Ex wil tot op heden schuld niet aflossen

[sambalbaj]

console schreef op woensdag 5 juni 2019 @ 09:24:
Nou een hoop reacties zo te zien, ik probeer hieronder zoveel mogelijk antwoorden op de vragen te geven;

• Wij waren in gemeenschap van goederen getrouwd.
• Er zijn (gelukkig) geen kinderen in het spel.
• Ja ik verdien meer, en dat heb ik altijd al gedaan.
• Lening was o.a. voor het verbouwen van de woning (woning ik heb overgenomen) en hebben mijn ouders samen aan ons geleend.
• Ze heeft altijd in de huishouding gewerkt, waarvan de laatste jaar van onze relatie neer meer. Tijdens de scheiding heb ik haar toen proberen te helpen om een baan te bemachtigen, zelfs met haar een CV opgezet met haar werkverleden erop. Alle sollicitaties die ze had, heeft ze telkens afgezegd. Daarna heeft zij letterlijk gezegd; ik ga niet werken. Punt. Hierdoor heeft zij een andere CV aangeleverd (aan de gemeente/bijstand) dan de CV die ik met haar op heb gezet. Daar mist het gedeelte waar ze jaren in de huishouding heeft gewerkt (hier ben ik achter gekomen).
  
  Daardoor ben ik juist minder gaan werken (net voordat alles bijna afgerond was en berekend was), nu betaal ik 819 Euro en anders was dat 1470 Euro p/m geweest. Ik ga niet voor iemand betalen die de hele dag op zijn/haar kont zit en makkelijk aan het werk kan.
• Geld inhouden op de alimentatie kan/mag helaas niet.
• Ze heeft nu ook al geruime tijd een nieuwe vriend, die er wel erg vaak is van wat ik gehoord hebt. Daarnaast is ze op vakantie geweest naar een warm land met haar nieuwe vriend (prima natuurlijk, dat gun ik haar van harte). Maar als je daar wat euro’tjes uit kunt geven, kan je dat ook aan mij en/of mijn ouders.
• Waarom zou ik het kwijt moeten schelden? Als het andersom was geweest, had ik het zeker terug moeten betalen.
  
  Daar tegenover staat natuurlijk wel, als ik het kwijtscheld dat ik geen energie er meer in hoef te steken. Wat natuurlijk ook wel wat waard is, dan ben ik zeker grotendeels met jullie eens.
  
  Het is dan meer een gevoel van; het is niet rechtvaardig.

Denk dat ik z’n beetje wel alles hebt beantwoord. Zo niet dan mag je mij hier op wijzen.

Wat nog ontbreekt is wat er nou precies op papier gezet is over de lening die jullie aangingen met je ouders.

Ook zie ik in de reactie nog niet dat het je al duidelijk is dat de gehele schuld ook jouw schuld is en niet slechts de helft. Dat jullie die verdeling in het echtscheidingsconvenant gemaakt hebben is enkel tussen jullie, daar staan je ouders helemaal buiten.

Ik krijg eigenlijk de indruk dat het ook helemaal niet om die schuld of het afbetalen gaat maar vooral over hoe je naar de hele houding van je ex kijkt ook op andere vlakken en dit nou ofwel de spreekwoordelijke druppel is ofwel een mogelijkheid voor een stok.

[Roenie]

Sjoerd001 schreef op woensdag 5 juni 2019 @ 17:05:
....Positief trouwens dat ze een nieuwe vriend heeft, dan kan ze binnenkort dag zeggen tegen de partneralimentatie, gaat ze misschien wel samenwonen en kan ze haar bijstand gebruiken voor de aflossing aan jou

Die bijstand krijgt zij dan waarschijnlijk ook niet meer (afhankelijk van wat die vriend verdient).

Pizza_Boom schreef op woensdag 5 juni 2019 @ 23:34:
[...]
Ik ken ze hoor, ploegendienst met knap salaris en dan in scheiding, vrouw die het vertikt om te werken. Man stopt met ploegendienst: "Hele ploegentoeslag naar mijn ex, dan werk ik mijzelf ook niet meer aan puin."

