Jong stoppen met werken, hoe?

[SonyEricsson]

Een aantal jaren ben ik geleden om een plan te maken om vroeg met pensioen te kunnen gaan. En op wat kleine details na lijkt het erop dat het begin 2022 dan eindelijk tijd is om te beginnen met dit de bewerkstelligen.

Ik wil niet op de financien ingaan en hoe het allemaal geregeld is. Maar meer op het andere aspect: Het daadwerkelijk niets doen.

Wat ik jaren geleden voor ogen had is: rondreizen, andere landen zien, op 2 plaatsen in de wereld een eigen stekje hebben waar ik tijd kan doorbrengen, genieten thuis van mijn hobby: gamen, sporten die altijd al heb willen doen maar geen tijd voor had o.a. handboogschieten, schietsport, karten, sportevenementen bezoeken zoals F1, EK/WK wedstrijden, Olympische winterspelen.

Nu is er helaas wel wat bijgekomen, namelijk ik heb een partner en een kind die aan de basisschool is begonnen. Nu ben ik geneigd om te zeggen dat alles in het teken zijn zijn leven staat. Dwz, ik hou rekening met zijn schoolvakanties, zijn resultaten op school, zijn buitenschoolse activiteiten. Daardoor lijkt het dat er een streep door veel dingen kunnen die ik had willen doen.

Ik heb ook gekeken naar andere opties zoals homeschooling, maar daar moet je al mee beginnen voordat de basisschool begonnen is en je bent uitgeschreven in Nederland, want nu geld gewoon de schoolplicht helaas. Dus reizen met je kind is al niet meer mogelijk, naast dat ik het behoorlijk asociaal vind van mijzelf.

Alleen doordat ik nu rekening moet houden met mijn kind en niet zozeer mijn partner, is dus jong met pensioen gaan dus niet meer zo ideaal. Voor hem is het ook wel een ding dat zijn vader niet werkloos thuis zit, maar daadwerkelijk iets aan het doen is. Ga maar uitleggen dat je al gepensioeneerd bent.

Ik dacht nu weer toch maar een eigen onderneming op te zetten waar ik mijn expertise in kan zetten (consultatiebureau) . Alleen ik weet van mijzelf dat ik dat niet kan zonder 110% mijn energie en tijd erin te steken en dat is nou juist wat ik niet wil doen, anders had ik nog wel jaren doorgewerkt.

Ik ben net onder de 40 en kan als een kluizenaar leven, dws de hele Corona situatie van afgelopen anderhalf jaar vond ik heerlijk. Ik kan weken thuis blijven zonder dat ik mijn verveel, alhoewel ik daardoor wel het gevoel heb dat ik heel veel dingen moet inhalen die ik door mijn leven niet heb kunnen doen.

Om wat achtergrond te geven. Ik heb jaren geen kerst gevierd door mijn werk. Tevens oud en nieuw vaak zonder familie. Met vakanties ben ik gewoon aan het werk en tijdens grote evenementen ook. Dus ik kijk er ook heel erg naar uit om dit allemaal in te halen.

Wie is er hier op jonge leeftijd gepensioeneerd en heeft toevallig ook nog een gezinsleven erbij? Wat vind je hiervan en wat houdt je bezig? Heb je nog tips wat ik wel zou moeten doen of rekening mee moet houden?
Mijn partner is ook gelijk gepensioeneerd, ik vermoed dat ook hierdoor frictie kan ontstaan

[fm77]

Zelf heb ik geen ervaring met het jong te pensioneren. Ben een paar jaar verder dan net onder de 40, en loonslaaf. Maar net als elke andere loonslaaf er wel eens over gedacht wat te doen als je de jackpot wint met de loterij of iets dergelijks

Je geeft aan dat je je expertise zou kunnen inzetten, maar eigenlijk wil je dat niet.
Eerder in je post geef je ook al wat dingen aan waar je plezier aan beleeft. Is daar niet iets mee te doen? Van je hobby je werk maken? Je inkomen is al geregeld, dus het hoeft alleen maar kostendekkend te zijn. En je doet wat je leuk vindt.

[Wolfboy]

De vraag is niet of het kan, maar waarom zou je het willen?

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[sebasje538]

Inderdaad, waarom zou je dat willen...

Ik ben midden 30 en al drie jaar met pensioen. Ik en mijn partner zijn in 2018 naar Azie verhuisd, met het idee om dit als uitvalsbasis te gebruiken om rond te reizen. En voor een jaar was dit heel erg leuk. Om de week hop je ergens anders naar toe, en de tijd dat je thuis bent vul je met gamen, sporten, hiken, etentje hier en daar. Na een jaar was dit wel genoeg, we hadden allebei het gevoel van: is dit het nu, dit is wel heel erg leeg.

Ik ben toen weer terug aan de studie gegaan, iets gaan studeren niet om er geld mee te verdienen, of een baan in te vinden, maar puur omdat daar mijn interesse lag. En nu langzaam aan een project daar om heen aan het bouwen, omdat het mijn passie is geworden. Mijn partner is gewoon eens gaan rondkijken, en heeft uiteindelijk een baan aangenomen als "loonslaaf". Heeft het onwijs naar z'n zin, weinig werk druk. Wat we met ons "werk" verdienen staat niet in verhouding met onze uitgave, maar dat maakt geen zak uit. Het pensioen heeft ons de vrijheid gegeven om te doen wat we leuk vinden.

Persoonlijk denk ik dat je het ook zo moet benaderen, tuurlijk kan je een jaar een break nemen, maar daarna zou ik je adviseren iets van een project voor jezelf op te starten of kijk rond bij een non-profit, het wordt anders wel erg leeg

[DeDooieVent]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Nu is er helaas wel wat bijgekomen, namelijk ik heb een partner en een kind die aan de basisschool is begonnen.

Bijzonder om je zo uit te drukken, waarom is scheiden geen optie wanneer je hun aanwezigheid zo betreurt?

[storeman]

DeDooieVent schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 04:38:
[...]


Bijzonder om je zo uit te drukken, waarom is scheiden geen optie wanneer je hun aanwezigheid zo betreurt?

Hij heeft een plan gemaakt, omdat hem dat geweldig leek. Dat gaat nu niet door, natuurlijk is het dan helaas. Ook al is hij blij met de huidige situatie. Ik kan nog wel meer situaties bedenken waarbij het helaas is dat ik een gezin heb, maar ik zou het toch voor geen goud om willen ruilen.

On topic:
Wat een luxe problemen... Ik snap je wel. Je zegt dat je toch altijd weer 110% zal gaan geven, dat is de aard van het beestje denk ik. Maar word je daar ook juist niet gelukkig van? Als ik naar mezelf kijk, dan zou ik het al niet willen om thuis zitten te niksen. Wellicht kun je andere hobby's uitdiepen en hier wat professioneler mee bezig gaan, zonder dat je er afhankelijk van bent qua inkomen. En het dan vooral als hobby blijven zien waar je een zakcentje mee verdient.

Het lijkt mij inderdaad wel belangrijk dat je kind(eren) ook wel zien dat ouders werken/iets doen om geld op de plank te brengen.

[TWeaKLeGeND]

Je lijkt gepensioneerd zijn te verwarren met 'lekker je ding doen en reizen enzo'. Gepensioneerd zijn is voor 99% van de pensionados echt niet 'lekker niks doen en alleen vreten en constant reizen'. Dus waar wil je advies over?

In je dertiger jaren financieel onafhankelijk zijn zonder op de centen te moeten letten (dus niet minimaal uitgeven en daarom niet hoeven werken) wil zeggen dat je op zijn minst multimiljonair bent met een aardige passieve inkomensstroom of gewoon genoeg centen om je hele leven uit te zingen. Er zijn maar weinig dertigers die multimiljonair zijn die er ook maar aan denken om 'niks te doen'. Hoe komt het zo dat dat bij jou wel het geval is? Kan je echt de komende 40 jaar 'niks' doen, of heb je gewoon de behoefte aan 1 laatste mega avontuur en in de toekomst jaarlijks 2-8 weken 'reizen'? Twee thuisbasissen hoeft absoluut geen probleem te zijn met een partner en kinderen, maar er is altijd 1 hoofdthuisbasis.

Wil je je niet bezighouden met iets waar je passie voor hebt en je zoon hiervan laten leren? En tjah, als die passie echt 'reizen' is dan valt daar wel iets voor te zeggen I guess. Als 'op de thuisbasis' jezelf verder onplooien terwijl je je zoon opvoed is dan is dat mijn inziens prima. Maar gezien je 'helaas heb ik een partner en zoon op bassischoolleeftijd' vermoed ik toch dat reizen etc je main goal was van 'gepensioneerd zijn'. Dit staat dan allemaal weer recht tegenover je uittingen om 'goed te maken' wat je met je familie en vrienden hebt gemist tijdens het 'altijd aan het werk zijn'. Als je kerst en oud en nieuw hebt gemist dan zit je met kerst toch niet in new york en met oud en nieuw toch niet in whatever, dan ben je die nu eindelijk wel bij je geliefden ipv op werk.

Zoals anderen zeggen: Een vroeg pension is de financiele vrijheid om te DOEN, niet om NIKS te doen. En dat kan zeker goed samen met een gezin.

[ Voor 33% gewijzigd door TWeaKLeGeND op 22-10-2021 06:27 ]

[Verwijderd]

De droom.

Als ik er zou zijn zou ik het wel weten. Vrijwilligerswerk, beetje kloten aan persoonlijke opensource projecten zodat ik wat kan programmeren, misschien deeltijd les geven, een studie voor een maatschappelijk betrokken baan en kijken of dat bevalt.

Pensioen is zo veel meer dan niks doen. Het zou voor mij betekenen dat ik kan doen wat mij leuk lijkt zonder me af te vragen welke financiële consequenties dat heeft.

[Yucon]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Ik dacht nu weer toch maar een eigen onderneming op te zetten waar ik mijn expertise in kan zetten (consultatiebureau) . Alleen ik weet van mijzelf dat ik dat niet kan zonder 110% mijn energie en tijd erin te steken en dat is nou juist wat ik niet wil doen, anders had ik nog wel jaren doorgewerkt.

Klopt je aanname wel dat die 110% alleen over werk gaat? Als het in je zit alles wat je doet voor 110% te doen heeft je gezin er ook niet veel aan als je er nooit bent omdat je dwangmatig leuke dingen aan het doen bent. Of net zo goed voor 110% voor de lokale voetbalclub of iets dergelijks bezig bent.

En als dat inderdaad zo is en je krijgt het onder controle maakt het natuurlijk ook niet zoveel meer uit als je toch hobbymatig wat aan het werk gaat.

[gebruikershaes]

Holymoly wat een leven . Ik ben net onder de 40 en loonslaaf. Naast m’n werk heb ik allemaal hobby’s waar ik amper tijd voor heb. Vaak denk ik dat het een vloek is om overal geïnteresseerd in te zijn omdat je dan nergens echt tijd voor hebt. Als ik nu met pensioen kon dan wist ik het wel. Tennis, kitten, surfen, skiën, fitness, skateboarden, hiken, klimmen, musea, steden ontdekken, fotografie, video, animatie, 3D modeling, zeilen, kamperen, gamen, gitaar spelen, drums spelen, etc. Ik kan nog wel tientallen dingen bedenken die ik kan toevoegen aan dit lijstje. Het leven biedt ontzettend veel leuke dingen, maar waar ik het meest van zou genieten is zoveel mogelijk tijd doorbrengen met m’n kinderen en mijn hobby’s met ze te delen. Echt, ik zou me geen dag vervelen.

[bie100]

gebruikershaes schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 07:43:
Echt, ik zou me geen dag vervelen.

ik wel blijf lekker werken (beter gezegd ik heb geen zin om de hele dag bij de vrouw te zijn )

[Jesse-]

bie100 schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 08:21:
[...]


ik wel blijf lekker werken (beter gezegd ik heb geen zin om de hele dag bij de vrouw te zijn )

Zorg je toch dat zij gaat werken?

[vdiermen]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Ik dacht nu weer toch maar een eigen onderneming op te zetten waar ik mijn expertise in kan zetten (consultatiebureau) . Alleen ik weet van mijzelf dat ik dat niet kan zonder 110% mijn energie en tijd erin te steken en dat is nou juist wat ik niet wil doen, anders had ik nog wel jaren doorgewerkt.

Kan je niet vrijwilligerswerk gaan doen? Blijkbaar kan je wel wat als je zo jong al met pensioen kan gaan (even los van met pensioen gaan en zeer minimalistisch gaan leven)

Iets met een zorgstichting, natuurbehoud of iets anders wat jou nauw aan het hart ligt.

