Huwelijk, relatie, kinderen : Hoe verder ?

[justsomeit]

Sethro schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 12:46:
[...]
Kan zijn dat betalen (afkoop/maandelijks?) En waar ga jij dan wonen? En wil je dan zorg op je nemen voor de kinderen? Je flexibele schema klinkt alsof je geen enkele echte verantwoordelijkheid wil nemen. De kinderen gewoon wilt wegstoppen bij de moeder. Dat zorgt natuurlijk wel voor een stuk meer impact bij de kinderen.

En dat vond je toch belangrijk?
Horen daar dan geen andere keuzes bij?

Het betalen is geen probleem, en ik ben in he verleden wel vaker voor een X aantal weken weggeweest. Werk, maar ook dan ben je er niet. Ik ga dat niet van te voren allemaal uitdenken, dat is echt totaal zinloos.

Het is voorlopig nog niet aan de orde, en als het wel relevant is ga ik dat wel uitzoeken. Een eventuele scheiding is iets met heel veel impact, en dan is dit een onderdeel.
Zoals gezegd : Op dit moment niet relevant.

[RM-rf]

justsomeit schreef op maandag 9 mei 2022 @ 16:54:

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

dat zeg je nu wel zo resoluut, maar is het niet vooral je eigen idee?


ik ken ook meerdere gescheiden vrienden, het merendeel heb ik ook meegemaakt hoe de scheiding verlopen is...
daarbij kwamen ook met enige regelmaat kinderen in voor.

Mijn idee (en dat wordt ook bevestigd door meerdere pedagogen) is dat het slechtse wat ouders kunnen doen is een ongezonde relatie aanhouden enkel 'voor de kinderen'..

de kinderen wennen hooguit aan een ongezonde leefomgeving, vol met gebrekkige communicatie en veelal ruzie en ouders die niet goed met elkaar omgaan...
juist des te sterker ze daaraan wennen, betreft een gewenning aan een negatieve omgeving (en ja, ook daaraan kan je 'wennen' en een angst ondervinden dat dat verandert, zelfs als dat een verbetering betreft)


een tweede factor die vaak genoemd wordt is dat kinderen ofwel een schuldgevoel ontwikkelen als hun ouders bij elkaar blijven in een disfunctionele relatie 'wegens' de kinderen... omdat die kinderen dan zo'n beetje ook de schuld van het ongeluk van hun ouders krijgen..
de andere mogelijkheid is dat juist die kinderen later 'bos' worden of een negatief beeld van hun ouders krijgen omdat die _niet_ voor zichzelf kozen.


Als ouder ben je een voorbeeld voor je kinderen.... waarom zou je dan je eigen 'ongeluk' als voorbeeld willen aanhouden?
De kans dat je kinderen je er dankbaar voor zijn is relatief gering, het komt praktisch nooit voor dat kinderen hun ouders 'dankbaar' zijn dat deze niet gingen scheiden en in een slecht functionerende familie door bleven gaan.

Het komt natuurlijk voor dat kinderen hun ouders kwalijk nemen dat hun leven na een scheiding enorm veel slechter verliep, maar ook dat is niet wegens de keuze te scheiden zelf, maar vooral hoe de ouders daarna ermee omgaan en soms ook kinderen daarvan een slachtoffer worden...
Juist dat heb je nu in de hand door samen met je huidige partner ook die scheiding zo te bespreken (ik begrijp dat communicatie tot nu toe niet zo sterk was) en ervoor te zorgen dat deze iig in samenklang en vriendschapppelijk verloopt, des te eerder je dat doet en voordat jullie elkaars 'bloed kunnen drinken' door alles wat er verder mogelijk gebeurd is aan vreemdgaan, en verbroken afspraken, des te beter.

[wallyberk]

RM-rf schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 15:40:
[...]
Mijn idee (en dat wordt ook bevestigd door meerdere pedagogen) is dat het slechtse wat ouders kunnen doen is een ongezonde relatie aanhouden enkel 'voor de kinderen'..

In wetenschappelijk studies wordt juist het tegenovergestelde bewezen. Tenzij er spraken is van fysiek/seksueel geweld is het beter voor de kinderen om ouders bij elkaar te houden. Ik heb niet het idee dat hier sprake is van fysiek/seksueel geweld.

