Verplicht aanwezig tijdens aanvullend geboorteverlof

[KillaZ]

Anoniem: 39993 schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 10:31:
Misschien heb ik het mis, maar het zou me niet verbazen als er naast de presentatie van de kwartaalcijfers en een borrel ook nog iets anders op de agenda staat. Even een slag om de arm: het kan ook zijn dat dit de eerste gelegenheid is na een langer periode van Corona en dat de werkgever graag weer een keer "iedereen bij elkaar heeft in een informele setting".

Dit, misschien wordt er wel een overname bekend gemaakt of veranderd er iets in de organisatiestructuur waar de TS direct mee te maken krijgt?

Dan nog zou ik als weggeven accepteren dat niet iedereen er bij kan zijn, neem het desnoods op en maak het beschikbaar maar ga niet je werknemers het harnas in jagen als ze hun (terechte) verlofdag hebben.

Al helemaal niet als het op zo'n korte termijn gepland is.

[Drunken_Bear]

Iv00w schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 10:20:
[...]


[...]


Omdat het me niet relevant voor de discussie leek, heb ik de vraag kort & bondig gesteld. Het gaat hier om een borrel en kwartaalpresentatie van de cijfers. Het is een week van tevoren aangekondigd, bovendien is het aan de andere kant van het land. Maar het gaat mij vooral om de manier waarop. Ik heb netjes aangegeven dat ik niet aanwezig kan zijn ivm geboorteverlof. Vervolgens bellen ze me op, proberen ze een schuldgevoel aan te praten en krijg ik een keiharde "nee" naar mijn hoofd geslingerd. Uiteindelijk via mijn manager en HR voor elkaar gekregen dat ik komende vrijdag niet hoef te gaan. Daar liet hogerop het er natuurlijk niet bij, en lieten ze nog even vrolijk weten dat ik de volgende keer gewoon pech heb.

Enorme red flag. Als het echt op deze manier gelpen is....Voor zulke directeurtjes wil je toch niet werken? je werkt om leven, niet andersom. Persoonlijk had ik een andere baan gezocht en was ik daar zodra ik iets anders had gewoon simpelweg weg gegaan.

[HKLM_]

TheBorg schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 10:06:
[...]

Waarom hebben zoveel werknemers geen respect meer voor werkgevers? Wel gebruik willen maken van de honderden regeltjes die zijn verzonnen omtrent verlof en CAO afspraken maar een beetje flexibel zijn en een dagje vrij wisselen is teveel gevraagd.

Werkgevers kunnen er anders ook aardig wat van hoor, een werk - prive balans is deze dagen belangrijker dan ooit. Ik zit in hetzelfde schuitje als TS met 1 dag in de week verlof en laat dit soort evenementen ook gewoon schieten. We hebben afgesproken dat ik vrij ben die dag dus ik ben er niet punt.

[GoldenSample]

Cai schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 12:34:
Hier een Tweaker die ondertussen directeur is van een klein bedrijf met 7 mensen om zaken vanuit het "andere" perspectief te belichten.

De afgelopen 2 jaar zijn voor veel ondernemers uitermate uitdagend geweest om in goede banen te leiden.
Klanten moesten tevreden blijven
Personeel moest gemotiveerd blijven, terwijl de binding door remote werken ziender ogen minder werd
Rekeningen moesten betaald blijven
Projecten/werk moest blijven draaien ondanks hoger ziekteverzuim (Corona)
Continu wisselende adviezen vanuit RIVM wat de adviezen over verantwoord werken was

Al met al een hoop "gedoe" waar je met elkaar moet uitkomen.

Vervolgens wordt er ook per 1 juli 2020 de wet WIEG geintroduceerd die de ondernemer takkeveel geld kost. Immers worden de loonkosten gedekt, maar de derving vergeet Den Haag voor het gemak. In grote organisaties zijn dit soort zaken op te vangen, in het MKB is het bijna ondoenlijk.

De organisatie is dus continu bezig om de machine draaiende te houden en vervolgens is iemand op een sleutelpositie tot wel 25 dagen extra afwezig.

Probeer dus te begrijpen dat, wanneer een organisatie een kick-off meeting, neuzen bij elkaar sessie, apres-corona borrel (of weet ik veel wat organiseert) dat daar een gedachte achter zit. Uiteindelijk eet iedereen er een goede boterham van én kan je dus prima even je neus laten zien.
(Het grappige is dat als je als werkgever dit soort zaken niet organiseert, je als kritiek krijgt dat je te weinig commitment overbrengt naar het personeel)

Het is uiteraard jammer dat je aanwezigheid verplicht wordt. Vanuit de werkgever, maar eerlijk gezegd ook vanuit jou, dat je je werkgever in deze positie duwt. Je had ook hier tijd-voor-tijd kunnen gebruiken neem ik aan én dan had je op een ander moment de vrije uren, waar je recht op hebt, kunnen gebruiken.

