; 200 euro voor twee ringen, 800 euro zaalhuur (inclusief drinken en hapjes), rond de 1000 euro voor het eten (inclusief vooraf en achteraf nog borrelen e.d.), en dan ongeveer 350 euro voor het trouwen zelf inclusief trouwboekje en uittreksel enzo.

We hebben uiteindelijk een hele fijne dag gehad waar we allebei het gevoel hadden dat het toch wel speciaal was maar op onze eigen manier. Als mijn vrouw graag een heel groot feest had gewild dan waren we gewoon (nog) niet getrouwd, zo simpel is het.

Ik vind de 'take one for the team' mentaliteit die hier veel voorkomt echt absurd, als je al met tegenzin je huwelijk begint dan klopt er wat mij betreft iets niet in je communicatie.

[Dinmi]

Danielson schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 15:36:
[...]


Wij zijn getrouwd in Vegas zonder dat iemand het wist, aanrader hoor!

Mijn inmiddels ex-echtgenoot en ik ook. Gewoon met zijn tweeën. Is heel goed bevallen. Uiteraard hier en daar wel wat gemopper, maar dat konden we naast ons neerleggen; het was immers een gedane zaak.

[Polderviking]

Ik zit in exact hetzelfde bootje wat betreft je mentaliteit tegenover trouwen en "bijbehorende" feest en vooral kosten.
Maar jij en vriendin is gewoon een partnerschap en daar gaat er wel eens wat heen en weer qua belangen en wensen.

Als ze het voor haar belangrijk dat het zo'n heel feest wordt, en je kan dat ook gewoon betalen zonder dat je vervolgens maandenlang aan de noedels pasta en pannenkoeken moet, zie het dan gewoon als een investering in de relatie...
Je doet dat maar één keer hé...

Van je familie/de mensen die je uitnodigt moet je maar gewoon verwachten dat ze hun verschillen op die dag even opzij kunnen zetten.
Als je daar geen vertrouwen hebt het expliciet benoemen bij de lieden in kwestie.
Dat jij tactische keuze's moet maken rond welke volgroeide volwassen jij wel of niet gaat uitnodigen omdat ze problemen met elkaar hebben gaat er bij mij niet in.
Of je komt allebei en je doet normaal of je komt allebei maar gewoon niet.

Samenvattend: Take one for the team.

[ Voor 9% gewijzigd door Polderviking op 27-07-2022 10:51 ]

[Vistajevski]

Het is nogal een psychologisch cliché, maar de relevante vraag lijkt me toch: waar ben je bang voor? De weerstand die je voelt komt ergens vandaan en dat kan allerlei oorzaken hebben. Van het idee gemanipuleerd te worden (door je vriendin, omdat ze niet rechtstreeks zegt wat ze wil) tot angst voor kritiek en afwijzing (niet graag in het middelpunt van de belangstelling staan is daar een indicatie voor) of het idee dat er geen rekening met je wordt gehouden (familieleden die alleen met zichzelf bezig zijn op jouw bruiloft). Dat vergt toch enig zelfonderzoek om erachter te komen wat daar speelt, en assertiviteit naar je vriendin en naar jezelf om (letterlijk) hardop uit te spreken waar je mee zit. Uiteindelijk komt het toch neer op wat veel mensen hier ook al hebben gezegd: het is jouw feestje, jij bepaalt wat er gebeurt en daar heb je ook het volle recht toe. Het kan alleen best wat moeite kosten om dat ook zo te gaan voelen, afhankelijk van wie je bent en wat je hebt meegemaakt.

Met je vriendin komt het uiteindelijk aan op onderhandelen: zij wil iets, jij wil iets, en je moet een compromis sluiten waar je je beiden in kunt vinden. Tip: ga uit van wat je wél wil en niet van wat je níet wil, dat praat een stuk makkelijker. Dat kun je best wat breder trekken dan alleen de trouwdag zelf, maar als één van beiden voor zijn/haar gevoel teveel moet toegeven is het per definitie een slechte uitkomst. En het begint bij eerlijk uitspreken wat jullie beiden willen: gaat het om het feest, om de aandacht, om het boterbriefje, of iets anders? Als je daar geen common ground in kunt vinden lijkt het mij (nog) geen tijd om te trouwen.

[FastFred]

Je bent niet verplicht om een groot feest te geven en familie en vrienden uit te nodigen. Je kunt ook gewoon in nette kleding naar het gemeentehuis gaan, een krabbel zetten op wat papieren, ring erom en lekker uit eten gaan met z'n tweeën.

Ah, ik zie inmiddels dat ik niet de enige ben

[ Voor 9% gewijzigd door FastFred op 27-07-2022 12:46 ]

[JvdKamp]

Dank voor de enorme hoeveelheid goede adviezen. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel reacties verwacht

Vanochtend direct de koe bij de horens gevat en het gesprek aan gegaan/willen gaan. Ze waardeerde het initiatief maar wil eerst gevraagd worden voordat ze plannen wil maken. Op deze manier vindt ze het niet romantisch blijkbaar.

Ze gaf aan dat we er samen echt wel uit komen. Mij gaat ze niet vragen want dat is niet de traditie. Logica is ver te zoeken als het om trouwen/kinderen gaat haha.

Daar moet ik het blijkbaar mee doen. Had het fijn gevonden om het juist al wel volledig te bespreken maar misschien bekijk ik het te rationeel.

Uit de vele adviezen heb ik in elk geval ook gehaald dat het onze dag moet zijn en niet zoals ik denk dat anderen verwachten dat de dag zal zijn.

Zal dus toch maar een ring uit moeten gaan zoeken

[jeroenkb]

JvdKamp schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 13:38:

Ze gaf aan dat we er samen echt wel uit komen.