[gebruikershaes]

bie100 schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 08:21:
[...]


ik wel blijf lekker werken (beter gezegd ik heb geen zin om de hele dag bij de vrouw te zijn )

Die zou ik ook niet aan m’n lijst toevoegen

[bie100]

Jesse- schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 08:27:
[...]


Zorg je toch dat zij gaat werken?

dat doet ze ook

[bartvl]

Hoe zag eerder jouw langer termijn plan er uit? Blijkbaar had je een tegenkomen van een leuke dame en het stichten van een gezin niet voorzien. Wellicht zijn er meer zaken die (logischerwijs / natuurlijkerwijs) op je pad gaan komen waar je nog geen rekening mee had gehouden?

[sypie]

Als jouw partner morgen tegen je zegt dat ze niet meer samen verder wil met je, neemt ze dan de helft mee, is er dan nog genoeg over voor jouw dromen of heb je dat vooraf goed geregeld? Dit lijkt me toch ook wel handig om op voorhand te weten en rekening mee te houden, anders heb je straks weer een "helaas".

[Pietervs]

Wat ik mis in andere reacties: In ieder geval klasse dat je het belang van je kind voorop zet: het toont aan dat je je prioriteiten op orde hebt. Zo vanzelfsprekend is dat tegenwoordig niet meer, jammer genoeg.

Wat je kan gaan doen, ligt toch echt aan jezelf. Je weet nu in ieder geval waar je de komende +/- 15 jaar je uitvalsbasis hebt, namelijk de plaats waar je gezin is. Dat wil niet zeggen dat reizen onmogelijk is geworden, maar er zullen meer beperkingen zijn (schoolvakanties bijvoorbeeld, maar wil je bijvoorbeeld ook echt met een spruit van 3 de Kilimanjaro beklimmen?). En om 35-40 jaar alleen maar onderweg te zijn lijkt mij (!) ook vervelend: je zal af en toe eens moeten landen, ergens thuiskomen.

Ga eens met een coach praten om te bepalen waar je interesses liggen. Misschien dat die met een invalshoek komt waar je zelf nog niet aan gedacht hebt.

[Tommie12]

Het lijkt toch dat werk (in welke vorm dan ook ZZP, loonslaaf, vrijwilligerswerk, ...) een vorm van zingeving is.
Een jaar (of 2-3) zonder enige druk lijkt me een leuke periode, maar er moet iets zijn om voor te leven.

Besef maar heel goed dat je in een enorme luxepositie bent doordat vanaf nu geld (of het gebrek er aan) amper voor beperkingen zorgt.
Je hebt je range aan keuzes voor het verdere leven uitgebreid, en dat levert op zich ook keuzestress op.

[phantom09]

sypie schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 08:55:
Als jouw partner morgen tegen je zegt dat ze niet meer samen verder wil met je, neemt ze dan de helft mee, is er dan nog genoeg over voor jouw dromen of heb je dat vooraf goed geregeld? Dit lijkt me toch ook wel handig om op voorhand te weten en rekening mee te houden, anders heb je straks weer een "helaas".

Dat kan alleen als ze getrouwd zijn in gemeenschap van goederen. Bij een partnerschap en getrouwd zijn onder huwelijkse voorwaarden geldt dat niet.

Daarnaast zijn regels gewijzigd m.b.t. alimentatie sinds 1 of 2 jaar.

[Verwijderd]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Ik wil niet op de financien ingaan en hoe het allemaal geregeld is. Maar meer op het andere aspect: Het daadwerkelijk niets doen.

Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

[Cyberpope]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Om wat achtergrond te geven. Ik heb jaren geen kerst gevierd door mijn werk. Tevens oud en nieuw vaak zonder familie. Met vakanties ben ik gewoon aan het werk en tijdens grote evenementen ook. Dus ik kijk er ook heel erg naar uit om dit allemaal in te halen.

Zet dit maar uit je hoofd, want dit kan niet. Dingen die bij een bepaalde levensfase horen kun je niet "inhalen".

Je kunt nu wel extra genieten van dingen, dat kan wel. Maar momenten die voorbij zijn, blijven voorbij.
Je familie zal nooit meer de leeftijd hebben die ze hadden op de momenten dat jij niet aanwezig was op die kerst (en jij zelf ook niet).

[Leipo]

bie100 schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 08:21:
[...]


ik wel blijf lekker werken (beter gezegd ik heb geen zin om de hele dag bij de vrouw te zijn )

wat ben ik blij dat ik een goede relatie met mijn vrouw heb en het liefst zoveel mogelijk bij haar ben
mijn droom is juist zo vroeg mogelijk stoppen met werken zodat ik samen met haar zoveel mogelijk leuke dingen kan gaan ondernemen

[PB-powell]

Toevallig gisteren met mijn ouders ook gesproken over mensen die full time huisvrouw/-man zijn.
Mijn vrouw zit inmiddels 1,5 jaar thuis waarvan 11 maanden met onze zoon, maar inmiddels is ze daar helemaal klaar mee. Ze merkt dat er iets ontbreekt in haar dagelijkse werkzaamheden en dat is jezelf nuttig voelen. Het huishouden en zorgen voor je kind is leuk, maar geeft te weinig voldoeding op de lange termijn. Mijn ouders kwamen met vergelijkbare verhalen van vrienden van hun, zolang je (kleine) kinderen thuis hebt kan je gewoon geen grote langdurige avonturen aangaan. Het thuiszitten zal het eerste jaar leuk zijn waarin je veel van je hobby's kan uitvoeren, maar grote kans dat je daar vanzelf klaar mee bent en iets gaat missen.
Mijn advies zou dan zijn, als je dan toch niet op de centen hoeft te letten om iets van vrijwilligerswerk te gaan doen 2-3 dagen in de week. Hoeft niet eens hele dagen te zijn, maar wel zodat je in contact blijft met andere mensen en zodat je iets nuttigs blijft doen buiten het huishouden om.
Verder proeft het verhaal wel als een beetje stereotype mid-life crisis.

[Nomind]

Je vragen zijn levensvragen; wie ben ik en wat wil ik? Wat is belangrijk voor me en waar krijg ik voldoening uit?
Zonder zelfonderzoek hierop wordt het m.i. heel lastig.
Dat is m.i. de 'prijs' van FO: waar doe je het eigenlijk voor?

Werken voor je dagelijks bestaan geeft een bepaalde druk maar ook een helder kader en daarmee ook rust en veiligheid. Dromen zijn ook wel eens vlucht fantasieën om te ontsnappen aan verplichtingen.

Nu moet je zelf invulling gaan geven aan wie je bent. Braaf naar je werk gaan en in de pas meelopen is voor veel mensen eenvoudiger dan zelfonderzoek doen en bewuste keuzes maken.
Als je diep wilt gaan in zelfonderzoek dan zou je dit kunnen proberen: https://www.diamondapproach.org/nederland
Ben je meer 'aards' dan kan je ook praktisch op onderzoek uit gaan waar je voldoening uithaalt.
Hoe mooi zou het zijn als je voldoening weet te halen uit vrijwilligers werk op de school van je kind.

[SpazzII]

Je lijkt op dit moment gevangen in je aanname dat je ofwel werkloos thuis zit of als je gaat werken, meteen zo hard zal werken dat je nooit meer thuis bent (incl vakantie en feestdagen). Ik adviseer je om aan die aanname te twijfelen en te onderzoeken of je iets voor 50% te doen. Dat zal misschien niet natuurlijk gaan en niet makkelijk zijn, dus werk aan de winkel. Schroom niet om hierbij begeleiding coaching in te schakelen als je dit zou willen nastreven, maar het toch niet lukt.

Disclaimer: ik werk zelf met mensen die onderuitgaan door extreme piek-dalbelasting en redeneer dus vanuit beroepsdeformatie.

[KaMiKaZe]

Het een zo goed mogelijke vader zijn is ook een levenstaak. School is voor mij niet zaligmakend, integendeel ik heb er vaak geen gelukkige jaren beleefd en mijn vader weinig gezien in die tijd.

Ik had een collega ook net rond de 40 die vanwege de omstandigheden niet meer hoefde te werken. Hij had geld gespaard, een camper gekocht en zijn afbetaald koopwoning verhuurd wat voor hem leefgeld is. Hij wil nu een soort digitale nomaad worden en zijn dochtertje via home schooling opleiden. Zijn ex-vrouw heeft ook een camper en dan willen ze samen afspreken welk land ze gaan staan.

Ik vind het knap mensen die niets kunnen doen en toch gelukkig zijn. Ik heb iets nodig wat de Jappanners Ikigai noemen (is een Japans concept dat staat voor datgene waar jij je bed voor uitkomt en waard is om voor te leven).

Ik denk wel dat je toch altijd wel activiteiten gaat creeeren. Het is meer het idee dat het allemaal niet meer 'moet' om te overleven. Dus uit de zogehete rat race.

[assje]

TWeaKLeGeND schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 06:10:
In je dertiger jaren financieel onafhankelijk zijn zonder op de centen te moeten letten (dus niet minimaal uitgeven en daarom niet hoeven werken) wil zeggen dat je op zijn minst multimiljonair bent met een aardige passieve inkomensstroom of gewoon genoeg centen om je hele leven uit te zingen.

Iedereen moet op zijn centen letten, ook een multimiljonair. Als je uitkunt met €25k uitgaven per jaar (zat mensen die het daar mee te doen hebben) en je rekent met een 4% SWR dan heb je aan €625k al genoeg. Zelfs als je dat verdubbelt voor een meer riante levenstijl (in richting van werkend stel met modaal inkomen) heb je het over €1.250k.

Op deze leeftijd moet de SWR wellicht iets lager gekozen worden maar alsnog is letterlijk multimiljonair echt geen noodzaak voor een zorgeloos leven.

[assje]

gebruikershaes schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 07:43:
Holymoly wat een leven . Ik ben net onder de 40 en loonslaaf. Naast m’n werk heb ik allemaal hobby’s waar ik amper tijd voor heb. Vaak denk ik dat het een vloek is om overal geïnteresseerd in te zijn omdat je dan nergens echt tijd voor hebt. Als ik nu met pensioen kon dan wist ik het wel. Tennis, kitten, surfen, skiën, fitness, skateboarden, hiken, klimmen, musea, steden ontdekken, fotografie, video, animatie, 3D modeling, zeilen, kamperen, gamen, gitaar spelen, drums spelen, etc. Ik kan nog wel tientallen dingen bedenken die ik kan toevoegen aan dit lijstje. Het leven biedt ontzettend veel leuke dingen, maar waar ik het meest van zou genieten is zoveel mogelijk tijd doorbrengen met m’n kinderen en mijn hobby’s met ze te delen. Echt, ik zou me geen dag vervelen.

Ik heb precies hetzelfde. Echter heb ik ook wel het idee dat dingen waar je geen tijd voor hebt altijd interessanter/leuker lijken dan wanneer je er wél tijd voor hebt.

[bie100]

Leipo schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:50:
[...]

wat ben ik blij dat ik een goede relatie met mijn vrouw heb en het liefst zoveel mogelijk bij haar ben

wie zegt dat ik geen goede relatie met mijn vrouw heb heb een hele goede relatie met haar mag ook wel we zijn al 35 jaar samen

maar dat wil niet zeggen dat ik haar de hele dag om me heen moet hebben

[bartvl]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:02:
[...]


Iedereen moet op zijn centen letten, ook een multimiljonair. Als je uitkunt met €25k uitgaven per jaar (zat mensen die het daar mee te doen hebben) en je rekent met een 4% SWR dan heb je aan €625k al genoeg. Zelfs als je dat verdubbelt voor een meer riante levenstijl (in richting van werkend stel met modaal inkomen) heb je het over €1.250k.

Op deze leeftijd moet de SWR wellicht iets lager gekozen worden maar alsnog is letterlijk multimiljonair echt geen noodzaak voor een zorgeloos leven.

Hoewel de TS het niet over de financiele kant wilt hebben, jij gaat bij deze biervilt berekening uit van de AOW leeftijd denk ik? Houd er ook rekening mee dat TS maar heel weinig pensioenopbouw heeft als er vanaf 40 jaar oud/jong niet meer gewerkt wordt.

[Barrycade]

Klinkt als een plan dat gedurende de uitvoering niet aangepast is aan veranderde omstandigheden.

Komt er dus op neer dat je de laatste 20 jaar je alles misgund hebt wat je wel had willen doen om dit te gaan doen als je gepensioneerd zou zijn. Alleen heb je daar met een soort 60-er scenario gerekend (pensionado en overwinteren in Benidorm vibes krijg ik er bij) en niet dat je gewoon nog een vader zou worden met alle beslommeringen daarom heen.

