Hoe werkt dat?
Het Centraal PlanBureau gebruikt twaalf verschillende modellen en een Data Science Team om de economie te modelleren. Als een politieke partij hun verkiezingsprogramma wil laten doorrekenen, wordt het eerst beleidsmatig getoetst en daarna in 1 of meer van deze modellen gestopt.Sommige van deze modellen zijn boekhoudkundig (vergelijkbaar met een Excel werkblad), andere proberen na te bootsen hoe een aantal Nederlanders zich in deze nieuwe situatie gaan gedragen: hebben ze na 4 jaar nog werk of zijn ze werkloos geworden, hoe hoog is hun inkomen, enzovoorts.
Eerst stopt het CBS de aangeleverde cijfers in de boekhoudkundige modellen, om te kijken of het betaalbaar is. En eventueel kunnen ze het modelleren, om in kaart te brengen wat het effect daarvan op de middellange termijn is.
Een voorbeeldje
Ik vroeg me af, of je bijvoorbeeld het basisinkomen in dit model zou kunnen stoppen. En dat kan inderdaad:Op de pagina van het CPB vinden we dat echter niet terug. Wel zien we daar een paar andere interessante modellen: SAFFIER II, MICSIM en MIMOSI. Laten we daar eens naar kijken.Het CPB voerde alle gegevens in in hun MIMIC-model, dat de basis is van al hun doorrekeningen. Het model MIMIC wordt gebruikt voor langetermijnanalyse van beleid met betrekking tot belastingen, sociale zekerheid en arbeidsmarkt.
De rekenmodellen
SAFFIER II
Dit is dus het boekhoudkundige model wat wordt gebruikt om regeerakkoorden door te rekenen. Hier is de uitleg (pdf). Maar dat zegt niets over de effecten van deze maatregelen. Daarvoor komen we bij de volgende twee modellen terecht.SAFFIER II wordt gebruikt voor analyses en ramingen voor de Nederlandse economie op korte en middellangetermijn. Lees voor een uitgebreide beschrijving van dit model: SAFFIER II: 1 model voor de Nederlandse economie, in 2 hoedanigheden, voor 3 toepassingen. Sinds mei 2010 gebruikt het CPB het macro-econometrische model SAFFIER II. Het CPB gebruikt SAFFIER II voor kortetermijnramingen zoals CEP en MEV en voor middellangetermijnanalyses, zoals de doorrekening van het regeerakkoord. SAFFIER II is een geactualiseerde en gemoderniseerde versie van zijn voorganger: SAFFIER. Omdat het model niet fundamenteel is gewijzigd, is de modelnaam gehandhaafd. Het model wordt vooral gebruikt voor analyses en ramingen op korte en middellange termijn. SAFFIER is ontstaan uit integratie van de modellen SAFE en JADE en bouwt op deze modellen voort. Bij de integratie is getracht de relatief sterke eigenschappen van beide te behouden en in SAFFIER te verwerken. Op hun beurt bouwden SAFE en JADE weer voort op hun illustere voorgangers, zoals FKSEC, FREIA en KOMPAS.
MICSIM en MIMOSI
Het model MICSIM wordt gebruikt voor de langetermijnanalyse van wijzigingen in het belasting- en sociale zekerheidsstelsel. Met MICSIM kunnen de langetermijneffecten van maatregelen in het stelsel van belastingen, uitkeringen, toeslagen en subsidies op de overheidsfinanciën, de inkomensongelijkheid, de werkgelegenheid en de productiviteit integraal worden gesimuleerd. MICSIM is een microsimulatiemodel. Voor ruim 100.000 personen in huishoudens wordt de arbeidsparticipatie-beslissing gemodelleerd. Voor huishoudens met kinderen jonger dan 12 jaar wordt daarnaast ook de keuze voor formele kinderopvang gemodelleerd. De gedragsreacties zijn bepaald met behulp van een grote en rijke paneldataset voor de periode 2006-2009. De eigenschappen van het model zijn getoetst aan de uitkomsten van quasi-experimentele studies. MICSIM wordt beschreven in een CPB Achtergronddocument. Een uitgebreide set van varianten is te vinden in Kansrijk Arbeidsmarktbeleid.
Deze modellen zijn zo te zien de opvolgers van het MIMIC model dat gebruikt is om de effecten van een basisinkomen door te rekenen. Er worden een paar honderdduizend mensen in een virtuele omgeving gestopt om te kijken wat ze in een bepaalde situatie gaan doen. The Sims SimCity 2000 SimNederland 2020, dus.Het model MIMOSI wordt gebruikt voor de berekening van (mutaties in) het reëel beschikbaar inkomen van huishoudens, de gemiddelde arbeidskosten, wig en replacement rates. Het microsimulatiemodel MIMOSI geeft bij ramingen en beleidsanalyses een beeld van de koopkrachtontwikkeling voor circa 85.000 kernpersonen plus hun huishoudensleden (in totaal ongeveer 240.000 personen). Het is een simulatiemodel waarmee de koopkrachteffecten van beleid doorgerekend kunnen worden. Daarnaast wordt MIMOSI ook ingezet voor de raming van de loonvoet. De microdata zijn afkomstig uit het InkomensPanelOnderzoek uit 2010 (IPO2010). Een deel van de gegevens (zoals de deeltijdfactor, informatie over woon-werkverkeer, jaarlijkse huur, leeftijden en vermogensbestanddelen) is bijgeschat uit andere bronnen. MIMOSI wordt beschreven in CPB Document 161.
Heel leuk. Ik ben benieuwd of ze ook een visualisatie hebben en hoe die er uit ziet.
Conclusie
Het doorrekenen van een verkiezingsprogramma is dus in eerste instantie gewoon een stukje boekhouden, om te kijken of het ook klopt. In mijn voorbeeld van een basisinkomen krijg je dan zoiets als dit. (Dit voorbeeld betaalt het in zijn geheel van de inkomstenbelasting en is dus praktisch gezien niet realiseerbaar, maar dat is hier niet relevant.)Om dan echter te kijken wat het effect hiervan zou zijn, zou je het in die simulaties moeten stoppen. En dan is het natuurlijk de vraag hoe realistisch die gesimuleerde personen zich gedragen.