Bij ons, jonge organisatie, heeft de één na de ander nu aanvullend WAZO verlof (vanuit WIEG). Allemaal mannen (geen vrouwelijke techy te vinden hier). Dat gaat allemaal in goede harmonie. De jongens weten dat het voor de organisatie een aanslag is, dus plannen met elkaar de WAZO om elkaars vakantie, om grote projecten én staan zelfs voor elkaar piket. (Gaat vrijwillig, ik verplicht niks).

Als er dus iemand met WAZO verlof thuis zit, maar iemand anders heeft ongepland verlof (ziek, zorgverlof, noem maar op) dan pakt diegene dat op.

Een andere kerel heeft op vrijdag zijn parttime dag. Vorige week (eindelijk) weer een teamborrel/etentje gehad. Die sluit gewoon aan op de avond (uiteraard vrijwillig). Zo maak je een imho een team, wat het werken leuk maakt. Waarbij je klaar staat voor elkaar.

Hoe ik zou reageren als iemand zegt, ik kom niet naar de borrel/etentje. Ik weet het niet? Sowieso niet verplichten, maar mij wel afvragen of diegene het dan wel naar zijn zin heeft/past binnen het team en daar ook open het gesprek in aan gaan.

Let wel: Het is moelijk als werkgever om hier het gesprek over aan te gaan, zonder als slavendrijver weggezet te worden. Bij ons gaat om 16:55 de PC uit (als het werk klaar is), staat op vrijdag de vrije training F1 aan op de zaak, is er geen sport die we gemist hebben tijdens de Olympische Spelen.

Allerbelangrijkste, gezin heeft prio. Als er een kind ziek is op de opvang, vrouwlief zit ziek thuis, oma heeft een teen gestoten. Ga aub naar huis. Ik wil het geeneens weten, laat staan dat er om toestemming gevraagd wordt. Daar tegenover staat wel dat ik betrokkenheid verwacht op diverse aspecten.

Zal ik je een grap vertellen? Hier in duitsland zou ik gewoon lekker een jaar met ouderschapsverlof kunnen als ik een kind zou krijgen? Gek genoeg is het in NL allemaal ondoenlijk maar over de grens al jaren de praktijk.

Verder lijkt mij niets mis met 'hope for the best, plan for the worst', vaak zat zie je helaas inderdaad werkgevers met de 1888 lijfeigenen mentaliteit die je graag doet geloven dat je rechten niet bestaan en een middeleeuwse gang van zaken dood normaal is. Gaslighting lijkt het soms wel.

Been there done that.

[Napo]

Anoniem: 36835 schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 16:12:
[...]


Er zijn genoeg mensen die werk als werk zien, het prima naar hun zin hebben, prima met collega's kunnen opschieten en ook hun werk goed doen. Maar vervolgens geen zin hebben om vrije tijd te besteden aan werk/collega's

Ik heb een hekel aan dat soort activiteiten. Dat doe ik liever met andere mensen. Zou ik dan ongeschikt zijn voor die functie of "niet passen: in het team? Niet alles moet zo gepushed/geforceerd worden. Werk blijft voor velen, zoals gezegd, gewoon werk.

Uiteindelijk is het ook een balans vinden tussen wat een persoon prettig vindt of niet. Het lastige en ook in het stuk waar je op reageert is dat de additionele activiteiten vrijwel altijd plaatsvinden na werktijd terwijl als teambuilding zo essentieel is je ook daar een gehele middag voor kan uittrekken.

Iets te vaak gehoord dat teambuilding essentieel is maar eveneens het bericht is dat het enkel na werktijd kan. Dan zijn de daden die niet bij de woorden passen.

[ZieMaar!]

Dit heeft zoveel kanten dat het lastig is om er echt iets over te zeggen. Ik zag bij mijn vorige baan collega’s voor wie hun vrije vrijdag nooit kan wijken, tenzij het ze zelf goed uitkomt (bijv maandag ipv vrijdag voor een lang weekend weg). Ons algemene standpunt nu: wij zijn flexibel naar werknemers (voor de loodgieter, voor zieke kinderen, voor weet ik veel wat), maar we hopen (en verwachten) wel wat wederkerigheid, maar wel binnen alle redelijkheid. Dat werkt eigenlijk met iedereen prima.

Dit gesprek met de regels in de hand voeren leidt nergens toe, doe gewoon zaken met je eigen leidinggevende en laat die het verder regelen.

[Iv00w]

Bedankt voor alle reacties. Er zit enorm veel goed advies tussen, en daar ga ik zeker gebruik van maken.

De gemoederen zijn wat bedaard, en ik ga zsm een goed gesprek aan met mijn directe manager. Allerminst om de manier van communiceren te bespreken, maar ook om ervoor te zorgen dat in ieder geval de lucht een beetje geklaard wordt.

De discussies die hier ontstaan zijn, zijn waardevol, maar gelukkig merk ik dat het bij mijn werkgever nog lang niet zo erg is als sommigen het laten lijken.