Maar je kan toch prima dingen combineren? Lekker op vakantie en de wereld zien in de vakanties. En door de weeks tijdens school je eigen dingen doen en na school er zijn voor je kind. Geef je je zoon een prima jeugd mee. Wel oppassen dat je niet een verwend prinsje aan het opvoeden bent trouwens.

[bazzemans]

SpazzII schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:57:
Je lijkt op dit moment gevangen in je aanname dat je ofwel werkloos thuis zit of als je gaat werken, meteen zo hard zal werken dat je nooit meer thuis bent (incl vakantie en feestdagen). Ik adviseer je om aan die aanname te twijfelen en te onderzoeken of je iets voor 50% te doen. Dat zal misschien niet natuurlijk gaan en niet makkelijk zijn, dus werk aan de winkel. Schroom niet om hierbij begeleiding coaching in te schakelen als je dit zou willen nastreven, maar het toch niet lukt.

Disclaimer: ik werk zelf met mensen die onderuitgaan door extreme piek-dalbelasting en redeneer dus vanuit beroepsdeformatie.

Hier sluit ik mij bij aan. Hoewel ik "iets voor 50% te doen" zou willen nuanceren. In jouw situatie zou ik ervoor kiezen om iets te doen wat maar 50% van de tijd kost van een normale fulltime baan. Zeg dus een activiteit die ingeschat wordt op 20 uur in de week. Al dan niet betaald. Dat je daar 110% in geeft is m.i. niet erg, mits het een activiteit is die je meer energie oplevert dan het je kost. Dat is dan je basis voor je dagelijkse praktijk en daaromheen kan je nog genoeg niks doen. De reizen blijven dan vooralsnog helaas misschien beperkt tot schoolvakanties, maar die is in de zomer ook best lang en als je een goed budget hebt dan kan je ook met jonge kinderen naar exotische vakantielanden. Je zult het alleen misschien iets minder avontuurlijk kunnen doen.

Je zoon/dochter is net begonnen met de basisschool. Wat zijn zijn/haar interesses? Hoe leuk is het om dat (deels) samen te ontdekken? Wie weet komt er voor jou een hele nieuwe hobby uit voort. Als vrijwilliger bij diverse organisaties kan je je heel erg nuttig maken en daar ook ontzettend veel plezier uit ontleden.

Stap af van het paradigma waar je in zit over je pensioen en ga ontdekken waar je energie van krijgt! Stap in het leven en ontdek.

[assje]

bartvl schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:04:
Hoewel de TS het niet over de financiele kant wilt hebben, jij gaat bij deze biervilt berekening uit van de AOW leeftijd denk ik? Houd er ook rekening mee dat TS maar heel weinig pensioenopbouw heeft als er vanaf 40 jaar oud/jong niet meer gewerkt wordt.

Nee, niet specifiek van een leeftijd:
https://www.investopedia....rawal-rate-swr-method.asp

What Is the Safe Withdrawal Rate (SWR) Method?
The safe withdrawal rate (SWR) method is one way that retirees can determine how much money they can withdraw from their accounts each year without running out of money before reaching the end of their lives.

Met een termijn zo lang als benoemd in TS wordt de kans van falen wel groter.

[Arunia]

Er is niets zo veranderlijk als het leven.
Zelf ook wel eens nagedacht over wat te doen als ik de hoofdprijs zou winnen. Maar zou toch blijven werken. Wel minder, maar zou toch werken.
Kan niet dag in dag uit thuis zitten en reizen wordt op een gegeven moment ook maar saai.

Wel is het enige waar we het over eens zijn, dat mijn vrouw ook met pensioen wil en gaat wanneer ik met pensioen kan.

Nu is het op dit moment wel zo dat ik mijn werk niet zo heel leuk vind. Maar dat is een andere discussie. meer een noodzakelijk kwaad.

[Highland]

Uit je verhaal klinkt voor mij door wat @SpazzII zegt: je lijkt geen maat te kunnen houden in je werk. Dat heeft je zakelijk succes bezorgd, maar inmiddels ben je tot het inzicht gekomen dat dat ook niet alles is.

Dat is behalve een zelfmanagementvraag ook een zingevingsvraagstuk. Journalist Wouter van Noort heeft (vrijwel) alle bekende bronnen daarvoor nuchter onderzocht en helder op een rij gezet, daar zou je eens in rond kunnen snuffelen.

Het antwoord op jouw 'en wat nu?'-vraag: je moet je leven zo invullen dat jij vindt dat je een goed mens bent. En wanneer ben je dan een goed mens en mag je tevreden zijn? Daar kan alleen jij het antwoord op vinden, en het zoeken naar dat antwoord is hard werken. Maar daar hou je gelukkig van. ;-)

[thlst]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:02:
Als je uitkunt met €25k uitgaven per jaar (zat mensen die het daar mee te doen hebben) en je rekent met een 4% SWR dan heb je aan €625k al genoeg.

Alleen moet je van die 25k ook de vrh betalen. En dan heb je minder dan iemand die recht heeft op een bijstandsuitkering.

[assje]

thlst schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:25:
Alleen moet je van die 25k ook de vrh betalen. En dan heb je minder dan iemand die recht heeft op een bijstandsuitkering.

Of je rekent met een netto SWR.

Verder klopt het ook niet, uitgaande van 2 personen al 2x50k vrijstelling maar zonder inkomen daarnaast ook nog eens algemene heffingskorting. De impact van VRH op deze berekening is een stuk kleiner dan meevallend of tegenvallend resultaat qua rendement.

Maar, allemaal offtopic.

[ Voor 30% gewijzigd door assje op 22-10-2021 10:49 ]

[g0tanks]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Ik dacht nu weer toch maar een eigen onderneming op te zetten waar ik mijn expertise in kan zetten (consultatiebureau) .

Je bedoelt denk ik consultancy of adviesbureau. Of wil je heel graag advies gaan gegeven over de gezondheid van kinderen?

[Roenie]

Je geeft alles met het werk, maar als je met pensioen bent kun je niets doen? Alles of niets? Hoe realistisch is dat?

[Honesty]

Wat ik zou doen als ik jou was, zeker deze periode tijdens de basisschooltijd van je kind veel tijd met je kind doorbrengen. Ieder weekend en vakantie leuke dingen doen en bijvoorbeeld standaard iedere woensdag naar het zwembad. Het voordeel van de basisschool is dat er veel vakanties zijn en relatief weinig uren les. Ik denk dat je kind 24 uur per week op school zit en daartussen kan je buiten verre lange reizen om gewoon je ding doen.
Verder zal ik in plaats van echt werk proberen je in te zetten op een manier van vrijwilligerswerk. Ik heb toen mijn kind op de basisschool zat altijd veel gedaan op school en heb het idee dat mijn zonen dat alleen maar leuk hebben gevonden en nooit het idee hadden dat pappa 'werkloos'. Scheelt natuurlijk dat je bij vroeg pensioen niet de nadelen van werkloos hebt(armoede en sollicitatieplicht) maar alleen de voordelen(vrije tijd) Ik heb toen een tijdje vrijwilligerswerk gedaan en ben druk bezig geweest als luizenvader op de school en daar buiten gewoon veel geniete van je kind. Lekker vaak naar de bioscoop na de school, lekker zwemmen tig keer per week. Eigenlijk gewoon wat je als kind ook deed.

Zodra onze kinderen studeren(18+ ofzo) en zelf een ei kunnen bakken wil ik samen met mijn vrouw ook gaan reizen, zal mooi zijn als de kids ook een jaartje als tussenjaar kunnen meereizen of gewoon de vakanties maar we hebben er rekening mee gehouden dat ze dat dan niet meer willen.

Ik heb er trouwens tijdens corona ook voor gekozen om weer wat uurtjes per week te gaan werken, wel gewoon relax werk en maar een paar uurtjes per dag. thuis zitten is moeilijker dan het lijkt.

[SonyEricsson]

DeDooieVent schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 04:38:
[...]


Bijzonder om je zo uit te drukken, waarom is scheiden geen optie wanneer je hun aanwezigheid zo betreurt?

Dit is wel heel bijzonder, een zin quoten en een aanname doen zo out of context.

sebasje538 schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 04:32:


Ik ben toen weer terug aan de studie gegaan, iets gaan studeren niet om er geld mee te verdienen, of een baan in te vinden, maar puur omdat daar mijn interesse lag. En nu langzaam aan een project daar om heen aan het bouwen, omdat het mijn passie is geworden. Mijn partner is gewoon eens gaan rondkijken, en heeft uiteindelijk een baan aangenomen als "loonslaaf". Heeft het onwijs naar z'n zin, weinig werk druk. Wat we met ons "werk" verdienen staat niet in verhouding met onze uitgave, maar dat maakt geen zak uit. Het pensioen heeft ons de vrijheid gegeven om te doen wat we leuk vinden.

Persoonlijk denk ik dat je het ook zo moet benaderen, tuurlijk kan je een jaar een break nemen, maar daarna zou ik je adviseren iets van een project voor jezelf op te starten of kijk rond bij een non-profit, het wordt anders wel erg leeg

Studeren is nooit mijn ding geweest. Ook een zelfstudie zie ik totaal niet zitten. Ik heb mijn hele 'leven' mijzelf al moeten bewijzen dat je met hard werken en een flinke portie zelf kennis ook ver kan komen. Heb geen studie gedaan, laat staan afgerond. Hoogste wat ik momenteel heb ik een Mavo 4 diploma. Dit in tegenstelling tot mijn partner, die wel een afgeronde opleiding heeft, maar er ook weinig mee gedaan heeft.

storeman schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 05:09:
[...]


Hij heeft een plan gemaakt, omdat hem dat geweldig leek. Dat gaat nu niet door, natuurlijk is het dan helaas. Ook al is hij blij met de huidige situatie. Ik kan nog wel meer situaties bedenken waarbij het helaas is dat ik een gezin heb, maar ik zou het toch voor geen goud om willen ruilen.

precies dit

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 06:15:
De droom.

Als ik er zou zijn zou ik het wel weten. Vrijwilligerswerk, beetje kloten aan persoonlijke opensource projecten zodat ik wat kan programmeren, misschien deeltijd les geven, een studie voor een maatschappelijk betrokken baan en kijken of dat bevalt.

Pensioen is zo veel meer dan niks doen. Het zou voor mij betekenen dat ik kan doen wat mij leuk lijkt zonder me af te vragen welke financiële consequenties dat heeft.

Ik ben inderdaad aan het kijken naar vrijwilligerswerk. Ben specifiek aan het kijken naar werk waar ik mij betrokken bij voelt. Dus dat wordt een beetje aftasten hoe en waar dat zal zijn. Ik heb het eerder gedaan en eerlijk gezegd had ik daar best wel een slechte/nare ervaring bij.

Pietervs schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:04:
Wat ik mis in andere reacties: In ieder geval klasse dat je het belang van je kind voorop zet: het toont aan dat je je prioriteiten op orde hebt. Zo vanzelfsprekend is dat tegenwoordig niet meer, jammer genoeg.


Ga eens met een coach praten om te bepalen waar je interesses liggen. Misschien dat die met een invalshoek komt waar je zelf nog niet aan gedacht hebt.

Thanks, een coach is een goed idee. Geen idee wat voor een coach, maar er bestaat vast wel iets voor zulke dingen.

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Omdat het alleen maar leidt tot discussie waar het waarschijnlijk niets bijdraagt aan dit onderwerp. Het wordt vaak afgeschilderd als patserig en ongeloofwaardig, dus het beantwoorden van hoe de financien zijn hoeft wat mij betreft niet, maar als je mijn geschiedenis hier doorspit dan heb je voor 70% al een idee over hoe en wat.

Verder heb ik hard gewerkt voor mijn centen, waardoor ik bepaalde investeringen kon doen. Geen rijke ouders, geen goede afkomst waardoor ik bepaalde privileges had, maar gewoon keihard werken.

Verder een aannames die je doet waar ik maar niet op in ga

[.pointer]

Heb je wel eens nagedacht over een baan waar je wellicht wel veel energie uithaalt en gelukkig van wordt, maar waarbij je niet (makkelijk) in de situatie kán belanden waarbij je vakanties doorwerkt, avonden doorwerkt etc.?
Een echte 9-5 baan?

Gezien je financieel onafhankelijk bent kan je doen wat je leuk vindt. Mij zou het in de toekomst bijvoorbeeld echt leuk lijken om docent te zijn op een school. Dat is volgens velen ook hard werken, maar stelt wellicht vergeleken met jouw arbeidsverleden helemaal niets voor qua werkdruk/tijden.

Zelf zou ik denk ik zoiets zoeken. Voor het geld hoef je het niet te doen, maar wel voor je eigen levensgeluk, misschien.

