Dat is de eigen verantwoordelijkheid van de burger. Daarbij als opmerking, er is een subtiel maar significant verschil tussen vertegenwoordiging (representeren) en behartiging. Dat verschil wordt bepaald door consistentie van controle door en participatie van de burger.
Daarom mijn opmerking. Als we gaan stellen dat partij X te vertrouwen is, graven we een valkuil. We gaan dan aannames maken, waarbij het niets uitmaakt of een gekozen partij, persoon of symbool integer of vertegenwoordigend is of niet. Tenslotte hebben we het over politiek gedrag, als dat bij de schaakclub en de voetbalvereniging tot struikelen dan wel excessen leidt, dan bij politieke organisatie al helemaal

Wat betreft het vertrouwen mag je dan ook denken aan het muilkorfen van de media via Nieuwspoort en talrijke bezuinigingen op de NPO nadat ze 'te' kritisch werden tijdens de kabinetten Balkenende.
Ach, en dan te bedenken hoe snel het label "links" op een publieke omroep geplakt wordt

Met in het achterhoofd de politieke benoemingen vorig jaar en het wegkopen en plaatsen van hoofdjes "in the pocket" dit jaar. Met deze week als klapstuk Diana Matroos. Zoals we voorheen de lower thirds bij RTL-Z moesten inkopen, hoef je binnenkort nog enkel te fluisteren om haar het gewenste te laten herhalen
Afbraak van laatste bastions van collectieve journalistiek heet dat. Dat mechanisme van controle van vertrouwen is - inderdaad - aan het wegvallen. Meer reden dus voor de burger om eens zorgvuldig te kijken naar eigen gedrag in relatie tot politiek gedrag en organisatie.
Wij kunnen in ieder geval nog kiezen voor de SP of 50Plus, zolang die integer zijn (GroenLinks werd aardig verpest onder leiding van Halsema).
Als opmerking daarbij, ik ken haar toevallig persoonlijk, maar ik heb me ook ingelezen in haar en andermans publicaties rondom de situatie Halsema. We kunnen er veel van zeggen, maar het was veel minder een probleem Halsema dan we dachten. Zowel haar periode als die van haar opvolgster werd gekenmerkt door een subtiele maar diepe strijd met het partijbureau, waar voor elke letter gevochten moest worden, waar voor elke handeling ergens wel een dolk in de rug opdook. Het is niet zonder reden dat Klaver eerst flinke lessen heeft getrokken uit die toenmalige verhoudingen, vooraleer daar eerst zaken te forceren.
Enfin, kiezen is altijd mogelijk. Ongeacht integriteit. Liefst met, zeer zeker. Ik hoop wel dat mensen er voor waken om de aanname te maken dat integriteit aanwezig of consistent is.
Wat betreft representatie, geloof jij echt dat het parlement 100% een representatie is van het volk? Nee toch? Dat kan al niet omdat niet 100% van de mensen stemt en dat is slechts een van de obstakels. Het zou goed zijn als we meer directe democratie invoeren via referenda. Bijvoorbeeld zodat het volk ministers en parlementariërs op staande voet kan ontslaan.
Nee, dat is ook niet het ontwerp van ons bestel. Dat heeft minder met invulling en omgang te maken dan met structuur en opzet. Eerste en Tweede Kamer zijn daar zowel component als reflectie van.
Ons bestel is niet ontworpen voor balans in vertegenwoordiging, maar voor verdeling van behartiging.
Misschien klinkt dit vreemd, maar er zit een historische ontwikkeling achter. Er zit ook menige bloedige les achter. En ja, ook menig cultureel-historische en zelfs demografische ontwikkeling.
Als ons bestel ontworpen zou zijn voor balans in vertegenwoordiging dan zouden we een stelsel van directe demos cratos hebben. Omdat we huiverig zijn voor zowel dictatuur van meerderheid als minderheid als emotie én kapitaal hebben we een bestel ontwikkeld op basis van verdeling van (vermogen tot) behartiging. Het fundament daarvan is de onheilige Drievuldigheid van participatie, bewustzijn en activiteit. Daar zijn behoorlijk goede redenen voor.
Helaas denken we te snel dat het iets heel anders is. We maken aannames, veelal op basis van gevoel of beeld, maar de laatste twintig jaar in toenemende mate ook op basis van afbraak onderwijs en toename van geloofsgedrag.
Wat dit aangaat, de enige component van verankering van vertegenwoordiging is in ons bestel het artikel in de Grondwet van "zonder last en ruggespraak". Waar bijna niemand ook maar enig idee van heeft, en waar de paar politici die er wat herinnering van hebben uit een decennium geleden menen dat het verouderd en geschrapt is. Terwijl er met heel veel geluk en atypische wijsheid bij die discussie voor gekozen is om het juist te behouden. Maar ja, korte termijn geheugen en menselijk gedrag van napraten. De burger doet hoe dan ook niet zijn deel in die relatie.
