Eén tot twee jaar in VS (Boston) werken, waar op letten?

[Greencap]

Mijn werkgever kwam vandaag met de vraag of ik wil gaan nadenken om één tot twee jaar in Boston te gaan werken. Mijn situatie in Nederland is als volgt: Ik woon hier samen met mijn vrouw in een koophuis. Beide hebben we een goede baan met vast contract en er is een baby op komst. Mijn werkgever stelde bovendien voor om in Amerika te bevallen, maar is ook bereid op de baby te wachten. Mijn vrouw is echter nog maar net begonnen in een nieuwe functie bij haar werkgever, dus ik verwacht dat het niet in goede aarde zal vallen indien ze daar nu al weer weg gaat of een “sabbatical” neemt.

Mijn initiële reactie was dat er veel te veel organisatorische bezwaren zijn en dat we het hier goed hebben, dus waarom zouden we? Mijn werkgever lijkt echter bereid ver te gaan om ons over te halen en kwam ook met het argument dat het juist een perfect moment is, omdat mijn vrouw toch met zwangerschapsverlof gaat en hier zit natuurlijk wel wat in. Bovendien lijkt het zowel mij als mijn vrouw erg gaaf om op deze manier eens met Amerika kennis te maken en zo’n kans krijgen we waarschijnlijk nooit opnieuw. Vandaar dat ik toch eens serieus wil gaan nadenken of dit misschien niet iets kan worden. Ik hoop dat hier tweakers zijn die wellicht in een vergelijkbare situatie hebben gezeten en/of mij kunnen helpen met het overzien van de gevolgen van deze eventuele stap.

De obstakels die ik tot nu toe zie zijn de volgende:

• Grote kans dat mijn vrouw haar baan verliest, het zal in ieder geval impact hebben op haar carrière.
• We zitten met ons eerste kind in een vreemd land. Dit is natuurlijk extra spannend.
• We zullen onze familie en vrienden een tijd lang minder/niet zien. Dit is extra jammer omdat ze dan de baby niet van dichtbij kunnen meemaken.
• We zitten met een koophuis. Ik zou deze willen aanhouden, maar kan dat überhaupt?
• Boston is een van de duurste steden ter wereld.
• Financiële gevolgen voor werken in het buitenland - AOW, pensioen, nog iets anders?

Voor wat betreft de carrière van mijn vrouw is mijn werkgever duidelijk. Het idee is dat ze deze gehele periode kan zien als haar zwangerschapsverlof. De werkgever zal ons dus financieel compenseren voor het feit dat ze gedurende deze periode niet werkt, zodat ze zich volledig kan richten op ons nieuwe kindje. Bovendien wordt gezorgd voor uitstekende “healthcare”. Wat betreft ons koophuis is de werkgever ook duidelijk: dat wordt op een of andere manier gecompenseerd. Ik zag dat er een diplomatenregeling/uitzendregeling is waar ik op eerste oog aan voldoe. Hiermee zou ik dan ons huis kunnen aanhouden. (Heeft iemand daar ervaring mee?) Ten slotte wordt mijn salaris aangepast naar lokale omstandigheden.

Er zitten in mijn lange verhaal veel (halve) vragen en ik overzie nog lang niet alles, dus ik stel het erg op prijs indien jullie hier iets aan kunnen bijdragen (al is het een mening om dit vooral wel/niet te doen ).

[JvS]

Zijn er ook voordelen? Ik zou het alleen overwegen als het in jullie beider planning past. Twee jaar niet werken kost je meer dan twee jaar salaris he. Het is ook een gat in de carrière. Nu weet ik niet wat je vrouw allemaal voor carrièreplannen heeft, maar die worden wel anders.

Verder heel gaaf natuurlijk.

[ Voor 92% gewijzigd door JvS op 21-08-2017 17:00 ]

[Bartske]

At betreft je financiele gevolgen: ik neem aan dat je 'gewoon' in Nederland onder contract blijft? Dan betaal je dus ook gewoon in Nederland belasting en heeft dat dus geen gevolgen voor je pensioen. Ik weet niet hoe lang je dat in de VS kan zonder daar belasting te gaan betalen, maar dat zal je werkgever wel regelen?

Heb iets vergelijkbaars in Hongarije gedaan (half jaar gewerkt met Nederlandse werkgever), maar dat ligt natuurlijk wel wat makkelijker aangezien dat nog de EU is.

[ Voor 20% gewijzigd door Bartske op 21-08-2017 17:01 ]

[Tommie12]

Je moet eerst voor jezelf uitmaken of je zoiets ziet zitten. Het zou goed moeten zijn voor je carrière.

De rest moet je neerleggen bij je personeelsafdeling. Ik zie geen reden waarom je dat koophuis zou moeten weglaten, en je loon ginder moet natuurlijk aangepast zijn aan de levensduurte.
Daar bestaan goede regelingen voor.

Belangrijk is na te gaan hoe je terugkeer georganiseerd wordt. Heb je dan je oude job terug?

[Greencap]

JvS schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 16:58:
Zijn er ook voordelen?

Haha, het komt wellicht wat negatief over, maar in feite is er één groot voordeel: het is een unieke kans die we waarschijnlijk nooit meer krijgen en het lijkt ons een leuke ervaring om in Amerika te werken, wetende dat je uiteindelijk ook weer terug kan en je oude leventje kunt oppakken.

Bartske schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:00:
At betreft je financiele gevolgen: ik neem aan dat je 'gewoon' in Nederland onder contract blijft? Dan betaal je dus ook gewoon in Nederland belasting en heeft dat dus geen gevolgen voor je pensioen. Ik weet niet hoe lang je dat in de VS kan zonder daar belasting te gaan betalen, maar dat zal je werkgever wel regelen?

We zullen aan de regels moeten voldoen. Welke regels dat precies zijn weet ik niet, maar hier zal de werkgever zorg voor dragen. Wij hebben in Amerika ook een kantoor, dus ik kan daar zo op de payroll.

Tommie12 schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:01:
Ik zie geen reden waarom je dat koophuis zou moeten weglaten, en je loon ginder moet natuurlijk aangepast zijn aan de levensduurte.
Daar bestaan goede regelingen voor.

Ik vraag me dus af of je überhaupt zo lang je huis mag leeg laten staan en of dat geen gevolgen heeft. Mijn loon wordt in ieder geval wel aangepast ja.

Tommie12 schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:01:
Belangrijk is na te gaan hoe je terugkeer georganiseerd wordt. Heb je dan je oude job terug?

Bij terugkomst heb ik (onder normale omstandigheden) gewoon mijn oude job weer terug ja. Daar maak ik me geen zorgen over. Ze willen niet voor niets zoveel in mijn tijdelijke verhuizing investeren.

[Inge801]

Ik heb ook tijdelijk in Boston/Cambridge gewerkt, vond het een hele leuke ervaring en kan het zeker aanraden!

Merkte wel dat de werkcultuur wat anders was, veel meer op performance gericht dan het teamwork van Nederland. Ben je al een keer bij de vestiging daar geweest om te kijken hoe de sfeer is? Je kunt er misschien een week heengaan om rond te kijken en dan kun je ook oriënteren waar je zou willen wonen.

[Bartske]

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:06:
[...]


We zullen aan de regels moeten voldoen. Welke regels dat precies zijn weet ik niet, maar hier zal de werkgever zorg voor dragen. Wij hebben in Amerika ook een kantoor, dus ik kan daar zo op de payroll.


[...]

Als je daar op de payroll gaat heeft dat dus wel gevolgen voor je financiele situatie hier. Ik zou dat eens goed op een rijtje zetten wat qua pensioensopbouw etc betekent.

Ik vraag me dus af of je überhaupt zo lang je huis mag leeg laten staan en of dat geen gevolgen heeft. Mijn loon wordt in ieder geval wel aangepast ja.

Waarom zou dat niet kunnen? Als ik een huis koop mag ik dat best een jaar lang leeg laten staan. Zou alleen uit voorzorg wel familie ofzo regelen die elke maand even binnen kijken (voor je het weet zitten er krakers in ).

Bij terugkomst heb ik (onder normale omstandigheden) gewoon mijn oude job weer terug ja. Daar maak ik me geen zorgen over. Ze willen niet voor niets zoveel in mijn tijdelijke verhuizing investeren.

Klinkt als een goede deal. Ik zou niet teveel tegen de kleine overkomelijke probleempjes aankijken maar vooral naar de voordelen kijken. Je vriendin moet het er wel mee eens zijn natuurlijk, dat is stap 1.

[Anoniem: 324818]

Ook hier een jaar in het buitenland gewerkt, beviel enorm goed en is een ervaring die ik nooit zal vergeten. Ben ondertussen internationaal werkzaam. Wat @Inge801 aangeeft zou ik ook voorstellen; ik ben eerst een maand overgegaan zonder vrouw om kennis te maken met het team daar.

[Gerco]

Let goed op je zorgverzekering, zeker omdat je een kind hebt. Zorg is hier (ik woon in de buurt van Boston) heel erg duur. Zorg ervoor dat je werkgever een verzekering regelt die net zo goed is als in Nederland! Het is hier heel normaal om een eigen risico van $5000 oid te hebben en daarna betaalt de verzekering 80% van de kosten.

Er zijn goede verzekeringen te krijgen die een klein eigen risico hebben $500 of zelfs $0 en daarna alles betalen, dat is vergelijkbaar met Nederland maar de premies lopen de pan uit (tot $2000/maand voor mijn gezin toen ik nog zo'n verzekering had bijvoorbeeld).

Ook de "cost of living" is hier heel hoog in vergelijking met Nederland. ALs je $100k per jaar verdient klinkt dat misschien als een fortuin voor Nederlandse begrippen, maar dat is in deze regio gewoon "boven modaal'. Kijk bijvoorbeeld hier waar je gaat wonen en wat daar een modaal inkomen is.

[ Voor 11% gewijzigd door Gerco op 21-08-2017 17:21 ]

[Greencap]

@Inge801 Ik had al vluchtig wat gekeken naar de wijken waar ik zou willen wonen, maar dat valt nog niet mee. Is het daar goed te doen om op de fiets te gaan? De afstanden zijn niet al te groot, maar is het verkeer er ook naar?

Mijn taak is overigens juist om de performance van onze afdeling in Boston te verhogen, dus dat de cultuur daar op performance gericht is, is juist positief

@Bartske Volgens mij ben je verplicht je uit te schrijven indien je langer dan 8 maanden niet op je hoofdadres verblijft en ik kan me voorstellen dat dit weer gevolgen heeft voor je hypotheekverstrekker en de belasting (je woning gaat dan naar box 3). Vandaar dat ik me afvraag wat daar de gevolgen van kunnen zijn.

@Gerco Ik ga zeker op de zorgverzekering letten. Ik heb er natuurlijk geen zin in om voor verrassingen te komen te staan. Wat cost-of-living betreft: 100k USD is in Nederland ook "maar" 2,3x modaal. Echter, als de werkgever de huur en zorgverzekering betaald, dan heb ik de grootste kostenposten (m.u.v. mijn Nederlandse hypotheek) toch wel gehad, of niet?

[CyBeR]

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 16:55:
Mijn werkgever stelde bovendien voor om in Amerika te bevallen, maar is ook bereid op de baby te wachten.

Houdt er rekening mee dat in de VS ter wereld komen automatisch betekent dat je Amerikaans staatsburger bent, en daar zitten flinke nadelen aan qua belastingen, ook als je niet in de VS (meer) woont. Het is voor Amerikanen bijvoorbeeld extreem moeilijk om een niet-Amerikaanse bankrekening te openen.

[ Voor 15% gewijzigd door CyBeR op 21-08-2017 17:28 ]

[Gerco]

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:23:
@Gerco Ik ga zeker op de zorgverzekering letten. Ik heb er natuurlijk geen zin in om voor verrassingen te komen te staan. Wat cost-of-living betreft: 100k USD is in Nederland ook "maar" 2,3x modaal. Echter, als de werkgever de huur en zorgverzekering betaald, dan heb ik de grootste kostenposten (m.u.v. mijn Nederlandse hypotheek) toch wel gehad, of niet?

Met huur en zorgverzekering betaald heb je de grootste kosten wel gehad ja. Dingen als een mobiele telefoon, internet en TV aansluiting zijn hier duurder als in NL, maar dan heb je het over $200-$300 voor die dingen samen, niet iets om je al te druk over te maken.

Boodschappen kan goedkoop, kan duur. Als je alles organic koopt ga je wel flink betalen, maar gezien de kwaliteit van het non-organic spul en de enorme hoeveelheid suiker die overal in zit om dat te verbloemen is het de moeite waard om extra aan je boodschappen uit te geven.

Als huur en zorg geregeld zijn ga je het aardig ruim houden, denk ik. Over het algemeen kosten producten hier hetzelfde of minder als in NL en je hebt hier meer $ over aan het eind van de maand dan in NL € dus het voelt goedkoper om luxeproducten te kopen.

Kinderopvang is ook een flinke kostenpost als je dat nodig hebt, de prijzen daarvan lopen enorm uiteen. Het kan zomaar $1600 oid per maand of meer kosten voor 3 dagen per week, maar kan ook een stuk goedkoper zijn als je niet in zo'n duur gebied woont.

[Rukapul]

Ik mis hoe dit in de langere termijn doelen van topicstarter en zijn vrouw past. Hij benoemt voor zichzelf geen voordelen en voor zijn vrouw is het met grote waarschijnlijkheid negatief carrieretechnisch.

[Qwerty-273]

Buiten het toekomstplaatje en carrieretechnische dingen, hou er ook rekening mee dat de "Amerikaanse" opvatting over bevallen (en gezondheiszorg ook) totaal anders is dan in Nederland. Dit zou je dan zeker toch even moeten na kijken voor jezelf en je vrouw of jullie daar wel goed mee voelen. Ook zit je dan mijlen ver van familie. Het ligt dan weer aan de hechtheid van jullie families of dat een probleem zou kunnen zijn.

En verder wat @CyBeR al aangaf, wordt je geboren op US grond dan heb je automatisch die nationaliteit. En daar zitten behoorlijk wat haken en ogen aan.

http://www.mondaq.com/can...g+Uncle+Sam+Right+For+You
https://travel.state.gov/...ation-of-citizenship.html

Citizenship is a status that is personal to the U.S. citizen. Therefore parents may not renounce the citizenship of their minor children. Similarly, parents/legal guardians may not renounce the citizenship of individuals who lack sufficient capacity to do so. Minors seeking to renounce their U.S. citizenship must demonstrate to a consular officer that they are acting voluntarily, without undue influence from parent(s), and that they fully understand the implications/consequences attendant to the renunciation of U.S. citizenship.

En ook al geef je de US nationaliteit op dan nog loop je risico om opgeroepen te worden voor het leger, en de IRS is ook nog een heikel puntje.