Door je eerste vier woorden klinkt het alsof je dit fout vindt. Nu kan ik mij die reactie heel goed voorstellen. Waarom werken voor iemand die te lui is om zelf de handen te laten wapperen.

De kans lijkt mij klein dat je ouders dat geld ooit nog eens terug zien, gezien haar instelling en inkomen.

Meer 'winst' (financieel en genoegdoening) is denk ik te halen bij de besparing op je alimentatie door samenwonen. Ik zou haar daarom helemaal met rust laten, geen communicatie meer. Dan is voor haar de drempel om samen te gaan wonen lager, want zij waant zich onbespied en kun je proberen de alimentatie naar beneden te krijgen.

[Pizza_Boom]

Roenie schreef op donderdag 6 juni 2019 @ 08:47:
Door je eerste vier woorden klinkt het alsof je dit fout vindt. Nu kan ik mij die reactie heel goed voorstellen. Waarom werken voor iemand die te lui is om zelf de handen te laten wapperen.

Ik vind het wel logisch, eigenlijk. Je gaat jezelf toch niet de pestpokke werken in ploegendienst voor een figuur dat niet wil werken?

[Lollercopter]

Had je partner nooit werk in die 9 jaar dat jullie samen waren, of is ze hulp behoevend of iets dergelijks ? Gezien jullie geen kinderen hebben (gelukkig !) is dat wel bijzonder natuurlijk.
Als er geen speciale omstandigheden zijn dan is het de hoogste tijd dat ze de handjes eens laat wapperen en dan zou ik er zeker achter dat geld aan gaan (neem contact op met je advocaat).

[Z___Z]

Pizza_Boom schreef op donderdag 6 juni 2019 @ 09:05:
[...]
Ik vind het wel logisch, eigenlijk. Je gaat jezelf toch niet de pestpokke werken in ploegendienst voor een figuur dat niet wil werken?

Het lijkt me dat je al weet dat je partner een ijverig persoon is of lui is voordat je met hem/haar gaat trouwen.

[Verwijderd]

Lollercopter schreef op donderdag 6 juni 2019 @ 10:11:
Had je partner nooit werk in die 9 jaar dat jullie samen waren, of is ze hulp behoevend of iets dergelijks ? Gezien jullie geen kinderen hebben (gelukkig !) is dat wel bijzonder natuurlijk.
Als er geen speciale omstandigheden zijn dan is het de hoogste tijd dat ze de handjes eens laat wapperen en dan zou ik er zeker achter dat geld aan gaan (neem contact op met je advocaat).

Dit vind ik ook wel bijzonder eigenlijk.
Dat voelt toch al niet goed, als je nauwelijks iets bijdraagt aan het welzijn van het gezin? Het huishouden (voor 2 personen) is nou niet bepaald een dagtaak. Als er dan geen andere redenen zijn om niet te werken, dan gaat het toch wel aardig richting "liever lui dan moe".

Gevoelsmatig zou ik:
- Voorlopig het aflossen van de schuld bij je ouders door je ex even in de ijskast parkeren. Bespreek dit ook even met je ouders, zodat ze weten dat je een oplossing wil maar dat je even radiostilte wil tussen jullie en ex.
- Mezelf terugtrekken en voorlopig het contact waar ook maar mogelijk vermijden en al zeker niet over het afwikkelen van financien gaan praten / schrijven.

Zoals hierboven ook al door iemand aangegeven: je ex moet jou niet meer als drempel gaan zien in het ontwikkelen van haar nieuwe relatie. Het afbouwen van de partneralimentatie vanwege een nieuwe partner gaat je veel meer opleveren dan het terugvorderen van die 3750 euro. Daarvoor moet jij gewoon even uit beeld nu.