Famous last words

Succes!

[Fr33z]

JvdKamp schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 13:38:
Dank voor de enorme hoeveelheid goede adviezen. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel reacties verwacht

Vanochtend direct de koe bij de horens gevat en het gesprek aan gegaan/willen gaan. Ze waardeerde het initiatief maar wil eerst gevraagd worden voordat ze plannen wil maken. Op deze manier vindt ze het niet romantisch blijkbaar.

Ze gaf aan dat we er samen echt wel uit komen. Mij gaat ze niet vragen want dat is niet de traditie. Logica is ver te zoeken als het om trouwen/kinderen gaat haha.

Daar moet ik het blijkbaar mee doen. Had het fijn gevonden om het juist al wel volledig te bespreken maar misschien bekijk ik het te rationeel.

Uit de vele adviezen heb ik in elk geval ook gehaald dat het onze dag moet zijn en niet zoals ik denk dat anderen verwachten dat de dag zal zijn.

Zal dus toch maar een ring uit moeten gaan zoeken

Heerlijke reactie dit Ik hoop voor je dat er iets uitkomt maar dit lijkt me een slippery slope. Aan de andere kant natuurlijk een mooie kans om samen ergens uit te komen. Het is duidelijk dat er voor jou een paar dingen zijn die niet OK zijn, dus ik denk dat het tijd is om die dan goed naar voren te brengen nadat je haar gevraagd hebt (blijkbaar is dat de volgorde). Het is nu in elk geval geen verrassing voor haar dat jij OOK een mening hebt over de trouwdag etc.

Succes...

[Hahn]

JvdKamp schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 13:38:
Dank voor de enorme hoeveelheid goede adviezen. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel reacties verwacht

Vanochtend direct de koe bij de horens gevat en het gesprek aan gegaan/willen gaan. Ze waardeerde het initiatief maar wil eerst gevraagd worden voordat ze plannen wil maken. Op deze manier vindt ze het niet romantisch blijkbaar.

Ze gaf aan dat we er samen echt wel uit komen. Mij gaat ze niet vragen want dat is niet de traditie. Logica is ver te zoeken als het om trouwen/kinderen gaat haha.

Daar moet ik het blijkbaar mee doen. Had het fijn gevonden om het juist al wel volledig te bespreken maar misschien bekijk ik het te rationeel.

Uit de vele adviezen heb ik in elk geval ook gehaald dat het onze dag moet zijn en niet zoals ik denk dat anderen verwachten dat de dag zal zijn.

Zal dus toch maar een ring uit moeten gaan zoeken

Ik vind het eerlijk gezegd toch vrij zorgelijk dat dit (waar je je blijkbaar zoveel zorgen over maakt, dat je anoniem op een forum om advies bent gaan vragen) niet vooraf bespreekbaar is voor haar. Terwijl de uitkomst van dat gesprek héél erg kan bepalen of je überhaupt met elkaar zou moeten willen trouwen.

Natuurlijk is het niet romantisch om over zorgen te praten, maar het is soms wel broodnodig. Dat romantische komt later wel, bij het eventuele verzoek. Ik ga er vanuit dat jij ook niet van plan was om "nou, zullen we maar trouwen dan?" erin te gooien nadat je al je zorgen besproken zou hebben?

[ Voor 3% gewijzigd door Hahn op 27-07-2022 13:49 ]

[swhnld]

@JvdKamp Gezien jullie beide het eens zijn over te willen trouwen, heb ik 1 advies. Wordt een 'vent' en stap over je eigen schaduw heen. Vraag haar ten huwelijk, ga de verloving in, en kijk dan verder naar de inhoud. Verloving kan ook best lang duren, dan is je kind ook van een leeftijd om bruidsmeisje te zijn bijvoorbeeld. Best een kans dat ze onzeker wordt door het ouder worden, en onbewust het gevoel van geborgenheid zoekt dat je er niet met een 18 jarige vandoor gaat.

En wil je bepaalde personen niet uitnodigen, overleg dat met je bruid en doe het daarna ook niet. Het moet immers voor beide een leuke dag worden. En misschien is het voor haar leuker dan voor jou, maar wat is 1 dag op de pak hem beet 50 jaar dat jullie hopelijk nog bij elkaar zijn daarna?

[YdieresiS]

Wij hebben hier voordat ik mijn vrouw ten huwelijk vroeg wel uitvoerig gehad over hoe we de trouwerij zouden willen inrichten. Samen op één lijn zitten is (voor ons) vooraf wel belangrijk. Voor mij was het ten huwelijk vragen ook al een "verbintenis" aangaan. Als ik iets zeg wil ik me daar ook aan houden en dan wil ik niet tegen zaken aanlopen die me mijn belofte laten aanpassen.

Ondanks dat het geen verrassing was dat ik haar ten huwelijk zou gaan vragen, was ze nog steeds erg verrast dat ik dat tijdens een vakantie midden in Venetië heb gedaan. Ze had het daar niet aan zien komen en vond het erg leuk op die manier.

Dus ondanks dat je er al over gesproken hebt kan het nog steeds op een verrassende en romantische manier gaan om je vriendin ten huwelijk te vragen. Nu zijn sommige relaties anders, maar wij vinden een open communicatie erg belangrijk en vinden het ook belangrijk dat we op één lijn zitten voordat we dingen doen. Daarom werkte dit voor ons heel goed.

