Jong stoppen met werken, hoe?

[Phony]

Deruxian schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 14:02:
<knip> Quote verwijderd.

Waarom niet? Omdat zijn vader helderheid wil krijgen over hoe hij de rest van zijn leven op een gelukkige en zinvolle manier wil invullen? Omdat zijn vader merkt dat zijn doelen en dromen van vroeger veranderd zijn? Ik denk dat je trots mag zijn op je vader omdat hij zijn kind nu op de eerste plaats zet in plaats van egoistisch alleen zijn eigen dromen na te jagen.

[ Voor 5% gewijzigd door Ardana op 23-10-2021 16:47 ]

[de Peer]

Phony schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:51:
[...]

Waarom niet? Omdat zijn vader helderheid wil krijgen over hoe hij de rest van zijn leven op een gelukkige en zinvolle manier wil invullen? Omdat zijn vader merkt dat zijn doelen en dromen van vroeger veranderd zijn? Ik denk dat je trots mag zijn op je vader omdat hij zijn kind nu op de eerste plaats zet in plaats van egoistisch alleen zijn eigen dromen na te jagen.

Daar ging het niet om. Hij werd getriggerd door 'Helaas heb ik nu kind en partner' en interpreteerde dat anders dan het (volgens mij) bedoeld was.

[TrafalgarLaw]

Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

[ Voor 3% gewijzigd door TrafalgarLaw op 23-10-2021 15:58 ]

[Phony]

de Peer schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:55:
[...]

Daar ging het niet om. Hij werd getriggerd door 'Helaas heb ik nu kind en partner' en interpreteerde dat anders dan het (volgens mij) bedoeld was.

I know. Blijkbaar was hij daar ook gestopt met lezen.

[Phony]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

Maar komt dat dan door stoppen met werken/pensioen, of de invulling die je geeft aan de tijd die je nu ineens vrij kunt besteden? Ik ben van mening dat laatste. Er zijn zat mensen die vast zitten in dom werk en daarin ook niet meer vooruit komen. Is dat dan beter?

[TrafalgarLaw]

Phony schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:00:
[...]


Maar komt dat dan door stoppen met werken/pensioen, of de invulling die je geeft aan de tijd die je nu ineens vrij kunt besteden? Ik ben van mening dat laatste. Er zijn zat mensen due vast zitten in dom werk en daarin ook niet meer vooruit komen? Is dat dan beter?

Ik kan me voorstellen dat een vrij fysiek baan op termijn belemmeringen geeft en je wel moet pensioen moet gaan. Zijn ook minder leuke banen. Die mensen zullen liever niksen dan hun lichaam verslijten. Maar de gemiddelde Tweaker is wel hoger opgeleid en hun baan is inherent anders. Daarom betwijfel ik of iemand die een redelijk baantje heeft waarin die enige voldoening aan overhoudt, met vervroegd pensioen gelukkig zou zijn.

Tuurlijk soms denk ik soms ook van gvd moet ik alweer uit bed opstaan om naar werk te gaan. Aan het einde van de dag besef ik wat ik voor mensen heb kunnen betekenen en ben ik juist blij dat ik gewerkt heb.

[Cyberpope]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Nee hoor ligt volledig aan jezelf. Als ik het voor elkaar zou krijgen om morgen te stoppen, zou ik me dit jaar nog inschrijven voor een aantal studies die ik graag nog zou willen doen. En ja, ik zou graag die kennis op doen en zou er niet perse in hoeven te werken.

Ook met reizen kun je je verstand aardig lenig houden. Nee, niet van bar tot bar natuurlijk, maar er zijn ook vele andere reisvormen mogelijk.

Leven en ontwikkelen hoeven niet perse met werk verband te houden. Verre van.

[TrafalgarLaw]

Cyberpope schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:13:
[...]

Nee hoor ligt volledig aan jezelf. Als ik het voor elkaar zou krijgen om morgen te stoppen, zou ik me dit jaar nog inschrijven voor een aantal studies die ik graag nog zou willen doen. En ja, ik zou graag die kennis op doen en zou er niet perse in hoeven te werken.

Als ik de loterij of een flink smak geld zou hebben, zou ik ook een studie erbij doen. Maar als je vervolgens afgestudeerd bent, wat dan? Nog een studie erbij?

[phantom09]

DutchKel schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 09:52:
Ik moet wel even iets van me afschrijven. Jullie hebben het niet over een pensioen op die leeftijd. Er is geen enkel pensioen die ook maar iets uitbetaald op een jonge leeftijd.

Jullie hebben het over jong stoppen met werken. Dat is heel wat anders dan een pensioen en/of AOW.

Een pensioen is een pot die je hebt gespaard tijdens je werkleven en pas rond de 68e begint met elke maand uit te betalen.

Euh nee, dat hoeft niet. AOW is 1 van de opties:

Wikipedia: Pensioen


"Met gepensioneerd zijn wordt meestal de combinatie bedoeld van niet meer werken en een levenslang ouderdomspensioen ontvangen. In ruimere zin kan er ook onder vallen niet meer werken en in het levensoverhoud voorzien door inkomen uit vermogen en/of daarop interen."

[Cyberpope]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:20:
[...]

Als ik de loterij of een flink smak geld zou hebben, zou ik ook een studie erbij doen. Maar als je vervolgens afgestudeerd bent, wat dan? Nog een studie erbij?

Bij mij?

Yep. of promoveren op dat onderwerp.

Al ik nu nog op mijn leeftijd de studies zou doen die ik wil doen, ben ik tot na de officiële pensioenleeftijd nog wel bezig.

[Hielko]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

Dat is wel weer een heel typisch en mijn inziens bekrompen idee. Is het niet wat sneu als je blijkbaar alleen via je werk je leven invullen kan geven, kan leren en jezelf kan ontplooien? Want wat is nou de kans dat je werk je absolute gedroomde invulling van je tijd is, waarbij je baas min of meer bepaalt wat je doet, wat je moet leren en met welke collega's je de hele dag moet samenwerken. De meeste mensen werken omdat ze geld willen verdienen. Hopelijk is het werk niet al te saai, zwaar, vervelend etc, maar de meeste mensen zullen niet dermate een droombaan hebben dat ze het bij wijze van spreken voor nop zouden doen.

[TrafalgarLaw]

Hielko schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:29:
[...]

Dat is wel weer een heel typisch en mijn inziens bekrompen idee. Is het niet wat sneu als je blijkbaar alleen via je werk je leven invullen kan geven, kan leren en jezelf kan ontplooien?

Dat zeg ik niet. In mijn ervaring is het dat als ik men vraag wat ze met hun pensioen momenteel doen, wat voor activiteiten dan is het vrij karig. Of ze zwerven als hangouderen rond in winkelcentra. Kijk als je in een callcenter werkt dan snap ik ook wel dat er vrij weinig zelfontplooiing mogelijk is.

