Frame164 schreef op donderdag 7 december 2023 @ 10:58:
[...]
Een commissie de schuld geven vind ik iets te makkelijk. Docenten zijn hoogopgeleide mensen waarvan je mag verwachten dat ze een inhoudelijke bijdrage leveren en niet domweg uitvoeren wat een commissie zegt. Het zijn geen productiemedewerkers die zich moeten conformeren aan een productieproces wat in de soep loopt als je niet exact de voorgeschreven werkzaamheden verricht.
Ik moet hier gewoon op reageren. Eigenlijk wil ik niet met anekdotes reageren maar ik kan me niet inhouden

. Ik heb 10+ jaar in het (HBO) onderwijs gewerkt (2 verschillende hogescholen). Daar is een Master vereist om les te mogen geven. Methodes waren er in mijn vakgebied (ICT) niet of nauwelijks. Dus al het materiaal mag je zelf ontwikkelen. Dus je zou zeggen: de voorwaarden voor goed onderwijs zijn er: docenten met praktijkervaring, hoogopgeleid (master), geen voorgeschreven methodiek.
Echter, het management is imho nooit bezig met de voorwaarden creëren om docenten hun werk goed te laten doen, maar elke twee tot vijf jaar wordt er een nieuwe (werk) vorm gecreëerd waarin we worden geacht het werk te doen. Van een blokkenmodel naar een semestermodel naar experimentele onderwijsvormen. Fontys is wel de beruchtste en heeft een aantal keer het nieuws gehaald:
*knip*https://www.volkskrant.nl...s-zoveel-stress~bf4fc58d/
Veranderen van onderwijs kost onwijs veel tijd en energie en gaat ten koste van de inhoud. Als docent sta je al vaak 20+ uur voor de klas en wordt er van je verwacht het onderwijs te ontwikkelen, je vak bij te houden (wat nogal vaak verandert in de ICT), extracurriculaire activiteiten te doen, 10+ stagiaires te begeleiden en ga maar zo door. Dan heb je na een aantal jaar je vak in orde, genoeg toetsvragen, oefenmateriaal om het uit te kunnen voeren dan is toetsen ineens fout en moet je programmatisch gaan toetsen of het onderwijs gaan flexibiliseren. Google zelf maar op deze onderwerpen als je niet weet wat het is. Het komt erop neer dat je als docent geen kennis meer overdraagt maar de student alles zelf via projecten bij elkaar harkt en je dan als docent onevenredig veel tijd kwijt bent om te bepalen of die enorme dossiers aan werk voldoen aan de vooraf opgestelde "leeruitkomsten".
Je hebt geen keuze. Je moet er aan meedoen want het management beslist dit, of de directie omdat ze zien dat er teveel uitvallers zijn of teveel herkansers en hiermee kun je bijvoorbeeld studenten een heel semester opnieuw te laten doen (30 EC of niets) ipv ze losse toetsen te laten halen. Op papier is dit efficiënter. Ik laat het aan de lezer over of dit echt zo is. Of de student hier ook blij mee is laat ik ook maar in het midden.
Misschien ben je geen productiemedewerker maar er is gewoon geen manier meer om je werk goed te doen. Laat staan om jezelf te ontwikkelen je vak bij te houden.
Fast forward: ik ben trainer geworden bij een ICT bedrijf. Ik kreeg gewoon maanden de tijd om mezelf voor te bereiden, materiaal te ontwikkelen, een enorm scholingsbudget (want we moeten de besten zijn dus ik moet mezelf blijven ontwikkelen) en ik mag gewoon weer kennis overdragen.
Inmiddels ben ik daar ook weg want we zijn aan het emigreren en houden nu een tussenjaar waarbij ik met het hele gezin reis. Dus nu school ik zelf de kinderen! Volgende anekdote:
Materiaal van school meegekregen: alleen maar redactiesommen. De kinderen vinden het verschrikkelijk, ik vind het verschrikkelijk, en de normale aritmetiek loopt onwijs achter. Daarnaast staan de boekjes vol met vage termen als "hoeveel geld heeft jantje
ongeveer na 10 jaar rente". Zowel ik als de kids lopen vast op het woord ongeveer. Ik leer ze maar "foute" truukjes als staartdelen, kruislingsvermeningvuldigen, "delen is vermenigvuldigen met het omgekeerde" automatiseren etc. wat ze op school nauwelijks nog doen. De kinderen hebben het gevoel dat ze iets leren en ze gaan heel hard vooruit. Ik schud het allemaal uit m'n mouw, kost me veel tijd want ik heb dus geen correct materiaal mee maar ze verslinden de kennis.. maar wat ze nou op school uitvoeren? Ben ik nou de laatste generatie die "gewoon" heeft leren lezen en schrijven en rekenen? Waarom kan ik het gewoon uit m'n mouw schudden en doet de bevoegde docent hier niets mee wiens vak het is?
Ondertussen scoorden m'n kinderen al die jaren op A niveau in de CITO toets maar kennen ze heel veel basale rekenmethoden niet. Dus ik dacht dat het goed ging maar eigenlijk vind ik iets anders. Ze zijn vrij slim maar ik ben wel met m'n neus op de feiten gedrukt over wat ze eigenlijk nog krijgen op school. Ook slimme kinderen komen nergens als je ze niet het juiste aanbiedt.
Ik kan nog wel veel meer schrijven. Over het feit dat docenten alleen nog maar methoden volgen en zelf niet meer hoeven nadenken. (en in mijn geval het niet mogen of niet gefaciliteerd worden). Over het schrikbarende kennisniveau van de docenten zelf. Of de enorme overprikkeling die je nu hebt op school: mobieltjes, digibords, filmpjes, media, ipads, chromebooks, leerpleinen, planboarden, weektaken, kanjertrainingen, parro berichten, voortgangstoetsen, nog meer toetsen, en de coolste traktatie hebben. Het lijkt cool maar het maakt het zo gefragmenteerd en van concentratie vasthouden is nog nauwelijks sprake van. Hoe kun je als docent de focus nog vasthouden als je zoveel diverse dingen moet doen en zoveel uren per week voor de klas moet staan? Er is ook geen keuze dan het boekje volgen anders word je zelf gek. De beste leraren verdwijnen dan ook uit het onderwijs omdat ze zelf niet kunnen bepalen hoe ze hun werk doen. Ik zie het overal gebeuren.
Er is zoveel mis met het onderwijs dat ik niet eens meer weet waar ik moet beginnen. Ik zou graag lesgeven, dat is m'n passie, maar ik kan er gewoon niet meer naar terug.
[
Voor 1% gewijzigd door
Touchdomex op 13-12-2023 19:10
. Reden: Archive link hersteld naar originele ]