Kiezen tussen 2 nieuw aangeboden banen. Advies gevraagd.

[Collaborator]

Verwijderd schreef op maandag 05 september 2016 @ 13:58:
[...]

Je spreekt jezelf hier ontzettend tegen Kiezen voor het geld, maar je moet ook plezier maken. Terwijl al was vastgesteld dat het aan plezier bij baan 1 wat meer ging ontbreken dan bij baan 2.

Als je er rond mee kunt komen zou ik altijd voor plezier en perspectieven kiezen. Geld lijkt leuk, maar ik heb teveel mensen bijkans depressief zien worden omdat ze lekker verdienden, maar niet gelukkig werden van wat ze deden.

Met maar 4 dagen werk is elk werk goed uit te houden En zo verschrikkelijk is baan 1 ook weer niet als ik het goed begrijp. Het kan alleen niet op tegen potientieel geweldig baan 2

[Bredanaar076]

Zonder twijfel voor baan 1!

[Verwijderd]

Collaborator schreef op maandag 05 september 2016 @ 14:01:
Met maar 4 dagen werk is elk werk goed uit te houden

Dat spreek ik met de grootst mogelijke urgentie tegen Als je niet gelukkig wordt van werk dan wordt je er niet gelukkig van. Geld wordt dan zelfs vaak ervaren als een strop, want je gaat liever op zoek naar iets beters of spannenders, maar ja, dat geld hè. Zelfs bij iets dat geen absolute ramp is, maar zo-zo, moet je je afvragen of je een paar jaar lang die vier dagen wil aftellen voordat je eindelijk weer naar huis mag om je met je geld te troosten.

Sowieso moet je je afvragen wat het voor je CV doet als je je een paar jaar lang niet zo lekker verder ontwikkeld als je zou kunnen. Die achterstand zal je lang bij je dragen.

[mannowlahn]

Collaborator schreef op maandag 05 september 2016 @ 14:01:
[...]

Met maar 4 dagen werk is elk werk goed uit te houden En zo verschrikkelijk is baan 1 ook weer niet als ik het goed begrijp. Het kan alleen niet op tegen potientieel geweldig baan 2

Nou ik denk dat je hier wel heelkort door de bocht gaat. Als het werk je niet prikkelt, je collegas niet fijn in samenwerking zijn, zijn 4 dagen ook al teveel.

[Verwijderd]

muffstuff schreef op maandag 05 september 2016 @ 14:23:
Nou ik denk dat je hier wel heelkort door de bocht gaat. Als het werk je niet prikkelt, je collegas niet fijn in samenwerking zijn, zijn 4 dagen ook al teveel.

Die kunnen dan heel, heel lang zijn.

[Denman]

Verwijderd schreef op maandag 05 september 2016 @ 14:07:
[...]

Dat spreek ik met de grootst mogelijke urgentie tegen Als je niet gelukkig wordt van werk dan wordt je er niet gelukkig van. Geld wordt dan zelfs vaak ervaren als een strop, want je gaat liever op zoek naar iets beters of spannenders, maar ja, dat geld hè. Zelfs bij iets dat geen absolute ramp is, maar zo-zo, moet je je afvragen of je een paar jaar lang die vier dagen wil aftellen voordat je eindelijk weer naar huis mag om je met je geld te troosten.

Sowieso moet je je afvragen wat het voor je CV doet als je je een paar jaar lang niet zo lekker verder ontwikkeld als je zou kunnen. Die achterstand zal je lang bij je dragen.

Dit kan ik alleen maar beamen. Ik zit momenteel zelfs in ongeveer zo'n situatie.

Na 15 jaar ben ik niet meer tevreden en blij met mijn huidige werk(zaamheden).
Heb natuurlijk wel wat stappen gemaakt qua functies, en dus ook salaris. Bij mijn zoektocht naar een nieuwe baan was ik echt wel bereid om salaris in te leveren ten behoeve van werkplezier en mogelijkheden tot ontwikkeling. Normaal gesproken zou je (ik iig) een salarisverhoging of minimaal gelijk uit onderhandelen met een nieuwe werkgever.

