Dat neemt niet weg dat een belissing van de staat om iemand proefverlof te geven in die gevallen heeft geleid tot de dood van een willekeurige onschuldige. Die dode stond niet in de rechtszaal en had geen idee dat zijn of haar doodvonnis getekend werd en geen fractie van de moeite die wordt besteed aan het redden van ter dood veroordeelden is gedaan om dat tegen te houden.Anoniem: 172410 schreef op zaterdag 6 mei 2017 @ 07:30:
[...]
Een groter deel begaat niet opnieuw misdrijven na met name TBS. Laten we dat helder hebben
In een aantal zaken is de doodstraf naar mijn idee de beste manier om de samenleving te beschermen. Er zijn veel meer voorbeelden van moordenaars die tegen alle adviezen worden vrijgelaten dan onschuldigen die geexecuteerd zijn.
Neem bijvoorbeeld Jack Unterweger. Die was tot levenslang veroordeeld in Oostenrijk maar invloedrijke intellectuelen, waaronder een latere winnares van de Nobelprijs waren zo weg van wat hij schreef dat ze zijn vrijlating hebben kunnen regelen. Unterweger was een ster in de media en kon als misdaadverslaggever van de ORF rapported over de moorden die hij zelf weer pleegde. Tussen de 10 en 20 vrouwen zijn door hem vermoord tot hij weer gepakt werd en uiteindelijk zelfmoord pleegde.
Dit is voor mij waarom levenslang geen serieuze maatregel is. Wat op papier levenslang is blijkt vaak helemaal niet zo te zijn. Zelfs in Nederland met z'n zogenaamd onherroepelijke levenslang kon Cevet Yilmaz weer proefverlof krijgen. En toen dat uitkwam heeft de rechterlijke macht met hand en tand geprobeerd te blokkeren dat Yilmaz zijn verloven werden ingetrokken.
Of neem Conrad Brossard in Canada. Die in in 1970 veroordeeld tot levenslang voor moord tijdens een proefverlof. En toen in 1980 poging tot moord op een nieuw proefverlof. En in 1986 weer poging tot moord op een proefverlof en een nieuwe levenslang straf. In een rapport in 2001 werd de kans op recidive op 31.1% bepaald. Een absurd precies cijfer maar geen probleem voor een nieuw proefverlof in 2002 en een nieuwe moord.
De reactie van de Parole Board Of Canada:
Al deze fouten kosten levens. En dat is heel normaal, net zoals het de taak van justitie is om mensen te veroordelen is het de taak van tbs klinieken en de reclassering om mensen weer de maatschappij in te sturen. In beide gevallen worden onvermijdelijk fouten gemaakt maar ik denk dat er voor onterecht ter dood veroordeelden heel veel meer extra controle zal komen om die fouten te vinden en corrigeren dan voor de te gevaarlijke moordenaars op proefverlof.An internal review of the Brossard case prepared by the Parole Board of Canada and the Correctional Service of Canada stated that "the board does not have any criticism to make with respect to the general management of Brossard's correctional plan" and that there was no "irregularity or weakness in the decision-making process."
Het argument dat de staat niet zou mogen doden is ook zwak. Stel je voor dat een man met een pistool na een overval 3 gijzelaars heeft en is omsingeld door de politie. In welke gevallen zou de staat hem mogen doden, met een scherpschutter of via een executie ?
1: De man heeft 3 gijzelaars en er is een kans hem dood te schieten omdat hij even afgeleid is.
2: De man schiet een gijzelaar dood en geeft zich over
3: De man schiet een gijzelaar dood en loopt naar een tweede gijzelaar
4: De man schiet alle 3 de gijzelaars dood en geeft zich over.
Op dit moment zou in Nederland alleen in geval 1 dodelijk geweld mogelijk zijn. En dat is nog wel het enige scenario waarin hij niemand vermoord heeft. Er zijn genoeg redenen voor twijfel of de gijzelaars wel echt in gevaar zijn, het wapen kan nep zijn, geen kogels in zitten of hij stond op het punt zich over te geven. Maar toch wordt dodelijk geweld met al deze twijfels geaccepteerd terwijl het in geval 4 niet meer mag.
Er zijn eigenlijk maar 2 consequente antwoorden op de vraag of de staat iemand mag doden: Ja voor 1 t/m 4 en Nee voor 1 t/m 4.
And to think they once said that computers would take away jobs.