Als je random mensen bevraagt wat hun hobby's zijn, wanneer was de laatste keer dat je had van; Goh, interessante hobby?

[phantom09]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:20:
[...]

Als ik de loterij of een flink smak geld zou hebben, zou ik ook een studie erbij doen. Maar als je vervolgens afgestudeerd bent, wat dan? Nog een studie erbij?

Zo had ik een prijs gewonnen in de staatsloterij. Zei ik tegen het kassa meisje bij de Albert Heijn:
"Ik heb de hoofdprijs gewonnen en kom die inleveren" .

Dan moet u toch naar het hoofdkantoor gaan zei ze

""De hoofdprijs is 3 euro"

Oh

[TrafalgarLaw]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:35:
[...]


Zo had ik een prijs gewonnen in de staatsloterij. Zei ik tegen het kassa meisje bij de Albert Heijn:
"Ik heb de hoofdprijs gewonnen en kom die inleveren" .

Dan moet u toch naar het hoofdkantoor gaan zei ze

""De hoofdprijs is 3 euro"

Oh

Vroeger (rond 2000) had je bij de introductie van m&m's crunchy een kraslot waarmee je een extra zakje kon winnen, kreeg je bij iedere aanschaf. Winkans was 50/50 oid en af en toe had ik een winreeks van 4-5
Nu kan ik ze niet meer uitstaan.

[aawe mwan]

Er was een tijd dat je in Nederland al met 57½ met pensioen kon, dat was een regeling die bedoeld was om meer jongeren aan werk te helpen.

De mensen die van deze regeling gebruik gemaakt hebben, zouden moeten kunnen vertellen hoe het bevalt.

[Verwijderd]

Zo zonde dat zo veel mensen alleen zingeving, prikkeling, of zelfontplooiing uit werk willen/kunnnen halen.

Er is zo veel meer in het leven.

[phantom09]

SonyEricsson schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 12:05:
[...]

Dat vind ik zelf ook heel belangrijk en ben vanaf zijn geboorte eigenlijk al mee bezig. Bijvoorbeeld met merkkleding. Ik weiger dit persistent omdat ik het er gewoonweg niet tegen kan. Daarmee bedoel ik babykleding voor de Gucci logos er vanaf springen. Mijn partner heeft veel van deze kleding gekregen, deze linea recta weer weggegeven aan anderen.

Kwalitatief ja graag, dus er zijn wel merken waarbij het zeer goede producten zijn. Die koop ik graag, maar onderbroeken en hemdjes komen bij de zeeman of hema vandaan. Zelf hecht ik niet zoveel waarde hieraan, misschien reflecteer ik dat naar mijn zoon toe. Ik vind zelf dat het iets goeds is, mijn partner vind dat soms niet fijn.

Al moet ik zeggen dat ik wel iets te vaak speelgoed voor hem koop. Lego en pokemon dingen. Ook het gamen heeft hij van mij. Hij kon al vloeiend Mario kart spelen toen hij 3.5/4 jaar was en zit nu potjes Fortnite te winnen op zijn 5e. Aangezien ik een gamer ben, vroeger fanatieker dan nu vind ik dat niet erg en op zich wel goed van hem. Maar probeer hem wel uit te leggen dat het niet normaal is en niet alle kinderen thuis consoles hebben met eindeloze spellen (wat ik eigenlijk voor mijzelf koop)

Zelfontwikkeling is belangrijk en probeer hem zijn talent te laten ontwikkelen, maar blijkbaar lijkt hij veel op mij, Het is schrikbarend hoe hij op mij lijkt in veel dingen. Daarom probeer ik wat er bij mij fout ging in de opvoeding (als je van fouten kan spreken) het bij hem goed te doen.

De meeste kinderen kijken naar hun ouders. Dat kan goed zijn, maar ook niet goed zijn (afhankelijk wat het is). Alhoewel dat natuurlijk niet altijd hoeft, er zijn ook kinderen die niet naar hun ouders kijken maar gewoon hun eigen weg gaan.

Iedereen heeft zo zijn eigen mening over hoe je een kind moet opvoeden. En ik geloof dat een kind opvoeden niet altijd even makkelijk is.

Wat denk ik wel van belang is, probeer je kind niet iets op te dringen. Dit zou averechts kunnen werken, ook al is het goed bedoeld.
Te vrijblijvend is ook weer niet goed. Vele ouders vandaag de dag vinden dat kinderen hun gelijkwaardige zijn en laten de kinderen vaak zelf kiezen.
Ouders moeten een kind begeleiden om goede keuzes te maken.

Heel goed dat je op kwaliteit let. Dat vindt ik zelf ook het belangrijkste aan een product, het liefst zo goedkoop mogelijk. Soms zijn de goedkoopste producten niet verkeerd, echter moet je soms wat duurdere producten kopen wil je kwaliteit hebben.

Gamen is goed, maar zoals met alles niet teveel. Meeste gamen vandaag de dag zijn vaak actie games.
Ik kan mij herinneren dat er vroeger een game was waar je goed na moest denken. Ik dacht dat deze game castle of Dr. Brain heette. Geen idee of er nog soortgelijke games zijn vandaag de dag.

Fouten maken doet iedereen, soms groot, soms klein. Hiervan kan je leren. Dit hoort bij het leven.

[phantom09]

Verwijderd schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:45:
Zo zonde dat zo veel mensen alleen zingeving, prikkeling, of zelfontplooiing uit werk willen/kunnnen halen.

Er is zo veel meer in het leven.

Zoals? Mediteren? Noem eens wat.

[Hielko]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:35:
[...]

Dat zeg ik niet. In mijn ervaring is het dat als ik men vraag wat ze met hun pensioen momenteel doen, wat voor activiteiten dan is het vrij karig. Of ze zwerven als hangouderen rond in winkelcentra. Kijk als je in een callcenter werkt dan snap ik ook wel dat er vrij weinig zelfontplooiing mogelijk is.

Als je random mensen bevraagt wat hun hobby's zijn, wanneer was de laatste keer dat je had van; Goh, interessante hobby?

Wellicht hebben ouderen wel andere ideeën wat ze met hun tijd willen doen, of zie je maar een heel select groepje ouderen. Ik ken echt niemand die met pensioen is die de hele dag in het winkelcentrum als "hangjongere" zich zit te vervelen. Maar sowieso is het wat vreemd om de activiteiten van 60/70+'ers te projecteren op iemand van minder dan 40. Mensen die jonger met pensioen gaan kunnen dat natuurlijk heel anders invullen.

En als je geen mensen kent met interessante hobby's dan ligt dat waarschijnlijk aan de mensen die je kent, of je eigen perceptie.