[ Voor 56% gewijzigd door Qwerty-273 op 21-08-2017 17:54 ]

[TheBrut3]

Qua AOW is het volgens mij zo dat je per jaar dat je niet in Nederland woont, je 4% 2% minder AOW krijgt.
Indien je van auto's houdt is het ook een ideale kans om een auto in Amerika te kopen en vervolgens goedkoop te importeren in Nederland. Kan je in Nederland quitte spelen of zelfs winst maken daarop.

https://www.rijksoverheid...enland-ga-wonen-of-werken

[ Voor 20% gewijzigd door TheBrut3 op 22-08-2017 12:48 ]

[Greencap]

CyBeR schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:27:
[...]
Houdt er rekening mee dat in de VS ter wereld komen automatisch betekent dat je Amerikaans staatsburger bent, en daar zitten flinke nadelen aan qua belastingen, ook als je niet in de VS (meer) woont. Het is voor Amerikanen bijvoorbeeld extreem moeilijk om een niet-Amerikaanse bankrekening te openen.

Dat is een heel goed punt. Daar had ik nog niet aan gedacht... Thanks!

Gerco schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:29:
[...]

Ik weet nog niet of we kinderopvang nodig zullen hebben. Het idee van mijn werkgever is dus om ons financieel te compenseren, zodat mijn vrouw op onze baby kan passen. Of ze daar zin in heeft, is me nog niet helemaal duidelijk... Daar moeten we natuurlijk goed over nadenken.

Zijn er nog belastingvoordelen voor expats of andere (locale) regelingen die interessant zouden kunnen zijn? Ik ga uit van een loon van ~200k USD (of equivalent lager indien de werkgever huur en zorg vergoed).

Rukapul schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:38:
Ik mis hoe dit in de langere termijn doelen van topicstarter en zijn vrouw past. Hij benoemt voor zichzelf geen voordelen en voor zijn vrouw is het met grote waarschijnlijkheid negatief carrieretechnisch.

Er is geen lange termijn doel en het is inderdaad (waarschijnlijk) negatief voor de carriere van mijn vrouw. Het voordeel is dat dit een unieke kans is op een levenservaring die je anders nooit zou kunnen krijgen. Of dat voldoende is om op te wegen tegen de nadelen is het vraagstuk dat ik probeer te beantwoorden. Hoe vollediger het plaatje, hoe beter we de beslissing kunnen nemen.

Qwerty-273 schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:42:
Buiten het toekomstplaatje en carrieretechnische dingen, hou er ook rekening mee dat de "Amerikaanse" opvatting over bevallen (en gezondheiszorg ook) totaal anders is dan in Nederland. Dit zou je dan zeker toch even moeten na kijken voor jezelf en je vrouw of jullie daar wel goed mee voelen. Ook zit je dan mijlen ver van familie. Het ligt dan weer aan de hechtheid van jullie families of dat een probleem zou kunnen zijn.

Van wat ik van mijn Amerikaanse collega's mee krijg zijn de Amerikanen veel "voorzichtiger" m.b.t. bevallingen als in Nederland (meer controles, echos, verwarmde baby wipes ( ), etc). Dat zie ik dus niet echt als een probleem. Behalve dat (goede) zorg veel kost, zie je daar verder problemen in?

De afstand tot de familie zal vooral voor mij wel een dingetje zijn. Het zou waarschijnlijk betekenen dat ik toch wel regelmatig een tripje naar Nederland zou willen maken en dat is natuurlijk ook wel vermoeiend en kostbaar.

[Gerco]

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:58:
Van wat ik van mijn Amerikaanse collega's mee krijg zijn de Amerikanen veel "voorzichtiger" m.b.t. bevallingen als in Nederland (meer controles, echos, verwarmde baby wipes ( ), etc). Dat zie ik dus niet echt als een probleem. Behalve dat (goede) zorg veel kost, zie je daar verder problemen in?

Mijn vrouw is net bevallen en dat was een prettige ervaring voor haar (voor zover bevallingen prettig kunnen zijn). De doktoren waren allemaal heel professioneel en vriendelijk, veel beter dan in de voormalige sovjetrepubliek waar ze haar eerste bevalling meegemaakt heeft.

Tijdens de zwangerschap zijn we wel elke 2-4 weken naar de dokter geweest voor tests, echo's, etc. Ze is helemaal ter pletter getest, elke keer voor een slordige $250-$300 "out of pocket". Het hele proces (zwangerschap en bevalling) heeft ons zo'n $15k gekost "out of pocket", de rekening aan de zorgverzekering was bijna $40k totaal.

Er is hier standaard geen kraamzorg dus als je zoiets wilt zul je een nurse in moeten huren om thuis te komen zorgen. Dat hebben wij niet gedaan en kost natuurlijk extra (wat de verzekering waarschijnlijk niet gaat vergoeden dus praat daar met je werkgever over).

[TNW]

Gerco schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:29:
[...]
Boodschappen kan goedkoop, kan duur. Als je alles organic koopt ga je wel flink betalen, maar gezien de kwaliteit van het non-organic spul en de enorme hoeveelheid suiker die overal in zit om dat te verbloemen is het de moeite waard om extra aan je boodschappen uit te geven.

Ik was vorig jaar in de VS, Baltimore en ik schrok al van de prijzen van conventioneel voedsel, met name verse groente, fruit en vlees. Mijn familie die daar toen woonde kocht ook veel diepvriesgroenten om kosten te besparen.

offtopic:
"Organic" is een vorm van landbouw en veeteelt waarbij het criterium is dat er geen GMO's en kunstmest worden gebruikt en dat de meeste bestrijdingsmiddelen worden vermeden. Het zegt niets over het toevoegen van suiker aan bewerkte produkten. Een pot "organic" pastasaus kan prima meer suiker dan een conventioneel produkt bevatten.
Verder is "organic" voor een groot deel marketing. Wat betreft voedingswaarden maakt het eigenlijk niks uit. Pesticidenresiduen zijn al laag bij conventioneel voedsel en hebben geen significante effecten. De wetenschap is hier vrij duidelijk over. Het is een rijkemensenhobby.

[Gerco]

@TNW Klopt, ik had het iets beter moeten verwoorden. In goedkoop voedsel zit meestal een enorme berg suiker en andere troep. Ook is het goedkoopste spul meestal GMO, er is in de VS veel meer toegestaan met voedsel dan in Europa. Er zijn additieven die hier heel normaal zijn die in Europa verboden zijn, bijvoorbeeld.

Het duurdere spul is vaker vrij van in Europa verboden additieven en is ook minder vaak GMO. Al die toevoegingen en GMO bewerkingen zijn vaak om het zogenaamde "shelf life" te verbeteren en dus het voedsel goedkoper te maken.

Er zijn mensen die vinden dat dat allemaal prima is en normaal gevonden moet worden en er zijn mensen die liever geen GMOs en andere dingen die in andere landen verboden zijn binnen willen krijgen. De wetenschap is er niet duidelijk over wat er nu precies schadelijk is en wat niet. Er lijkt geen bewijs te zijn dat GMOs schadelijk zijn (maar goed, wat is een "GMO" nu helemaal, dat verschilt natuurlijk per bewerking wat voor effect dat al-dan-niet heeft)

Ik kijk naar de ingredienten. Hoeveel suiker zit hier in, hoeveel dit, hoeveel dat en maak dan een beslissing. Meestal komt dat relatief duur uit zonder naar de prijs te kijken.

[ Voor 17% gewijzigd door Gerco op 21-08-2017 18:26 ]

[Elynn]

Indien je er maar tijdelijk wilt werken zal je eerst moeten wachten totdat jullie kind is geboren i.v.m. de nationaliteit. Plus de kwaliteit van de zorg hangt vaak af van hoeveel je kan betalen.

In bijvoorbeeld 2015 gingen er van de bevalling of complicaties van de bevalling 26,4 op de 100.000 vrouwen dood. Tegenover de 6.7 in Nederland.

Daarnaast zijn er ook nog veel mogelijke obstakels als je vrouw nog terug wilt op de pil. Plus hoe het uitpakt voor haar carriere.

De mogelijke taalachterstand in Nederlands indien jullie kind de eerste paar jaar van hun leven in de VS doorbrengt.

Daarnaast nog het huidige politieke klimaat wat niet bepaalt stabiel is.

Dan vraag ik mij af, wat voegt die paar jaar in de VS op je CV toe wat deze risico's en negatieve effecten waard is? Er zullen er waarschijnlijk nog een boel zijn waar ik niet aan heb gedacht.

Maar in hoeverre is het nodig dat jullie allemaal naar de VS verhuizen? Zou het bijvoorbeeld niet mogelijk zijn (aangezien het bedrijf hier en daar een kantoor heeft) om 2/3 maanden in Boston te werken en dan een maand hier op de Nederlandse locatie zodat je tijd met je gezin kan doorbrengen. Afwisselend voor een periode van 2/3 jaar.

[CyBeR]

Elynn schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 18:38:
De mogelijke taalachterstand in Nederlands indien jullie kind de eerste paar jaar van hun leven in de VS doorbrengt.

Als voormalig expat-kind: als je ouders genoeg moeite besteden aan het op peil houden van je Nederlands, is dat geen probleem.

[CH4OS]

JvS schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 16:58:
Zijn er ook voordelen? Ik zou het alleen overwegen als het in jullie beider planning past. Twee jaar niet werken kost je meer dan twee jaar salaris he. Het is ook een gat in de carrière. Nu weet ik niet wat je vrouw allemaal voor carrièreplannen heeft, maar die worden wel anders.

Verder heel gaaf natuurlijk.

Salarissen zijn in de States dan wel weer hoger dan hier, maar ja, daar is de sociale zekerheid wel veel minder dan hier.

[Pimmerd]

Ik woon zelf in New Jersey en een familie lid heeft ook voor twee jaar in Boston gewoond en gewerkt, dus ik kan je wel met het e.e.a. helpen. Ik zou beginnen om wat meer duidelijkheid te krijgen hoelang precies, 1-2 jaar is een ruim begrip. Ik heb eerder een half jaar in Amerika gewoond en voordat je goed en wel alles een beetje op de rails hebt ben je zo 3-6 maanden verder.

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 16:55:
• We zitten met ons eerste kind in een vreemd land. Dit is natuurlijk extra spannend.

Het is al eerder aangehaald hier, maar zorg dat je een goede zorgverzekering krijgt via de werkgever. Check goed wat je verwacht aan zorg nodig te hebben met de baby, kijk wat het eigen risico is / co-pays en calculeer dit in je salaris. Zoals eerder aangehaald is een eigen risico van $5000 / $10000 eerder regel dan uitzondering. Idem voor je maandelijkse bijdrage. Om een voorbeeld te noemen, ik betaal ongeveer $600 per maand voor twee volwassen.

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 16:55:
• We zitten met een koophuis. Ik zou deze willen aanhouden, maar kan dat überhaupt?

Zeker, geen probleem. Als je werkgever je in Amerika wilt plaatsen, maken ze waarschijnlijk gebruik van een L-1 visum. Aangezien je gewoon Nederlands staatburger blijft, kan je gewoon je koophuis aanhouden (en ook andere zaken zoals bankrekeningen). Mijn ervaring is dat mensen met een L-1 visum hun salaris in het thuisland nogsteeds krijgen, zorg dus ook dat je eventuele valuata koersen meeneemt in je berekening.

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 16:55:
• Boston is een van de duurste steden ter wereld.

Absoluut, maar ook een erg gave stad (wat mij betreft)

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 16:55:
• Financiële gevolgen voor werken in het buitenland - AOW, pensioen, nog iets anders?

Mijn ervaring is dat dit gewoon doorloopt in Nederland op een L-1 visum, maar zorg inderdaad dat je hier meer duidelijkheid over krijgt.

Het is ook erg gebruikelijk om een transitie vergoeding af te spreken om de kosten te dekken voor de verhuizing. Idem voor een woning en een auto. Vergeet hierbij ook niet om dit voor je vrouw te regelen, aangezien openbaar vervoer heel anders is geregeld in Amerika dan in Nederland, heeft zij ook een auto nodig om van A naar B te komen.

[Greencap]

Ik zit nu naar de zorgverzekering te kijken en het lijkt er op alsof we gewoon onze Nederlandse zorgverzekering aan kunnen houden en dat deze samenwerkingsverbanden hebben met Amerikaanse verzekeraars. Kijk bijvoorbeeld eens bij CZ (niet mijn verzekeraar overigens, maar dit kon ik zo snel vinden en andere verzekeraars zullen wel iets vergelijkbaars hebben): https://www.cz.nl/~/media...e7-4e10-bd60-5ffd24a21174

Als ik dan:
- Een L1 visum zou hebben
- Op mijn Nederlandse rekening via mijn Nederlandse werkgever mijn (naar lokale omstandigheden gecorrigeerde) salaris krijg
- Mijn Nederlandse zorgverzekering kan aanhouden (eventueel met aanvullende dekking voor de VS), dit lijkt overigens wel gelimiteerd te zijn tot 1 jaar
- Mijn huis kan aanhouden zonder consequenties

Dan lijkt het administratief eigenlijk allemaal niet zo ingewikkeld te zijn, of zie ik nu iets over het hoofd?

[jeka]

Geweldige kans!
Maar alleen hierom zou ik het al niet doen:
We zullen onze familie en vrienden een tijd lang minder/niet zien. Dit is extra jammer omdat ze dan de baby niet van dichtbij kunnen meemaken.

[Greencap]

jeka schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 10:04:
Geweldige kans!
Maar alleen hierom zou ik het al niet doen:
We zullen onze familie en vrienden een tijd lang minder/niet zien. Dit is extra jammer omdat ze dan de baby niet van dichtbij kunnen meemaken.

Dit, en de carriere van mijn vrouw, zullen waarschijnlijk bepalend zijn. Voor wat betreft de carriere van mijn vrouw zullen we dit alleen willen doen indien haar werkgever dit ook ziet zitten. Haar werkgever heeft toevallig ook een kantoor in Boston, dus wellicht dat we daar nog iets mee kunnen doen in overleg. Een andere optie zou kunnen zijn om te proberen een minor (o.i.d.) te doen in Boston.

Wat het familiecontact betreft, dat is ook zeker een dingetje waarmee ik zit (vooral vanwege de baby). We zouden natuurlijk maandelijks (o.i.d.) terug kunnen vliegen, maar zo'n lange vlucht met een jonge baby lijkt me eigenlijk ook niet erg fijn. Eventueel kunnen we ook zo nu en dan familieleden naar Boston laten komen (en de vlucht betalen). Niet ideaal, maar hier zijn misschien wel oplossingen te vinden waar we ons allemaal goed bij voelen.

[Sissors]

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:06:
[...]


Haha, het komt wellicht wat negatief over, maar in feite is er één groot voordeel: het is een unieke kans die we waarschijnlijk nooit meer krijgen en het lijkt ons een leuke ervaring om in Amerika te werken,

Ontvoerd worden door terroristen in Somalië is ook een unieke kans die je waarschijnlijk nooit meer krijgt. Maar dat is natuurlijk nog geen reden om het te doen.

En als je hoog opgeleid bent in een technisch beroep iig kan je altijd wel pogen op zijn minst om in de VS een baan te krijgen. Natuurlijk is het wel zo dat als kinderen ouder worden dat lastiger wordt voor ze.

Maar los van hoeveel geld je eraan overhoudt en hoeveel gedoe het is qua papierwinkel, is denk ik de eerste vraag toch die je moet beantwoorden wat nou echt de voordelen zijn. Carriere technische voordelen zou ik niet zo heel hoog plaatsen (als ze uberhaupt al significant zijn), en meer kijken naar wat er leuker is. En dan vooral wat er leuker is en wat je niet haalt door gewoon een maand op vakantie ernaartoe te gaan, oftewel echt wat heb je liever daar in het dagelijks leven als hier?
En het gemis van je hele sociale netwerk, ben je extravert en heb je binnen 2 maanden alles vervangen, of ben je meer introvert en heb je het risico dat je eigenlijk niks hebt behalve elkaar.