[pagani]

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Even wat voorbeelden dan maar uit mijn directe omgeving van mensen in beroepsgroepen die vóór hun dertigste met pensioen zijn gegaan of hadden kunnen gaan:
-Onderwaterlassers (en andere hoogrisicoberoepen)
-Salesmensen met >200 vluchten per jaar, >2/3 van de tijd op reis en goede resultaten
-Stuurman op een zeeschip (>6 maanden per jaar op het schip, je betaalt nergens belasting omdat je nergens langer dan 6 maanden bent)

En zo nog wel wat meer. Als je veel opoffert voor een paar jaar of dingen doet die anderen echt niet willen doen (zie het Youtube kanaal van een Nederlandse schoonmaker die crime scenes e.d. reinigt, kleine 20k omzet/dag met zijn tweetjes met vrijwel geen kosten) dan kun je mákkelijk binnen een paar jaar genoeg sparen om met pensioen te gaan. Minimaal zes ton sparen (alle bovenstaande beroepen vingen meer dan een ton/jaar netto), langdurige investeringen met een rendement van zeg 8% en je kunt zelfs in Nederland prima overleven. Ga je in Azië of Zuid Amerika ofzo wonen dan leef je als een god.

Het mooiste is eigenlijk nog dat geen van die mensen universitair geschoold was, gewoon een goede uitvoerende baan op jonge leeftijd oppikken en daar helemaal voor gaan.

[ Voor 4% gewijzigd door pagani op 22-10-2021 10:57 ]

[CornermanNL]

Goede tips al in het topic , met name een coach kan een goede zijn om eens goed de opties door te spreken. En het eens van een andere kant te bekijken. Ik herken je ervaring met vrijwilligerswerk, ik had geen slechte ervaring maar er was gewoon te weinig uitdaging, ik heb persoonlijk gemerkt dat ik niet zonder werk kan, al geef ik daar een andere invulling aan dan vroeger. Vroeger veel meer commercieel ingestelde organisatie en nu veel meer de leuke projecten uit kunnen zoeken met hele andere dynamieken.

Het gaat denk ik voornamelijk om de balans, voor mij is dat wel gebleken. Van eerst (achteraf) veel te veel en veel te hard, naar noodgedwongen een pauze met geen werk en herontdekken wat dan wel de juiste mix is.

Het niet meer hoeven voor het geld maakt dat de uitgangspositie veranderd. Het is niet meer geld gedreven en dan is er een andere manier waarop de uitdaging gezocht moet worden, de druk is er toch een heel eind af dan. En dat scheelt veel , niet alleen in positieve zin. Want onder hoge druk gedeien veel mensen best heel goed. Stress is niet altijd slecht.

Maar tijdig ontspannen is een must. Goed nadenken en er veel over praten met je partner, vrienden die je al langer kennen, een coach en psycholoog hebben mij in ieder geval heel goed verder gebracht.

Het is overigens ook een heel mooi leerproces, naast dat het bij tijd en wijle pittig kan zijn vanwege nieuwe en wellicht confronterende inzichten in jezelf. Veel succes !

[DonChaot]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Ik heb ook gekeken naar andere opties zoals homeschooling, maar daar moet je al mee beginnen voordat de basisschool begonnen is en je bent uitgeschreven in Nederland, want nu geld gewoon de schoolplicht helaas. Dus reizen met je kind is al niet meer mogelijk, naast dat ik het behoorlijk asociaal vind van mijzelf.

Volgens mij hoef je enkel naar Belgie te verhuizen om onder deze regel uit te komen dus dat hoeft niet direct het probleem te zijn. Vergis je echter niet hoeveel tijd er in homeschooling gaat zitten.
Ik zie overigens niet in hoe dit asociaal zou zijn. Het kind mist misschien vaste vrindjes maar krijgt er ook wel enorm veel voor terug (zegt iemand die zijn eerste buitenland reis pas op zijn 24ste deed).

[KongFuFish007]

Ik kan iedereen het boek "10 keer met pensioen" aanbevelen. Ook voor de mensen die nog hard aan het werk zijn, maar er voor een langere periode ertussenuit willen: https://www.bol.com/nl/nl...ensioen/9300000029448955/

[Joosie200]

Als je financieel onafhankelijk bent en dus tijd hebt om te doen wat je leuk lijkt: wat zijn je hobbies? En welke hobbies / interesse heeft je kind? Er is vast meer dan reizen wat je leuk zou vinden. En met een gezin is een wereldreis dan weliswaar lastiger, maar je hebt herfst/kerst/krokus/mei/zomervakantie. Bovendien kun je makkelijk vrijdagmiddag vertrekken en telkens ergens anders een weekend heen.

Of dus actief worden rondom de interesse van je kind. Voetbalt ie graag? Ga mee naar voetbal, help de voetbalclub met dingen. Kan met elke type sport wel: genoeg verenigingen die mensen zoeken die aan iets kunnen bijdragen. Je kunt ook richting een eigen moestuin denken bij een volkstuinvereniging. Leer je je kind hoe het is om je eigen groente en fruit te kweken bijvoorbeeld.

Ik zou het wel weten wat ik zou doen met mijn tijd als ik niet meer hoef te werken voor geld. Genoeg hobbies die veel tijd kosten waar ik naast werk gewoon te weinig tijd voor heb. Sporten, fotografie, lezen, tuinieren, gamen, dagjes weg. Nog los van op vakantie gaan.

Ik denk dat je prima dagen kunt vullen als je gaat kijken naar je eigen hobbies en die je van je eigen gezin. Je kunt met je kind naar een attractiepark gaan op woensdagmiddag, richting de dierentuin. Richting musea, van die boomkroonpaden, doebossen, bij mooi weer richting strand/water. Er is zat te doen. Je hoeft je enkel af te vragen: wat wil ik vandaag doen? En morgen, overmorgen?

[pagani]

Wat betreft de TS: Bedenk je vooral (eventueel met een coach) wat je langdurige plan zal zijn. Een F1 bezoeken is leuk, een ander sportevenement ook, maar je gaat (vermoed ik) geen gelukkig leven leiden door de komende 60 jaar enkel dat soort zaken te doen.

Wat zou je mooi vinden om op te bouwen? Waar zou je je energie in willen steken?

(ik zelf zou een eigen bedrijf starten met genoeg op de bank, iets in de autosport waarschijnlijk, naast het daadwerkelijk gaan boeren rond onze woonboerderij en elk jaar een klassieker opknappen in de garage)

[ Voor 4% gewijzigd door pagani op 22-10-2021 11:04 ]

[dehardstyler]

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Jaloezie is een verschrikkelijke eigenschap.

Je hoeft in crypto maar 1 keer geluk te hebben en je bent er al. Als je aan het begin van Shiba Inu 1000 euro had ingelegd, had je er miljoenen uitgetrokken, zoals een paar mensen ook hebben gedaan. NFTs zelfde verhaal. Er zijn zoveel kansen in crypto. En dat is dan één van de voorbeelden hoe mensen jong miljonair worden....

Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, doe aan beleggen en wat crypto.

Wat mooi. Dan kan je wel naar 24 uur werken per week, zeker als je de aandelen en crypto verkoopt. Kan je mooi 16 uur per week vrijwilligerswerk doen.

[SonyEricsson]

g0tanks schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:36:
[...]


Je bedoelt denk ik consultancy of adviesbureau. Of wil je heel graag advies gaan gegeven over de gezondheid van kinderen?

Vorm van mijn dyslexie, denk ik het Engels, probeer in het Nederlands te schrijven. Merk wel dat het steeds erger wordt. Vaak dubbele of vergeten woorden, woorden die ik omdraai. Ik ben 2 talig en het rare (of niet) dat ik alleen in het Nederlands problemen heb.

[TweakMDS]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:46:
[...]

Thanks, een coach is een goed idee. Geen idee wat voor een coach, maar er bestaat vast wel iets voor zulke dingen.

[...]

Een coach lijkt mij ook een goed idee voor dit soort vraagstukken. Ik ben zelf opgeleid als coach (CPC-1 en 2 bij associatievoorcoaching.com).
Er zijn een heleboel verschillende coaches, en het is ook geen beschermde titel. Iedereen mag zich coach noemen, maar je kan kijken naar certificeringen zoals ICF en NOBCO.

Disclaimer: ik ben CTO bij een software bedrijf en heb geen coach praktijk.

Een coach kan met jou in gesprek gaan om helpen peilen in waar jou interesses, motivaties en behoeftes liggen. Die input komt vooral vanuit jou zelf, maar een goede coach kan je ook wat challengen op bepaalde standpunten die je hebt, of obstakels die je nu ziet. In een coaching traject ga je daar dieper op in om te kijken welke opties en acties je daar voor jezelf kan plannen, maar vooral ook om jezelf bewust te maken van waar nou je echte behoefte ligt.

DM gerust als je daar meer over wil weten, of even over wil sparren.

[barbarbar]

Qua basisschool kun je kijken of er een sterrenschool bij jou in de buurt is die het hele jaar onderwijs geeft en flexibel is met vakanties. Je kind zit dan niet in een vaste groep, maar volgt een eigen lesplan en is qua vakanties niet gebonden aan de normale vakanties. Je kunt de tijd dan beter zelf indelen. Je zou uiteraard ook zelf op de school kunnen helpen als wat te doen wit hebben en zo betrokken wilt zijn.

[Tsurany]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:

Wat ik jaren geleden voor ogen had is: rondreizen, andere landen zien, op 2 plaatsen in de wereld een eigen stekje hebben waar ik tijd kan doorbrengen, genieten thuis van mijn hobby: gamen, sporten die altijd al heb willen doen maar geen tijd voor had o.a. handboogschieten, schietsport, karten, sportevenementen bezoeken zoals F1, EK/WK wedstrijden, Olympische winterspelen.

Nu is er helaas wel wat bijgekomen, namelijk ik heb een partner en een kind die aan de basisschool is begonnen. Nu ben ik geneigd om te zeggen dat alles in het teken zijn zijn leven staat. Dwz, ik hou rekening met zijn schoolvakanties, zijn resultaten op school, zijn buitenschoolse activiteiten. Daardoor lijkt het dat er een streep door veel dingen kunnen die ik had willen doen.

Je noemt hier enorm veel sporten die allemaal in Nederland uitgevoerd kunnen worden en sportevenementen die in beperkte frequentie plaats vinden waar je makkelijk tijd voor kan maken. Dat kan dus gewoon plaats vinden, je moet enkel goede afspraken maken thuis over hoe vaak je in een jaar (alleen) van huis bent.

Reizen en andere landen zien kan, met een kind, makkelijk 8 weken per jaar, er zijn immers genoeg vakanties beschikbaar. Daarnaast kan je ook hier kiezen om alleen op stap te gaan, wellicht door bijvoorbeeld hulp in huishouden in te schakelen waardoor de last op je partner een stuk minder is? Ook dat natuurlijk in gezamenlijk overleg.

Kijk vooral naar de mogelijkheden die je wel hebt om deze wensen in vervulling te laten gaan, kijk hoe veel tijd je over zou houden en of je niet een hobby kan vinden om die tijd in te vullen? Wellicht sleutelen aan een klassieke auto waar je veel weekend tripjes mee kan maken? Wellicht een (camper)bus opknappen als reisvoertuig?

[engessa]

Nou, tijd om je nuttig te maken voor de maatschappij. De lijst met dingen die je kunt doen is schier eindeloos:

- Wordt politiek actief: dat kan lokaal of landelijk en alles er tussen.
- Ga vrijwilligerswerk doen: dat kan ook van alles zijn. IT klusjes voor de buurtvereniging, activist voor Greenpeace of voorleesvader op de school van je kind. Iedere club of vereniging kan wel een vrijwilliger gebruiken.
- Ga werken. Genoeg banen in sectoren waar enorme tekorten zijn. Je lokale verpleeghuis kan je vast gebruiken in de schoonmaak.
- Ga je kennis verspreiden: Je kunt lesgeven op school (ook hier weer zo breed als je wilt) maar denk ook aan mentorschap voor bepaalde doelgroepen. Of adviseur worden voor start-ups? Veel is afhankelijk van de kennis die je hebt maar iemand helpen om Nederlands te leren heeft geen hoge drempel.

Je zit in een situatie waarin je echt het verschil kunt maken voor heel veel mensen. Je kunt zonder zorgen je ergens volledig op storten.