[Verwijderd]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:49:
[...]


Zoals? Mediteren? Noem eens wat.

Als je niks kan bedenken dan ben je denk ik de groep waar ik op doelde.

Hobbyen, creatief bezig zijn. Je kinderen zien opgroeien. Kansarme jongeren mentoren. Of ben je aan het trollen en wil je hem terugkaatsen door te zeggen "heb je, dat is ook allemaal werk maar dan onbetaald?"

[phantom09]

Verwijderd schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 17:07:
[...]


Als je niks kan bedenken dan ben je denk ik de groep waar ik op doelde.

Hobbyen, creatief bezig zijn. Je kinderen zien opgroeien. Kansarme jongeren mentoren. Of ben je aan het trollen en wil je hem terugkaatsen door te zeggen "heb je, dat is ook allemaal werk maar dan onbetaald?"

Ik ben niet aan het trollen, ik weet alleen zo 123 niks te bedenken omdat hier al erg veel voorbeelden naar voren zijn gekomen, mediteren daarentegen nog niet. Je liet bewust geen voorbeelden zien, dus vandaar mijn vraag.

Hobby;en, creatief bezijn zjin, je kinderen zien opgroeien zjin al naar voren gekomen.
Kansarme jongeren mentoren nog niet.

[ Voor 4% gewijzigd door phantom09 op 23-10-2021 17:13 ]

[rube]

Verwijderd schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:45:
Zo zonde dat zo veel mensen alleen zingeving, prikkeling, of zelfontplooiing uit werk willen/kunnnen halen.

Er is zo veel meer in het leven.

Inderdaad. Als kind zijnde leken de zomervakanties maanden te duren. Volop spelen, avonturen beleven etc. Fantastisch. Althans dat vond ik.

Het x-aantal uur werken in per week en met x jaar "met pensioen" is eigenlijk heel nieuw voor de mensheid. Relatief nog niet eens zo heel ver terug in de geschiedenis van de mensheid was het heel normaal om maar een paar uur per dag met de hoofdvoorziening (voedsel, onderdak) bezig te houden. De rest van de tijd werd veelal aan "spelen" en sociale dingen besteed.

[BeyondThunder]

@SonyEricsson Probeer bij jezelf na te gaan waar je echt gelukkig van wordt, je bent nog relatief jong en het kan best zo zijn dat je hier nog niet helemaal achter bent.
Met andere woorden, ga op ontdekkingstocht. Probeer verschillende dingen en hou bij welk gevoel jou dat geeft.
Ik loop tegen de 50 en ik ben er achter gekomen dat ik het heerlijk vind om in mijn eentje rond te dwalen in een wildvreemde stad, liefst het buitenland, liefst midden in de nacht. En praten met mensen. Zo heb ik de mooiste momenten van mijn leven mogen ervaren. De mooiste persoonlijkheden ontmoet.
Dat zal uiteraard niet voor jou opgaan, je bent introvert, het is maar een voorbeeld.

Maar ik denk wel dat het een goed idee is om een stap buiten je comfortzone te nemen. Neem je tijd daarvoor en probeer verschillende dingen.

Edit;
Sorry, maar na het lezen van jouw verhaal moest ik wel gelijk denken aan Corry Konings

[ Voor 8% gewijzigd door BeyondThunder op 23-10-2021 17:20 ]

[Verwijderd]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 17:12:
[...]


Ik ben niet aan het trollen, ik weet alleen zo 123 niks te bedenken omdat hier al erg veel voorbeelden naar voren zijn gekomen, mediteren daarentegen nog niet. Je laat bewust geen voorbeelden zien, dus vandaar mijn vraag.

Hobby;en, creatief bezijn zjin, je kinderen zien opgroeien zjin al naar voren gekomen.
Kansarme jongeren mentoren nog niet.

Vrijwilligerswerk, dat schaar ik niet onder traditioneel werk. Gratis schuldhulpverlening. Ga een opleiding rechten doen en gratis rechtsbijstand verlenen voor mensen met enorme pech. Probeer daklozen op de been te krijgen. Ga kinderen leren programmeren of 3d printen. Begin een open source project. Maak de grootste database van wandelroutes van Nederland. Ga voor een wereldrecord in speedrunnnen. Bouw een eigen tinyhouse. Maak een eigen bordspel. Maak een eigen game. Wordt EHBOer bij festivals. Ga enorm goed leren koken. Leer tekenen. Schrijf een boek. Begin een moestuin van jewelste.

Allemaal zaken die mij zingeving zouden geven die niet onder mijn traditionele werk vallen. Ik zou het wel weten als ik de loterij win.

[rube]

@SonyEricsson een lijstje wat je eventueel kunt doen ter inspiratie: https://wiki.earlyretirem...ngs_to_do_when_you_retire

[JukeboxBill]

aawe mwan schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:43:
Er was een tijd dat je in Nederland al met 57½ met pensioen kon, dat was een regeling die bedoeld was om meer jongeren aan werk te helpen.

De mensen die van deze regeling gebruik gemaakt hebben, zouden moeten kunnen vertellen hoe het bevalt.

Uit ervaring kan ik zeggen dat het prima bevalt. Ik was op 55 jaar met VUT, niet voor de jongeren, maar omdat RWS personeel kwijt wilde.
In tegenstelling tot TS was ik ook toen ik nog werkte, al met allerlei hobby's bezig, dus voor mij geen probleem.
Ik heb een oud huisje dat ik geheel zelf aan het opknappen ben en ook nog een grote tuin. En omdat ik veel kan, help ik familie ook nog wel eens.
Maar dat moet je wel liggen/kunnen. Daarom is het ook moeilijk om TS advies te geven.

[Jeroenneman]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 17:12:
[...]


Ik ben niet aan het trollen, ik weet alleen zo 123 niks te bedenken omdat hier al erg veel voorbeelden naar voren zijn gekomen, mediteren daarentegen nog niet. Je liet bewust geen voorbeelden zien, dus vandaar mijn vraag.

Hobby;en, creatief bezijn zjin, je kinderen zien opgroeien zjin al naar voren gekomen.
Kansarme jongeren mentoren nog niet.

Er is zoveel mogelijk:

- lekker tuinieren in de volkstuin, met anderen voor de oogst zorgen
- vrijwilliger bij lokale vereniging (voetbal, scouting, hockey whatever)
- eindelijk eens de sterrenrestaurants afwerken
- bij de lokale club gaan voetballen/honkballen/rugbyen
- klusjesman/hovenier voor de lol worden
- een camper opknappen
- een dierenpension openen
- meer tijd om met vrienden/vriendin/vriend op gekke tijden naar de beste plekken te gaan


Werken voor één of twee dagen per week is leuk om contact met collega's te onderhouden. De rest van de week lekker vullen met andere tijdsbesteding óf gewoon een dagje niks. Met niksen is ook niks mis

Een mens heeft ook een beetje verveling nodig om tot nieuwe ideeën te komen.

