Divak schreef op woensdag 18 september 2019 @ 08:44:
Volgens mij zijn we het met zijn allen eens, maar is de TS nog niet overtuigd. Het is echt te weinig. Je vergeet inderdaad de zorgverzekering, evt. eigen risico, andere verzekeringen. Vakanties, kleding, witgoed, inrichting, gadgets, stappen, een keertje pizza bestellen. Ook als je zuinig leeft zou ik niet zo op het randje willen zitten.
De verhouding tussen je netto inkomen en vaste lasten is te klein. Ik zou zeker maximaal 1/3 van je netto inkomen als kale huur rekenen. Dan maar geen hippe studio in Rotterdam (ik vind het overigens erg veel geld om te slapen in je keuken).
Ach, om het in een ander daglicht te plaatsen.
Mijn eerste baan gaf mij circa 1950 netto. De huur kaal was 750 in de maand in Rotterdam. En in tegenstelling tot TS woonde ik hier niet alleen. Maar had ik een partner. Een partner zonder inkomen. Dit betekend dus 2x zorgverzekering om te betalen, voor andere verzekeringen even wat bedragen te verdubbelen. Uitgaven voor boodschappen etc. x2. Desalniettemin, ik leef nog steeds heb nooit een huurachterstand gehad en heb zelfs in die periode ook nog gewoon geld opzij kunnen zetten om een beetje te sparen.
Het is nu echt niet alsof het onmogelijk zal zijn om met het salaris van TS de voorgestelde woning te bekostigen. En vergeet ook niet, dat het leven binnen het centrum van Rotterdam je ook nodig wat kosten kan besparen. Zo heb je echt 0,0 meerwaarde aan een auto indien je binnen het centrum woont en binnen de stad werkt. Je kunt alles te voet en op de fiets. Dit scheelt al aanzienlijk. Indien je ergens buiten het centrum voor 150 euro minder gaat wonen, maar dit vervolgens kwijt bent aan de maandelijkse kosten voor een auto, schiet je er uiteraard nog steeds niets mee op.
Ook kun je in het centrum van Rotterdam indien je het een beetje handig aanpakt echt super voordelig zijn qua boodschappen. Brood, fruit en groente allemaal op de markt kopen. Zeker in het begin toen wij er nog redelijk op moesten letten wat onze uitgaven waren zaten er zo dagen tussen waarin onze dagelijkse uitgaven aan eten zo'n 3 euro p.p. kon zijn. En het is daarmee nu niet alsof ik destijds qua recepten zoveel anders at dan nu. Ik betaalde enkel niet de meerprijs die je in de supermarkt kwijt bent. Zo kocht je bijvoorbeeld geen 3 chilli pepers voor een euro, maar kocht je er een stuk of 50 voor een euro of 2 en vries je ze in.
Verder weet ik niet in wat voor een branche TS werkzaam is, maar een beetje afhankelijk daarvan kunnen de kosten ook nog redelijk beperkt worden. Indien jij je niet 'representatief' hoeft te kleden, maar simpelweg gewoon bedrijfskleding aan kunt trekken, zoals bijvoorbeeld binnen de gezondheidszorg, kun je ook op zaken als kleding echt aanzienlijk besparen. Ja, je kunt jeans kopen voor 130 euro, een paar schoenen erbij voor 150 euro, een polo voor 60 euro, een riem erbij voor nog eens een euro of 30 en wat merk ondergoed en blije sokken voor circa 20 euro. Maar voor het gelijke bedrag van 390 euro kun je ook een stuk of 10 - 15 volledige outfits kopen bij winkels als de Zeeman, Action, etc.
Per maand hielden wij, let wel dus met zijn twee, alsnog circa 10 euro over. Daar kwam nog eens bovenop vakantiegeld en eindejaarsuitkering. In totaal circa 4000 per jaar aan spaargeld om weg te zetten voor onvoorziene kosten. Vakanties zijn de eerste jaren beperkt gebleven tot dagjes weg in Nederland, maar om eerlijk te zijn maakt dit het er ook niet direct minder op.
Als TS zou ik enkel wel wachten tot het contract voor de baan / aanstelling eerst geregeld is, en pas daarna over te gaan tot het betreden van het huurhuis. Daarnaast is een tweede natuurlijk ook, wat is verder het vooruitzicht qua loonontwikkeling. Ook dit hebben we eigenlijk weinig idee van bij TS.
Indien hij verwacht om per jaar circa 150 euro netto in de maand erop vooruit te gaan dan is het een en ander natuurlijk ook maar van korte duur en zal het probleem om van relatief weinig rond te komen zich al snel uitfaseren.