[sapphire]

Mooie van een bruiloft is dat je er zoveel een eigen draai aan wilt geven als je wilt

Kijk ik heb makkelijk praten want ik heb altijd al willen trouwen en over vrijwel alles zaten vrouwlief en ik op dezelfde lijn (aantal achterlijk duren dingen daargelaten ).
En de ongemakkelijke dingen tijdens het vrijgezellen feest, als je een beetje vrienden hebt doen ze geen dingen die je écht niet wilt. Ik drink bv amper dus drankspelletjes zijn gewoon een no-go dus ook niet gedaan. Aan den andere kant heb ik af en toe niet zoveel schaamte dus werd ik wel in een foeilelijk pak gehesen en mocht domme opdrachten doen. Heb je zo schaamteloos gedragen dat zij zich plaatsvervangend schaamde voor mij

Wat betreft de dag zelf, je hebt een trouwambtenaar en getuigen nodig, de rest mag/kun je zelf invullen.

Wij hebben vrij laat in de voorbereiding de complete feestavond geschrapt eigenlijk omdat we er beide geen moer aan vinden Wel een avondje uitgebreid eten er voor in de plaats gedaan, vonden sommige mensen ook maar raar want een feestavond 'hoort'.

Idem met mensen uitnodigen, mijn vrouw had haar nichtjes/neefjes uitgenodigd en ik geen enkele wat me ook commentaar van tantes/ooms opleverde. Drie weken na de bruiloft was iedereen het toch alweer vergeten bij wijze van. Bij nader inzien had ik de meeste tantes en ooms ook gewoon niet moeten uitnodigen

Tl;Dr: Vraag je vriendin te huwelijk en ga dan lekker samen een dag plannen die jullie beide leuk vinden, als je er goed over praat samen valt het vast mee

[Squawk]

JvdKamp schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 13:38:
Dank voor de enorme hoeveelheid goede adviezen. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel reacties verwacht

Vanochtend direct de koe bij de horens gevat en het gesprek aan gegaan/willen gaan. Ze waardeerde het initiatief maar wil eerst gevraagd worden voordat ze plannen wil maken. Op deze manier vindt ze het niet romantisch blijkbaar.

Ze gaf aan dat we er samen echt wel uit komen. Mij gaat ze niet vragen want dat is niet de traditie. Logica is ver te zoeken als het om trouwen/kinderen gaat haha.

Daar moet ik het blijkbaar mee doen. Had het fijn gevonden om het juist al wel volledig te bespreken maar misschien bekijk ik het te rationeel.

Uit de vele adviezen heb ik in elk geval ook gehaald dat het onze dag moet zijn en niet zoals ik denk dat anderen verwachten dat de dag zal zijn.

Zal dus toch maar een ring uit moeten gaan zoeken

Oei, het komt op mij over alsof je vriendin de touwtjes in de relatie steviger in handen heeft dan jijzelf. Wie heeft het over het plannen van een bruiloft? Je kunt er toch ook samen over fantaseren hoe zo'n dag eruit zou kunnen zien, zonder meteen serieus te plannen. Samen een beetje dagdromen kan toch geen kwaad en doet niets af aan de romantiek? Jij hebt ook een mening en recht van spreken in de relatie. In een gelijkwaardige relatie wel althans. Ik zou haar in elk geval nu nog niet ten huwelijk vragen als jij je daar zélf nog niet comfortabel bij voelt. Je moet je niet gedwongen voelen. Dergelijke gesprekken horen toch juist bij de voorpret en jij wilt toch gewoon een klein beetje weten waar je aan toe bent. Dat in elk geval jouw grootste zorgen zijn weggenomen? Zodat je haar met het volste vertrouwen ten huwelijk kunt vragen.

Zie je het al voor je... Jij vraag haar ten huwelijk en ze zegt volmondig ja. Uiteraard, want dit wordt de grote dag van haar leven. Ze schreeuwt het van de daken. Iedereen mag weten dat ze gaat trouwen. Mensen in haar omgeving zullen haar feliciteren en daaropvolgend komt uiteraard de vraag: "Weet je al waar je gaat trouwen en mogen Piet en ik ook op de bruiloft komen?" In al haar enthousiasme zegt je vriendin: "Natuurlijk zijn Piet en jij welkom! Dit is de dag van mijn leven en daar wil ik jullie graag bij hebben. Neem vooral jullie schattige kinderen ook mee."

Daar sta jij dan met "we gaan er samen echt wel uitkomen". Elke dag langer verloofd wordt de drempel voor jou groter om de grote olifant in de kamer te bespreken. Zelfs nu is het onderwerp blijkbaar al lastig te bespreken. Ik zou het in elk geval wel weten als ik stress zou krijgen van een eventuele bruiloft. Zo snel mogelijk die grote olifant de kamer uit, of simpelweg niet trouwen.

Je maakt toch ook geen baby's zonder het er samen van tevoren met elkaar over te hebben? Dat maakt het toch niet minder romantisch als je de daad regelmatig even oefent, voordat er daadwerkelijk kinderen op de wereld worden gezet?

Je zet toch ook niet samen een handtekening bij de notaris voor het kopen van een huis, zonder daar met elkaar van tevoren uitgebreid over te spreken? Dat maakt de daadwerkelijke aankoop toch ook niet minder mooi?

[NotSoSteady]

Is het haar te doen om de trouwdag of wil ze ook nog rekening houden met jouw gevoelens? Als jij al zo opziet tegen die dag, dan snap ik eigenlijk niet dat zij het er nog steeds doorheen wil drukken. Het moet een gelukkige dag zijn, niet eentje waar jij al maanden tegenop ziet.

[ Voor 70% gewijzigd door NotSoSteady op 27-07-2022 15:06 ]

[Unknown Alien]

In hoeverre ben je niet bang dat het definitief is dat je samen zal zijn. Scheiden is een grotere stap dan verkering hebben en uit elkaar gaan.

