Ik ben afgelopen december een lang weekend naar Nederland geweest. Dat was het eerste weekend in 9 maanden tijd geloof ik. Toen ik eenmaal aankwam was het alsof ik amper een week weg was. M'n woning daar stond nog steeds vrij (de huur was blijkbaar te hoog voor nieuwe bewoners). Ik was iedere dag volgepakt qua afspraken en meeting(en) met mensen. Veel tijd had ik niet.
Het was apart om na 9 maanden in Nederland te zijn. Ik herinner me nog dat we uit eten gingen samen met een klant van mij + accountant. De klant en ik hadden een kipschotel met satesaus besteld (omdat we in Portugal geen satesaus hebben

) en moesten na afloop 49 euro afrekenen incl 2 of 3 drankjes. Niet om het e.a, maar voor 49 euro eet ik een week lang vers & authentiek eten.
Het smaakte echt naar troep; het is of was gewoon kip van de makro / sligro en veel van die lunchrooms kopen allemaal in bijdezelfde aanbieder. Ik ben daar niet zo weg meer van en kan wel stellen dat mijn smaak naar voedsel over de laatste 9 maanden is bijgesteld.

Portugal is erg mooi; ik kan inmiddels een beetje portugees en als men langzaam spreekt ik ze ook verstaan kan.
Ik heb een rumoerige tijd met mijn ex achter de rug gehad. Daar kwamen een dozijn apen uit de mouw en achteraf gezien was het de meest domme keuze ooit die ik had kunnen maken. Ja de eerste 2 maanden verliepen harstikke goed, relaxed, het leek wel een love story uit een romantische film ofzo. Maar ik had bepaalde dingen niet juist overzien en kwam in een situatie terecht waar ik echt spijt van gekregen had.
Als ik schrijf dat ik 7x (!) de politie heb moeten bellen om een losgeslagen ex-vriendin hier in huis, zou niemand me geloven. Als ik schrijf dat ik 30 video's heb van haar hier in dit huis in waarin ze zich als een aap gedroeg en schijt aan alles had. Ik haar betrapte op het stelen van mijn dingen. Ze haar kamer uit komt om te vertellen dat ze sex met mijn broer zou hebben gehad.
Bottomline was, we kregen al na 2 maanden zo'n beetje bekvechten omdat ze wou trouwen en ik zoiets had van ja maar sorry, waar ik vandaan kom zien we een huwelijk pas na 3 tot 6 jaar en niet 2 maanden. Die sprongen die ze kreeg gingen van kwaad naar erger. Ze raakte haar baan kwijt als real estate poppetje en mijn spreekwoord ik zorg voor je nam ze iets te letterlijk.
Ik gaf haar m'n pinpas om een keer boodschappen te doen, 6 uur is ze weg, ik log eens in op m'n bank, bijna 400 euro vloog erdoorheen, kwam ze thuis met uiteindelijk 3 tassen, waarvan 2 tassen voornamelijk alles behalve goed & gezond eten voor in huis was, en een derde zak met persoonlijke verzorgingsdingetjes... dude

Maand later kwam de verhuurder met een extra electra nota en of er even 260 euro afgetikt kon worden.
De rekening klopte ook wel: maar er werd gewoon explosief veel electra in huis verbruikt en wanneer ik daar iets van ging zeggen, kreeg ik een heel kwaad klein meisje op me af.

Uiteindelijk leerde ik dat ze leed aan een behoorlijke vorm van narcisme en over de loop der tijd werd dit alleen maar ernstig duidelijker. Ik werd gestalked, ze trachte mijn leven te beheersen in de volle zin, noem maar op.
De reden waarom ik zo vaak politie belde, is om te voorkomen, dat ik straks van iets beschuldigd wordt wat ik niet gedaan heb. Portugese politie stelt geen vragen en flikkert je gewoon in de boeien ook al krijg je een valse beschuldiging. Ik heb daar heel erg goed aan gedaan want daar zijn een handvol video's uitgekomen die precies mijn punt maakte met dat ik met iemand onhandelbaar in huis zat en zo'n beetje alles bereid was te willen doen uit een haat/liefde verhouding.
Extreem giftig.... In augustus viel ze me letterlijk aan, ik heb de schrammen, tandafdrukken in m'n arm en borst staan terwijl ik mezelf probeerde te verdedigen hier. Ik heb daar aangifte van gedaan, bewijslast spreekt boekdelen. Die bewuste week ben ik op advies van portugese politie in een air bnb gaan zitten (uit m'n eigen huis