[Stoney3K]

wallyberk schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:00:
[...]


In wetenschappelijk studies wordt juist het tegenovergestelde bewezen. Tenzij er spraken is van fysiek/seksueel geweld is het beter voor de kinderen om ouders bij elkaar te houden.

Er is natuurlijk een onderscheid tussen "bij elkaar" en "krampachtig geforceerd een liefdesrelatie vol proberen te houden".

Kinderen opvoeden blijft teamwork.

[igmar]

Stoney3K schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:03:
[...]
Er is natuurlijk een onderscheid tussen "bij elkaar" en "krampachtig geforceerd een liefdesrelatie vol proberen te houden".

Kinderen opvoeden blijft teamwork.

Dat is het ook. Ik zeg vooral : Gelukkige ouders is belangrijker als ouders die bij elkaar zijn.

[ Voor 51% gewijzigd door igmar op 11-05-2022 16:15 ]

[FirePuma142]

wallyberk schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:00:
[...]


In wetenschappelijk studies wordt juist het tegenovergestelde bewezen. Tenzij er spraken is van fysiek/seksueel geweld is het beter voor de kinderen om ouders bij elkaar te houden. Ik heb niet het idee dat hier sprake is van fysiek/seksueel geweld.

Dat ligt wel een stukje genuanceerder, zie bijvoorbeeld onderzoeken van Ed Spruijt. Naar mijn idee zijn dit soort uitspraken primair gebaseerd op Amerikaanse onderzoeken, waar de uitgangspunten meerdere vlakken erg cultureel afhankelijk zijn en brondata met regelmaat stamt van 30+ jaar geleden. Je kunt dat naar mijn idee dan ook niet eenvoudig spiegelen naar onze samenleving in het heden.

[mitsumark]

RM-rf schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 15:40:
[...]
de kinderen wennen hooguit aan een ongezonde leefomgeving, vol met gebrekkige communicatie en veelal ruzie en ouders die niet goed met elkaar omgaan...
juist des te sterker ze daaraan wennen, betreft een gewenning aan een negatieve omgeving (en ja, ook daaraan kan je 'wennen' en een angst ondervinden dat dat verandert, zelfs als dat een verbetering betreft)

Als ouder ben je een voorbeeld voor je kinderen.... waarom zou je dan je eigen 'ongeluk' als voorbeeld willen aanhouden?
De kans dat je kinderen je er dankbaar voor zijn is relatief gering, het komt praktisch nooit voor dat kinderen hun ouders 'dankbaar' zijn dat deze niet gingen scheiden en in een slecht functionerende familie door bleven gaan.

Des te meer reden om te proberen het probleem op te lossen, ipv elkaar verlaten.

Ben je niet (beiden) voornemens/bereid het probleem op te lossen of in ieder geval de situatie te verbeteren, dán is het een ander verhaal (maar blijft de laatste optie).

[Stoney3K]

FirePuma142 schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:25:
[...]


Dat ligt wel een stukje genuanceerder, zie bijvoorbeeld onderzoeken van Ed Spruijt. Naar mijn idee zijn dit soort uitspraken primair gebaseerd op Amerikaanse onderzoeken, waar de uitgangspunten meerdere vlakken erg cultureel afhankelijk zijn en brondata met regelmaat stamt van 30+ jaar geleden. Je kunt dat naar mijn idee dan ook niet eenvoudig spiegelen naar onze samenleving in het heden.

Ik heb ook altijd de indruk dat die onderzoeken tot op zekere hoogte een beetje biased zijn om het Christelijke ideaalbeeld van de 'nuclear family' te onderschrijven, en het dus vooral 'onderzoeken' zijn die opgestart zijn om als onderbouwing te dienen tegen zaken als homohuwelijk en transgenders.

[mitsumark]

FirePuma142 schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:25:
[...]
Dat ligt wel een stukje genuanceerder, zie bijvoorbeeld onderzoeken van Ed Spruijt.

In je gelinkte stuk staat ook dat je vooral met je kinderen moet communiceren, iets wat met je partner blijkbaar niet lukt... Ik vraag me af hoe je denkt dat dan beter te doen.