Ik wilde mijn toenmalige vriendin ten huwelijk vragen, omdat ik het erg mooi en fijn zou vinden om haar mijn eeuwige trouw en liefde en bla bla blaaa toe te zeggen. Ook haar mijn vrouw noemen geeft mij een goed gevoel.

Ik heb haar ten huwelijk gevraagd toen ons zoontje 1. was en half jaar later zijn we gaan trouwen.

Ik had en heb wel iets van wij trouwen voor onszelf en hou geen enkele, maar dan ook GEEN ENKELE micro milli nano seconde rekening met een ander.

Onze mooiste vakanties waren elke keer Thailand en daar wilde we ook trouwen op een mooie eiland op het niet\minder touristische gedeelte.

Net als de jaren ervoor gingen we in feb. 4.5 week die kant op. Wij hebben gezegd tegen 1e lijn familie en vrienden. Je bent welkom, wij betalen je week verblijf op locatie.

Nou in feb. dacht vrijwel niemand aan om mee te gaan, behalve 1 handvol 1elijn familie.

Helemaal grote mooi

We hebben een super mooie dag gehad.

En daar doen we het voor, trouwen voor onszelf.

We moesten ook in NL trouwen voor de wet en ik wilde naar het gemeentehuis, tekenen en weeer weg....Zij wilde weleen feestje voor vrienden en familie...zucht..

Ik vond het wel prima na een zeer mooie locatie op fiets afstand te hebben gevonden. Grote boerderij met trouwlocatie erbij.

smiddags aanwezig en daarna een goede BBQ, daarna ceremonie op locatie en daarna feest.

DJ gehuurd die club en techno moest draaien en vanaf 22:00 tot einde oldskool, (early)hardcore, frenshcore en eindigen met terror

70 personen.

Kosten vielen REUZE mee. ik was onderaan de streep 1 maandsalaris aan kosten kwijt.

Van mij hoefde dit niet, ondanks dat ik een top dag had gehad...mjahh mijn vrouw en d'r emoties he, ook rekening mee houden hahaha

Doen waar jullie je goed bij voelen, het is jullie dag en die van niemand anders.

ohhh ook ik had ruzie met mijn zusje...nee zij was boos op mij en wilde het niet bespreken, dus ik heb haar ook niet uiotgenodigd. Heb ik geen enkel probleem mee. opflikkeren met die negatieve shit

[Electrowolf]

JvdKamp schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 13:38:
...

---. Mij gaat ze niet vragen want dat is niet de traditie. Logica is ver te zoeken als het om trouwen/kinderen gaat haha.

...

Welke traditie?

Ergens vind ik dit altijd een beetje raar. Als een van de twee er veel waarde aan hecht, waarom kan die de stap dan niet zetten? Waarom moet iemand anders dat dan voor je doen als het om zo iets persoonlijks gaat? Heeft ze zelf schaamte over hoe het in haar omgeving zal vallen als ze zelf vraagt?

Ik ken vrouwen die juist zelf willen vragen om zo van het stigma "dat vrouwen niet zelfstandig zijn" af te komen.

Niet helemaal antwoord op je vraag natuurlijk. Al zou het mogelijk wel makkelijker voor je zijn als je gevraagd wordt .

[spijkerhoofd]

JvdKamp schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 13:38:
Dank voor de enorme hoeveelheid goede adviezen. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel reacties verwacht

Vanochtend direct de koe bij de horens gevat en het gesprek aan gegaan/willen gaan. Ze waardeerde het initiatief maar wil eerst gevraagd worden voordat ze plannen wil maken. Op deze manier vindt ze het niet romantisch blijkbaar.

Ze gaf aan dat we er samen echt wel uit komen. Mij gaat ze niet vragen want dat is niet de traditie. Logica is ver te zoeken als het om trouwen/kinderen gaat haha.

Daar moet ik het blijkbaar mee doen. Had het fijn gevonden om het juist al wel volledig te bespreken maar misschien bekijk ik het te rationeel.

Uit de vele adviezen heb ik in elk geval ook gehaald dat het onze dag moet zijn en niet zoals ik denk dat anderen verwachten dat de dag zal zijn.

Zal dus toch maar een ring uit moeten gaan zoeken

Wauw! Voor mij is dit een rode vlag, want als jij jouw gevoelens niet mag uiten en niet serieus genomen word mag je je afvragen of je gevoel van niet trouwen niet enkel over de dag zelf gaat maar meer in een groter plaatje! Mijn vriendin en ik praten over onze onzekerheden en over wat wij voelen voor bepaalde onderwerpen op een volwassen manier en sluiten elkaar echt niet uit! Wij hebben vrij recentelijk een woning gekocht incl samenlevingscontract(dit komt voor ons het dichtste bij tot trouwen ) En van te voren hebben wij al zaken uitgestippeld, hoeveel maandlasten willen wij betalen, hoeveel brengt iedereen in(mijn vriendin is rijker...) enz. Zo hoort dat voor een huwelijk ook te werken, het is JULLIE dag! Niet enkel van haar.

Als ze er echt niet over wilt praten voordat ze gevraagd is kan je haar altijd vragen, maar ik zou zeker ook een lijstje opstellen van de eisen die jij eraan stelt, zoals de max prijs van de bruiloft, wie wel en wie niet uit te nodigen enz. Daarnaast een huwelijk is niet enkel romantisch, maar is ook een financieel en zeker ook rationele aangelegenheid!

En vooral de laatste zin, nee je moet geen ring kopen als het jou ongemakkelijk maakt, je wilt een ring kopen omdat jij wilt trouwen en niet omdat je moet trouwen, we leven niet meer in de jaren 50 zegmaar!

