huis kopen, ik leg meer spaargeld in dan vriendin

[Pepehv]

Wim-Bart schreef op zondag 01 november 2015 @ 21:14:
Ik zou het nog simpeler doen. Gewoon hypotheek en huis nemen op 1 naam en de ander de inboedel. Ga je uit elkaar kan 1 blijven zitten en de ander neemt de inboedel mee.

Je kan dan minder duur kopen maar je hebt geen gezeur achteraf.

Ja want op inboedel schrijf je totaal niet veel af omdat het zo lekker waardevast is...

Zou jij de inboedel voor je rekening willen nemen?

[Verwijderd]

Wim-Bart schreef op zondag 01 november 2015 @ 21:14:
Ik zou het nog simpeler doen. Gewoon hypotheek en huis nemen op 1 naam en de ander de inboedel. Ga je uit elkaar kan 1 blijven zitten en de ander neemt de inboedel mee.

Je kan dan minder duur kopen maar je hebt geen gezeur achteraf.

Dat is natuurlijk een beetje raar, want aan de ene kant hebt je het over roerende goederen en aan de andere kant over onroerende goederen. Als je op basis van die twee zaken gaat bepalen wie waarvan eigenaar is, dan heb je al vanaf dag 1 een hele kromme situatie.

[Milmoor]

Wat je ook doet, kies het samen en doe dit vooraf. Wat doen jullie als:

• Een van beiden overlijd
• Jullie uit elkaar gaan
• Een van beiden werkeloos wordt of zelfs beiden werkeloos worden
• Voor kinderen kiezen
• etc.

Persoonlijk vind ik dat in een relatie je je leven deelt en daarmee ook de zaken die je samen koopt. Ieder draagt naar kunnen bij. Dus daarom doen wij 50:50 eigenaar en betalen naar draagkracht. Maar dit gaat alleen goed bij genoeg gelijkwaardigheid. Als een van beiden arbeidsongeschikt wordt, of voor de kinderen gaat zorgen, dan werkt dat niet meer. Denk dus ook daar over na. Het antwoord is voor iedereen anders.

[Ray]

RocketKoen schreef op zondag 01 november 2015 @ 19:54:
[...]

Een vriendin is eerder dit jaar verhuisd naar een koophuis met haar vriend. En een samenlevingscontract was een voorwaarde om de hypotheek te krijgen.

Doe je dat niet dat krijgt de partner geen erfenis bij het overlijden. Dan gaat de helft van het huis naar de ouders of kinderen. Wat meestal lijdt tot een gedwongen verkoop.

Maar het hoeft dus blijkbaar niet. Lijkt me alleen niet handig.

De discussie gaat ook niet over het nut van een samenlevingsovereenkomst. Die is mij volledig duidelijk. Ook rammelt daar je uitleg met je 'meestal gedwongen verkoop' conclusie maar daar ga ik maar helemaal niet op in. (daarnaast erf je met een samenlevingsovereenkomst ook niet , dat kan alleen met een testament. jij doelt wellicht op een verblijvingsbeding.....)

Echter jij beweert dat het een vereiste is voor het verkrijgen van een hypotheek en dat heb ik bij geen enkele verstrekker ooit meegemaakt. Ik vraag me dan ook af welke dit in het geval van je vriendin moet zijn. ik heb mijn onderbouwing al gegeven waarom het voor de geldverstrekker geen toegevoegde waarde heeft.

Hoeveel van deze zaken heb je werkelijk bij de hand gehad of is er enkel de informatie via een vriendin ? Heb jij werkelijk de hypotheekofferte gezien of heb jij dit uit haar informatie gefilterd en was het niet verplicht maar wel zeer aan te raden.........

[ Voor 21% gewijzigd door Ray op 01-11-2015 22:58 ]

[Jesse-]

Milmoor schreef op zondag 01 november 2015 @ 13:18:
Mijn vriendin en ik zitten in dezelfde situatie. Ik breng significant meer geld in dan zij. Maar we willen wel dat het ons huis is, dus 50:50. We lossen dit als volgt op:

• We betalen de hypotheek (en andere uitgaven) naar draagkracht.
• Elk jaar en bij grote gebeurtenissen bekijken we de verdeelfactor opnieuw (meestal verandert er weinig)
• We hebben samen een hypotheek bij de bank
• We hebben samen een hypotheek bij mij, voor hetzelfde percentage als bij de bank, na hypotheek aftrek
• Mochten we uit elkaar gaan, dan is het heel duidelijk: we hebben twee hypotheken die weer aflossen met de verkoop van het huis (waarschijnlijk is de verkoop aan een van ons beiden)

Naar draagkracht is prima, maar dat zou je alleen met het rentedeel van je hypotheek moeten doen en niet met het aflossingsdeel.
Of wordt het stuk dat je daarvan meer bijdraagt in de hypotheek die je vriendin bij jou heeft bijgeschoven?

[MacWolf]

Misschien het overwegen waard om een huis te kopen dat 60.000 EUR goedkoper is en beide evenveel in te leggen?

[Milmoor]

Jesse- schreef op maandag 02 november 2015 @ 16:09:
[...]


Naar draagkracht is prima, maar dat zou je alleen met het rentedeel van je hypotheek moeten doen en niet met het aflossingsdeel.
Of wordt het stuk dat je daarvan meer bijdraagt in de hypotheek die je vriendin bij jou heeft bijgeschoven?

Erger, ik betaal meer, maar krijg een gelijk deel. Dus na afloop heb ik meer betaald dan mijn eigendom is (mits mijn salaris hoger dan het hare blijft). We normaliseren trouwens naar 40 uur plus vakantiegeld, plus eventuele bonus. Toen zij nog studeerde was het verschil groot, maar het is inmiddels bijna niet meer de moeite. Ze heeft al voorgesteld het af te schaffen, maar dan profiteer ik niet zodra ze meer gaat verdienen .

Aanvulling:
Even voor de duidelijkheid: ik leen dus het geld dat ik in breng eerst door aan ons, en wij kopen samen het huis en nemen samen de aanvullende hypotheken. Ik betaal dus geen groter gedeelte, maar ben een van de financiers. Dit is duidelijk niet voor iedereen de juiste oplossing, maar wij voelen ons hier fijner bij.

[ Voor 17% gewijzigd door Milmoor op 02-11-2015 19:22 . Reden: Aanvulling ]

[Ardana]

Hou er rekening mee dat, when shit hits the fan, het best mogelijk is dat jij kunt fluiten naar je centen?

Bijv: je vriendin wordt gedeeltelijk arbeidsongeschikt/langdurig werkloos, de huizenmarkt stort nog een keer in en jullie gaan uit elkaar. Dan leiden jullie grote verliezen op de woning, waarbij je vriendin je dat niet terug gaat kunnen betalen: zij gaat jou van een minimuminkomen gaan € 20.000 terugbetalen, laat staan het volledige bedrag dat jij meer in legt dan zij.

Jij loopt dus per definitie een groter risico dan zij.

Just saying. En zeg niet dat dergelijke toevalligheden niet voorkomen, ze komen voor. Gelukkig niet vaak, maar iemand is 'n keer de sjaak.

[Hbeez]

Ray schreef op zondag 01 november 2015 @ 19:33:
[...]


Dat is dus pertinent niet waar. Ik zit meer dan 20 jaar in het vak en ik kan je zeggen dat deze stelling absoluut onjuist is. Er is geen enkele verstrekker die dit als eis stelt simpelweg omdat ongeacht wat je zelf regelt je als hypotheekgever hoofdelijk aansprakelijk bent. Het maakt dus voor de verstrekker totaal niet uit wat de onderlinge relatie is van de schuldenaren.
Ik snap ook werkelijk niet waarom je denkt dat dit anders is

Ik ga deze week naar iemand zijn geregistreerd partnerschap omdat ze anders de hypotheek niet kunnen rondkrijgen. De details ken ik niet, heeft wellicht te maken met partnerpensioen waarvoor je geregistreerd partner moet zijn om er aanspraak op te kunnen maken.