Nu van mijn oud-werkgever een aanbod gehad waarbij mijn salaris hetzelfde blijft en ik zeker weten mijn werkplezier terug ga vinden. Bovendien genoeg mogelijkheden tot doorontwikkeling. De reistijd die ik er bij ga krijgen + het feit dat ik onder de streep wellicht iets inlever i.v.m. reiskosten heb ik er graag voor over.

Op de lange termijn gaat dat zich wel uitbetalen denk ik.

[merauder]

Ik heb zelf 5 jaar geleden voor een soortgelijk dillema gestaan, dus overheid vs bedrijfsleven en heb destijds voor optie 2 gekozen nadat ik een tegenbod heb ontvangen die hoger lag dan optie 1. Optie 2 was een ontzettend leuke achtbaanrit tot het moment dat mijn kind geboren werd.

Als ik nu voor dezelfde keuze had gestaan, had ik gewoon gekozen voor optie 1. Ik heb een tijdje ouderschapsverlof gehad en 32 uur gewerkt, en in die periode besloten dat ik eigenlijk ook niet meer dan 32 uur zou willen werken.

[ebia]

Verwijderd schreef op zaterdag 03 september 2016 @ 00:14:
*UPDATE*
Nu weet ik niet wat te doen. Ik ben de alleenverdiener in ons gezin. Mijn vriendin, die zorgt voor ons kind, zegt dat ik zelf moet/mag beslissen en dat ze sowieso achter me staat. Als ik mijn hart volg, ga ik voor baan 2, maar het salarisverschil is enorm, en 4 dagen per week werken ipv 5 vind ik ook fijn. Heel graag tips of ideeën?

Ik zou baan 2 niet eens overwegen. Zoals je zelf al aangaf betreft het een instap-functie. Waarom zou je met je 40 jaar en specialistische kennis aan boord een instap functie accepteren?

De kenmerken die je geeft van die functie en het bedrijf is dat het nogal up or out is. Het zal nogal de nodige (financiële) druk op je leggen, zowel in directe zin (minder salaris) als indirect (als alleenverdiener), nog los van eventuele werkdruk.
Daarnaast denk ik niet, dat mocht baan 2 foutlopen, je later nog die 'speciale 500 euro-regeling' kan toepassen als je toch weer binnen de overheid gaat werken?

'Droombanen' bestaan echt niet, het is uiteindelijk wat je er zelf van maakt. En dat geldt ook voor werkgevers; je hebt mindere en betere, maar het zijn toch vaak de collega's die de sfeer bepalen ergens.

Ik zou (lekker veilig) kiezen voor het geld (en je gezin). Als de baan je niet bevalt kun je daarna nog altijd nog solliciteren op iets anders? En het feit dat je hier een topic neerzet zegt wat mij betreft genoeg; als het echt je droombaan was had je geen moment getwijfeld en voor die baan gekozen.

[Verwijderd]

ebia schreef op zaterdag 17 september 2016 @ 23:01:
Ik zou (lekker veilig) kiezen voor het geld (en je gezin). Als de baan je niet bevalt kun je daarna nog altijd nog solliciteren op iets anders? En het feit dat je hier een topic neerzet zegt wat mij betreft genoeg; als het echt je droombaan was had je geen moment getwijfeld en voor die baan gekozen.

Al die argumenten gelden natuurlijk omgekeerd ook: als het je niet bevalt, kan je altijd nog weg. Ik zou voor je geluk kiezen en niet voor het geld. Als geld echt zoveel uitmaakte dan had je hier niet gepost en gelijk voor die baan gekozen.

[ebia]

Verwijderd schreef op zaterdag 17 september 2016 @ 23:54:
[...]

Al die argumenten gelden natuurlijk omgekeerd ook: als het je niet bevalt, kan je altijd nog weg. Ik zou voor je geluk kiezen en niet voor het geld. Als geld echt zoveel uitmaakte dan had je hier niet gepost en gelijk voor die baan gekozen.

Toch niet helemaal. Het liefst heb je natuurlijk dat een nieuwe werkgever echt voluit zegt "ja, we willen jou graag aan boord" en daarbij een serieus passend aanbod doen. Iets wat meer bij baan1 lijkt te gebeuren dan bij baan2. Bij baan1 willen ze hem 'echt'. Hij is een specialist, en krijgt daardoor een voor een overheid zeer goed aanbod. Voor baan2 is er blijkbaar genoeg aanbod, ook niet gek met een instapfunctie. Het aanbod is meer take it or leave it. Dat maakt dat aanbod veel minder zeker en sterk; dat is neem ik aan de reden voor twijfel.