[DutchKel]

Ik krijg ook een beetje het gevoel dat je niet je eigen leven leid. Bepaald zij dat je moet trouwen? Ik zou dat al een afknapper vinden. Trouwen doe je omdat je er samen achter staat, niet omdat 1 van de 2 dat de ander verplicht.

Zo te lezen sta jij er (nog) niet achter. Dan moet je juist geen ring kopen. Wellicht heb je op de verkeerde manier gevraagd hoe haar trouwdag eruit zal zien. Je kunt gewoon eens tussendoor de vraag stellen: hoe ziet jouw perfecte trouwdag eruit?

Wij zijn heel klein getrouwd, alleen de directe familie was erbij. Het trouwen zelf was voor ons belangrijker dan het feest eromheen. En vergis je niet, ook zonder feest kost een trouwdag een kapitaal. Wij waren ongeveer 7 à 8000 euro kwijt aan de trouwdag die we dus alleen met directe familie hebben gevierd (12 personen). Als we ook nog een feest voor de hele familie en vrienden hadden gedaan dan waren we wel 3 keer zoveel kwijt geweest.

Nu was het in de ochtend trouwen voor de gemeente en vervolgens eten in een lunchroom. Daarna thuis nog even met iedereen gezeten.

Ik heb mijn vrouw overigens in goed overleg ten huwelijk gevraagd, dat ging in bad en ik vroeg haar: zullen we volgend jaar gaan trouwen? Dan kunnen we op een leuke datum trouwen, 22-2-22. Toen zei ze: ja dat is een leuke datum, maar kan dat nog wel? Zijn we daar niet te laat voor?

Daar was dus niks romantisch aan, beide zijn we ook helemaal niet zo van de romantiek maar meer van het praktische. Trouwen doen we dus ook om praktische redenen, als we kinderen krijgen geeft dat minder gedoe, als we op vakantie zijn in bepaalde landen geeft dat minder gedoe (alleen samen slapen als je getrouwd bent anders mag het niet).

We hebben ook bij de notaris huwelijkse voorwaarden opgesteld zodat ons eigen vermogen na het scheiden nog apart blijft van ieder. Met nog een paar extra puntjes die wij belangrijk vonden.

Doe het dus alleen als je er zelf achter staat, twijfel je dan raad ik het heel sterk af.

[Togi]

Ga het overleg in
Probeer tussen neus en lippen door haar beeld van de dag te krijgen.
Geef ook zeker je eigen gedachtes aan maar in een gesprek kom je vanzelf wel tot een oplossing
Want zoals vele al aangeven er zitten vele smaken tussen.

Mijn vrouw wilde echt geen feest. Wij zijn uiteindelijk getrouwd in het openluchtmuseum. Hele dag daar met oom, tantes, vrienden etc. Inde avond een diner met alleen ouders, broers, zussen, de 2 nog levende oma’s en getuigen.

Ook ooit voor een collega naar Italië gevlogen die daar een landgoed had afgehuurd.
Maar de leukste was van vrienden die het even tussendoor deden in een huis dat werd verbouwd met wat sta tafels en een rijsttafel met plastic bordjes.

[Exorcist]

swhnld schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 14:36:
@JvdKamp Gezien jullie beide het eens zijn over te willen trouwen, heb ik 1 advies. Wordt een 'vent' en stap over je eigen schaduw heen. Vraag haar ten huwelijk, ga de verloving in, en kijk dan verder naar de inhoud. Verloving kan ook best lang duren, dan is je kind ook van een leeftijd om bruidsmeisje te zijn bijvoorbeeld. Best een kans dat ze onzeker wordt door het ouder worden, en onbewust het gevoel van geborgenheid zoekt dat je er niet met een 18 jarige vandoor gaat.

En wil je bepaalde personen niet uitnodigen, overleg dat met je bruid en doe het daarna ook niet. Het moet immers voor beide een leuke dag worden. En misschien is het voor haar leuker dan voor jou, maar wat is 1 dag op de pak hem beet 50 jaar dat jullie hopelijk nog bij elkaar zijn daarna?

Een echte "vent" kijkt ook naar zijn eigen voorkeuren i.p.v. alleen die van zijn partner. Je moet het namelijk beiden graag willen met dezelfde redenen, anders is er altijd één die teveel inlevert t.o.v. de ander. Iets met gelijkwaardigheid. Een leuke dag is ook voor iedereen anders, als je het de ander niet gunt dat hij/zij dan maar géén leuke dag heeft omwille van je eigen plezier dan is dat ook meer dan stof tot nadenken.

Persoonlijk geloof ik überhaupt niet in trouwen. 1 om het woord trouw, niemand kan eeuwige trouw beloven want hoe het leven loopt kun je op voorhand nooit bepalen. 2) Het kost een aardige duit om met name ándere mensen een hele leuk dag te bezorgen en 3 is het als je puur voor de wet wil regelen een stuk eenvoudiger om een geregistreerd partnerschap te regelen.

Ben blij dat mijn ex (ja ja ) het ook onzin vond/vindt en we een geregistreerd partnerschap zijn aangegaan. Met een volgende partner wil ik óók niet trouwen, met dezelfde redenen. Als zij dat zo graag zou willen dat de relatie eraan ten onder zou kunnen gaan, dan het laatste; ik laat mijn eigen gevoel/mening niet ten koste van alles ondersneeuwen. Dan is het dikke pech voor de ander.

Bovenstaande is persoonlijk en klinkt verbitterd, dat valt an sich mee, had vóór mijn vorige relatie al een soortgelijke denkwijze maar minder gechargeerd.

De boventoon moet zijn dat je (en dat kan ook je partner zijn) niet alles moet laten vallen (inc. je eigen mening/denkwijze/visie) omwille van de ander om de ander maar gelukkig te maken. Want als jij er zelf minder gelukkig van wordt, is er onderaan de streep niemand écht blij.