[Greencap]

@Sissors en vele anderen hierboven: Het is wellicht wat lastig te begrijpen, maar wij zien dit niet als een boost voor onze carriere of financieel gewin, het is gewoon een avontuur. Zo simpel is het . Bovendien heeft dit avontuur een einddatum, waarna we weer in onze oude vertrouwde omgeving zitten met een ervaring rijker.

Een baan in de VS is niet echt een doel voor mij. Ik kan er zonder al te veel moeite een baan krijgen, echter ik wil niet permanent emigreren naar de VS. Juist het tijdelijke aspect spreekt mij aan.

Verder hebben jullie natuurlijk allemaal gelijk: er kleven veel nadelen aan en wat halen we ons wel niet allemaal op de hals? Het leven is echter meer dan alleen maar voor de veilige en vertrouwde weg kiezen en ik moet er niet aan denken dat ik mijn leven tot aan mijn dood al helemaal kan uitstippelen. Dat is niet hoe ik wil en hoe ik uberhaupt (met mijzelf) zou kunnen leven.

[Ruben.]

Ik heb toevallig deze zomer met een Nederlander gesproken die voor zijn werk een jaar in Amerika ging zitten. Zijn situatie was wat bijzonder, hij was van origine Amerikaans, maar ondertussen volgens mij Nederlands. Enfin, wat hij stelde was dat als je dingen als een autoverzekering wilt, je duurder uit bent als buitenlander. Hij had geen accent over zijn Engels en had opgebeld met de verzekeraar; er werd niet naar zijn rijbewijs gevraagd. Zijn verzekering kostte x dollar per maand. Toen een Nederlandse collega opbelde die ook een verzekering wilde, maar wel als een buitenlander klonk, werd er om het rijbewijs gevraagd, geconcludeerd dat het geen Amerikaan was en de prijs was x + 10%.

Ook stelde hij dat een creditrating belangrijk is, en die kennen wij niet als Nederlander. Omdat het lastig is een Amerikaanse creditcard te krijgen als buitenlander had hij een creditcard bij (volgens mij) de Sears (warenhuis) aangevraagd. Deze had hij wel gekregen en daar bestelde hij eens in de zoveel tijd wat kleins mee. Dan betaalde hij die creditcard gelijk af, waardoor hij weer een goede creditrating had.

Nogmaals, dit zijn niet mijn eigen ervaringen, maar dit is wat ik me kan herinneren van het gesprek toen.

[gold_dust]

De VS is een prachtig land en Amerikanen zijn in tegenstelling tot Nederlanders vriendelijk, open, en beleefd. De verhalen over hoge criminaliteit, slechte gezondheidszorg, verpaupering, etc spelen alleen in gebieden en lagen van de bevolking waar je als expat toch niks mee te maken hebt. De levensstandaard ligt voor de middenklasse en hoger juist veel hoger dan in Nederland. En Boston is zeker een van de betere grote steden in de VS om te wonen.

Het tijdelijke aspect lijkt me juist een bezwaar, het verschil met Nederland is zo groot dat het na twee jaar best wel kan tegenvallen om weer terug in Nederland te komen. Ik zou, ook al plan je nu tijdelijk te blijven, toch proberen een permanent visum te krijgen. Ik heb tijdens de crisis in de VS gewoond en er was toen totaal geen werk maar anders zou ik er waarschijnlijk nog wonen.

Een ding waar Nederlanders vaak de fout mee gaan is dat ze denken dat de VS goedkoop is. Sommige dingen zijn inderdaad goedkoper zoals spijkerbroeken voor 15$ bij een Levi's outlet die hier voor 130 euro in de winkel liggen maar over het algemeen is de VS toch echt stukken duurder. Ook Boston is geen goedkoop gebied om te wonen. Gezondheidszorg ook, het eigen risico bij een bevalling die normaal verloopt is toch al snel $8000 tot $10000.

Het lijkt me ook niet dat je over de halve wereld gaat verhuizen om daar arm te worden, voor populaire steden aan de Oost en West kust moet je toch al snel $120k+ verdienen om een beetje goed te leven. In mijn ervaring zijn alle Nederlandse werkgevers erg schraperig en misschien heeft je werkgever hier totaal andere verwachtingen over.

Met een zwangere vrouw zou ik het in ieder geval niet doen vanwege de stress van de verhuizen en mogelijke complicaties daarvan.

[Anoniem: 224360]

Zoals zovaak lijkt TS vooral zijn eigen visie graag bevestigd te zien. Dat is ook logisch.

Algemeen advies in deze.

Onderschat de rol van familie niet voor een klein kind (0-4) als die band aanwezig is en je ziet opa's en oma's wekelijks tot 2-wekelijks gaat dat echt een meerwaarde zijn voor het kind. Gebeurt dat toch al niet dan is dat makkelijk om over heen te stappen. Het kind zelf weet niet wat het mist uiteraard....Jouw besluit heeft echter impact op veel zaken en mensen wil ik aangeven.

Dit soort stappen zijn bijna altijd een royale fuck up voor de partner. Deze moet immers veel laten en opgeven en dat kan allemaal prima goedkomen later in het leven, echter kan niemand in die glazen bol kijken. Je wilt nooit onbewust een soort rancune laten ontstaan.

De relatie moet dus sterk zijn om dit soort zaken op te kunnen vangen en er moet vooral acceptatie zijn. Of dan de periode rond de geboorte van een eerste kind de beste periode is zullen de meningen over verschillen. Ik zou het nooit doen.

Al die mooie zaken, avontuur, ervaringen etc. zijn allemaal persoonlijk. Alleen jij kunt bepalen of dat allemaal op gaat wegen tegen de zaken die jij en je omgeving vooral (!) moet laten. Achteraf praten de meesten toch veel recht en was het allemaal hosanna en geweldig. Dat doe ik ook, ik heb niet graag spijt van beslissingen. Succes met je keuze!

[Archie_T]

Heb je er goed over nagedacht hoe je vrouw het gaat hebben? Natuurlijk klinkt het als een perfect avontuur maar twee jaar voor een baby zorgen aan de andere kant van de wereld zonder vrienden is misschien voor je vrouw niet heel leuk.
Ik lees alleen hoe jij je carrière gaat opbouwen, weer wil ik melden dat zij dus misschien twee jaar thuis zit, kan me voorstellen dat dat zeker gaat knagen en dat zij zich niet gaat vermaken. Naar een land op vakantie gaan om ervaring op te doen is anders dan daar werken. Jij bouwt wellicht een sociaal leven op maar voor haar kan dat een flinke tegenvaller worden. Denk daar goed over na voordat je straks anderhalf jaar in je eentje zit omdat je vrouw er geen zin meer in heeft.
Het is zeker een mooie kans hoor maar ik heb meer relaties stuk zien gaan omdat de man een mooie kans had maar de vrouw thuis zat te vervelen...

[Malfunctions]

CyBeR schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:27:
[...]


Houdt er rekening mee dat in de VS ter wereld komen automatisch betekent dat je Amerikaans staatsburger bent, en daar zitten flinke nadelen aan qua belastingen, ook als je niet in de VS (meer) woont. Het is voor Amerikanen bijvoorbeeld extreem moeilijk om een niet-Amerikaanse bankrekening te openen.

Aangezien beide ouders de NL nationaliteit hebben, kunnen ze deze ook voor het kind aanvragen. Dat voorkomt een hele hoop van die problemen. Maatje van me heeft ook een dubbele NL-US nationaliteit, en heeft nergens problemen mee omdat hij gewoon in NL is opgegroeid.

In het geval van TS zal het kind 2 jaar in de US wonen, en daarna waarschijnlijk in NL. Als die dan op z´n 16e een bijbaantje krijgt, komt de IRS echt niet aan de deur kloppen hoor. En met een NL paspoort is een NL bankrekening openen geen enkel probleem.

[Tsurany]

Volgens mij ga je er zelf de positieve vruchten van plukken (ervaring, avontuur,...) terwijl je vrouw en kind alle negatieve vruchten gaat plukken (geen contact met familie, weinig ondersteuning,...). De kans is groot dat je vrouw in een redelijk sociaal isolement komt te zitten als jij ruim 40 uur per week aan het werk bent en ze alleen thuis zit met een kindje.

[RemcoDelft]

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:06:
het is een unieke kans die we waarschijnlijk nooit meer krijgen en het lijkt ons een leuke ervaring om in Amerika te werken, wetende dat je uiteindelijk ook weer terug kan en je oude leventje kunt oppakken.

Stel dat je daar wil blijven, is dat ook een mogelijkheid, of is het echt een tijdelijke plek?

Ik zou alle financiele vragen (en gevolgen daarvan) bij je werkgever neerleggen. Wat mij redelijk lijkt is dat alles daar vergoed wordt (van woonruimte tot vervoer en (uit) eten), regelmatige retourvluchten, terwijl jouw salaris thuis gewoon doorloopt.
Zolang je in Nederland belasting betaalt lopen je AOW-jaren gewoon door.

TheBrut3 schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:50:
Qua AOW is het volgens mij zo dat je per jaar dat je niet in Nederland woont, je 4% minder AOW krijgt.

2% per jaar

Pimmerd schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 19:32:
Om een voorbeeld te noemen, ik betaal ongeveer $600 per maand voor twee volwassen.

Daar staat een hoger salaris en veel lagere belastingen tegenover. In Nederland kost zorg orde-grootte 1000 euro per werkende per maand, het zit alleen in allemaal verschillende schijven verstopt.

Aangezien je gewoon Nederlands staatburger blijft, kan je gewoon je koophuis aanhouden (en ook andere zaken zoals bankrekeningen).

Sommige beleggingsfondsen daarentegen vragen er expliciet naar of je niet in de VS woont. Het is wel goed om al je bestaande rekeningen even te checken.

Malfunctions schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:17:
In het geval van TS zal het kind 2 jaar in de US wonen, en daarna waarschijnlijk in NL. Als die dan op z´n 16e een bijbaantje krijgt, komt de IRS echt niet aan de deur kloppen hoor. En met een NL paspoort is een NL bankrekening openen geen enkel probleem.

De IRS komt niet kloppen, maar je zal het zelf wel moeten regelen. Dat soort dingen wil je gewoon geregeld hebben als je ooit naar de VS op vakantie gaat.

[ Voor 13% gewijzigd door RemcoDelft op 22-08-2017 11:35 ]

[Greencap]

Anoniem: 224360 schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:08:
Zoals zovaak lijkt TS vooral zijn eigen visie graag bevestigd te zien. Dat is ook logisch.

Blijkbaar geef ik dan een verkeerd signaal af, want dat is toch echt totaal niet zoals ik er nu in sta. Als ik nu zou moeten kiezen dan zou het een eenvoudige "nee" zijn. Echter, dit is een unieke kans en daarvoor mag je (vind ik) best wat moeite doen om te onderzoeken of je die kans wil laten schieten. Ik wil ook niet achteraf spijt krijgen dat ik het niet gedaan heb doordat ik er niet goed over heb nagedacht.

@meerdere posters hierboven
Wat betreft het "sociale isolement" van mijn vrouw: dat is simpelweg voor ons beiden onacceptabel. Als dat het gevolg is, dan is het heel simpel en gaat het niet door. Ook voor mijn vrouw moet er "iets" uit te halen zijn en wat dat "iets" is besluiten we voordat we de knoop doorhakken. Dit kan bijvoorbeeld iets simpels zijn als in het kantoor in Boston gaan werken voor haar huidige werkgever of iets creatievers als een sabbatical en een half jaartje in één van de vele universiteiten in Boston doorbrengen. Als mijn vrouw er om wat voor reden dan ook geen zin in heeft, dan doen we het niet. Heel simpel.

Overigens zijn we er beide eigenlijk al wel over uit dat we het (in ieder geval initieel) voor max 1 jaar willen doen en dan wel verder kijken (-als- we het al doen natuurlijk...).

RemcoDelft schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:31:
[...]

Stel dat je daar wil blijven, is dat ook een mogelijkheid, of is het echt een tijdelijke plek?

Dat zou waarschijnlijk wel kunnen ja, maar dat staat volledig los van dit project.

Wat betreft alle opmerkingen over de kosten, het is mij natuurlijk wel duidelijk dat de kosten hoger zullen zijn en ik ook dubbele kosten zal hebben. Vooral interessant is het om in te zien welke (onverwachte) grote kostenposten er zijn. Het salaris zal er ook naar zijn en dit salaris zal (ook voor omstandigheden in Boston) riant zijn. Zoals @gold_dust al zei: ik ga natuurlijk niet de halve wereld rondreizen om arm te worden.

[Anoniem: 888777]

Malfunctions schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:17:
[...]In het geval van TS zal het kind 2 jaar in de US wonen, en daarna waarschijnlijk in NL. Als die dan op z´n 16e een bijbaantje krijgt, komt de IRS echt niet aan de deur kloppen hoor. En met een NL paspoort is een NL bankrekening openen geen enkel probleem.

Wellicht je even in de belastingwetgeving van de VS verdiepen voor je er iets over zegt?

Een US staatsburger, ook die met een aanvullende nationaliteit, wordt in principe belast in de VS voor zijn/haar wereldinkomen. Nu is dat in de praktijk niet zo heel spannend omdat de meeste landen, ook NL, een verdrag hebben om dubbele belastingheffing te voorkomen. Maar de eis van de IRS is nog steeds dat je jaarlijks aangifte doet, ook al betaal je uiteindelijk niets. En juist die aangifte is nog niet zo eenvoudig.

Veel amerikanen hebben jarenlang zich daar niets van aangetrokken en zijn er oom mee weggekomen. Alleen in de afgelopen jaren is het ineens een ding geworden omdat er nu regelgeving is die landen verplicht de (alle dus) nationaliteiten van personen vast te leggen en die gegevens worden ook uitgewisseld.

Kortom, het is geen onoverkomelijk bezwaar... en er zijn ook voordelen. Maar het is wel degelijk relevant erover na te denken.

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:42:
[...]
Wat betreft het "sociale isolement" van mijn vrouw: dat is simpelweg voor ons beiden onacceptabel. Als dat het gevolg is, dan is het heel simpel en gaat het niet door. Ook voor mijn vrouw moet er "iets" uit te halen zijn en wat dat "iets" is besluiten we voordat we de knoop doorhakken. Dit kan bijvoorbeeld iets simpels zijn als in het kantoor in Boston gaan werken voor haar huidige werkgever of iets creatievers als een sabbatical en een half jaartje in één van de vele universiteiten in Boston doorbrengen. Als mijn vrouw er om wat voor reden dan ook geen zin in heeft, dan doen we het niet. Heel simpel.

Dit is nou niet echt een omgeving waar je jezelf niet zou kunnen bezighouden..... en zo lastig bereikbaar voor familie is het nou ook niet.

maar elke fatsoenlijke werkgever heeft voor potentiële expats een gespecialiseerd aanspreekpunt die al je vragen veel beter kan beantwoorden dan een stelletje tweakers..... zij weten alles van de fiscale en andere gevolgen en wat de regelingen zijn binnen je bedrijf.

