Jong stoppen met werken, hoe?

[Tsurany]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:

Wat ik jaren geleden voor ogen had is: rondreizen, andere landen zien, op 2 plaatsen in de wereld een eigen stekje hebben waar ik tijd kan doorbrengen, genieten thuis van mijn hobby: gamen, sporten die altijd al heb willen doen maar geen tijd voor had o.a. handboogschieten, schietsport, karten, sportevenementen bezoeken zoals F1, EK/WK wedstrijden, Olympische winterspelen.

Nu is er helaas wel wat bijgekomen, namelijk ik heb een partner en een kind die aan de basisschool is begonnen. Nu ben ik geneigd om te zeggen dat alles in het teken zijn zijn leven staat. Dwz, ik hou rekening met zijn schoolvakanties, zijn resultaten op school, zijn buitenschoolse activiteiten. Daardoor lijkt het dat er een streep door veel dingen kunnen die ik had willen doen.

Je noemt hier enorm veel sporten die allemaal in Nederland uitgevoerd kunnen worden en sportevenementen die in beperkte frequentie plaats vinden waar je makkelijk tijd voor kan maken. Dat kan dus gewoon plaats vinden, je moet enkel goede afspraken maken thuis over hoe vaak je in een jaar (alleen) van huis bent.

Reizen en andere landen zien kan, met een kind, makkelijk 8 weken per jaar, er zijn immers genoeg vakanties beschikbaar. Daarnaast kan je ook hier kiezen om alleen op stap te gaan, wellicht door bijvoorbeeld hulp in huishouden in te schakelen waardoor de last op je partner een stuk minder is? Ook dat natuurlijk in gezamenlijk overleg.

Kijk vooral naar de mogelijkheden die je wel hebt om deze wensen in vervulling te laten gaan, kijk hoe veel tijd je over zou houden en of je niet een hobby kan vinden om die tijd in te vullen? Wellicht sleutelen aan een klassieke auto waar je veel weekend tripjes mee kan maken? Wellicht een (camper)bus opknappen als reisvoertuig?

[engessa]

Nou, tijd om je nuttig te maken voor de maatschappij. De lijst met dingen die je kunt doen is schier eindeloos:

- Wordt politiek actief: dat kan lokaal of landelijk en alles er tussen.
- Ga vrijwilligerswerk doen: dat kan ook van alles zijn. IT klusjes voor de buurtvereniging, activist voor Greenpeace of voorleesvader op de school van je kind. Iedere club of vereniging kan wel een vrijwilliger gebruiken.
- Ga werken. Genoeg banen in sectoren waar enorme tekorten zijn. Je lokale verpleeghuis kan je vast gebruiken in de schoonmaak.
- Ga je kennis verspreiden: Je kunt lesgeven op school (ook hier weer zo breed als je wilt) maar denk ook aan mentorschap voor bepaalde doelgroepen. Of adviseur worden voor start-ups? Veel is afhankelijk van de kennis die je hebt maar iemand helpen om Nederlands te leren heeft geen hoge drempel.

Je zit in een situatie waarin je echt het verschil kunt maken voor heel veel mensen. Je kunt zonder zorgen je ergens volledig op storten.

[ Voor 22% gewijzigd door engessa op 22-10-2021 12:48 ]

[Verwijderd]

Tsja .. het zalig niets doen. Ik heb, letterlijk, tot mijn laatste werkdag gewerkt: 66 jaar en 4 maanden. Ik was altijd alleenverdiener, dus wil dat lukken, dan is full-time werken de enige optie.
Toen ik gepensioneerd werd, wilde ik best blijven werken, 2 dagen per week. Maar de werkgever wilde maar 1 ding . .van oudere werknemers af, en AOW ontvangen was 'van rechtswege ontslagen'. Ik heb toen een part-time baan gezocht, 2 dagen per week. Best leuk, maar ver onder mijn niveau. Daarnaast 2 dagen op de kleinkinderen passen: GEWELDIG, en uiteraard tijd voor elkaar.
Alleen .. 4 maanden geleden: PSA test ... onderzoek ... uitgezaaide prostaat kanker .. chemo .. bestraling. als alles goed gaat .. 7+ jaren, anders .... wie zal 't zeggen.

Nu is de vraag .. wat heb ik gemist in al die werkende jaren. Ik ben altijd heel vroeg begonnen (ja: dus veel slaap gemist) maar daardoor kon ik wel veel met de kinderen doen. Zwemles, sport, ik was bijna overal bij. Mijn vrouw runde het huishouden, Boodschappen deden we samen of met 1 van de kinderen.
Ze hebben alle 3 HBO gedaan, zijn 'schuldenvrij' afgestudeerd, met rijbewijs op zak: ik denk dus dat we ze het nodige meegegeven hebben. Ze hebben nu alle 3 een goede baan, we hebben een prima band en we hebben dus 2 kleinkinderen.
Ik heb daarom niet het gevoel iets gemist te hebben.
Werken was ook gedeeltelijk een hobby ... de laatste 15 runde ik met een collega het complete mainframe van een (kleine) bank. We regelden letterlijk alles. Veel verantwoording, veel plezier.

Uiteraard is ieders situatie en idee anders, maar eerlijk gezegd: ik moet/moest er niet aan denken op mijn 40-ste met pensioen te gaan. Stel dat ik alles over kon doen (met de kennis van nu) ... ik zou wat stommiteiten uiteraard NIET meer doen :-), maar ik geloof dat ik ook dan gewoon doorgewerkt had.

[thlst]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:29:
Verder klopt het ook niet, uitgaande van 2 personen al 2x50k vrijstelling maar zonder inkomen daarnaast ook nog eens algemene heffingskorting. De impact van VRH op deze berekening is een stuk kleiner dan meevallend of tegenvallend resultaat qua rendement.

offtopic:
Het valt mee inderdaad. 625k voor 1 persoon is vergelijkbaar met bijstand + toeslagen

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 11:55:
Stel dat ik alles over kon doen (met de kennis van nu) ... ik zou wat stommiteiten uiteraard NIET meer doen :-), maar ik geloof dat ik ook dan gewoon doorgewerkt had.

Welke stommiteiten zou je niet weer doen?

[Hee_Martijn]

Ik denk dat je je twee dingen ‘moet’ realiseren :
1) Waar je in zit is nu eenmaal een luxe positie. Anderen hebben die luxe niet. Zoek mensen die in dezelfde luxe positie zitten.
2) Wat echt goed kan werken om betekenis aan je leven te geven is vrijwilligers werk. Dan doe je iets nuttigs voor de samenleving, maar je wordt er zelf een rijker mens van. Rijk in de zin van persoonlijkheid. Of je dan koffie gaat zetten voor zwervers, zeehonden gaat verzorgen in Pieterburen, jonge kunstenaars gaat helpen met exposities of vluchtelingen gaat helpen in Libië. Tja daarin zou je iets kunnen zoeken dat dicht bij je hart ligt. Overigens zou je er wel op kunnen letten dat je je er ook weer niet verliest.

Het is maar een ideetje. Succes!

Groet, Martijn.

[ Voor 15% gewijzigd door Hee_Martijn op 23-10-2021 02:46 ]

[TWeaKLeGeND]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:02:
[...]


Iedereen moet op zijn centen letten, ook een multimiljonair. Als je uitkunt met €25k uitgaven per jaar (zat mensen die het daar mee te doen hebben) en je rekent met een 4% SWR dan heb je aan €625k al genoeg. Zelfs als je dat verdubbelt voor een meer riante levenstijl (in richting van werkend stel met modaal inkomen) heb je het over €1.250k.

Op deze leeftijd moet de SWR wellicht iets lager gekozen worden maar alsnog is letterlijk multimiljonair echt geen noodzaak voor een zorgeloos leven.

Kan je uitkomen met zo weinig pap en een vakantiehuis hebben en het hele jaar door reizen van 25k per jaar? Uiteraard. Maar ik ga er van uit dat TS niet zo beperkt is en op zijn minst een dubbel modaal passief inkomen heeft straks. (Dus 2,5M op 4%). Ik begin mijn post dan ook niet zomaar met het hebben over met pensioen omdat er echt vermogen is, niet over met pensioen kunnen ivm een minimalistisch leven met dat SWR geneuzel.

[ Voor 15% gewijzigd door TWeaKLeGeND op 22-10-2021 13:06 ]

[TWeaKLeGeND]

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Je hebt duidelijk de crypto boot gemist en dat maakt je een beetje zuur. Geen zorgen, het komt nog wel.

[jerh]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Een aantal jaren ben ik geleden om een plan te maken om vroeg met pensioen te kunnen gaan. En op wat kleine details na lijkt het erop dat het begin 2022 dan eindelijk tijd is om te beginnen met dit de bewerkstelligen.

Ik wil niet op de financien ingaan en hoe het allemaal geregeld is. Maar meer op het andere aspect: Het daadwerkelijk niets doen.

Wat ik jaren geleden voor ogen had is: rondreizen, andere landen zien, op 2 plaatsen in de wereld een eigen stekje hebben waar ik tijd kan doorbrengen, genieten thuis van mijn hobby: gamen, sporten die altijd al heb willen doen maar geen tijd voor had o.a. handboogschieten, schietsport, karten, sportevenementen bezoeken zoals F1, EK/WK wedstrijden, Olympische winterspelen.

Nu is er helaas wel wat bijgekomen, namelijk ik heb een partner en een kind die aan de basisschool is begonnen. Nu ben ik geneigd om te zeggen dat alles in het teken zijn zijn leven staat. Dwz, ik hou rekening met zijn schoolvakanties, zijn resultaten op school, zijn buitenschoolse activiteiten. Daardoor lijkt het dat er een streep door veel dingen kunnen die ik had willen doen.

Ik heb ook gekeken naar andere opties zoals homeschooling, maar daar moet je al mee beginnen voordat de basisschool begonnen is en je bent uitgeschreven in Nederland, want nu geld gewoon de schoolplicht helaas. Dus reizen met je kind is al niet meer mogelijk, naast dat ik het behoorlijk asociaal vind van mijzelf.

Alleen doordat ik nu rekening moet houden met mijn kind en niet zozeer mijn partner, is dus jong met pensioen gaan dus niet meer zo ideaal. Voor hem is het ook wel een ding dat zijn vader niet werkloos thuis zit, maar daadwerkelijk iets aan het doen is. Ga maar uitleggen dat je al gepensioeneerd bent.

Ik dacht nu weer toch maar een eigen onderneming op te zetten waar ik mijn expertise in kan zetten (consultatiebureau) . Alleen ik weet van mijzelf dat ik dat niet kan zonder 110% mijn energie en tijd erin te steken en dat is nou juist wat ik niet wil doen, anders had ik nog wel jaren doorgewerkt.

Ik ben net onder de 40 en kan als een kluizenaar leven, dws de hele Corona situatie van afgelopen anderhalf jaar vond ik heerlijk. Ik kan weken thuis blijven zonder dat ik mijn verveel, alhoewel ik daardoor wel het gevoel heb dat ik heel veel dingen moet inhalen die ik door mijn leven niet heb kunnen doen.

Om wat achtergrond te geven. Ik heb jaren geen kerst gevierd door mijn werk. Tevens oud en nieuw vaak zonder familie. Met vakanties ben ik gewoon aan het werk en tijdens grote evenementen ook. Dus ik kijk er ook heel erg naar uit om dit allemaal in te halen.

Wie is er hier op jonge leeftijd gepensioeneerd en heeft toevallig ook nog een gezinsleven erbij? Wat vind je hiervan en wat houdt je bezig? Heb je nog tips wat ik wel zou moeten doen of rekening mee moet houden?
Mijn partner is ook gelijk gepensioeneerd, ik vermoed dat ook hierdoor frictie kan ontstaan

Eh. tja wat is jong. Ik ben 53 jaar en dit jaar gestopt met werken. Eigenlijk wat onverwachts, in coronajaar nagedacht over wat ik wilde en mijn bedrijf verkocht. Dit jaar nog wat overdracht gedaan en sinds juni helemaal niks meer gedaan. Ik zit nog wel in een soort rouwfase, afscheid nemen van ondernemerschap en de verwerking daarvan, ik heb er eerder wat over geschreven, voelt een tikkie als een zwart gat. De positieve kant is echter dat ik geen (of veel minder) stress ervaar en dat een enorme positief effect op me heeft. Mijn vrouw is iets jonger, maar wil wel blijven werken, geen kinderen. Dus ik herken wel wat van je problematiek. Bij mij is dat zeker versterkt doordat ik versneld besloot om bedrijf te verkopen, had eigenlijk nog een 2 jaar door willen gaan.

Ik vind reizen leuk om op vakantie te gaan, maar na een week of 4, ook wel weer genoeg en vind vooral ontwikkelde landen leuk (voor mij geen goedkope Aziatische landen...).

Mijn advies is om vooral eerst niks te doen, afstand te nemen van wat je hebt gedaan, na te denken over wat je wilt en daar dan voorzichtig eens aan te proeven. Die 110 procent die herken ik helemaal, ik werd ergens voor gevraagd en gelukkig kwam ik snel bij zinnen, want anders was het 80 uur per week werken geworden.