[redfox314]

Cai schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 12:34:
…


Probeer dus te begrijpen dat, wanneer een organisatie een kick-off meeting, neuzen bij elkaar sessie, apres-corona borrel (of weet ik veel wat organiseert) dat daar een gedachte achter zit. Uiteindelijk eet iedereen er een goede boterham van én kan je dus prima even je neus laten zien.
(Het grappige is dat als je als werkgever dit soort zaken niet organiseert, je als kritiek krijgt dat je te weinig commitment overbrengt naar het personeel)

Het is uiteraard jammer dat je aanwezigheid verplicht wordt. Vanuit de werkgever, maar eerlijk gezegd ook vanuit jou, dat je je werkgever in deze positie duwt. Je had ook hier tijd-voor-tijd kunnen gebruiken neem ik aan én dan had je op een ander moment de vrije uren, waar je recht op hebt, kunnen gebruiken.

…

Hoe ik zou reageren als iemand zegt, ik kom niet naar de borrel/etentje. Ik weet het niet? Sowieso niet verplichten, maar mij wel afvragen of diegene het dan wel naar zijn zin heeft/past binnen het team en daar ook open het gesprek in aan gaan.

…

Wel een heel verschil met een voorstelling van kwartaalcijfers, wat wellicht alleen over prestige gaat. Zeker als het aan de andere kant van het land is, heeft het wellicht niets te maken met neuzen in dezelfde richting en team gevoel. Vanaf een bepaalde schaal ben je aangewezen op je middle management om dat te bereiken en is op dat of op kleiner niveau borrels kick-offs en etentjes te doen veel effectiever. Sowieso als de opkomst op dit soort dingen matig is, moet je je als CEO vragen stellen over waarom je dat doet (je ego?). Ik kan mij goed voorstellen dat TS niet zo’n zin heeft om op zijn vrije dag naar de andere kant van het land te rijden voor het ego van iemand die hij misschien 1 keer/jaar ziet.

Voor mezelf is het overigens zo klaar als een klontje, dit soort akkefietjes moeten 200% betaald, zoals zondag. Geeft het bedrijf een tegenprikkel om dit lichtzinnig te doen.

[HKLM_]

Hoe ik zou reageren als iemand zegt, ik kom niet naar de borrel/etentje. Ik weet het niet? Sowieso niet verplichten, maar mij wel afvragen of diegene het dan wel naar zijn zin heeft/past binnen het team en daar ook open het gesprek in aan gaan.

Er zijn ook gewoon mensen die er geen trek in hebben en het prima naar hun zin hebben op werk. Ik ben zo iemand. Ik hoef echt 0 uitjes, borrels, feestjes,etentjes etc. Ik zeg dat ook gewoon eerlijk op de zaak. Ik kom om mijn job te doen, werkgever betaald en dan is het klaar

[GeeEs]

robertpNL schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 09:56:
Wat is dat toch tegenwoordig? Waarom wordt er al zo snel gekeken naar de juridische rechten als het gaat om een simpele vraag van een werkgever om even fysiek op kantoor aanwezig te zijn. Waarom ook gelijk het juridisch loket opzoeken? Maar goed, zal wel aan mij liggen.

Kan thuis echt niet even zonder jouw? Kan jij echt niet voor een keer weg op een vrijdag? Ik bedoel, als dat lukt om er te zijn, is iedereen blij zonder juridische uitzoekwerk en discussies (wat op den duur meer tijd kost).

Botte communicatie vanuit werkgever haal ik eruit. Machtsverhouding enzo.. niet sjiek.
Je kan jou vragen daarbij ook prima omdraaien.
Kan werkgever /meeting echt niet zonder jou? Of op een ander moment?
99,9% zeker van wel namelijk.
Vraag je werkgever maar eens bot om een random dag extra salaris, omdat dit ff beter uitkomt voor jou... Ze zien je aankomen, zeker als je ook nog eens op je strepen gaat staan.

[mister_S]

Ik heb ook aanvullend geboorteverlof, de "wees flexibel" reacties vind ik wel vreemd. Ik ben één dag per week vrij omdat ik voor mijn kind zorg op die dag, dan ga ik niet mijn pasgeboren kind ergens droppen omdat de werkgever een overleg wil houden. Als mijn aanwezigheid zo belangrijk was, hadden ze die overleg op de andere vier dagen ingepland. In zulke gevallen ben ik van afspraak is afspraak, tenzij het echt van enorm belang is (e.g. bedrijf valt om als ik er niet ben). Afspraak is afspraak principe werkt net zo hard in het voordeel van de werkgever.

Niet schuldig voelen, het is je papa dag. Als daar geen begrip voor is, is het niet jouw probleem. Dat vaderschapsverlof zo idioot karig was in het verleden in dit land, en dat het nu redelijk goed is en dus moeilijker voor de werkgevers, is niet ons probleem. Vanaf augustus is 9 weken ouderschapsverlof ook voor 70% betaald, dus het wordt nog leuker.

[GeeEs]

TheBorg schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 10:06:
[...]