[ Voor 29% gewijzigd door Anoniem: 888777 op 22-08-2017 11:49 ]

[Greencap]

Anoniem: 888777 schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:45:
[...]
maar elke fatsoenlijke werkgever heeft voor potentiële expats een gespecialiseerd aanspreekpunt die al je vragen veel beter kan beantwoorden dan een stelletje tweakers..... zij weten alles van de fiscale en andere gevolgen en wat de regelingen zijn binnen je bedrijf.

Ondanks dat we een multinationaal bedrijf zijn zal dit voor ons wel nieuw zijn. Wat extra input kan dus geen kwaad. De reden dat topic hier geplaatst heb is omdat er vaak toch wel wat ervaringsdeskundigen onder ons tweakers zijn en het ook wel interessant is om de, soms een beetje ongezouten, meningen te lezen van anderen. Desondanks zal ik me natuurlijk goed laten adviseren en ik ben ook wel bereid om hier een professional voor in te huren. Zo ver zijn we echter nog niet. We moeten eerst op een rijtje zetten of dit wel iets is wat we echt willen.

Het is allemaal nog erg vers en kwam voor mij volledig uit de lucht vallen. Mijn werkgever snapt dit ook en geeft mij ook de tijd en ruimte om hier over na te denken voordat we uberhaupt verder praten.

[mannowlahn]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 10:18:
[...]
We zouden natuurlijk maandelijks (o.i.d.) terug kunnen vliegen, maar zo'n lange vlucht met een jonge baby lijkt me eigenlijk ook niet erg fijn.

Ik denk dat je daarmee weinig vrienden in een vliegtuig zal maken. Los van het feit is het voor een baby ook tergend is ivm druk verschillen en moeite hebben met klaren van de oren.

Persoonlijk denk ik dat dit een onhandig moment is. Vooral voor je vrouw met een klein kind zal ze weinig sociale contacten opdoen, geen vrienden of familie, nou dat lijkt mij ook geen pretje. Jij nog wel via je werk , maar zal ook moeilijk worden omdat je snel naar je baby en je vrouw wilt na het werk, Wat betreft de carrière van je vrouw, tja, dat is altijd een moeilijke kwestie.

[ Voor 30% gewijzigd door mannowlahn op 22-08-2017 12:29 ]

[Anoniem: 888777]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 12:00:
[...]Ondanks dat we een multinationaal bedrijf zijn zal dit voor ons wel nieuw zijn.

Dat lijkt me sterk.... en er zijn ook gespecialiseerde externe partijen die dit regelen. Zo regelt bij ons een externe accountant de fiscale gevolgen, ook die voor het bedrijf zelf.... dat aspect is ook niet onbelangrijk.

En niets mis met heen-en weer vliegen. Meestal standaard clausule om een keer of 2 per jaar heen-en-weer te mogen voor de hele familie. En zelf zul je wel vaker gaan schat ik dan. Onzin dat een baby niet (vaak) in het vliegtuig kan, doen alle expats. Wat de anderen ervan vinden zou je niet moeten boeien, zo werkt het nou eenmaal anders moet je een private jet huren.

[joopv]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:42:
[...]
Als mijn vrouw er om wat voor reden dan ook geen zin in heeft, dan doen we het niet. Heel simpel.

Hoe "close" is je vrouw met haar familie?

Ik denk dat het slim is om met je werkgever de optie te bespreken om terugkeer mogelijk te maken als blijkt dat de emotionele impact zodanig is dat een terugkeer noodzakelijk is.

Zelfs al zeggen jullie nu dat dat het wel gaat - de praktijk kan toch heel anders zijn.

[Lensent]

Het hele 'pasgeboren-kind-aspect' vind ik in dit topic enorm ondergeschoven.
Vergis je niet in de impact die dit heeft op je leven. Ik zou dat niet willen en kunnen combineren met zoiets als dit.

[Greencap]

@joopv Grappig dat je alleen vraagt hoe close mijn vrouw is. Misschien heb ik wel het meeste heimwee. Een "exit-clausule" is inderdaad verstandig, maar wat mij betreft niet nodig. Als ik terug wil ga ik terug. De werkgever heeft daar maar mee te dealen. Ik maak me niet zo veel zorgen over mijn baan.

@Lensent Het is toch met enige regelmaat benoemd. Het grappige is dat mijn werkgever hier totaal anders tegen aan kijkt (ik werk voor een Scandinavisch bedrijf). Voor hen is het namelijk belachelijk dat mijn vrouw maar drie maanden zwangerschapsverlof krijg in Nederland. Ze zien dit juist als een "kans" voor haar om meer tijd met haar kind door te brengen. Voor hen is het bijna niet voor te stellen dat een jonge moeder drie maanden na de bevalling al weer gaat werken. Afhankelijk van hoe je hier tegen aan kijkt hoeft dit dus helemaal nog niet zo'n slechte oplossing te zijn voor het "pasgeboren-kind-aspect".

@Tsurany hieronder: Eens. Vandaar dat dit ook al meerdere keren benoemd is in dit topic. Mijn vrouw moet er achter staan en ook iets uit kunnen halen.

Overigens verwacht ik dat we (in ieder geval in het begin) zo druk zullen zijn met alle romslomp en natuurlijk het kind dat we niet echt snel de tijd krijgen om eenzaam en depressief te worden. Het hangt er ook van af waar we zullen wonen en hoe de community daar is. Bovendien zou ik er voor kunnen kiezen om wat meer vrij te nemen zodat we vaker samen uitstapjes kunnen maken.

Het valt me in het algemeen op dat veel tweakers lijken te impliceren alsof mijn vrouw een volledig hulpeloos wezen is indien we naar Amerika gaan, maar dat is natuurlijk ook niet zo. Als we gaan dan staat ze hier zelf ook achter en heeft ze zelf ook een plan wat ze daar gaat doen om daar de tijd door te brengen.

[ Voor 31% gewijzigd door Greencap op 22-08-2017 14:15 ]

[Tsurany]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 13:59:
@Lensent Het is toch met enige regelmaat benoemd. Het grappige is dat mijn werkgever hier totaal anders tegen aan kijkt (ik werk voor een Scandinavisch bedrijf). Voor hen is het namelijk belachelijk dat mijn vrouw maar drie maanden zwangerschapsverlof krijg in Nederland. Ze zien dit juist als een "kans" voor haar om meer tijd met haar kind door te brengen. Voor hen is het bijna niet voor te stellen dat een jonge moeder drie maanden na de bevalling al weer gaat werken. Afhankelijk van hoe je hier tegen aan kijkt hoeft dit dus helemaal nog niet zo'n slechte oplossing te zijn voor het "pasgeboren-kind-aspect".

Tijd met het kind doorbrengen in een onbekende omgeving is wel veel beperkter. je hebt weinig tot geen visite en zit constant alleen met je kind. Een jaar lang thuis zitten met enkel je kind en dan je man die 's avonds thuis komt? Dat kan echt deprimerend worden. Als je het doet moet je dus wel zorg dragen voor genoeg afleiding en vermaak voor haar.

[Anoniem: 224360]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 13:59:
@joopv Grappig dat je alleen vraagt hoe close mijn vrouw is. Misschien heb ik wel het meeste heimwee. Een "exit-clausule" is inderdaad verstandig, maar wat mij betreft niet nodig. Als ik terug wil ga ik terug. De werkgever heeft daar maar mee te dealen. Ik maak me niet zo veel zorgen over mijn baan.

@Lensent Het is toch met enige regelmaat benoemd. Het grappige is dat mijn werkgever hier totaal anders tegen aan kijkt (ik werk voor een Scandinavisch bedrijf). Voor hen is het namelijk belachelijk dat mijn vrouw maar drie maanden zwangerschapsverlof krijg in Nederland. Ze zien dit juist als een "kans" voor haar om meer tijd met haar kind door te brengen. Voor hen is het bijna niet voor te stellen dat een jonge moeder drie maanden na de bevalling al weer gaat werken. Afhankelijk van hoe je hier tegen aan kijkt hoeft dit dus helemaal nog niet zo'n slechte oplossing te zijn voor het "pasgeboren-kind-aspect".

@Tsurany hieronder: Eens. Vandaar dat dit ook al meerdere keren benoemd is in dit topic. Mijn vrouw moet er achter staan en ook iets uit kunnen halen.

Overigens verwacht ik dat we (in ieder geval in het begin) zo druk zullen zijn met alle romslomp en natuurlijk het kind dat we niet echt snel de tijd krijgen om eenzaam en depressief te worden. Het hangt er ook van af waar we zullen wonen en hoe de community daar is. Bovendien zou ik er voor kunnen kiezen om wat meer vrij te nemen zodat we vaker samen uitstapjes kunnen maken.

Het valt me in het algemeen op dat veel tweakers lijken te impliceren alsof mijn vrouw een volledig hulpeloos wezen is indien we naar Amerika gaan, maar dat is natuurlijk ook niet zo. Als we gaan dan staat ze hier zelf ook achter en heeft ze zelf ook een plan wat ze daar gaat doen om daar de tijd door te brengen.

Grappig dat je het op die manier invult (je laatste alinea). Als je vrouw haar tijd daar enorm goed gaat invullen en enorm druk bezig is komt dat imo erop neer dat je nagenoeg een fulltime nanny voor het kind nodig gaat hebben als jij daarnaast werkt. Juist de omgeving is enorm belangrijk voor iemand die niet alleen met de baby opgescheept wil zijn, dan heb je uitstapjes (met baby) en visite die langskomt nodig.

Alles is mogelijk! Wij kunnen echter niet in jouw situatie kijken en de meesten hier spreken uit eigen ervaringen.

De meesten zullen je vrouw niet als hulpeloos zien, maar het is gewoon voor de meeste mensen (ook zeer capabele en flexibele) een vrij heftige situatie. Wijsheid komt altijd achteraf.

[Rannasha]

Als het enigszins kan: Je vrouw niet in de VS laten bevallen tenzij jullie van plan zijn om daar te blijven wonen.

Kinderen die in de VS geboren worden, krijgen automatisch de Amerikaanse nationaliteit en dit is een van de vervelendere aangeboren afwijkingen waar je je leven lang last van blijft houden. Je kind zal ieder jaar Amerikaanse belastingaangifte moeten doen (en als hij/zij erg welvarend wordt, mogelijk ook wat moeten betalen). Daarnaast zal het kind moeite hebben om een bankrekening te openen. Het opgeven van de Amerikaanse nationaliteit is een lang proces en kan alleen zodra er 5 achtereenvolgende jaren een volledige belastingaangifte is gedaan. Daarnaast kost het ook nog eens zo'n $2000.

Vergis je daarnaast niet in de impact die een eerste kind heeft op je leven. Jullie zullen tijd nodig hebben om in een nieuw ritme te komen en rond die tijd naar de andere kant van de oceaan verhuizen helpt hier absoluut niet bij. Zelf ben ik met mijn vrouw + kind van Nederland naar Geneve verhuisd toen mijn eerste dochter 9 maanden was en dat was op z'n tijd behoorlijk lastig. Maar hier hadden we in ieder geval al een kind dat de nacht doorsliep en bleef alles op redelijke afstand binnen Europa.

[Gerco]

RemcoDelft schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:31:
Sommige beleggingsfondsen daarentegen vragen er expliciet naar of je niet in de VS woont. Het is wel goed om al je bestaande rekeningen even te checken.

Klopt. Ik ben al voor diverse investeringen afgewezen omdat ik in de VS woon. De regelgeving die de VS oplegt aan andere landen is zo strikt dat veel banken en vooral investeringsbedrijven liever geen VS klanten hebben.

Mijn Nederlandse bank doet wel mee aan de VS regels (omdat ze zelf ook vestigingen in de VS hebben) en wilde daarom dus ook mijn SSN hebben zodat ze mijn transacties, etc kunnen doorgeven aan de IRS. Sinds FATCA zijn de regels veel strenger geworden en ook de straffen. Minimaal $10000 boete per jaar voor het niet insturen van een FATCA formuliertje wanneer je dat verplicht bent, bijvoorbeeld.

[Greencap]

Het zou inderdaad een mogelijke uitkomst zijn dat we een nanny of daycare nodig zoudenhebben. Dat hebben we echter in Nederland ook, dus op zich is dat niet echt anders. Het is bovendien niet zo zwart-wit dat we -of- full-time bezig zijn -of- helemaal niet. Daar zitten natuurlijk ook wel stapjes tussen.

Ook voor mij is dit een heftige situatie hoor . Enkelen van jullie lijken te veronderstellen dat ik de situatie aan het bagatelliseren ben, maar dat is niet het geval. Ik probeer slechts het plaatje zo duidelijk mogelijk te maken zodat we een goede beslissing kunnen nemen.

[Anoniem: 224360]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 15:36:
Het zou inderdaad een mogelijke uitkomst zijn dat we een nanny of daycare nodig zoudenhebben. Dat hebben we echter in Nederland ook, dus op zich is dat niet echt anders. Het is bovendien niet zo zwart-wit dat we -of- full-time bezig zijn -of- helemaal niet. Daar zitten natuurlijk ook wel stapjes tussen.

Ook voor mij is dit een heftige situatie hoor . Enkelen van jullie lijken te veronderstellen dat ik de situatie aan het bagatelliseren ben, maar dat is niet het geval. Ik probeer slechts het plaatje zo duidelijk mogelijk te maken zodat we een goede beslissing kunnen nemen.

Gezien je de mogelijkheid krijgt ga ik er even van uit dat je inderdaad bekwaam zat bent. Maar andersom doe je hetzelfde door bepaalde zorgen van mensen weg te zetten als je vrouw als hulpeloos bestempelen.

Op het internet en hier op tweakers vervalt men nogal vaak in wat zwart-witte scenario's terwijl de wereld grijs is. Dat is een van de nadelen van een forum.

Hoop dat je met alle standpunten tot een goed besluit komt. Dit soort kansen zijn altijd mooi en ik ken genoeg mensen die het geweldig vonden. In jou situatie zou ik er nooit aan beginnen en zonder kind zou ik alsnog goed moeten overleggen thuis.

[ph4ge]

Aan de ene kant is het een super ervaring, ik heb zelf ook geen spijt van mijn internationale werkervaring. Ik wil je nogmaals waarschuwen voor de financiële kant van het verhaal. Een werkgever die je vraagt naar het buitenland te gaan hoort je daar financieel voor te belonen, maar waarschijnlijk heb je dat ook gewoon hard nodig. Een aanbod wat in eerste instantie financieel prachtig lijkt kan goed tegenvallen, dus verdiep je daar in en laat er desnoods een expert naar kijken.

[Greencap]

@Anoniem: 224360 OK, touché. De zorgen en nadelen (m.b.t. de baby in ieder geval) zijn inmiddels wel duidelijk. Laat ik dan een andere insteek van jullie vragen. Stel dat jullie in mijn situatie inderdaad tijdelijk naar Amerika zouden verhuizen, wat zou je dan doen en/of eisen van de werkgever om dit zo aangenaam mogelijk te maken voor kind en moeder (en natuurlijk uiteindelijk ook vader)?