[ Voor 22% gewijzigd door engessa op 22-10-2021 12:48 ]

[Verwijderd]

Tsja .. het zalig niets doen. Ik heb, letterlijk, tot mijn laatste werkdag gewerkt: 66 jaar en 4 maanden. Ik was altijd alleenverdiener, dus wil dat lukken, dan is full-time werken de enige optie.
Toen ik gepensioneerd werd, wilde ik best blijven werken, 2 dagen per week. Maar de werkgever wilde maar 1 ding . .van oudere werknemers af, en AOW ontvangen was 'van rechtswege ontslagen'. Ik heb toen een part-time baan gezocht, 2 dagen per week. Best leuk, maar ver onder mijn niveau. Daarnaast 2 dagen op de kleinkinderen passen: GEWELDIG, en uiteraard tijd voor elkaar.
Alleen .. 4 maanden geleden: PSA test ... onderzoek ... uitgezaaide prostaat kanker .. chemo .. bestraling. als alles goed gaat .. 7+ jaren, anders .... wie zal 't zeggen.

Nu is de vraag .. wat heb ik gemist in al die werkende jaren. Ik ben altijd heel vroeg begonnen (ja: dus veel slaap gemist) maar daardoor kon ik wel veel met de kinderen doen. Zwemles, sport, ik was bijna overal bij. Mijn vrouw runde het huishouden, Boodschappen deden we samen of met 1 van de kinderen.
Ze hebben alle 3 HBO gedaan, zijn 'schuldenvrij' afgestudeerd, met rijbewijs op zak: ik denk dus dat we ze het nodige meegegeven hebben. Ze hebben nu alle 3 een goede baan, we hebben een prima band en we hebben dus 2 kleinkinderen.
Ik heb daarom niet het gevoel iets gemist te hebben.
Werken was ook gedeeltelijk een hobby ... de laatste 15 runde ik met een collega het complete mainframe van een (kleine) bank. We regelden letterlijk alles. Veel verantwoording, veel plezier.

Uiteraard is ieders situatie en idee anders, maar eerlijk gezegd: ik moet/moest er niet aan denken op mijn 40-ste met pensioen te gaan. Stel dat ik alles over kon doen (met de kennis van nu) ... ik zou wat stommiteiten uiteraard NIET meer doen :-), maar ik geloof dat ik ook dan gewoon doorgewerkt had.

[thlst]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:29:
Verder klopt het ook niet, uitgaande van 2 personen al 2x50k vrijstelling maar zonder inkomen daarnaast ook nog eens algemene heffingskorting. De impact van VRH op deze berekening is een stuk kleiner dan meevallend of tegenvallend resultaat qua rendement.

offtopic:
Het valt mee inderdaad. 625k voor 1 persoon is vergelijkbaar met bijstand + toeslagen

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 11:55:
Stel dat ik alles over kon doen (met de kennis van nu) ... ik zou wat stommiteiten uiteraard NIET meer doen :-), maar ik geloof dat ik ook dan gewoon doorgewerkt had.

Welke stommiteiten zou je niet weer doen?

[Hee_Martijn]

Ik denk dat je je twee dingen ‘moet’ realiseren :
1) Waar je in zit is nu eenmaal een luxe positie. Anderen hebben die luxe niet. Zoek mensen die in dezelfde luxe positie zitten.
2) Wat echt goed kan werken om betekenis aan je leven te geven is vrijwilligers werk. Dan doe je iets nuttigs voor de samenleving, maar je wordt er zelf een rijker mens van. Rijk in de zin van persoonlijkheid. Of je dan koffie gaat zetten voor zwervers, zeehonden gaat verzorgen in Pieterburen, jonge kunstenaars gaat helpen met exposities of vluchtelingen gaat helpen in Libië. Tja daarin zou je iets kunnen zoeken dat dicht bij je hart ligt. Overigens zou je er wel op kunnen letten dat je je er ook weer niet verliest.

Het is maar een ideetje. Succes!

Groet, Martijn.

[ Voor 15% gewijzigd door Hee_Martijn op 23-10-2021 02:46 ]

[TWeaKLeGeND]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:02:
[...]


Iedereen moet op zijn centen letten, ook een multimiljonair. Als je uitkunt met €25k uitgaven per jaar (zat mensen die het daar mee te doen hebben) en je rekent met een 4% SWR dan heb je aan €625k al genoeg. Zelfs als je dat verdubbelt voor een meer riante levenstijl (in richting van werkend stel met modaal inkomen) heb je het over €1.250k.

Op deze leeftijd moet de SWR wellicht iets lager gekozen worden maar alsnog is letterlijk multimiljonair echt geen noodzaak voor een zorgeloos leven.

Kan je uitkomen met zo weinig pap en een vakantiehuis hebben en het hele jaar door reizen van 25k per jaar? Uiteraard. Maar ik ga er van uit dat TS niet zo beperkt is en op zijn minst een dubbel modaal passief inkomen heeft straks. (Dus 2,5M op 4%). Ik begin mijn post dan ook niet zomaar met het hebben over met pensioen omdat er echt vermogen is, niet over met pensioen kunnen ivm een minimalistisch leven met dat SWR geneuzel.

[ Voor 15% gewijzigd door TWeaKLeGeND op 22-10-2021 13:06 ]

[TWeaKLeGeND]

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Je hebt duidelijk de crypto boot gemist en dat maakt je een beetje zuur. Geen zorgen, het komt nog wel.

[jerh]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Een aantal jaren ben ik geleden om een plan te maken om vroeg met pensioen te kunnen gaan. En op wat kleine details na lijkt het erop dat het begin 2022 dan eindelijk tijd is om te beginnen met dit de bewerkstelligen.

Ik wil niet op de financien ingaan en hoe het allemaal geregeld is. Maar meer op het andere aspect: Het daadwerkelijk niets doen.

Wat ik jaren geleden voor ogen had is: rondreizen, andere landen zien, op 2 plaatsen in de wereld een eigen stekje hebben waar ik tijd kan doorbrengen, genieten thuis van mijn hobby: gamen, sporten die altijd al heb willen doen maar geen tijd voor had o.a. handboogschieten, schietsport, karten, sportevenementen bezoeken zoals F1, EK/WK wedstrijden, Olympische winterspelen.

Nu is er helaas wel wat bijgekomen, namelijk ik heb een partner en een kind die aan de basisschool is begonnen. Nu ben ik geneigd om te zeggen dat alles in het teken zijn zijn leven staat. Dwz, ik hou rekening met zijn schoolvakanties, zijn resultaten op school, zijn buitenschoolse activiteiten. Daardoor lijkt het dat er een streep door veel dingen kunnen die ik had willen doen.

Ik heb ook gekeken naar andere opties zoals homeschooling, maar daar moet je al mee beginnen voordat de basisschool begonnen is en je bent uitgeschreven in Nederland, want nu geld gewoon de schoolplicht helaas. Dus reizen met je kind is al niet meer mogelijk, naast dat ik het behoorlijk asociaal vind van mijzelf.

Alleen doordat ik nu rekening moet houden met mijn kind en niet zozeer mijn partner, is dus jong met pensioen gaan dus niet meer zo ideaal. Voor hem is het ook wel een ding dat zijn vader niet werkloos thuis zit, maar daadwerkelijk iets aan het doen is. Ga maar uitleggen dat je al gepensioeneerd bent.

Ik dacht nu weer toch maar een eigen onderneming op te zetten waar ik mijn expertise in kan zetten (consultatiebureau) . Alleen ik weet van mijzelf dat ik dat niet kan zonder 110% mijn energie en tijd erin te steken en dat is nou juist wat ik niet wil doen, anders had ik nog wel jaren doorgewerkt.

Ik ben net onder de 40 en kan als een kluizenaar leven, dws de hele Corona situatie van afgelopen anderhalf jaar vond ik heerlijk. Ik kan weken thuis blijven zonder dat ik mijn verveel, alhoewel ik daardoor wel het gevoel heb dat ik heel veel dingen moet inhalen die ik door mijn leven niet heb kunnen doen.

Om wat achtergrond te geven. Ik heb jaren geen kerst gevierd door mijn werk. Tevens oud en nieuw vaak zonder familie. Met vakanties ben ik gewoon aan het werk en tijdens grote evenementen ook. Dus ik kijk er ook heel erg naar uit om dit allemaal in te halen.

Wie is er hier op jonge leeftijd gepensioeneerd en heeft toevallig ook nog een gezinsleven erbij? Wat vind je hiervan en wat houdt je bezig? Heb je nog tips wat ik wel zou moeten doen of rekening mee moet houden?
Mijn partner is ook gelijk gepensioeneerd, ik vermoed dat ook hierdoor frictie kan ontstaan

Eh. tja wat is jong. Ik ben 53 jaar en dit jaar gestopt met werken. Eigenlijk wat onverwachts, in coronajaar nagedacht over wat ik wilde en mijn bedrijf verkocht. Dit jaar nog wat overdracht gedaan en sinds juni helemaal niks meer gedaan. Ik zit nog wel in een soort rouwfase, afscheid nemen van ondernemerschap en de verwerking daarvan, ik heb er eerder wat over geschreven, voelt een tikkie als een zwart gat. De positieve kant is echter dat ik geen (of veel minder) stress ervaar en dat een enorme positief effect op me heeft. Mijn vrouw is iets jonger, maar wil wel blijven werken, geen kinderen. Dus ik herken wel wat van je problematiek. Bij mij is dat zeker versterkt doordat ik versneld besloot om bedrijf te verkopen, had eigenlijk nog een 2 jaar door willen gaan.

Ik vind reizen leuk om op vakantie te gaan, maar na een week of 4, ook wel weer genoeg en vind vooral ontwikkelde landen leuk (voor mij geen goedkope Aziatische landen...).

Mijn advies is om vooral eerst niks te doen, afstand te nemen van wat je hebt gedaan, na te denken over wat je wilt en daar dan voorzichtig eens aan te proeven. Die 110 procent die herken ik helemaal, ik werd ergens voor gevraagd en gelukkig kwam ik snel bij zinnen, want anders was het 80 uur per week werken geworden.

Een van de problemen die je tegenkomt is dat iedereen van je verwacht dat je werkt. Je leest het hier in de reacties gelijk terug. Mensen vinden dat je moet werken en als je dat niet doet vrijwilligerswerk moet doen. Dan lever je immers een zinvolle bijdrage aan de maatschappij. Ik kijk daar heel anders tegenaan, ik heb genoeg jaren een zinvolle bijdrage aan de samenleving geleverd en fors bijgedragen qua belasting. Jij zal dat minder merken, maar ook fysiek merk je gewoon dat het minder wordt. Dat is een van mijn eerste prioriteiten nu, zorgen dat ik qua gezondheid 100 procent ben. De wegvallende hoeveelheid stress scheelt enorm. Dat is voor mij een eye-opener in de zin dat als ik weer zou gaan werken (in welke vorm dan ook) dat dit mijn gezondheid gaat belasten.

Ik ben nu aan het nadenken over wat ik wel wil, ik heb tich hobbies en een aantal krijgen nu meer aandacht en ik besteed ook meer aandacht aan mijn familie. Ik lees bij jou dat je daar ook wel wat hebt in te halen, daar zou ik dan een soort van plan maken. Wat vind jij belangrijk en waar wil jij je tijd in stoppen. En je vooral niet laten leiden door wat anderen zeggen. Een voorbeeld daarvan is dat ik tegenwoordig zeg dat ik met sabbitical ben, dat geeft minder vragen dan zeggen dat je met pensioen bent.

En ik zou inderdaad een coach zoeken, die had ik al en heeft me best geholpen en daar spreek ik ook nog mee. En luisteren naar mede "gepensioneerden", anderen hebben vaak toch een heel ander beeld dan de werkelijkheid waar je zelf inzit.

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Dat is wel een tikkie vooringenomen. De meeste rijkelui zijn heel druk bezig om hun rijkdom in stand te houden...... En veel rijkelui doen van alles voor goede doelen etc, uiteraard met hun eigen drijfveren.

[Hackus]

Ik ga ook met vervroegd pensioen(van vaste baan), maar heb nog eigen zaak waar ik meer tijd in ga steken, en mijn kinderen. evt. nog geheel naar NL verhuizen omdat mijn oudste zoon en dochter ook in NL wonen, en mijn kleinkind ook. Voor mij geen verveling dus, want ben ook nog actief sporter.

[assje]

TWeaKLeGeND schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 12:51:
Kan je uitkomen met zo weinig pap en een vakantiehuis hebben en het hele jaar door reizen van 25k per jaar? Uiteraard. Maar ik ga er van uit dat TS niet zo beperkt is en op zijn minst een dubbel modaal passief inkomen heeft straks. (Dus 2,5M op 4%). Ik begin mijn post dan ook niet zomaar met het hebben over met pensioen omdat er echt vermogen is, niet over met pensioen kunnen ivm een minimalistisch leven met dat SWR geneuzel.

Dubbel modaal is netto €60k/jaar ongeveer, met een (netto) 4% SWR dus €1,5kk

[TWeaKLeGeND]

assje schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:56:
[...]


Dubbel modaal is netto €60k/jaar ongeveer, met een (netto) 4% SWR dus €1,5kk

Ja, in je eentje, samen dus 3m.