[t_captain]

console schreef op woensdag 5 juni 2019 @ 09:24:
Nou een hoop reacties zo te zien, ik probeer hieronder zoveel mogelijk antwoorden op de vragen te geven;

• Lening was o.a. voor het verbouwen van de woning (woning ik heb overgenomen) en hebben mijn ouders samen aan ons geleend.

Tegenover de schuld staat de toegenomen waarde van de woning. Naar alle waarschijnlijkheid is deze waardestijging verdeeld, dan is het verdelen van de bijbehorende schuld niet meer dan fair.

• Ze heeft altijd in de huishouding gewerkt, waarvan de laatste jaar van onze relatie neer meer. Tijdens de scheiding heb ik haar toen proberen te helpen om een baan te bemachtigen, zelfs met haar een CV opgezet met haar werkverleden erop. Alle sollicitaties die ze had, heeft ze telkens afgezegd. Daarna heeft zij letterlijk gezegd; ik ga niet werken. Punt. Hierdoor heeft zij een andere CV aangeleverd (aan de gemeente/bijstand) dan de CV die ik met haar op heb gezet. Daar mist het gedeelte waar ze jaren in de huishouding heeft gewerkt (hier ben ik achter gekomen).

Dat is nu haar probleem en de taak van UWV om achter haar aan te zitten.

• Geld inhouden op de alimentatie kan/mag helaas niet.

Behalve als je ouders via een deurwaarder loonbeslag leggen haar partneralimentatie. Op bijstandsniveau zit je snel aan de beslagvrije voet, maar een aantal tientjes kunnen ze er maandelijks wel uithalen.

• Ze heeft nu ook al geruime tijd een nieuwe vriend, die er wel erg vaak is van wat ik gehoord hebt. Daarnaast is ze op vakantie geweest naar een warm land met haar nieuwe vriend (prima natuurlijk, dat gun ik haar van harte). Maar als je daar wat euro’tjes uit kunt geven, kan je dat ook aan mij en/of mijn ouders.
• Waarom zou ik het kwijt moeten schelden? Als het andersom was geweest, had ik het zeker terug moeten betalen.

Als je het vermoeden hebt van een gedeeld huishouden, zou je een recherchebureau kunnen inhuren. De uitkomst van hun onderzoek kun je eventueel gebruiken om de hoogte van de alimentatie ter discussie te stellen.

Pas echter op met het delen van informatie UWV en de sociale dienst. Als je ex-partner gekort wordt op haar bijstand, dan kan dat misschien "eerlijk" voelen. Maar voor jou heeft het geen enkel voordeel en mogelijk zelfs een risico dat jij het gat mag vullen.

[Yowzawood]

Ik blijf me altijd een beetje verbazen over dit soort threads... zeker op een tech forum, maarja.

Vindt het ook allemaal een beetje vallen in de categorie "mosterd na de maaltijd".... Blijkbaar is het in 9 jaar samenwonen niet gelukt ook maar enig vermogen op te bouwen maar alleen schulden, anders was deze schuld wel verrekend bij het uit elkaar gaan. Getuigd al niet van erg goed inzicht in de financiën.

En dan zal naar verwachting de schuld aan de ouders ook wel niet formeel zijn vastgelegd met een hoofdelijke aansprakelijkheid van beiden. Leuk die opname in een convenant (dat geen enkele waarde heeft behalve tussen de 2 ex-partners) maar als je op dat moment geen harde afspraken maakt of kan maken is het gewoon einde verhaal. En dat weet de ex natuurlijk ook we, die houdt je gewoon aan het lijntje.... probeer maar eens te incasseren. Zelfs als er al een bindende overeenkomst zou zijn is er van een kale kip , zeker zonder een afgesproken aflosschema, niets te plukken.

Het moment om er iets mee te hebben gedaan was op het moment van uit elkaar gaan, nu ben je (of eigenlijk je ouders) in de praktijk helaas gewoon te laat.

[ Voor 6% gewijzigd door Yowzawood op 06-06-2019 12:07 ]

[Standeman]

Z___Z schreef op donderdag 6 juni 2019 @ 10:26:
[...]