Maar baan1 kan een beetje saai worden op den duur. Maar dan denk ik, bij de tijd dat je er echt klaar mee bent kun je alsnog solliciteren. Bij baan2 zal hij meteen volle bak er tegenaan moeten gaan; ben je goed zal dat heus z'n vruchten afwerpen, maar er zullen wel wat hindernissen en groeistappen genomen moeten worden voordat ie terug op z'n oude 'niveau'. Lukt dat nou niet bij baan2, dan is de toekomst een stukje onzekerder.

Ik zou baan/werkgever2 nooit romantiseren; overal is er altijd wel wat. Maar misschien kijk ik iets nuchterder naar arbeid en carrière dan andere mensen. Voor sommige IT-ers zou Google of Apple helemaal het einde zijn om voor te werken, en zouden ze zelfs voor een minimumloon beginnen als ze daar maar de kans kregen. Dat soort werkgevers laten mij persoonlijk koud, maar wie ben ik.

[Verwijderd]

ebia schreef op zondag 18 september 2016 @ 00:35:
Toch niet helemaal. Het liefst heb je natuurlijk dat een nieuwe werkgever echt voluit zegt "ja, we willen jou graag aan boord" en daarbij een serieus passend aanbod doen. Iets wat meer bij baan1 lijkt te gebeuren dan bij baan2. Bij baan1 willen ze hem 'echt'. Hij is een specialist, en krijgt daardoor een voor een overheid zeer goed aanbod.

Oftewel, het is een baan waar ze blijkbaar met pijn en moeite nauwelijks iemand voor kunnen vinden. Je krijgt een extra premie, die je naar een jaar of wat ook weer verliest. Geen hogere inschaling en bij voorbaat zelfs al een stap achteruit.

Ik zou baan/werkgever2 nooit romantiseren; overal is er altijd wel wat. Maar misschien kijk ik iets nuchterder naar arbeid en carrière dan andere mensen. Voor sommige IT-ers zou Google of Apple helemaal het einde zijn om voor te werken, en zouden ze zelfs voor een minimumloon beginnen als ze daar maar de kans kregen. Dat soort werkgevers laten mij persoonlijk koud, maar wie ben ik.

Romantiseren is iets anders dan het praktisch bekijken. Je kunt het zien als een simpele rekensom en wat er iedere maand onderaan de streep komt te staan, maar de ontwikkeling van je carrière en kennis is ook geen kleine factor - en waarschijnlijk een best wat grotere ook. Daarnaast zit je dag in dag uit, het grootste deel van je vrij te besteden tijd op je werk. Dat je daar plezier aan zou beleven is niet alleen mooi meegenomen, het is absoluut vitaal voor je fysieke en mentale gezondheid.

[ebia]

Verwijderd schreef op zondag 18 september 2016 @ 01:20:
[...]
Oftewel, het is een baan waar ze blijkbaar met pijn en moeite nauwelijks iemand voor kunnen vinden. Je krijgt een extra premie, die je naar een jaar of wat ook weer verliest. Geen hogere inschaling en bij voorbaat zelfs al een stap achteruit.

Ik heb nergens gelezen dat die premie is gemaakt als een soort lokkertje. Het klinkt meer als één of andere regeling omdat hij reeds ambtenaar is op een schopstoel en overstap maakt naar een andere ambtelijke functie. Daarbij ga ik er vanuit (misschien lees ik er overheen) dat hij niet meteen aan het einde van zijn schaal zit, dus de komende jaren gewoon elk jaar wel een trede omhoog gaat.

Overigens is 5 jaar lang 500 euro netto per maand extra toch mooi elk jaar een mooie verre reis naar het buitenland (of een nieuwe middenklasse wagen, of een leuke aflossing op een nieuw huis, etc). Allemaal dingen die de fysieke/mentale gezondheid ook kunnen doen toenemen.
Of als je het anders bekijkt; het is de komende jaren 1000 euro netto meer dan die andere baan. Twee reizen per jaar, een premum auto, eerder stoppen met werken, een tweede huisje in het buitenland wellicht...