Even uit nieuwsgierigheid, hoe oud is TS en zijn vriendin?

[ Voor 6% gewijzigd door Hbeez op 02-11-2015 21:36 ]

[Milmoor]

Ardana schreef op maandag 02 november 2015 @ 21:04:
Hou er rekening mee dat, when shit hits the fan, het best mogelijk is dat jij kunt fluiten naar je centen?

Bijv: je vriendin wordt gedeeltelijk arbeidsongeschikt/langdurig werkloos, de huizenmarkt stort nog een keer in en jullie gaan uit elkaar. Dan leiden jullie grote verliezen op de woning, waarbij je vriendin je dat niet terug gaat kunnen betalen: zij gaat jou van een minimuminkomen gaan € 20.000 terugbetalen, laat staan het volledige bedrag dat jij meer in legt dan zij.

Jij loopt dus per definitie een groter risico dan zij.

Just saying. En zeg niet dat dergelijke toevalligheden niet voorkomen, ze komen voor. Gelukkig niet vaak, maar iemand is 'n keer de sjaak.

Dat klopt helemaal. In dat geval zal het huis waarschijnlijk verkocht worden, bijv. aan mij. Dat is niet genoeg om de hele schuld af te lossen. Dat zou ook financieel pijn doen, meer dan als ik het geld rechtsreeks in het huis had gestort. Gelukkig minder dan wat veel mensen doen: gooi alles op een grote hoop en ga uit van eerlijk alles delen in voor en tegen spoed. Want nu zal er een tijd bij mij afgelost zijn en blijft er een schuld staan.

[Ray]

Hbeez schreef op maandag 02 november 2015 @ 21:25:
[...]


Ik ga deze week naar iemand zijn geregistreerd partnerschap omdat ze anders de hypotheek niet kunnen rondkrijgen. De details ken ik niet, heeft wellicht te maken met partnerpensioen waarvoor je geregistreerd partner moet zijn om er aanspraak op te kunnen maken.

Even uit nieuwsgierigheid, hoe oud is TS en zijn vriendin?

We hebben het hier over een situatie in Nederland ? hoe oud zijn de mensen waar dit speelt ? Welke geldverstrekker gaat het over. Ik ben het echt nog nooit ergens tegengekomen.

overigens is een samenlevingscontract voor de meeste pensioenfondsen voldoende

Wat wel kan is dat bijvoorbeeld 1 persoon eigenaar is en de ander het inkomen heeft en ze willen samen een NHG hypotheek. Dan moeten beide eigenaar zijn en dan kan een partnerregistratie een oplossing zijn. Dit is echter een vrij specifieke situatie

[Sport_Life]

Volgens mij kun je ook geregistreerd partnerschap aangaan (gratis op maandag bij veel gemeentes) onder huwelijkse voorwaarden. Scheelt weer veel notaris kosten. Let wel, dit is bijna gelijk aan een huwelijk, dus check van tevoren alle ins en outs .

Wel veel spaargeld trouwens

[ Voor 32% gewijzigd door Sport_Life op 02-11-2015 23:12 ]

[Sebastiaan]

Misschien een onderhandse lening aan je vriendin van 30k geven? Dan leg je daarna allebei 50k voor het huis en ben je beide voor 50% eigenaar. Je vriendin kan die 30k dan langzaam terugbetalen, of laten staan als lening.

[Hbeez]

Ray schreef op maandag 02 november 2015 @ 23:04:
[...]


We hebben het hier over een situatie in Nederland ? hoe oud zijn de mensen waar dit speelt ? Welke geldverstrekker gaat het over. Ik ben het echt nog nooit ergens tegengekomen.

overigens is een samenlevingscontract voor de meeste pensioenfondsen voldoende

Wat wel kan is dat bijvoorbeeld 1 persoon eigenaar is en de ander het inkomen heeft en ze willen samen een NHG hypotheek. Dan moeten beide eigenaar zijn en dan kan een partnerregistratie een oplossing zijn. Dit is echter een vrij specifieke situatie

Abn amro, begin 30. Ik ga het ze vragen en kom er nog op terug

[H!GHGuY]

Wij hebben toendertijd hetzelfde probleem gehad. Onze oplossing:

- Schulderkentenis van mij aan haar (persoon X heeft Y bedrag meer geïnvesteerd en is dus Y/2 verschuldigd aan Z); Zij hield dit exemplaar bij (als schuldeiser). De notaris heeft hier bij geholpen, maar heeft het document niet bekrachtigd (een contract is namelijk een contract).
- bij relatiebreuk wordt resterend bedrag geindexeerd terugbetaald
- hyptheek afbetalingen 50:50
- aangezien ik harder kon sparen dan zij, gingen we bij elke opportuniteit (bvb installeren badkamer) na of ik meer van die factuur kon betalen dan zij. Dan werd een addendum gemaakt dat het bedrag gewijzigd was en ondertekende zij dit. Ik hield die dan bij (als verschuldigde)
- Als er tussentijd al gespaard was kon ik ook rechtstreeks aan haar een som geld storten en werd opnieuw een addendum gemaakt.

Uiteindelijk was er bij relatiebreuk al 1/3de terugbetaald en is die indexatie nooit verrekend geweest. Op dat moment is bij de verkoop van het huis een groter deel van de opbrengst naar haar gegaan.

Meteen dus ook al tussen de lijntjes duidelijk dat je hier best iets over op papier zet.

[emnich]

reconf schreef op zondag 01 november 2015 @ 14:41:
In dit geval lijkt het me dus het simpelse, n.a.v. het voorbeeld in de OP, dat we vastleggen bij de notaris dat ik voor 60% eigenaar ben en mijn vriendin voor 40%. Bij een waardestijging of daling wordt het dan ook eerlijk verdeeld. Ik neem aan dat zoiets gewoon mogelijk is?

Dat kan wel maar hoe gaat dat met (groot) onderhoud, betaal jij dan ook 60% daarvan? En de OZB, opstal verzekering, etc?

Je kan je vriendin ook gewoon 30k lenen (hypotheek) en dan ieder voor 50% eigenaar zijn. Wel even laten vastleggen bij de notaris natuurlijk.

Hoewel 30k een hoop geld is, vind ik het persoonlijk ook weer niet zo'n enorm bedrag om allemaal moeilijke constructies te maken. Ga gewoon wonen en genieten, als alles goed blijft gaan tussen jullie is er niets aan de hand. Als het toch fout gaat, gaat het uiteindelijk over max 30k....

[Verwijderd]

Pfff dat gedoe met onderhandse leningen etc..
Maak het niet moeilijker dan dat het is.
Maak gewoon een verdeelsleutel, jij 60% eigenaar en zij 40%.
Gebruik deze verdeelsleutel ook voor de aflossingen.
Rente = 50/50

Verbouwingen en verbeteringen ook 60/40 sleutel.

[Falcone]

Wij hadden niet zoveel spaargeld en hebben ongeveer hetzelfde ingelegd. Qua maandelijkse lasten betaal ik iets meer omdat ik ook meer verdien. Verder is ons huis 50/50 verdeeld. Dat ik maandelijks iets meer betaal vind ik geen ramp (je woont er ten slotte samen).