Het lijkt me dat je al weet dat je partner een ijverig persoon is of lui is voordat je met hem/haar gaat trouwen.

Ja, want gedrag is in beton gegoten en mensen veranderen nooit.

[Laurensius88]

Yowzawood schreef op donderdag 6 juni 2019 @ 12:04:
Vindt het ook allemaal een beetje vallen in de categorie "mosterd na de maaltijd".... Blijkbaar is het in 9 jaar samenwonen niet gelukt ook maar enig vermogen op te bouwen maar alleen schulden, anders was deze schuld wel verrekend bij het uit elkaar gaan. Getuigd al niet van erg goed inzicht in de financiën.

Dat vind ik wel erg kort door de bocht. Misschien hadden ze meer schulden die ze eerst af wilden lossen.
Misschien hadden ze een perfect inzicht in de financiën, maar kwam het gewoon beroerd uit..

[GrooV]

Yowzawood schreef op donderdag 6 juni 2019 @ 12:04:
Ik blijf me altijd een beetje verbazen over dit soort threads... zeker op een tech forum, maarja.

Vindt het ook allemaal een beetje vallen in de categorie "mosterd na de maaltijd".... Blijkbaar is het in 9 jaar samenwonen niet gelukt ook maar enig vermogen op te bouwen maar alleen schulden, anders was deze schuld wel verrekend bij het uit elkaar gaan. Getuigd al niet van erg goed inzicht in de financiën.

En dan zal naar verwachting de schuld aan de ouders ook wel niet formeel zijn vastgelegd met een hoofdelijke aansprakelijkheid van beiden. Leuk die opname in een convenant (dat geen enkele waarde heeft behalve tussen de 2 ex-partners) maar als je op dat moment geen harde afspraken maakt of kan maken is het gewoon einde verhaal. En dat weet de ex natuurlijk ook we, die houdt je gewoon aan het lijntje.... probeer maar eens te incasseren. Zelfs als er al een bindende overeenkomst zou zijn is er van een kale kip , zeker zonder een afgesproken aflosschema, niets te plukken.

Het moment om er iets mee te hebben gedaan was op het moment van uit elkaar gaan, nu ben je (of eigenlijk je ouders) in de praktijk helaas gewoon te laat.

Je kan toch kapitaal en schulden hebben, je kan zelfs netto in de plus staan en nog schulden hebben. Dat staat volledig los van elkaar

[Helixes]

console schreef op woensdag 5 juni 2019 @ 09:24:

• Ze heeft altijd in de huishouding gewerkt, waarvan de laatste jaar van onze relatie neer meer. Tijdens de scheiding heb ik haar toen proberen te helpen om een baan te bemachtigen, zelfs met haar een CV opgezet met haar werkverleden erop. Alle sollicitaties die ze had, heeft ze telkens afgezegd. Daarna heeft zij letterlijk gezegd; ik ga niet werken. Punt. Hierdoor heeft zij een andere CV aangeleverd (aan de gemeente/bijstand) dan de CV die ik met haar op heb gezet. Daar mist het gedeelte waar ze jaren in de huishouding heeft gewerkt (hier ben ik achter gekomen).
  
  Daardoor ben ik juist minder gaan werken (net voordat alles bijna afgerond was en berekend was), nu betaal ik 819 Euro en anders was dat 1470 Euro p/m geweest. Ik ga niet voor iemand betalen die de hele dag op zijn/haar kont zit en makkelijk aan het werk kan.

Ik ben er verder natuurlijk niet bij betrokken, maar hier wringt de schoen wel een beetje. Begrijp ik nu goed dat het wel rechtvaardig is de partneralimentatie met € 651 per maand te verlagen, maar het is dan weer niet rechtvaardig dat ze de schuld niet terug betaald?

Ik kan me voorstellen dat zulke zaken kwaad bloed zetten. Jouw principes botsen met haar financiën. Zowel hier, als in het terug betalen van de schuld.