[...]

Romantiseren is iets anders dan het praktisch bekijken. Je kunt het zien als een simpele rekensom en wat er iedere maand onderaan de streep komt te staan, maar de ontwikkeling van je carrière en kennis is ook geen kleine factor - en waarschijnlijk een best wat grotere ook.

Dat ben ik met je eens, maar wat ik wilde aangeven is dat dat veelal ook uit je zelf moet komen. Ik heb voorheen bij een 'top' werkgever gewerkt, maar daar ik had ik niet per definitie betere carrière perspectieven. Ja, het was een wat groter bedrijf dus je kan intern wellicht wat makkelijker doorgroeien, maar dat moet maar net je doelstelling zijn. Het zal aan mij liggen, maar de beste groei heb ik altijd meegemaakt (in allerlei opzichten) door gewoon van bedrijf over te stappen ipv intern te solliciteren.
Ik ken iemand die zo intern carrière heeft gemaakt bij een grote telco, verdient er een berg hoor, maar ik vraag me af hoe interessant hij echt zou zijn voor de arbeidsmarkt als je al 25+ jaar bij dezelfde werkgever hebt gezeten. Het lijkt me zelfs oersaai om zo lang voor hetzelfde bedrijf te werken. Maar dat allemaal terzijde.

Ieder voor zich moet natuurlijk bepalen wat ie uit z'n werk wil halen. Waar het zwaartepunt ligt zal voor ieder anders zijn, maar voor mij is attribuut 'werkgever' dat zeker niet. Dan vind ik de sector waar deze werkgever bezig is bijvoorbeeld veel belangrijker, omdat dat vaak toch het meest bepalend is voor de cultuur binnen een organisatie.

Daarnaast zit je dag in dag uit, het grootste deel van je vrij te besteden tijd op je werk. Dat je daar plezier aan zou beleven is niet alleen mooi meegenomen, het is absoluut vitaal voor je fysieke en mentale gezondheid.

Dat ben ik helemaal met je eens, maar ik zie niet direct in hoe baan1 minder plezier zou opleveren dan baan 2. Ik heb door de jaren heen wel geleerd dat voor mij plezier in het werk ook een kwestie is van een goed team om je heen en de banden met de collega's sterk. Dat je ruimte krijgt dingen goed op te pakken en neer te zetten. En een manager die daar zijn waardering voor uitspreekt. Dat er daadwerkelijk iets met je input wordt gedaan. Dat je dingen kunt veranderen als je ziet dat het niet goed gaat.
Het is moeilijk te beoordelen of baan2 wel zoveel beter is in dat opzicht dan baan1. Maar ja, wie weet geeft TS daar minder om...

En als je 4x9 kan werken, zodat je drie dagen met je gezin bent plus nog 38 vakantiedagen erbij, dan is dat natuurlijk ook heel wat waard. Dan kun je daadwerkelijk ook echt wat leuks doen met de centen die je verdient.
Wederom betrek ik dit op mezelf; maar ik werkte een tijd in de detachering waarbij ik onderaan de streep ongeveer 2500 uur (werken+reizen-vakantie) kwijt was met werk. Bij mijn nieuwe baan is dat nog maar 2000 uur. Het is geen verrassing dat ik me nu een stuk beter voel. Ik heb 's avonds meer tijd (en energie) om nog iets te ondernemen. Volgens mij is dat bij baan1 een gegarandeerd vooruitzicht, maar niet bij baan2.

[SBTweaker]

Ik zou het op basis van leeftijd beslissen, jong de baan waar je veel leert en mag reizen en door kan stromen (weet niet welk bedrijf maar gok iets dat goed op je CV staat). Als je wat ouder bent (40+) voor het geld en de dag vrij (cv minder belangrijk).

[SeatRider]

Jongens (M/V), de TS stelde deze vraag twee weken geleden. Waarschijnlijk heeft ie al lang gekozen.

[Transportman]

SeatRider schreef op zondag 18 september 2016 @ 14:58:
Jongens (M/V), de TS stelde deze vraag twee weken geleden. Waarschijnlijk heeft ie al lang gekozen.