[Jampot007]

De discussie die nu gaande is draait vooral rond de vraag 'wat is 'werk'?' Sommige mensen vinden in de tuin 'werken' hobby/ontspanning, voor anderen is het hun fulltime functie.

Daarom zeg ik dat Financieel Onafhankelijk zijn geen kwestie is van thuiszitten of nooit meer hoeven/willen werken maar de mogelijkheid bied je droombaan te gaan beoefenen.

[Moi_in_actie]

Grappig om te lezen dat de gedachten over wat "met pensioen gaan" of "vroeg met pensioen gaan" voor hen betekent. De een denkt dat ie zich gaat vervelen, want je hebt geen doel/afleiding/voldoening meer van het werk, de ander ziet legio aan dingen die hij/zij zou doen.

In mijn optiek zou "vroeg met pensioen gaan" inhouden dat je vanaf dat moment niet meer hoeft te werken. Wil niet zeggen dat ik het niet zou doen, wellicht minder of totaal wat anders dan nu. Hij betekent in mijn ogen ook dat werken niet meer hoeft, omdat je financieel genoeg reserve en/of passief inkomen hebt dat geld uit werken alleen maar een leuke bonus is.

Over het hoe, daar zijn meerdere mogelijkheden voor die uitgebreid besproken worden in het Financiële Onafhankelijkheid topic. Je moet in ieder geval op de een of andere manier een balans vinden tussen (passief) inkomen, reserves en uitgaven zodat je zonder inkomen uit werk tot aan het einde van jouw leven (of in ieder geval AOW leeftijd) het kunt uitzingen. Hoe en waar die balans ligt is heel persoonlijk, de ene bouwt hypotheek vrij een tiny-home en is uiterst tevreden met een heel eenvoudig leven, de ander wil juist een groot droomhuis, veel reizen, continue activiteiten doen (uit eten, naar 't theater, naar festivals).

Ik ben zelf wel van plan om eerder dan de reguliere pensioen/AOW leeftijd te stoppen met werken. Hoe of wat ben ik nog niet over uit, ik hoef ook niet op mn 40e al te stoppen maar 55 tot 60 jaar vind ik een prima eindpunt. Of ik daarna nog werk (en daaruit inkomen krijg)...ja wellicht wel. Redelijke kans in een ZZP vorm en dan alleen als ik er zin in heb, dus niet perse strak 1 of 2 dagen per week omdat een project toch af moet. Nee, dan hooguit wat werken wanneer ik er zin in heb, de ene keer in een week 3 of 4 dagen, daarna misschien weer een maand totaal niet omdat ik andere bezigheden heb.

[Bulder]

Toen anderhalf jaar geleden de passieve inkomsten onze uitgaven overstegen stond ik voor een soortgelijke kwestie. Ik ben wel flink wat jonger en heb nog geen kinderen, maar wel vrije keuze over wat ik met m'n tijd doe.

Ik ben gewoon blijven werken, maar wel op m'n eigen voorwaarden; alleen leuke klanten/projecten, allerlei nieuwe dingen leren, nooit meer een wekker, genoeg tijd om te sporten, over de hele wereld werken, nul stress etc.

Zo is werk voor mij weer een hobby geworden. Er zijn weinig dingen die ik lekker vind dan werken op deze manier en hoop nooit te moeten stoppen.

Als je bang bent jezelf (weer) te verliezen in je bedrijf zou ik vooral nagaan waar dat precies in zit. Er zit ongetwijfeld flink wat passie in, anders word je ook niet zo succesvol. Als je die passie op een gezondere manier weet in te vullen denk ik dat je daar meer voldoening uithaalt dan random hobbies oppakken of vrijwilligen bij de plaatselijke voetbalvereniging.

[Electrowolf]

Erapaz schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 10:19:
Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

Wat je wellicht ook uit dit topic kan halen is dat het geen waar je in onze maatschappij van "hoort te dromen als ideaalbeeld" eigenlijk helemaal niet zo ideaal is al je het hebt. Het niet meer hoeven werken wordt vaak geromantiseerd, maar veel mensen die het bereiken voelen zich "leeg" zodra ze het hebben. Het ideaalbeeld dat "kapitalisme" je voorschotelt dat meer consumeren = meer hebben = meer gelukkig blijkt voor veel mensen niet waar (naast alle andere nadelen er van).

Daarom zou ik dit topic eigenlijk willen hernoemen naar:
.

"Jong stoppen met werken en gelukkig worden en blijven, hoe?"

.

Dit is namelijk een lastige vraag vind ik zelf. Niet persé voor mij persoonlijk, maar wel in brede maatschappelijke zin. Welke andere dingen dan de dingen die je met geld kan kopen, maken je gelukkig? Maar misschien ben ik nu te filosofische..

Ik zie dit topic dan ook als een goede discussie over wat wel een goed ideaalbeeld kan zijn.

[migchiell]

aawe mwan schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:43:
Er was een tijd dat je in Nederland al met 57½ met pensioen kon, dat was een regeling die bedoeld was om meer jongeren aan werk te helpen.

De mensen die van deze regeling gebruik gemaakt hebben, zouden moeten kunnen vertellen hoe het bevalt.

Dat zijn mijn ouders (nu midden 70). Ze hebben het drukker gehad dan ooit tevoren, met hobby (tuinieren), vrijwilligerswerk, leesclub...

Het is ze uitstekend bevallen en ze hebben zich geen moment verveeld, geen enkel gebrek aan zingeving oid. ervaren. Het is maar net wat je er zelf van maakt. Als je lekker bezig blijft dan kun je, zonder werk, een leven leiden dat heel veel voldoening geeft. Waarschijnlijk meer dan toen je nog werkte omdat wat je ook doet, je doet het niet meer omdat het moet maar alleen nog maar omdat je het wil.

Ik zou ervoor tekenen.

[Wozmro]

Ik denk wel dat iedereen moet toegeven dat werken volgens je eigen behoeften en hoeveelheid tijd die je er wil aan besteden in onze huidige maatschappij nog niet zo gemakkelijk in de praktijk te brengen is.

Ofwel werk je niet (bvb ziek, ongeval, oud) ofwel werk je full-time en meer.

Iets er tussenin is minder gemakkelijk in de praktijk te brengen.
- weinig kans dat je aangenomen wordt door een werkgever als je op het sollicitatiegesprek aangeeft dat je met 2 dagen per week voldoende hebt.
- zzp’er zou kunnen maar je zit wel met vaste kosten en steeds een blik op je cashflow om bvb je belastingen, btw-voorschotten, leveranciers,... te betalen.