• Waarom zou ik het kwijt moeten schelden? Als het andersom was geweest, had ik het zeker terug moeten betalen.
  
  Daar tegenover staat natuurlijk wel, als ik het kwijtscheld dat ik geen energie er meer in hoef te steken. Wat natuurlijk ook wel wat waard is, dan ben ik zeker grotendeels met jullie eens.
  
  Het is dan meer een gevoel van; het is niet rechtvaardig.

Nogmaals. In eerste aanleg is het aan je ouders om te besluiten wie wat precies betaald. Je hebt eerder aangegeven dat jij het niet rechtvaardig vindt dat zij deze schulden niet ingelost krijgen. Het kan natuurlijk zijn dat je ouders je alsnog verantwoordelijk gaan houden voor die schulden, maar niets wat je hebt gezegd wijst in die richting.

Ik vrees dat je de moral high ground hebt opgegeven door minder te gaan werken. Daardoor denk ik dat jouw bemiddelingen weinig zinvol gaan zijn - immers, in de ogen van je ex zul je de aanstichter zijn van een grote korting op haar vrij besteedbare inkomen. De uitweg ligt voor de hand: heronderhandeling van de alimentatie op basis van meer gewerkte uren, met daarin besloten een afspraak over aflossing van deze schulden. Ik vermoed echter dat je dat niet wilt doen - of beter gezegd, niet in het straatje past van je plan haar weer aan het werk te krijgen.

Mijn advies: laat het hier alsjeblieft bij. Zeg je ouders dat de schulden zijn gesplitst, en dat je denkt dat jouw bemiddelingen verder niets zullen gaan uithalen. Als je ècht met je ouders te doen hebt, dan zou je haar schuld geheel of gedeeltelijk aan ze kunnen aflossen - wellicht op het moment dat je weer meer gaat werken.

[shadowlyse]

Je ouders zijn de schuldeiser. Als zij hun geld willen is het aan hun om dat op te eisen bij de schuldenaar. Als jij de schuld van je ex hebt voorgeschoten aan je ouders dan is er sprake van subrogatie. Jij treedt in de plaats van de oorspronkelijke schuldeiser. Als de schuldeiser echt echt het geld wil opeisen dan zal de schuldeiser eerst moeten bewijzen dat er een schuld is (bv de bankoverschrijving) en dan kan via de rechter de schuldenaar gedwongen worden om te betalen. Wordt het het vonnis niet nagekomen dan kun je gaan denken aan het leggen van beslag op uitkeringen, spullen etc. Het probleem is echter dat een beetje advocaat en deurwaarder en het griffierecht voor de rechtbank vrijwel evenveel kosten als de schuld. Dat is nog los van de vraag hoeveel energie al het gezeik erom heen gaat kosten.... Ik snap dat het steekt dat je ex de hele dag niets doet, jouw alimentatie opstrijkt en lekker met haar nieuwe liefde de bloemetjes buiten zet. Nu kun je twee dingen doen. 1) jezelf opvreten over hoe kut en onrechtvaardig het allemaal is of 2) je verlies nemen, accepteren dat het kut is veel geld heeft gekost maar dat je ervan geleerd hebt en dat je nu qua relaties en geld een stuk wijzer bent en je richten op een nieuwe leuke toekomst met eventueel een nieuwe partner....

[FlowSnake]

@Helixes stel dat die alimentatie gebleven was zoals oorspronkelijk, en stel dat mevrouw wel van plan was de schuld te betalen. Dan is de conclusie dat TS dus feitelijk de schuld betaalt, en daarna mevrouw er een heel net netto inkomen opna houdt voor niets.

Ik denk juist wel dat TS principes erop nahoudt. Ik vermoed dat de kwade zin juist na de scheiding is ontstaan door dergelijke instelling. Maar, ja, hoe dit dan al die jaren ervoor niet boven is komen drijven, begrijp ik niet. Maar je hebt ze er tussen zitten.