Maar ik denk dat iedereen ook wel wil weten wat TS gekozen heeft. Dan blijft het topic waarschijnlijk ook niet meer reacties oproepen, omdat de vraag beantwoord is, en duidelijk is wat het resultaat is geworden.

[Tomm13]

Und, wat is het geworden TS?

[GoldenSample]

Verwijderd schreef op zaterdag 03 september 2016 @ 09:15:
Hoe snel kan je doorgroeien bij baan 2? Ik zou plezier en kansen toch altijd boven direct loon stellen. Ook met vier dagen in de week besteed je een groot deel van je beschikbare uren op je werk. Als je daar dan ook nog eens niet gelukkig van wordt en je niet het idee hebt dat het ergens heen gaat dan kan geld dat maar moeilijk rechttrekken.

Ik vraag me overigens ook af waarom ze blijkbaar bij baan 1 zo'n bedrag moeten bieden om iemand te vinden.

Hangt zo erg van je situatie af, zeker als je een verdiener bent (Hell ik zit niet eens zoveel lager maar zonder vriendin laat staan een kind) moet je je met 3500/maand wel gaan afvragen hoe je een leven gaat opbouwen.

[Verwijderd]

GoldenSample schreef op zondag 18 september 2016 @ 22:58:
Hangt zo erg van je situatie af, zeker als je een verdiener bent (Hell ik zit niet eens zoveel lager maar zonder vriendin laat staan een kind) moet je je met 3500/maand wel gaan afvragen hoe je een leven gaat opbouwen.

Zo klinkt het net alsof mensen - hele gezinnen zelfs - niet van veel minder prima kunnen leven.

[GoldenSample]

Verwijderd schreef op zondag 18 september 2016 @ 23:16:
[...]

Zo klinkt het net alsof mensen - hele gezinnen zelfs - niet van veel minder prima kunnen leven.

Als je op dit moment instapt zit een goed middenklasse leven dat de meeste mensen voor zich zien als ze vanaf een HBO/Uni af komen er waarschijnlijk niet helemaal in met dat salaris nee. Je zit op het punt waar je in een zwart gat valt, zonder subsidies/gereduceerde tarieven maar de vilasubsidie helpt je te kort (of eigenlijk, maakt alles zo duur dat het heel lastig is) om je op te trekken.

[ Voor 5% gewijzigd door GoldenSample op 18-09-2016 23:20 ]

[Verwijderd]

GoldenSample schreef op zondag 18 september 2016 @ 23:19:
Als je op dit moment instapt zit een goed middenklasse leven dat de meeste mensen voor zich zien als ze vanaf een HBO/Uni af komen er waarschijnlijk niet helemaal in met dat salaris nee. Je zit op het punt waar je in een zwart gat valt, zonder subsidies/gereduceerde tarieven maar de vilasubsidie helpt je te kort (of eigenlijk, maakt alles zo duur dat het heel lastig is) om je op te trekken.

Wacht even, wellicht praten we langs elkaar heen - ik begrijp dat je pleit voor de baan met groei, zodat naar een beter later kunt toewerken?

[GoldenSample]

Verwijderd schreef op zondag 18 september 2016 @ 23:36:
[...]

Wacht even, wellicht praten we langs elkaar heen - ik begrijp dat je pleit voor de baan met groei, zodat naar een beter later kunt toewerken?

Nee, gezien TS al een kind heeft zou ik nu voor de 1000 euro netto meer gaan, er van uitgaande dat het geen absolute careerkiller job is, jaar of 2-3 harken in je vrije dag dingen leren/cususen whatever doen en dan verder kijken.

Simpel gezegd; als ik nu voor deze keuze had gestaan had ik het ook gedaan, waarom? Omdat het toch een kans is om wat meer 'boven jan' te raken ipv. Nog jaren in een relatief lastige woonsituatie te zitten.

[Verwijderd]

GoldenSample schreef op zondag 18 september 2016 @ 23:50:
Simpel gezegd; als ik nu voor deze keuze had gestaan had ik het ook gedaan, waarom? Omdat het toch een kans is om wat meer 'boven jan' te raken ipv. Nog jaren in een relatief lastige woonsituatie te zitten.