Een van de problemen die je tegenkomt is dat iedereen van je verwacht dat je werkt. Je leest het hier in de reacties gelijk terug. Mensen vinden dat je moet werken en als je dat niet doet vrijwilligerswerk moet doen. Dan lever je immers een zinvolle bijdrage aan de maatschappij. Ik kijk daar heel anders tegenaan, ik heb genoeg jaren een zinvolle bijdrage aan de samenleving geleverd en fors bijgedragen qua belasting. Jij zal dat minder merken, maar ook fysiek merk je gewoon dat het minder wordt. Dat is een van mijn eerste prioriteiten nu, zorgen dat ik qua gezondheid 100 procent ben. De wegvallende hoeveelheid stress scheelt enorm. Dat is voor mij een eye-opener in de zin dat als ik weer zou gaan werken (in welke vorm dan ook) dat dit mijn gezondheid gaat belasten.

Ik ben nu aan het nadenken over wat ik wel wil, ik heb tich hobbies en een aantal krijgen nu meer aandacht en ik besteed ook meer aandacht aan mijn familie. Ik lees bij jou dat je daar ook wel wat hebt in te halen, daar zou ik dan een soort van plan maken. Wat vind jij belangrijk en waar wil jij je tijd in stoppen. En je vooral niet laten leiden door wat anderen zeggen. Een voorbeeld daarvan is dat ik tegenwoordig zeg dat ik met sabbitical ben, dat geeft minder vragen dan zeggen dat je met pensioen bent.

En ik zou inderdaad een coach zoeken, die had ik al en heeft me best geholpen en daar spreek ik ook nog mee. En luisteren naar mede "gepensioneerden", anderen hebben vaak toch een heel ander beeld dan de werkelijkheid waar je zelf inzit.

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Dat is wel een tikkie vooringenomen. De meeste rijkelui zijn heel druk bezig om hun rijkdom in stand te houden...... En veel rijkelui doen van alles voor goede doelen etc, uiteraard met hun eigen drijfveren.

[Hackus]

Ik ga ook met vervroegd pensioen(van vaste baan), maar heb nog eigen zaak waar ik meer tijd in ga steken, en mijn kinderen. evt. nog geheel naar NL verhuizen omdat mijn oudste zoon en dochter ook in NL wonen, en mijn kleinkind ook. Voor mij geen verveling dus, want ben ook nog actief sporter.

[assje]

TWeaKLeGeND schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 12:51:
Kan je uitkomen met zo weinig pap en een vakantiehuis hebben en het hele jaar door reizen van 25k per jaar? Uiteraard. Maar ik ga er van uit dat TS niet zo beperkt is en op zijn minst een dubbel modaal passief inkomen heeft straks. (Dus 2,5M op 4%). Ik begin mijn post dan ook niet zomaar met het hebben over met pensioen omdat er echt vermogen is, niet over met pensioen kunnen ivm een minimalistisch leven met dat SWR geneuzel.

Dubbel modaal is netto €60k/jaar ongeveer, met een (netto) 4% SWR dus €1,5kk

[TWeaKLeGeND]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:56:
[...]


Dubbel modaal is netto €60k/jaar ongeveer, met een (netto) 4% SWR dus €1,5kk

Ja, in je eentje, samen dus 3m.

[PB-powell]

jerh schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:39:
[...]


Eh. tja wat is jong. Ik ben 53 jaar en dit jaar gestopt met werken. Eigenlijk wat onverwachts, in coronajaar nagedacht over wat ik wilde en mijn bedrijf verkocht. Dit jaar nog wat overdracht gedaan en sinds juni helemaal niks meer gedaan. Ik zit nog wel in een soort rouwfase, afscheid nemen van ondernemerschap en de verwerking daarvan, ik heb er eerder wat over geschreven, voelt een tikkie als een zwart gat. De positieve kant is echter dat ik geen (of veel minder) stress ervaar en dat een enorme positief effect op me heeft. Mijn vrouw is iets jonger, maar wil wel blijven werken, geen kinderen. Dus ik herken wel wat van je problematiek. Bij mij is dat zeker versterkt doordat ik versneld besloot om bedrijf te verkopen, had eigenlijk nog een 2 jaar door willen gaan.

Ik vind reizen leuk om op vakantie te gaan, maar na een week of 4, ook wel weer genoeg en vind vooral ontwikkelde landen leuk (voor mij geen goedkope Aziatische landen...).

Mijn advies is om vooral eerst niks te doen, afstand te nemen van wat je hebt gedaan, na te denken over wat je wilt en daar dan voorzichtig eens aan te proeven. Die 110 procent die herken ik helemaal, ik werd ergens voor gevraagd en gelukkig kwam ik snel bij zinnen, want anders was het 80 uur per week werken geworden.

Een van de problemen die je tegenkomt is dat iedereen van je verwacht dat je werkt. Je leest het hier in de reacties gelijk terug. Mensen vinden dat je moet werken en als je dat niet doet vrijwilligerswerk moet doen. Dan lever je immers een zinvolle bijdrage aan de maatschappij. Ik kijk daar heel anders tegenaan, ik heb genoeg jaren een zinvolle bijdrage aan de samenleving geleverd en fors bijgedragen qua belasting. Jij zal dat minder merken, maar ook fysiek merk je gewoon dat het minder wordt. Dat is een van mijn eerste prioriteiten nu, zorgen dat ik qua gezondheid 100 procent ben. De wegvallende hoeveelheid stress scheelt enorm. Dat is voor mij een eye-opener in de zin dat als ik weer zou gaan werken (in welke vorm dan ook) dat dit mijn gezondheid gaat belasten.

Ik ben nu aan het nadenken over wat ik wel wil, ik heb tich hobbies en een aantal krijgen nu meer aandacht en ik besteed ook meer aandacht aan mijn familie. Ik lees bij jou dat je daar ook wel wat hebt in te halen, daar zou ik dan een soort van plan maken. Wat vind jij belangrijk en waar wil jij je tijd in stoppen. En je vooral niet laten leiden door wat anderen zeggen. Een voorbeeld daarvan is dat ik tegenwoordig zeg dat ik met sabbitical ben, dat geeft minder vragen dan zeggen dat je met pensioen bent.

En ik zou inderdaad een coach zoeken, die had ik al en heeft me best geholpen en daar spreek ik ook nog mee. En luisteren naar mede "gepensioneerden", anderen hebben vaak toch een heel ander beeld dan de werkelijkheid waar je zelf inzit.


[...]


Dat is wel een tikkie vooringenomen. De meeste rijkelui zijn heel druk bezig om hun rijkdom in stand te houden...... En veel rijkelui doen van alles voor goede doelen etc, uiteraard met hun eigen drijfveren.

Het is niet zozeer dat men verwacht dat je moet werken of vrijwilligerswerk moet doen, het zit gewoon in ons als mens zijnde dat we 'iets' willen doen. Ik hoor genoeg verhalen van mensen die de eerste maanden van hun pensioen precies doen wat jij doet, weinig en lekker ontdekken wat je nou echt leuk vind. Maar na een 1-2 jaar toch erachter komen dat dat niet voldoende is en men toch iets gaat doen wat je als werk zou kunnen bestempelen.
Nou is echt niet iedereen zo, en allicht dat het voor jou (en TS) wel anders is, maar dit is wel wat ik uit mijn omgeving hoor.
Maar als TS nog zo jong is moet je ook bij jezelf ten rade gaan wat je de komende 30-40 jaar nog uit het leven zou willen halen.

[SonyEricsson]

jerh schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:39:
[...]
...............

Dat is wel een tikkie vooringenomen. De meeste rijkelui zijn heel druk bezig om hun rijkdom in stand te houden...... En veel rijkelui doen van alles voor goede doelen etc, uiteraard met hun eigen drijfveren.

Goede reactie en over het laatste. Ik kom vaak in contact met personen die een aardig fortuin hebben. Ze genieten wel van het leven, maar zijn ook vaak bezig met het uitbreiden van hun rijkdom.(waar ze dan weer teveel tijd en geld insteken) Afhankelijk van hun persoonlijkheid laten ze het vaak breed hangen of juist niet.

Ben zelf een heel introvert persoon, ik heb echt met mensen leren moeten praten om zo nog enigszin sociaal over te komen. Heb altijd gezegd dat genoeg, ook echt genoeg is. Ik hoef mijn bezittingen niet telkens te verbeteren als mijn inkomen verbeterd. Een woning van 120m2 is dan ook genoeg voor mij en hoef geen vrijstaande woning van 5 miljoen na te jagen met een BMW X7 in de garage . Ik ben niet in 1 keer door een loterij vermogend geworden dus dat speelt waarschijnlijk ook mee. Alles op standje normaal en verder leven.

[LankHoar]

Ik lees nogal veel sentiment over het niet moeten denken om nu al te stoppen met werken. Persoonlijk denk ik het volgende: het lijkt me een heerlijk gevoel om niet te moeten werken, maar te mogen werken. En of dat dan je huidige baan is, vrijwilligerswerk of een nieuw project, dat lijkt me gewoon prachtig!

[Electrowolf]

Ik heb bij een vorige baan ontslag genomen omdat ik er echt klaar mee was. Hierbij had ik niet een concreet idee wat ik wel wilde en was daardoor dus een soort van "met pensioen" omdat ik dat financieel een paar jaar kon uitzitten als ik wilde.

Echter na een maand of 4-5 was ik er wel klaar mee, dat vrij zijn. Ik ben toen gaan kijken naar dingen om te doen die ik echt leuk vind en dus niet zo zeer om het geld. Daardoor ben ik eerst een redelijk uniek vrijwillgersproject gaan doen en heb ondertussen ook een unieke baan gevonden. Daarbij kon ik mezelf weer verder ontwikkelen maar had tegelijk wel het risico is dat het falikant ging mislukken (en dus geen zekerheid). Maar door de financiële zekerheid was dat geen probleem. (Voordeel is dat er altijd wel een "ICT baan" te vinden is die minstens modaal verdient mocht de nood hoog worden.)

Je omschrijft jezelf als iemand die proactief is geweest en hart voor een onderwerp heeft. Waarschijnlijk haal je je eigenwaarde dan ook niet uit geld hebben en in luxe leven/op je kont zitten, maar haal je dat wellicht wel uit interessant werk.

Je hebt nu dus ook een kans om rustig aan te ontdekken wat voor soort werk je ook leuk vindt. Wellicht wil je een ambacht leren (met je handen enzo...) en daar iets mee gaan doen? Dus iets totaal anders dan voorheen... Of wellicht (weer) gaan studeren... Door je financiële positie kan het allemaal. En je er dan heel expliciet voor kiezen X dagen per week daar aan te besteden en de rest bv aan zorg kinderen.


Altijd leuk wanneer mensen ontdekken dat er niet alleen voor geld maar ook voor zingeving in het leven wordt gewerkt .

[Me_Giant]

Ik heb geen ervaring, maar een paar dingen vielen me op die me toch bewogen om wat adviezen te geven. In mijn studententijd heb ik wel een hele tijd niks gedaan, misschien telt dat ook nog voor iets mee

Het daadwerkelijk niets doen.

Niets doe je eigenlijk nooit, dus dat is niet de juiste benadering. Écht niks doen, bv. de hele dag gamen (dat versta ik daar dan nog wel onder) gaat écht vervelen en gaat geen goed gevoel geven. Zeker niet in combinatie met een gezinsleven. Iets doen dat wel nut heeft, in ieder geval in je eigen ogen maar liefst ook in de ogen van anderen, is wel heel prettig.

Nu is er helaas wel wat bijgekomen (...)
Alleen doordat ik nu rekening moet houden met mijn kind

Als je dat echt 'helaas' vindt, is dat iets om de komende tijd aan te werken. Je staat waar je nu staat en je hebt een kind, dus je kan niet terug. Als je het nu ervaart als een last, ga je activiteiten doen met je gezin die maken dat je het als een plezier ervaart. Ook waarderen kun je leren. Dit dus:

Nu ben ik geneigd om te zeggen dat alles in het teken zijn zijn leven staat. (...)
Dus ik kijk er ook heel erg naar uit om dit allemaal in te halen.

En dat je leven in zijn teken staat betekent natuurlijk niet dat je niks meer voor jezelf mag doen.

Ga maar uitleggen dat je al gepensioeneerd bent.

Dat lijkt me niet iets om je voor te schamen - als je dat wel doet moet je je afvragen of je het wel moet doen - en volgens mij snapt je kind het prima als je het uitlegt. Daarnaast betekent gepensioneerd nogmaals niet dat je niks zinnigs meer doet.

Mijn partner is ook gelijk gepensioeneerd, ik vermoed dat ook hierdoor frictie kan ontstaan

Ik zou zelf niet beiden thuis rond gaan hangen. Maar dat verschilt per persoon; zorg dat je je er bewust van bent als die frictie inderdaad ontstaat, dan kan je er iets aan doen. Belangrijkste is dat je beiden gelukkig bent met wat je doet (en in zekere mate ook met wat de ander doet); negativiteit gaat heel vlot afstralen.