Verder zou ik in het samenlevings contract goed laten vermelden hoe je het geregeld wilt hebben omtrent het volgende:
- 1 van jullie komt te overlijden;
- Jullie komen allebei te overlijden;
- Er komt een kind;
- Jullie gaan uit elkaar;
Mocht er toch iets gebeuren waardoor jullie uit elkaar gaan dan moet je ervan uit gaan dat je niet meer met elkaar kunt praten (in de meeste gevallen is dat niet zo). Maar dan is het in ieder geval zwart op wit vermeld.

Verder lijkt zo snel mogelijk aflossen van je hypotheek de beste manier (niet beleggen). Een mogelijkheid zou kunnen zijn bij verkoop: Allebei 50% van 240k = 120k + 60k apart ingelegd door jou (180k/120k). Wanneer je later kinderen of iets dergelijks krijgt kun je dat altijd nog laten aanpassen naar 150k/150k.

[rik86]

Verwijderd schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 08:33:
Pfff dat gedoe met onderhandse leningen etc..
Maak het niet moeilijker dan dat het is.
Maak gewoon een verdeelsleutel, jij 60% eigenaar en zij 40%.
Gebruik deze verdeelsleutel ook voor de aflossingen.
Rente = 50/50

Verbouwingen en verbeteringen ook 60/40 sleutel.

Maar wat als hun inkomen dan nu vrijwel gelijk is? Dan is het voor de 1 heel simpel op te brengen en voor de ander heel lastig.

[TRON]

Interessant om de gedachtegangen hier te lezen.

In mijn geval: ik betaal 100% de hypotheek, ben de hoofdkostwinner en toch is het huis + hypotheek 50%/50% verdeeld.

Omdat mijn vrouw zich in het begin meer richt op de kinderen, is het voor mij mogelijk om te groeien in mijn carrière. Haar carrière zal (pas) een boost krijgen als de jongste ook naar de basisschool gaat. Voor deze opzet hebben we beiden gekozen.

[XLord]

TRON schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 09:58:
Interessant om de gedachtegangen hier te lezen.

In mijn geval: ik betaal 100% de hypotheek, ben de hoofdkostwinner en toch is het huis + hypotheek 50%/50% verdeeld.

Omdat mijn vrouw zich in het begin meer richt op de kinderen, is het voor mij mogelijk om te groeien in mijn carrière. Haar carrière zal (pas) een boost krijgen als de jongste ook naar de basisschool gaat. Voor deze opzet hebben we beiden gekozen.

bij mij het zelfde, mijn vrouw brengt zo goed als niets binnen (bezig met studie) maar ik ga daar niet moeilijk over doen. voor mij voelt het raar om tijdens je relatie al moeilijk te gaan doen over dit soort dingen, is het dan een gebrek aan vertrouwen in je relatie of wat is hier de rede achter?

[Geteisem]

Ja. Ik ben blij dat ik er in de loop der jaren anders over ben gaan denken. Milder ben geworden. Zal ook deels de leeftijd zijn wellicht. Maar hier gaat gewoon alles op een hoop. Ondanks eventuele inkomensverschillen of meevallers.
Vind dit toch het prettigst achteraf gezien. Maar dat verschilt uiteraard per persoon.
Dit soort vraagstukken geven mij echter een vieze bijsmaak.

Heb in het verleden gewerkt met een stelletje die zelfs discussies kregen over aan te schaffen rookwaar bij de boodschappen. En dan heb ik t over veertigers met een goede baan.

[BastaRhymez]

Wij hebben ook alles op 1 grote hoop gegooid.
Ik verdien ruim 3x zoveel als vriendinlief, maar dat komt omdat zij minder werkt om voor de kids te zorgen.

Van "mijn" salaris betalen we alles (hypotheek, boodschappen, vaste lasten, leuke uitjes, vakantie, etc.) en "haar" salaris gaat direct door naar de spaarrekening.

Ken ook vrienden (begin 30) die alles gescheiden doen. Eind van de week pakken zij alle bonnetjes erbij en gaan ze kijken wie wat heeft gekocht en waarvoor. Tis zelfs zo erg, dat ze beide hun eigen snacks en drankjes bijhouden (was daar een keer onverwachts en bleek dat hij al zijn biertjes en chips al op had, dus moest hij haar eerst vragen of hij die van haar mocht inschenken of dat ie nog ff langs de supermarkt moest gaan). Ben blij dat bij ons alles op 1 hoop gaat

[Jero_B]

BastaRhymez schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 10:42:
Wij hebben ook alles op 1 grote hoop gegooid.
Ik verdien ruim 3x zoveel als vriendinlief, maar dat komt omdat zij minder werkt om voor de kids te zorgen.

Van "mijn" salaris betalen we alles (hypotheek, boodschappen, vaste lasten, leuke uitjes, vakantie, etc.) en "haar" salaris gaat direct door naar de spaarrekening.

Ken ook vrienden (begin 30) die alles gescheiden doen. Eind van de week pakken zij alle bonnetjes erbij en gaan ze kijken wie wat heeft gekocht en waarvoor. Tis zelfs zo erg, dat ze beide hun eigen snacks en drankjes bijhouden (was daar een keer onverwachts en bleek dat hij al zijn biertjes en chips al op had, dus moest hij haar eerst vragen of hij die van haar mocht inschenken of dat ie nog ff langs de supermarkt moest gaan). Ben blij dat bij ons alles op 1 hoop gaat

Oh vreselijk dat zou ik niet eens trekken. Klinkt meer als twee mensen die huisgenoten zijn als dat ze in een liefdesrelatie zitten

Ben ook maar even dit topic gaan volgen. Wil samen met mijn vriendin ( 4 jaar samen ) ook gaan kijken voor een huis en aangezien ik zeer waarschijnlijk ook veel meer in ga brengen als haar toch maar even wat tips meepakken

[Milmoor]

Volgens mij is er maar een goede afspraak: degene die je samen maakt. Niet wat anderen vinden, niet wat financieel het aantrekkelijkst is, je moet het met elkaar eens zijn. Dus ook niet opgelegd door de een aan de ander: samen.

[Verwijderd]

rik86 schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 08:58:
[...]


Maar wat als hun inkomen dan nu vrijwel gelijk is? Dan is het voor de 1 heel simpel op te brengen en voor de ander heel lastig.

Dat is precies het nadeel van al die constructies om het "eerlijk" te maken.

Daarom heb ik ook alles op 1 hoop. Geen gedoe, bij scheiding lekker alles 50/50 ook al betaal ik 90% van alles.

Je woont samen, je leeft samen dus ook samen "lijden" bij scheiding.

[Piet_Piraat7]

BastaRhymez schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 10:42:
Ken ook vrienden (begin 30) die alles gescheiden doen. Eind van de week pakken zij alle bonnetjes erbij en gaan ze kijken wie wat heeft gekocht en waarvoor.

Dat voorbeeld is wel extreem, maar ik zou het niet veel anders doen als ik een keer ga samenwonen. Als ik en mijn partner op dat moment allebei gewoon fulltime werken zou ik het makkelijkst vinden om een algemene rekening te maken voor de vaste lasten (50-50 hypotheek, boodschappen etc) en de rest van je salaris in je eigen spaarpot. Zo extreem als je eigen snacks bij houden hoeft nou ook weer niet. Verhaal gaat niet op als de een minder gaat werken of tijd maakt voor kinderen, maar tot die tijd vind ik het een eerlijke constructie.

[Silver7]

Falcone schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 08:52:
Wij hadden niet zoveel spaargeld en hebben ongeveer hetzelfde ingelegd. Qua maandelijkse lasten betaal ik iets meer omdat ik ook meer verdien. Verder is ons huis 50/50 verdeeld. Dat ik maandelijks iets meer betaal vind ik geen ramp (je woont er ten slotte samen).

