Wil in eerste instantie opmerken dat de toon van jouw bericht van weinig vertrouwen in de relatie spreekt...

Anderzijds is het goed om rationeel te zijn bij het aangaan van financiele overeenkomsten, hoe " lief" je elkaar ook vindt op dat moment.
In jullie situatie zou ik voorstellen om op moment van samenwonen een samenlevingscontract op te laten stellen door een notaris (waarvan jullie de kosten 50/50 afdragen

).
Hierin laat je tenminste opnemen dat:
1: Het door jouw partner afgeloste hypotheekbedrag (excl. inflatiecorrectie) wordt vastgesteld.
Dit aandeel zal zij dan te allen tijde terug krijgen in geval van eventuele ' scheiding'. Kan bijvoorbeeld ook de actuele restwaarde van een auto zijn die 1 van jullie inbrengt en die de huidige eigenaar eventueel terug krijgt.
2: De waarde van de woning op moment van samenwonen wordt vastgesteld.
Eventuele prijsstijging/daling kan bij eventuele ' scheiding' vervolgens naar rato (lees: verhouding persoonlijke inbreng in het totaal afgeloste hypotheekbedrag) worden verrekend.
Bijv: heeft jouw vriendin 8/10e deel afgelost en jij ' slechts 2/10e deel? Dan zal zij jou 2/10e deel van de prijsstijging moeten betalen wanneer jullie eventueel uit elkaar gaan, veronderstellende dat zij hoofdbewoonster van de woning blijft. Jij hebt over die periode immers ook aandeel gehad in aflossen van de hypotheek en daarmee aandeel in de waardestijging.
Let wel, andersom is ook het geval; daalt de waarde dan dien jij daar een ' vergoeding' naar rato voor moeten betalen.
3:
De ingebrachte hoeveelheid spaartegoeden + waarde inboedel worden vastgelegd.
Bij eventuele scheiding kan restant (gezamenlijk) spaargeld + inboedel wederom naar rato worden verdeeld.
4: Naar draagkracht de vaste en variable lasten p.p. te bepalen.
Bijvoorbeeld door als uitgangspunt te stellen dat jullie netto onder de streep evenveel overhouden.
in jullie geval begrijp ik dat alles 50/50 wordt gedaan. Is ook prima maar laat dit in ieder geval vastleggen. Bij eventuele scheiding dien jij dan jouw ingebrachte centjes, gecorrigeerd voor prijsstijging -daling van de woning, terug te krijgen. Het huis blijft haar eigendom.
Noot:
Jij stelt voor om na 10 jaar a 450 euro per maand 50% eigenaar te worden van de woning. Dit lijkt mij, op papier, enkel reëel indien jij over die periode net zo veel hebt ingebracht als jouw partner. In praktijk zal het zo zijn dat de situatie waarschijnlijk compleet anders is (wellicht kinderen?, solide toekomst samen) dat jouw partner afziet van "CD van jou, CD van mij" praktijken en jullie in volledige gemeenschap van goederen verder gaan.
Tip:
Vooral in de prille jaren (en vooral wanneer het jeugdigen betreft uit jouw reactie opmakend) kan het verstandig zijn 1 gezamenlijke spaarrekening aan te houden en 2 separate betaalrekeningen. Zo houden jullie het overzichtelijk wie wat heeft ingebracht en hoeven jullie je niet druk te maken over wat de ' ander' met zijn of haar geld op de eigen betaalrekening doet. (ook handig mochten jullie stiekem een cadeautje voor elkaar willen kopen

)
Tot slot: Een samenlevingscontract klinkt wellicht als een zwaar middel en heeft nogal wat voeten in aarde om tot stand te laten komen maar " better safe than sorry" zou ik zeggen. Dit voorkomt een hoop ellende mocht het na x jaar toch niet allemaal zo lopen als jullie gehoopt hadden.
Ik spreek uit ervaring; mijn ouders zijn via een vechtscheiding uit elkaar gegaan (tegenwoordig meer regel dan uitzondering) en dan ben je niet meer elkaars lieverdje maar elkaar grootste vijand die je het licht in de ogen niet gunt.
Succes!
[
Voor 7% gewijzigd door
yinnemans op 06-02-2018 16:20
]
Ik ben een pessimist; een realist in de ogen van een optimist.