Het gaat om prioriteiten stellen. Nu met pensioen gaan betekent niet dat je compleet kan doen wat je wil, maar daar was je al achter. Mijn advies is om te (leren) genieten van het gezinsleven, alles wat je aan kerst e.d. hebt gemist lekker in te halen en daarnaast (gedoseerd) dingen te doen voor jezelf die je altijd wilde doen. Je merkt vanzelf of je dan iets mist (zingeving, je nuttig maken), of dat het niet werkt in de thuissituatie (beiden gepensioneerd). Dan bouw je vanaf daar verder.

[ Voor 54% gewijzigd door Me_Giant op 22-10-2021 16:59 ]

[hexta]

Electrowolf schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 16:13:
Altijd leuk wanneer mensen ontdekken dat er niet alleen voor geld maar ook voor zingeving in het leven wordt gewerkt .

Dat is mooi om te zien ja Bedenk wel dat een groot deel van Nederland deze luxe uiteraard niet heeft.

Ik zou mijn linkerbal geven om nu met pensioen te kunnen gaan. Van mijn werk waar ik totaal niet meer om geef weer een heerlijke hobby maken.
Veel dingen proberen, cursussen, hobbies, creativiteiten.
En de mogelijkheid om altijd uitgeslapen en zonder veel stress aan je hoofd met je kind om te gaan is volgens mij ook veel waard.

En als dat dan gaat vervelen is de optie om te gaan werken voor zinsgeving en plezier natuurlijk fantastisch.
Part-time, iets interessants zoeken wat amper betaald, met leuke mensen werken. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.
Wat een prachtige dagdroom.

[TheZenMeister]

Ik ben zelf ook gestopt met werken en actief gaan handelen op de beurs voor een inkomen. Ik was zeevarende op de handelsvaart in Europa. Na 6 maanden thuis zitten raakte ik ontzettend depressief en vaar nu 3 maanden per jaar als een soort vakantie. Fysiek bezig zijn was blijkbaar een enorm gemis.
Het vinden van een routine was ontzettend moeilijk want er stond totaal geen druk achter. Niemand die je een goede zet geeft als je 10 seconden te laat op je wacht komt. Ik zou best langer willen varen maar helaas wilt mijn vriendin dat niet meer. Als oplossing om toch nog iets fysieks te doen heb ik in het weekend een baan bij de Mcdonalds genomen. Lekker bij de Mcdrive orders opnemen. Op de boerderij een bijbaan was helaas ook geen optie want de koninging vind de geur niet zo lekker de eerste en laatse keer toen ik thuis kwam.

In de tussentijd heb ik een persoonlijk ontwikkelingsplan geschreven gebasseerd op een persoonlijkheids test en de punten waar ik tegen aanloop met duidelijke doelen. Een van de doelen is om een organisatie te beginnen die hoogbegaafde kinderen uit arme gezinnen te ondersteunen en hun talent te gebruiken.
Een andere doel is om dakloze jongeren een kans te bieden die door jeugdzorg uit huis zijn geplaatst en op hun 18e op straat worden gezet zonder enig perspectief(In het Verenigd Koningkrijg).
Daar werk ik nu iedere dag aan met een vast rooster. Een beetje zoals we hadden op de middelbare school. Het volgen van het rooster is op zich al een hele taak.
Ik betrap mezelf nog steeds om 0955 wakker te worden, m`n badjas aan te trekken, het koffiezetapparaat start, m`n tradestation opstart en om exact 1000 tijdens de voorbeurs sessie van de Nasdaq in m`n badjas de handelsdag te beginnen. Dan zit ik van 1000 tot 0400 achter het bureau totaal gefrustreerd terwijl ik een duidelijk plan heb met duidelijke tijden wanneer de meeste kansen zich voordoen. Dat zijn hooguit 3 uren per dag. Het zijn vanzelfsprekend deze dagen waar ik niet alleen geld verlies maar ook heel veel tijd. Tijd die ik had kunnen besteden aan m`n doelen.


https://principlesyou.com/

[Honesty]

hexta schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 16:41:
[...]

Dat is mooi om te zien ja Bedenk wel dat een groot deel van Nederland deze luxe uiteraard niet heeft.

Dit is denk ik precies het probleem, of juist net niet. Er lijkt ook veel jaloezie te zijn als je nog voor de 40 bent en niet hoeft te werken(of aan 10 uur per week genoeg hebt, dat hoor je dan ook als je 10 uur werkt is dat genoeg?) Veel mensen staan ingesteld op werk, 80% vaste lasten 20% sparen voor vakantie, volgend jaar weer opnieuw, maar sommige mensen doen vaste lasten 80% en 20% sparen of zelfs 50/50. Ik voelde me met pensioen op mijn 38e en kreeg ook veel te maken met de vooroordelen.

[SonyEricsson]

barbarbar schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 11:40:
Qua basisschool kun je kijken of er een sterrenschool bij jou in de buurt is die het hele jaar onderwijs geeft en flexibel is met vakanties. Je kind zit dan niet in een vaste groep, maar volgt een eigen lesplan en is qua vakanties niet gebonden aan de normale vakanties. Je kunt de tijd dan beter zelf indelen. Je zou uiteraard ook zelf op de school kunnen helpen als wat te doen wit hebben en zo betrokken wilt zijn.

Ik vond het wel interessant en heb even wat informatie opgezocht. Veel was er overigens niet te vinden, maar het schijnt dat sinds 2019 de sterrenscholen weer zich moeten houden aan een 5 daagse schoolweek en vast vakantieperiodes.

Vond het wel grappig aangezien ik er nog nooit over gehoord had. .

[Ziewel]

Koop een digitale piano van Roland of evt. Yamaha met het klavier van een echte piano voor ca. €2.500,-. Of als je het kunt missen een echte piano met een goed silence systeem ingebouwd. En neem les van iemand die weet hoe het is om op latere leeftijd te beginnen met muzieklessen.

En dan iedere dag lekker een uurtje of anderhalf studeren, zonder dat iemand er last van heeft. Zelfs als je op middelbare leeftijd pas begint kun je toch zeker binnen 3 jaar een kerstliedje foutloos leren spelen of nog veel mooiere muziek.

Het gaat om een nieuwe wereld die je kunt openen, waar je enorm veel plezier aan kunt beleven. Verwacht niet zo zeer binnen 7 jaar een sonate foutloos te kunnen spelen, maar verwacht vooral te leren beseffen wat er zo mooi aan is.

De beste manier om je muzieksmaak te ontwikkelen is om zelf een beetje iets te proberen. En je kunt ook heel veel plezier hebben in het leerproces, zoals een sporter of een gamer kan genieten van het spel. Voor muziekles ben je nooit te oud om te starten en je kunt zelfs les krijgen via WhatsApp.

[Wolfboy]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 20:55:
[...]


Ik vond het wel interessant en heb even wat informatie opgezocht. Veel was er overigens niet te vinden, maar het schijnt dat sinds 2019 de sterrenscholen weer zich moeten houden aan een 5 daagse schoolweek en vast vakantieperiodes.

Vond het wel grappig aangezien ik er nog nooit over gehoord had. .

Toevallig heb ik hier een jaar of 2-3 geleden ook naar zitten kijken met dezelfde insteek, en bij deze school werd ons toen beloofd dat dit gewoon mogelijk was zonder problemen: https://www.vivere-ysol.nl/

Al zijn wij uiteindelijk daar niet voor gedaan aangezien het "democratisch onderwijs" als bij-effect had dat ook essentiele vakken door de kinderen zelf weggestemd konden worden mochten ze het niet interessant/leuk vinden

Leren naar je eigen interesses is prima natuurlijk, maar er zijn ook dingen in het leven die moeten. Ongeacht of je daar zin in hebt

[gambieter]

LankHoar schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 15:35:
Ik lees nogal veel sentiment over het niet moeten denken om nu al te stoppen met werken. Persoonlijk denk ik het volgende: het lijkt me een heerlijk gevoel om niet te moeten werken, maar te mogen werken. En of dat dan je huidige baan is, vrijwilligerswerk of een nieuw project, dat lijkt me gewoon prachtig!

Dit dus. Ik ben 53, heb een redelijk leuk bedrag gespaard (ik kan een aardig huis kopen zonder hypotheek nodig te hebben), ben alleen, geen kinderen, geen auto etc. Ik wil niet later dan met 60 met pensioen, eerder mag ook.

Ga ik dan stilzitten? Nee. Er is vast wel een universiteit in de buurt waar ik ga wonen die bereid zal zijn een honoraire aanstelling te geven, kan ik wat lesgeven, betrokken zijn bij onderzoek zonder te moeten werken op tijden dat ik niet wil. Vrijwilligerswerk kan ook, maar het niet meer moeten is het belangrijkste.

[Verwijderd]

thlst schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 12:15:
[...]


Welke stommiteiten zou je niet weer doen?

dat zeg ik liever niet, maar 100% op het financiële vlak. Op het persoonlijke vlak zou ik niet weten hoe het beter kon.

[phantom09]

thlst schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:25:
[...]


Alleen moet je van die 25k ook de vrh betalen. En dan heb je minder dan iemand die recht heeft op een bijstandsuitkering.

Gemiddeld gesproken behaal je 7-8% rendement als je gaat beleggen. Hiervan moet je 3% aftrekken i.v.m. inflatie en VRH. Blijft er 4% over. Dus gemiddeld gesproken klopt die 4% en hoef je niet nogmaals VRH te betalen.

[phantom09]

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Als hij nu 40 is en hij heeft nog geen 10 jaar geleden 100 euro in bitcoin gestoken, dan is hij nu al multimiljonair. Dus het kan zekers.

Het stomme is dat ik ergens in 2012 van bitcoin had gehoort en ook wat wou kopen. Echter ben er toen niet aan begonnen, moest dacht ik een creditcard gebruiken die ik toen nog niet had.
Jammer

[phantom09]

.pointer schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:51:
Heb je wel eens nagedacht over een baan waar je wellicht wel veel energie uithaalt en gelukkig van wordt, maar waarbij je niet (makkelijk) in de situatie kán belanden waarbij je vakanties doorwerkt, avonden doorwerkt etc.?
Een echte 9-5 baan?

Gezien je financieel onafhankelijk bent kan je doen wat je leuk vindt. Mij zou het in de toekomst bijvoorbeeld echt leuk lijken om docent te zijn op een school. Dat is volgens velen ook hard werken, maar stelt wellicht vergeleken met jouw arbeidsverleden helemaal niets voor qua werkdruk/tijden.

Zelf zou ik denk ik zoiets zoeken. Voor het geld hoef je het niet te doen, maar wel voor je eigen levensgeluk, misschien.

Je hebt wel de nodige opleidingen/papieren nodig wil je als docent aan de slag kunnen. Zo te lezen heef hij alleen mavo4 gedaan, dus dat wordt moeilijk.

[Cyberpope]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 08:37:
Het stomme is dat ik ergens in 2012 van bitcoin had gehoort en ook wat wou kopen. Echter ben er toen niet aan begonnen, moest dacht ik een creditcard gebruiken die ik toen nog niet had.
Jammer

Sterker nog ik heb rond die koers of uiterlijk 2013 wel 5 coins gehad, beetje dit verhaal. Maar nooit meer kunnen achterhalen wie / hoe / wat waar. Vette pech en jammer. Maar waarschijnlijk had ik toch al verkocht als ze meer als 30 euro waar waren geworden. No use crying over spilled milk.

[Cyberpope]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 08:39:
[...]


Je hebt wel de nodige opleidingen/papieren nodig wil je als docent aan de slag kunnen. Zo te lezen heef hij alleen mavo4 gedaan, dus dat wordt moeilijk.

Moah, zij instromer kan snel hoor met de benodigde werkerving. Zeker op een MBO als hij succesvol geweest is in een vak. En kan ook mooi in deeltijd, remt je nog meer.

[phantom09]

<knip> Onthoudt je van medisch advies, en ga zeker geen vitamines aanraden als iemand aangeeft kanker te hebben.

[ Voor 86% gewijzigd door Ardana op 24-10-2021 20:53 ]

[phantom09]

TWeaKLeGeND schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:01:
[...]
Je hebt duidelijk de crypto boot gemist en dat maakt je een beetje zuur. Geen zorgen, het komt nog wel.

Het punt met crypto is, wie eerst komt maalt als eerste. Bitcoin heeft nog opwaarts potentieel, maar veel minder dan in de begin tijd. Ik zie crypto als 1 grote bak waar mensen geld in gooien en deze mensen krijgen een lot. Hoe meer geld er in gegooid wordt hoe meer je lot waard wordt. Echter op een gegeven moment krijg je een balans en heeft iedereen die graag bitcoin wil hebben bitcoin. Bitcion zal dan nog wel langzaam in waarde kunnen toenemen, maar grote stappen maken zal dan niet meer lukken.

[phantom09]

@ SonyEricsson :

Ik heb even zitten na te denken i.v.m. je vraag. Mede forumleden hebben al de nodige opties gegeven, dus ik ben bang dat ik alleen herhalingen ga doorgeven. Ik wil je wel wat mee geven voor je zoon (hoewel ik geen kinderen heb). Onderstaande is alleen een algemeen advies, geen must natuurlijk. Mocht je een andere mening hebben, dan kan dat natuurlijk.