[PB-powell]

jerh schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:39:
[...]


Eh. tja wat is jong. Ik ben 53 jaar en dit jaar gestopt met werken. Eigenlijk wat onverwachts, in coronajaar nagedacht over wat ik wilde en mijn bedrijf verkocht. Dit jaar nog wat overdracht gedaan en sinds juni helemaal niks meer gedaan. Ik zit nog wel in een soort rouwfase, afscheid nemen van ondernemerschap en de verwerking daarvan, ik heb er eerder wat over geschreven, voelt een tikkie als een zwart gat. De positieve kant is echter dat ik geen (of veel minder) stress ervaar en dat een enorme positief effect op me heeft. Mijn vrouw is iets jonger, maar wil wel blijven werken, geen kinderen. Dus ik herken wel wat van je problematiek. Bij mij is dat zeker versterkt doordat ik versneld besloot om bedrijf te verkopen, had eigenlijk nog een 2 jaar door willen gaan.

Ik vind reizen leuk om op vakantie te gaan, maar na een week of 4, ook wel weer genoeg en vind vooral ontwikkelde landen leuk (voor mij geen goedkope Aziatische landen...).

Mijn advies is om vooral eerst niks te doen, afstand te nemen van wat je hebt gedaan, na te denken over wat je wilt en daar dan voorzichtig eens aan te proeven. Die 110 procent die herken ik helemaal, ik werd ergens voor gevraagd en gelukkig kwam ik snel bij zinnen, want anders was het 80 uur per week werken geworden.

Een van de problemen die je tegenkomt is dat iedereen van je verwacht dat je werkt. Je leest het hier in de reacties gelijk terug. Mensen vinden dat je moet werken en als je dat niet doet vrijwilligerswerk moet doen. Dan lever je immers een zinvolle bijdrage aan de maatschappij. Ik kijk daar heel anders tegenaan, ik heb genoeg jaren een zinvolle bijdrage aan de samenleving geleverd en fors bijgedragen qua belasting. Jij zal dat minder merken, maar ook fysiek merk je gewoon dat het minder wordt. Dat is een van mijn eerste prioriteiten nu, zorgen dat ik qua gezondheid 100 procent ben. De wegvallende hoeveelheid stress scheelt enorm. Dat is voor mij een eye-opener in de zin dat als ik weer zou gaan werken (in welke vorm dan ook) dat dit mijn gezondheid gaat belasten.

Ik ben nu aan het nadenken over wat ik wel wil, ik heb tich hobbies en een aantal krijgen nu meer aandacht en ik besteed ook meer aandacht aan mijn familie. Ik lees bij jou dat je daar ook wel wat hebt in te halen, daar zou ik dan een soort van plan maken. Wat vind jij belangrijk en waar wil jij je tijd in stoppen. En je vooral niet laten leiden door wat anderen zeggen. Een voorbeeld daarvan is dat ik tegenwoordig zeg dat ik met sabbitical ben, dat geeft minder vragen dan zeggen dat je met pensioen bent.

En ik zou inderdaad een coach zoeken, die had ik al en heeft me best geholpen en daar spreek ik ook nog mee. En luisteren naar mede "gepensioneerden", anderen hebben vaak toch een heel ander beeld dan de werkelijkheid waar je zelf inzit.


[...]


Dat is wel een tikkie vooringenomen. De meeste rijkelui zijn heel druk bezig om hun rijkdom in stand te houden...... En veel rijkelui doen van alles voor goede doelen etc, uiteraard met hun eigen drijfveren.

Het is niet zozeer dat men verwacht dat je moet werken of vrijwilligerswerk moet doen, het zit gewoon in ons als mens zijnde dat we 'iets' willen doen. Ik hoor genoeg verhalen van mensen die de eerste maanden van hun pensioen precies doen wat jij doet, weinig en lekker ontdekken wat je nou echt leuk vind. Maar na een 1-2 jaar toch erachter komen dat dat niet voldoende is en men toch iets gaat doen wat je als werk zou kunnen bestempelen.
Nou is echt niet iedereen zo, en allicht dat het voor jou (en TS) wel anders is, maar dit is wel wat ik uit mijn omgeving hoor.
Maar als TS nog zo jong is moet je ook bij jezelf ten rade gaan wat je de komende 30-40 jaar nog uit het leven zou willen halen.

[SonyEricsson]

jerh schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:39:
[...]
...............

Dat is wel een tikkie vooringenomen. De meeste rijkelui zijn heel druk bezig om hun rijkdom in stand te houden...... En veel rijkelui doen van alles voor goede doelen etc, uiteraard met hun eigen drijfveren.

Goede reactie en over het laatste. Ik kom vaak in contact met personen die een aardig fortuin hebben. Ze genieten wel van het leven, maar zijn ook vaak bezig met het uitbreiden van hun rijkdom.(waar ze dan weer teveel tijd en geld insteken) Afhankelijk van hun persoonlijkheid laten ze het vaak breed hangen of juist niet.

Ben zelf een heel introvert persoon, ik heb echt met mensen leren moeten praten om zo nog enigszin sociaal over te komen. Heb altijd gezegd dat genoeg, ook echt genoeg is. Ik hoef mijn bezittingen niet telkens te verbeteren als mijn inkomen verbeterd. Een woning van 120m2 is dan ook genoeg voor mij en hoef geen vrijstaande woning van 5 miljoen na te jagen met een BMW X7 in de garage . Ik ben niet in 1 keer door een loterij vermogend geworden dus dat speelt waarschijnlijk ook mee. Alles op standje normaal en verder leven.

[LankHoar]

Ik lees nogal veel sentiment over het niet moeten denken om nu al te stoppen met werken. Persoonlijk denk ik het volgende: het lijkt me een heerlijk gevoel om niet te moeten werken, maar te mogen werken. En of dat dan je huidige baan is, vrijwilligerswerk of een nieuw project, dat lijkt me gewoon prachtig!

[Electrowolf]

Ik heb bij een vorige baan ontslag genomen omdat ik er echt klaar mee was. Hierbij had ik niet een concreet idee wat ik wel wilde en was daardoor dus een soort van "met pensioen" omdat ik dat financieel een paar jaar kon uitzitten als ik wilde.

Echter na een maand of 4-5 was ik er wel klaar mee, dat vrij zijn. Ik ben toen gaan kijken naar dingen om te doen die ik echt leuk vind en dus niet zo zeer om het geld. Daardoor ben ik eerst een redelijk uniek vrijwillgersproject gaan doen en heb ondertussen ook een unieke baan gevonden. Daarbij kon ik mezelf weer verder ontwikkelen maar had tegelijk wel het risico is dat het falikant ging mislukken (en dus geen zekerheid). Maar door de financiële zekerheid was dat geen probleem. (Voordeel is dat er altijd wel een "ICT baan" te vinden is die minstens modaal verdient mocht de nood hoog worden.)

Je omschrijft jezelf als iemand die proactief is geweest en hart voor een onderwerp heeft. Waarschijnlijk haal je je eigenwaarde dan ook niet uit geld hebben en in luxe leven/op je kont zitten, maar haal je dat wellicht wel uit interessant werk.

Je hebt nu dus ook een kans om rustig aan te ontdekken wat voor soort werk je ook leuk vindt. Wellicht wil je een ambacht leren (met je handen enzo...) en daar iets mee gaan doen? Dus iets totaal anders dan voorheen... Of wellicht (weer) gaan studeren... Door je financiële positie kan het allemaal. En je er dan heel expliciet voor kiezen X dagen per week daar aan te besteden en de rest bv aan zorg kinderen.


Altijd leuk wanneer mensen ontdekken dat er niet alleen voor geld maar ook voor zingeving in het leven wordt gewerkt .

[Me_Giant]

Ik heb geen ervaring, maar een paar dingen vielen me op die me toch bewogen om wat adviezen te geven. In mijn studententijd heb ik wel een hele tijd niks gedaan, misschien telt dat ook nog voor iets mee

Het daadwerkelijk niets doen.

Niets doe je eigenlijk nooit, dus dat is niet de juiste benadering. Écht niks doen, bv. de hele dag gamen (dat versta ik daar dan nog wel onder) gaat écht vervelen en gaat geen goed gevoel geven. Zeker niet in combinatie met een gezinsleven. Iets doen dat wel nut heeft, in ieder geval in je eigen ogen maar liefst ook in de ogen van anderen, is wel heel prettig.

Nu is er helaas wel wat bijgekomen (...)
Alleen doordat ik nu rekening moet houden met mijn kind

Als je dat echt 'helaas' vindt, is dat iets om de komende tijd aan te werken. Je staat waar je nu staat en je hebt een kind, dus je kan niet terug. Als je het nu ervaart als een last, ga je activiteiten doen met je gezin die maken dat je het als een plezier ervaart. Ook waarderen kun je leren. Dit dus:

Nu ben ik geneigd om te zeggen dat alles in het teken zijn zijn leven staat. (...)
Dus ik kijk er ook heel erg naar uit om dit allemaal in te halen.

En dat je leven in zijn teken staat betekent natuurlijk niet dat je niks meer voor jezelf mag doen.

Ga maar uitleggen dat je al gepensioeneerd bent.

Dat lijkt me niet iets om je voor te schamen - als je dat wel doet moet je je afvragen of je het wel moet doen - en volgens mij snapt je kind het prima als je het uitlegt. Daarnaast betekent gepensioneerd nogmaals niet dat je niks zinnigs meer doet.

Mijn partner is ook gelijk gepensioeneerd, ik vermoed dat ook hierdoor frictie kan ontstaan

Ik zou zelf niet beiden thuis rond gaan hangen. Maar dat verschilt per persoon; zorg dat je je er bewust van bent als die frictie inderdaad ontstaat, dan kan je er iets aan doen. Belangrijkste is dat je beiden gelukkig bent met wat je doet (en in zekere mate ook met wat de ander doet); negativiteit gaat heel vlot afstralen.

Het gaat om prioriteiten stellen. Nu met pensioen gaan betekent niet dat je compleet kan doen wat je wil, maar daar was je al achter. Mijn advies is om te (leren) genieten van het gezinsleven, alles wat je aan kerst e.d. hebt gemist lekker in te halen en daarnaast (gedoseerd) dingen te doen voor jezelf die je altijd wilde doen. Je merkt vanzelf of je dan iets mist (zingeving, je nuttig maken), of dat het niet werkt in de thuissituatie (beiden gepensioneerd). Dan bouw je vanaf daar verder.

[ Voor 54% gewijzigd door Me_Giant op 22-10-2021 16:59 ]

[hexta]

Electrowolf schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 16:13:
Altijd leuk wanneer mensen ontdekken dat er niet alleen voor geld maar ook voor zingeving in het leven wordt gewerkt .

Dat is mooi om te zien ja Bedenk wel dat een groot deel van Nederland deze luxe uiteraard niet heeft.

Ik zou mijn linkerbal geven om nu met pensioen te kunnen gaan. Van mijn werk waar ik totaal niet meer om geef weer een heerlijke hobby maken.
Veel dingen proberen, cursussen, hobbies, creativiteiten.
En de mogelijkheid om altijd uitgeslapen en zonder veel stress aan je hoofd met je kind om te gaan is volgens mij ook veel waard.

En als dat dan gaat vervelen is de optie om te gaan werken voor zinsgeving en plezier natuurlijk fantastisch.
Part-time, iets interessants zoeken wat amper betaald, met leuke mensen werken. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.
Wat een prachtige dagdroom.

[TheZenMeister]

Ik ben zelf ook gestopt met werken en actief gaan handelen op de beurs voor een inkomen. Ik was zeevarende op de handelsvaart in Europa. Na 6 maanden thuis zitten raakte ik ontzettend depressief en vaar nu 3 maanden per jaar als een soort vakantie. Fysiek bezig zijn was blijkbaar een enorm gemis.
Het vinden van een routine was ontzettend moeilijk want er stond totaal geen druk achter. Niemand die je een goede zet geeft als je 10 seconden te laat op je wacht komt. Ik zou best langer willen varen maar helaas wilt mijn vriendin dat niet meer. Als oplossing om toch nog iets fysieks te doen heb ik in het weekend een baan bij de Mcdonalds genomen. Lekker bij de Mcdrive orders opnemen. Op de boerderij een bijbaan was helaas ook geen optie want de koninging vind de geur niet zo lekker de eerste en laatse keer toen ik thuis kwam.