[joopv]

Alles vergeten en laten zitten heeft het voordeel dat je haar uit je hoofd (en hart) kunt zetten, dat je geen contact meer met haar hoeft te houden, zodat ook een emotionele band (voor zover nog aanwezig) tot rust kan komen.

Zodat je verder kunt met je leven. Een nieuwe relatie gaat het gegarandeerd niet leuk vinden als er nog verwikkelingen zijn met een vorige partner.

[Helixes]

@FlowSnake: TS geeft bewust een deel van zijn potentiële inkomen op uit principiële overweging richting zijn ex (aangenomen dat inderdaad alles waar is wat er tot nu toe gezegd is). Ik weet niet wat hij nu doet met zn vrije tijd, maar dat klinkt net zo goed als kapitaalvernietiging als dat het wegstrepen van die lening zou zijn. Het tegenargument is natuurlijk dat de onwelwillendheid van de ex te gaan werken net zo goed kapitaalvernietiging is, maar daar heeft TS dan weer geen invloed op.

Ik zie een patstelling in deze zaak. Ex is waarschijnlijk boos over kunstmatige verlaging van de alimentatie door het opgeven van gewerkte uren door TS (hoewel er allicht nog andere angels in die echtscheiding en daaropvolgende overeenkomst zitten). TS is boos over onwelwillendheid van ex een baan te zoeken, en onwelwillendheid in die lening tegemoet te komen. Gezien de gezette pionnen, kom je daar naar mijn beste inzicht alleen uit met mediation (immers, de handtekening onder de scheidingsakte zijn al gezet). En de mediator zal beide partijen vragen water bij de wijn te doen - allicht met een voorstel die vergelijkbaar is met de mijne.

Anyway. Dit is een scheiding waar het bloed en venijn tussen de regels door te proeven is. Dat ga ik niet kunnen oplossen in een T.net forum discussie. Dus, tenzij er iets heel dramatisch verandert, is dit mn laatste post hier

[ Voor 0% gewijzigd door Helixes op 09-06-2019 15:19 . Reden: verduidelijking onwelwillendheid ex ]

[FlowSnake]

Helixes schreef op zondag 9 juni 2019 @ 14:21:
@FlowSnake: TS geeft bewust een deel van zijn potentiële inkomen op uit principiële overweging richting zijn ex (aangenomen dat inderdaad alles waar is wat er tot nu toe gezegd is). Ik weet niet wat hij nu doet met zn vrije tijd, maar dat klinkt net zo goed als kapitaalvernietiging als dat het wegstrepen van die lening zou zijn. Het tegenargument is natuurlijk dat de onwelwillendheid van de ex net zo goed kapitaalvernietiging is, maar daar heeft TS dan weer geen invloed op.

Ik zie een patstelling in deze zaak. Ex is waarschijnlijk boos over kunstmatige verlaging van de alimentatie door het opgeven van gewerkte uren door TS (hoewel er allicht nog andere angels in die echtscheiding en daaropvolgende overeenkomst zitten). TS is boos over onwelwillendheid van ex een baan te zoeken, en onwelwillendheid in die lening tegemoet te komen. Gezien de gezette pionnen, kom je daar naar mijn beste inzicht alleen uit met mediation (immers, de handtekening onder de scheidingsakte zijn al gezet). En de mediator zal beide partijen vragen water bij de wijn te doen - allicht met een voorstel die vergelijkbaar is met de mijne.

Anyway. Dit is een scheiding waar het bloed en venijn tussen de regels door te proeven is. Dat ga ik niet kunnen oplossen in een T.net forum discussie. Dus, tenzij er iets heel dramatisch verandert, is dit mn laatste post hier

Oh, wij gaan daar niets aan veranderen. Je hebt wel gelijk, dit is nu in ieder geval een patstelling. Ik krijg, na het herlezen van het verhaal, ook niet de indruk dat de schuld aan de ouders het hoofdprobleem is. Verre van.

[Tsurany]

GrooV schreef op zaterdag 8 juni 2019 @ 23:13:
[...]