Van belang is dat hij voldoende aandacht krijgt (maar ook niet teveel). Probeer je zoon de nodige waarden en normen te leren zodat hij respectvol is tegenover iedereen.
Probeer hem aan te moedigen voor een studie waar hij later wat aan heeft en wat hij interessant vindt.
Geef hem geen gespreid bedje maar laat hem dat zelf regelen. Dus geen grote financiele support.
Dit kan je zoon lui maken (want pappa betaalt het toch wel). Laat hem op eigen benen staan waar hij trotst op kan zijn.

Zelf ben ik momenteel in mijn optiek nog net geen FO, wel binnen een aantal jaren. Echter als ik de FO status hebt behaalt dan blijft ik toch nog een aantal jaren doorwerken. Dit om FAT fire te worden.
Gezien o.a. de vergrijzing verwacht ik dat de lasten voor iedereen zal toenemen en ik een groter bedrag nodig heb om FO te zijn.

Als ik het niveau van FAT fire bereikt heb, dan zit ik er aan te denken om nog 2 dagen per week te gaan werken. O.a. voor extra financiele zekerheid, maar ook om nog wat nuttigs te doen.
Ik weet zo nog niet exact wat ik ga doen als ik 3 dagen per week meer vrije tijd te besteden heb.
Ik zit er dan wel aan te denken om iets meer aan mijn gezondheid te doen door bijvoorbeeld te gaan wandelen, joggen, fietsen of te gaan zwemmen.

Daarnaast zou ik wat langer en vaker op vakantie willen gaan dan nu.

[Wozmro]

Hier ongeveer dezelfde leeftijd.
Financieel gaat het goed. Geen miljonair maar woning is afbetaald en portefeuille waar ik in theorie zou kunnen van leven; weinig materiële behoeften.

Op pensioen zijn zegt me weinig. Ik zit vooral met de (luxe-)vraag 'wat ga ik nog een keertje doen?'
Dit in combinatie met nogal een behoefte aan variatie en zinvol werk.
Als ik terugkijk dan ben ik nu bezig aan mijn zesde job in 20 jaar. Wel steeds in de techniek.
Ik werk graag maar dus liefst wel zoveel ik zelf wil, op mijn tempo en het moet nuttig aanvoelen.

Mijn plan is nu om nog een jaartje te blijven bij mijn huidige werkgever en om dan interim-monteur/technieker te worden met weekcontracten of zo. En dan wel zien wat het interimbureau voorstelt, dat zal niet altijd het mooiste werk zijn dat besef ik ook wel. Het zal een keertje meevallen en het zal een keertje tegenvallen... Afgewisseld met periodes van vakantie spreekt het me wel aan. Ik mik op ongeveer 50% van het jaar werken.

[DutchKel]

Ik moet wel even iets van me afschrijven. Jullie hebben het niet over een pensioen op die leeftijd. Er is geen enkel pensioen die ook maar iets uitbetaald op een jonge leeftijd.

Jullie hebben het over jong stoppen met werken. Dat is heel wat anders dan een pensioen en/of AOW.

Een pensioen is een pot die je hebt gespaard tijdens je werkleven en pas rond de 68e begint met elke maand uit te betalen.

[stobhaas]

Ik ben midden vijftig en werk fulltime bijna volledig thuis. Mijn werk is soms interessant, maar er is ook veel gedoe er er zijn verplichtingen. Ik zou financieel de periode tot mijn pensioen kunnen overbruggen.Ik heb veel hobbies en interesses en als ik vrij ben vind ik van mezelf dat ik ook nuttig moet zijn. Ik rommel daarom zo maar wat verder. Minder werken zou een optie zijn, maar ik heb nu al 128 uur per week vrij.

[Erapaz]

Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

[ansichtkaart]

Als je wil reizen met kind is dat absoluut mogelijk! ook al gaan ze al naar school!
https://wildcooky.com/ond...is-met-leerplichtig-kind/

Erapaz schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 10:19:
Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

Dat is iets wat heel fijn en romantisch klinkt tot je wereld voornamelijk uit je kind bestaat en je er achter komt hoe eenzaam dat kan zijn en hoe het totaal niet prikkelend is om te doen. Dat het voor jou een droom is maakt het niet iets wat anderen begeren!

[Rubbergrover1]

Erapaz schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 10:19:
Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

Volgens bij hebben we toch een hele emancipatiegolf gehad omdat vrouwen iets meer wilden dan alleen het benauwende huishouden plus thuis met de pot thee klaar zitten tot de kinderen thuis komen. Het klinkt misschien romantisch om alle tijd voor je kinderen te hebben, maar als je leven alleen om je kinderen draait, dan is de lol daar voor veel mensen snel af.

[bartvl]

En ik denk ook niet dat de kinderen daar op zitten te wachten!
Wel super natuurlijk als papa of mama thuis is als je thuis komt van school. Maar daarna wil je toch gewoon lekker zelf of met vriendjes gaan spelen?

[aawe mwan]

Iemand adviseren om „vrijwilligerswerk” te gaan doen als je jong met pensioen gaat, is te makkelijk.

Als je uitdagend vrijwilligerswerk gaat doen, loop je een zeker risico dat gebruikers bijvoorbeeld kinderen je eerlijk gaan vertellen dat je je (vrijwilligers)werk niet goed doet en daar moet je maar net tegen kunnen — eufemistisch gezegd. De backing die je vroeger kreeg vanuit het bedrijf waar je werkte komt te vervallen, dus je krijgt niet meer zo gemakkelijk dingen gedaan. Qua leeftijd ben je zo rond de 30-35 op de top van je leven, dus daar ben je overheen, wat betekent dat als je iets compleet nieuws gaat doen, je daar echt wel wat aandacht (tijd) aan moet besteden.

Ik denk dat je dan beter je normale baan wat langzamer kunt afbouwen.

[Rubbergrover1]

Hangt dit niet meer samen het de soort organisatie? Als je bij een organisatie van een paar honderd medewerkers hebt gewerkt en je gaat naar een organisatie met iets van tien medewerkers, dan zal dat altijd gepaard gaan met grote verschillen. Je zult dan inderdaad sneller in de spotlight staan en meer zelf moeten regelen. En het is uiteraard ook afhankelijk van het soort functie. Als je in je betaalde werk een anoniem radertje in het geheel was, maar bij het vrijwilligerswerk een bestuursfunctie hebt, dan is dat uiteraard anders.

Het is dan dus handig om te kijken wat bij jou 'past'. Zo denk ik dat als je 'iets' gaat doen binnen een voetbalclub met 200 vrijwilligers, je toch wat makkelijker 'anoniem' kunt zijn dan als je één van de handvol leden van de ouderraad op de lokale basisschool wordt.

[Wild Chocolate]

@SonyEricsson Ik snap op zich best dat je altijd 110% ergens voor gaat, en dat je niet 50% ergens voor wilt gaan. Juist in de consultancy / projecten lijkt het me prima mogelijk om voor de volle 100% voor ieder project te gaan, maar ondertussen wel selectief te zijn welke projecten je aanneemt. Je kan bijvoorbeeld zorgen dat je de zomermaanden en misschien december gewoon helemaal geen projecten hebt, zodat je extra tijd met je gezin kan doorbrengen (al dan niet in het buitenland).

Helemaal fantastisch toch, als je alleen projecten aan hoeft te nemen die je heel leuk lijken. En misschien zelfs eens een project tegen een lagere vergoeding doen om een beginnende onderneming een beetje op weg te helpen, of een goed doel? Gewoon omdat je daar dan een goed gevoel van krijgt, omdat het kàn!

[SonyEricsson]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 09:35:
@ SonyEricsson :

Ik heb even zitten na te denken i.v.m. je vraag. Mede forumleden hebben al de nodige opties gegeven, dus ik ben bang dat ik alleen herhalingen ga doorgeven. Ik wil je wel wat mee geven voor je zoon (hoewel ik geen kinderen heb). Onderstaande is alleen een algemeen advies, geen must natuurlijk. Mocht je een andere mening hebben, dan kan dat natuurlijk.

Van belang is dat hij voldoende aandacht krijgt (maar ook niet teveel). Probeer je zoon de nodige waarden en normen te leren zodat hij respectvol is tegenover iedereen.
Probeer hem aan te moedigen voor een studie waar hij later wat aan heeft en wat hij interessant vindt.
Geef hem geen gespreid bedje maar laat hem dat zelf regelen. Dus geen grote financiele support.
Dit kan je zoon lui maken (want pappa betaalt het toch wel). Laat hem op eigen benen staan waar hij trotst op kan zijn.

Dat vind ik zelf ook heel belangrijk en ben vanaf zijn geboorte eigenlijk al mee bezig. Bijvoorbeeld met merkkleding. Ik weiger dit persistent omdat ik het er gewoonweg niet tegen kan. Daarmee bedoel ik babykleding voor de Gucci logos er vanaf springen. Mijn partner heeft veel van deze kleding gekregen, deze linea recta weer weggegeven aan anderen.

Kwalitatief ja graag, dus er zijn wel merken waarbij het zeer goede producten zijn. Die koop ik graag, maar onderbroeken en hemdjes komen bij de zeeman of hema vandaan. Zelf hecht ik niet zoveel waarde hieraan, misschien reflecteer ik dat naar mijn zoon toe. Ik vind zelf dat het iets goeds is, mijn partner vind dat soms niet fijn.

Al moet ik zeggen dat ik wel iets te vaak speelgoed voor hem koop. Lego en pokemon dingen. Ook het gamen heeft hij van mij. Hij kon al vloeiend Mario kart spelen toen hij 3.5/4 jaar was en zit nu potjes Fortnite te winnen op zijn 5e. Aangezien ik een gamer ben, vroeger fanatieker dan nu vind ik dat niet erg en op zich wel goed van hem. Maar probeer hem wel uit te leggen dat het niet normaal is en niet alle kinderen thuis consoles hebben met eindeloze spellen (wat ik eigenlijk voor mijzelf koop)

Zelfontwikkeling is belangrijk en probeer hem zijn talent te laten ontwikkelen, maar blijkbaar lijkt hij veel op mij, Het is schrikbarend hoe hij op mij lijkt in veel dingen. Daarom probeer ik wat er bij mij fout ging in de opvoeding (als je van fouten kan spreken) het bij hem goed te doen.

[Hielko]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Wie is er hier op jonge leeftijd gepensioneerd en heeft toevallig ook nog een gezinsleven erbij? Wat vind je hiervan en wat houdt je bezig? Heb je nog tips wat ik wel zou moeten doen of rekening mee moet houden?
Mijn partner is ook gelijk gepensioneerd, ik vermoed dat ook hierdoor frictie kan ontstaan

Ik zit niet in een identieke situatie, maar ik ken wel mensen die er in zitten. Alhoewel, gepensioneerd, is denk ik niet helemaal de correctie terminologie. Wat je hebt is vrijheid om te doen wat je wilt en wellicht heeft het financieel onafhankelijk topic ook nog wel wat inzichten voor je (alhoewel het daar veel gaat over de weg er naartoe, en jij er al bent). Maar van niks doen wordt niemand blij van, en de suggesties die hier gegeven worden om vrijwilligerswerk te gaan doen of iets dergelijks, dat is mijn inziens een beetje inspiratieloos van mensen die zelf ook nog nooit deze keuze hebben gemaakt en geen goed idee hebben hoe ze dan hun tijd willen indelen. Uiteindelijk is het gewoon heel persoonlijk, en moet je iets gaan doen waar je zelf voldoening uit haalt. En dat hoeven natuurlijk niet alleen onbetaalde hobby's te zijn, je kan ook prima je eigen zaak opzetten in een richting waar je passie voor hebt. Maar dat kan niemand voor je beantwoorden, dat zal je vooral zelf moeten ontdekken. En als je natuurlijk altijd hard gewerkt hebt zonder veel tijd voor iets anders is dat inderdaad wel een spannende stap. Ik ken je situatie niet, maar je kan wellicht ook gewoon starten met 1 of 2 dagen minder werken en kijken hoe dat bevalt.

In het verlengde van die vraag, waarom is je partner dan ook gelijk gestopt met werken? Heeft ze daar goed over nagedacht dat dat ook is wat ze wil?

Overigens, met je plan om de wereld rond te reizen? Heb je daadwerkelijk al eens een grote reis van X maanden gemaakt? Want het klinkt ook een beetje als een idee dat op papier heel leuk is, maar in de praktijk wel eens tegen kan vallen. Zijn natuurlijk genoeg mensen die het fantastisch vinden, maar ik denk dat er nog veel meer mensen zijn die na een paar weken reizen ook wel weer blij zijn om thuis te komen.

