CurlyMo schreef op zondag 31 mei 2020 @ 21:08:
[...]
Juist door nu je kosten te verlagen kan je zo'n klap opvangen.
Een gelukkige voortzetting van gezinsleven in tijden van crisis, zoals bij het verliezen van een baan, is vele malen meer waard dat het volledig kunnen betalen van een studie. Een gedwongen verhuizing of stress in huis om financiën hebben veel meer impact op een kind dan het leenstelsel zal hebben. Dan gaat dat spaargeld oorspronkelijk bedoeld voor je kinderen er maar aan.
Volledig eens.
Komt bij: je hebt alleen last van het leenstelsel als ze in Nederland gaan studeren. Dat is een keuze. Nederland was altijd al een van de duurdere landen in Europa qua studiekosten (collegegeld, onderdak, overige voorzieningen/kosten), maar een ooit riante basisbeurs compenseerde dat zeer aardig, waardoor het netto niet bovengemiddeld duur was.
Die rekensom is nu volkomen scheef geworden: de kosten zijn flink gestegen, terwijl de beurs weggevallen is. In vergelijking met UK valt het nog mee, maar in vergelijking met vrijwel elk ander land in EU is het fors duurder. Tegelijkertijd is het onderwijs steeds meer geinternationaliseerd, is het steedds makkelijker geworden elders te studeren. In Belgie kun je sowieso met de Nederlandse taal terecht, maar daarbuiten genoeg landen met onderwijs op minimaal vergelijkbaar niveau met NL gegeven wordt in het Engels, en een van de voordeligste plekken is buurland Duitsland, waar je wel Duits moet kennen en kunnen, maar dat zou haalbaar moeten zijn met een beetje voorbereiding. Uiteraard ga je meer reiskosten hebben bij studeren in het buitenland, maar zolang kindlief niet per se ieder weekend met vuile wasgoed bij hotel mama hoeft te staan gaan die extra kosten lang niet het verschil opmaken, dat over vier of vijf jaar studie makkelijk in de tienduizenden EUR loopt. Bovendien is internationale ervaring een grote pre, zowel bij het solliciteren als bij het functioneren in een multinational omgeving.
Nu, ik heb makkelijk praten, ik heb in verschillende landen gewoond en gestudeerd, m'n dochter - de eerste die zal gaan studeren - zit nu al in een ander land dan NL (en heeft voorheen in weer twee andere landen gewoond), dus drempels zijn laag en m'n twee zoons die wel in NL wonen vinden het volstrekt normaal om grensoverschrijdend te leven. Maar ook als je dat allemaal niet met de paplepel meegekregen hebt, is het de moeite waard om je er in ieder geval in te verdiepen. Als je (beter: je kinderen) ervoor kiest, levert het meerwaarde tegen een lagere prijs, kies je het niet, dan ben je in ieder geval bewust van de meerprijs die je in NL betaalt - en is het ook beter te onderbouwen dat die 'luxe' met een lening gefinancieerd wordt. Als een van m'n kinderen per se in NL wil studeren onder huidige omstandigheden is dat ook mijn insteek: bekostigen tot op het niveau dat het elders zou kosten (voorzover dat ons lukt), de rest leent hij er maar zelf bij.
Mbt sparen - nauwelijks, alleen wat geld dat m'n dochter uit het nalatenschap van m'n wijlen moeder staat op een spaarrekening. Voor de rest hebben we het niet krap, maar betalen we honderden EUR per maand aan buitenschoolse opvang. Wat overblijft gaat richting hypotheek aflossen - 3% niet hoeven te betalen is beter dan 0% positieve rente. Komt bij: door versneld afbetalen gaat de maandpremie omlaag. Dat geeft ruimte, mochten we er ooit financieel minder vrolijk voor komen te staan. Zodra we geen kinderopvangkosten meer hebben gaan we er qua besteedbaar inkomen fors op vooruit. Dat wordt het moment om te kijken naar mogelijk sparen (al zitten we op dat moment al met studiekosten dochterlief, dus mogelijk pas sparen voor de jongens als zij afgestudeerd en onafhankelijk is).