@ph4ge Mocht het zo ver komen, dan laat ik daar inderdaad één of meerdere (financieel) experts naar kijken. Dat is me wel een paar honderd euro waard. We nemen al risico genoeg door dit te doen met een kleine, dus alles daaromheen moet gewoon waterdicht zijn.

@Elynn Dat lijkt me ook heel leuk hoor, maar geen avontuur. Dat zou voor mij gewoon een vakantie zijn (wel een uitgebreide weliswaar). Ik ben inmiddels zeven keer in Amerika geweest, dus wat dat betreft is het niet zo dat de locatie an sich het een avontuur maakt. Om ergens te leven en mee te draaien in de samenleving is een heel andere ervaring dan een (lange) vakantie.

[ Voor 22% gewijzigd door Greencap op 22-08-2017 16:19 ]

[Elynn]

@Greencap Zover heb ik je alleen het avontuur zien noemen als motivatie/verleiding.

Aangezien het een grote invloed is op het leven van jullie drieën en meerdere risico's meebrengt lijkt het mij logischer gewoon nee te zeggen, stabiel te blijven, en geld op te sparen om over een aantal jaar wanneer jullie kind(eren) wat ouder is/zijn (bijv. (de jongste) 4/5), een maand vakantie in de VS te doen als avontuur.

[Gerco]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 16:14:
@Anoniem: 224360 OK, touché. De zorgen en nadelen (m.b.t. de baby in ieder geval) zijn inmiddels wel duidelijk. Laat ik dan een andere insteek van jullie vragen. Stel dat jullie in mijn situatie inderdaad tijdelijk naar Amerika zouden verhuizen, wat zou je dan doen en/of eisen van de werkgever om dit zo aangenaam mogelijk te maken voor kind en moeder (en natuurlijk uiteindelijk ook vader)?

1. Zorg, dat moet gewoon goed geregeld zijn en kun je absoluut niet onderschatten. Een Nederlandse verzekering zou hier als een zgn "Cadillac" plan gelden (super goed). Als je "gewoon" als Amerikaanse medewerker op de payroll komt te staan wordt je waarschijnlijk enorm genaaid mbt zorgkosten en dat kun je met een jong kind niet gebruiken.

2. Dit kun je van je werkgever niet eisen, maar is wel belangrijk: Je vrouw moet iets te doen hebben. Misschien geen betaalde baan (zal qua visum moeilijk worden) maar dan vrijwilligerswerk, een drukke hobby, etc. Als ze gewend is om te werken zal ze niet genoeg hebben aan alleen voor de baby zorgen.

Al met al is in het buitenland wonen/werken een goede ervaring en niet te vergelijken met vakantie. Ik heb een jaar in Turkije gewerkt, een jaar in de UK en woon inmiddels 6 jaar in de VS. Ik zou die ervaringen niet willen ruilen voor iets anders. Risicoaversie is 1 ding, maar als je het goed aanpakt en er zit een duidelijke einddatum aan moet het voor allen goed te doen zijn mits je financieel de zaken voor elkaar hebt.

[gold_dust]

Als je vrouw nu zwanger is dan is de kans klein dat je voor de bevalling nog naar de VS gaat. De aanvraag van een visum duurt al snel minimaal een half jaar tot jaren voor bepaalde visa met wachtlijsten. Iemand die hoogzwanger is wordt ook niet toegelaten in een vliegtuig, nog los daarvan dat je dat zelf ook niet zou moeten willen.

[Greencap]

Het zou me inderdaad niets verbazen indien het plan van mijn werkgever (qua tijdspad) wat optimistisch is . Ik zie het persoonlijk ook niet echt zitten om daar te gaan bevallen.

Echter, voor zover ik zo snel kan Googelen is het wel mogelijk om dit binnen 1 tot 3 weken te regelen:

Q. Is it possible to speed up the L1 Visa process.
A. Yes. The USCIS has instituted a program called Premium Processing. If the USCIS is paid an extra $1,225 on a separate check, the USCIS guarantees it will adjudicate the petition in 15 days or notify the petitioner if more evidence is needed in a Request for Further Evidence RFE.

[Gerco]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 16:44:
Echter, voor zover ik zo snel kan Googelen is het wel mogelijk om dit binnen 1 tot 3 weken te regelen:

Dat is vrij gebruikelijk om te doen voor grotere bedrijven. Die paar extra dollars maken ze zich niet druk om, het is veel belangrijker om die medewerker op tijd op de goede plaats te hebben. Dat hebben mijn werkgevers voor mij ook gedaan (wel met H1-B, niet L1). Het kan heel snel gaan.

[LankHoar]

Zojuist het thread even doorgelezen, en ten eerste denk ik, wow wat een mooie kans! Indien je nee zegt, kunnen we dan even ruilen? Een vraag die je kan helpen in het beslissing proces:

Indien ik ja/nee zeg, hoe denk ik daar dan over 10 minuten over? En over 10 dagen? En over 10 jaar?

Indien een 1-2 jarige stop in werken, met als reden een langdurig Amerika bezoek en het hebben van een eerste kind, een gevaar vormt voor de carrière van je vrouw, is die carrière dan wel zo gezond? In haar schoenen zou mijn focus op het zorgen voor mijn kind liggen, en niet het volgen van een carrière. Het klinkt alsof je zelf al een goede baan hebt, dus voor het geld zou het niet moeten hoeven lijkt me.

Ook zou ik zelf meer voor het avontuur element gaan dan focussen op het zekerheid element. Leef je om te werken, of werk je om te leven?

Zelf woon ik al 4 jaar in Praag en heb er geen problemen mee dat ik mijn familie/vrienden wat minder zie. Ja het is dichterbij dan de VS, maar ik ga ook niet elke 3 maanden ofzo naar Nederland (uitzonderingen daar gelaten zoals een bruiloft ga ik 2 keer per jaar). Soms is het lastig, maar je krijgt er ook zoveel voor terug. Je zult ongetwijfeld nieuwe vriendschappen opbouwen. En zowel mijn vrouw's als mijn volgende gewenste bestemming is.. jawel de VS

Mocht je van lezen houden kan ik je het boek “Decisive” van the Heath brothers aanraden. Het gaat je echt helpen met een voor jou juiste keuze maken

[DeveloperNL]

Maak je met je werkgever wel harde afspraken dat je baan ook hier blijft bestaan. Zelf van dichtbij meegemaakt bij een collega die naar China vertrok, om daar de boel recht te trekken voor 2 jaar. Na 2 jaar kwam ie terug, was zijn functie opgegeven in NL vanwege reorganisatie. Ook multinational en op verzoek van werkgever vertrokken. Was ie wel flink pissig over natuurlijk, omdat hij het zag als een grote carierrestap binnen multinational.

[mgizmo]

Anoniem: 224360 schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 15:57:
[...]
Hoop dat je met alle standpunten tot een goed besluit komt. Dit soort kansen zijn altijd mooi en ik ken genoeg mensen die het geweldig vonden. In jou situatie zou ik er nooit aan beginnen en zonder kind zou ik alsnog goed moeten overleggen thuis.

Geen idee hoe oud de TS is, maar ik nader de 40 en als ik op deze leeftijd met twee kinderen (2 en 6) en een partner dit aanbod krijg, waarbij de werkgever zoveel mogelijk financieel zeker probeert te maken, zou het "had ik maar" een groot baal moment later zijn als ik het niet zou doen.

Ik zou goed inlezen, mensen aanspreken over ervaringen (een forum geeft niet dat gevoel), met werkgever goed gaan zitten over punten en de vraag aan jezelf en partner stellen "wat is het ergste wat er kan gebeuren?". Die ervaring zou mij zoveel waard zijn. Zeker met een kind dat net geboren is, moet dat minder lastig zijn. Puntje van opa's en oma's en andere familieleden en vrienden, ja... Maar zij beleven de ervaring niet. Het moment "had ik maar" kan erg gaan knagen.

[Greencap]

@LankHoar Bedankt voor je opbeurende bijdrage en je suggestie voor het boek. Dat lijkt hoe dan ook een interessant boek om eens te gaan lezen!

@DeveloperNL Zulke afspraken kan je moeilijk maken. Zelfs al had je collega een "harde" afspraak, dan nog was die reorganisatie (waarschijnlijk) overmacht geweest. Als hij niet was gegaan was zijn functie wellicht ook opgeheven. Ik lig op dit moment in ieder geval nog goed in de arbeidsmarkt, dus zelfs als dit zou gebeuren, dan moet er wel iets heel vreemds aan de hand zijn wil ik niet een nieuwe baan kunnen vinden.

@mgizmo Ik ben 32 jaar.

[TNW]

Tsurany schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 11:21:
Volgens mij ga je er zelf de positieve vruchten van plukken (ervaring, avontuur,...) terwijl je vrouw en kind alle negatieve vruchten gaat plukken (geen contact met familie, weinig ondersteuning,...). De kans is groot dat je vrouw in een redelijk sociaal isolement komt te zitten als jij ruim 40 uur per week aan het werk bent en ze alleen thuis zit met een kindje.

Mijn zwager had in de VS ca 2 jaar de zorgen voor zijn twee dochters terwijl mijn zusje op de universiteit en in het ziekenhuis bezig was met onderzoek, voor zover ik weet fulltime. Ik heb nooit het idee gehad dat mijn zwager in een isolement heeft gezeten. Waarom zou dat per definitie zo zijn bij een thuisblijvende ouder?
Zeker als je in een kindvriendelijke buurt woont is contact met andere ouders zo gelegd. Als je proactief bent in contacten met andere expats, de buurt en andere Nederlanders (zijn er zat) dan is dit geen issue.

offtopic:
[quote]Gerco schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 18:22:
@TNW Klopt, ik had het iets beter moeten verwoorden. In goedkoop voedsel zit meestal een enorme berg suiker en andere troep. [/quote]

Dat is nogal een generalisatie. Goedkoop kan prima voldoende voedingswaarde hebben. Bijvoorbeeld zoals ik noemde diepvriesgroenten i.p.v. in de VS kneiterdure verse groenten. Er zijn in de VS maar ook in NL voldoende produkten die worden aangeprezen als biologisch en gezond maar ook propvol suiker zitten.
Een stuk taart of koekjes met het label biologisch blijft een vorm van voedsel met veel suiker, vet en weinig micronutriënten.

[quote]Al die toevoegingen en GMO bewerkingen zijn vaak om het zogenaamde "shelf life" te verbeteren en dus het voedsel goedkoper te maken.[/quote]

De hoofdreden voor GMO's is het vergroten van de opbrengst van gewassen. Het heeft geen invloed op de houdbaarheid van de ermee gemaakte produkten. Additieven worden vaak elders verboden omdat de publieke opinie is dat het gevaarlijk is, niet altijd omdat er wetenschappelijk bewijs voor is.
Zo is er een enorme hype geweest over "chloorkippen" terwijl het gaat om het behandelen van kippenkarkassen met een behoorlijk verdunde bleekoplossing. Een zwembad is een groter probleem.

[quote]De wetenschap is er niet duidelijk over wat er nu precies schadelijk is en wat niet. Er lijkt geen bewijs te zijn dat GMOs schadelijk zijn (maar goed, wat is een "GMO" nu helemaal, dat verschilt natuurlijk per bewerking wat voor effect dat al-dan-niet heeft)[/quote]

Er is geen bewijs van de schadelijkheid van GMO's. Het is een 100% ingebeelde issue welke vooral in de VS een bijzonder grote controverse is geworden. Ondertussen heeft een verfoeid bedrijf zoals Monsanto een omzet welke een fractie is van de omzet van de VS biologische industrie.
Er is geld te verdienen met het mensen bang maken voor conventionele landbouw.

[ Voor 49% gewijzigd door TNW op 22-08-2017 19:33 ]

[Anoniem: 224360]

mgizmo schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 18:21:
[...]


Geen idee hoe oud de TS is, maar ik nader de 40 en als ik op deze leeftijd met twee kinderen (2 en 6) en een partner dit aanbod krijg, waarbij de werkgever zoveel mogelijk financieel zeker probeert te maken, zou het "had ik maar" een groot baal moment later zijn als ik het niet zou doen.

Ik zou goed inlezen, mensen aanspreken over ervaringen (een forum geeft niet dat gevoel), met werkgever goed gaan zitten over punten en de vraag aan jezelf en partner stellen "wat is het ergste wat er kan gebeuren?". Die ervaring zou mij zoveel waard zijn. Zeker met een kind dat net geboren is, moet dat minder lastig zijn. Puntje van opa's en oma's en andere familieleden en vrienden, ja... Maar zij beleven de ervaring niet. Het moment "had ik maar" kan erg gaan knagen.

Zoals aangegeven het is heel persoonlijk. In mijn ervaring zijn mensen die "had ik maar" teveel denken doorgaans niet enorm gelukkig. Het leven bestaat uit keuzes en je kunt nooit alles hebben. Had ik maar gaat dus je hele leven op als je teveel zo denkt. Al is het wel een heel belangrijke! Bedoel enkel dat je voor jezelf de balans helder moet hebben.

[GlowMouse]

Greencap schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 10:03:
- Mijn Nederlandse zorgverzekering kan aanhouden (eventueel met aanvullende dekking voor de VS), dit lijkt overigens wel gelimiteerd te zijn tot 1 jaar

De Nederlandse zorgverzekering dekt alleen Nederlandse zorgtarieven, en heeft bovendien niet onderhandeld met Amerikaanse dokters en ziekenhuizen over de tarieven. Daar heb je praktisch dus niets aan. Een Amerikaanse zorgverzekering wordt door je werkgever beschikbaar gesteld (een andere kiezen is duur). Je zou het lokale kantoor moeten vragen wat voor verzekering dat wordt en hoe hoog je co-pay, deductible en max-out-of-pocket zijn. Let ook op welke ziekenhuizen en dokters in-network zijn, en wees er altijd alert op dat je toch niet per ongeluk door een out-of-network dokter, verloskundige, enz. wordt geholpen _{als iemand persoonlijk failliet gaat, komt het meestal door zo'n foutje}. Even een afspraak bij de huisarts maken zit er ook niet in; die zijn in Boston volgeboekt tot enkele maanden in de toekomst.

De 2% die je op de AOW wordt gekort is per kalenderjaar. Dus tenzij je precies van 1 januari 2018 t/m 31 december 2019 gaat, raak je maar 1x 2% kwijt.

Let op je vakantie- en ziektedagen. Die zitten normaalgesproken op één hoop, en als je een longontsteking oploopt heb je minder vakantie. Als je onbetaald verlof op moet nemen omdat je door je vakantiedagen heen bent, lever je zo $1k/dag in. Toch kun je van 200k zelfs in Boston goed rondkomen. Na aftrek van belasting (60k), zorgkosten voor de baby (20k), pensioenafdracht (20k zonder matching) en huur (30k) blijft er 70k over. Afhankelijk van je hypotheekkosten in NL kun je daar goed van leven. Kijk vantevoren wel even wat je voor 30k kunt huren

In welk deel van Boston zou je komen te werken? Ik las ergens de suggestie van twee auto's, maar parkeerplekken zijn schaars, zowel in woonwijken als bij veel werkgevers. Fietsen is goed te doen, zelfs in de winter.

[douweh]

Hoi,

Ik ben eigenlijk al jaren een passieve gebruiker van het forum maar dit sprak aan en wil graag m'n ervaring met je delen.