Maargoed, nu gaat het (steeds meer) over scheiden op de juiste manier, terwijl scheiden het doel helemaal niet moet zijn imo.

Naar mijn idee zijn dit soort uitspraken primair gebaseerd op Amerikaanse onderzoeken, waar de uitgangspunten meerdere vlakken erg cultureel afhankelijk zijn en brondata met regelmaat stamt van 30+ jaar geleden. Je kunt dat naar mijn idee dan ook niet eenvoudig spiegelen naar onze samenleving in het heden.

Dat behoeft dan (ook weer) een bron, maargoed, zo kunnen we elkaar blijven bezig houden, is er ook niet een ander forumdeel voor?

[wallyberk]

Stoney3K schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:27:
[...]


Ik heb ook altijd de indruk dat die onderzoeken tot op zekere hoogte een beetje biased zijn om het Christelijke ideaalbeeld van de 'nuclear family' te onderschrijven, en het dus vooral 'onderzoeken' zijn die opgestart zijn om als onderbouwing te dienen tegen zaken als homohuwelijk en transgenders.

Sorry, maar dit gaat echt te ver. Om onderzoeken te bestempelen van discriminatie omdat ze volgens jou niet het juiste conclusie hebben, is echt niet netjes.

Wees dan concreet en geef dan aan in het onderzoek waar deze discriminatie zit.

[ Voor 6% gewijzigd door wallyberk op 11-05-2022 16:41 ]

[RM-rf]

mitsumark schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:26:
[...]

Des te meer reden om te proberen het probleem op te lossen, ipv elkaar verlaten.

soms is het probleem oplossen ook bepaalde onuitgesproken dingen hardop uit te spreken...

TS zijn partner wil geen relatietherapie, dat heeft hij verder ook geaccepteerd en daarvan geeft hij aan dat daarvoor ook 'dingen gebeurd zijn' waarvan hij nu geleerd heeft afstand te houden.

De 'relatie' bestaat nu puur op heel zakelijk en oppervlakkig vlak, er is geen plaats voor intimiteit, dat zal vermoedelijk ook blijven.

TS heeft wel ontdekt dat hij bepaalde gevoelens voor andere vrouwen ontwikkeld en wil ook bewust handelen voordat er misschien iets gebeurd dat tot een conflict kan leiden (vermoedelijk vreemdgaan en of een relatie beginnen zonder dat zijn huidige partner daarvan weet)


Ik geef TS groot gelijk, maar denk wel dat je daarbij ook bepaalde zaken als optie mogelijk moet laten en moet ophouden te stellen dat het 'altijd' beter voor de kinderen zou zijn de relatie aan te houden en dat dat ook zover gaat dat TS zijn eigen gevoelens en bijvoorbeeld een ontwikkeling van intieme gevoelens voor een ander maar 'on hold' moet zetten enkel 'wegens de kinderen'

[Stoney3K]

wallyberk schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:40:
[...]


Sorry, maar dit gaat echt te ver. Om onderzoeken te bestempelen van discriminatie omdat ze volgens jou niet het juiste conclusie hebben, is echt niet netjes.

Confirmation bias is iets anders dan discriminatie.

Ik trek wel mijn twijfels bij de opdrachtgevers van dergelijke onderzoeken. Dat komt toch vaak uit de conservatieve hoek, want er zijn héél weinig onderzoeken die ook maar iets zeggen over de andere situatie van ouders die (op een schappelijke manier) uit elkaar gaan.

[ Voor 18% gewijzigd door Stoney3K op 11-05-2022 16:45 ]

[mitsumark]

Stoney3K schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:41:
[...]


Confirmation bias is iets anders dan discriminatie.

Ik trek wel mijn twijfels bij de opdrachtgevers van dergelijke onderzoeken.

Over welke onderzoeken gelinkt in dit forum heb je het dan?
Welke onderzoekn acht jij wel betrouwbaar?

[mitsumark]

RM-rf schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:41:
[...]
soms is het probleem oplossen ook bepaalde onuitgesproken dingen hardop uit te spreken...

Ik denk dat dat heel vaak tot meestal het probleem is.

TS zijn partner wil geen relatietherapie, dat heeft hij verder ook geaccepteerd en daarvan geeft hij aan dat daarvoor ook 'dingen gebeurd zijn' waarvan hij nu geleerd heeft afstand te houden.