[Exo81]

JvdKamp schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:36:
Disclaimer: het dilemma waar ik mee zit is zeker ook grappig, maar ik zit er serieus mee. Dus naast wat humor zou ik serieus advies ook erg waarderen. Aangezien mijn partner ook op GoT actief is heb ik een nieuwe account aangemaakt

Het dilemma is als volgt. We zijn bijna 10 jaar bij elkaar en hebben 1 kindje van 2. We hebben het nooit heel serieus over trouwen gehad omdat ik dit niets vind toevoegen en mijn partner tot 2 jaar geleden ook niet (per sé) wilde. Dat is echter veranderd. De laatste 1.5 jaar krijg ik zeer actieve hints dat het toch echt de bedoeling is dat ik haar ten huwelijk ga vragen. Ze vindt het toch een waardevolle toevoeging als bezegeling op ons gezin.

Ik zou het heel mooi vinden om haar 'mijn vrouw' te kunnen noemen en ook ik zie het als een bezegeling van onze relatie en ons gezin. Het probleem is echter dat ik op slot schiet op het moment dat ik over 'de trouwdag' nadenk. Voor mij voegt die niks toe en levert die eerder veel stress op. Ik vind het echt enorm zonde van het geld (ondanks dat we het kunnen betalen) en door een aantal conflicten in de familie (ooms/tantes met ouders) wordt het uitnodigen en keuzes maken van wie wel/niet ook een groot drama. Tot zo'n niveau dat ik hier wel eens wakker van lig terwijl een trouwdag een hele mooie dag zou moeten zijn.

Ik zie er dus flink tegenop en doe het daarom liever niet. Dat ik met haar wil trouwen staat vast. Dat kunnen we wat mij betreft vandaag regelen. Het probleem zit voor mij in de trouwdag zelf. Ik ben best flexibel en in veel gevallen ga ik met haar mee om haar gelukkig te maken. Bij dit dilemma merk ik dat het me heftig raakt omdat ik over een aantal 'grenzen' heen moet gaan.

Ik wil voorkomen dat we straks trouwen en ik er flink tegenop zie. Ik wil ook voorkomen dat we het niet doen om deze reden. Een compromis vinden lijkt vooralsnog lastig (geregistreerd partnership, alleen een feestje geven, trouwen in Las Vegas ). Die leidt tot de uitspraak 'als het zo moet dan laat maar zitten'. Het wordt in die gesprekken meer een onderhandeling met trouwen onder voorwaarden. Ik merk dat we op dit gebied andere waarden hebben.

Hopelijk kunnen jullie me wat advies geven. Dat kan ook zijn 'take a big one for the team' overigens.

Ik heb alleen de eerste pagina gelezen en wellicht is het al geopperd maar wellicht kun je dit met haar bespreken en gewoon eerlijk over je twijfels over feest ed zijn?

[Bastiaan]

Dan lees maar even verder, want die fase heeft TS al gedeeld met vriendin en ons

[D-Three]

Hier nog een tweaker die binnenkort (nogmaals) gaat trouwen Voor mij hoefde het ook niet, maar dan vooral omdat ik 12 jaar geleden een scheiding te verwerken heb gekregen. Dus meer een been-there-done-that-gevoel, in combinatie met inderdaad zonde van het geld en dat ik weinig meerwaarde in zag. Maar goed, ik ben dus letterlijk door de knie gegaan Voor haar, omdat ze wou trouwen. Je leeft maar één keer en dat wou ik haar niet ontnemen.

JvdKamp schreef op dinsdag 26 juli 2022 @ 12:36:
Voor mij voegt die niks toe en levert die eerder veel stress op.

Dat hangt er een beetje van af hoe je de dag gaat indelen, wat je gaat doen

Ik vind het echt enorm zonde van het geld (ondanks dat we het kunnen betalen) en door een aantal conflicten in de familie (ooms/tantes met ouders) wordt het uitnodigen en keuzes maken van wie wel/niet ook een groot drama.

Wij hebben hier ook zo'n situatie waarbij ooms en tantes niet meer door één deur kunnen. Toen onze eerste kindje was geboren, heb ik er voor gekozen naar iedereen een kaartje en uitnodiging voor onze babyborrel te sturen. Toen met het idee, ik vraag iedereen of niemand. Of ze dan willen komen of niet moeten ze maar zelf bepalen.

Nu voor ons trouwfeest hebben we er voor gekozen om er meer een gezinsfeest van te maken. Een feest voor ons, dus met onze kindjes er bij. Daarom begint het feest vroeger (in België zijn dat meestal echte avondfeesten, geen idee of dat in Nederland ook zo is?). Wij vragen geen ooms en tantes, we vragen enkel wat vrienden en hun kinderen mogen ook mee komen. Onze ouders mogen dan elk x-aantal personen vragen, wie het is maken ze zelf uit.

Tot zo'n niveau dat ik hier wel eens wakker van lig terwijl een trouwdag een hele mooie dag zou moeten zijn.

Inderdaad. Maar de dag zelf vergeet je dat allemaal, geniet je er van en voor je het weet is die dag voorbij. En je bankrekening een pak lichter

[ Voor 19% gewijzigd door D-Three op 01-08-2022 22:18 ]

[wolly_a]

Tijd voor een leuke verrassingsdate met z’n tweeën naar een bruidsbeurs. Er zijn er genoeg de komende tijd. Ga er beiden helemaal open in en leer elkaar kennen tijdens deze dag. Verzin voor die tijd een fictieve datum en bijbehorend verhaal, of nog mooier, laat haar onderweg naar de verrassing telkens een papiertje trekken om jullie fictieve verhaal vorm te geven. Sluit de dag af met een etentje en neem de verlovingsring mee. Heb je er na de dag een goed gevoel over, maak er meteen werk van.