Ik kreeg vier jaar geleden door een acquisitie het aanbod om in de VS (in ons geval Cupertino, california) te gaan werken.

Mijn vrouw was op dat moment in het laatste jaar van haar specialisatie (arts specialist) en zou in de VS nooit op haar niveau verder kunnen (zonder grote delen opleiding opnieuw te doen). Ik werkte parttime als software engineer en zou dat ook gaan doen bij het nieuwe bedrijf. Ik heb mezelf nooit puur als software engineer gezien (heb ook een hele andere opleiding gedaan) en was niet per se happig om daar fulltime alleen met software bezig te zijn en mijn andere activiteiten te stoppen...

Concreet:
Inhoudelijk was t voor mij zeer de vraag of ik 't interessant vond.
Voor mijn vrouw was t een kwestie van haar carriere 'on hold' zetten want op niveau verder werken kon daar niet.

Bij ons kwam het echter uiteindelijk op het volgende neer; word je enthousiast van het idee om daar (een poosje) te wonen of niet?
Waar wij rationeel dachten dat het wellicht nu niet zo uit kwam werden we elke ochtend wakker met; 'we kunnen in california gaan wonen!!'.

Uiteindelijk heeft dat voor ons de doorslag gegeven! Helemaal gezien alles financieel en qua healthcare goed geregeld lijkt (was voor ons ook zo), zou ik zeggen: zeker doen!

Wij hebben er uiteindelijk anderhalf jaar met heel veel plezier gezeten. Mijn vrouw heeft vrijwillig in een lab gewerkt wat raakvlak heeft met haar specialisatie en genoten van een minder hectisch leven dan thuis. Ik heb kunnen ervaren hoe het is om als software engineer aan iets heel groots te werken. Het leven, wonen, eten, activiteiten en meer tijd samen dan thuis vonden we prachtig.

Inmiddels zijn we terug in België weer allebei verder met wat we interessant vinden, maar we kijken er echt met heel veel plezier op terug! (En het was inderdaad inhoudelijk niet het leukste wat ik ooit gedaan heb, maar zeker leuk genoeg en helemaal in combinatie met de rest van de ervaring!)

Hoop dat je er wat aan hebt!

[mmmmmark]

Interessant topic! Ik zit zelf in de ongekeerde situatie. Mijn vrouw (MD, PhD) heeft een hele mooie baan aangeboden gekregen in de usa. In Nederland zou het voor har lastig zijn om een goede baan te krijgen (ze is niet nederlands en haar nl niet optimaal). Nu ben ik dus diegene die meegaat als het haar allemaal bevalt in de eerste maanden. Ik heb zelf ook een goede baan en opleiding (PhD & MBA) dus hoop zelf ook iets leuks te kunnen vinden in de usa. Ik zou, net als jouw vrouw, ook prima kunnen leven op het salaris van mijn vrouw maar daarvoor heb ik zelf niet 25 jaar op school gezeten:). Aangezien het bij mijn vrouw om een redelijk klein bedrijf gaat wordt er niet van alles (zoals normaal voor expats) geregeld maar krijgt ze een sign on bonus om alles te financieren. Wel lastig om in te schatten wat alle kosten zullen zijn in totaal maar veel nuttige tips in dit topic. Ik blijf zeker mee lezen!

[Tommie12]

Voor je woning kan je misschien een housesitter regelen.
Dan komt er een koppel in je huis wonen, en die worden geacht het proper te onderhouden. Meestal is dat gratis op een inschrijvingskost na.

In elk geval vermijd je dat het gras 2 m hoog staat, en er champignons in je douche groeien. Ook sluit je dan uit dat er krakers in zitten.

Verhuren kan ook, maar dan zou ik toch een full service bureau inschakelen die alles voor jou regelen.

[Greencap]

GlowMouse schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 21:35:
[...]
In welk deel van Boston zou je komen te werken? Ik las ergens de suggestie van twee auto's, maar parkeerplekken zijn schaars, zowel in woonwijken als bij veel werkgevers. Fietsen is goed te doen, zelfs in de winter.

Bedankt voor de tips. 30k voor huur lijkt me nog redelijk aan de krappe kant van wat ik zo snel zag. Ik heb ook geen zin om in een aftands appartementje te zitten, dus daar moeten we nog even goed naar kijken.

Het kantoor is aan de westkant van Boston, vlak bij Newton. Ik las dat dit ook een erg fijne plek is om te wonen:

Newton has been consistently ranked as one of the best cities in the country in which to live. In August 2012, Money magazine named Newton fourth best small city among places to live in America and has been named the safest city in the country according to Aneki.

Van wat ik zo op Google maps kan inschatten is het dan qua afstand goed te doen op de fiets. Ik weet alleen niet hoe druk het verkeer daar is, maar als ik de omschrijving van Newton zo lees lijkt het een redelijk rustige woon suburb.

douweh schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 21:47:
Hoop dat je er wat aan hebt!

Zeker! Bedankt voor je bijdrage, het is altijd leuk en interessant om de ervaringen van anderen te lezen. Waarom ben je eigenlijk weer terug gegaan?

mmmmmark schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 04:21:
...

Heb je al gekeken hoe lastig het zal zijn om voor jou een werkvergunning te krijgen? Ik ben wel benieuwd hoe gemakkelijk dat zal gaan.

Tommie12 schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 08:16:
Voor je woning kan je misschien een housesitter regelen.
Dan komt er een koppel in je huis wonen, en die worden geacht het proper te onderhouden. Meestal is dat gratis op een inschrijvingskost na.

In elk geval vermijd je dat het gras 2 m hoog staat, en er champignons in je douche groeien. Ook sluit je dan uit dat er krakers in zitten.

Verhuren kan ook, maar dan zou ik toch een full service bureau inschakelen die alles voor jou regelen.

Het eerste jaar willen we het denk ik gewoon ons huis leeg houden. Dan kunnen we daar ook slapen als we terug gaan. Onze tuin is onderhoudsvriendelijk en onze buren en mijn familie kunnen wel een oogje in het zeil houden.

[douweh]

Greencap schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 09:25:

[...]

Zeker! Bedankt voor je bijdrage, het is altijd leuk en interessant om de ervaringen van anderen te lezen. Waarom ben je eigenlijk weer terug gegaan?

Belangrijkste was dat mijn vrouw haar specialisatie af kon maken. Ook heel fijn dat ik weer voor mezelf aan de slag kon. Zoals gezegd, leuk om mee te maken bij zo'n grote software-boer, maar voor mij veel leuker om mijn eigen dingen te kunnen doen .

[Sissors]

mgizmo schreef op dinsdag 22 augustus 2017 @ 18:21:
[...]


Geen idee hoe oud de TS is, maar ik nader de 40 en als ik op deze leeftijd met twee kinderen (2 en 6) en een partner dit aanbod krijg, waarbij de werkgever zoveel mogelijk financieel zeker probeert te maken, zou het "had ik maar" een groot baal moment later zijn als ik het niet zou doen.

Ik zou goed inlezen, mensen aanspreken over ervaringen (een forum geeft niet dat gevoel), met werkgever goed gaan zitten over punten en de vraag aan jezelf en partner stellen "wat is het ergste wat er kan gebeuren?". Die ervaring zou mij zoveel waard zijn. Zeker met een kind dat net geboren is, moet dat minder lastig zijn. Puntje van opa's en oma's en andere familieleden en vrienden, ja... Maar zij beleven de ervaring niet. Het moment "had ik maar" kan erg gaan knagen.

Ik heb meerdere aanbiedingen gehad om in het buitenland te kunnen werken, zowel Ierland als VS. En anders kan ik ook altijd nog wel bij mijn huidige werkgever in een vestiging in het buitenland gaan werken. Allemaal niet gedaan, en nooit een "had ik maar" momentje nog gehad. Maar goed, het blijft persoonlijk. Jij bent dus actief op zoek om iets in bijvoorbeeld de VS te vinden?

En wat het ergste is dat kan gebeuren? Nou dat je na een paar maanden erachter komt dat je daar totaal in een isolement zit, je er geen drol aan vindt, en je baan ruk is?
Zoals ik al schreef natuurlijk is er een persoonlijke factor, als je voldoende extravert ben hoef je niet bang te zijn in een isolement te komen. En dat hele 'avontuur', is simpelweg iets wat ik niet begrijp. Ik ben zelf nog nooit bij onze afdelingen in de VS geweest, maar van collega die dat wel is geweest weet ik dat het deprimerende rijen cubicles zijn. Waarom zou ik het 'avontuur' willen beleven van 8 uur per dag (oké, in de VS waarschijnlijk eerder 10 uur per dag) daar in een cubicle te zitten?

[B-Real]

Absoluut geen ervaring met deze situatie, maar ik volg dit topic wel met plezier.
Ik zou het zelf denk ik nooit aandurven om zelf te emigreren, maar als de situatie zich voordoet dat een werkgever een groot deel regelt en ook een terugkeer minder lastig is dan zou ik het zeker overwegen. Ontzettend mooie en unieke ervaring natuurlijk!

[t_captain]

Het nadeel van zo'n constructie is dat je twee keer verhuist. Omdat de terugreis al zo'n beetje vast staat tijdens de heenreis, zul je wellicht nooit helemaal integreren en het maximale uit je nieuwe leefomgeving halen.

Ik zou zelf eerder kiezen voor een enkele reis met op den duur naturalistie.

[Chief]

Ik heb geen ervaring met de VS zelf, daar hebben andere Tweakers hierzo je al van veel informatie voorzien.Wel heb ik ervaring met emigreren, meerdere keren zelfs. Vooropgesteld dat het financieel, medisch enzo klopt:

Het aller- ALLERbelangrijkste is dat je vrouw 100% eens is met de move. Happy wife = happy life. Ze moet goed beseffen dat ze carrieretechnisch een stap terug doet. Misschien een voordeel aangezien ze dan nog meer tijd met jullie kindje kan doorbrengen.

Ons tweede kind is in het buitenland geboren, ver van onze familie. Tov de eerste die wel in NL is geboren is het wel jammer want mijn familie is gek van kinderen. Onze oudste mist wel zijn neefjes, tantes, oma enzo maar aan andere kant, hij heeft het hier ook erg naar zijn zin maar dat stukje wordt wel gemist.

Persoonlijk vind ik de ervaringen opgedaan in het buitenland heerlijk. Je bent toch erg op jezelf aangewezen en leert veel dingen opnieuw. Het heeft wel onze levens verrijkt.

Jobtechnisch gezien is het ook wel handig dat je een stint in het buitenland hebt gedaan. In mijn branche, financial services, is het wel een plus aangezien WG ook buiten hun land zoeken. Als jij dan ooit in het buitenland hebt gewerkt dan zien ze dat je al ervaring op gebied van emigreren, en alles wat er bij komt kijken, hebt.

[Greencap]

Sissors schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 09:40:
[...]
En wat het ergste is dat kan gebeuren? Nou dat je na een paar maanden erachter komt dat je daar totaal in een isolement zit, je er geen drol aan vindt, en je baan ruk is?

Als één van ons het echt niet ziet zitten dan gaan we gewoon terug. Overigens is het vrij duidelijk wat mijn taak is, dus dat zou geen verrassing mogen zijn. Het echte avontuur is juist buiten die werktijden om. Er zitten meer dan 8 uren in een dag en er is meer in je leven dan alleen werk

t_captain schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 09:56:
Het nadeel van zo'n constructie is dat je twee keer verhuist. Omdat de terugreis al zo'n beetje vast staat tijdens de heenreis, zul je wellicht nooit helemaal integreren en het maximale uit je nieuwe leefomgeving halen.

Ik zou zelf eerder kiezen voor een enkele reis met op den duur naturalistie.

Wij zien het toch wel echt als een voordeel. Het voelt voor ons als een vangnet. In feite gaan we niet verhuizen en blijft alles in Nederland zoals het nu is. Ik verwacht dat we eigenlijk niet eens zo veel mee zullen nemen, maar alles wat we nodig hebben daar gaan aanschaffen.

Qua integratie denk ik dat dat heel persoonlijk zit en verwacht ik dat het ook wel goed zit. Mijn ervaring met Amerikanen is dat ze dol zijn op buitenlanders en super veel interesse in ons tonen. Ik vermoed dat we vrij weinig moeite hoeven te doen om opgenomen te worden.

Naturalisatie of een langer verblijf is iets dat we altijd ter plekke kunnen gaan overwegen.

Chief schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 10:21:
Het aller- ALLERbelangrijkste is dat je vrouw 100% eens is met de move. Happy wife = happy life. Ze moet goed beseffen dat ze carrieretechnisch een stap terug doet. Misschien een voordeel aangezien ze dan nog meer tijd met jullie kindje kan doorbrengen.

Ons tweede kind is in het buitenland geboren, ver van onze familie. Tov de eerste die wel in NL is geboren is het wel jammer want mijn familie is gek van kinderen. Onze oudste mist wel zijn neefjes, tantes, oma enzo maar aan andere kant, hij heeft het hier ook erg naar zijn zin maar dat stukje wordt wel gemist.

Op dit moment lijkt mijn vrouw eigenlijk wel enthousiast. Misschien zelfs wel boven mijn eigen verwachting . Er zijn natuurlijk obstakels die opgelost moeten worden, maar dat gaat ook voor mij op.

Ik ben zelf ook heel erg benieuwd hoe onze familie hier tegen over staat. We gaan hier in de aankomende dagen met ze over praten. Zelf zou ik het ook wel heel erg jammer vinden dat de opa's en oma's minder meekrijgen van hun nieuwe kleinkind. Als we echter inderdaad maar één jaar blijven, dan krijgt het kind er in ieder geval nog niet zo heel veel van mee. Als we regelmatig naar Nederland gaan (of opa en oma naar Boston) dan hoeft dit in de praktijk nog niet eens zo heel veel anders te zijn dan wanneer je aan de andere kant van Nederland woont (op je gevoel na dan).

[Chief]

Greencap schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 11:08:
[...]
Op dit moment lijkt mijn vrouw eigenlijk wel enthousiast. Misschien zelfs wel boven mijn eigen verwachting . Er zijn natuurlijk obstakels die opgelost moeten worden, maar dat gaat ook voor mij op.

Ik ben zelf ook heel erg benieuwd hoe onze familie hier tegen over staat. We gaan hier in de aankomende dagen met ze over praten. Zelf zou ik het ook wel heel erg jammer vinden dat de opa's en oma's minder meekrijgen van hun nieuwe kleinkind. Als we echter inderdaad maar één jaar blijven, dan krijgt het kind er in ieder geval nog niet zo heel veel van mee. Als we regelmatig naar Nederland gaan (of opa en oma naar Boston) dan hoeft dit in de praktijk nog niet eens zo heel veel anders te zijn dan wanneer je aan de andere kant van Nederland woont (op je gevoel na dan).

Kan me niet voorstellen dat je familie er blij mee zal zijn . De facto was het een behoorlijk egoistische keuze van mij/ons omdat de zorg voor mijn ouders die bij de laatste emigratie toch al 70 waren bij mijn zussen kwamen te liggen. Ze hebben dat nooit als last ervaren maar wel iets waar je evt rekening mee wilt/moet houden. Zo is aan de ene kant de wereld heel klein nu vliegen zo'n beetje gemeengoed is maar toen mijn vader ernstig ziek bleek was de wereld ineens een heel stuk groter. De kans dat het jou overkomt is natuurlijk miniem, maar het is dat je het weet.