Ik denk dat de meeste hier eerder het probleem van teveel werk dat op je afkomt hebben dan omgekeerd.
Grenzen stellen is ook een kunst en vraagt wel wat energie (bij mij toch).

[phantom09]

Wozmro schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 19:43:

Iets er tussenin is minder gemakkelijk in de praktijk te brengen.
- weinig kans dat je aangenomen wordt door een werkgever als je op het sollicitatiegesprek aangeeft dat je met 2 dagen per week voldoende hebt.

Hoeft niet perce, er is ook vraag naar parttimers. Dit is afhankelijk wat voor werk je doet.
En hoe groter de vergijzingsdruk is hoe minder de werkgever te zeggen heeft. Als een werkgever te kort komt aan werknemers dan zal deze waarschijnlijk ook blij zijn als je partimte wilt gaan werken i.p.v. fulltime.
Beter dat dan dat de functie helemaal niet wordt ingevuld.

[Jeroenneman]

Wozmro schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 19:43:
Ik denk wel dat iedereen moet toegeven dat werken volgens je eigen behoeften en hoeveelheid tijd die je er wil aan besteden in onze huidige maatschappij nog niet zo gemakkelijk in de praktijk te brengen is.

Ofwel werk je niet (bvb ziek, ongeval, oud) ofwel werk je full-time en meer.

Iets er tussenin is minder gemakkelijk in de praktijk te brengen.
- weinig kans dat je aangenomen wordt door een werkgever als je op het sollicitatiegesprek aangeeft dat je met 2 dagen per week voldoende hebt.
- zzp’er zou kunnen maar je zit wel met vaste kosten en steeds een blik op je cashflow om bvb je belastingen, btw-voorschotten, leveranciers,... te betalen.

Ik denk dat de meeste hier eerder het probleem van teveel werk dat op je afkomt hebben dan omgekeerd.
Grenzen stellen is ook een kunst en vraagt wel wat energie (bij mij toch).

Er zijn zat functies waar parttime kan. Vooral waar ze al krap zitten is het liever iemand dan niemand.

Als je het onderwijs ingaat zul je qua salaris niet veel kunnen eisen, maar ik ken verhalen van leraren die de klas het eerste half uur laten opvangen door een begeleider om eerst de eigen kinderen naar school te brengen. Dat kunnen ze gewoon eisen, want wie gaat de school anders inzetten?

Ook in de zorg (ook administratieve functies) zijn er genoeg die 24u of zelfs minder werken. Dat is daar niet ongewoon. Ik ken collega's die op woensdagmiddag om 3 uur fijn weekend zeggen. Heerlijk (kan voor mij financieel nog niet uit helaas).

[jerh]

TrafalgarLaw schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 15:57:
Het grappige/interessante is dat wanneer men met pensioen gaat, dat juist dan de mentale aftakeling begint.

Ik denk iedereen wel een droomscenario heeft waarin ze de jackpot winnen of met een bedrijf multimiljardair
worden, dat ze stoppen met werken en gaan 24/7 ontspannen, feesten, reizen etc. Maar uiteindelijk is het een vrij leeg bestaan. Je ontwikkelt jezelf niet meer, leert geen nieuwe dingen aan, kortom: je gebruikt je hersenen niet meer. Je doet niets meer en verzint dan dingen om je dag invulling te geven.

Vervolgens komen al die oudjes langs met allerlei lichamelijke en geestelijke klachten, ze slapen niet goed meer omdat hun geest niet meer geprikkeld wordt, leiden een vrij bourgondisch bestaan met alle gevolgen van dien, voelen zich eenzaam enzovoorts. Ik kan me voorstellen dat de eerste jaren met pensioen zijn vrij leuk is. Is het echter nog wel leuk na 20 of 30 jaar? Ben je dan eigenlijk niet op de dood aan het wachten?

Mensen geven hun leven invulling deels door met werken, hun baan of carriere.
Als je met je 30-ste met pensioen gaat, ben je dan niet nog 50 jaar lang op de dood aan het wachten?

Wat een bekrompen stelling. Hoezo begint de aftakeling als je met pensioen gaat?

Er zijn echt heel veel andere manieren om je hersens te prikkelen dan werk..... en dat lege bestaan wat je benoemt: hoezo dan? Ik merk nu ik zelf niet meer werk, dat mijn gesprekken niet meer over werk gaan. Mijn vrouw werkt nog wel en inderdaad haar gesprekken gaan veel meer over werk.

Maar met niks doen kan je uitgebreid nadenken over allerlei zaken, waar je als werkende niet aan toekomt. Je hebt veel meer tijd om zaken van alle kanten te bekijken, voordat je met je mening klaar staat. Dus hoezo achteruitgang?

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 16:49:
[...]


Zoals? Mediteren? Noem eens wat.

Schilderen, tekenen, koken, bakken, muziek maken en allerlei andere creatieve zaken. Ik ben zelf recentelijk begonnen om een quilt met mijn moeder te maken, die ik in mijn jeugd wilde maken en waar ik niet aan toegekomen was. Allebei blij, mijn moeder met het feit dat we samen iets doen en ik met het quilten (en het contact met mijn moeder).

Ik heb net weer een stapel boeken bij de bibliotheek opgehaald over allerlei onderwerpen, waar ik voorheen geen tijd voorhad. Ik kan nu rustig een hele dag zitten lezen, zonder dat ik andere verplichtingen heb.

Studie las ik ook als reactie, maar ook bijvoorbeeld de politiek van je gemeente of provincie bestuderen is een optie, de landelijke politiek komt wel in beeld (overigens ook maar een beperkt aspect), maar lokaal is veel minder aandacht voor.

Of denksporten als schaken en dammen, daar is ook heel veel over geschreven en van te leren.

Ik zie hier aan de overkant mensen vissen en die doen dat rustig een hele dag, maak er wel eens een pratje mee en die zijn intens gelukkig met de rust die dat geeft.

En als je gelovig bent, kun je ook veel bijdragen aan jouw kerk/moskee e.d.

En dan is er nog wel meer te bedenken. Je hoeft niet perse werk (in welke vorm dan ook) te doen, om zinvol bezig te zijn. Mi gaat het om vrijdom, ik ben daar zelf zoekend in. Ja, je wilt contact met anderen, maar nee je wilt geen verplichtingen die anderen je op leggen. Daarom lees ik met verbazing dat er zoveel mensen willen blijven werken. Ik ben nu pas 6 maanden echt gestopt met werken, het enige wat ik echt mis is het sociale contact wat ik er had en dat komt vooral doordat ik een goede band had. Dat gat heb ik nog niet opgevuld, omdat ik nu nog vooral met mezelf bezig ben. Ik verwacht dat in de loop van de tijd wel weer nieuwe mensen ontmoet en dan lost dat zich vanzelf op.