[gambieter]

Het is belangrijk om met de partner te praten over de verwachtingen. Toen mijn vader met de VUT ging, had mijn moeder de verwachting dat ze eindelijk de leuke vakanties en reizen konden gaan maken die eerder niet konden. Wijlen mijn vader was juist het meest tevreden als hij thuis was, beetje tuinieren, fietsen repareren, stukjes fietsen en ontspannen. Ze hadden het nooit goed besproken en dat gaf wel wat wrijvel (en mijn vader heeft toch wel wat gereisd, maar niet omdat hij het zo graag wilde ).

[Verwijderd]

-kan weg-

[ Voor 96% gewijzigd door Verwijderd op 27-10-2021 13:06 ]

[Deruxian]

<knip> Op de man en trollen mag je achterwege laten.

[ Voor 74% gewijzigd door Ardana op 23-10-2021 15:46 ]

[Phony]

Deruxian schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 14:02:
<knip> Quote verwijderd.

Waarom niet? Omdat zijn vader helderheid wil krijgen over hoe hij de rest van zijn leven op een gelukkige en zinvolle manier wil invullen? Omdat zijn vader merkt dat zijn doelen en dromen van vroeger veranderd zijn? Ik denk dat je trots mag zijn op je vader omdat hij zijn kind nu op de eerste plaats zet in plaats van egoistisch alleen zijn eigen dromen na te jagen.

[ Voor 5% gewijzigd door Ardana op 23-10-2021 16:47 ]

[de Peer]

Phony schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:51:
[...]

Waarom niet? Omdat zijn vader helderheid wil krijgen over hoe hij de rest van zijn leven op een gelukkige en zinvolle manier wil invullen? Omdat zijn vader merkt dat zijn doelen en dromen van vroeger veranderd zijn? Ik denk dat je trots mag zijn op je vader omdat hij zijn kind nu op de eerste plaats zet in plaats van egoistisch alleen zijn eigen dromen na te jagen.

Daar ging het niet om. Hij werd getriggerd door 'Helaas heb ik nu kind en partner' en interpreteerde dat anders dan het (volgens mij) bedoeld was.

[TrafalgarLaw]

Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

[ Voor 3% gewijzigd door TrafalgarLaw op 23-10-2021 15:58 ]

[Phony]

de Peer schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:55:
[...]

Daar ging het niet om. Hij werd getriggerd door 'Helaas heb ik nu kind en partner' en interpreteerde dat anders dan het (volgens mij) bedoeld was.

I know. Blijkbaar was hij daar ook gestopt met lezen.

[Phony]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

Maar komt dat dan door stoppen met werken/pensioen, of de invulling die je geeft aan de tijd die je nu ineens vrij kunt besteden? Ik ben van mening dat laatste. Er zijn zat mensen die vast zitten in dom werk en daarin ook niet meer vooruit komen. Is dat dan beter?

[TrafalgarLaw]

Phony schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:00:
[...]


Maar komt dat dan door stoppen met werken/pensioen, of de invulling die je geeft aan de tijd die je nu ineens vrij kunt besteden? Ik ben van mening dat laatste. Er zijn zat mensen due vast zitten in dom werk en daarin ook niet meer vooruit komen? Is dat dan beter?

Ik kan me voorstellen dat een vrij fysiek baan op termijn belemmeringen geeft en je wel moet pensioen moet gaan. Zijn ook minder leuke banen. Die mensen zullen liever niksen dan hun lichaam verslijten. Maar de gemiddelde Tweaker is wel hoger opgeleid en hun baan is inherent anders. Daarom betwijfel ik of iemand die een redelijk baantje heeft waarin die enige voldoening aan overhoudt, met vervroegd pensioen gelukkig zou zijn.

Tuurlijk soms denk ik soms ook van gvd moet ik alweer uit bed opstaan om naar werk te gaan. Aan het einde van de dag besef ik wat ik voor mensen heb kunnen betekenen en ben ik juist blij dat ik gewerkt heb.

[Cyberpope]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Nee hoor ligt volledig aan jezelf. Als ik het voor elkaar zou krijgen om morgen te stoppen, zou ik me dit jaar nog inschrijven voor een aantal studies die ik graag nog zou willen doen. En ja, ik zou graag die kennis op doen en zou er niet perse in hoeven te werken.

Ook met reizen kun je je verstand aardig lenig houden. Nee, niet van bar tot bar natuurlijk, maar er zijn ook vele andere reisvormen mogelijk.

Leven en ontwikkelen hoeven niet perse met werk verband te houden. Verre van.

[TrafalgarLaw]

Cyberpope schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:13:
[...]

Nee hoor ligt volledig aan jezelf. Als ik het voor elkaar zou krijgen om morgen te stoppen, zou ik me dit jaar nog inschrijven voor een aantal studies die ik graag nog zou willen doen. En ja, ik zou graag die kennis op doen en zou er niet perse in hoeven te werken.

Als ik de loterij of een flink smak geld zou hebben, zou ik ook een studie erbij doen. Maar als je vervolgens afgestudeerd bent, wat dan? Nog een studie erbij?

[phantom09]

DutchKel schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 09:52:
Ik moet wel even iets van me afschrijven. Jullie hebben het niet over een pensioen op die leeftijd. Er is geen enkel pensioen die ook maar iets uitbetaald op een jonge leeftijd.

Jullie hebben het over jong stoppen met werken. Dat is heel wat anders dan een pensioen en/of AOW.

Een pensioen is een pot die je hebt gespaard tijdens je werkleven en pas rond de 68e begint met elke maand uit te betalen.

Euh nee, dat hoeft niet. AOW is 1 van de opties:

Wikipedia: Pensioen


"Met gepensioneerd zijn wordt meestal de combinatie bedoeld van niet meer werken en een levenslang ouderdomspensioen ontvangen. In ruimere zin kan er ook onder vallen niet meer werken en in het levensoverhoud voorzien door inkomen uit vermogen en/of daarop interen."

[Cyberpope]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:20:
[...]

Als ik de loterij of een flink smak geld zou hebben, zou ik ook een studie erbij doen. Maar als je vervolgens afgestudeerd bent, wat dan? Nog een studie erbij?

Bij mij?

Yep. of promoveren op dat onderwerp.

Al ik nu nog op mijn leeftijd de studies zou doen die ik wil doen, ben ik tot na de officiële pensioenleeftijd nog wel bezig.

[Hielko]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

Dat is wel weer een heel typisch en mijn inziens bekrompen idee. Is het niet wat sneu als je blijkbaar alleen via je werk je leven invullen kan geven, kan leren en jezelf kan ontplooien? Want wat is nou de kans dat je werk je absolute gedroomde invulling van je tijd is, waarbij je baas min of meer bepaalt wat je doet, wat je moet leren en met welke collega's je de hele dag moet samenwerken. De meeste mensen werken omdat ze geld willen verdienen. Hopelijk is het werk niet al te saai, zwaar, vervelend etc, maar de meeste mensen zullen niet dermate een droombaan hebben dat ze het bij wijze van spreken voor nop zouden doen.

[TrafalgarLaw]

Hielko schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:29:
[...]

Dat is wel weer een heel typisch en mijn inziens bekrompen idee. Is het niet wat sneu als je blijkbaar alleen via je werk je leven invullen kan geven, kan leren en jezelf kan ontplooien?

Dat zeg ik niet. In mijn ervaring is het dat als ik men vraag wat ze met hun pensioen momenteel doen, wat voor activiteiten dan is het vrij karig. Of ze zwerven als hangouderen rond in winkelcentra. Kijk als je in een callcenter werkt dan snap ik ook wel dat er vrij weinig zelfontplooiing mogelijk is.

Als je random mensen bevraagt wat hun hobby's zijn, wanneer was de laatste keer dat je had van; Goh, interessante hobby?

[phantom09]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:20:
[...]

Als ik de loterij of een flink smak geld zou hebben, zou ik ook een studie erbij doen. Maar als je vervolgens afgestudeerd bent, wat dan? Nog een studie erbij?

Zo had ik een prijs gewonnen in de staatsloterij. Zei ik tegen het kassa meisje bij de Albert Heijn:
"Ik heb de hoofdprijs gewonnen en kom die inleveren" .

Dan moet u toch naar het hoofdkantoor gaan zei ze

""De hoofdprijs is 3 euro"

Oh

[TrafalgarLaw]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:35:
[...]


Zo had ik een prijs gewonnen in de staatsloterij. Zei ik tegen het kassa meisje bij de Albert Heijn:
"Ik heb de hoofdprijs gewonnen en kom die inleveren" .

Dan moet u toch naar het hoofdkantoor gaan zei ze

""De hoofdprijs is 3 euro"

Oh

Vroeger (rond 2000) had je bij de introductie van m&m's crunchy een kraslot waarmee je een extra zakje kon winnen, kreeg je bij iedere aanschaf. Winkans was 50/50 oid en af en toe had ik een winreeks van 4-5
Nu kan ik ze niet meer uitstaan.

[aawe mwan]

Er was een tijd dat je in Nederland al met 57½ met pensioen kon, dat was een regeling die bedoeld was om meer jongeren aan werk te helpen.

De mensen die van deze regeling gebruik gemaakt hebben, zouden moeten kunnen vertellen hoe het bevalt.

[Verwijderd]

Zo zonde dat zo veel mensen alleen zingeving, prikkeling, of zelfontplooiing uit werk willen/kunnnen halen.

Er is zo veel meer in het leven.

[phantom09]

SonyEricsson schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 12:05:
[...]

Dat vind ik zelf ook heel belangrijk en ben vanaf zijn geboorte eigenlijk al mee bezig. Bijvoorbeeld met merkkleding. Ik weiger dit persistent omdat ik het er gewoonweg niet tegen kan. Daarmee bedoel ik babykleding voor de Gucci logos er vanaf springen. Mijn partner heeft veel van deze kleding gekregen, deze linea recta weer weggegeven aan anderen.

Kwalitatief ja graag, dus er zijn wel merken waarbij het zeer goede producten zijn. Die koop ik graag, maar onderbroeken en hemdjes komen bij de zeeman of hema vandaan. Zelf hecht ik niet zoveel waarde hieraan, misschien reflecteer ik dat naar mijn zoon toe. Ik vind zelf dat het iets goeds is, mijn partner vind dat soms niet fijn.

Al moet ik zeggen dat ik wel iets te vaak speelgoed voor hem koop. Lego en pokemon dingen. Ook het gamen heeft hij van mij. Hij kon al vloeiend Mario kart spelen toen hij 3.5/4 jaar was en zit nu potjes Fortnite te winnen op zijn 5e. Aangezien ik een gamer ben, vroeger fanatieker dan nu vind ik dat niet erg en op zich wel goed van hem. Maar probeer hem wel uit te leggen dat het niet normaal is en niet alle kinderen thuis consoles hebben met eindeloze spellen (wat ik eigenlijk voor mijzelf koop)

Zelfontwikkeling is belangrijk en probeer hem zijn talent te laten ontwikkelen, maar blijkbaar lijkt hij veel op mij, Het is schrikbarend hoe hij op mij lijkt in veel dingen. Daarom probeer ik wat er bij mij fout ging in de opvoeding (als je van fouten kan spreken) het bij hem goed te doen.

De meeste kinderen kijken naar hun ouders. Dat kan goed zijn, maar ook niet goed zijn (afhankelijk wat het is). Alhoewel dat natuurlijk niet altijd hoeft, er zijn ook kinderen die niet naar hun ouders kijken maar gewoon hun eigen weg gaan.

Iedereen heeft zo zijn eigen mening over hoe je een kind moet opvoeden. En ik geloof dat een kind opvoeden niet altijd even makkelijk is.

Wat denk ik wel van belang is, probeer je kind niet iets op te dringen. Dit zou averechts kunnen werken, ook al is het goed bedoeld.
Te vrijblijvend is ook weer niet goed. Vele ouders vandaag de dag vinden dat kinderen hun gelijkwaardige zijn en laten de kinderen vaak zelf kiezen.
Ouders moeten een kind begeleiden om goede keuzes te maken.

Heel goed dat je op kwaliteit let. Dat vindt ik zelf ook het belangrijkste aan een product, het liefst zo goedkoop mogelijk. Soms zijn de goedkoopste producten niet verkeerd, echter moet je soms wat duurdere producten kopen wil je kwaliteit hebben.

Gamen is goed, maar zoals met alles niet teveel. Meeste gamen vandaag de dag zijn vaak actie games.
Ik kan mij herinneren dat er vroeger een game was waar je goed na moest denken. Ik dacht dat deze game castle of Dr. Brain heette. Geen idee of er nog soortgelijke games zijn vandaag de dag.

Fouten maken doet iedereen, soms groot, soms klein. Hiervan kan je leren. Dit hoort bij het leven.

[phantom09]

Verwijderd schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:45:
Zo zonde dat zo veel mensen alleen zingeving, prikkeling, of zelfontplooiing uit werk willen/kunnnen halen.

Er is zo veel meer in het leven.

Zoals? Mediteren? Noem eens wat.

[Hielko]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:35:
[...]

Dat zeg ik niet. In mijn ervaring is het dat als ik men vraag wat ze met hun pensioen momenteel doen, wat voor activiteiten dan is het vrij karig. Of ze zwerven als hangouderen rond in winkelcentra. Kijk als je in een callcenter werkt dan snap ik ook wel dat er vrij weinig zelfontplooiing mogelijk is.

