Mag wel een pietseltje minder: de leerplicht heeft ontzettend veel gebracht, en heel veel mensen schieten er wel wat mee op.
Ik ben voor het wat bijstellen en verruimen van de regels (met meer mogelijkheden tot alternatieve vormen van onderwijs) maar doe niet alsof het allemaal onzin is, want dat is het niet.
Ik deel echter de zorgen van @
GlowMouse over taalgebruik. Groep 3 draait bovenal om de basis van rekenen, lezen en schrijven te leren. Wij hebben vanuit huis ondersteund wat we konden (dagelijks bij het slapengaan voorlezen, dagelijks lezen oefenen totdat dat beetje begon te vlotten, daarna schrijven), maar bulk van het werk werd op school gedaan, en waar iedere keer op gehamerd werd door de juf was dat consequent, correct taalgebruik essentieel was.
Wat een onnodig dramatisch gedoe van die juf? Dat is niet zo hoor. Wat voor kinderen belangrijk is voor de taalontwikkeling is vooral veel taal. En dan vooral creatief, rijk taalgebruik in hun omgeving, en verder de mogelijkheid om zich expressief uit te drukken en te communiceren.
Voorlezen en taalspelletjes zijn helemaal leuk en hartstikke zinvol... Het oefenen van lezen en schrijven is soms een beetje schipperen. Voor sommige dingen hebben ze namelijk gewoon een bepaalde rijpheid nodig. Niet alleen in het lezen of schrijven, maar ook in het abstracte denken en motorische vaardigheden en nog het een en ander. Je kunt met veel oefenen en ploeteren wel het eea omhoog krikken, maar meestal is het niet zo nodig en maakt een kind die sprong uiteindelijk vanzelf. Voor de latere leesvaardigheid en schrijfvaardigheid maakt het vaak niet uit (als er rekening gehouden wordt met de diversiteit in ontwikkeling, en een kind later op eigen tempo die stappen alsnog kan maken. Wat in klassikaal onderwijs helaas niet altijd zo is trouwens.)
Een kind neemt bewust maar vooral ook onbewust alles over van hun omgeving en als je zelf (onbewust) slordig bent in je taalgebruik gaat het kind dat ook overnemen. Dat speelt in 'normale' situatie ook, maar wederom: grootste deel van de tijd zit kind op school en kunnen veel van de fouten die je als ouder maakt eruitgehamerd worden.
Wat een afschuwelijke en ook ontzettend gedateerde visie op onderwijs trouwens, 'eruithameren'. Het roept associaties op met linkshandige kinderen die met een liniaal werd afgeleerd om links te willen schrijven. Met het stigmatiseren van andere talen en dialect, waarna goedwillende ouders hun kinderen probeerden op te voeden in 'ABN' waar echter de finesses uit verdwenen waren omdat het niet hun eigen taal was. Gevolg: streektalen verarmd zijn, maar de taalontwikkeling van de kinderen ook minder.
Daarnaast hebben we nog met eveneens harde hand om Dove mensen hun gebarentaal te ontzeggen. Met eveneens schade voor de taalontwikkeling.
Inmiddels weten we dus dat dat niet goed is en niet de weg is. Bied kinderen veel aan, het hoeft niet perfect, bied ze mogelijkheden en aandacht, en het meeste komt vanzelf. Daar hoeft niets uitgehamerd te worden en ook niet ingeprent. Je hoeft geen perfect voorbeeld te zijn, je hoeft niet elke fout aan te wijzen, of alles te corrigeren. Wees gewoon een empatische ouder die het leuk vindt om met kinderen te praten en zoveel komt vanzelf... (met het schoolaanbod van de wereldschool als een mooie achtervang om te zorgen dat ze daarna weer in het klassieke onderwijs instromen - maar dat is ook maar hoe we het onderwijs nu hebben ingericht.)
En.. een jaartje meer of minder is zeker aan het begin ook helemaal niet erg. Leerlingen in een klas verschillen al vrij veel van leeftijd. Het is ook geen wedstrijd, je hoeft niet als eerste klaar te zijn... geen nood. Een liefdevol thuis (waar dan ook, en dat kan ook een camper of een zeilboot zijn) zijn belangrijker.