Pietervs schreef op maandag 23 maart 2020 @ 00:14:
Nogmaals, lees mijn eerdere posts er maar op na: het gaat om duidelijkheid. Alleen mensen testen waarvan je al weet dat ze ziek zijn vertelt niks over de verspreiding van de ziekte, hooguit iets over mogelijke mutaties.
Bij mensen die opgenomen worden heeft testen juist wel zin, want daar kun je je beleid er op aanpassen. Vergeet niet, mensen zijn ziek door meer dan alleen COVID-19. Het kan net zo goed influenza, een bacteriële verwekker of wat dan ook zijn. In het ziekenhuis is het beleid daarop anders, in het ziekenhuis heeft testen dan ook zin.
Binnen een regio heeft testen eigenlijk alleen zin indien met contact onderzoek besmettingen herleidbaar zijn tot een bron. Indien dit niet het geval is, dan kun je wel testen, maar kun je er vervolgens toch helemaal niets mee. Want wie is de persoon die de ander besmet heeft, indien persoon A en B beide positief testen? Je weet het niet, dus komt het er op neer dat je beide personen al hun contacten moet gaan monitoren dan wel testen. En indien daar weer een positief contact bij gevonden, idem dito. Want we weten namelijk nog steeds helemaal niets over het beloop.
Het aantal mensen dat je moet monitoren dan wel testen in een dusdanig scenario is gewoonweg onhandelbaar. Mensen verkijken zich er al snel op hoe klein de wereld eigenlijk is.
De situatie is totaal niet meer te vergelijken met een situatie waarin een patiënt 0 bekend is en je vanuit die positie kunt gaan testen, en contact onderzoeken hoeft te beperken één richting uit.
Pietervs schreef op maandag 23 maart 2020 @ 00:14:Ook belangrijk om te weten natuurlijk. Maar als je de verspreiding wil afremmen (of nog liever: stoppen) zul je toch ook duidelijk moeten hebben hoe het virus zich door de bevolking heen beweegt. En dan zijn de richtlijnen van het RIVM wel belangrijk, maar niet voldoende: daar heb je testen voor nodig.
Hoe het virus zich door de bevolking beweegt is ook prima af te lezen uit ziekenhuisopname statistieken en een meer beperkte test populatie. Het is gewoon een vorm van een steekproef. Je mag dan wel niet de absolute aantallen kennen, maar dat is dan ook niet noodzakelijk gezien het geen verdere implicaties heeft.
Verspreiding beperk je namelijk niet met een test. Laat staan dat je het virus stopt met een test. Een test is geen medicament, een test is geen vorm van bevolkingsparticipatie.
Ben je een zorgmedewerker? Indien nee, dan blijft namelijk gewoon het advies van het RIVM zoals eerder aangegeven staande. Mijd sociaal contact, werk zoveel mogelijk vanuit huis, social distancing.
Binnen de zorg vormen wij een potentiële risicofactor omdat wij niet ten alle tijden aan social distancing kunnen doen richting de patiënt. Ook kunnen wij niet in dusdanige mate thuiswerken zoals vele andere beroepsgroepen dit kunnen. Dus in dat geval heeft testen zin, want het heeft beleidsconsequenties. Ben je positief? Dan kun je thuis gaan werken. En daarmee komt het eigenlijk in de praktijk in zekere mate neer op indien je positief bent, dat je je conformeert aan het RIVM beleid voor de algemene bevolking.
Dus nogmaals, wat gaat de test in jouw geval nu echt voor verandering brengen? Je benoemd duidelijkheid. Maar duidelijkheid voor wie? Voor de patiënt? Wat doe je dan met die informatie? Gezien tests vals negatief kunnen zijn, betekent ook een negatieve test dat je nog altijd als COVID-19 verdacht beschouwd bent in deze tijden en derhalve binnen behoort te blijven.
Duidelijkheid voor de gezondheidszorg? Wij hebben geen tests nodig van de algehele bevolking om te weten dat dit probleem speelt. Wat wij nodig hebben is voor de bevolking om zich te conformeren aan het RIVM beleid en binnen te blijven bij slechts de minste en geringste symptomen, zich te houden aan social distancing, zoveel mogelijk thuis te blijven werken en niet samenscholen.
Dan kunnen we wel bij heel Noord-Brabant bijvoorbeeld aan de deur aanbellen om tienduizenden tests af te nemen om aan te tonen dat er mogelijk aldaar 20.000 extra mensen besmet zijn, maar wat ga je doen met die informatie? Behoudens dat je een groep GGD medewerkers in een risico positie hebt gebracht door in contact te komen met duizenden besmette individuen?
Staan we er dan ineens beter voor in Nederland omdat we veel getest hebben? Veranderd het iets aan de beleidsadviezen om binnen te blijven, sociaal contact te mijden, social distancing toe te passen, etc?
Ik ben oprecht benieuwd wat je denkt dat er zou gaan veranderen voor
jouw situatie of dat van
jouw familieleden, indien tests plaatsgevonden hadden.