Carrièretechnisch 'boven jan' of financieel 'boven jan'. De vraag is of je goed ergens anders heen kan na die paar jaar. Als je na 10 jaar alsnog op achterstand staat, schiet het natuurlijk niet op. Zeker omdat die kinderen dan zo mogelijk nog duurder worden.

[GoldenSample]

Verwijderd schreef op maandag 19 september 2016 @ 00:02:
[...]

Carrièretechnisch 'boven jan' of financieel 'boven jan'. De vraag is of je goed ergens anders heen kan na die paar jaar. Als je na 10 jaar alsnog op achterstand staat, schiet het natuurlijk niet op. Zeker omdat die kinderen dan zo mogelijk nog duurder worden.

Zeker waar, daarom is het ook een guesstimation op basis van de info hier gegeven.

[avotar]

Verwijderd schreef op zaterdag 03 september 2016 @ 00:14:
*UPDATE*
Hallo, ik heb gesolliciteerd en 2 banen aangeboden gekregen. Dilemma!

Baan 1: is een matig-leuke baan bij een overheidsinstelling, maar wel met een ENORM goed salaris van rond de €3500 netto per maand. Hier mag ik 4 dagen werken per week, wat ik heel erg fijn vind. De baan is okay, maar niet geweldig. Ook zijn mijn toekomstige carrière mogelijkheden minder. Deze baan zou ik vooral nemen vanwege dat super salaris. Het hoge salaris komt door een speciale overheidsregeling waarvoor ik in aanmerking kom. De regeling geldt voor mij voor 5 jaar. Na deze 5 jaar eindigt de regeling automatisch en ga ik er weer €500 per maand netto op achteruit, dan wordt het dus weer €3000 netto per maand.

Baan 2: is een geweldig leuke dynamische baan in het bedrijfsleven, maar met een FORS MINDER salaris van rond de €2500 netto per maand. Hier moet ik helaas gewoon 5 dagen per week werken. Dit is voor mij echt een "droombedrijf" waar ik altijd al graag heb willen werken en waar het heel moeilijk binnenkomen is. Ze zijn internationaal georiënteerd waardoor ik straks ook naar het buitenland kan, wat ons erg leuk lijkt. Ook kan je heel goed intern doorgroeien en je ontwikkelen. De kans dat ik hier later (veel) meer ga verdienen is ook zeker aanwezig.

Nu weet ik niet wat te doen. Ik ben de alleenverdiener in ons gezin. Mijn vriendin, die zorgt voor ons kind, zegt dat ik zelf moet/mag beslissen en dat ze sowieso achter me staat. Als ik mijn hart volg, ga ik voor baan 2, maar het salarisverschil is enorm, en 4 dagen per week werken ipv 5 vind ik ook fijn. Heel graag tips of ideeën?

Hetgeen dat ik zelf weet is dat ik tegenover een hoop zaken heel anders sta dan 5 jaar geleden.
5 jaar is echt heel lang in een carriere, zeker als je staat op het punt waar ik vermoed dat je staat gezien je salaris aanbiedingen.

- Bedenk je wat je nu kunt doen met het extra geld.
- Bedenk je hoe aantrekkelijk die internationale mogelijkheden zijn als de kleine op school zit.
- Bedenk je hoeveel sterker je CV is na 5 jaar bij de overheid. Evalueer elke paar jaar en bekijk tegen dat die regeling afloopt wat je dan wil. Waarschijnlijk gaan er dan hele andere deuren voor je open.

Ik zou voor baan 1 kiezen.

[t_captain]

Inderdaad, scherpe evaluatie van de internationale mogelijkheden.

Er zijn genoeg bedrijven waar je internationaal kunt werken als je genoegen neemt met een hotelkamer of gehuurd appartementje in je tijdelijke land.

Er zijn heel weinig bedrijven die je gezin willen meeverhuizen en de internationale school voor je kinderen willen betalen.

[Verwijderd]

Wat je ook doet, het geld maakt niet gelukkig.

Als ik dat zo hoor is de topicstarter niet heel gelukkig met baan 1, en enthousiast over baan 2. Gevoelsmatig zou ik zelf voor baan 2 gaan.

Aan de andere kant is baanzekerheid vandaag de dag ook erg prettig. En 4 dagen per week werken ook. Dat pleit voor baan 1.