Waarom hebben zoveel werknemers geen respect meer voor werkgevers? Wel gebruik willen maken van de honderden regeltjes die zijn verzonnen omtrent verlof en CAO afspraken maar een beetje flexibel zijn en een dagje vrij wisselen is teveel gevraagd.

Uhm... Je hebt toch gewoon een overeenkomst?
Ik krijg zoveel euro's voor "dan en dan" zoveel werk voor jou doen ... Tuurlijk flexibel werkt beide kanten op, altijd... Toch is mijn vrije tijd absoluut niet hetzelfde tarief als het tarief wat ik met mijn werkgever heb afgesproken voor "dan en dan' werken.
Gewoon 2x de tijd terugvragen die je besteed aan werk op verlofdagen doen. Jou werkgever gaat ook zijn planning niet zomaar gratis omgooien voor jou.
In het verleden meerdere keren geaccepteerd hier.
No questions asked.
Uiteraard helpt dat ook 2 kanten op, dus ook vanuit mij naar werkgever ben ik uiteraard loyaal en ga ik sowieso niet dreigen met regeltjes.... Gewoon dealtje maken.. iedereen blij.

[ Voor 9% gewijzigd door GeeEs op 12-04-2022 21:50 ]

[Sabbi]

ZieMaar! schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 18:45:
Dit heeft zoveel kanten dat het lastig is om er echt iets over te zeggen. Ik zag bij mijn vorige baan collega’s voor wie hun vrije vrijdag nooit kan wijken, tenzij het ze zelf goed uitkomt (bijv maandag ipv vrijdag voor een lang weekend weg). Ons algemene standpunt nu: wij zijn flexibel naar werknemers (voor de loodgieter, voor zieke kinderen, voor weet ik veel wat), maar we hopen (en verwachten) wel wat wederkerigheid, maar wel binnen alle redelijkheid. Dat werkt eigenlijk met iedereen prima.

Dit gesprek met de regels in de hand voeren leidt nergens toe, doe gewoon zaken met je eigen leidinggevende en laat die het verder regelen.

Iemand vrij geven voor de loodgieter of een ziek kind is geen flexibiliteit, dat is wettelijk verplicht.

[wlmpie]

kan je dochter hard huilen? Dan de volgende keer gewoon meenemen naar de kwartaalcijfer presentatie. Net zolang totdat ze je vragen thuis te blijven.

[Pannencouque]

RagingPenguin schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 13:58:
[...]


Zonder context valt er weinig over te zeggen, maar als gewoon onder wettelijk geboorteverlof valt dan heb je daar als werkgever helemaal niks mee te maken.

Het ging bij dit voorbeeld niet over geboorteverlof maar over zieke kinderen (denk bijv aan corona en snotneuzen).

[ZieMaar!]

Sabbi schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 22:11:
[...]


Iemand vrij geven voor de loodgieter of een ziek kind is geen flexibiliteit, dat is wettelijk verplicht.

Iemand de mogelijkheid geven om het zonder verlof op te nemen dat te doen is zeker wel flexibel.

Overigens zijn die wetten/regels rondom calamiteitenverlof ed best streng. Een ziek kind is niet per definitie reden om direct vrij te zijn.

Maar mijn punt is met name: laat het nou eens iets van wederkerigheid zijn en blijf in gesprek.

[Zenomyscus]

Nou is er al veel gezegd en de eerste pagina staat vol met een tweedeling waarin zowel van werkgever als werknemer een belaalde mate van flexibiliteit wordt verwacht. Dat lijkt me ook logisch, ik zie mezelf een beetje in het midden staan. Flexibiliteit komt van twee kanten, zo heeft het voor mij altijd gewerkt. Hoe ver die flexibiliteit moet gaan, laat ik even in het midden. Ik zie persoonlijk namelijk een ander probleem: ik kan tegenwoordig amper nog flexibel zijn, ook al zou ik dat willen.

- Ik heb een probleem aan mijn kaak en ben laatst geopereerd. Ik werd gebeld door het ziekenhuis: datums x, y en z verwachten we om deze tijden. Super onhandig, kon het ook op een ander moment? Nee, want vol. Kortom ik moet alles gaan verschuiven en dat heb ik geregeld. De flexibiliteit is daarna weg. Als er dan op een ander vlak flexibiliteit verwacht wordt, dan gaat dat niet.

- Voor diezelfde kaak moet ik vaker naar de tandarts en de ortho. Bepaald personeel werkt part time (zowel bij ortho als tandarts). Kortom ik kan terecht op precies de dagen dat ik geen opvang heb voor de kleine of onder werktijd. Kan het ook op 'handige dag'? Nee, want dan werkt persoon A of B niet. Mijn partner kan niet wisselen van dagen, zij heeft een sociaal beroep met 0 flexibiliteit.