[Wild Chocolate]

Electrowolf schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 18:13:
[...]


Wat je wellicht ook uit dit topic kan halen is dat het geen waar je in onze maatschappij van "hoort te dromen als ideaalbeeld" eigenlijk helemaal niet zo ideaal is al je het hebt. Het niet meer hoeven werken wordt vaak geromantiseerd, maar veel mensen die het bereiken voelen zich "leeg" zodra ze het hebben. Het ideaalbeeld dat "kapitalisme" je voorschotelt dat meer consumeren = meer hebben = meer gelukkig blijkt voor veel mensen niet waar (naast alle andere nadelen er van).

(...)

Dat is denk ik het ding met dromen: als je ze bereikt hebt, moet je wel weer nieuwe dromen hebben. Of, als ze in te ver buiten bereik liggen (doordat TS nu een gezin heeft), zal je ze misschien een beetje bij moeten stellen (of 18 jaar opschuiven).

Ik heb geloof ik eens gelezen, dat de sweetspot voor geluk, rond een inkomen van 2 keer modaal ligt. Daarboven wordt men gemiddeld niet gelukkiger naarmate men (nog) meer gaat verdienen. Dat heeft daar denk ik ook mee te maken, een mens wordt helemaal niet gelukkig door alle dromen te kunnen vervullen...

[ Voor 34% gewijzigd door Wild Chocolate op 24-10-2021 09:30 . Reden: Quote gefixt ]

[phantom09]

Wild Chocolate schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 09:05:
(...)
[/quote]
Dat is denk ik het ding met dromen: als je ze bereikt hebt, moet je wel weer nieuwe dromen hebben. Of, als ze in te ver buiten bereik liggen (doordat TS nu een gezin heeft), zal je ze misschien een beetje bij moeten stellen (of 18 jaar opschuiven).

Ik heb geloof ik eens gelezen, dat de sweetspot voor geluk, rond een inkomen van 2 keer modaal ligt. Daarboven wordt men gemiddeld niet gelukkiger naarmate men (nog) meer gaat verdienen. Dat heeft daar denk ik ook mee te maken, een mens wordt helemaal niet gelukkig door alle dromen te kunnen vervullen...

2 x modaal hoeft voor mij ook weer niet. Wel ben ik van plan om 2 keer mijn jaarlijks benodigd bedrag te ontvangen. Dit door uit te gaan van een theoretisch netto rendement van 4% op beleggingen.

Je zou FO kunnen zijn als je je in theorie kan redden met 1x het jaarljiks bedrag wat je denkt nodig te hebben. Echter dan zijn er nog diverse risico's als beurs chrashes, onvoorziene gevallen, etc.
2 x geeft dan inderdaad een rustgevend gevoel.

[Wild Chocolate]

@phantom09 Er is natuurlijk wel een verschil tussen 2x modaal in een werkende situatie, met een hypotheek etc. en een FO situatie, waar ik er bijvoorbeeld vanuit ga dat je huis afbetaald is. Bovendien betaal je in die situatie volgens mij veel minder belasting dus is het verschil tussen bruto en netto veel kleiner.

Je zou dan dus de netto bedragen na vaste lasten moeten vergelijken. Daarbij: dat men niet gelukkiger wordt van meer inkomen, wil natuurlijk niet zeggen dat men met minder inkomen niet gelukkig kàn zijn.
Ik denk dat het een groot goed is om gelukkig te zijn met wat je hebt! (En dan bedoel ik dingen als: een prettige plek om te wonen, wat mensen om je heen die om je geven, geen zorgen over of je wel kan betalen wat je nodig hebt om gelukkig te blijven.)
Dan nog denk ik, dat zelfs die mensen altijd iets te dromen moeten houden, een stip aan de horizon om na te jagen, een doel in het leven dus.

[aawe mwan]

„Werken na je pensionering” klinkt als leuke hobby maar geeft wel de verplichtingen van echt werk.

Om maar 2 dagen per week te werken in je vakgebied, moet je voor 40% van het salaris alsnog wel 100% op de hoogte blijven van je vakgebied. Dus dat kan (pas) als je goed bent in je vak.

Je kunt ook niet zomaar iets compleet anders gaan doen, bijvoorbeeld Cobol programmeur worden, want die worden goed betaald en daar zitten ze om te springen, dan is het makkelijk om werk te vinden — maar je kunt dat niet even leren en daarna (als oude beginner) voor 2 dagen in de week ergens binnenkomen.

Ook bij vrijwilligerswerk waar je helemaal niets voor betaald krijgt, zitten ze niet te wachten op mensen die alleen komen aanwaaien als ze zin hebben.

[Electrowolf]

Ik heb de wetenschap er niet op nageslagen, maar ik dacht dat 2x modaal ook de grens is waar "geld maakt niet gelukkig" zo ongeveer begint in Nederland.

Idealiter zou ik bijvoorbeeld 2x modaal willen verdienen en alles wat ik dan nog meer omhoog zou gaan gebruiken om minder uren te werken. Wel tot minimaal 0,5 of 0,4 FTE (2 dagen) omdat je anders voor mijn gevoel te weinig tijd hebt om ook daadwerkelijk wat te bereiken met je werk. Dit doet me ook denken uit ideaalbeelden van rond 1900 waar het ideaal niet was om meer te verdienen maar om minder te werken.

Wel merk ik dat in ieder geval voor bepaalde carriërepaden minder werken (nog) erg lastig is. Bijvoorbeeld de managementfuncties die ik zie is minder dan 4 dagen eigenlijk not-done. In meer inhoudelijke functies lijkt het vaak makkelijker te kunnen, vooral als je voor bepaalde doelen/taken aan de slag gaat. Voor werk waarbij het om "uren draaien" gaat kan het wellicht nog makkelijker?

Wat we de afgelopen 1,5 jaar wel hebben gezien is dat het "niet constant bij elkaar op kantoor zijn" voor veel functies geen probleem is. Dus wellicht dat daarmee parttime werken ook meer geaccepteerd kan worden.


Tijdens mijn eigen "sabbatical" merkte ik trouwens ook dat ik veel meer met mijn fysieke gezondheid bezig ging. Meer sporten, meer gezond eten, minder snoepen. Dit zonder dat ik daar voor mezelf een bewust doel voor had gesteld. Dus "meer lichamelijk fit zijn en blijven" past denk ik ook wel in het rijtje met dingen die je kan doen tijdens je "pensioen".

aawe mwan schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 13:15:
Ook bij vrijwilligerswerk waar je helemaal niets voor betaald krijgt, zitten ze niet te wachten op mensen die alleen komen aanwaaien als ze zin hebben.