Het geld is een minder argument. Bij baan 1 val je na 5 jaar 500 euro terug. Dat is nooit prettig. Je zult waarschijnlijk lange tijd stilstaan in salaris. De kansen dat je bij baan 2 meer hebt dan die 3500 eur na 5 jaar zijn (als ik het goed lees) hoger. Vraag daar eens na waar je over 5 jaar zou staan?

Misschien dat je kunt proberen bij baan 2 een groeiscenario af te spreken? Dus beginnen met die 2500 EUR en na de proeftijd er bedrag x bij. En kijk eens hoe concreet de kansen zijn dat je in het buitenland kan werken en op welke basis, zoals t-captain ook zegt (als dat is wat je wilt).

[SeatRider]

Hoe leuk is het voor je kinderen om naar het buitenland te verhuizen? Lijkt me meer iets om te overwegen als je vrijgezel bent (of dat graag wilt worden).

[Verwijderd]

SeatRider schreef op maandag 19 september 2016 @ 11:26:
Hoe leuk is het voor je kinderen om naar het buitenland te verhuizen? Lijkt me meer iets om te overwegen als je vrijgezel bent (of dat graag wilt worden).

Hangt er ook vanaf of je partner er ook open voor staat....

De move naar het buitenland (expat basis of emigreren) hoeft niet perse nadelig te zijn voor je kinderen. Ik ken verschillende mensen die internationaal werken (of gewerkt hebben) en waarvan de kinderen een tijd in het buitenland hebben gewoond en naar school zijn gegaan. Ik zie dat die kinderen niet ongelukkig zijn. Ze krijgen daarvan altijd iets extra's mee. Ze hebben daar nu ze volwassen zijn nog altijd profijt van.

Het hangt natuurlijk wel van het land in kwestie (en het onderwijs daar ter plekke) af. Is het basisonderwijs niet geweldig (zoals de highschool in de USA) dan zou je je kinderen naar een priveschool moeten sturen wat de kosten natuurlijk opdrijft.

[Verwijderd]

Update:
Het is baan 2 geworden!

Op korte termijn was baan 1 de betere keus, want meer geld en vastigheid. Maar het bedrijf waar ik nu dus toch voor heb gekozen biedt gewoon veel meer (groei-) mogelijkheden. Zowel in salaris, als in interne en externe baan wisselingen, promoties, etc. Het bedrijf is namelijk snel groeiend en is echt een sterk opkomend bedrijf wat constant uitbreidt. Ik heb de verwachting dat ik over een paar jaar daar beter op mijn plek zit (nu trouwens ook al) en dat mijn salaris dan ook (hopelijk) wel gelijkwaardig is geworden. Dat is een gok inderdaad, maar ik heb de verwachting dat de crisis voorbij is en de economie weer beter gaat (worden) en zeker in deze bedrijfstak en dat ook nog eens specifiek bij dit bedrijf. Ik denk dat ik over 10 jaar (veel) meer verdien dan ik de komende 5 jaar bij de overheid had verdiend.

Komt bij dat ik inhoudelijk de baan bij dit bedrijf zeker veel leuker vind en het allemaal iets dynamischer is. Nog een andere factor is dat mijn huidige baan echt saai is geworden en dat baan 1 toch meer van hetzelfde was. Weliswaar net iets anders en op een hoger niveau, maar toch in dezelfde hoek zeg maar.

Dat buitenland is zeker een serieuze optie. Bijv. 3 jaar in Amerika werken lijkt mij prima, zowel voor mijn verdere carrière als voor kinderen. Zij zullen dan vloeiend Engels kunnen en dat is zeker een pluspunt voor hen. Bovendien is Amerika vind ik een heel mooi lang met prachtige natuur en een can-do mentaliteit, en dat kan nooit kwaad, zeker niet in vergelijking met NL. Overigens ben ik wel van mening dat dit alleen verantwoordelijk kan als de kinderen niet ouder zijn dan zeg 10-12 jaar. Ik zou ze zeker niet (Ik Vertrek) wegrukken uit een opgebouwde vriendenkring en mooi georganiseerd sociaal leven als ze zeg 14 zijn ofzo. Ik denk dat kinderen tot de leeftijd van een jaar of 8-9 echt nog wel zoiets aankunnen en makkelijk nieuwe vrienden maken. Maar als ze tussen de 12-18 zijn dan zou ik ze zoiets minder snel willen "aandoen".