In de tussentijd heb ik een persoonlijk ontwikkelingsplan geschreven gebasseerd op een persoonlijkheids test en de punten waar ik tegen aanloop met duidelijke doelen. Een van de doelen is om een organisatie te beginnen die hoogbegaafde kinderen uit arme gezinnen te ondersteunen en hun talent te gebruiken.
Een andere doel is om dakloze jongeren een kans te bieden die door jeugdzorg uit huis zijn geplaatst en op hun 18e op straat worden gezet zonder enig perspectief(In het Verenigd Koningkrijg).
Daar werk ik nu iedere dag aan met een vast rooster. Een beetje zoals we hadden op de middelbare school. Het volgen van het rooster is op zich al een hele taak.
Ik betrap mezelf nog steeds om 0955 wakker te worden, m`n badjas aan te trekken, het koffiezetapparaat start, m`n tradestation opstart en om exact 1000 tijdens de voorbeurs sessie van de Nasdaq in m`n badjas de handelsdag te beginnen. Dan zit ik van 1000 tot 0400 achter het bureau totaal gefrustreerd terwijl ik een duidelijk plan heb met duidelijke tijden wanneer de meeste kansen zich voordoen. Dat zijn hooguit 3 uren per dag. Het zijn vanzelfsprekend deze dagen waar ik niet alleen geld verlies maar ook heel veel tijd. Tijd die ik had kunnen besteden aan m`n doelen.


https://principlesyou.com/

[Honesty]

hexta schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 16:41:
[...]

Dat is mooi om te zien ja Bedenk wel dat een groot deel van Nederland deze luxe uiteraard niet heeft.

Dit is denk ik precies het probleem, of juist net niet. Er lijkt ook veel jaloezie te zijn als je nog voor de 40 bent en niet hoeft te werken(of aan 10 uur per week genoeg hebt, dat hoor je dan ook als je 10 uur werkt is dat genoeg?) Veel mensen staan ingesteld op werk, 80% vaste lasten 20% sparen voor vakantie, volgend jaar weer opnieuw, maar sommige mensen doen vaste lasten 80% en 20% sparen of zelfs 50/50. Ik voelde me met pensioen op mijn 38e en kreeg ook veel te maken met de vooroordelen.

[SonyEricsson]

barbarbar schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 11:40:
Qua basisschool kun je kijken of er een sterrenschool bij jou in de buurt is die het hele jaar onderwijs geeft en flexibel is met vakanties. Je kind zit dan niet in een vaste groep, maar volgt een eigen lesplan en is qua vakanties niet gebonden aan de normale vakanties. Je kunt de tijd dan beter zelf indelen. Je zou uiteraard ook zelf op de school kunnen helpen als wat te doen wit hebben en zo betrokken wilt zijn.

Ik vond het wel interessant en heb even wat informatie opgezocht. Veel was er overigens niet te vinden, maar het schijnt dat sinds 2019 de sterrenscholen weer zich moeten houden aan een 5 daagse schoolweek en vast vakantieperiodes.

Vond het wel grappig aangezien ik er nog nooit over gehoord had. .

[Ziewel]

Koop een digitale piano van Roland of evt. Yamaha met het klavier van een echte piano voor ca. €2.500,-. Of als je het kunt missen een echte piano met een goed silence systeem ingebouwd. En neem les van iemand die weet hoe het is om op latere leeftijd te beginnen met muzieklessen.

En dan iedere dag lekker een uurtje of anderhalf studeren, zonder dat iemand er last van heeft. Zelfs als je op middelbare leeftijd pas begint kun je toch zeker binnen 3 jaar een kerstliedje foutloos leren spelen of nog veel mooiere muziek.

Het gaat om een nieuwe wereld die je kunt openen, waar je enorm veel plezier aan kunt beleven. Verwacht niet zo zeer binnen 7 jaar een sonate foutloos te kunnen spelen, maar verwacht vooral te leren beseffen wat er zo mooi aan is.

De beste manier om je muzieksmaak te ontwikkelen is om zelf een beetje iets te proberen. En je kunt ook heel veel plezier hebben in het leerproces, zoals een sporter of een gamer kan genieten van het spel. Voor muziekles ben je nooit te oud om te starten en je kunt zelfs les krijgen via WhatsApp.

[Wolfboy]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 20:55:
[...]


Ik vond het wel interessant en heb even wat informatie opgezocht. Veel was er overigens niet te vinden, maar het schijnt dat sinds 2019 de sterrenscholen weer zich moeten houden aan een 5 daagse schoolweek en vast vakantieperiodes.

Vond het wel grappig aangezien ik er nog nooit over gehoord had. .

Toevallig heb ik hier een jaar of 2-3 geleden ook naar zitten kijken met dezelfde insteek, en bij deze school werd ons toen beloofd dat dit gewoon mogelijk was zonder problemen: https://www.vivere-ysol.nl/

Al zijn wij uiteindelijk daar niet voor gedaan aangezien het "democratisch onderwijs" als bij-effect had dat ook essentiele vakken door de kinderen zelf weggestemd konden worden mochten ze het niet interessant/leuk vinden

Leren naar je eigen interesses is prima natuurlijk, maar er zijn ook dingen in het leven die moeten. Ongeacht of je daar zin in hebt

[gambieter]

LankHoar schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 15:35:
Ik lees nogal veel sentiment over het niet moeten denken om nu al te stoppen met werken. Persoonlijk denk ik het volgende: het lijkt me een heerlijk gevoel om niet te moeten werken, maar te mogen werken. En of dat dan je huidige baan is, vrijwilligerswerk of een nieuw project, dat lijkt me gewoon prachtig!

Dit dus. Ik ben 53, heb een redelijk leuk bedrag gespaard (ik kan een aardig huis kopen zonder hypotheek nodig te hebben), ben alleen, geen kinderen, geen auto etc. Ik wil niet later dan met 60 met pensioen, eerder mag ook.

Ga ik dan stilzitten? Nee. Er is vast wel een universiteit in de buurt waar ik ga wonen die bereid zal zijn een honoraire aanstelling te geven, kan ik wat lesgeven, betrokken zijn bij onderzoek zonder te moeten werken op tijden dat ik niet wil. Vrijwilligerswerk kan ook, maar het niet meer moeten is het belangrijkste.

[Verwijderd]

thlst schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 12:15:
[...]


Welke stommiteiten zou je niet weer doen?

dat zeg ik liever niet, maar 100% op het financiële vlak. Op het persoonlijke vlak zou ik niet weten hoe het beter kon.

[phantom09]

thlst schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:25:
[...]


Alleen moet je van die 25k ook de vrh betalen. En dan heb je minder dan iemand die recht heeft op een bijstandsuitkering.

Gemiddeld gesproken behaal je 7-8% rendement als je gaat beleggen. Hiervan moet je 3% aftrekken i.v.m. inflatie en VRH. Blijft er 4% over. Dus gemiddeld gesproken klopt die 4% en hoef je niet nogmaals VRH te betalen.

[phantom09]

Verwijderd schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 09:33:
[...]


Waarom eigenlijk niet, ben er wel benieuwd naar. Ik ben er vrijwel van overtuigd dat het onmogelijk is om op zo'n jonge leeftijd op legale, ethische wijze een fortuin te vergaren waarmee je blijkbaar financieel afhankelijk wordt tenzij je rijke ouders hebt en een erfenis opstrijkt. Of was je ondernemer en heb je de toko verkocht? Dat kan natuurlijk ook. Ik ben 40, heb een redelijk goed betaalde baan, werk mij de t*ring, doe aan beleggen en wat crypto. Ik hoef niet op een houtje te bijten maar rijk? Nee, bij lange na niet. En dan "Het daadwerkelijk niets doen" Hier krijg ik echt een beetje de kriebels van. Dat je geen idee hebt wat je met je tijd aan moet geeft mij wel een beetje een beeld van het type rijkelui waar je waarschijnlijk onder zal vallen. Vrijwilligerswerk zal dan ook niet echt een optie zijn ben ik bang.

Als hij nu 40 is en hij heeft nog geen 10 jaar geleden 100 euro in bitcoin gestoken, dan is hij nu al multimiljonair. Dus het kan zekers.

Het stomme is dat ik ergens in 2012 van bitcoin had gehoort en ook wat wou kopen. Echter ben er toen niet aan begonnen, moest dacht ik een creditcard gebruiken die ik toen nog niet had.
Jammer

[phantom09]

.pointer schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 10:51:
Heb je wel eens nagedacht over een baan waar je wellicht wel veel energie uithaalt en gelukkig van wordt, maar waarbij je niet (makkelijk) in de situatie kán belanden waarbij je vakanties doorwerkt, avonden doorwerkt etc.?
Een echte 9-5 baan?

Gezien je financieel onafhankelijk bent kan je doen wat je leuk vindt. Mij zou het in de toekomst bijvoorbeeld echt leuk lijken om docent te zijn op een school. Dat is volgens velen ook hard werken, maar stelt wellicht vergeleken met jouw arbeidsverleden helemaal niets voor qua werkdruk/tijden.

Zelf zou ik denk ik zoiets zoeken. Voor het geld hoef je het niet te doen, maar wel voor je eigen levensgeluk, misschien.

Je hebt wel de nodige opleidingen/papieren nodig wil je als docent aan de slag kunnen. Zo te lezen heef hij alleen mavo4 gedaan, dus dat wordt moeilijk.

[Cyberpope]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 08:37:
Het stomme is dat ik ergens in 2012 van bitcoin had gehoort en ook wat wou kopen. Echter ben er toen niet aan begonnen, moest dacht ik een creditcard gebruiken die ik toen nog niet had.
Jammer

Sterker nog ik heb rond die koers of uiterlijk 2013 wel 5 coins gehad, beetje dit verhaal. Maar nooit meer kunnen achterhalen wie / hoe / wat waar. Vette pech en jammer. Maar waarschijnlijk had ik toch al verkocht als ze meer als 30 euro waar waren geworden. No use crying over spilled milk.

[Cyberpope]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 08:39:
[...]


Je hebt wel de nodige opleidingen/papieren nodig wil je als docent aan de slag kunnen. Zo te lezen heef hij alleen mavo4 gedaan, dus dat wordt moeilijk.

Moah, zij instromer kan snel hoor met de benodigde werkerving. Zeker op een MBO als hij succesvol geweest is in een vak. En kan ook mooi in deeltijd, remt je nog meer.

[phantom09]

<knip> Onthoudt je van medisch advies, en ga zeker geen vitamines aanraden als iemand aangeeft kanker te hebben.

[ Voor 86% gewijzigd door Ardana op 24-10-2021 20:53 ]

[phantom09]

TWeaKLeGeND schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 13:01:
[...]
Je hebt duidelijk de crypto boot gemist en dat maakt je een beetje zuur. Geen zorgen, het komt nog wel.

Het punt met crypto is, wie eerst komt maalt als eerste. Bitcoin heeft nog opwaarts potentieel, maar veel minder dan in de begin tijd. Ik zie crypto als 1 grote bak waar mensen geld in gooien en deze mensen krijgen een lot. Hoe meer geld er in gegooid wordt hoe meer je lot waard wordt. Echter op een gegeven moment krijg je een balans en heeft iedereen die graag bitcoin wil hebben bitcoin. Bitcion zal dan nog wel langzaam in waarde kunnen toenemen, maar grote stappen maken zal dan niet meer lukken.

[phantom09]

@ SonyEricsson :

Ik heb even zitten na te denken i.v.m. je vraag. Mede forumleden hebben al de nodige opties gegeven, dus ik ben bang dat ik alleen herhalingen ga doorgeven. Ik wil je wel wat mee geven voor je zoon (hoewel ik geen kinderen heb). Onderstaande is alleen een algemeen advies, geen must natuurlijk. Mocht je een andere mening hebben, dan kan dat natuurlijk.

Van belang is dat hij voldoende aandacht krijgt (maar ook niet teveel). Probeer je zoon de nodige waarden en normen te leren zodat hij respectvol is tegenover iedereen.
Probeer hem aan te moedigen voor een studie waar hij later wat aan heeft en wat hij interessant vindt.
Geef hem geen gespreid bedje maar laat hem dat zelf regelen. Dus geen grote financiele support.
Dit kan je zoon lui maken (want pappa betaalt het toch wel). Laat hem op eigen benen staan waar hij trotst op kan zijn.

Zelf ben ik momenteel in mijn optiek nog net geen FO, wel binnen een aantal jaren. Echter als ik de FO status hebt behaalt dan blijft ik toch nog een aantal jaren doorwerken. Dit om FAT fire te worden.
Gezien o.a. de vergrijzing verwacht ik dat de lasten voor iedereen zal toenemen en ik een groter bedrag nodig heb om FO te zijn.

Als ik het niveau van FAT fire bereikt heb, dan zit ik er aan te denken om nog 2 dagen per week te gaan werken. O.a. voor extra financiele zekerheid, maar ook om nog wat nuttigs te doen.
Ik weet zo nog niet exact wat ik ga doen als ik 3 dagen per week meer vrije tijd te besteden heb.
Ik zit er dan wel aan te denken om iets meer aan mijn gezondheid te doen door bijvoorbeeld te gaan wandelen, joggen, fietsen of te gaan zwemmen.

