heuveltje schreef op dinsdag 1 juni 2021 @ 11:57:
[...]
Ik heb dus een 5e keer afgereden, met als enige idee "ik faal toch, beschouw dit maar als een dure rijles.dan kan ik daarna het rijk aanvragen.
Het kon me dus niet heel veel boeien, en dat was blijkbaar de reden waarom ik dat examen dus ook probleemloos gehaald heb
Ik weet niet hoe dat je helpt, maar proberen het te relativeren helpt. Het is niet meer als een rijles. als je die foutloos kunt, kun je ook je examen foutloos.
De vierde keer was mijn instelling ook dat ik het toch nooit zou halen. En hopelijk met een faalangst/staatsexamen beter zou gaan. Of dan maar gewoon geen rijbewijs. (Ik was er inmiddels al zo lang mee bezig dat de noodzaak er niet meer was.)
Toen perfect gereden, geen commentaar at all. Was echt een bizarre ervaring.
Helaas heb ik aan een van mijn eerste rijinstructeurs een autorij trauma overgehouden, want niets was goed, ik reed te hard, of te zacht. Ik trok te snel op, ik trok te langzaam op. Ik remde te langzaam, ik remde te hard. Ik reed teveel naar links, ik reed teveel naar rechts. Ik schakelde te vroeg, ik schakelde te langzaam...
Achteraf snap ik zijn preken wel over hoe vrouwen niet konden rijden, en hij oh zo geduldig was, en elke vrouw wel kon leren autorijden, het duurde alleen altijd wat langer, minstens 100 lessen voor de meeste vrouwen.
Ja op die manier wel ja! Geen idee hoe anderen dat bij hem volhielden, ik stapte volledig gesloopt elke keer de leswagen uit, en uiteindelijk ook emotioneel gesloopt. Dat was exit lessen een tijdlang.
Dat gevoel dat je het niet kunt, is wat dat betreft wel gevaarlijk. Het heeft bij het hervatten van de lessen, bij een andere instructeur lang geduurd, voordat ik weer enig zelfvertrouwen had. En daarna lukte dat examen helaas niet.
En nu rijd ik als stadsinwoner veel te weinig. En als ik rijd zijn het altijd lange stukken voor werk en vakantie en dan kom ik alsnog volledig gesloopt uit de auto. Ik ben nog altijd bang dat ik het verkeerd doe, of iets over het hoofd zie. Die rijinstructeur, en mijn eigen interne criticaster, waren geen handige combi. Ik betrap mijzelf er regelmatig op, dat ik nog steeds constant bezig kan zijn met of ik niet teveel links of rechts rijd. Terwijl de meeste mensen helemaal niet netjes in het midden in het wegdek rijden. Dus waarom zou ik daar in godesnaam wel de hele tijd mee bezig moeten zijn?
Werk ik voornamelijk voor de logistieke sector. Dus vraag ook vooral niet hoe het ging, toen ik na jaren niet gereden te hebben, voor een rookhok vol met chauffeurs, een auto moest inparkeren. Of hoe hard ze hebben gelachen bij het proberen er weer uit te komen

(Terwijl dat soort dingen in mijn eerste lessen perfect gingen.)
Mocht je het straks wel halen, @
meisje321 , probeer zoveel mogelijk te gaan rijden. Automatiseer en internaliseer het, zodat enige rijangst geen vat op je kan krijgen. Er zijn zoveel idioten op de weg, en mensen die de meest rare dingen doen. Jij mag er daar best ook eentje van zijn. Je hoeft het niet perfect te doen. (Mocht dat een van je zwaktes zijn, met betrekking tot het rijden.)