Je kan toch kapitaal en schulden hebben, je kan zelfs netto in de plus staan en nog schulden hebben. Dat staat volledig los van elkaar

Dan verreken je kapitaal en schuld bij het uit elkaar gaan, dan betaal je dit soort schulden bijvoorbeeld af uit kapitaal. Zeker zonder kinderen is het vaak niet slim om te trouwen of je partnerschap te registreren, dat levert later veel te veel ellende op met die idiote alimentatie regels.

[Brilsmurfffje]

console schreef op woensdag 5 juni 2019 @ 09:24:
Nou een hoop reacties zo te zien, ik probeer hieronder zoveel mogelijk antwoorden op de vragen te geven;

• Wij waren in gemeenschap van goederen getrouwd.
• Er zijn (gelukkig) geen kinderen in het spel.
• Ja ik verdien meer, en dat heb ik altijd al gedaan.
• Lening was o.a. voor het verbouwen van de woning (woning ik heb overgenomen) en hebben mijn ouders samen aan ons geleend.
• Ze heeft altijd in de huishouding gewerkt, waarvan de laatste jaar van onze relatie neer meer. Tijdens de scheiding heb ik haar toen proberen te helpen om een baan te bemachtigen, zelfs met haar een CV opgezet met haar werkverleden erop. Alle sollicitaties die ze had, heeft ze telkens afgezegd. Daarna heeft zij letterlijk gezegd; ik ga niet werken. Punt. Hierdoor heeft zij een andere CV aangeleverd (aan de gemeente/bijstand) dan de CV die ik met haar op heb gezet. Daar mist het gedeelte waar ze jaren in de huishouding heeft gewerkt (hier ben ik achter gekomen).
  
  Daardoor ben ik juist minder gaan werken (net voordat alles bijna afgerond was en berekend was), nu betaal ik 819 Euro en anders was dat 1470 Euro p/m geweest. Ik ga niet voor iemand betalen die de hele dag op zijn/haar kont zit en makkelijk aan het werk kan.
• Geld inhouden op de alimentatie kan/mag helaas niet.
• Ze heeft nu ook al geruime tijd een nieuwe vriend, die er wel erg vaak is van wat ik gehoord hebt. Daarnaast is ze op vakantie geweest naar een warm land met haar nieuwe vriend (prima natuurlijk, dat gun ik haar van harte). Maar als je daar wat euro’tjes uit kunt geven, kan je dat ook aan mij en/of mijn ouders.
• Waarom zou ik het kwijt moeten schelden? Als het andersom was geweest, had ik het zeker terug moeten betalen.
  
  Daar tegenover staat natuurlijk wel, als ik het kwijtscheld dat ik geen energie er meer in hoef te steken. Wat natuurlijk ook wel wat waard is, dan ben ik zeker grotendeels met jullie eens.
  
  Het is dan meer een gevoel van; het is niet rechtvaardig.

Denk dat ik z’n beetje wel alles hebt beantwoord. Zo niet dan mag je mij hier op wijzen.

Willen je ouders het geld terug hebben? Zona dan moet je de insteek van het topic veranderen en om adviezen vragen hoe je ouders het geld kunnen terug krijgen.

Verder wordt er onwijs veel gesjoemeld met uitkeringen en daar veel onderzoek in stoppen maakt je alleen maar extra droevig. Zolang die vriend niet officieel op papier verbonden is met je ex bestaat hij en zn geld niet voor de gemeente.

[delpit]

Laat het los. Betaal je ouders terug en neem je financiële verlies.

Er spreekt wat verbittering uit jouw verhaal. En zo te horen ook uit het verhaal van je ex. Wellicht heel begrijpelijk, maar gaat jullie niet verder helpen.

Laat je ex 100% los, probeer geen mening te hebben over wel of niet werken/vakantie/vriendje. Je hebt daar alleen jezelf mee namelijk.