Voor jezelf… Schrijf eens op waar jij tegenop ziet… En bekijk hoe terecht dat is.
- De stress van alle voorbereidingen? Onthoud dat je zelf in control bent. Het hoeft allemaal geen stress te zijn, maar juist een hele leuke tijd samen. Wij hebben er lekker de tijd voor genomen en telkens een klein stukje geregeld, waar we samen veel plezier aan hebben gehad.
- De stress van de dag zelf? Wij hebben onze hele trouwdag op twee locaties gehouden, maar zelfs één locatie is heel goed mogelijk. Hou lekker ruim de tijd aan voor alle momenten en de dag verloopt stressvrij. Vraag één of twee familieleden of goede vrienden als ceremoniemeester, liefst personen die in hun werk ook een regelfunctie hebben, bijvoorbeeld in de horeca.
- De stress voor onhandelbare gasten? Nodig hen niet uit of druk hen op hun hart dat het jullie dag is en dat ze sneller buiten staan dan dat jij ‘ja’ gaat zeggen.
De kosten? Tja, trouwen kost geld, maar het totaalplaatje heb je zelf in de hand. Er zijn zoveel manieren om kosten te besparen zonder te beknibbelen op de beleving. Je kan voor honderden euro’s een taart kopen, maar er zijn ook hele goede alternatieven, zoals een kennis die hobbymatig hele mooie taarten maakt. Ik heb zelfs al eens drie dripcakes van de Hema op elkaar zien staan en het zag er prachtig uit. Dure trouwringen zijn mooi, maar goedkopere vriendschapsringen zijn ook prachtig en ga zo maar door.

Heel veel geluk en wijsheid toegewenst en laat moeilijk denken of Hollandse nuchterheid je niet belemmeren. Zien jullie je later als gelukkig oud stelletje wel zitten? Ga er dan voor.

[DR!5EQ]

Weet je waar ik een hekel aan heb? Uitgenodigd worden op een bruiloft, terwijl je eigenlijk niet gewenst bent om wat voor reden dan ook. Ik kan me ook niet bedenken wie daar geen hekel aan zal hebben. Vrienden van mij zaten met hetzelfde dilemma, ik heb ze gezegd dat ze lekker moesten doen waar ze zelf zin in hebben. Ook dat is liefde.

[redfoxert]

@JvdKamp Ik zat in hetzelfde "schuitje". Ik vind het huwelijk ook niks toevoegen maar eigenlijk is het een goedkope oplossing om een aantal standaard zaken te regelen. Aanstaande donderdag stap ik dan ook in het huwelijksbootje met mijn vriendin. We hebben besloten het zeer klein te houden wat betekent dat enkel onze kinderen erbij zijn, onze moeders (vaders helaas overleden) en mijn broertje en zusje. We zijn in totaal met 10, en dat is inclusief het vriendje van onze oudste dochter. Oudste dochter en haar vriendje zijn ook tevens onze getuigen.

Geen groot feest, geen gigantische receptie. Gewoon ff naar het gemeentehuis (toevallig ook de goedkoopste in de regio), praatje, handtekening. Daarna naar een door ons uitgezocht restaurant en als we klaar zijn met eten kan iedereen weer opbokken. Ik verwacht voor 9 uur thuis te zijn

Mijn advies: Als je dan toch gaat trouwen, doe het dan op de manier die voor jullie beiden het prettigst is. Als sommige mensen niet uitgenodigd moeten worden, dan is dat zo. Het is jullie dag, niet die van een ander en al helemaal niet om anderen te pleasen.

[SeenD]

Ik ben getrouwd in 2014 en ik vind en vond het weinig toevoegen, behalve dat het een mooi feestje was. Was het best prijzig en achteraf vond ik het niet waard. Maar mijn vrouw wilde het heel graag.
Ik vind de symboliek op zich wel mooi als ultieme verbinding, hoger niveau kan niet.
Alleen wat de cultuur en maatschappij qua verwachting er bij had, stond/staat me heel erg tegen.

Ik heb mn vrouw ook niet ten huwelijk gevraagd, we hebben samen besloten om te gaan trouwen. Ik vind het sowieso raar dat een man een vrouw "hoort" te vragen. Ik had het bijvoorbeeld leuker gevonden als zij mij had gevraagd.

Dus we hebben het vrij simpel gedaan. We zochten een datum die we grappig vonden, de langste dag van het jaar. Dat viel op een zaterdag en dan was alles 2x zo duur. Dus een dag eerder. Alles zo laat mogelijk op de dag, zodat er zo weinig mogelijk tijd tussen alles zat. Gemeente gedeelte kostte 45 minuten.

Op één locatie zodat je niet hoeft te reizen of mensen moet helpen met reizen.

En verder zo no-nonsense mogelijk, op de locatie vroegen ze bv welke servetringen we wilden. We keken elkaar lachend aan, en zeiden tegelijk de goedkoopste, of liever geen servetringen.

Trouwringen bijvoorbeeld ook, we houden allebei niet van goud. Wit goud is dan ook zo flauw. Dus zilver, simpele ringen, 250 euro en klaar.

Het enige wat het meeste kostte was de band, dat was een festival cover rockband. We wilden wel een beetje goeie muziek. (achteraf is de band 2 weken na ons huwelijk uit elkaar gevallen). Uiteindelijk hebben we een bruiloft van 16:00 tot 01:00 gehad voor ongeveer 7500 euro met 50 gasten. Wat een vrije goeie prijs is voor een leuke avond met allemaal mensen die je leuk vindt.

