Ja, echter daar zit een flinke spiegel, en een topic wat op zich zelf veel meer aandacht zou mogen krijgen. Populisme is er ingeslopen vanuit de toename van dominantie van partijpolitiek. België ligt in die ontwikkeling "achter" op Nederland, maar op dezelfde lijn. Ze hebben meer ruimte tot correctie nog, maar België kent ook eigen historische achtergronden van politieke complexiteit waardoor de impuls tot correctie minder groot is.
In zekere zin zit er altijd een aspect van populisme bij politiek gedrag. We vergeten echter te makkelijk dat het gebruik ons altijd op een hellend vlak zet waar we heel voorzichtig bij moeten zijn.
Zo is de minister plots toen men nog volop een oplossing zocht aan het parlement gaan vertellen dat als het niet lukt met de regeringsmeerderheid hij zonder probleem een andere kon gaan zoeken daarbuiten.
Tja als de eerste minister die als rol heeft de regering bij elkaar te houden zo'n zet doet, is het duidelijk dat die regering geen lang leven meer gegeven is en ging alles bergaf.
Ja, en nee. Het is ook weer België. Het land waar het zo goed ging toen er zo lang geen regering was. Maar ook het land van frappante politieke compromissen en discrete samenwerkingen.
Een instabiele situatie? Ja.
[...]
Het pact zoals het opgesteld is gaan tegenin wat die partij (NVA) als beleid wil . De angst was dat rechters dit pact zouden gebruiken om een opener asielbeleid op te dringen aan de regering.
Maar is dat (kunstmatige) beeld ook echt zo? Kritieke vraag.
Een NvA heeft zekere standpunten. Wil ze die behartigd zien, dan moet ze aan tafel zitten en uitdagingen aanpakken. Als je eenmaal aan tafel zit, kun je invloed uitoefenen. Je kan ook veel beter zien wat er over tafel gaat, wie waar welke agenda heeft, welk potentieel daarbij zit, et cetera.
Dat is een punt. Het volgende is het vraagstuk van correctheid van het beeld omtrent het pact. Nu ja, even heel serieus, het pact is geen recept voor opener asielbeleid. Integendeel, het is een kader van erkenningen van toename van beperkingen op asielbeleid in het licht van toename van migratiepotentieel. Het is die tegenstelling wat aan de basis ligt van het pact.
Met andere woorden, enkel aan tafel is een NvA in staat om invloed uit te oefenen om haar standpunten te behartigen.
Zolang het pact op de achtergrond bleef en men er zelf amper aandacht aan besteede (wat eigenlijk incompetentie is als dit jouw bevoegdheid is) gaf dit weinig problemen. Toen het echter in de spotlight kwam en men zag wat voor mogenlijks effect dit kon hebben was het onaanvaardbaar voor die partij.
Nogmaals, toen men doorkreeg dat men met wat smaak en beeld wat reparatie kon doen van electoraal verlies. Dat was het beslissingspunt.
Het was niet eens een kwestie van zaken niet doorhebben of begrijpen dus denken dat er mogelijk effect was waar men niet voor kon staan.
Normaal geeft dit geen problemen in een regering (die was meermaals voorgevallen in deze regering bij de andere partijen) echter met de slechte resultaten en de komende verkiezingen lukte dat niet.
De realiteit is dus heel wat ingewikkelder dan 1 beslissing.
Gelukkig maar, anders was het wel heel triest

[...]
Oh idd, NVA had daar veel sneller commentaar binnen de regering op moeten geven dan was dit mogelijks vermeden.
Ja. Om het wat bot te stellen, men had zich moeten gedragen als partij in coalitie van regering conform opdracht én conform verkregen mandaat. Dus, aan tafel, schouders er onder, je laten gelden, uitleg geven, compromis uitwerken - ga zo door.
Als je dit vanuit perspectief van organisatiekunde of politieke wetenschap bekijkt, dan heeft het NvA eigenlijk - ongeacht intenties - gezegd dat ze geen partij wensen te zijn in een positie van politieke verantwoordelijkheid.
Mij treft dit als best pijnlijk. Het NvA vertegenwoordigt mensen. Heb je de kans om dat te doen, val dan niet terug op mooie schijn en vingertjes, maar ga dat debat aan, zit aan tafel. Werk er voor.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.