De Rikster schreef op maandag 1 juli 2019 @ 15:25:
[...]
Dat is een beetje een dooddoener aangezien ook hier alle misgelopen onderhandelingen (en bijbehorende positieve dan wel negatieve aspecten) uit voortkomen.
[...]
Je vertelt het hier mooier dan de bonden zelf welke voornamelijk bezig zijn om op een Calimero-achtige wijze de onderbuikgevoelens van de (met name potentiële) achterban aan blijven spreken en juist een splijtzwam zijn ipv tot een oplossing ter beider gewin te komen.
[...]
Zolang het wordt voorgespiegeld als een probleem
tussen in plaats van een oplossing welke de werkgever en -nemer
gezamenlijk moeten oplossen houden ze zichzelf wel in stand voorlopig.
[...]
Polarisatie, onjuiste voorstelling van zaken en onderbuik bespelen. Lijden tgv een bonus is als je het gewoon zo noemt natuurlijk vrijwel onmogelijk.
[...]
Vandaar ook dergelijke regelingen, dat vervolgens de chronisch zieken en rechtmatig zieken er bij de haren worden bijgesleept als 'benadeelden' geeft ook wat te denken.
[...]
Ook dit staat er geheel los van, dit heeft niks te maken met de juistheid van een ziektemelding. Het tegenovergestelde zelfs aangezien dit onder de streep uiteindelijk voor zowel de werkgever, en mogelijk de werknemer bij weinig verzuim, financieel beter uitpakt dan te pas en te onpas arbodiensten rond te sturen.
Daar verschillen we dan in mening.
“Tot nu toe zijn alle rechten en plichten die jij en ik als werknemer of werkgever hebben verkregen door deze bonden.”
Jij vind mijn eerste statement een dooddoener, maar dan begrijp je mijn tekst niet, ik zeg alle rechten en plichten dus zo wel negatieve en positieven aspecten.
“In mijn ogen hebben ze geen twijfelachtige positie maar zijn ze ervoor om te zorgen dat er met respect en op gezonde manier kan worden gewerkt, en er een bilaterale overeenkomst is tussen werkgever en werknemer welke voor beide zo gunstig mogelijk is.”
Kan ook de omgedraaide statement maken dat jij ze te negatief ziet, bonden zijn er in eerste instantie voor de werknemers, om hier met de werkgevers tot een overeenkomst te komen. Dat bonden soms hard inzetten is omdat werkgevers soms hard hun hakken in het zand zetten.
Het mes snijd aan twee kanten.
“Zolang het wordt voorgespiegeld als een probleem tussen in plaats van een oplossing welke de werkgever en -nemer gezamenlijk moeten oplossen houden ze zichzelf wel in stand voorlopig.”
Uhmm nee ze spiegelen niets voor, als werkgevers en werknemers organisaties er niet uit komen dan is er een probleem.
Dan moet je inderdaad op zoek naar een oplossing.
Maar problemen in deze sfeer creëren beide kanten niet enkel de bonden.
Ze zijn er als buffer en safeguard voor de werknemers.
Laatste jaren hebben, na de crisis hebben bijna 80 % van de bedrijven loonsverhogingen tegen gehouden onder het mom van de crisis, slechte cijfers enzovoort, terwijl directeuren en CEO’s door de crisis jaren heen gewoon verhogingen kregen. Zou jij niet willen dat een organisatie welke voor jouw en je collega rechten opkomt gaat strijden voor gelijke proportionele verhogingen.
Zij zijn de spreekbuis voor de werknemers, dus wat is er zo gek aan dat ze opkomen voor hun achterban, en hun ook raadplegen wanneer nodig?
“Polarisatie, onjuiste voorstelling van zaken en onderbuik bespelen. Lijden tgv een bonus is als je het gewoon zo noemt natuurlijk vrijwel onmogelijk.”
Dat vind jij, en het is geen onderbuik gevoel.
Zo’n systeem werkt dat in de hand.
En lijden tgv een bonus is niet onmogelijk.
Mensen die gevoelig zijn voor financiële stimulans in dit geval een bonus voor het niet ziek zijn, zullen gaan werken om die bonus toch te bemachtigen.
Dit heet in normale termen lijden. Waarom omdat ze het anders niet krijgen.
Dus zo wel financieel lijden wanneer je ziek bent, en als je doorwerk terwijl je ziek bent lijd je ook.
Het is een paradox waar je dan in terecht komt, en er is geen goede keuze te maken.
Als een werkgever zo’n systeem handhaafde zijn er geen “dergelijke regelingen”.
Er zijn geen safeguards voor chronisch zieken en rechtig zieken.
Je bent voor een werkgever ziek of niet.
Dit is zijn bonus aan jouw als je niet ziek bent, en dus per definitie is de zieke de lul.