"Vrijwillig is niet vrijblijvend!" is een gevleugelde uitspraak in het vrijwillgerswerk

[ Voor 10% gewijzigd door Electrowolf op 24-10-2021 13:31 ]

[Wozmro]

aawe mwan schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 13:15:
„Werken na je pensionering” klinkt als leuke hobby maar geeft wel de verplichtingen van echt werk.

Om maar 2 dagen per week te werken in je vakgebied, moet je voor 40% van het salaris alsnog wel 100% op de hoogte blijven van je vakgebied. Dus dat kan (pas) als je goed bent in je vak.

Je kunt ook niet zomaar iets compleet anders gaan doen, bijvoorbeeld Cobol programmeur worden, want die worden goed betaald en daar zitten ze om te springen, dan is het makkelijk om werk te vinden — maar je kunt dat niet even leren en daarna (als oude beginner) voor 2 dagen in de week ergens binnenkomen.

Ook bij vrijwilligerswerk waar je helemaal niets voor betaald krijgt, zitten ze niet te wachten op mensen die alleen komen aanwaaien als ze zin hebben.

Inderdaad, goed punt. Zeker als je vanuit karakter/opvoeding nogal plichtsbewust bent.

Daarom dat ik aan het nadenken ben over de optie om te werken als interim-(hulp)monteur/technieker.
Dan spreek je duidelijk met de werkgever een bepaalde termijn af tot waar het contract loopt en dan werk je bijvoorbeeld een maand fulltime. Maar dan bvb een maand of meer helemaal niet.

Geen perfecte oplossing want je moet wat tijd en energie steken in je planning, inwerken,...
Dat moet ook wel wat bij je passen.

[Qwerty-273]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 14:08:
Goede reactie en over het laatste. Ik kom vaak in contact met personen die een aardig fortuin hebben. Ze genieten wel van het leven, maar zijn ook vaak bezig met het uitbreiden van hun rijkdom.(waar ze dan weer teveel tijd en geld insteken) Afhankelijk van hun persoonlijkheid laten ze het vaak breed hangen of juist niet.

Wellicht een drijfveer die bij veel fortuinlijke mensen ook speelt (zeker als men armoede gekend heeft in de kinderjaren) is de angst voor armoede. Wat als je op een dag wakker wordt, en je investeringen en vermogen opeens allemaal verdampt is. Die angst kan veel mensen drijven tot het maar meer en meer en meer willen.

Het is heel persoonlijk wat mensen willen doen, ik lees een behoorlijke workaholic geschiedenis door de regels heen. Dat kan natuurlijk een probleem worden als je iets nieuws wilt oppakken (al is het een hobby) waar je vervolgens te obsessief tijd in gaat steken. Want half werk daar lijk je niet gelukkig van te worden (ook als je kijkt naar de waslijst aan plannen die je verkort opnoemde).

[pirke]

Zelf streef ik ook FO na, en heb een jaar ofzo geleden een vergelijkbare vraag aan mezelf gesteld: wat ga ik doen als ik FO ben? Stoppen met werken? Dan zou ik van fulltime teruggaan naar nul, en dan?

Wat ik na streef is niet meer hoeven te werken, zodat ik meer tijd heb voor m'n eigen plannen en ideeën en werkprojecten. Als tijd hetgeen is wat ik graag wil, waarom zou ik dan zoveel tijd nu besteden om later extra tijd te hebben? Los van dat het nog maar de vraag is of je later die tijd wel hebt (ongeluk, ziekte, ...) is mijn tijd nu wellicht waardevoller dan mijn tijd later. Nu heb ik jonge kinderen waar ik enorm van geniet. In plaats van fulltime doorknallen om het vermogen zo hard mogelijk te laten groeien ben ik teruggegaan naar 4 dagen zodat ik ook daadwerkelijk nu al wat tijd over heb. Ik besteed het (nog) niet aan m'n eigen werkprojecten, maar wel aan lekker samen met de kinderen leuke dingen doen. Die eigen werkprojecten komen wel als ze eenmaal in groep 3 zitten en niet meer de hele vrijdag(middag) om m'n nek hangen

Volgens diezelfde redenering ben ik alle schoolvakanties vrij. De tijd die je nu niet met je kinderen doorbrengt kun je later niet inhalen, die momenten zijn voorbij en krijg je niet meer terug. Waarom zou ik gaan werken en m'n kinderen naar de dagopvang sturen als we ook lekker de hele zomer bij elkaar kunnen zijn? Ik werk wel weer als de scholen open gaan. En ons vermogen groeit nog steeds stevig door, dus wat dat betreft is er ook niks aan de hand.

Aangezien 4 dagen werken zo goed bevalt moet ik misschien eens gaan overwegen of 3 dagen werken een optie is... Rustig afbouwen heet dat toch?

[Livi]

PB-powell schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 14:07:
[...]

Het is niet zozeer dat men verwacht dat je moet werken of vrijwilligerswerk moet doen, het zit gewoon in ons als mens zijnde dat we 'iets' willen doen. Ik hoor genoeg verhalen van mensen die de eerste maanden van hun pensioen precies doen wat jij doet, weinig en lekker ontdekken wat je nou echt leuk vind. Maar na een 1-2 jaar toch erachter komen dat dat niet voldoende is en men toch iets gaat doen wat je als werk zou kunnen bestempelen.
Nou is echt niet iedereen zo, en allicht dat het voor jou (en TS) wel anders is, maar dit is wel wat ik uit mijn omgeving hoor.
Maar als TS nog zo jong is moet je ook bij jezelf ten rade gaan wat je de komende 30-40 jaar nog uit het leven zou willen halen.

TS heeft een klein kind, dus hij heeft sowieso iets te doen in zijn leven. School is maar een uur of 24 per week, dus de overige uren is kind gewoon thuis en heeft zorg en aandacht nodig van zijn vader.

Daarnaast neem ik aan dat TS het grootste deel van het huishouden op zich neemt, aangezien hij geen betaalde baan heeft, dus daar zal hij ook elke dag een paar uur mee zoet zijn. Al met al gaat het elke dag dus maar om een paar uren die TS vrij te besteden heeft.

[Livi]

DeDooieVent schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 04:38:
[...]


Bijzonder om je zo uit te drukken, waarom is scheiden geen optie wanneer je hun aanwezigheid zo betreurt?

Van je vrouw kun je scheiden, maar van je kinderen nooit.

[Wozmro]

Ik denk dat je voor jezelf een gezonde variatie tussen inspanning en ontspanning moet kunnen behouden.