Let op dat lange vluchten van een baby niet altijd even fijn zijn. Dat is voor ieder kind en hun ouders verschillend. Ik ken vele ouders die er geen probleem van maken en net zoveel ouders die juist minder reizen daarom.

[Finwe]

Greencap schreef op woensdag 23 augustus 2017 @ 11:08:
Ik ben zelf ook heel erg benieuwd hoe onze familie hier tegen over staat. We gaan hier in de aankomende dagen met ze over praten. Zelf zou ik het ook wel heel erg jammer vinden dat de opa's en oma's minder meekrijgen van hun nieuwe kleinkind. Als we echter inderdaad maar één jaar blijven, dan krijgt het kind er in ieder geval nog niet zo heel veel van mee. Als we regelmatig naar Nederland gaan (of opa en oma naar Boston) dan hoeft dit in de praktijk nog niet eens zo heel veel anders te zijn dan wanneer je aan de andere kant van Nederland woont (op je gevoel na dan).

Wij hebben een aantal jaar in de VS gewoond (westkust), en daar ook in 2014 onze tweeling gekregen. Ik moet eerlijk zeggen dat we toen onze familie toch wel flink gemist hebben als vangnet. Wat natuurlijk wel kan (en wat onze ouders ook gedaan hebben) is AirBnB-tje huren in de buurt, en langere tijd (~1 maand) blijven. Mits je goed met je (schoon)-ouders kan opschieten, is dat helemaal zo slecht nog niet. Zoals al eerder aangegeven, geen kraamzorg in de US, dus wat hulp is altijd welkom, vooral bij de eerste :-)

Uiteindelijk zijn we in 2015 weer terugverhuisd, toen onze kids 1 jaar jaren. Ze hebben nu een geweldige band met opa en oma, dus ik heb niet het idee dat onze tijd in de VS hun relatie heeft beinvloed. Ik denk dat het pas gaat spelen als ze ouder dan twee jaar zijn.

Wij vlogen ook regelmatig terug naar NL voor een paar weken (~11 uur vlucht). Vliegen met baby's is goed te doen - je moet je gewoon goed voorbereiden en je erop instellen dat je worst case de hele vlucht door het gangpad loopt.

Mijn vrouw mocht niet werken (H4 visum), maar ze heeft veel vrijwilligerswerk gedaan en een mooi sociaal netwerk opgebouwd. We hebben nog veel vrienden daar en zijn dit jaar weer een aantal maanden met veel plezier in de US geweest.

Daarnaast lees ik hier veel negatieve verhalen over de US nationaliteit, maar ik zie dit eerlijk gezegd als een groot voordeel voor mijn kinderen. Wie weet hoe de wereld er over 20 jaar uitziet. Als je dan de optie hebt om of in heel Europa of in de VS te gaan wonen/werken, is dat een ongekende luxe. Het ziet er nu slecht uit met die mafketel, maar de VS is in mijn ogen een prachtig land waar veel mogelijkheden liggen (al is de verdeeldheid helaas groot). Ja, je kind moet belastingaangifte doen, maar dat is echt niet lastig - ik doe dat ook al een paar jaar zelf.

Oh en voor het geval dat niet duidelijk was - zowel mijn vrouw en ik vonden onze tijd in de VS een geweldig avontuur, dat we voor geen goud hadden willen missen.

[ Voor 3% gewijzigd door Finwe op 23-08-2017 12:28 ]

[Inge801]

Greencap schreef op maandag 21 augustus 2017 @ 17:23:
@Inge801 Ik had al vluchtig wat gekeken naar de wijken waar ik zou willen wonen, maar dat valt nog niet mee. Is het daar goed te doen om op de fiets te gaan? De afstanden zijn niet al te groot, maar is het verkeer er ook naar?

Ik fietste van Back Bay naar Cambridge, mooi langs de Charles River. Daar is een fietspad en is het goed te doen. In de regen of sneeuw nam ik ook wel eens de green T, werkte ook prima.

Maar afhankelijk waar je in Boston woont kan fietsen gevaarlijker zijn, collega's raadden het me meteen al af. Er zijn helaas regelmatig mensen die ge'doored' worden en onder ander verkeer geschoven worden. Je moet tussen het gewone verkeer een stuk beter opletten dan hier in Nederland!

[gold_dust]

Fietsen in de VS zou je niet moeten willen. Er is geen fiets infrastructuur, er wordt geen rekening gehouden met fietsers en is kortom gewoon gevaarlijk. Waar ik gewoond heb stond maandelijks een bericht in de krant over een doodgereden fietser. Ook is het klimaat er niet geschikt voor, in de noordelijke staten is het 's winters veel te koud en ligt er teveel sneeuw en in de zuidelijke staten is het 's zomers veel te warm.

Sta er voor open dat dingen in andere landen totaal anders zijn en hou niet te veel vast aan je Nederlandse gewoontes want dan gaat het snel tegenvallen. De VS is een absolute autocultuur en daar moet je je uiteindelijk gewoon op instellen.

[GlowMouse]

Als je met Google zoekt op boston, cyclist en truck kom je genoeg trieste nieuwsberichten tegen. Toch zijn er genoeg hoogopgeleiden die de fiets pakken, zowel in de zomer als na een sneeuwstorm, omdat je op sommige plekken je auto niet kwijt kunt. Ook is er weldegelijk een fietsinfrastructuur in Boston (en in Newton), al moet je de route wel uitzoeken op fietsbaarheid.

[Greencap]

We zijn weer wat verder in het beslissingsproces en hebben besloten om toch maar niet deze stap te nemen.

Wel zijn we nu een andere constructie aan het verkennen waarbij ik 3 weken werk in Boston, gevolgd door 3 weken in NL. Tevens zou ik dan 8 weken vakantie hebben i.p.v. 5, zodat ik (ongeveer) elke periode in NL een week vrij kan nemen. Tevens zou ik enkele weken voor en enkele weken na geboorte in NL zijn (wat nog wel even een planningsprobleem is...). Mijn werk zorgt voor een appartement in Boston op loopafstand van kantoor en de vliegtickets worden natuurlijk ook betaald. Ik zou salaris kunnen krijgen vanuit NL of vanuit Amerika.

Ik heb er wat berekeningen op los gelaten, en het lijkt me dat het financieel gezien het meest interessant is om vanuit Amerika betaald te worden i.v.m. de lagere inkomstenbelasting. Indien ik in Amerika salaris krijg heb ik bovendien automatisch een Amerikaanse zorgverzekering.

Indien betaald in USD:
- 30% inkomstenbelasting i.p.v. 50%
- Geen AOW-opbouw, echter wel Amerikaans pensioen
- HRA kan nog steeds van salaris van mijn vrouw afgetrokken worden
- Maak nog steeds aanspraak op inkomensafhankelijke combinatiekorting
- Amerikaanse zorgverzekering (minder gedoe als er daadwerkelijk iets aan de hand is?)
- Loop ik valutarisico, maar of de euro nu echt veel stabieler en sterker is dan de dollar is maar de vraag...

Als ik het dan allemaal optel is het ruim 1000 euro netto per maand voordeliger om salaris te krijgen vanuit Amerika. Zie ik iets over het hoofd?

[Greyfox]

Greencap schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 15:26:

- Geen AOW-opbouw, echter wel Amerikaans pensioen

AOW bouw je op als je in Nederland ingeschreven staat, je gaat toch niet emigreren?
Wat verwacht je van een 'Amerikaans pensioen'?
Ik dacht dat zij geen AOW achtige voorziening hadden, of bedoel je bedrijfspensioen?

[Greencap]

@Greyfox Nee, ik ga inderdaad niet emigreren. Ik blijf gewoon ingeschreven in NL. Ik ging er even van uit dat er geen AOW-opbouw zou zijn aangezien er ook geen premies betaald worden voor me.

Wat betreft het Amerikaanse pensioen verwacht ik er inderdaad niet veel van, maar het is er wel (een bedrijfspensioen ja). Wellicht dat ik daar nog van af kan zien in ruil voor een iets hoger loon.

[Kaaswagen]

Greencap schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 15:26:
..

Wel zijn we nu een andere constructie aan het verkennen waarbij ik 3 weken werk in Boston, gevolgd door 3 weken in NL. Tevens zou ik dan 8 weken vakantie hebben i.p.v. 5, zodat ik (ongeveer) elke periode in NL een week vrij kan nemen. Tevens zou ik enkele weken voor en enkele weken na geboorte in NL zijn (wat nog wel even een planningsprobleem is...)

....

Misschien steek ik mijn neus nu waar hij helemaal niet thuishoort maar toch: Zou je je kind en vrouw niet boven boven een baan stellen? Meer geld is altijd leuk, maar ik denk dat je op lange termijn gelukkiger bent als je in deze fase van het leven wat meer thuis kan zijn.

[wisselwerking]

Kaaswagen schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 16:02:
[...]


Misschien steek ik mijn neus nu waar hij helemaal niet thuishoort maar toch: Zou je je kind en vrouw niet boven boven een baan stellen? Meer geld is altijd leuk, maar ik denk dat je op lange termijn gelukkiger bent als je in deze fase van het leven wat meer thuis kan zijn.

Mee eens. Ik zou er niet aan moeten denken om bij mijn eerste kind 3 weken wel/3 weken niet thuis te zijn. Eerste kind heeft sowieso het meeste impact. Als jij 3 weken weg bent dan betekent dat ook dat jouw vrouw alles alleen mag doen. En geld...tja, geld maakt niet gelukkig (vind ik).

[Divak]

Als je ingeschreven blijft in Nederland hou je je AOW. De AOW gaat pas aflopen met 2% per jaar dat je bent uitgeschreven. Als je in Nederland staat ingeschreven. Dit betekent overigens ook dat je verplicht een Nederlandse zorgverzekering moet houden.

Over de belasting, als je 3 weken op/af in Nederland/Amerika woont en 8 weken in Nederland vakantie hebt, ben ik bang dat je gewoon in Nederland belasting moet betalen. Je woont dan immers het grootste deel van het jaar in Nederland. Het feit dat je in je eigen koophuis woont waar ook je vrouw en kind woont, zal niet in je voordeel werken.

Als het verschil tussen 30% of 50% belasting trouwens een voordeel is van 1000 euro netto, is dat toch niet zoveel geld wat je extra krijgt voor alle poespas en het achterlaten van vrouw en kind? Mijn vrouw en kind zouden echt 100% voorrang krijgen, die kun je toch niet op en af 3 weken lang missen? Dan mis je sowieso de helft van al het moois, alles wat hij/zij voor het eerst zal doet terwijl jij in Amerika zit zal je via Whatsapp of Skype horen, je mist de opvoeding, het bekende gezicht van papa rondom de baby, enz. De eerste jaren zou ik het echt niet waard vinden, zeker bij de eerste.

De optie om je vrouw mee te nemen was een mooier vooruitzicht, maar dat is op voorhand al niet te betalen (zowel voor je werkgever als voor jezelf). En, dan mis je weer de backup van alle opa's en oma's. Dat is (uitgaande van goede verstandhouding) ook ontzettend veel waard, ook voor de opa's en oma's zelf.

Ik heb zelf 1,5 jaar in het midden oost gewoond en gewerkt maar ik kan niet aanraden om dit soort avontuurtjes met kinderen te doen, die had ik toen ook gelukkig niet Boston zal wat anders in elkaar steken, maar ik zou geen expat-leven willen leiden met (kleine) kinderen. Het is allemaal te vrijblijvend en voelt niet echt als vastigheid, dat kun je in een gezinsleventje niet goed gebruiken.

[ Voor 16% gewijzigd door Divak op 19-09-2017 16:20 ]

[Greencap]

@Kaaswagen & @wisselwerking Dat is uiteindelijk de overweging die we moeten maken. Het is dan ook niet alleen mijn beslissing, maar ook die van mijn vrouw. Hier zullen we nog goed over moeten nadenken, maar om maar alvast enkele "tegenargumenten" te noemen:
- Dit is een redelijk laagdrempelige manier om te kijken of we eventueel op termijn wél naar Boston willen emigreren
- Ik zou meer vakantie hebben om mijn afwezigheid enigszins te compenseren
- Ten opzichte van emigreren naar Boston zou mijn vrouw er juist veel minder alleen voor staan (zowel mijn als haar familie woont op fietsafstand)

Het is bovendien natuurlijk niet alleen geld, maar ook een leuke uitdaging en goede ervaring. Wellicht dat ik hier later nog op terug kom, maar dat weet je pas als je het probeert... Mijn werkgever kwam overigens al wel zelf met het idee om na 6 maanden te evalueren of ik het door wil zitten en dit tevens maximaal voor 12 maanden te doen.

@Divak De vakantie gaat dan van mijn gewerkte tijd in NL af. Als het goed ik zou ik ongeveer op 50/50 uitkomen. Ik zie niet in waarom het huis relevant is (die zou ik uiteindelijk ook hebben aangehouden indien we wel waren geemigreerd), maar goed, als dit wel uit maakt is het zeker iets om rekening mee te houden.

De 1000 euro netto is het (door mij uitgerekende verschil) t.o.v. het salaris in euro's uitbetaald krijgen, niet t.o.v. mijn huidige salaris.

Ik ben het verder ook niet helemaal eens dat ik de helft zou missen. Ja, ik ben dan 3 weken weg, maar van die 3 weken zou ik normaal gesproken overdag ook gewoon werken. Ter compensatie ben ik meer vrij en heb op die momenten dus juist meer contactmomenten. Het is inderdaad anders en minder, maar niet de helft. Maar goed, dit aspect is ons natuurlijk wel duidelijk en we zullen voor onszelf moeten bepalen of we dit het waard vinden of niet.

[ Voor 32% gewijzigd door Greencap op 19-09-2017 16:29 ]

[Anoniem: 797877]

Mijn werkgever kwam overigens al wel zelf met het idee om na 6 maanden te evalueren of ik het door wil zitten en dit tevens maximaal voor 12 maanden te doen.

Dat betekent dat het niet meteen bindend is. In dat geval zou ik die kans het proberen waard vinden.

[GlowMouse]

Is het zeker dat je die Amerikaanse zorgverzekering erbij krijgt? Die krijg je vaak alleen als je ergens fulltime werkt.
Word je alleen vanuit de VS betaald, of treed je daar ook in dienst? Let op de gevolgen voor WW.
Je gaat vrij vaak heen en weer. Voordat je helemaal bijkomt van het tijdsverschil ben je een week verder, dus 1/3de van de tijd functioneer je niet optimaal.

[Snake]

Ik ben 6 maanden geleden verhuist naar Los Angeles met mijn vrouw.

1) Verzekering: zorg dat je een goede hebt, ik ben naar de dokter moeten aan en het kostte mij 125USD, verzekering betaalde bij, met een totaalkost van 750$ voor 10 minuten visit (!).
2) Appartement: zelf betalen? Baas zorgt ervoor? Ideaaliter heb je iemand die co-signed voor jouw, aangezien je geen credit rating hebt, en die controlleren ze als je een appartement wilt huren.
3) Rond rijden? Auto? Kost ook heel wat geld, ook al is de benzine goedkoper. Let ook op hoelang je in Massachusetts mag rondrijden met een NL rijbewijs.
4) Voor jouw toekomstig kind is het ideaal om geboren te worden in de VS, het geeft 'm namelijk alle mogelijkheden van de wereld.
5) Welk Visa krijg je? L1 (A/B) -> je vrouw mag werken, denk eraan dat een werkvergunning voor haar ~3 maanden kost. H1 -> niet werken.

