ybos schreef op zondag 21 maart 2021 @ 10:13:
Vervelend maar ik zie wel soort excuusgedrag.
Je haalt er allerlei privezaken bij, maar hoe lullig ook, als je dit niet hebt aangegeven op het werk, kunnen zij niets aan jouw prive situatie doen. Daarnaast geef je zelf niet aan de prive situatie de kwaliteit van het werk negatief heeft beinvloed, want je zegt zelf dat je werk gewoon goed is, dus dat argument kan van tafel.
En ziek melden omdat je het niet eens bent met je beoordeling en op arbeidsconflict laten uitdraaien

Sorry, maar dat vind ik een kansloze actie. Volgens mij is ziekmelden terwijl je niet ziek bent maar een beetje pissig gewoon werkweigering, lijkt me niet handig.
Goed dat je je oude leidinggevende gesproken hebt, die geeft een aantal juiste tips.
Hierboven ook een aantal goeie tips.
- huidige werk voldoende? dan kan je nooit een slechte beoordeling krijgen;
- huidige teamleider had eerder signalen moeten geven dat hij vond dat t niet lekker ging, dat kan niet zomaar ineens...
Je kan sowieso bezwaar aantekenen tegen je beoordeling en met HR in gesprek gaan.
Ik denk dat je even eea moet laten bezinken en dan bedenken wat je gaat doen.
Introvert of niet, ziek melden en de boel laten klappen is niet de juiste weg...
Hier ben ik het volledig mee eens. Jammer dat dit lijkt te verdrinken in de overige reacties.
@TS: Ik vind de je in je startpost ook in de verdediging zitten en excuusaandragend. In mijn beleving heb je dus ergens het idee dat je niet je beste zelf hebt laten zien afgelopen jaar. Jouw manager had hier zeker een rol in moeten hebben, maar jij net zo goed. Kijk even goed naar waarom jij vind dat je juist zit in jouw "onzichtbaarheid":
En verder heb ik bij mijn (senior) collega gedurende afgelopen jaar een aantal keren aangegeven: ik heb op dit moment niets liggen om te doen. Heb jij iets liggen waar ik mee kan helpen? En vervolgens kreeg ik als antwoord, sorry, nee, ik heb niets voor je liggen op dit moment.
Mijn senior collega is ook degene die vaak contact heeft met andere afdelingen, ook omdat hij al een stuk langer bij het bedrijf werkt. Daarnaast wil ik hem niet passeren als ik zelf bij andere afdelingen zou gaan vragen of er nog hulp nodig is.
Je had dus vrij weinig te doen. Je hebt het dus "een aantal keer gevraagd" en daar heb je het bij gelaten omdat je hem niet wilde passeren (dit bekruipt mij als dat je het wel ok vond zo). Op z'n minst had je het bij je leidinggevende aan kunnen kaarten dat je te weinig te doen hebt, maar dat er geen ander werk is.
Verder ben ik van karakter behoorlijk introvert, dus dat speelt ook mee.
Ok? Dus je houdt er niet van in de spotlight te staan. Je had best via je manager aan kunnen geven dat je werk tekort kwam. Hem ken je, dus dat hoeft niet ontwennig te zijn.
Ook gaf hij (mijn leidinggevende) aan dat ik het moest zien als een wake-up call en had hij het over "zachte heelmeesters maken stinkende wonden", daarom wilde hij mij door een slechte beoordeling te geven mij aan het werk en denken zetten. Ik zie dit echter anders (heb ik nog niet bij hem aangegeven), ik zie het eerder als demotiverend en voel onrechtvaardigheid (mede omdat mijn andere collega als beoordeling "goed" had gekregen, die min of meer hetzelfde werk als ik doe).
Niet jezelf vergelijken met jouw collega. Hij doet niet hetzelfde werk en je weet niet wat hij eventueel extra of anders heeft gedaan.
Plus we werken sinds vorig jaar maart zo goed als volledig vanuit huis.
Jij. Ik. En de rest van de wereld. Hier ben je niet uniek in.