Als je random mensen bevraagt wat hun hobby's zijn, wanneer was de laatste keer dat je had van; Goh, interessante hobby?

Wellicht hebben ouderen wel andere ideeën wat ze met hun tijd willen doen, of zie je maar een heel select groepje ouderen. Ik ken echt niemand die met pensioen is die de hele dag in het winkelcentrum als "hangjongere" zich zit te vervelen. Maar sowieso is het wat vreemd om de activiteiten van 60/70+'ers te projecteren op iemand van minder dan 40. Mensen die jonger met pensioen gaan kunnen dat natuurlijk heel anders invullen.

En als je geen mensen kent met interessante hobby's dan ligt dat waarschijnlijk aan de mensen die je kent, of je eigen perceptie.

[Verwijderd]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:49:
[...]


Zoals? Mediteren? Noem eens wat.

Als je niks kan bedenken dan ben je denk ik de groep waar ik op doelde.

Hobbyen, creatief bezig zijn. Je kinderen zien opgroeien. Kansarme jongeren mentoren. Of ben je aan het trollen en wil je hem terugkaatsen door te zeggen "heb je, dat is ook allemaal werk maar dan onbetaald?"

[phantom09]

Verwijderd schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 17:07:
[...]


Als je niks kan bedenken dan ben je denk ik de groep waar ik op doelde.

Hobbyen, creatief bezig zijn. Je kinderen zien opgroeien. Kansarme jongeren mentoren. Of ben je aan het trollen en wil je hem terugkaatsen door te zeggen "heb je, dat is ook allemaal werk maar dan onbetaald?"

Ik ben niet aan het trollen, ik weet alleen zo 123 niks te bedenken omdat hier al erg veel voorbeelden naar voren zijn gekomen, mediteren daarentegen nog niet. Je liet bewust geen voorbeelden zien, dus vandaar mijn vraag.

Hobby;en, creatief bezijn zjin, je kinderen zien opgroeien zjin al naar voren gekomen.
Kansarme jongeren mentoren nog niet.

[ Voor 4% gewijzigd door phantom09 op 23-10-2021 17:13 ]

[rube]

Verwijderd schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:45:
Zo zonde dat zo veel mensen alleen zingeving, prikkeling, of zelfontplooiing uit werk willen/kunnnen halen.

Er is zo veel meer in het leven.

Inderdaad. Als kind zijnde leken de zomervakanties maanden te duren. Volop spelen, avonturen beleven etc. Fantastisch. Althans dat vond ik.

Het x-aantal uur werken in per week en met x jaar "met pensioen" is eigenlijk heel nieuw voor de mensheid. Relatief nog niet eens zo heel ver terug in de geschiedenis van de mensheid was het heel normaal om maar een paar uur per dag met de hoofdvoorziening (voedsel, onderdak) bezig te houden. De rest van de tijd werd veelal aan "spelen" en sociale dingen besteed.

[BeyondThunder]

@SonyEricsson Probeer bij jezelf na te gaan waar je echt gelukkig van wordt, je bent nog relatief jong en het kan best zo zijn dat je hier nog niet helemaal achter bent.
Met andere woorden, ga op ontdekkingstocht. Probeer verschillende dingen en hou bij welk gevoel jou dat geeft.
Ik loop tegen de 50 en ik ben er achter gekomen dat ik het heerlijk vind om in mijn eentje rond te dwalen in een wildvreemde stad, liefst het buitenland, liefst midden in de nacht. En praten met mensen. Zo heb ik de mooiste momenten van mijn leven mogen ervaren. De mooiste persoonlijkheden ontmoet.
Dat zal uiteraard niet voor jou opgaan, je bent introvert, het is maar een voorbeeld.

Maar ik denk wel dat het een goed idee is om een stap buiten je comfortzone te nemen. Neem je tijd daarvoor en probeer verschillende dingen.

Edit;
Sorry, maar na het lezen van jouw verhaal moest ik wel gelijk denken aan Corry Konings

[ Voor 8% gewijzigd door BeyondThunder op 23-10-2021 17:20 ]

[Verwijderd]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 17:12:
[...]


Ik ben niet aan het trollen, ik weet alleen zo 123 niks te bedenken omdat hier al erg veel voorbeelden naar voren zijn gekomen, mediteren daarentegen nog niet. Je laat bewust geen voorbeelden zien, dus vandaar mijn vraag.

Hobby;en, creatief bezijn zjin, je kinderen zien opgroeien zjin al naar voren gekomen.
Kansarme jongeren mentoren nog niet.

Vrijwilligerswerk, dat schaar ik niet onder traditioneel werk. Gratis schuldhulpverlening. Ga een opleiding rechten doen en gratis rechtsbijstand verlenen voor mensen met enorme pech. Probeer daklozen op de been te krijgen. Ga kinderen leren programmeren of 3d printen. Begin een open source project. Maak de grootste database van wandelroutes van Nederland. Ga voor een wereldrecord in speedrunnnen. Bouw een eigen tinyhouse. Maak een eigen bordspel. Maak een eigen game. Wordt EHBOer bij festivals. Ga enorm goed leren koken. Leer tekenen. Schrijf een boek. Begin een moestuin van jewelste.

Allemaal zaken die mij zingeving zouden geven die niet onder mijn traditionele werk vallen. Ik zou het wel weten als ik de loterij win.

[rube]

@SonyEricsson een lijstje wat je eventueel kunt doen ter inspiratie: https://wiki.earlyretirem...ngs_to_do_when_you_retire

[JukeboxBill]

aawe mwan schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:43:
Er was een tijd dat je in Nederland al met 57½ met pensioen kon, dat was een regeling die bedoeld was om meer jongeren aan werk te helpen.

De mensen die van deze regeling gebruik gemaakt hebben, zouden moeten kunnen vertellen hoe het bevalt.

Uit ervaring kan ik zeggen dat het prima bevalt. Ik was op 55 jaar met VUT, niet voor de jongeren, maar omdat RWS personeel kwijt wilde.
In tegenstelling tot TS was ik ook toen ik nog werkte, al met allerlei hobby's bezig, dus voor mij geen probleem.
Ik heb een oud huisje dat ik geheel zelf aan het opknappen ben en ook nog een grote tuin. En omdat ik veel kan, help ik familie ook nog wel eens.
Maar dat moet je wel liggen/kunnen. Daarom is het ook moeilijk om TS advies te geven.

[Jeroenneman]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 17:12:
[...]


Ik ben niet aan het trollen, ik weet alleen zo 123 niks te bedenken omdat hier al erg veel voorbeelden naar voren zijn gekomen, mediteren daarentegen nog niet. Je liet bewust geen voorbeelden zien, dus vandaar mijn vraag.

Hobby;en, creatief bezijn zjin, je kinderen zien opgroeien zjin al naar voren gekomen.
Kansarme jongeren mentoren nog niet.

Er is zoveel mogelijk:

- lekker tuinieren in de volkstuin, met anderen voor de oogst zorgen
- vrijwilliger bij lokale vereniging (voetbal, scouting, hockey whatever)
- eindelijk eens de sterrenrestaurants afwerken
- bij de lokale club gaan voetballen/honkballen/rugbyen
- klusjesman/hovenier voor de lol worden
- een camper opknappen
- een dierenpension openen
- meer tijd om met vrienden/vriendin/vriend op gekke tijden naar de beste plekken te gaan


Werken voor één of twee dagen per week is leuk om contact met collega's te onderhouden. De rest van de week lekker vullen met andere tijdsbesteding óf gewoon een dagje niks. Met niksen is ook niks mis

Een mens heeft ook een beetje verveling nodig om tot nieuwe ideeën te komen.

[Jampot007]

De discussie die nu gaande is draait vooral rond de vraag 'wat is 'werk'?' Sommige mensen vinden in de tuin 'werken' hobby/ontspanning, voor anderen is het hun fulltime functie.

Daarom zeg ik dat Financieel Onafhankelijk zijn geen kwestie is van thuiszitten of nooit meer hoeven/willen werken maar de mogelijkheid bied je droombaan te gaan beoefenen.

[Moi_in_actie]

Grappig om te lezen dat de gedachten over wat "met pensioen gaan" of "vroeg met pensioen gaan" voor hen betekent. De een denkt dat ie zich gaat vervelen, want je hebt geen doel/afleiding/voldoening meer van het werk, de ander ziet legio aan dingen die hij/zij zou doen.

In mijn optiek zou "vroeg met pensioen gaan" inhouden dat je vanaf dat moment niet meer hoeft te werken. Wil niet zeggen dat ik het niet zou doen, wellicht minder of totaal wat anders dan nu. Hij betekent in mijn ogen ook dat werken niet meer hoeft, omdat je financieel genoeg reserve en/of passief inkomen hebt dat geld uit werken alleen maar een leuke bonus is.

Over het hoe, daar zijn meerdere mogelijkheden voor die uitgebreid besproken worden in het Financiële Onafhankelijkheid topic. Je moet in ieder geval op de een of andere manier een balans vinden tussen (passief) inkomen, reserves en uitgaven zodat je zonder inkomen uit werk tot aan het einde van jouw leven (of in ieder geval AOW leeftijd) het kunt uitzingen. Hoe en waar die balans ligt is heel persoonlijk, de ene bouwt hypotheek vrij een tiny-home en is uiterst tevreden met een heel eenvoudig leven, de ander wil juist een groot droomhuis, veel reizen, continue activiteiten doen (uit eten, naar 't theater, naar festivals).

Ik ben zelf wel van plan om eerder dan de reguliere pensioen/AOW leeftijd te stoppen met werken. Hoe of wat ben ik nog niet over uit, ik hoef ook niet op mn 40e al te stoppen maar 55 tot 60 jaar vind ik een prima eindpunt. Of ik daarna nog werk (en daaruit inkomen krijg)...ja wellicht wel. Redelijke kans in een ZZP vorm en dan alleen als ik er zin in heb, dus niet perse strak 1 of 2 dagen per week omdat een project toch af moet. Nee, dan hooguit wat werken wanneer ik er zin in heb, de ene keer in een week 3 of 4 dagen, daarna misschien weer een maand totaal niet omdat ik andere bezigheden heb.

[Bulder]

Toen anderhalf jaar geleden de passieve inkomsten onze uitgaven overstegen stond ik voor een soortgelijke kwestie. Ik ben wel flink wat jonger en heb nog geen kinderen, maar wel vrije keuze over wat ik met m'n tijd doe.

Ik ben gewoon blijven werken, maar wel op m'n eigen voorwaarden; alleen leuke klanten/projecten, allerlei nieuwe dingen leren, nooit meer een wekker, genoeg tijd om te sporten, over de hele wereld werken, nul stress etc.

Zo is werk voor mij weer een hobby geworden. Er zijn weinig dingen die ik lekker vind dan werken op deze manier en hoop nooit te moeten stoppen.

Als je bang bent jezelf (weer) te verliezen in je bedrijf zou ik vooral nagaan waar dat precies in zit. Er zit ongetwijfeld flink wat passie in, anders word je ook niet zo succesvol. Als je die passie op een gezondere manier weet in te vullen denk ik dat je daar meer voldoening uithaalt dan random hobbies oppakken of vrijwilligen bij de plaatselijke voetbalvereniging.

[Electrowolf]

Erapaz schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 10:19:
Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

Wat je wellicht ook uit dit topic kan halen is dat het geen waar je in onze maatschappij van "hoort te dromen als ideaalbeeld" eigenlijk helemaal niet zo ideaal is al je het hebt. Het niet meer hoeven werken wordt vaak geromantiseerd, maar veel mensen die het bereiken voelen zich "leeg" zodra ze het hebben. Het ideaalbeeld dat "kapitalisme" je voorschotelt dat meer consumeren = meer hebben = meer gelukkig blijkt voor veel mensen niet waar (naast alle andere nadelen er van).

Daarom zou ik dit topic eigenlijk willen hernoemen naar:
.

"Jong stoppen met werken en gelukkig worden en blijven, hoe?"

.

Dit is namelijk een lastige vraag vind ik zelf. Niet persé voor mij persoonlijk, maar wel in brede maatschappelijke zin. Welke andere dingen dan de dingen die je met geld kan kopen, maken je gelukkig? Maar misschien ben ik nu te filosofische..

Ik zie dit topic dan ook als een goede discussie over wat wel een goed ideaalbeeld kan zijn.

[migchiell]

aawe mwan schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:43:
Er was een tijd dat je in Nederland al met 57½ met pensioen kon, dat was een regeling die bedoeld was om meer jongeren aan werk te helpen.

De mensen die van deze regeling gebruik gemaakt hebben, zouden moeten kunnen vertellen hoe het bevalt.

Dat zijn mijn ouders (nu midden 70). Ze hebben het drukker gehad dan ooit tevoren, met hobby (tuinieren), vrijwilligerswerk, leesclub...

