matthijst schreef op woensdag 15 december 2021 @ 07:41:
Had ze vooraf eea wel goed op papier gezet dan had ze nu 33k meegekregen van TS (zegt ie zelf). Met beter op papier zetten zelfs de helft van de overwaarde sinds ze samen betaalden. Oftewel: vrouwen, laat je niet naaien.
Uiteindelijk is dat op papier zetten een keuze van
beide partners en zo moet je dat ook behandelen...
Ikzelf haal een beetje uit het verhaal dat het al veel langer besproken was, maar dat het ook een beetje haakte en dat regelen telkens uitgesteld werd, op een imho dom absolutistisch idee van 'heel veel geld geven aan iemand die je dan volledig vertrouwt'.
Alsof je pas dat moest regelen als je niet meer uit elkaar kunt gaan (wat én nooit geheel 'waar' is, maar tevens de noodzaak iets geregeld hebt nihil maakt... Wat je regelt is pas van belang als je uit elkaar gaat)
Daarin ligt volgens mij een grote denk-fout;
Maar als je dan teruggaat was het misschien beter als TS niet dat idee had gehad (of in de toekomst heeft) dat hij zn partner 'een enorme vermogenswaarde zou moeten schenken', zonder enige tegenvoorwaarde.
(Dan was er ook geen reden dat samenleefcontract gelijk al goed te regelen, dus zonder enorm 'geschenk' erin)
Zeker als je met een zeer ongelijke vermogenspositie in een relatie gaat, is het juist goed om dat vroeg vast te leggen en iig initieel er vanuit te gaan dat die basis-uitgangspositie ook weer 'hersteld' wordt.
Voorbeeld:
partner A en B gaan samenleven;
A heeft een Koopwoning van 300K en daarop 150K hypotheekschuld, partner B heeft een (spaar)vermogen van 25K.
Het is dan niet erg handig om 'zomaar' heel veel vermogen aan je partner te gaan verschenken.. Althans, het kan leuk zijn dat theoretisch te doen als je nog samen bent omdat je er niks van merkt en het zo lekker 'verliefd' overkomt... Maar _als_ de relatie uitgaat merk je het opeens wel en dan kun je niet meer terug.
anderszijds is het juist goed wel duidelijke afspraken te hebben tijdens je relatie en beide ook goed te weten waaraan je toe bent.
Ook in een samenleefcontract kun je regelen hoe om te gaan met het verdelen van je huishoudenskosten.
In dat geval kunnen de partners ervoor kiezen alle lasten van het huis enkel vooor partner A te houden (wat uiteindelijk TS deed, maar met een omweg, zijn partner betaald initieel wel mee, maar kreeg alles terug toen ze uittrok)
Of juist de lasten wél gelijker te verdelen, maar dan ook beide van een potentieele vermogensgroei die hun dan 'gezamelijk' beheerde vermogen zou opleveren (in dat geval zou ik aanraden vast te leggen wat de marktwaarde van de woning op het begin van de relatie is en regelen hoe een eventuele marktprijs te bepaleen mocht de relatie uitgaan, de waardeontwikkeling zou dan het verschil tussen beide zzijn en die kun je verdelen op basis van de verdeling in kosten die je beide daaraan bijgedragen hebt).
Maar advies-regels bij zo'n contract blijven wel:
- regel zaken voor _als_ je uit elkaar gaat, niet voor als je bij elkaar blijft
- ga uit van gelijkwaardigheid en evenredigheid als partners, wat overigens lang niet altijd even 'eenvoudig' is
- pretendeer niet zomaar vermogen te 'verschenken' zonder enige tegenvoorwaarde (juist dat gaat eigenlijk in tegen evenredigheid)
[
Voor 4% gewijzigd door
RM-rf op 15-12-2021 10:37
]
Intelligente mensen zoeken in tijden van crisis naar oplossingen, Idioten zoeken dan schuldigen