Ik denk dat als ik nu rond de 45-50 was geweest het anders had geweest, maar nu is het nog een "nu of nooit" keuze geweest. Ik voel me echt heel goed bij deze keuze, dat zegt ook veel.

Tot slot wil ik nog kwijt dat voor wat betreft de baanzekerheid ik me ook prima voel. Een vast contract is een vast contract en ik moet zeggen dat ik liever een vast contract heb bij een bloeiend bedrijf in de huidige economische situatie dan een vast contract bij een overheidsinstelling, vooral omdat bij deze overheidsinstelling er toch regelmatig bezuinigd wordt.

Graag bedank ik jullie allemaal voor de feedback en het meedenken. Ik vond het erg fijn om zo geholpen te worden. Ik merkte ook tijdens het lezen van alle adviezen en overwegingen dat het mij bevestigde in mijn gevoel en intuïtie. Ik denk dat ik het juiste heb gekozen maar dat weet je natuurlijk eigenlijk pas achteraf. Bedankt!

[KhaZ]

Fjin dat je een goede keuze hebt kunnen maken! Veel plezier met je nieuwe baan

[t_captain]

Verwijderd schreef op maandag 19 september 2016 @ 13:30:
Update:
Het is baan 2 geworden!

Op korte termijn was baan 1 de betere keus, want meer geld en vastigheid. Maar het bedrijf waar ik nu dus toch voor heb gekozen biedt gewoon veel meer (groei-) mogelijkheden. Zowel in salaris, als in interne en externe baan wisselingen, promoties, etc.

Veel plezier in je nieuwe baan!

Was het nog gelukt om de salariskloof te gebruiken om wat toekomstig inkomen (stocks etc) te bedingen?

[Verwijderd]

@captain. Het salarisverschil valt uiteindelijk mee. Niet omdat ik er wat extra heb bij-onderhandeld, maar vanwege andere redenen, die ik (sorry;-) ook weer niet kan uitleggen. Maar het komt er op neer dat bij baan 1 ik veel meer uitgaven had dan bij baan 2. Ook het 4x9 verhaal was natuurlijk aantrekkelijk, maar dat betekende dan wel dat ik heel vroeg de deur uitmoest en pas laat thuis zou komen, zeg half 7 ofzo. Ook omdat baan 1 45 minuten reistijd had (enkele reis) en baan 2 kan ik met de fiets en ben ik er binnen 15 minuten. Mochten sommige mensen nog meer info willen, wat ik wel kan begrijpen, dan PB me, en kom ik met wat meer details. Dat verklaart dan weer e.e.a. Excuus voor de geheimzinnigheid. Kan helaas niet anders. Als ik deze details post dan weet sommige mensen direct wie ik ben een dat wil ik niet. Want, ik wil inderdaad mijn opties zoveel mogelijk open houden. Baan 1 kan misschien in de toekomst misschien toch nog heel waardevol blijken.

[ Voor 5% gewijzigd door Verwijderd op 19-09-2016 13:50 ]

[hoevenpe]

Gefeliciteerd met je keuze! Ergens voelden we dat allemaal wel aankomen... 😀

Dat van die reistijd had je wel kunnen benoemen, dat was in de afweging hier ook zeker een factor van betekenis geweest. Baan 2 heeft dagelijks 1 uur minder reistijd wat het verschil qua uren bijna opheft.

[Verwijderd]

Gefeliciteerd, over een paar jaar zul je in ieder geval weten of deze keuze een goede was.

Wat kinderen in het buitenland betreft, dat is volgens mij evengoed maatwerk. Er zijn mensen die het geweldig vinden en er zijn mensen die het hun ouders kwalijk nemen dat ze geen stabiele plek gehad hebben met vaste vriendengroep en clubjes. Dat blijft ook een sprong in het diepe.

Ben wel geïnteresseerd of je ooit nog kan laten weten wat je nu doet .

[Typhone]

Wat is dynamischer? Nu je gekozen hebt ben ik wel eens nieuwsgierig naar 'wat' dynamischer voor jou precies is