En ja, sommige familie was teleurgesteld dat ze niet waren uitgenodigd. Maar we hebben er achteraf geen problemen mee gehad. Ik kan me wel voorstellen als dat drama's veroorzaakt in de families dat je het liever niet wilt doen, zeker als je niet zo veel met trouwen hebt.

Zou ik het achteraf nog een keer doen? Nee, ik vond de prijs het niet opwegen. Dan zou ik het misschien nog kleiner doen. Trouwen voor de gemeente op maandagochtend en dan later een etentje met het gezin en wat vrienden.

[Falcon]

@JvdKamp Men up, bespreek dit gewoon even onderling en kan je het geld missen.. leuk feestje!

[3dmazter]

Je kan het zo duur maken als je zelf wilt.
Ik vond het ook zonde van het geld voor 1 dag in je leven.
We hebben niet zo veel geld maar voor €2500 hebben we de kerkdienst met koffie en taart.
Maaltijd met patat en snacks wat iedereen lekker vind.
En feest avond met hapjes en drankjes (bier en wijn)
En haar jurk van Aliexpress voor €119,- welke er fantastisch uitzag.

Het was een geweldige dag en iedereen was blij vooral mijn vrouw en ik.

[renegrunn]

Electrowolf schreef op woensdag 27 juli 2022 @ 23:33:
[...]
Welke traditie?

Ik ken vrouwen die juist zelf willen vragen om zo van het stigma "dat vrouwen niet zelfstandig zijn" af te komen.

Dit gevoel overheerst bij mij ook altijd weer als ik van zoiets hoor. Waar we met z'n allen heel hard onze best doen om de positie van de vrouw volledig gelijk te trekken met die van de man, grijpen we vaak op dit vlak vaak weer terug op een oude traditie. Heel vreemd. Het straalt een soort van onzelfstandigheid jegens de man uit naar mijn mening.

Trouwen doe je als je dit allebei wilt. Niet als 1 van de 2 dit 'eist' of verwacht vanwege traditie. En dan maakt het niet uit wie wie vraagt. Heck, daar kun je het toch gewoon over hebben en het plan uitwerken? Of moet dit per se tijdens een ondergaande zon op een exotische plaats?

[Blue-eagle]

Persoonlijk vind ik trouwen een idiote traditie. Het maakt de relatie minder waard dan daarvoor. En veel teveel huwelijken eindigen toch in een scheiding. Maar met een kind in het spel verrast het mij een beetje dat je nog niets officieel hebt gemaakt.

Anyway, mijn mening:

• Vóór trouwen: Je kan makkelijk zonder gevolgen uit elkaar gaan, maar kiest ondanks hoe makkelijk dat is tóch voor elkaar
• Ná trouwen: Zelfs als je uit elkaar wil gaan doe je dat niet want het is zoveel gedoe. En zonder huwelijkse voorwaarden zit je nog jarenlang vast aan partneralimentatie (en mogelijk óók kinderalimentatie).

Het voegt gewoon niks toe. Behalve een extra vinkje in het grote "life script" wat mensen vinden dat ze moeten volgen.

Ik hou van vrijheid en een huwelijk neemt alleen maar vrijheid weg. Relaties gaan over het algemeen uit omdat mensen groeien, en niet altijd in dezelfde richting. Die realisatie is gewoon volwassen en rationeel nadenken over het leven. Er komt ongetwijfeld een tijd waar het gewoonweg slimmer is om uit elkaar te gaan.

Gelukkig is daar de gulden middenweg: trouwen met huwelijkse voorwaarden. Stel die op nu je elkaar nog lief vindt, dat scheelt gedoe zodra je of één van jullie boos op elkaar/de ander wordt.

Zelf heb ik al 2 lange en goede relaties verbroken omdat mijn vriendin 2 dingen wilde die ik niet wil: kinderen en trouwen. Dan zoekt ze die heil maar bij iemand anders. In beide gevallen ben ik nog steeds goede vrienden met ze, en één van de twee is inmiddels getrouwd en moeder.

Compromissen sluiten hoort bij een gezonde relatie, en dat geldt ook voor je vriendin.

Ik zou zeggen: Trouwen kan, maar wel kleinschalig. Enkel en alleen directe familie en wat goede vrienden. Geen ooms, geen tantes; gewoon trouwen voor de gemeente (met z'n tweetjes) en 's avonds een feest van 20:00 tot 02:00 op een mooie locatie. Een professionele fotograaf erbij, mooie jurk, mooi pak, klaar.

[eric.1]

Persoonlijk vind ik dat je vriendin je wel heel erg makkelijk weg zet. Je zit er genoeg mee om op een forum voor advies een topic te openen. Je uit hier vrijelijk je zorgen en daar is eigenlijk best wat feedback uit voort gekomen.

Maar eigenlijk zou je dit natuurlijk, romantisch of niet, thuis moeten kunnen bespreken. Het is toch van de zotte dat een of ander ideaal-beeld belangrijker is dan je partner's gevoelens en bedenkingen?

Nou goed, jij kent haar beter dan dat wij dat doen. Succes en ik hoop niet dat je een slechte knie hebt

[Squawk]

@JvdKamp Heb je nog iets gehad aan alle tips? Zijn er reacties waar je je in kunt vinden, of zijn er opmerkingen waar je het juist echt niet mee eens bent?

Zoals je ziet helpen vele Tweakers je graag en een stukje terugkoppeling vanuit de TS wordt zeker gewaardeerd. Dat is ook handig voor anderen met een soortgelijk dilemma.

[Agent47]

Het is ook jouw huwelijk he? Niet alleen die van je vriendin / aanstaande vrouw.