Verder zou ik in het samenlevings contract goed laten vermelden hoe je het geregeld wilt hebben omtrent het volgende:
- 1 van jullie komt te overlijden;
- Jullie komen allebei te overlijden;
- Er komt een kind;
- Jullie gaan uit elkaar;
Mocht er toch iets gebeuren waardoor jullie uit elkaar gaan dan moet je ervan uit gaan dat je niet meer met elkaar kunt praten (in de meeste gevallen is dat niet zo). Maar dan is het in ieder geval zwart op wit vermeld.

Verder lijkt zo snel mogelijk aflossen van je hypotheek de beste manier (niet beleggen). Een mogelijkheid zou kunnen zijn bij verkoop: Allebei 50% van 240k = 120k + 60k apart ingelegd door jou (180k/120k). Wanneer je later kinderen of iets dergelijks krijgt kun je dat altijd nog laten aanpassen naar 150k/150k.

Dat wordt vastgelegd in testament en niet in samenlevingscontract.

[Falcone]

Silver7 schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 14:02:
[...]


Dat wordt vastgelegd in testament en niet in samenlevingscontract.

Excuus, klopt inderdaad, was nog niet helemaal wakker. Maar is verstandig om er direct bij te regelen.

[RM-rf]

reconf schreef op zondag 01 november 2015 @ 12:09:


We kopen een huis van €300.000. Ik leg €80.000 in en mijn vriendin €20.000:

1. De rest (hypotheek) is €200.000 en daarvan betalen we allebei evenveel. Aan het eind van de rit ben ik dus voor €180.000 eigenaar en mijn vriendin voor €120.000. Hoe leg je dit vast, en hoe ga je hiermee om als het huis in waarde stijgt of daalt?

ikzelf zou voor deze oplossing kiezen:
Dus uitgaande van drie delen vand e financiering... de 20K van partner V, en de 80K van partner M, en daarnaast nog de hypotheek van 200K die jullie samen dragen, in gelijke mate.

Mocht eventueel later de relatie opbreken en het huis verkocht worden met winst of verlies, geld een waardestijging/daling ook voor de oorspronkelijke inleggen...
dus bij bv 10% waardestijging krijgt M 88K terug en V 22K.. en de opbrengst van het restbedrag (minus de restsom van de hypotheek), deel je 50-50 tussen beide partners, die immers beiden ook die hypotheek 50-50 dragen.

Hooguit kun je nog overwegen hoe bv om te gaan met een waardedaling, wat vermoedelijk het meest 'conflict-gevoelige deelscenario zal zijn, als de woning eventueel met verlies verkocht zou worden... dan is het goed te bepalen waarvan dat 'verlies afgaat... of die van de eigen inleg afgaat (waarbij dus M een hoger verliesrisico zou hebben), of eerst afgeboekt van de hypotheek waarbij beiden ook een verlies 50-50 delen.

[CurlyMo]

Piet_Piraat7 schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 13:54:
Als ik en mijn partner op dat moment allebei gewoon fulltime werken zou ik het makkelijkst vinden om een algemene rekening te maken voor de vaste lasten (50-50 hypotheek, boodschappen etc) en de rest van je salaris in je eigen spaarpot.

Stel jij verdient 3000 euro netto en je vriendin 1250 euro (beide 1 fte). De vaste lasten zijn 2000 euro. Zou dat dan betekenen dat jij per maand 2000 euro zelf te besteden hebt en je vriendin maar 250 euro? Wat betaal je dan uit die persoonlijke pot? Technische spullen zoals laptops? Kleren? Uitjes? In dat eerste geval zou dat kunnen betekenen dat je vriendin 4 maanden moet sparen voor een laptop en dan niks anders kan doen en jij elke maand een laptop zou kunnen kopen en dan nog geld zat overhoud voor leuke dingen.

Hier is het ook alles op de grote hoop. Ik wordt er gelukkiger van als we samen meer te besteden hebben dan ik meer dan haar of andersom. Zo wordt ik er gelukkiger van als mijn vriendin met vriendinnen uit gaat en daar vrolijker van thuis komt, dan dat ze dat niet kan omdat ze niet de bestedingsruimte heeft die ik wel heb en dat heeft zij ook. En dit voorbeeld gaat voor vrijwel alle terreinen op. Haar geluk is deels mijn geluk en andersom. Van die extra duiten of het principe van "eerlijke verdeling" op mijn rekening wordt ik in ieder geval niet gelukkiger.

Alles op een hoop zorgt er ook voor dat we elkaar ondersteunen mocht een van beide bijvoorbeeld arbeidsongeschikt raken, maar ook als een van beide bewust minder gaat werken (voor bijvoorbeeld kinderen).

[Divak]

CurlyMo schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 14:36:
[...]

Stel jij verdient 3000 euro netto en je vriendin 1250 euro (beide 1 fte). De vaste lasten zijn 2000 euro. Zou dat dan betekenen dat jij per maand 2000 euro zelf te besteden hebt en je vriendin maar 250 euro? Wat betaal je dan uit die persoonlijke pot? Technische spullen zoals laptops? Kleren? Uitjes? In dat eerste geval zou dat kunnen betekenen dat je vriendin 4 maanden moet sparen voor een laptop en dan niks anders kan doen en jij elke maand een laptop zou kunnen kopen en dan nog geld zat overhoud voor leuke dingen.

Hier is het ook alles op de grote hoop. Ik wordt er gelukkiger van als we samen meer te besteden hebben dan ik meer dan haar of andersom. Zo wordt ik er gelukkiger van als mijn vriendin met vriendinnen uit gaat en daar vrolijker van thuis komt, dan dat ze dat niet kan omdat ze niet de bestedingsruimte heeft die ik wel heb en dat heeft zij ook. En dit voorbeeld gaat voor vrijwel alle terreinen op. Haar geluk is deels mijn geluk en andersom. Van die extra duiten of het principe van "eerlijke verdeling" op mijn rekening wordt ik in ieder geval niet gelukkiger.

Alles op een hoop zorgt er ook voor dat we elkaar ondersteunen mocht een van beide bijvoorbeeld arbeidsongeschikt raken, maar ook als een van beide bewust minder gaat werken (voor bijvoorbeeld kinderen).

Helemaal mee eens. Dat splitsen of bijhouden vind echt typisch Nederlandse gedoe. Je woont toch samen? Je deelt alles. Je leven, je huis, de auto, vakanties, een paar trouwringen, je hebt misschien al kinderen. Waarom zou je dan moeilijk doen met rekeningen? Vroeger dacht ik er ook wel over om het 'eerlijk' te verdelen voor het geval ik meer zou verdienen dan mijn vriendin, maar daar ben ik gelukkig overheen gegroeid en alles gaat op de grote hoop. Zolang je allebei maar de controle houdt is dat het beste voor allebei en maak en houd je elkaar gelukkig zonder ook maar over geld te hoeven praten.

Ik ken ook zelfs een jongen die ook veel spaargeld heeft en het hele huis expres op zijn naam heeft laten zetten voor het geval dat er wat mis gaat. En zijn vriendin mag hem doodleuk huur betalen. Nou, veel dieper dan dat kan je naar mijn mening niet zinken.

[Rannaa]

m-vw schreef op zondag 01 november 2015 @ 13:35:
pffff wat een gedoe.

Als ik bovenstaande teksten lees vraag ik mij echt af hoe mensen hier omgaan met andere uitgaven zoals inboede,l verbouwingen, boodschappen, cadeautjes etc.