Het is ze uitstekend bevallen en ze hebben zich geen moment verveeld, geen enkel gebrek aan zingeving oid. ervaren. Het is maar net wat je er zelf van maakt. Als je lekker bezig blijft dan kun je, zonder werk, een leven leiden dat heel veel voldoening geeft. Waarschijnlijk meer dan toen je nog werkte omdat wat je ook doet, je doet het niet meer omdat het moet maar alleen nog maar omdat je het wil.

Ik zou ervoor tekenen.

[Wozmro]

Ik denk wel dat iedereen moet toegeven dat werken volgens je eigen behoeften en hoeveelheid tijd die je er wil aan besteden in onze huidige maatschappij nog niet zo gemakkelijk in de praktijk te brengen is.

Ofwel werk je niet (bvb ziek, ongeval, oud) ofwel werk je full-time en meer.

Iets er tussenin is minder gemakkelijk in de praktijk te brengen.
- weinig kans dat je aangenomen wordt door een werkgever als je op het sollicitatiegesprek aangeeft dat je met 2 dagen per week voldoende hebt.
- zzp’er zou kunnen maar je zit wel met vaste kosten en steeds een blik op je cashflow om bvb je belastingen, btw-voorschotten, leveranciers,... te betalen.

Ik denk dat de meeste hier eerder het probleem van teveel werk dat op je afkomt hebben dan omgekeerd.
Grenzen stellen is ook een kunst en vraagt wel wat energie (bij mij toch).

[phantom09]

Wozmro schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 19:43:

Iets er tussenin is minder gemakkelijk in de praktijk te brengen.
- weinig kans dat je aangenomen wordt door een werkgever als je op het sollicitatiegesprek aangeeft dat je met 2 dagen per week voldoende hebt.

Hoeft niet perce, er is ook vraag naar parttimers. Dit is afhankelijk wat voor werk je doet.
En hoe groter de vergijzingsdruk is hoe minder de werkgever te zeggen heeft. Als een werkgever te kort komt aan werknemers dan zal deze waarschijnlijk ook blij zijn als je partimte wilt gaan werken i.p.v. fulltime.
Beter dat dan dat de functie helemaal niet wordt ingevuld.

[Jeroenneman]

Wozmro schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 19:43:
Ik denk wel dat iedereen moet toegeven dat werken volgens je eigen behoeften en hoeveelheid tijd die je er wil aan besteden in onze huidige maatschappij nog niet zo gemakkelijk in de praktijk te brengen is.

Ofwel werk je niet (bvb ziek, ongeval, oud) ofwel werk je full-time en meer.

Iets er tussenin is minder gemakkelijk in de praktijk te brengen.
- weinig kans dat je aangenomen wordt door een werkgever als je op het sollicitatiegesprek aangeeft dat je met 2 dagen per week voldoende hebt.
- zzp’er zou kunnen maar je zit wel met vaste kosten en steeds een blik op je cashflow om bvb je belastingen, btw-voorschotten, leveranciers,... te betalen.

Ik denk dat de meeste hier eerder het probleem van teveel werk dat op je afkomt hebben dan omgekeerd.
Grenzen stellen is ook een kunst en vraagt wel wat energie (bij mij toch).

Er zijn zat functies waar parttime kan. Vooral waar ze al krap zitten is het liever iemand dan niemand.

Als je het onderwijs ingaat zul je qua salaris niet veel kunnen eisen, maar ik ken verhalen van leraren die de klas het eerste half uur laten opvangen door een begeleider om eerst de eigen kinderen naar school te brengen. Dat kunnen ze gewoon eisen, want wie gaat de school anders inzetten?

Ook in de zorg (ook administratieve functies) zijn er genoeg die 24u of zelfs minder werken. Dat is daar niet ongewoon. Ik ken collega's die op woensdagmiddag om 3 uur fijn weekend zeggen. Heerlijk (kan voor mij financieel nog niet uit helaas).

[jerh]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

Wat een bekrompen stelling. Hoezo begint de aftakeling als je met pensioen gaat?

Er zijn echt heel veel andere manieren om je hersens te prikkelen dan werk..... en dat lege bestaan wat je benoemt: hoezo dan? Ik merk nu ik zelf niet meer werk, dat mijn gesprekken niet meer over werk gaan. Mijn vrouw werkt nog wel en inderdaad haar gesprekken gaan veel meer over werk.

Maar met niks doen kan je uitgebreid nadenken over allerlei zaken, waar je als werkende niet aan toekomt. Je hebt veel meer tijd om zaken van alle kanten te bekijken, voordat je met je mening klaar staat. Dus hoezo achteruitgang?

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:49:
[...]


Zoals? Mediteren? Noem eens wat.

Schilderen, tekenen, koken, bakken, muziek maken en allerlei andere creatieve zaken. Ik ben zelf recentelijk begonnen om een quilt met mijn moeder te maken, die ik in mijn jeugd wilde maken en waar ik niet aan toegekomen was. Allebei blij, mijn moeder met het feit dat we samen iets doen en ik met het quilten (en het contact met mijn moeder).

Ik heb net weer een stapel boeken bij de bibliotheek opgehaald over allerlei onderwerpen, waar ik voorheen geen tijd voorhad. Ik kan nu rustig een hele dag zitten lezen, zonder dat ik andere verplichtingen heb.

Studie las ik ook als reactie, maar ook bijvoorbeeld de politiek van je gemeente of provincie bestuderen is een optie, de landelijke politiek komt wel in beeld (overigens ook maar een beperkt aspect), maar lokaal is veel minder aandacht voor.

Of denksporten als schaken en dammen, daar is ook heel veel over geschreven en van te leren.

Ik zie hier aan de overkant mensen vissen en die doen dat rustig een hele dag, maak er wel eens een pratje mee en die zijn intens gelukkig met de rust die dat geeft.

En als je gelovig bent, kun je ook veel bijdragen aan jouw kerk/moskee e.d.

En dan is er nog wel meer te bedenken. Je hoeft niet perse werk (in welke vorm dan ook) te doen, om zinvol bezig te zijn. Mi gaat het om vrijdom, ik ben daar zelf zoekend in. Ja, je wilt contact met anderen, maar nee je wilt geen verplichtingen die anderen je op leggen. Daarom lees ik met verbazing dat er zoveel mensen willen blijven werken. Ik ben nu pas 6 maanden echt gestopt met werken, het enige wat ik echt mis is het sociale contact wat ik er had en dat komt vooral doordat ik een goede band had. Dat gat heb ik nog niet opgevuld, omdat ik nu nog vooral met mezelf bezig ben. Ik verwacht dat in de loop van de tijd wel weer nieuwe mensen ontmoet en dan lost dat zich vanzelf op.

[Wild Chocolate]

Electrowolf schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 18:13:
[...]


Wat je wellicht ook uit dit topic kan halen is dat het geen waar je in onze maatschappij van "hoort te dromen als ideaalbeeld" eigenlijk helemaal niet zo ideaal is al je het hebt. Het niet meer hoeven werken wordt vaak geromantiseerd, maar veel mensen die het bereiken voelen zich "leeg" zodra ze het hebben. Het ideaalbeeld dat "kapitalisme" je voorschotelt dat meer consumeren = meer hebben = meer gelukkig blijkt voor veel mensen niet waar (naast alle andere nadelen er van).

(...)

Dat is denk ik het ding met dromen: als je ze bereikt hebt, moet je wel weer nieuwe dromen hebben. Of, als ze in te ver buiten bereik liggen (doordat TS nu een gezin heeft), zal je ze misschien een beetje bij moeten stellen (of 18 jaar opschuiven).

Ik heb geloof ik eens gelezen, dat de sweetspot voor geluk, rond een inkomen van 2 keer modaal ligt. Daarboven wordt men gemiddeld niet gelukkiger naarmate men (nog) meer gaat verdienen. Dat heeft daar denk ik ook mee te maken, een mens wordt helemaal niet gelukkig door alle dromen te kunnen vervullen...

[ Voor 34% gewijzigd door Wild Chocolate op 24-10-2021 09:30 . Reden: Quote gefixt ]

[phantom09]

Wild Chocolate schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 09:05:
(...)
[/quote]
Dat is denk ik het ding met dromen: als je ze bereikt hebt, moet je wel weer nieuwe dromen hebben. Of, als ze in te ver buiten bereik liggen (doordat TS nu een gezin heeft), zal je ze misschien een beetje bij moeten stellen (of 18 jaar opschuiven).

Ik heb geloof ik eens gelezen, dat de sweetspot voor geluk, rond een inkomen van 2 keer modaal ligt. Daarboven wordt men gemiddeld niet gelukkiger naarmate men (nog) meer gaat verdienen. Dat heeft daar denk ik ook mee te maken, een mens wordt helemaal niet gelukkig door alle dromen te kunnen vervullen...

2 x modaal hoeft voor mij ook weer niet. Wel ben ik van plan om 2 keer mijn jaarlijks benodigd bedrag te ontvangen. Dit door uit te gaan van een theoretisch netto rendement van 4% op beleggingen.

Je zou FO kunnen zijn als je je in theorie kan redden met 1x het jaarljiks bedrag wat je denkt nodig te hebben. Echter dan zijn er nog diverse risico's als beurs chrashes, onvoorziene gevallen, etc.
2 x geeft dan inderdaad een rustgevend gevoel.

[Wild Chocolate]

@phantom09 Er is natuurlijk wel een verschil tussen 2x modaal in een werkende situatie, met een hypotheek etc. en een FO situatie, waar ik er bijvoorbeeld vanuit ga dat je huis afbetaald is. Bovendien betaal je in die situatie volgens mij veel minder belasting dus is het verschil tussen bruto en netto veel kleiner.

Je zou dan dus de netto bedragen na vaste lasten moeten vergelijken. Daarbij: dat men niet gelukkiger wordt van meer inkomen, wil natuurlijk niet zeggen dat men met minder inkomen niet gelukkig kàn zijn.
Ik denk dat het een groot goed is om gelukkig te zijn met wat je hebt! (En dan bedoel ik dingen als: een prettige plek om te wonen, wat mensen om je heen die om je geven, geen zorgen over of je wel kan betalen wat je nodig hebt om gelukkig te blijven.)
Dan nog denk ik, dat zelfs die mensen altijd iets te dromen moeten houden, een stip aan de horizon om na te jagen, een doel in het leven dus.

[aawe mwan]

„Werken na je pensionering” klinkt als leuke hobby maar geeft wel de verplichtingen van echt werk.

Om maar 2 dagen per week te werken in je vakgebied, moet je voor 40% van het salaris alsnog wel 100% op de hoogte blijven van je vakgebied. Dus dat kan (pas) als je goed bent in je vak.

Je kunt ook niet zomaar iets compleet anders gaan doen, bijvoorbeeld Cobol programmeur worden, want die worden goed betaald en daar zitten ze om te springen, dan is het makkelijk om werk te vinden — maar je kunt dat niet even leren en daarna (als oude beginner) voor 2 dagen in de week ergens binnenkomen.

Ook bij vrijwilligerswerk waar je helemaal niets voor betaald krijgt, zitten ze niet te wachten op mensen die alleen komen aanwaaien als ze zin hebben.

[Electrowolf]

Ik heb de wetenschap er niet op nageslagen, maar ik dacht dat 2x modaal ook de grens is waar "geld maakt niet gelukkig" zo ongeveer begint in Nederland.

Idealiter zou ik bijvoorbeeld 2x modaal willen verdienen en alles wat ik dan nog meer omhoog zou gaan gebruiken om minder uren te werken. Wel tot minimaal 0,5 of 0,4 FTE (2 dagen) omdat je anders voor mijn gevoel te weinig tijd hebt om ook daadwerkelijk wat te bereiken met je werk. Dit doet me ook denken uit ideaalbeelden van rond 1900 waar het ideaal niet was om meer te verdienen maar om minder te werken.

Wel merk ik dat in ieder geval voor bepaalde carriërepaden minder werken (nog) erg lastig is. Bijvoorbeeld de managementfuncties die ik zie is minder dan 4 dagen eigenlijk not-done. In meer inhoudelijke functies lijkt het vaak makkelijker te kunnen, vooral als je voor bepaalde doelen/taken aan de slag gaat. Voor werk waarbij het om "uren draaien" gaat kan het wellicht nog makkelijker?

Wat we de afgelopen 1,5 jaar wel hebben gezien is dat het "niet constant bij elkaar op kantoor zijn" voor veel functies geen probleem is. Dus wellicht dat daarmee parttime werken ook meer geaccepteerd kan worden.


Tijdens mijn eigen "sabbatical" merkte ik trouwens ook dat ik veel meer met mijn fysieke gezondheid bezig ging. Meer sporten, meer gezond eten, minder snoepen. Dit zonder dat ik daar voor mezelf een bewust doel voor had gesteld. Dus "meer lichamelijk fit zijn en blijven" past denk ik ook wel in het rijtje met dingen die je kan doen tijdens je "pensioen".

aawe mwan schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 13:15:
Ook bij vrijwilligerswerk waar je helemaal niets voor betaald krijgt, zitten ze niet te wachten op mensen die alleen komen aanwaaien als ze zin hebben.