) en een cooldown moment gehad.
Dat bracht me rust en was precies dat ik nodig had. Ik checkte m'n woning dagelijks of er geen shit ontbrak ofzo. We zeiden niets tegen elkaar. Ze had inmiddels een ticket van haar ouders gekregen om naar brazillie te gaan eind augustus, en exact de laatste avond voor vertrek begon ze me te mailen. Ik negeerde het, maar kon toch niet slapen en ben toch gaan kijken.
Dat verliep in een hard gesprek midden in de nacht met als eindpunt of ik niet bij haar wou liggen nog, voor 1 keer. Uiteindelijk bracht ik haar die dag later naar het vliegveld, en dat was een enorm emotioneel afscheid voor ons beide. Ik vatte toen gewoon niet waarom het dan met zo'n stroom van ellende (3 dagen goed, 4 dagen slecht) moest verlopen, maar again, narcisme. We hielden nog contact met elkaar terwijl ze in brazillie zat, en ik was eindelijk alleen in m'n huis. Het bracht rust.
Ik leerde dat haar 'haast' om te trouwen niets meer en minder was dan een cheap ticket naar een visa voor binnen europa. Ik leerde dat haar moeder dit soort dingen haar vertelde zoals op contract binnen mijn zaak enzo. Ik leerde dat het stalken eigenlijk een teken was van ik hou van jou vs ik ben gestoord. De meer ik met mensen hier in portugal sprak over 'mijn probleem' de meer ik leerde dat dit best normaal was en dat je uit moet kijken voor een bepaald slag vrouwen. Niets is wat het lijkt ...
Ik ben een maand of 3 geleden een kleine 6 dagen naar brazillie geweest om haar nog 1 keer te zien. Ik heb leuke dagen gehad samen met haar ouders en haar, maar iets zei me, get the fuck out of here while you still have the chance. Die 5 maanden aan terreur ga ik zo opnieuw weer krijgen. En niets had ze bewezen dat ze er echt spijt van heeft gehad wat ze allemaal gedaan heeft. Again, narcistic rage.
Apart van dat; ik ben in de regio van recifi geweest en ik moet zeggen, als je op een plek in de aarde wilt zijn waar echt niets is dan moet je daar zijn. Ik sprak met een roemeen daar die werkzaam was in een pizzeria. Zelfde verhaal: 2 jaar geleden getrouwd geweest; samen kinderen gekregen, en z'n leven een fucking hell werkend voor amper 6 euro per dag. Zodra die de kans krijgt peert ie 'm uit brazillie.
Toen ik terugkwam uit brazillie na 6 dagen, was het voor mij ook eenvoudiger om 'dat' hoofdstuk af te sluiten. Voor de buitenwereld leken we een supergelukkig stel, wat er binnen speelde hou je niet voor mogelijk. Ik ben zo blij dat ik tijdig afgekapt heb. Sinds dat ik single was in amper 2 weken tijd meer dan 8 dames het hof gemaakt, gewoon om ff te testen of ik het nog heb / kan.
Nu heb ik reeds een portugese gevonden, en die hielp me enorm in het proces van niet alleen verwerken maar ook dealen met iemand die herhaaldelijk blijft stalken. Ik maak geen grap als ik hier 72 gearchiveerde whatsapp-chats heb staan met gebruik van virtueele nummers. M'n ex heeft blijkbaar een disposable whatsapp service gevonden en stalkte me week in week uit. Alles heb ik bewaard en uiteindelijk opgesteld voor een aangifte bij de politie. Niet dat het veel uitmaakt, maar ik moet gewoon iets doen ...
Apart van het ex-vriendin verhaal; ik vermaak me prima hier!