Ik heb zelf al diverse keren een extra aflossing gedaan, maar wij zijn beiden gewoon 50/50 eigenaar.

+1
Als het zo een gedoe is, dan liever alleen kopen. 100% van jou.

[reconf]

Hbeez schreef op maandag 02 november 2015 @ 21:25:
[...]

Even uit nieuwsgierigheid, hoe oud is TS en zijn vriendin?

Ik ben 28 zij 31.

Verdeling van andere uitgaven doen we gewoon 50/50. We hebben een gezamenlijke betaalrekening waar we allebei evenveel naar overmaken iedere maand. Op deze manier gaan we ook de hypotheek betalen.

Het spaargeld inleggen en verder niks vastleggen hierover is wel een "makkelijke" optie, je bent er dan wel van af. Het is, ondanks dat we gek zijn op elkaar, toch helaas een feit dat veel relaties op een gegeven moment stranden, en het is helaas ook een feit dat er vaak daarna over de verdeling van spullen ruzie onstaat. Om niks vast te leggen voelt een beetje als je kop in het zand steken en vind ik ook niet in deze tijd meer passen. Zeker gezien het feit dat ik er 28 jaar over gedaan heb om dat geld te sparen. Verder is het ook zo dat ik minder verdien dan mijn vriendin en zij ook nog verder kan doorgroeien in haar salaris.

Ik wil echt niet alles op de cent gaan uitrekenen, in tegendeel: ik wil de makkelijkste optie, waar we allebei profijt van hebben (lagere hypotheek, meer geld over).

[Rukapul]

Het simpelste is om te doen zoals ik: de ongelijke inbreng niet vastleggen en het verschil (=inleg spaarpolis hypotheek) als een gift beschouwen (welke bij verbreken van relatie overigens niet perse onder het schenkingsrecht belastingplichtig is). Supersimpel en je hoeft er ook nooit meer over na te denken.

Het een na simpelste - en ook gelijkwaardige - is om alles gewoon 50/50 te doen met huis en hypotheek, maar in het samenlevingscontract de netto inbreng vast te leggen.

Uiteindelijk moet iedereen doen waar beide partners zich prettig bij voelen, maar met name eigendomsverhouding op basis van initiele kapitaalinbreng laat onevenwichtigheid bestaan en vergroot die zelfs in (nominale) termen. Sterker nog, de ene partner realiseert (meer) voordeel uit een hefboom die net zo goed door de ander geborgd wordt. Aardig voor pure kapitaalsinvesteringen, maar minder passend voor een relatie.

[ Voor 10% gewijzigd door Rukapul op 03-11-2015 22:58 ]

[Verwijderd]

Is het geen optie om het huis op 1 inkomen te kopen? Dat de partner daar, tot het eventueel tot trouwen komt, gewoon helemaal buiten staat? Of moet er dan huur betaald gaan worden om het weer "af te passen"?

Ik heb mijn vriendin (nu al een tijdje vrouw) nooit lastig gevallen met woongedoe:"Hier heb je de sleutel."

Ik betaal haar toch ook niet voor de dingen die ze voor ons doet.

[ Voor 10% gewijzigd door Verwijderd op 03-11-2015 20:55 ]

[President]

reconf schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 19:47:
[...]


Ik ben 28 zij 31.

Verdeling van andere uitgaven doen we gewoon 50/50. We hebben een gezamenlijke betaalrekening waar we allebei evenveel naar overmaken iedere maand. Op deze manier gaan we ook de hypotheek betalen.

Het spaargeld inleggen en verder niks vastleggen hierover is wel een "makkelijke" optie, je bent er dan wel van af. Het is, ondanks dat we gek zijn op elkaar, toch helaas een feit dat veel relaties op een gegeven moment stranden, en het is helaas ook een feit dat er vaak daarna over de verdeling van spullen ruzie onstaat. Om niks vast te leggen voelt een beetje als je kop in het zand steken en vind ik ook niet in deze tijd meer passen. Zeker gezien het feit dat ik er 28 jaar over gedaan heb om dat geld te sparen. Verder is het ook zo dat ik minder verdien dan mijn vriendin en zij ook nog verder kan doorgroeien in haar salaris.

Ik wil echt niet alles op de cent gaan uitrekenen, in tegendeel: ik wil de makkelijkste optie, waar we allebei profijt van hebben (lagere hypotheek, meer geld over).

Maar, jij verdient minder en in de toekomst zal het verschil tussen loon van je vriendin en dat van jou alleen groter worden. Dat betekent dat zij over een paar jaar flink meer geld heeft verdiend dan jij. Hoe gaat zij dat terug zien?

[Het Fantoom]

Ik zou sowieso nooit samen met een ander een huis kopen, levert vroeg of laat altijd problemen op.
Zorg dat je je woning alleen financiert en daarmee onafhankelijk bent van een ander.

[Milmoor]

Het Fantoom schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 22:42:
Ik zou sowieso nooit samen met een ander een huis kopen, levert vroeg of laat altijd problemen op.
Zorg dat je je woning alleen financiert en daarmee onafhankelijk bent van een ander.

En hoe doet je partner dat? Want die wil natuurlijk hetzelfde. Per definitie alleen LAT relaties?

[BabyRattle]

Groot gelijk heb ik ook gedaan. Volledig alleen gefinancierd maar dat betekend ook dat ik verbouwingen e.d zelf heb moeten regelen/betalen. Zij betaald maandelijks een bijdrage 250 per maand en al het eten.

Kan je het niet alleen financieren a.d.h.v je inkomen en je koopt samen alsnog en je gaat uitelkaar weet dan ook dat je je huis uit moet en weer opnieuw iets moet zoeken...

Wij hebben wel samen een kind maar zou ik komen te overlijden dan gaat de woning(volledig afgelost door verzekering) zowiezo al naar mn kind en zij als ouder zijnde kan er dan mee doen wat ze wil verkopen/verhuren in blijven wonen.

[ Voor 23% gewijzigd door BabyRattle op 03-11-2015 22:52 ]

[Het Fantoom]

Milmoor schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 22:49:
[...]

En hoe doet je partner dat? Want die wil natuurlijk hetzelfde. Per definitie alleen LAT relaties?

Je kunt afspreken dat zij een vast laag bedrag per maand betaalt.
Veel vrouwen gaan daar gewoon mee akkoord.

[TheJason]

en stel zij stelt hetzelfde voor aan jou. Zou jij daar akkoord mee gaan?

[Bergie]

Ik zou daar moeite mee hebben.

Wij zitten in een soortgelijke situatie. Ik verdien een stuk meer; ik had het huis al gekocht voordat ik mijn vriendin leerde kennen dus zij woont nu bij mij in. Ze betaald wel gewoon mee aan de hypotheek maar we willen wel graag samen wat kopen zodat het voor haar ook echt als haar huis voelt. En dat gevoel snap ik 100%. Stel dat de relatie beëindigd wordt staat zij per definitie op straat. Andersom zou ik dat ook niet fijn vinden. Je gaat er natuurlijk niet vanuit maar ik vind het niet verkeerd om daar wel rekening mee te houden.


Financieel hebben we het op dit moment geregeld door een verdeling op basis van inkomen. Dat leek ons beide het eerlijkste. Maar het begint mee steeds meer tegen te staan moet ik zeggen. Het gedoe met geld overmaken van en naar de gezamenlijke rekening etc. Ik ga binnenkort maar eens voorstellen om het allemaal op de grote hoop te gooien en ieder daarvan een gelijk bedrag aan 'zakgeld' te geven voor eigen uitgaven.

[ Voor 13% gewijzigd door Bergie op 04-11-2015 09:58 ]

[valermos]

Ik had niet verwacht dat er zoveel mensen hier problemen van maken.