Welke (onoverkomelijke?) dingen dat zijn weten we niet.

De 'relatie' bestaat nu puur op heel zakelijk en oppervlakkig vlak, er is geen plaats voor intimiteit, dat zal vermoedelijk ook blijven.

Waarom zou dat zo moeten blijven? Als er (weer) actief aan de relatie gewerkt kan worden hoeft dat niet (en dat hoeft niet altijd onder de noemer relatietherapie).

TS heeft wel ontdekt dat hij bepaalde gevoelens voor andere vrouwen ontwikkeld en wil ook bewust handelen voordat er misschien iets gebeurd dat tot een conflict kan leiden (vermoedelijk vreemdgaan en of een relatie beginnen zonder dat zijn huidige partner daarvan weet)

Volgens mij probeert de TS dit elke keer juist te ontkennen, er zijn geen gevoelens voor een ander, Z niet en Y zeker niet.

Ik geef TS groot gelijk, maar denk wel dat je daarbij ook bepaalde zaken als optie mogelijk moet laten en moet ophouden te stellen dat het 'altijd' beter voor de kinderen zou zijn de relatie aan te houden en dat dat ook zover gaat dat TS zijn eigen gevoelens en bijvoorbeeld een ontwikkeling van intieme gevoelens voor een ander maar 'on hold' moet zetten enkel 'wegens de kinderen'

Volgens de gelinkte onderzoeken is het altijd beter zolang er nog geen (fysiek/mentaal) geweld aan te pas komt, tegenover de ouders en/of de kinderen.

Als ik dan lees dat 80% van de kinderen na 2 jaar geen "last" meer heeft, dan vind ik dat percentage eerlijk gezegd veel te laag, dat zou 99,9% moeten zijn.

Helaas lijkt er geen/weinig data te zijn over kinderen van ouders die ondanks niet geheel gelukkig te zijn toch bij elkaar bleven (zonder dat er geweld in het spel was).

[Montaner]

'Z' komt iets teveel terug, stop daar eens mee. Prima dat het een denkproces in gang heeft gezet, maar je klinkt verliefd. Als je kinderen op #1 staan ga je in ieder geval niet 'LAT'en, met een mogelijk scenario dat jij danwel zij naar een ander land moet vertrekken en beide een bestaan moet achterlaten, met in jouw geval de kinderen.

[mitsumark]

Montaner schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 16:51:
'Z' komt iets teveel terug, stop daar eens mee. Prima dat het een denkproces in gang heeft gezet, maar je klinkt verliefd. Als je kinderen op #1 staan ga je in ieder geval niet 'LAT'en, met een mogelijk scenario dat jij danwel zij naar een ander land moet vertrekken en beide een bestaan moet achterlaten, met in jouw geval de kinderen.

Z komt alleen terug omdat anderen die elke keer aanhalen, en de TS zich moet "verdedigen".
Z heeft helemaal niks met het probleem te maken, en ook niet met de oplossing. Y ook niet.

[wallyberk]

Oke, laat ik dan maar zelf concreet zijn: Link: Hoe schadelijk is scheiding?

De auteur is Ruut Veenhoven. Deze man wordt regelmatig positief ge-quote door vpro, nu.nl en joop. Die je naar mijn gevoel niet kan beschuldigen van rechtse/conservatieve gedachten.

In het document laatste deel van de conclusie van het hoofdstuk: "HOE SCHADELIJK VOOR DE KINDEREN?/Waarom de schade meevalt":

Zelfs als de nadelen per saldo toch overheersen, dan betekent dat bovendien toch niet
automatisch meer schade. Kleine verschillen in de kwaliteit van het opvoedingsklimaat
herhalen zich niet zonder meer in corresponderende verschillen in percentages gestoorde
kinderen. Soms kunnen kinderen juist groeien door de problemen waarmee ze
geconfronteerd worden. Zolang zij die problemen nog kunnen behappen maakt het ze
juist weerbaarder. Kinderen verschillen in wat ze aankunnen. Daarom juist zullen
Ruut Veenhoven 4 Hoe schadelijk is scheiding?