Anekdote vanuit eigen ervaring:
Vroeger ben ik een aantal keer druiven gaan plukken in Frankrijk, seizoensarbeid.
Dat is ongeveer 10 dagen werken van ongeveer 7h ’s morgens tot 18h ’s avonds. De hele dag gebogen staan om die druiven af te knippen. Snikheet of gietende regen, maakt niet uit, die druiven moeten er af.
Na zo’n dag voel je wel dat je fysiek bezig bent geweest, aan de andere kant heb je niets van stress want je moet bij dergelijk werk niet veel nadenken, je kan maar doordoen, je zit buiten, in een groep mensen die allemaal hetzelfde doen,...

Na het werk ga je douchen en is er steeds aperitief en uitgebreid avondeten.

Voor mij persoonlijk was dat uurtje overgang tussen het werk en de avond het mooiste moment van de dag: douche, aperitief, gaan eten.
Je bent fysiek moe, tevreden van het geleverde werk, douchen, propere kleren aan en je kan bij de groep gaan zitten met een lekker drankje.

Wat ik wil zeggen: de ontspanning zal nooit zo mooi zijn als die niet afgewisseld wordt met een periode van inspanning.
Eerst heel veel werken en dan voor altijd op ’pensioen’ in de betekenis van ik ga vanaf nu alleen maar ontspannen dat zal niet werken. Je zal daar niet lang tevreden mee zijn.

[Rubbergrover1]

Kleine correctie:

Wozmro schreef op maandag 25 oktober 2021 @ 15:29:
Wat ik wil zeggen: de ontspanning zal voor mij nooit zo mooi zijn als die niet afgewisseld wordt met een periode van inspanning.

Wat voor jou 'werkt' hoeft niet voor iedereen te werken.

[Hahn]

Wozmro schreef op maandag 25 oktober 2021 @ 15:29:
Ik denk dat je voor jezelf een gezonde variatie tussen inspanning en ontspanning moet kunnen behouden.

Anekdote vanuit eigen ervaring:
Vroeger ben ik een aantal keer druiven gaan plukken in Frankrijk, seizoensarbeid.
Dat is ongeveer 10 dagen werken van ongeveer 7h ’s morgens tot 18h ’s avonds. De hele dag gebogen staan om die druiven af te knippen. Snikheet of gietende regen, maakt niet uit, die druiven moeten er af.
Na zo’n dag voel je wel dat je fysiek bezig bent geweest, aan de andere kant heb je niets van stress want je moet bij dergelijk werk niet veel nadenken, je kan maar doordoen, je zit buiten, in een groep mensen die allemaal hetzelfde doen,...

Na het werk ga je douchen en is er steeds aperitief en uitgebreid avondeten.

Voor mij persoonlijk was dat uurtje overgang tussen het werk en de avond het mooiste moment van de dag: douche, aperitief, gaan eten.
Je bent fysiek moe, tevreden van het geleverde werk, douchen, propere kleren aan en je kan bij de groep gaan zitten met een lekker drankje.

Wat ik wil zeggen: de ontspanning zal nooit zo mooi zijn als die niet afgewisseld wordt met een periode van inspanning.
Eerst heel veel werken en dan voor altijd op ’pensioen’ in de betekenis van ik ga vanaf nu alleen maar ontspannen dat zal niet werken. Je zal daar niet lang tevreden mee zijn.

Je bent de zoveelste die het laat klinken alsof met pensioen zijn gelijk staat aan 'nooit meer van de bank afkomen'.

Met pensioen zijn betekent alleen maar dat je niet verplicht naar je werk moet, om geld binnen te krijgen. Er zijn een miljoen mogelijkheden om toch actief te zijn, zelfs al ben je met pensioen. Reizen, klussen in huis, tuinieren, sporten, hobbies uitoefenen, noem het maar op.

[ Voor 12% gewijzigd door Hahn op 25-10-2021 17:25 ]

[aawe mwan]

Er is niets mis met gewoon huisman worden.
(En dan bijvoorbeeld combineren met werk als Zaterdagpostbode, als zoiets nog bestaat.)

Wat je in elk geval niet moet doen, is alle leuke dingen gaan uitstellen tot na je pensioen. Want die zijn vaak leuker (en soms zelfs goedkoper) om te doen als / je kinderen nog jong zijn / je nog goed ter been bent / je nog zelf mag autorijden / je nog niet ziek wordt door gekruid eten / kortom als je nog niet oud bent.

[Phony]

pirke schreef op zondag 24 oktober 2021 @ 23:54:
Zelf streef ik ook FO na, en heb een jaar ofzo geleden een vergelijkbare vraag aan mezelf gesteld: wat ga ik doen als ik FO ben? Stoppen met werken? Dan zou ik van fulltime teruggaan naar nul, en dan?

Wat ik na streef is niet meer hoeven te werken, zodat ik meer tijd heb voor m'n eigen plannen en ideeën en werkprojecten. Als tijd hetgeen is wat ik graag wil, waarom zou ik dan zoveel tijd nu besteden om later extra tijd te hebben? Los van dat het nog maar de vraag is of je later die tijd wel hebt (ongeluk, ziekte, ...) is mijn tijd nu wellicht waardevoller dan mijn tijd later. Nu heb ik jonge kinderen waar ik enorm van geniet. In plaats van fulltime doorknallen om het vermogen zo hard mogelijk te laten groeien ben ik teruggegaan naar 4 dagen zodat ik ook daadwerkelijk nu al wat tijd over heb. Ik besteed het (nog) niet aan m'n eigen werkprojecten, maar wel aan lekker samen met de kinderen leuke dingen doen. Die eigen werkprojecten komen wel als ze eenmaal in groep 3 zitten en niet meer de hele vrijdag(middag) om m'n nek hangen

Volgens diezelfde redenering ben ik alle schoolvakanties vrij. De tijd die je nu niet met je kinderen doorbrengt kun je later niet inhalen, die momenten zijn voorbij en krijg je niet meer terug. Waarom zou ik gaan werken en m'n kinderen naar de dagopvang sturen als we ook lekker de hele zomer bij elkaar kunnen zijn? Ik werk wel weer als de scholen open gaan. En ons vermogen groeit nog steeds stevig door, dus wat dat betreft is er ook niks aan de hand.

Aangezien 4 dagen werken zo goed bevalt moet ik misschien eens gaan overwegen of 3 dagen werken een optie is... Rustig afbouwen heet dat toch?

Mooi verwoord. Jammer dat ik maar één duimpje kan geven.

[Bob Popcorn]

"Vrij zijn", als in een dagje vrij, weekend of een vakantie is fijn omdat het je werk onderbreekt. "Vrij zijn" in de zin dat je niks hoeft te doen geeft je minder doel in je leven en je zal jezelf er écht toe moeten zetten om iets te gaan doen. Anders krijg je het erg zwaar met een "vrij" leven.

[Verwijderd]

Ontslagbrief opsturen.