Mijn vriendin en ik hebben sinds Februari een huis gekocht.
Ook ik heb meer ingelegd in het huis, echter had zij geen spaargeld ivm het verleden van haar.
Het gaat dan om zo een 20% meer inleg op het huis.
Maar net als Geteisem hebben wij besloten ook alles op een hoop te gooien echter gaf mijn vriendin ook aan of dat geen probleem gaat worden.

En zoals ook hier al eerder vermeld is je gaat met elkaar samen wonen.
Naar mijn mening als het misgaat jammer dan we hebben het geprobeerd.

De keus werd mij wel gegeven echter voelde dat voor mij als: met voorbedachte raden.

En dat wou ik absoluut niet.

[RM-rf]

Het Fantoom schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 22:55:
[...]

Je kunt afspreken dat zij een vast laag bedrag per maand betaalt.
Veel vrouwen gaan daar gewoon mee akkoord.

'veel vrouwen' is niet zo nuttig als uitgangspunt als het enkel om die ene, je eigen partner. gaat.
Dan verder het irrelevant is of 99% van de andere vrouwen 'het wel goedvind'..
Dan gaat het niet meer om een 'theoretische modelpartner' maar is het ook belangrijk dat je samen met die ene partner een gedeelde beslissing neemt, en deze samen draagt

juist in een relatie is het meestal vooral belangrijk dat er een mate van 'gelijkheid' of iig een 'evenwicht' ontstaat, en kan het juist een probleem gaan vormen als een van beiden alles bepaald (en misschien ook betaald), maar daarover geen gelijke verantwoordelijkheid rust, en ook een partner enkel een soort van 'ondergestelde positie' heeft

Ook als bv in een vaste relatie er een verdiener is of het grootste gedeelte van de verdiensten door een van beide partners verdient worden, is de werkverdeling altijd gebaseerd op een gelijke verdeling, en ook het delen van verantwoordelijkheid en draagkracht.

Het lijkt me dat een instelling waarbij je altijd van je eigen financiele voordeel en zelfstandigheid uitgaat; juist een grote ongelijkheid des te meer risico van een breuk met zich meedraagt.
Overigens meen ik ook dat zelfs bij een geregistreerd partnerschap, waarin de begininleg vastgelegd is, de gedurende die relatie opgebouwde vermogens wel degelijk altijd gedeeld zijn, en je dus hooguit je 'begin-inleg' kan beschermen maar niet bv een vermogensgroei die je opbouwt gedurende die relatie (misschien valt hieromheen wel te werken met bepaalde trucs, maar ook dan moet je je sterk afvragen hoe iemand in een relatie staat die kennelijk daarvoor kiest).

bedenk ook dat juist de partners die 'dat wel accepteren' vaak achteraf eerder degenen blijken te zijn die dat ook doen met het idee dat ze daaruit des te meer te winnen hebben (ieder individu heeft een zekere 'ego-centrische' strategie in het leven en zal keuzes accepteren enkel als die voor hem/haar zelf van voordeel zijn, of zo ingeschat worden)

[BertV]

Het Fantoom schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 22:42:
Ik zou sowieso nooit samen met een ander een huis kopen, levert vroeg of laat altijd problemen op.
Zorg dat je je woning alleen financiert en daarmee onafhankelijk bent van een ander.

Ik kan me voorstellen dat het ook te maken heeft met de relatie.
Ik ken mijn vriendin al ruim 15 jaar en we hebben twee kinderen.

Onlangs voor het eerst een huis gekocht op alleen mijn inkomen en op beide namen gezet, geen moment over getwijfeld. Als ik zo'n hele zakelijke wantrouwen kermis op moet zetten zal ik eerder gaan twijfelen over de relatie, ik zou iig niet graag zo in het leven staan.

[Typhone]

m-vw schreef op zondag 01 november 2015 @ 13:35:
pffff wat een gedoe.

Als ik bovenstaande teksten lees vraag ik mij echt af hoe mensen hier omgaan met andere uitgaven zoals inboede,l verbouwingen, boodschappen, cadeautjes etc.

Ik heb zelf al diverse keren een extra aflossing gedaan, maar wij zijn beiden gewoon 50/50 eigenaar.

Naief. Zolang dat goed gaat snap ik je volledig. Komt er stront aan de knikker en gaat het om keiharde euro's dan weet je meteen hoe mensen zijn als het om geld gaat. Dan kan deze gedachte hard backfiren.
Wij maken er ook geen probleem van maar bepaalde zaken zijn wel rationeel vastgelegd bij de notaris.

[RM-rf]

Typhone schreef op woensdag 04 november 2015 @ 09:29:
[...]

Dan kan deze gedachte hard backfiren.

'backfiren' is ook een beetje wat je ervan verwacht...

die persoon zit nu in een vaste relatie en heeft met zn partner samen een huis, en ze dragen de kosten 50/50... Als hij nu 'extra aflost' ook als dat van zn huidige inkomen is, denk ik dat je ook best kunt uitgaan dat ook dit inkomen wat hij nu verdiend bv mogelijk is doordat hij een gedeeld huishouden heeft en taken en verantwoordelijkheden daarin verdeeld worden.

Geld dat hij nu extra aflost op zijnhun huis, zou anders mogelijk ook in consumptie gestoken worden waarvan zowel hij als zn partner profiteren (denk aan bv een vakantie met zn tweeen).
Oftewel, ook die 'aflossing' is niet enkel van hemzelf, maar van beide partners.

Het zou hooguit verkeerd zijn als die persoon denk dat zijn extra aflossing enkel 'van hemzelf is'... zolang hij nu extra aflost wetende dat een opgebouwde Vermogenswaarde in hun woning bij een eventuele relatie-breuk ook 50/50 gedeeld wordt, is er niks te 'backfiren'.

Enkel als die persoon denk dat hij bij een relatiebreuk (soms doordat de partner die minder betaald vreemd blijkt te gaan, een typische situatie waar ook opeens 'rakgevoelens' kunnen agan spelen, zeker als hierna bv de meer verdienende partner wel gedwongen kan zijn hierna ook alimentatie te betalen), méér recht heeft op een eventuele overwaarde op dat Huis, zal hij zeker van een Koude Kermis thuiskomen..
Zolang daar niks over geregeld is, zal dat niet gebeuren (en eigenlijk is het verdomd lastig wél iets 'hards' te regelen dat ervoor zorgt dat een meer verdienende partner een tijdens de relatie opgebouwde vermogenswaarde enkel voor zichzelf kan behouden)

[Lasteraar]

reconf schreef op zondag 01 november 2015 @ 12:09:

Ik kan hier eigenlijk nergens informatie over vinden en vraag me dus af wat de beste keuze is. Zijn er misschien nog betere opties die ik over het hoofd zie?

Niet gaan samenwonen lijkt mij een goede optie. Daar waar houden van een kwestie van elkaar onvoorwaardelijk steunen geen zakelijke overeenkomst dient te zijn.

Ik kan me daarom ook 100% niet vinden in TS zijn vraag.
Ik betaal 100% alles. Huis , auto's , boodschappen , alle andere uitgaven. Alles.
Mijn vriendin zorgt voor het huishouden , voor de kinderen en mocht er iets fout gaan tussen ons dan is het gewoon 50/50.

Zo werkt het. Ondanks dat ik meer geld verdien en meer betaald zorgt zij er op deze manier voor dat ons huidige leven zo stand kan houden. Zij verdiend daarom ook gewoon de helft mocht er iets mis zijn.

Vind mezelf een zeer zakelijk iemand. Maar ik zie mijn vriendin gewoon als een verlengstuk van mijzelf. Die hoort gewoon bij mij. Dat is geen apart potje..