Ik heb daarnaast een dochter met een beperking die in het speciaal onderwijs zit, dus zij had met huiswerk ook de nodige begeleiding thuis nodig.
En dit heb je gedaan onder werktijd? Had je daar duidelijke afspraken over met je manager? Want zo klinkt het niet.
En daarbij privé begin vorig jaar de nodige stress gehad doordat bij mijn vrouw haar baarmoeder verwijderd moest worden, ondanks dat wij nog een kinderwens hadden.
Dat is verschrikkelijk heftig en dat zal flinke stress hebben gegeven. Ik hoop dat het goed gaat met jou en je vrouw. Ik zou denken dat jouw manager hier vanaf wist en je daar ook nimmer en tenooit op zal afrekenen.
Toevallig gisteren had ik mijn vorige leidinggevende telefonisch gesproken.
Hij had enkele jaren geleden dezelfde leiddinggevende die ik nu heb, en kon het niet goed met hem vinden. Verschil van inzicht, waardoor hij na een arbeidsconflict uiteindelijk uit dienst is getreden.
Hij adviseerde mij 2 dingen te doen: terugspelen op eigen werkzaamheden, hoe zijn die beoordeeld? En als 2e, wel een goede in mijn ogen: de bal terugspelen door te vragen wat heb jij gedaan om mij het afgelopen jaar te coachen?
Want van coaching heb ik eigenlijk het afgelopen jaar niets/weinig gemerkt.
En dat laatste valt je manager aan te rekenen. Maar dat maakt niet ongedaan dat jij onzichtbaar bent geweest. Zo'n jij-bak is een zwaktebod. Hij is jd manager, niet je persoonlijk begeleider.
Ik heb sowieso komende week nog een gesprek met mijn senior collega en een dag later met mijn leidinggevende hoe we het nu gaan aanpakken
Goedzo! Doorpakken
maar op dit moment overheerst bij mij grote teleurstelling en boosheid over de in mijn ogen slechte beoordeling.
Ik wil sowieso bezwaar aantekenen en ben niet van plan om voor akkoord te tekenen, omdat ik het met deze beoordeling niet eens ben.
Je hoeft niet te tekenen. "Gezien, niet akkoord" is best. Zelf weten. Alleen dit lijkt me toch niet de voet waarop je verder wil? Ga het gesprek aan. Als zij de beoordeling niet aanpassen, spreek concreet af wat er nodig is zodat die uit je dossier gaat.
Ik kreeg van mijn vorige leidinggevende het advies om mij voorlopig nog niet ziek te melden, hoewel dat wel mijn 1e gevoel was, maar verstandig is dat (zeker op dit moment) niet.
Zwaktebod. Nooit doen. Ik zie ook niet waarom je je na zo'n lange arbeidsrelatie ziek zou melden vanwege een slechte beoordeling. Als hij zo onjuist is, dan kost het 0 moeite om recht te trekken.
Stel we komen er na vervolggesprekken niet uit, wat kan ik in jullie ogen het beste doen?
Ziek melden en dan laten uitdraaien op een arbeidsconflict?
Hoe zit het in zo'n geval met recht op WW en transitievergoeding als je op een gegeven moment toch uit elkaar gaat?
Je bent zes stappen te ver. Ga eerst eens het gesprek aan. Je hebt koud een slechte beoordeling gehad en jij staat al met één voet buiten de deur. Laat alles wel vastleggen en naar je mailen oid. Bij duidelijke afspraken hoort verslaglegging.
Alles bij elkaar denk ik echt dat het een gebrek is aan communicatie tussen jou en je manager. Begin daar eens. Je bent boos en teleurgesteld. Alleen ik vind je eerste reactie van de schuld bij alles leggen behalve jezelf niet de juiste. Ga eens bij jezelf ten rade en wees eerlijk en hard. Ergens denk ik dat je weet dat je beoordeling geen absolute verrassing is...
Overigens doe ik niets af aan een achterlijke opmerking als "ik wil je motiveren met een slechte beoordeling". Dat is kul. En dat mag je best aankaarten. Maar het gaat in de eerste aanzet om jou en je inzet.