Daarnaast zou ik wat langer en vaker op vakantie willen gaan dan nu.

[Wozmro]

Hier ongeveer dezelfde leeftijd.
Financieel gaat het goed. Geen miljonair maar woning is afbetaald en portefeuille waar ik in theorie zou kunnen van leven; weinig materiële behoeften.

Op pensioen zijn zegt me weinig. Ik zit vooral met de (luxe-)vraag 'wat ga ik nog een keertje doen?'
Dit in combinatie met nogal een behoefte aan variatie en zinvol werk.
Als ik terugkijk dan ben ik nu bezig aan mijn zesde job in 20 jaar. Wel steeds in de techniek.
Ik werk graag maar dus liefst wel zoveel ik zelf wil, op mijn tempo en het moet nuttig aanvoelen.

Mijn plan is nu om nog een jaartje te blijven bij mijn huidige werkgever en om dan interim-monteur/technieker te worden met weekcontracten of zo. En dan wel zien wat het interimbureau voorstelt, dat zal niet altijd het mooiste werk zijn dat besef ik ook wel. Het zal een keertje meevallen en het zal een keertje tegenvallen... Afgewisseld met periodes van vakantie spreekt het me wel aan. Ik mik op ongeveer 50% van het jaar werken.

[DutchKel]

Ik moet wel even iets van me afschrijven. Jullie hebben het niet over een pensioen op die leeftijd. Er is geen enkel pensioen die ook maar iets uitbetaald op een jonge leeftijd.

Jullie hebben het over jong stoppen met werken. Dat is heel wat anders dan een pensioen en/of AOW.

Een pensioen is een pot die je hebt gespaard tijdens je werkleven en pas rond de 68e begint met elke maand uit te betalen.

[stobhaas]

Ik ben midden vijftig en werk fulltime bijna volledig thuis. Mijn werk is soms interessant, maar er is ook veel gedoe er er zijn verplichtingen. Ik zou financieel de periode tot mijn pensioen kunnen overbruggen.Ik heb veel hobbies en interesses en als ik vrij ben vind ik van mezelf dat ik ook nuttig moet zijn. Ik rommel daarom zo maar wat verder. Minder werken zou een optie zijn, maar ik heb nu al 128 uur per week vrij.

[Erapaz]

Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

[ansichtkaart]

Als je wil reizen met kind is dat absoluut mogelijk! ook al gaan ze al naar school!
https://wildcooky.com/ond...is-met-leerplichtig-kind/

Erapaz schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 10:19:
Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

Dat is iets wat heel fijn en romantisch klinkt tot je wereld voornamelijk uit je kind bestaat en je er achter komt hoe eenzaam dat kan zijn en hoe het totaal niet prikkelend is om te doen. Dat het voor jou een droom is maakt het niet iets wat anderen begeren!

[Rubbergrover1]

Erapaz schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 10:19:
Ik begrijp helemaal niks van dit topic. Je hebt het meest ideale wat je kunt hebben, je kunt thuis zijn en alle aandacht aan je kind besteden. Dit is iets waar velen alleen maar van kunnen dromen. En je wilt nu iets gaan doen zodat je niet bij je kind hoeft te zijn?

Volgens bij hebben we toch een hele emancipatiegolf gehad omdat vrouwen iets meer wilden dan alleen het benauwende huishouden plus thuis met de pot thee klaar zitten tot de kinderen thuis komen. Het klinkt misschien romantisch om alle tijd voor je kinderen te hebben, maar als je leven alleen om je kinderen draait, dan is de lol daar voor veel mensen snel af.

[bartvl]

En ik denk ook niet dat de kinderen daar op zitten te wachten!
Wel super natuurlijk als papa of mama thuis is als je thuis komt van school. Maar daarna wil je toch gewoon lekker zelf of met vriendjes gaan spelen?

[aawe mwan]

Iemand adviseren om „vrijwilligerswerk” te gaan doen als je jong met pensioen gaat, is te makkelijk.

Als je uitdagend vrijwilligerswerk gaat doen, loop je een zeker risico dat gebruikers bijvoorbeeld kinderen je eerlijk gaan vertellen dat je je (vrijwilligers)werk niet goed doet en daar moet je maar net tegen kunnen — eufemistisch gezegd. De backing die je vroeger kreeg vanuit het bedrijf waar je werkte komt te vervallen, dus je krijgt niet meer zo gemakkelijk dingen gedaan. Qua leeftijd ben je zo rond de 30-35 op de top van je leven, dus daar ben je overheen, wat betekent dat als je iets compleet nieuws gaat doen, je daar echt wel wat aandacht (tijd) aan moet besteden.

Ik denk dat je dan beter je normale baan wat langzamer kunt afbouwen.

[Rubbergrover1]

Hangt dit niet meer samen het de soort organisatie? Als je bij een organisatie van een paar honderd medewerkers hebt gewerkt en je gaat naar een organisatie met iets van tien medewerkers, dan zal dat altijd gepaard gaan met grote verschillen. Je zult dan inderdaad sneller in de spotlight staan en meer zelf moeten regelen. En het is uiteraard ook afhankelijk van het soort functie. Als je in je betaalde werk een anoniem radertje in het geheel was, maar bij het vrijwilligerswerk een bestuursfunctie hebt, dan is dat uiteraard anders.

Het is dan dus handig om te kijken wat bij jou 'past'. Zo denk ik dat als je 'iets' gaat doen binnen een voetbalclub met 200 vrijwilligers, je toch wat makkelijker 'anoniem' kunt zijn dan als je één van de handvol leden van de ouderraad op de lokale basisschool wordt.

[Wild Chocolate]

@SonyEricsson Ik snap op zich best dat je altijd 110% ergens voor gaat, en dat je niet 50% ergens voor wilt gaan. Juist in de consultancy / projecten lijkt het me prima mogelijk om voor de volle 100% voor ieder project te gaan, maar ondertussen wel selectief te zijn welke projecten je aanneemt. Je kan bijvoorbeeld zorgen dat je de zomermaanden en misschien december gewoon helemaal geen projecten hebt, zodat je extra tijd met je gezin kan doorbrengen (al dan niet in het buitenland).

Helemaal fantastisch toch, als je alleen projecten aan hoeft te nemen die je heel leuk lijken. En misschien zelfs eens een project tegen een lagere vergoeding doen om een beginnende onderneming een beetje op weg te helpen, of een goed doel? Gewoon omdat je daar dan een goed gevoel van krijgt, omdat het kàn!

[SonyEricsson]

phantom09 schreef op zaterdag 23 oktober 2021 @ 09:35:
@ SonyEricsson :

Ik heb even zitten na te denken i.v.m. je vraag. Mede forumleden hebben al de nodige opties gegeven, dus ik ben bang dat ik alleen herhalingen ga doorgeven. Ik wil je wel wat mee geven voor je zoon (hoewel ik geen kinderen heb). Onderstaande is alleen een algemeen advies, geen must natuurlijk. Mocht je een andere mening hebben, dan kan dat natuurlijk.

Van belang is dat hij voldoende aandacht krijgt (maar ook niet teveel). Probeer je zoon de nodige waarden en normen te leren zodat hij respectvol is tegenover iedereen.
Probeer hem aan te moedigen voor een studie waar hij later wat aan heeft en wat hij interessant vindt.
Geef hem geen gespreid bedje maar laat hem dat zelf regelen. Dus geen grote financiele support.
Dit kan je zoon lui maken (want pappa betaalt het toch wel). Laat hem op eigen benen staan waar hij trotst op kan zijn.

Dat vind ik zelf ook heel belangrijk en ben vanaf zijn geboorte eigenlijk al mee bezig. Bijvoorbeeld met merkkleding. Ik weiger dit persistent omdat ik het er gewoonweg niet tegen kan. Daarmee bedoel ik babykleding voor de Gucci logos er vanaf springen. Mijn partner heeft veel van deze kleding gekregen, deze linea recta weer weggegeven aan anderen.

Kwalitatief ja graag, dus er zijn wel merken waarbij het zeer goede producten zijn. Die koop ik graag, maar onderbroeken en hemdjes komen bij de zeeman of hema vandaan. Zelf hecht ik niet zoveel waarde hieraan, misschien reflecteer ik dat naar mijn zoon toe. Ik vind zelf dat het iets goeds is, mijn partner vind dat soms niet fijn.

Al moet ik zeggen dat ik wel iets te vaak speelgoed voor hem koop. Lego en pokemon dingen. Ook het gamen heeft hij van mij. Hij kon al vloeiend Mario kart spelen toen hij 3.5/4 jaar was en zit nu potjes Fortnite te winnen op zijn 5e. Aangezien ik een gamer ben, vroeger fanatieker dan nu vind ik dat niet erg en op zich wel goed van hem. Maar probeer hem wel uit te leggen dat het niet normaal is en niet alle kinderen thuis consoles hebben met eindeloze spellen (wat ik eigenlijk voor mijzelf koop)

Zelfontwikkeling is belangrijk en probeer hem zijn talent te laten ontwikkelen, maar blijkbaar lijkt hij veel op mij, Het is schrikbarend hoe hij op mij lijkt in veel dingen. Daarom probeer ik wat er bij mij fout ging in de opvoeding (als je van fouten kan spreken) het bij hem goed te doen.

[Hielko]

SonyEricsson schreef op vrijdag 22 oktober 2021 @ 01:43:
Wie is er hier op jonge leeftijd gepensioneerd en heeft toevallig ook nog een gezinsleven erbij? Wat vind je hiervan en wat houdt je bezig? Heb je nog tips wat ik wel zou moeten doen of rekening mee moet houden?
Mijn partner is ook gelijk gepensioneerd, ik vermoed dat ook hierdoor frictie kan ontstaan

Ik zit niet in een identieke situatie, maar ik ken wel mensen die er in zitten. Alhoewel, gepensioneerd, is denk ik niet helemaal de correctie terminologie. Wat je hebt is vrijheid om te doen wat je wilt en wellicht heeft het financieel onafhankelijk topic ook nog wel wat inzichten voor je (alhoewel het daar veel gaat over de weg er naartoe, en jij er al bent). Maar van niks doen wordt niemand blij van, en de suggesties die hier gegeven worden om vrijwilligerswerk te gaan doen of iets dergelijks, dat is mijn inziens een beetje inspiratieloos van mensen die zelf ook nog nooit deze keuze hebben gemaakt en geen goed idee hebben hoe ze dan hun tijd willen indelen. Uiteindelijk is het gewoon heel persoonlijk, en moet je iets gaan doen waar je zelf voldoening uit haalt. En dat hoeven natuurlijk niet alleen onbetaalde hobby's te zijn, je kan ook prima je eigen zaak opzetten in een richting waar je passie voor hebt. Maar dat kan niemand voor je beantwoorden, dat zal je vooral zelf moeten ontdekken. En als je natuurlijk altijd hard gewerkt hebt zonder veel tijd voor iets anders is dat inderdaad wel een spannende stap. Ik ken je situatie niet, maar je kan wellicht ook gewoon starten met 1 of 2 dagen minder werken en kijken hoe dat bevalt.

In het verlengde van die vraag, waarom is je partner dan ook gelijk gestopt met werken? Heeft ze daar goed over nagedacht dat dat ook is wat ze wil?

Overigens, met je plan om de wereld rond te reizen? Heb je daadwerkelijk al eens een grote reis van X maanden gemaakt? Want het klinkt ook een beetje als een idee dat op papier heel leuk is, maar in de praktijk wel eens tegen kan vallen. Zijn natuurlijk genoeg mensen die het fantastisch vinden, maar ik denk dat er nog veel meer mensen zijn die na een paar weken reizen ook wel weer blij zijn om thuis te komen.

[gambieter]

Het is belangrijk om met de partner te praten over de verwachtingen. Toen mijn vader met de VUT ging, had mijn moeder de verwachting dat ze eindelijk de leuke vakanties en reizen konden gaan maken die eerder niet konden. Wijlen mijn vader was juist het meest tevreden als hij thuis was, beetje tuinieren, fietsen repareren, stukjes fietsen en ontspannen. Ze hadden het nooit goed besproken en dat gaf wel wat wrijvel (en mijn vader heeft toch wel wat gereisd, maar niet omdat hij het zo graag wilde ).

[Verwijderd]

-kan weg-

[ Voor 96% gewijzigd door Verwijderd op 27-10-2021 13:06 ]

[Deruxian]

<knip> Op de man en trollen mag je achterwege laten.

[ Voor 74% gewijzigd door Ardana op 23-10-2021 15:46 ]