Argumenten van: ' ja maar vandaag werkt de wereld zus en zo'.
De wereld bepaald jullie onderlinge omgang niet. Dat doe je helemaal zelf.

Be a man. En betaal gewoon zonder moeilijk te doen.

[Bullet NL]

Dit dus..... ik weet dat het heel erg in gaat tegen het kaderdenken van een boel Tweakers.... In en goede relatie ben je er twee-eenheid... Je pakt alles van elkaar over en er zit geen verschil.... puur een kwestie van gelijkwaardigheid. Kan je dit niet opbrengen omdat je teveel aan "ik" i.p.v. "wij/ons" vast zit. begin er dan niet aan en blijf lekker lat-relatie houden

[Typhone]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 09:55:
Dit dus..... ik weet dat het heel erg in gast tegen het kaderdenken van een boel Tweakers.... In en goede relatie ben je er twee-eenheid... Je pakt alles van elkaar over en er zit geen verschil.... puur een kwestie van gelijkwaardigheid. Kan je dit niet opbrengen omdat je teveel aan "ik" i.p.v. "wij/ons" vast zit. begin er dan niet aan en blijf lekker lat-relatie houden

En in een slechte situatie? Kan ook ontstaan in een goede relatie. En drab kan ook ontstaan. Als je dan opeens aan het andere kant van het spectrum terecht komt dan praat je wel anders. Heeft niks met kaderdenken te maken.

[Bergie]

Ik snap het gevoel van de TS ook wel een beetje. Hij heeft jarenlang gespaard en legt 80k in terwijl zijn vriendin 20k inlegt. Terwijl hij misschien bezuinigd heeft op vakanties etc heeft zij er juist van genoten. Ik kan me voorstellen dat dat een beetje 'oneerlijk' voelt.

In dat geval zou ik lekker allebei 20k inleggen. De rest neem je dan lekker in de hypotheek op; kost je alleen iets meer rente.
De resterende 60k zet je dan lekker op de spaarrekening en kan je later alsnog mee besluiten wat je er (samen) mee doet. Aflossen op de hypotheek, lekker op vakantie gaan, nieuwe auto etc.

[Figo112]

Echt typisch Going Dutch mentaliteit

[BertV]

Typhone schreef op woensdag 04 november 2015 @ 09:59:
[...]


En in een slechte situatie? Kan ook ontstaan in een goede relatie. En drab kan ook ontstaan. Als je dan opeens aan het andere kant van het spectrum terecht komt dan praat je wel anders. Heeft niks met kaderdenken te maken.

Zeker nu ik kinderen heb gekregen vind ik het belangrijk dat mijn vriendin genoeg geld mee zou krijgen mocht het fout gaan, op welke manier dan ook. (goede levensverzekering)
Of had ik van de verdelers vooraf ook de kinderen moeten verdelen?

Hier komen we niet uit omdat het bij beide een manier van in het leven staan is.

In het geval van een verse relatie, eerste woning, spaargeld uit de jeugd etc. kan ik me de twijfel wel heel goed voorstellen.

[ Voor 8% gewijzigd door BertV op 04-11-2015 10:11 ]

[Typhone]

Ik snap niet dat mensen hier hun emoties een rol bij laten spelen. Kijk gewoon objectief naar de zaken, stel je voor dat jouw vriendin MIJ is, regel alles eerlijk, fair & square, en leef je leven. De meeste zaken worden alleen maar van toepassing wanneer er opeens HEEL raar gedaan wordt.

De (wellicht soms christelijke bij sommige) gedachtengang van mannetje-vrouwtje-kindjes mooie eenheid gedachte kost veel mensen heel veel geld en heel veel pijn. Praat eens met een notaris of mediator.

[Bullet NL]

jawel.... een boel mensen, waaronder een grote groep mensen doen dit naar mijn beleving. die zitten in een relatie te veel vast aan hun eigen ik. Soms is dit zelfs de reden dat een relatien volgens mij springen....


ik snap dat "ik, ik, ik" niet zo goed.... Hier thuis is het ons leven, onze kindren met onze zorgen en ons geld....

[Hbeez]

Mijn vriendin en ik hebben ook dit jaar een huis gekocht - alles gaat op 1 hoop, ook al heb ik meer spaargeld en verdien ik het dubbele van haar. Het belangrijkste vind ik dat ze, net als ik, elke ochtend opstaat en naar haar werk gaat. In die zin vind ik dat we evenveel verdienen maar dat ik meer krijg. Zij is nu parttime gaan werken, maar doet ook iets meer in het huishouden, prima.

Echter - ik vind dat we TS niet moeten veroordelen. Hij heeft een groot vermogen waar hij een aanzienlijk deel van z'n leven voor heeft gespaard. Zonder de situatie te kennen, is het niet aan ons om hun beslissing te challengen. Hij vraagt hulp bij het implementeren van hun beslissing, niet of ze de juiste beslissing hebben gemaakt.

Huur in de vrije sector is best duur, en voor sommige (jonge) stellen (zeker met een spaarpotje) kan ik me voorstellen dat koop een veel betere optie is. Als je dan jong bent, maar al wel het vertrouwen in de relatie hebt om te gaan samenwonen, begrijp ik ook dat je gezien het aantal scheidingen etc (wat gewoon een feit is) liever een en ander vastlegt en een splitsing blijft houden. De relatie wat verder opbouwt en dan bij bv. een volgende huis of als je gaat trouwen, die splitsing weghaalt (of alsnog blijft houden, dat is aan jullie).

Zolang zij beiden achter hun beslissing staan en wij de situatie niet kennen, is het niet aan ons om hierover te oordelen.

[Lasteraar]

Typhone schreef op woensdag 04 november 2015 @ 09:59:
[...]


En in een slechte situatie? Kan ook ontstaan in een goede relatie. En drab kan ook ontstaan. Als je dan opeens aan het andere kant van het spectrum terecht komt dan praat je wel anders. Heeft niks met kaderdenken te maken.

Heeft wel met karakter te maken. Zowel van de man en vrouw. Hoe ben jij als persoon.
En nu kan ik heel zweverig gaan doen. Maar zo ben ik helemaal niet.

Ondanks dat ik erg zakelijk ben in mijn professie. Ben ik een softie IRL. Zoals ik al zei, mijn vriendin ( inmiddels 15jaar) en mijn gezin is mijn alles.

Als het dan mis gaat.. Dan blijft het toch de vrouw waarvan je jaren lang hebt gehouden. Als dat écht is. Dan verdwijnt dat niet. Dan gun je zo iemand ook het beste. Ondanks dat het mis gaat.

Wat je vaak ziet wanneer het misgaat is afgunst , gemeen gedrag , jaloers gedrag , egoïstisch gedrag. En in feite zijn dat ook gewoon eigenschappen en karaktertrekken van de persoon(en) in kwestie. Die heb je altijd al gehad. Dat wordt alleen in overvloed bot gevierd in zo'n nadelige kwestie.

Puntje bij paaltje. Dat gedrag wat je dan ziet. Dat ben jij , en je vriendin. Dat ben je nu ook al. En als je dan gewoon eerlijk tegen jezelf bent en een stukje zelfreflectie toepast dan moet je jezelf gewoon afvragen, is het wel zo verstandig om samen te gaan wonen ? Want ik ben een egoïstische lul. En mijn geld moet gewoon van mij blijven want ik heb er hard voor gewerkt en die ander heeft er niks mee te maken.

Als bovenstaande redelijk klinkt. Moet je gewoon helemaal niet samen gaan wonen. Daar ben je dan gewoon nog helemaal niet aan toe.