[Greencap]

@GlowMouse Ja, zorgverzekering is dan via mijn werkgever. Ik werk overigens ook fulltime, echter mijn werkplek is gewoon afwisselend in NL en de VS. Indien betaald in USD dan ben ik daar dan ook in dienst. Voor wat betreft einde project, er komt een clausule in het contract dat ik na afloop overal (waar we een kantoor hebben) voor onbepaalde tijd mag verder werken.

Ik ben al vaker heen en weer gegaan naar de VS, dus een jetlag ken ik wel. Ik heb er (afhankelijk van de vluchttijden) meestal zo'n 2 dagen last van (en dan vooral de 2e dag).

@Snake
1. Verzekering is me inmiddels al aardig duidelijk. Het hele systeem is (voor Nederlanders) bizar en bijna beangstigend (met in- en out-network, etc).
2. Appartement wordt door werkgever betaald en geregeld.
3. Appartement is op loopafstand van het kantoor, dus ik heb geen auto nodig. Als ik een keertje weg wil zal ik er dan een moeten huren, maar waarschijnlijk doe ik dan toch al iets met mijn Amerikaanse collega's, dus kan ik vast wel met ze mee rijden.
4. Dat is in de laatste constructie dus niet meer van toepassing.
5. Ik ga nog steeds uit van een L1-B visum.

[Snake]

Greencap schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 19:11:
@GlowMouse Ja, zorgverzekering is dan via mijn werkgever. Ik werk overigens ook fulltime, echter mijn werkplek is gewoon afwisselend in NL en de VS. Indien betaald in USD dan ben ik daar dan ook in dienst. Voor wat betreft einde project, er komt een clausule in het contract dat ik na afloop overal (waar we een kantoor hebben) voor onbepaalde tijd mag verder werken.

Ik ben al vaker heen en weer gegaan naar de VS, dus een jetlag ken ik wel. Ik heb er (afhankelijk van de vluchttijden) meestal zo'n 2 dagen last van (en dan vooral de 2e dag).

@Snake
1. Verzekering is me inmiddels al aardig duidelijk. Het hele systeem is (voor Nederlanders) bizar en bijna beangstigend (met in- en out-network, etc).
2. Appartement wordt door werkgever betaald en geregeld.
3. Appartement is op loopafstand van het kantoor, dus ik heb geen auto nodig. Als ik een keertje weg wil zal ik er dan een moeten huren, maar waarschijnlijk doe ik dan toch al iets met mijn Amerikaanse collega's, dus kan ik vast wel met ze mee rijden.
4. Dat is in de laatste constructie dus niet meer van toepassing.
5. Ik ga nog steeds uit van een L1-B visum.

1: Daar zou ik mij niet teveel van aantrekken: Gewoon in-network pakken, is het goedkoopste.
2: Netjes!
3: Kijk eventueel voor een credit card dan waarin verzekering zit voor huurautos, kan wat uitsparen op ietwat langere termijn.
4: Okay
5: Goed, zorg dat je mooi gekleed bent bij het interview! Goede uitstraling is zeer belangrijk!

[Hillie]

Ik ben geemigreerd (vanuit Zweden, maar dat maakt verder weinig uit) naar de VS op een blanket L1-B. Proces was vrij eenvoudig, m'n toenmalige werkgever heeft dat allemaal geregeld, inclusief de snellere processing, want ze wilden me snel overhebben. Op de ambassade aldaar was het een formaliteit van wat papiertjes stempelen, zolang je papierwinkel in orde is heb je het belangrijkste afgedekt.

Een L1 geeft je de optie richting een greencard. Ik ben inmiddels al 5.5 jaar greencardhouder en kan me laten naturaliseren tot Amerikaan (doen we middels tweetrapsraket, eerst m'n vrouw, dan ik, zodat ik m'n Nederlanderschap kan houden).

Zoek even goed uit hoe je werkgever er tegenover staat dat je heen en weer reist en dergelijke. Appartement betaald krijgen scheelt een aardige duit, maar kijk naar het salaris dat ze je aanbieden en doe een goede berekening. Hou naast de federale belastingen ook rekening met wat je staat en wellicht ook county/city wil zien. En dan heb je ook nog je FICA inhouding, ik hoop dat je dat allemaal meegenomen hebt in de berekeningen.

[Finwe]

Greencap schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 15:26:
Ik heb er wat berekeningen op los gelaten, en het lijkt me dat het financieel gezien het meest interessant is om vanuit Amerika betaald te worden i.v.m. de lagere inkomstenbelasting.

Zoals Divak al zei, zelfs als je in USD betaald krijgt kun je nog in Nederland belastingplichtig zijn. De VS gebruikt de substantial presence test om te bepalen of je in de US belastingplichtig bent. Kort gezegd, # dagen in US dit jaar + 1/3 * #dagen in US vorig jaar + 1/6 * #dagen in US 2 jaar geleden moet >= 183 zijn. Onder die regeling val je waarschijnlijk de eerste twee jaar niet (aangenomen dat je die 8 weken vakantie niet in de US bent). Wellicht kan je er toch voor kiezen om in de US belast te worden, maar de Nederlandse belastingdienst pikt dit waarschijnlijk niet, omdat je nog in Nederland ingeschreven staat en daar ook je vaste woning nog hebt. Stel je zou het toch voor elkaar krijgen om alleen in de US belast worden, heb je in je berekening rekening gehouden met het feit dat je je hypotheekrenteaftrek in Nederland verliest?

[Greencap]

Hillie schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 19:32:
Hou naast de federale belastingen ook rekening met wat je staat en wellicht ook county/city wil zien. En dan heb je ook nog je FICA inhouding, ik hoop dat je dat allemaal meegenomen hebt in de berekeningen.

Nee, dat heb ik niet meegerekend. Als ik https://smartasset.com/taxes/income-taxes gebruik, dan kom ik iets hoger uit (maar niet zo heel veel hoger). Is die link een beetje accuraat voor mijn situatie?

Finwe schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 19:51:
[...]

Zoals Divak al zei, zelfs als je in USD betaald krijgt kun je nog in Nederland belastingplichtig zijn. De VS gebruikt de substantial presence test om te bepalen of je in de US belastingplichtig bent. Kort gezegd, # dagen in US dit jaar + 1/3 * #dagen in US vorig jaar + 1/6 * #dagen in US 2 jaar geleden moet >= 183 zijn. Onder die regeling val je waarschijnlijk de eerste twee jaar niet (aangenomen dat je die 8 weken vakantie niet in de US bent). Wellicht kan je er toch voor kiezen om in de US belast te worden, maar de Nederlandse belastingdienst pikt dit waarschijnlijk niet, omdat je nog in Nederland ingeschreven staat en daar ook je vaste woning nog hebt.

Ja, jullie hebben gelijk. Ik denk overigens dat ik het nog wel zo zou kunnen draaien dat ik wel belastingplichtig ben in de VS, maar dan nog is de vraag of ik dat dan niet ook in NL ben (en dus nog mag aftoppen tot onze belastingtarieven).

Finwe schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 19:51:
Stel je zou het toch voor elkaar krijgen om alleen in de US belast worden, heb je in je berekening rekening gehouden met het feit dat je je hypotheekrenteaftrek in Nederland verliest?

Ja, ik zou het niet verliezen (aangezien mijn vrouw het gewoon van haar salaris kan aftrekken). Wel zou het dan iets minder zijn i.v.m. het lagere aftrekbare tarief.

[GlowMouse]

Finwe schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 19:51:
[...]

Zoals Divak al zei, zelfs als je in USD betaald krijgt kun je nog in Nederland belastingplichtig zijn. De VS gebruikt de substantial presence test om te bepalen of je in de US belastingplichtig bent. Kort gezegd, # dagen in US dit jaar + 1/3 * #dagen in US vorig jaar + 1/6 * #dagen in US 2 jaar geleden moet >= 183 zijn. Onder die regeling val je waarschijnlijk de eerste twee jaar niet (aangenomen dat je die 8 weken vakantie niet in de US bent). Wellicht kan je er toch voor kiezen om in de US belast te worden, maar de Nederlandse belastingdienst pikt dit waarschijnlijk niet, omdat je nog in Nederland ingeschreven staat en daar ook je vaste woning nog hebt. Stel je zou het toch voor elkaar krijgen om alleen in de US belast worden, heb je in je berekening rekening gehouden met het feit dat je je hypotheekrenteaftrek in Nederland verliest?

Je kunt beter je mond houden als je er geen verstand van hebt. Je post bevat een hoop onzin. De substantial presence test gaat niet over belastingplicht zoals in je link is te lezen, en al helemaal niet over of Nederland heffingsrecht heeft. Ik zal het even kort uit de doeken doen voor de situatie waarin je volledig vanuit de VS wordt betaald, op basis van de situatie zoals die in dit topic is besproken:
In de VS
Op federaal niveau ben je een nonresident alien. Het deel van je inkomen bedoeld voor je arbeid in de VS wordt in de VS belast (het deel bedoeld voor je arbeid in Nederland niet). Op staatsniveau (MA) geldt hetzelfde.
In Nederland
Je wordt belast als binnenlands belastingplichtige omdat je familie hier is, je hier de meeste tijd doorbrengt, je huis met hypotheek hier ligt, etc. (art. 4 AWR jo. art. 2.1 IB01). Dat betekent dat je volledige wereldinkomen in Nederland wordt belast.
Invloed belastingverdrag
In de Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Verenigde Staten van Amerika tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen (hierna: het verdrag) word je als inwoner van Nederland aangemerkt (art. 4 van het verdrag, omdat je in Nederland wel maar in de VS niet als inwoner wordt aangemerkt). Op grond van art. 16 van het verdrag mag alleen de VS heffen over loon voor zover dat betrekking heeft op arbeid in de VS. Nederland verleent daarvoor een vrijstelling (art. 25 van het verdrag). Dat betekent dat de inkomstenbelasting in box 1 met de helft wordt verminderd (dagenbreuk, art. 2.5 van dit besluit).

[Hillie]

Greencap schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 20:43:
Nee, dat heb ik niet meegerekend. Als ik https://smartasset.com/taxes/income-taxes gebruik, dan kom ik iets hoger uit (maar niet zo heel veel hoger). Is die link een beetje accuraat voor mijn situatie?

Die is best redelijk, tenminste mijn situatie lijkt redelijk te kloppen. Ik denk dat je "single" moet gaan claimen en niet married jointly of seperate, want dan mag je het inkomen van je vrouw ook gaan aanmelden denk ik.

Je situatie is vrij zeldzaam en ik zou even een paar honderd euro gaan investeren in een internationale belastingspecialist. Hou er ook rekening mee dat de HR en payroll in de VS het weinig zal boeien hoe of wat, dus zorg dat je niet op het eind van het jaar ineens voor een verrassing komt te staan.

[GlowMouse]

Hillie schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 21:10:
[...]

Die is best redelijk, tenminste mijn situatie lijkt redelijk te kloppen. Ik denk dat je "single" moet gaan claimen en niet married jointly of seperate, want dan mag je het inkomen van je vrouw ook gaan aanmelden denk ik.

Married filing separately is de enige keuze die je mag maken, je mag geen single claimen (zie bv. de instructies bij Form 1040NR). Ik zou niet weten waarom je het inkomen van je vrouw zou moeten aanmelden.
Op formulier W-4 moet je wel single claimen (ziehier), maar dat is voor je werkgever.

Zo zeldzaam is deze situatie niet, maar het is even werk om het allemaal uit te zoeken. Wat deze situatie eenvoudig maakt is dat je in Nederland binnenlands belastingplichtige blijft. In de VS kun je met de meeste standaardsoftware probleemloos een aangifte voorbereiden (zowel federaal als in MA) zodat je die alleen hoeft te printen en in te sturen. Ook in Nederland is de situatie goed te overzien.

[ Voor 15% gewijzigd door GlowMouse op 19-09-2017 21:42 ]

[Hillie]

GlowMouse schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 21:21:
Married filing separately is de enige keuze die je mag maken, je mag geen single claimen (zie bv. de instructies bij Form 1040NR). Ik zou niet weten waarom je het inkomen van je vrouw zou moeten aanmelden.

Da's ook weer zo natuurlijk. Ik kan me voorstellen dat als je claimt getrouwd te zijn,en dus dat belastingvoordeel meepakt, dat men ook enige interesse in de aangifte van een partner kan krijgen. Hangt er ook weer vanaf in hoeverre "filing seperately" betekent dat men 2 aangiftes verwacht. Nooit echt mijn probleem geweest, maar het kan handig zijn het uit te zoeken voordat je een audit krijgt.

[GlowMouse]

Er is geen belastingvoordeel (het tarief is bij hoge inkomens zelfs iets hoger bij married filing separately dan bij single). Enig voordeel zou er wel zijn als je iemand als dependent zou claimen, maar dat mag juist weer niet.

[ Voor 10% gewijzigd door GlowMouse op 20-09-2017 00:09 ]

[Finwe]

GlowMouse schreef op dinsdag 19 september 2017 @ 20:56:
[...]

Je kunt beter je mond houden als je er geen verstand van hebt. Je post bevat een hoop onzin. De substantial presence test gaat niet over belastingplicht zoals in je link is te lezen, en al helemaal niet over of Nederland heffingsrecht heeft.

Ik zei ook niet dat de US substantial presence test bepaalt of je Nederland heffingsrecht heeft, lees mijn post nog maar eens. Ja, om precies te zijn bepaalt de substantial presence test of je een US resident bent voor tax purposes. Als je een US resident bent voor tax purposes, moet je ook in de US belastingaangifte doen - dat bedoelde ik eigenlijk met "belastingplichtig" (verkeerde terminologie, denk ik). Maar dat zegt inderdaad verder niets over of je ook daadwerkelijk belasting in de US belasting moet betalen - daar heb je zeker gelijk in.

Ik zal het even kort uit de doeken doen voor de situatie waarin je volledig vanuit de VS wordt betaald, op basis van de situatie zoals die in dit topic is besproken:
In de VS
Op federaal niveau ben je een nonresident alien. Het deel van je inkomen bedoeld voor je arbeid in de VS wordt in de VS belast (het deel bedoeld voor je arbeid in Nederland niet). Op staatsniveau (MA) geldt hetzelfde.

Je bent alleen een NRA als je niet aan de presence test voldoet, toch?

[GlowMouse]

Finwe schreef op woensdag 20 september 2017 @ 00:54:
[...]

Ik zei ook niet dat de US substantial presence test bepaalt of je Nederland heffingsrecht heeft, lees mijn post nog maar eens.

Ik dacht tussen de regels door te lezen dat je óf in de US óf in NL belastingplichtig bent, my bad.

Je bent alleen een NRA als je niet aan de presence test voldoet, toch?

En niet aan de green card test, maar ook op de substantial presence test zijn weer uitzonderingen, al is dat hier allemaal niet zo relevant