Furion2000 schreef op vrijdag 9 juli 2021 @ 12:07:
[...]
Dit topic gaat over ICT banen (positie), waar de flexibiliteit in veel gevallen wel bestaat. Mentaliteit is dus zeker de doorslaggevende factor en ik kan het alleen maar eens zijn dat het individu zichzelf het meest belangrijk moet vinden. Dat hangt wel enorm samen met die mentaliteit.
Ik zie dus weinig tegenargumenten, zelfs vooral overeenkomsten als we het hebben over ICT banen. Misschien jij ook als je het los ziet van de zorg? Toen ik het schreef dacht ik namelijk niet aan de zorg, dat bruggetje maak je zelf dan toch?
Klopt, dat bruggetje maak ik zelf omdat ik het er niet helemaal mee eens ben dat die flexibiliteit in de ICT vanzelfsprekend is, en dat je er met de juiste mentaliteit voldoende controle kunt nemen over je werkomstandigheden.
Daarbij hink ik ook op de gedachte dat mensen die niet de mentaliteit hebben om voor zichzelf te kiezen, "beschermd" of "geholpen" moeten worden om de transitie te maken.
Ik denk daarbij specifiek aan jobs in bijvoorbeeld callcenters (alhoewel dat misschien niet echt ICT is) of functies die meer customer-facing zijn waar de werkgever de werknemer actief en nauwlettend monitord(dt/t?), en er niet een direct opstapje is naar beter werk voor werknemer.
Ik zie in je profiel dat jij net als ik ook in de software development zit en met redelijk populaire tech, en wij hebben op dit moment de luxe om tegen onze werkgevers te zeggen "voor jou tien andere (werkgevers)". Maar ik heb ook oudere collega's die zich de laatste 10+ jaar helemaal ingegraven hebben met T-SQL en andere tech die niet makkelijk over te dragen is naar een andere software development omgevingen. Was dat wijs van ze om zich in te graven? Nee! Don't put all your eggs in one basket. Maar dat zijn wel mensen die NU kwetsbaarder zijn en afhankelijker zijn van hun huidige werkgever.
En daar zit 'm voor mij de parallel met de zorg. Die kwetsbaarheid en afhankelijkheid.
De kernconcepten voor geluk in werk zijn autonomie en controle (wat jij ook in je voorbeeld beschrijft), en dat is in onze arbeidsmarkt die steeds meer vraagt om specialisatie niet vanzelfsprekend. Ook niet in software land. Denk aan het verschil in een job waar je alleen maar bezig bent met bugfixes af te tikken en aan het modderen bent in de legacy code van je 20 voorgangers, tegenover een job waarbij je hele nieuwe features aan het maken bent, tot aan het opzetten van een nieuw project/prototype en aan het uitzoeken bent welke tech daar bij past. Ook daar zit heel veel variatie, en als je dan zo'n ouwe rot bent die alleen maar T-SQL kent en legacy aan het onderhouden bent, dat is (naar mijn mening) niet heel inspirerend.
Het grootste probleem is ook niet "mijn werk is klote", maar "mijn werk is klote,
EN ik zit er in vast". En puur kijkend naar het welzijn van het individu, mogen die mensen van mij best wel een zetje in de rug krijgen.
In het grotere plaatje besef ik me best dat het "klote werk" ook gedaan moet worden om de zaak draaiend te houden, en liever iemand anders dan ik.
Ik moet weer terug denken aan de uitspraak van een collega die zei: "ik ben de verlosser. Ik verlos mensen van hun klote klusjes door dat weg te automatiseren, zodat ze leuke en zinvolle dingen kunnen gaan doen". Helaas wordt die visie niet overal even breed gedragen/uitgevoerd