Kinderen met een verstandelijk beperking hebben juist een stabiele omgeving nodig omdat ze de huidige problemen in de omgeving al niet kunnen behappen. Dit maakt het alleen maar erger, tenzij je kan afdwingen dat pertinent bij 1 van de ouders gaat komen. Om deze omgeving stabieler te maken. Lees wat jullie eigenlijk zeggen is dat hij zijn of 1 van zijn kinderen moet opgeven ( of in ieder geval waar hij rekening mee moet houden ).

Als ik hem een tip mag geven: ga hierover in gesprek met zijn therapeut(en) wat volgens hem/haar het meest verstandig is. Vraag het de relatietherapeut, maar ook aan de therapeuten die hem ondersteunen met zijn kinderen.

Ik waarder TS enorm dat hij over zijn kinderen nadenkt, ipv direct de scheiding in gang zet omdat hij zelf niet gelukkig is.

[Stoney3K]

wallyberk schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 17:31:
Kinderen met een verstandelijk beperking hebben juist een stabiele omgeving nodig omdat ze de huidige problemen in de omgeving al niet kunnen behappen.

En ga nu eens bij jezelf na of de omgeving echt heel stabiel is als beide ouders heel geforceerd bij elkaar proberen te blijven terwijl het eigenlijk niet werkt?

Volgens je eigen zeggen zou TS dat dan de komende 8 jaar moeten volhouden. Dat is gewoon een tijdbom die vroeg of laat keihard gaat barsten. Ook als je nu nog samen door één deur kan.

[FirePuma142]

wallyberk schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 17:31:
Oke, laat ik dan maar zelf concreet zijn: Link: Hoe schadelijk is scheiding?

De auteur is Ruut Veenhoven. Deze man wordt regelmatig positief ge-quote door vpro, nu.nl en joop. Die je naar mijn gevoel niet kan beschuldigen van rechtse/conservatieve gedachten.

In het document laatste deel van de conclusie van het hoofdstuk: "HOE SCHADELIJK VOOR DE KINDEREN?/Waarom de schade meevalt":

Ook hier geldt, de hoofdconclusie komt uit data uit 1957 en 1976, waarbij er door veranderende omstandigheden al een positieve trend wordt gesignaleerd. De stappen in 1976 tot nu zijn naar mijn idee nog vele malen groter.

We hebben het over bijna 50 jaar ontwikkeling. Ontkerkelijking, segregatie, emancipatie, welvaart, voortgang in geesteswetenschappen, etcetera. Veel van deze factoren zijn tijdsgeestafhankelijk, precies waar het onderzoek dat je linkt ook naar wijst.

Laat staan dat de conclusie van het stuk is dat gebaseerd op data uit 1976 de kans op blijvende schade klein is.

Kinderen met een verstandelijk beperking hebben juist een stabiele omgeving nodig omdat ze de huidige problemen in de omgeving al niet kunnen behappen. Dit maakt het alleen maar erger, tenzij je kan afdwingen dat pertinent bij 1 van de ouders gaat komen. Om deze omgeving stabieler te maken. Lees wat jullie eigenlijk zeggen is dat hij zijn of 1 van zijn kinderen moet opgeven ( of in ieder geval waar hij rekening mee moet houden ).

Nee, dat zegt niemand. Wat een klinkklare kolder. Wat ontzettend onaardig ook. Je kunt de huidige verhoudingen al prima lezen in dit topic, TS heeft die informatie verschaft.

Ik waarder TS enorm dat hij over zijn kinderen nadenkt, ipv direct de scheiding in gang zet omdat hij zelf niet gelukkig is.

Volgens mij is de consensus dat vechten voor je relatie een gegeven is. Het enige verschil is dat er bij sommigen een naar mijn idee aartsconservatief beeld heerst dat al lang en breed door de realiteit is achterhaald. Het onderzoek dat je linkt bevestigt dat ook.

[justsomeit]

RM-rf schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 15:40:
[...]


dat zeg je nu wel zo resoluut, maar is het niet vooral je eigen idee?

Nee, dat is een vaststaand feit.

Mijn idee (en dat wordt ook bevestigd door meerdere pedagogen) is dat het slechtse wat ouders kunnen doen is een ongezonde relatie aanhouden enkel 'voor de kinderen'..