"Vrijwillig is niet vrijblijvend!" is een gevleugelde uitspraak in het vrijwillgerswerk

[ Voor 10% gewijzigd door Electrowolf op 24-10-2021 13:31 ]

[Wozmro]

aawe mwan schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 13:15:
„Werken na je pensionering” klinkt als leuke hobby maar geeft wel de verplichtingen van echt werk.

Om maar 2 dagen per week te werken in je vakgebied, moet je voor 40% van het salaris alsnog wel 100% op de hoogte blijven van je vakgebied. Dus dat kan (pas) als je goed bent in je vak.

Je kunt ook niet zomaar iets compleet anders gaan doen, bijvoorbeeld Cobol programmeur worden, want die worden goed betaald en daar zitten ze om te springen, dan is het makkelijk om werk te vinden — maar je kunt dat niet even leren en daarna (als oude beginner) voor 2 dagen in de week ergens binnenkomen.

Ook bij vrijwilligerswerk waar je helemaal niets voor betaald krijgt, zitten ze niet te wachten op mensen die alleen komen aanwaaien als ze zin hebben.

Inderdaad, goed punt. Zeker als je vanuit karakter/opvoeding nogal plichtsbewust bent.

Daarom dat ik aan het nadenken ben over de optie om te werken als interim-(hulp)monteur/technieker.
Dan spreek je duidelijk met de werkgever een bepaalde termijn af tot waar het contract loopt en dan werk je bijvoorbeeld een maand fulltime. Maar dan bvb een maand of meer helemaal niet.

Geen perfecte oplossing want je moet wat tijd en energie steken in je planning, inwerken,...
Dat moet ook wel wat bij je passen.

[Qwerty-273]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 14:08:
Goede reactie en over het laatste. Ik kom vaak in contact met personen die een aardig fortuin hebben. Ze genieten wel van het leven, maar zijn ook vaak bezig met het uitbreiden van hun rijkdom.(waar ze dan weer teveel tijd en geld insteken) Afhankelijk van hun persoonlijkheid laten ze het vaak breed hangen of juist niet.

Wellicht een drijfveer die bij veel fortuinlijke mensen ook speelt (zeker als men armoede gekend heeft in de kinderjaren) is de angst voor armoede. Wat als je op een dag wakker wordt, en je investeringen en vermogen opeens allemaal verdampt is. Die angst kan veel mensen drijven tot het maar meer en meer en meer willen.

Het is heel persoonlijk wat mensen willen doen, ik lees een behoorlijke workaholic geschiedenis door de regels heen. Dat kan natuurlijk een probleem worden als je iets nieuws wilt oppakken (al is het een hobby) waar je vervolgens te obsessief tijd in gaat steken. Want half werk daar lijk je niet gelukkig van te worden (ook als je kijkt naar de waslijst aan plannen die je verkort opnoemde).

[pirke]

Zelf streef ik ook FO na, en heb een jaar ofzo geleden een vergelijkbare vraag aan mezelf gesteld: wat ga ik doen als ik FO ben? Stoppen met werken? Dan zou ik van fulltime teruggaan naar nul, en dan?

Wat ik na streef is niet meer hoeven te werken, zodat ik meer tijd heb voor m'n eigen plannen en ideeën en werkprojecten. Als tijd hetgeen is wat ik graag wil, waarom zou ik dan zoveel tijd nu besteden om later extra tijd te hebben? Los van dat het nog maar de vraag is of je later die tijd wel hebt (ongeluk, ziekte, ...) is mijn tijd nu wellicht waardevoller dan mijn tijd later. Nu heb ik jonge kinderen waar ik enorm van geniet. In plaats van fulltime doorknallen om het vermogen zo hard mogelijk te laten groeien ben ik teruggegaan naar 4 dagen zodat ik ook daadwerkelijk nu al wat tijd over heb. Ik besteed het (nog) niet aan m'n eigen werkprojecten, maar wel aan lekker samen met de kinderen leuke dingen doen. Die eigen werkprojecten komen wel als ze eenmaal in groep 3 zitten en niet meer de hele vrijdag(middag) om m'n nek hangen

Volgens diezelfde redenering ben ik alle schoolvakanties vrij. De tijd die je nu niet met je kinderen doorbrengt kun je later niet inhalen, die momenten zijn voorbij en krijg je niet meer terug. Waarom zou ik gaan werken en m'n kinderen naar de dagopvang sturen als we ook lekker de hele zomer bij elkaar kunnen zijn? Ik werk wel weer als de scholen open gaan. En ons vermogen groeit nog steeds stevig door, dus wat dat betreft is er ook niks aan de hand.

Aangezien 4 dagen werken zo goed bevalt moet ik misschien eens gaan overwegen of 3 dagen werken een optie is... Rustig afbouwen heet dat toch?

[Livi]

PB-powell schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 14:07:
[...]

Het is niet zozeer dat men verwacht dat je moet werken of vrijwilligerswerk moet doen, het zit gewoon in ons als mens zijnde dat we 'iets' willen doen. Ik hoor genoeg verhalen van mensen die de eerste maanden van hun pensioen precies doen wat jij doet, weinig en lekker ontdekken wat je nou echt leuk vind. Maar na een 1-2 jaar toch erachter komen dat dat niet voldoende is en men toch iets gaat doen wat je als werk zou kunnen bestempelen.
Nou is echt niet iedereen zo, en allicht dat het voor jou (en TS) wel anders is, maar dit is wel wat ik uit mijn omgeving hoor.
Maar als TS nog zo jong is moet je ook bij jezelf ten rade gaan wat je de komende 30-40 jaar nog uit het leven zou willen halen.

TS heeft een klein kind, dus hij heeft sowieso iets te doen in zijn leven. School is maar een uur of 24 per week, dus de overige uren is kind gewoon thuis en heeft zorg en aandacht nodig van zijn vader.

Daarnaast neem ik aan dat TS het grootste deel van het huishouden op zich neemt, aangezien hij geen betaalde baan heeft, dus daar zal hij ook elke dag een paar uur mee zoet zijn. Al met al gaat het elke dag dus maar om een paar uren die TS vrij te besteden heeft.

[Livi]

DeDooieVent schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 04:38:
[...]


Bijzonder om je zo uit te drukken, waarom is scheiden geen optie wanneer je hun aanwezigheid zo betreurt?

Van je vrouw kun je scheiden, maar van je kinderen nooit.

[Wozmro]

Ik denk dat je voor jezelf een gezonde variatie tussen inspanning en ontspanning moet kunnen behouden.

Anekdote vanuit eigen ervaring:
Vroeger ben ik een aantal keer druiven gaan plukken in Frankrijk, seizoensarbeid.
Dat is ongeveer 10 dagen werken van ongeveer 7h ’s morgens tot 18h ’s avonds. De hele dag gebogen staan om die druiven af te knippen. Snikheet of gietende regen, maakt niet uit, die druiven moeten er af.
Na zo’n dag voel je wel dat je fysiek bezig bent geweest, aan de andere kant heb je niets van stress want je moet bij dergelijk werk niet veel nadenken, je kan maar doordoen, je zit buiten, in een groep mensen die allemaal hetzelfde doen,...

Na het werk ga je douchen en is er steeds aperitief en uitgebreid avondeten.

Voor mij persoonlijk was dat uurtje overgang tussen het werk en de avond het mooiste moment van de dag: douche, aperitief, gaan eten.
Je bent fysiek moe, tevreden van het geleverde werk, douchen, propere kleren aan en je kan bij de groep gaan zitten met een lekker drankje.

Wat ik wil zeggen: de ontspanning zal nooit zo mooi zijn als die niet afgewisseld wordt met een periode van inspanning.
Eerst heel veel werken en dan voor altijd op ’pensioen’ in de betekenis van ik ga vanaf nu alleen maar ontspannen dat zal niet werken. Je zal daar niet lang tevreden mee zijn.

[Rubbergrover1]

Kleine correctie:

Wozmro schreef op maandag 25 oktober 2021 @ 15:29:
Wat ik wil zeggen: de ontspanning zal voor mij nooit zo mooi zijn als die niet afgewisseld wordt met een periode van inspanning.

Wat voor jou 'werkt' hoeft niet voor iedereen te werken.

[Hahn]

Wozmro schreef op maandag 25 oktober 2021 @ 15:29:
Ik denk dat je voor jezelf een gezonde variatie tussen inspanning en ontspanning moet kunnen behouden.

Anekdote vanuit eigen ervaring:
Vroeger ben ik een aantal keer druiven gaan plukken in Frankrijk, seizoensarbeid.
Dat is ongeveer 10 dagen werken van ongeveer 7h ’s morgens tot 18h ’s avonds. De hele dag gebogen staan om die druiven af te knippen. Snikheet of gietende regen, maakt niet uit, die druiven moeten er af.
Na zo’n dag voel je wel dat je fysiek bezig bent geweest, aan de andere kant heb je niets van stress want je moet bij dergelijk werk niet veel nadenken, je kan maar doordoen, je zit buiten, in een groep mensen die allemaal hetzelfde doen,...

Na het werk ga je douchen en is er steeds aperitief en uitgebreid avondeten.

Voor mij persoonlijk was dat uurtje overgang tussen het werk en de avond het mooiste moment van de dag: douche, aperitief, gaan eten.
Je bent fysiek moe, tevreden van het geleverde werk, douchen, propere kleren aan en je kan bij de groep gaan zitten met een lekker drankje.

Wat ik wil zeggen: de ontspanning zal nooit zo mooi zijn als die niet afgewisseld wordt met een periode van inspanning.
Eerst heel veel werken en dan voor altijd op ’pensioen’ in de betekenis van ik ga vanaf nu alleen maar ontspannen dat zal niet werken. Je zal daar niet lang tevreden mee zijn.

Je bent de zoveelste die het laat klinken alsof met pensioen zijn gelijk staat aan 'nooit meer van de bank afkomen'.

Met pensioen zijn betekent alleen maar dat je niet verplicht naar je werk moet, om geld binnen te krijgen. Er zijn een miljoen mogelijkheden om toch actief te zijn, zelfs al ben je met pensioen. Reizen, klussen in huis, tuinieren, sporten, hobbies uitoefenen, noem het maar op.

[ Voor 12% gewijzigd door Hahn op 25-10-2021 17:25 ]

[aawe mwan]

Er is niets mis met gewoon huisman worden.
(En dan bijvoorbeeld combineren met werk als Zaterdagpostbode, als zoiets nog bestaat.)

Wat je in elk geval niet moet doen, is alle leuke dingen gaan uitstellen tot na je pensioen. Want die zijn vaak leuker (en soms zelfs goedkoper) om te doen als / je kinderen nog jong zijn / je nog goed ter been bent / je nog zelf mag autorijden / je nog niet ziek wordt door gekruid eten / kortom als je nog niet oud bent.

[Phony]

pirke schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 23:54:
Zelf streef ik ook FO na, en heb een jaar ofzo geleden een vergelijkbare vraag aan mezelf gesteld: wat ga ik doen als ik FO ben? Stoppen met werken? Dan zou ik van fulltime teruggaan naar nul, en dan?

Wat ik na streef is niet meer hoeven te werken, zodat ik meer tijd heb voor m'n eigen plannen en ideeën en werkprojecten. Als tijd hetgeen is wat ik graag wil, waarom zou ik dan zoveel tijd nu besteden om later extra tijd te hebben? Los van dat het nog maar de vraag is of je later die tijd wel hebt (ongeluk, ziekte, ...) is mijn tijd nu wellicht waardevoller dan mijn tijd later. Nu heb ik jonge kinderen waar ik enorm van geniet. In plaats van fulltime doorknallen om het vermogen zo hard mogelijk te laten groeien ben ik teruggegaan naar 4 dagen zodat ik ook daadwerkelijk nu al wat tijd over heb. Ik besteed het (nog) niet aan m'n eigen werkprojecten, maar wel aan lekker samen met de kinderen leuke dingen doen. Die eigen werkprojecten komen wel als ze eenmaal in groep 3 zitten en niet meer de hele vrijdag(middag) om m'n nek hangen

Volgens diezelfde redenering ben ik alle schoolvakanties vrij. De tijd die je nu niet met je kinderen doorbrengt kun je later niet inhalen, die momenten zijn voorbij en krijg je niet meer terug. Waarom zou ik gaan werken en m'n kinderen naar de dagopvang sturen als we ook lekker de hele zomer bij elkaar kunnen zijn? Ik werk wel weer als de scholen open gaan. En ons vermogen groeit nog steeds stevig door, dus wat dat betreft is er ook niks aan de hand.

Aangezien 4 dagen werken zo goed bevalt moet ik misschien eens gaan overwegen of 3 dagen werken een optie is... Rustig afbouwen heet dat toch?

Mooi verwoord. Jammer dat ik maar één duimpje kan geven.

[Bob Popcorn]

"Vrij zijn", als in een dagje vrij, weekend of een vakantie is fijn omdat het je werk onderbreekt. "Vrij zijn" in de zin dat je niks hoeft te doen geeft je minder doel in je leven en je zal jezelf er écht toe moeten zetten om iets te gaan doen. Anders krijg je het erg zwaar met een "vrij" leven.

[Verwijderd]

Ontslagbrief opsturen.