- Ik ben vader geworden. Dat is mijn keuze natuurlijk, maar vooralsnog toch redelijk een normaal iets. Mijn baby is de meest relaxte baby ooit, nee echt, wat een zegen. Het probleem is echter dat iedere instantie zoals opvang, scholen etc vol zitten. Dat betekent ruim (lees 6-12 maanden) vooraf inschrijven. Even een dag ruilen? Kan niet, want vol. 0 flexibiliteit, wat je ruim van te voren moet plannen. Grote veranderingen kun je vanaf dat punt eigenlijk niet meer doen.

- Het is ons gelukt een woning te kopen. Super blij mee! En de opvang? Natuurlijk kan dat op een andere locatie. Wachttijd 12 maanden. Daar gaat je ritme, plan en flexibiliteit. Niet omdat er geen opvang in de buurt is, nee omdat het vol zit.

Bovenstaande is erger geworden sinds corona. Processen worden onhandiger. Zaken gaan af en toe dicht. Men moet veel inhalen. Men heeft te weinig personeel. Dat leidt er allemaal toe dat ik me zelf flexibeler moet opstellen. En nogmaals, dat kan ik natuurlijk, maar niet tevaak in dezelfde week.

Het zijn al die kleine dingen die eerst simpel waren, die nu onhandig zijn en veel tijd kosten. Even naar de huisarts kan niet. Wanneer je belt heb je 20 (letterlijk!) wachtenden voor je en kan je over anderhalve week terecht. Die anderhalve week kun je wellicht met moeite werken en heb je last bij alles wat je doet. Natuurlijk accepteer ik dat, ik deal er mee, maar 10 jaar geleden kon ik dezelfde middag nog terecht en was dit geen probleem.

Ik kan nog tientallen dingen bedenken van de laatste weken. Maar het gevolg is heel simpel: wanneer mijn baas vraagt 'kan je op vrijdag', zeg ik nu nee. Terwijl ik dat al jaren af en toe doe. Toen had ik meer flexibiliteit dan nu. Natuurlijk doe ik het dan, ik wil het nu ook. Maar door al het andere gezeik in de week gaat dat niet. Sterker nog, dan word je bijna pissig als het gevraagd wordt. NEE dan kan ik niet! Dan ben ik vrij, dat weet je. Die reactie is een reactie op stress, op niet flexibel zijn, op balen van hoe de dingen gaan. Niet op mijn baas die ook gewoon zijn best doet.

En tot slot: mijn ouders kochten een woning op 1 inkomen en mijn moeder zorgde voor ons. Lekker traditioneel, maar dat werkte prima. Mijn vader kon gewoon werken. Elke dag. Mijn moeder was flexibel. Soms was het toen zo gek nog niet.

[Zenomyscus]

Verder als toevoeging merk ik nog een ander ding bij mensen om mij heen. Namelijk dat werken minder belangrijk is geworden. Als iemand een miljoen zou winnen en je vraagt 'wat ga je er mee doen' hoor ik vaak dat mensen minder willen werken. Velen moeten met twee personen werken om hun gezin te onderhouden, terwijl ze liever minder werken. Werken is een groot deel van je leven en dat zien de mensen in mijn omgeving ook steeds meer. Soms lijkt het zelfs een noodzakelijk kwaad. Men moet wel werken, ook al doen ze het liever niet. Op die manier sta je als werkgever al 1-0 achter.

Persoonlijk heb ik het niet slecht, zowel financieel als werkgever betreft. Maar ik hoor ook vrienden die er financieel slechter voor staan terwijl hun baas een derde sportauto koopt. Zij hebben dan weinig zin om onbetaald over te werken om een project af te krijgen. Dat terwijl ik dat bij mijn werkgever zo zou doen. Het teamgevoel en samen iets neerzetten heb ik hier wel, maar dat is niet altijd aan de orde.

[Anoniem: 39993]

mister_S schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 21:43:
Ik heb ook aanvullend geboorteverlof, de "wees flexibel" reacties vind ik wel vreemd. Ik ben één dag per week vrij omdat ik voor mijn kind zorg op die dag, dan ga ik niet mijn pasgeboren kind ergens droppen omdat de werkgever een overleg wil houden. Als mijn aanwezigheid zo belangrijk was, hadden ze die overleg op de andere vier dagen ingepland. In zulke gevallen ben ik van afspraak is afspraak, tenzij het echt van enorm belang is (e.g. bedrijf valt om als ik er niet ben). Afspraak is afspraak principe werkt net zo hard in het voordeel van de werkgever.

Niet schuldig voelen, het is je papa dag. Als daar geen begrip voor is, is het niet jouw probleem. Dat vaderschapsverlof zo idioot karig was in het verleden in dit land, en dat het nu redelijk goed is en dus moeilijker voor de werkgevers, is niet ons probleem. Vanaf augustus is 9 weken ouderschapsverlof ook voor 70% betaald, dus het wordt nog leuker.