Dat is nu ook mijn idee. Ik heb tijdens een ruzie om iets onbenulligs aangegeven dat we beiden op eieren lopen : We vermeiden bepaald gedrag om geen ruzie te krijgen. In het begin van de relatie deden we dat niet, en was het 2 keer per week bonje.
En inderdaad, dat had een red flag moeten zijn. Ik heb eveneens aangegeven dat ik de huidige relatie moeilijk vind.

een tweede factor die vaak genoemd wordt is dat kinderen ofwel een schuldgevoel ontwikkelen als hun ouders bij elkaar blijven in een disfunctionele relatie 'wegens' de kinderen... omdat die kinderen dan zo'n beetje ook de schuld van het ongeluk van hun ouders krijgen..
de andere mogelijkheid is dat juist die kinderen later 'bos' worden of een negatief beeld van hun ouders krijgen omdat die _niet_ voor zichzelf kozen.

Als ouder ben je een voorbeeld voor je kinderen.... waarom zou je dan je eigen 'ongeluk' als voorbeeld willen aanhouden?
De kans dat je kinderen je er dankbaar voor zijn is relatief gering, het komt praktisch nooit voor dat kinderen hun ouders 'dankbaar' zijn dat deze niet gingen scheiden en in een slecht functionerende familie door bleven gaan.

Het komt natuurlijk voor dat kinderen hun ouders kwalijk nemen dat hun leven na een scheiding enorm veel slechter verliep, maar ook dat is niet wegens de keuze te scheiden zelf, maar vooral hoe de ouders daarna ermee omgaan en soms ook kinderen daarvan een slachtoffer worden...
Juist dat heb je nu in de hand door samen met je huidige partner ook die scheiding zo te bespreken (ik begrijp dat communicatie tot nu toe niet zo sterk was) en ervoor te zorgen dat deze iig in samenklang en vriendschapppelijk verloopt, des te eerder je dat doet en voordat jullie elkaars 'bloed kunnen drinken' door alles wat er verder mogelijk gebeurd is aan vreemdgaan, en verbroken afspraken, des te beter.

Het viel vanavond weer terug in het oude patroon (waar ik inmiddels echt een bloedhekel aan heb) : ruzie over iets kleins, de schuldvraag (wat ik nu meteen afkap), emoties, en de slachtofferrol.
En vervolgens van beide kanten zwijgen omdat we geen zin hebben in een hele avond gezeik.

Niet echt heel fijn allemaal.

[justsomeit]

FirePuma142 schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 19:47:
[...]


Nee, dat zegt niemand. Wat een klinkklare kolder. Wat ontzettend onaardig ook. Je kunt de huidige verhoudingen al prima lezen in dit topic, TS heeft die informatie verschaft.

Het is gewoon bullshit. Beperkingen komen in allerlei gradaties, en de aanpak is in alle gevallen verschillend.
Ja, ze gaan er last van krijgen, alleen dat hebben ze voor mijn gevoel nu ook al.

[TomsDiner]

Stoney3K schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 07:24:
[...]


Er wordt hier heel makkelijk de misvatting gemaakt dat je als ouders een kind niet samen kan opvoeden als je geen liefdesrelatie meer met elkaar hebt, en niet samen op 1 adres woont.

Daarmee schep je een vals dilemma: Of je blijft met elkaar in een niet-functionerende relatie zitten waar de kinderen een verkeerd voorbeeld aan nemen, of de kinderen worden door één ouder opgevoed die niets meer met de andere ouder te maken wil hebben, waar de kinderen ook beschadigd door raken.

De derde mogelijkheid: Ouders gaan op relatiegebied hun eigen weg, maar blijven samenwerken om de kinderen op te voeden, wordt vaak niet eens als mogelijkheid gezien.

Scheiden of uit elkaar gaan hoeft niet altijd oorlog te zijn.

Er zijn zeker situaties waarin de thuissituatie zo slecht is dat scheiden beter is. Maar jou "valse dilemma" is niet helemaal eerlijk: je vergelijkt nu een uiterste, om de normale situatie te bekritiseren. Je moet in een discussie over homo huwelijken ook niet opeens een vergelijking maken met een extreem slecht hetero huwelijk. Onder normale omstandigheden (!= vechtscheidingen) hebben kinderen uit één ouder gezinnen een grotere kans om de criminaliteit in te gaan volgens dat artikel.