Maar goed, ontopic. Ik begrijp dat er een lichte wijziging gaat komen aan de sleepnetwet en dat de overheid nu probeert om het 'referendum' af te schaffen omdat ze het te lastig vinden dat het volk het niet met alles eens is wat zij willen.
https://50pluspartij.nl/a...en-sleepwet-10-april-2018
Nu ja, het referendum is weg. Laten we daar eerlijk over zijn. Die kogel is door de kerk. Daar kan en mag veel over gezegd worden, maar we moeten ook eerlijk zijn, het was een ietwat kreupel stuk gereedschap en ons eerste gebruik ervan werd van de grond af aan ingezet voor oneigenlijk gebruik. Dat schept voor zowel civiel als institutioneel perspectief nogal een reactie tegen het gereedschap. Dat is menselijk. We richten ons op het verkeerde, ook hier in, dus niet op de misbruikers, maar op de toolbox. Tegen de tijd dat het geen geval van n=1=slecht was, zat die reflex al in de inertie van bestuurlijke en politieke processen.
Dat wil niet zeggen dat de kist dicht is. Dit soort ontwikkelingen van systemische innovatie maken altijd cycli van heen-en-weer door. Ik twijfel er niet aan dat die klepel ook weer een andere kant op zal gaan, waarbij de bepalend vraag gaat zijn hoe we tegen die tijd omgaan met de lessen van de vorige iteratie.
offtopic:
Maar let op, "het volk" bestaat niet meer. Er is al heel lang geen sprake meer van associatief gedrag in deze, niet met de terminologie, niet met het concept, niet met de fundamenten van bestel (participatie, bewustzijn, activiteit). Eigenlijk is dat er ook nooit geweest. Er is geen magische homogeniteit, er is wel beeldvorming van waar en wanneer en wie momentum weet te scheppen op basis van die fundamenten. In vroegere tijden, andere omstandigheden die er tegenwoordig niet meer zijn, was dat bijvoorbeeld het mobiliseren van vakbondsleden op een Malieveld. Dat wist collectieve perceptie te beïnvloeden, ondanks dat het om een minderheid van samenleving ging. Zo werkt dit, en dat is prima, immers: bestel op basis van behartiging.
Maar die tijden waren ook maar incidenteel, kwestie selectief geheugen. Laten we heel eerlijk zijn, er is in Nederland nooit een cultuur-historische traditie van dat soort mobilisatie geweest. Of dat nu om vakbonden ging of, om krakers of om kruisraketten. Laten we nog eerlijker zijn, dat wisten de organisaties verbonden aan die situaties ook heel goed. Zeker als het om vakbonden gaat, tenslotte slaagden zij er net zo min als werkgevers in om zaken vlot te trekken. Dat falen is de hoofdreden geweest van het slagen van Lubbers om de toenmalige hervormingen als fait accompli te presenteren. Het moet maar zo, we kunnen niet anders, technocratisch perspectief. Omvorming van sociaal-economische kaders op basis van substitutie, van progressief naar conservatief en liberaal. Omarmd door links. En daar komt zowel opkomst als beperking van een SP op de proppen, wat niet meeging van links kwam daar terecht, en bleef daar ook in een perspectief op omstandigheden van toen. Die niet langer bestaan. De gemiddelde bouwvakker is ZZP'er, de laatste metaal & techniekwerkers zijn dat binnenkort ook. Dat schept verschuiving in denken en oriëntatie. Er zijn pijnlijke redenen waarom dat partijbureau akkoord ging met de trein van gebruik van populistische instrumentatie - wel opnieuw op basis van oude concepten uit tijden van andere omstandigheden.
Enfin, ja, de sleepwet krijgt zekere aanpassingen. Jammer genoeg niet voldoende om op constructieve wijze te voldoen aan de echte vragen van inlichtingendiensten, op basis van het draaiboek van bestuurlijk creatief gebruik van inertie en cosmetica. Dat is jammer. Maar ook dit is weer een cyclisch gegeven én een proces.
Zelfs in gecompromitteerde vorm van resultaat uit referendum is de komende iteratie niet slecht. Het is niet optimaal nee, en het is nog steeds een stap op een glibberige schaal. Maar er is wel sprake geweest van een verankering van concepten in collectief denken én geheugen. Het is lang geleden in conformistisch Nederland dat zoiets nog gebeurd is. Dat maakt vinger aan de pols houden wat makkelijker, dat maakt een mogelijke volgende discussie ook praktischer.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.