Dan ben ik toch blij, dat ik me daar niet zo druk over hoef te maken. In het geval van TS heeft de werkgever natuurlijk gewoon pech, want zoiets kun je niet "even een weekje vantevoren" nog gaan regelen. Dan kun je verwachten, dat niet iedereen zoiets geregeld gaat krijgen. Maar ik vind de flexibiliteit van 2 kanten helemaal prima. Als ik op maandagmiddag even iets ander wil doen, dan hoor ik mijn werkgever ook niet zeuren bijvoorbeeld. Dan werk ik op dinsdag of woensdag wel iets meer. Dan kan ik wel fijn op mijn strepen gaan staan als er van mij een keer wat flexibiliteit gevraagd wordt, maar dan loop ik vooral het risico mijn eigen glazen in te gooien.

Maar ik heb er echt geen problemen mee om 2 keer per jaar een keer naar een etentje te gaan, zolang het maar ruim op tijd aangekondigd wordt. En gelukkig snapt mijn werkgever dat. Die stuurt echt "een halve eeuw" vantevoren al een placeholder met aankondiging van "een social event op een nog te bepalen locatie". Dan volgt een kleine maand vantevoren de definitieve uitnodiging met de gekozen locatie en het tijdstip.

Voor mij beginnen "kantoortijden" en "werkdagen" toch wel steeds meer een beetje pre-2020 te worden. Ik werk wanneer het uitkomt en zolang de klanten tevreden zijn en het werkvolume in orde is, hoor ik niemand klagen. Ik krijg dus veel vrijheid en in ruil daarvoor wil ik best een beetje meewerken. Als wij een lang weekend weg willen, dan kost me dat 0 verlofuren. Kan ik gewoon vrijdagmiddag als de school uit is vertrekken en zondagavond of maandagochtend weer naar huis. Niemand die er over valt dat ik vrijdagmiddag niet thuis ben en maandagochtend iets later begin. Ik reis 1x per 14 dagen naar "HQ" en dat is een hele reis. Heb ik zelf voor gekozen, want wij wilden graag aan de kust gaan wonen in Noord Holland. Maar er is me inmiddels al aangeboden om - als het wenselijk zou zijn - een hotel voor me te boeken. Liever niet, maar ik waardeer het aanbod wel heel erg. En zolang die waardering er aan 2 kanten is, valt er heel veel te regelen.

Daarnaast: als we met de papa dagen van iedereen rekening moeten gaan houden voor een incidenteel event, dan komt het er nooit van. Er is elke dag wel iemand een (halve) dag vrij vanwege ouderschapsverlof of ouwelullendagen. Ik heb zelf niet zo'n behoefte aan ouderschapsverlof. Ik werk altijd thuis, dus elke dag is eigenlijk een soort "papa dag". Ik breng mijn dochtertje ook regelmatig een keer naar school, of ik haal haar 's middags even op van school. Daar heb ik geen papa dag voor nodig. Dat kan in principe elke dag, tenzij ik op dat moment in een call zit.

[mister_S]

@Anoniem: 39993 een schoolgaande kind is natuurlijk heel wat anders dan een baby. Uit de TS, al is het natuurlijk één kant van het verhaal, komt de werkgever wel erg dwingend over. Als je een maand van tevoren een seintje krijgt of je iets kunt regelen voor een essentieel meeting, zou het een ander verhaal zijn. Zoals gezegd, een baby zet je niet zomaar ergens af om even langs het werk te gaan.
Mijn reactie is sterk in deze omdat ik werkgevers heb meegemaakt die flexibiliteit in alles verwachten terwijl het andersom niet hoeft. Dan wordt er gelijk geschermd met regels, wetten en plichten. Zo werkt het natuurlijk niet. Als je mensen direct gaat verplichten en dit ook dwingend gaat communiceren, mag je de bal ook net zo hard terug verwachten als de werknemer in zijn recht staat. Dan worden termen als "flexibel", "meegaand" en "hart voor de zaak" bij mij gelijk overboord gegooid.

Gelukkig werk ik bij een werkgever die het allemaal niet zo'n probleem vindt, dus dit probleem heb ik niet.

[PinusRigida]

Cai schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 12:34:
Hier een Tweaker die ondertussen directeur is van een klein bedrijf met 7 mensen om zaken vanuit het "andere" perspectief te belichten.

De afgelopen 2 jaar zijn voor veel ondernemers uitermate uitdagend geweest om in goede banen te leiden.
Klanten moesten tevreden blijven
Personeel moest gemotiveerd blijven, terwijl de binding door remote werken ziender ogen minder werd
Rekeningen moesten betaald blijven
Projecten/werk moest blijven draaien ondanks hoger ziekteverzuim (Corona)
Continu wisselende adviezen vanuit RIVM wat de adviezen over verantwoord werken was

Al met al een hoop "gedoe" waar je met elkaar moet uitkomen.

Vervolgens wordt er ook per 1 juli 2020 de wet WIEG geintroduceerd die de ondernemer takkeveel geld kost. Immers worden de loonkosten gedekt, maar de derving vergeet Den Haag voor het gemak. In grote organisaties zijn dit soort zaken op te vangen, in het MKB is het bijna ondoenlijk.

De organisatie is dus continu bezig om de machine draaiende te houden en vervolgens is iemand op een sleutelpositie tot wel 25 dagen extra afwezig.