[Qwerty-273]

justsomeit schreef op maandag 9 mei 2022 @ 17:32:
Ik zit er vooral mee wat ik de kinderen aandoe : Ze zijn niet in staat om het echt te begrijpen, een er valt een veilig huis voor ze ineen.

Een reality-check, dat is er nu ook niet. Een veilig liefdevol huis ontbreekt al. Ze hebben alleen een koud huis waar de ouders net alsof doen dat ze aan het burgerlijke plaatje voldoen.

Neem ook mee dat eventueel een latere scheiding "als de kinderen volwassen zijn" net zo hard zal aankomen, of wellicht wel harder als het dan duidelijk wordt dat de problemen in de relatie al heel lang zo waren. Het mogelijke geankerde plaatje van de relatie van mama en papa blijkt opeens een naar sprookje te zijn. Dat kan ook weer een knauw geven aan het vermogen om mensen te vertrouwen - want misschien spelen ze wel eenzelfde spel als mama en papa jaren hebben gedaan.

[RM-rf]

justsomeit schreef op woensdag 11 mei 2022 @ 19:52:
[...]

Nee, dat is een vaststaand feit.

Je komt over alsof je heel erg te hecht aan een bepaalde vastigheid en komt niet over als erg 'flexibel'. (je goed recht, je hebt ook gronden daarvoor aangegeven)
Maar soms is het goed juist bepaalde zekerheden die je houvast bieden ook kritisch zelf in vrage te stellen.
zeker in een levensfase waaar mogelijk een 'transitie' nodig kan zijn, of je gevoelens daartoe signalen geven.


Mag ik je een direkte vraag stellen over je eerdere uitleg?
wetende dat je aangaf sommige dingen 'vaag' te stellen... maar misschien kan dit juist belangrijk kan zijn voor de situatie.

Je gaf aan in de Openingspost dat er eerder kennelijk een scheiding overwegen werd, specifiek gaf je aan: "We hebben een paar keer op het punt gestaan dat eens van ons eigenlijk aangaf niet verder te willen."

Dat is best een typische zin, juist doordat het zo slecht loopt, duidelijk anders dan de rest van je verhaal (dat erg goed geschreven is).
Met een raar punt dat je enerzijds aangaf dat 'een van ons' dat wilde, wat redelijk duidelijk maakt dat dat één persoon is, maar je dat geheel in de 'wij-vorm' schrijft (de rest van je verhaal is heel sterk in de ik-vorm geschreven).
Ik mag aannemen dat toen de andere persoon ertegen was, en dat dat de reden was dat de scheiding die toen overwogen werd niet doorging.


Wie was die persoon, die toen wilde scheiden? Wat was de grond waarmee de andere partner toen een dreigende scheiding kon afwenden?
Wil die persoon misschien nog altijd scheiden?

[justsomeit]

RM-rf schreef op donderdag 12 mei 2022 @ 00:53:
[...]


Je komt over alsof je heel erg te hecht aan een bepaalde vastigheid en komt niet over als erg 'flexibel'. (je goed recht, je hebt ook gronden daarvoor aangegeven)

De reden van de uitspraak aan mijn kant is dat het van toepassing is op de beperking, en zeker op mijn kinderen. Daar is echt geen discussie over. Veranderingen zijn per definitie problematisch.

Maar soms is het goed juist bepaalde zekerheden die je houvast bieden ook kritisch zelf in vrage te stellen.
zeker in een levensfase waaar mogelijk een 'transitie' nodig kan zijn, of je gevoelens daartoe signalen geven.

Mag ik je een direkte vraag stellen over je eerdere uitleg?
wetende dat je aangaf sommige dingen 'vaag' te stellen... maar misschien kan dit juist belangrijk kan zijn voor de situatie.

Je gaf aan in de Openingspost dat er eerder kennelijk een scheiding overwegen werd, specifiek gaf je aan: "We hebben een paar keer op het punt gestaan dat eens van ons eigenlijk aangaf niet verder te willen."