Er is echt voldoende te doen dagelijks, je komt een hoop leuke nieuwe mensen tegen, inmiddels een wat dikkere huid gekweekt voor zuid-amerikaanse vrouwen, niet iedereen is zoals m'n ex maar je moet gewoon op je hoede zijn.

Reeds verkering met een portugese schoonheid, super relaxed, heel erg loyaal, en woont precies in de regio daar waar ik zelf al een kast van een huis met zwembad en dergelijk op het oog had.
Ik wil voor april zo'n beetje over zijn (voor de zomer). In de tussentijd heb ik zowel familie als vrienden een lang weekendje hier herhaaldelijk gehad. Ze vonden het in ieder geval erg mooi hier en waren toch wel een beetje jaloers op mij. Ik kan remote werken en toch in zuid-europa zitten. Het weer hier overdag nu is wanneer het zonnetje schijnt echt lekker, maar in de avonduren koelt het merkbaar af. Ik heb het hitterecord nog die bewuste dag meegemaakt (46.5 graden ) en het was echt NIET te doen buiten!
Even wat foto's nog:
Tja en eten? Ik kook niet meer. Serieus.

Ik eet buiten de deur voor amper 6 tot 12 euro per dag. Alles is authentiek, vers en vooral lekker ook. Er is enorme keuze in mijn wijk (Ajuda) maar ook via Uber Eats kan je zoveel kiezen ook. Ik ken reeds wat mensen, ik ga ook wel es uit met lui. Ik ben inmiddels bevriend met een eigenaar van een disco wat natuurlijk de status ook geeft als je daar komt
Maar apart van dat; ja ik heb me ook echt alleen soms gevoeld. Je komt er dan achter hoe lastig het ook kan zijn. Vooral toen ik Nederland verliet, of dat men vanuit hier terug ging naar Nederland. Het raakt je dan altijd een beetje. Je moet constant doelen hebben en vooruit blijven gaan. Als je stl gaat zitten dan is het een kwestie van tijd voordat je denkt, oke fuck it ik ga terug naar Nederland. Ik ben van mening dat het me enorm gesterkt heeft.
Qua huishouden heb ik een schoonmaakster. Qua werk gaat het supergoed (drukste periode van het jaar). Qua eten vreet ik toch buiten de deur dagelijks

M'n vriendin zie ik een paar keer in de week waarop we ook bij elkaar blijven slapen. Gewoon lekker doorgaan, met iedere dag komt m'n doelstelling dichterbij. Over m'n ex kan ik langzaam aan steeds meer lachen weer. Ik ben niet zo gauw te vangen, maakt niet uit hoe mooi je bent.
Nieuwjaar vieren hier was wel ff apart. Ik weet dat het in NL jaarlijks een oorlogszone is qua vuurwerk. Maar het enige dat ik hier trof was de buurman met beide pannen en confetti uit het raam zien staan.

Vuurwerk consumenten is verboden hier. Er zijn wel wat adresjes geweest waar je het kon kopen, maar laat de politie je maar niet pakken ermee. Ik heb het uiteindelijk thuis gevierd samen met een vriend uit Nederland en m'n vriendin.
Later op de nacht de stad in gedoken. Voor het eerst dat we rond 05:00 bijna 1.5 uur hebben staan wachten op uberhaubt een taxi. Alles was bezet in hartje lisboa.
Overigens, de pa van m'n ex was politieagent in Brazillie. Grappig. Heb met z'n dienstwapen staan knallen daar. Alles kan gewoon

Brazillie is echt apart. De zon staat daar all full-blown om 05:00 's-ochtends en na 17 / 18:00 alles pikkedonker.
Nog staan knallen met een echte pump-shotgun... bedoel als gamer speel je er jaren mee, en nu heb je er echt eentje in de handen ook gewoon. Machtig! maar ik ben zelf niet zo van wapens, dus meer als een keertje lol mee hebben zat er ook niet in. TLDR: poseren met wapens op foto's is niet verboden. En dit viel buiten de EU.
[
Voor 6% gewijzigd door
Verwijderd op 14-01-2019 19:55
]