Probeer dus te begrijpen dat, wanneer een organisatie een kick-off meeting, neuzen bij elkaar sessie, apres-corona borrel (of weet ik veel wat organiseert) dat daar een gedachte achter zit. Uiteindelijk eet iedereen er een goede boterham van én kan je dus prima even je neus laten zien.
(Het grappige is dat als je als werkgever dit soort zaken niet organiseert, je als kritiek krijgt dat je te weinig commitment overbrengt naar het personeel)

Het is uiteraard jammer dat je aanwezigheid verplicht wordt. Vanuit de werkgever, maar eerlijk gezegd ook vanuit jou, dat je je werkgever in deze positie duwt. Je had ook hier tijd-voor-tijd kunnen gebruiken neem ik aan én dan had je op een ander moment de vrije uren, waar je recht op hebt, kunnen gebruiken.

Bij ons, jonge organisatie, heeft de één na de ander nu aanvullend WAZO verlof (vanuit WIEG). Allemaal mannen (geen vrouwelijke techy te vinden hier). Dat gaat allemaal in goede harmonie. De jongens weten dat het voor de organisatie een aanslag is, dus plannen met elkaar de WAZO om elkaars vakantie, om grote projecten én staan zelfs voor elkaar piket. (Gaat vrijwillig, ik verplicht niks).

Als er dus iemand met WAZO verlof thuis zit, maar iemand anders heeft ongepland verlof (ziek, zorgverlof, noem maar op) dan pakt diegene dat op.

Een andere kerel heeft op vrijdag zijn parttime dag. Vorige week (eindelijk) weer een teamborrel/etentje gehad. Die sluit gewoon aan op de avond (uiteraard vrijwillig). Zo maak je een imho een team, wat het werken leuk maakt. Waarbij je klaar staat voor elkaar.

Hoe ik zou reageren als iemand zegt, ik kom niet naar de borrel/etentje. Ik weet het niet? Sowieso niet verplichten, maar mij wel afvragen of diegene het dan wel naar zijn zin heeft/past binnen het team en daar ook open het gesprek in aan gaan.

Let wel: Het is moelijk als werkgever om hier het gesprek over aan te gaan, zonder als slavendrijver weggezet te worden. Bij ons gaat om 16:55 de PC uit (als het werk klaar is), staat op vrijdag de vrije training F1 aan op de zaak, is er geen sport die we gemist hebben tijdens de Olympische Spelen.

Allerbelangrijkste, gezin heeft prio. Als er een kind ziek is op de opvang, vrouwlief zit ziek thuis, oma heeft een teen gestoten. Ga aub naar huis. Ik wil het geeneens weten, laat staan dat er om toestemming gevraagd wordt. Daar tegenover staat wel dat ik betrokkenheid verwacht op diverse aspecten.

Sowieso kudo's om jouw kant hier te belichten, meen ik.

...maar heel je betoog gaat voorbij aan de essentie van TS zijn frustratie want het is niet dat TS onredelijkerwijs weigert om deel te nemen aan die borrel, de borrel werd simpelweg later ingepland dan dat zijn verlof aangevraagd én goedgekeurd werd.

- Het aanvullend geboorteverlof werd tijdig aangevraagd.

- Het werd goedgekeurd door WG, die de kans had om het af te keuren, of te vragen om het op een ander tijdstip in te plannen, motivatie >>> aanwezigheid vereist.
...Maar dat deed WG niet, borrel was op dat moment nog niet aangekondigd, dus TS kon op dat moment ook niet uit eigen beweging zeggen "ik plan m'n verlof op een ander tijdstip in".

- TS plant z'n privé-tijd in, inclusief het rechtmatige verlof.

- WG zet plots een borrel op de planning, toevallig op de dag dat TS verlof heeft en eist aanwezigheid.

- WG gaat nog een stapje verder en "waarschuwt" TS dat dit de volgende keer niet door de vingers zal gezien worden.

Wie van de 2 is hier de onredelijke partij volgens jou?


Nog even dit:

Hoe ik zou reageren als iemand zegt, ik kom niet naar de borrel/etentje. Ik weet het niet? Sowieso niet verplichten, maar mij wel afvragen of diegene het dan wel naar zijn zin heeft/past binnen het team en daar ook open het gesprek in aan gaan.

Met alle respect maar dit is zo'n typische KMO bedrijfsleider-reflex...

...dus je zou een open gesprek inplannen omdat je -bij weigering van WN om aan een borrel/etentje deel te nemen- "twijfelt of WN het naar z'n zin heeft/past binnen het team"?

Kan je niet gewoon, i.p.v. post-feiten een "open gesprek" in te plannen, op de moment zelf vragen naar WN's motivatie om niet aanwezig te zijn?

Wie weet heeft die daar wel een compleet logische reden voor, zoals bvb. een al lang aangevraagde en goedgekeurde, door WN reeds ingeplande verlofdag.