Dat is best een typische zin, juist doordat het zo slecht loopt, duidelijk anders dan de rest van je verhaal (dat erg goed geschreven is).
Met een raar punt dat je enerzijds aangaf dat 'een van ons' dat wilde, wat redelijk duidelijk maakt dat dat één persoon is, maar je dat geheel in de 'wij-vorm' schrijft (de rest van je verhaal is heel sterk in de ik-vorm geschreven).
Ik mag aannemen dat toen de andere persoon ertegen was, en dat dat de reden was dat de scheiding die toen overwogen werd niet doorging.

Het is zowel door mij als door mijn vrouw geroepen, meestal in hoog oplopende ruzie. Natuurlijk, dat is ook emotie, maar over het algemeen zijn die gevoelens op dat moment wel heel puur.

Waarom je dan bij elkaar blijft ? Reacties van de ander, van de familie, 'al het gedoe', en nog veel meer zaken. En natuurlijk, er blijft altijd een bepaalde band. Het niet mezelf kunnen zijn en constant op eieren lopen breekt me op. Dan lijkt de relatie vanaf de buitenkant goed, maar dat is hij niet. En dat zit 'm in de (belangrijke) details, niet in de grote lijnen.

Wie was die persoon, die toen wilde scheiden? Wat was de grond waarmee de andere partner toen een dreigende scheiding kon afwenden?
Wil die persoon misschien nog altijd scheiden?

Beiden. En de grond was eigenlijk 'we zijn bang om de stap echt te nemen'.

[justsomeit]

Qwerty-273 schreef op donderdag 12 mei 2022 @ 00:21:
[...]

Een reality-check, dat is er nu ook niet. Een veilig liefdevol huis ontbreekt al. Ze hebben alleen een koud huis waar de ouders net alsof doen dat ze aan het burgerlijke plaatje voldoen.

Neem ook mee dat eventueel een latere scheiding "als de kinderen volwassen zijn" net zo hard zal aankomen, of wellicht wel harder als het dan duidelijk wordt dat de problemen in de relatie al heel lang zo waren. Het mogelijke geankerde plaatje van de relatie van mama en papa blijkt opeens een naar sprookje te zijn. Dat kan ook weer een knauw geven aan het vermogen om mensen te vertrouwen - want misschien spelen ze wel eenzelfde spel als mama en papa jaren hebben gedaan.

Ik weet niet in hoeverre ze dat echt snappen. Mijn ervaring is dat kinderen met beperkingen meer snappen dan men denkt. En ja, ook uit elkaar gaan is hard werken, dat realiseer ik me.

[justsomeit]

Een update : Ik heb besloten om uit elkaar te gaan.

[wowly]

Tsja, dat is in meerdere opzichten een treurige beslissing, ik gun je het beste in de nieuwe situatie, en je gezin ook, aangezien zij hier geen keuze in hebben.

Het zou aardig zijn om over een paar jaar en update te doen hoe eea is verlopen, wat het jou, je kinderen en je ex heeft gebracht.

[RodeBarret]

justsomeit schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 19:41:
Een update : Ik heb besloten om uit elkaar te gaan.

Ga alsjeblieft eerst aan jezelf werken therapie voordat je serieus verder gaat met X, Y, Z etc. etc.


Verder denk ik dat je een goed besluit hebt genomen

[justsomeit]

RodeBarret schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 21:11:
[...]
Ga alsjeblieft eerst aan jezelf werken therapie voordat je serieus verder gaat met X, Y, Z etc. etc.

Verder denk ik dat je een goed besluit hebt genomen

Er is op dit moment absoluut niemand in beeld. En dat houden we voorlopig ook even zo.

[(RSH)]

wowly schreef op woensdag 18 mei 2022 @ 20:26:
Tsja, dat is in meerdere opzichten een treurige beslissing, ik gun je het beste in de nieuwe situatie, en je gezin ook, aangezien zij hier geen keuze in hebben.

Het zou aardig zijn om over een paar jaar en update te doen hoe eea is verlopen, wat het jou, je kinderen en je ex heeft gebracht.

Er zijn in deze situatie alleen maar treurige beslissingen te nemen, maar deze lijkt mij wel de minst slechte.
Been there, done that.

Goed dat er een beslissing genomen is en succes voor jullie met de rest erna.