Ja, je betaald waarschijnlijk nog een poos partneralimentatie, dat is een direct gevolg van niet alleen keuze van je ex, maar ook jouw keuzes uit het verleden. Beschouw het als een gegeven en ga verder met je leven. Geld is maar geld, geen doel, maar een middel.

Je laten opvreten door gevoelens van onrechtvaardigheid en boosheid heb je alleen jezelf mee

[Tommie12]

Alle bemiddelingen hebben gefaald. Je (eigenlijk jouw ouders)hebt dus keuze uit:

De zaak zo laten en het verlies slikken.
Of...
Advokaat inschakelen, en je ex laten veroordelen tot het betalen. Dan heb je een vonnis, en kan je een deurwaarder de schuld laten innen.

Incasso kan voor jou niks doen, en het zou me verwonderen dat ze dit aan zouden nemen, tenzij ze bijna de helft aan kosten mogen rekenen.

Die advokaat moet je zelf betalen, en het is in haar situatie onzeker of er iets te rapen valt.
Zelfs een recente TV levert amper 50€ op in veiling. Ik vermoed dat ze geen kilos goud in haar nachtkastje heeft liggen.

En verder... waar en hoe ze op vakantie gaat doet niet ter zake, misschien heeft de nieuwe vriend dat betaald.

[Monkeydancer]

De lening heb je geïnvesteerd in je woning en de woning heb je overgenomen. Je had het toen moeten verrekenen. Je hebt hoogstwaarschijnlijk overwaarde op je woning (op papier) en je investering zal vast wel de waarde van je woning verhoogd hebben, dus je verlies is minimaal.

Ik kan begrijpen dat je nog met wat wrok zit maar ga verder met je leven. Anders blijft je klokje stil staan.

[Verwijderd]

xxx.

[ Voor 99% gewijzigd door Verwijderd op 27-04-2021 20:24 ]

[t_captain]

Tenzij de schildeisers hebben ingestemd omnde schuld van 7k5 in twee aparte leningen van 3k75 euro om te zetten. Puur zakelijk zou dat noet verstandig zijn, maar de schuldeisers zijn naaste familieleden en dan wordt er wel eens van de logica afgeweken. Uit dit topic blijkt het niet.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op zondag 9 juni 2019 @ 18:36:
TS zou zijn eigen leven moet gaan leiden. Het maakt geen zier uit wat zijn ex uitvreet, verdiend, werkt of niet werkt of met wie zij het bed induikt. Dat zijn zijn zaken niet meer en is helemaal niet relevant.

TS moet voldoen aan zijn plicht zoals gesteld is in het convenant en met zijn advocaat in overleg over regresrecht of als zijn ex zich niet houdt aan het convenant. Meer niet. Het is ook niet zijn zaak het is een zaak van zijn ouders. Die moeten dit oppakken.

Hoe dan ook zijn beide ex echtelieden aansprakelijk voor de schuld en wordt het hoe dan ook verhaald op één van deze ex echtelieden. Trouwen onder huwelijkse voorwaarden zuigt maar dat doe je hoop ik maar één keer. Ik wel in ieder geval.

Door de manier waarop we in NL met partneralimentatie omgaan, is dat helaas niet zo zwart wit. Maar je moet er niet je dagelijkse leven door laten beïnvloeden, dat is helemaal waar. Het zou zelfs heel mooi zijn, als je anderen hun ogen en oren open kunt laten houden, zodat je in ieder geval een seintje krijgt als je iemand in zou kunnen schakelen om bewijs te verzamelen waarmee de maandelijkse boete bijgesteld kan worden.

Als ex inderdaad liever lui dan moe is, zal ze waarschijnlijk wel gaan samenwonen om de kosten te drukken. Alimentatie aangevuld met bijstand zal geen vetpot zijn (wel gratis geld natuurlijk).

Die schuld van 3,5k zou ik trouwens voorlopig even vergeten. Dat is van later zorg.

[ Voor 5% gewijzigd door Verwijderd op 09-06-2019 19:19 ]