Indien WN op dat moment zegt "jouw borrel interesseert me geen h*l", dàn kan je idd. je open gesprek inplannen om te zien of zo iemand in je team past.

[psychodude]

TheBorg schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 10:06:
[...]

Waarom hebben zoveel werknemers geen respect meer voor werkgevers? Wel gebruik willen maken van de honderden regeltjes die zijn verzonnen omtrent verlof en CAO afspraken maar een beetje flexibel zijn en een dagje vrij wisselen is teveel gevraagd.

Dit soort dingen werkt uiteraard twee kanten op. En de persoonlijke ervaring leert dat doorgaans werkgevers toch aanzienlijk minder flexibel zijn dan ikzelf. In de loop der tijd neemt de interesse tot flexibiliteit vanuit mijn kant dan natuurlijk ook gewoon af.

En het gebruik maken van CAO afspraken en wettelijke verlofregelingen is natuurlijk geen vorm van flexibiliteit vanuit een werkgever.

Natuurlijk zullen er altijd werknemers zijn die ongeacht wat, weinig flexibel blijven. Maar doorgaans werkt het toch echt twee kanten op. Indien een werkgever te weinig flexibiliteit ziet bij de werknemers, is het mogelijk eens tijd geworden om de spiegel voor te zetten en te reflecteren hoe flexibel men als bedrijf nu eigenlijk zelf is.

En zoals in het geschetste voorbeeld van @Iv00w, op dag A een mededeling uit doen dat iedereen maar mooi mag komen opdraven 8 dagen later, is natuurlijk niet het toonbeeld van flexibele werkgever van het jaar. Dit is gewoon een kwestie van problemen over de schutting gooien. Zadel je werknemer maar op met het probleem om een oppas te regelen. Of zadel de werkgever van de partner van je werknemer maar op met het probleem, in de hoop dat die flexibel genoeg is om te zeggen over 8 dagen vrij om op je kind te passen.

[ex87]

Bij ons kan je dit soort dingen altijd terug kijken via een soort interne YouTube. Kijk ik ze altijd op 1.5x speed en skip ik de saaie stukjes

Zeker met het meer remote werken snap ik die 'iedereen aanwezig!' dingen nooit zo.

[gambieter]

Cai schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 12:34:
Sowieso niet verplichten, maar mij wel afvragen of diegene het dan wel naar zijn zin heeft/past binnen het team en daar ook open het gesprek in aan gaan.

Ik zou me eerder afvragen of een leidinggevende die afspraken en wettelijke regelingen niet wil respecteren en dat uitleeft op de medewerker met dit soort verscholen dreigementen wel de capaciteiten heeft om een leidinggevende functie te hebben. Soort van Peter Principle.

Een borrel en kwartaalcijfers zijn geen zwaarwegende redenen om aanwezigheid te eisen. Dergelijke leidinggevenden mogen terug in hun hok.

[PinusRigida]

ex87 schreef op woensdag 13 april 2022 @ 12:57:
Bij ons kan je dit soort dingen altijd terug kijken via een soort interne YouTube. Kijk ik ze altijd op 1.5x speed en skip ik de saaie stukjes

Ook met 'heliumstemmetjes' op 1.5x?

Zeker met het meer remote werken snap ik die 'iedereen aanwezig!' dingen nooit zo.

Ik ook niet maar goed... heb ook het geluk van een goeie WG te hebben waarbij wederzijds begrip en vertrouwen de basis is van de overeenkomst, op, en naast papier, een niet te onderschatten voordeel!
In de 2 decennia dat ik hier werk zijn dit soort issues niet één keer voorgekomen en kijk, het werkt ook... WG tevreden, WN's tevreden.
Het ene en het andere zal ook wel liggen aan de aard, en grootte van het bedrijf, privésector of niet, etc...

Iv00w schreef op dinsdag 12 april 2022 @ 18:59:
Bedankt voor alle reacties. Er zit enorm veel goed advies tussen, en daar ga ik zeker gebruik van maken.

De gemoederen zijn wat bedaard, en ik ga zsm een goed gesprek aan met mijn directe manager. Allerminst om de manier van communiceren te bespreken, maar ook om ervoor te zorgen dat in ieder geval de lucht een beetje geklaard wordt.

De discussies die hier ontstaan zijn, zijn waardevol, maar gelukkig merk ik dat het bij mijn werkgever nog lang niet zo erg is als sommigen het laten lijken.

Blij om te horen dat het niet zo erg is als de indruk dat hier geschapen wordt...

Veel succes met het gesprek en zoals anderen het hier ook al zeiden: stel je niet te streng en stug op, maar laat ook niet over je heen lopen en sta op je strepen voor de zaken die jij belangrijk vindt.

...en tot slot idd... dat ik het niet eerder deed: felicitaties met het vaderschap!! Hier een papa van een 8'jarige meid... en m'n enige advies: "luister niet naar mensen die met ongevraagd advies komen aanzetten!" (ja, ik snap de ironie ook)

[ Voor 130% gewijzigd door PinusRigida op 13-04-2022 14:07 ]