Allemaal imho. Maar je ziet dat het inderdaad veel en vaak fout gaat. Er worden dan ook simpelweg veel fouten gemaakt in de relaties die we aangaan. En hoe we ze aangaan.

Echter dit soort formele gruwelijkheden hekel ik enorm...
Weet blij dat je 80k kan inleggen voor het (droom?)huis wat je met je geliefde gaat delen. Dat is toch tof ? Zorg gewoon voor een ander. Voor je naaste.. In plaat van in cijfertjes te denken... Dat moet je ook doen. Maar niet met familie. ( wat je partner voor je moet zijn... toch?)

[Typhone]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:16:
jawel.... een boel mensen, waaronder een grote groep mensen doen dit naar mijn beleving. die zitten in een relatie te veel vast aan hun eigen ik. Soms is dit zelfs de reden dat een relatien volgens mij springen....


ik snap dat "ik, ik, ik" niet zo goed.... Hier thuis is het ons leven, onze kindren met onze zorgen en ons geld....

Hoezo? Je legt die dingen op 1 tijdstip vast voor het geval er een kink in de kabel komt. Dat heeft voor het verdere verloop van een relatie niks met ik, ik, ik te maken toch? Wij hebben alles vastliggen voor het geval dat maar volgens mij kan je ook goed uit elkaar gaan en niet van alle regelingen gebruik maken die WEL vastgelegd zijn.
Wederom schakel dat nutteloze 'ik beslis op basis van emoties' toch eens uit. Als het zo goed zit in je relatie met 'jullie leven, jullie kinderen, jullie zorgen, jullie geld', dan is het toch geen enkel probleem zoiets vast te leggen? Je weet dan dat als er ooit iets is je net zo goed weer gebruik maakt van het 'onze zorgen, onze kinderen, ons geld, ons huis' principe. En zo niet, dan wordt geen van beiden er slechter of beter vanwege het vastgelegde geheel.

[Rukapul]

Lasteraar schreef op woensdag 04 november 2015 @ 09:49:
[...]


Niet gaan samenwonen lijkt mij een goede optie. Daar waar houden van een kwestie van elkaar onvoorwaardelijk steunen geen zakelijke overeenkomst dient te zijn.

Onderliggend probleem is dat men natuurlijk op relationeel vlak er veelal gewoon een instabiele zooi van maakt. En bovenop die instabiele basis worden dan allerlei (financieel) ingrijpende zaken gestapeld zoals een huis kopen om samen te wonen.

Als je eerst een relatie neerzet als een huis, en daarbinnen ook financieel convergeert, dan biedt dat een redelijk uitgangspunt (fundering ) voor bijvoorbeeld het samen kopen en bewonen van een huis.

Als je 80k bijvoorbeeld voor het grootste deel hebt opgebouwd terwijl je al in die relatie zat dan zou je er wezenlijk anders in kunnen staan.

Zo beroerd is latten ook niet trouwens. Huren evenmin.

[Typhone]

Lasteraar schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:21:
[...]


Als het dan mis gaat.. Dan blijft het toch de vrouw waarvan je jaren lang hebt gehouden. Als dat écht is. Dan verdwijnt dat niet. Dan gun je zo iemand ook het beste. Ondanks dat het mis gaat.

Dus jij komt na een lange dag werken thuis, trots wil je vertellen dat je 80k hebt afgelost op de hypotheek; je doet de deur open en daar staat Typhone achter je vrouw op de keukentafel in een 18+ pose.
Is dat het moment dat je gaat denken zo iemand gun ik het beste?

Dat is natuurlijk geen persoonlijke aanval op jou maar ik probeer even een situatie te schetsen die gebeuren kan (wat sommigen hier vergeten) om de discussie te prikkelen natuurlijk. Ben benieuwd naar de zienswijze van anderen.

Ik moet er zelf ook niet aan denken, een deel van mijn welvaart berust op mijn vriendin (we vallen in de rijkste groep van Nederland, goede tweeverdieners, geen kinderen, geen schulden, koophuis). Ik hoop dat die situatie altijd zo blijft maar er zijn zoveel variabelen die daar verandering in kunnen brengen dat ik het nooit vanzelfsprekend zal achten.

[ Voor 17% gewijzigd door Typhone op 04-11-2015 10:30 ]

[Hbeez]

Lasteraar schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:21:
[...]


Heeft wel met karakter te maken. Zowel van de man en vrouw. Hoe ben jij als persoon.
En nu kan ik heel zweverig gaan doen. Maar zo ben ik helemaal niet.

Ondanks dat ik erg zakelijk ben in mijn professie. Ben ik een softie IRL. Zoals ik al zei, mijn vriendin ( inmiddels 15jaar) en mijn gezin is mijn alles.

Als het dan mis gaat.. Dan blijft het toch de vrouw waarvan je jaren lang hebt gehouden. Als dat écht is. Dan verdwijnt dat niet. Dan gun je zo iemand ook het beste. Ondanks dat het mis gaat.

Wat je vaak ziet wanneer het misgaat is afgunst , gemeen gedrag , jaloers gedrag , egoïstisch gedrag. En in feite zijn dat ook gewoon eigenschappen en karaktertrekken van de persoon(en) in kwestie. Die heb je altijd al gehad. Dat wordt alleen in overvloed bot gevierd in zo'n nadelige kwestie.

Puntje bij paaltje. Dat gedrag wat je dan ziet. Dat ben jij , en je vriendin. Dat ben je nu ook al. En als je dan gewoon eerlijk tegen jezelf bent en een stukje zelfreflectie toepast dan moet je jezelf gewoon afvragen, is het wel zo verstandig om samen te gaan wonen ? Want ik ben een egoïstische lul. En mijn geld moet gewoon van mij blijven want ik heb er hard voor gewerkt en die ander heeft er niks mee te maken.

Als bovenstaande redelijk klinkt. Moet je gewoon helemaal niet samen gaan wonen. Daar ben je dan gewoon nog helemaal niet aan toe.

Allemaal imho. Maar je ziet dat het inderdaad veel en vaak fout gaat. Er worden dan ook simpelweg veel fouten gemaakt in de relaties die we aangaan. En hoe we ze aangaan.

Echter dit soort formele gruwelijkheden hekel ik enorm...
Weet blij dat je 80k kan inleggen voor het (droom?)huis wat je met je geliefde gaat delen. Dat is toch tof ? Zorg gewoon voor een ander. Voor je naaste.. In plaat van in cijfertjes te denken... Dat moet je ook doen. Maar niet met familie. ( wat je partner voor je moet zijn... toch?)

Wat heeft TS ermee te maken dat jij ervan gruwelt? Wat je zegt klinkt niet redelijk - TS is 28 dus ik ga er vanuit dat hij niet al 15 jaar bij zijn vriendin is en is zijn situatie niet vergelijkbaar met de jouwe. Misschien kennen ze elkaar een half jaar, voelt het goed genoeg om te gaan samenwonen, is huren geen optie ivm te duur en willen ze nog niet gelijk de financien met elkaar versmelten. Hun goed recht!

Klinkt wel heel romantisch hoor, om het geld eerlijk te verdelen als je uit elkaar gaat, maar helaas gebeurt dat niet altijd in goede harmonie. Dan kun je bovendien dan altijd nog besluiten om het vermogen op een bepaalde manier te verdelen.

[Geteisem]

BastaRhymez schreef op dinsdag 03 november 2015 @ 10:42:
Wij hebben ook alles op 1 grote hoop gegooid.
Ik verdien ruim 3x zoveel als vriendinlief, maar dat komt omdat zij minder werkt om voor de kids te zorgen.

Van "mijn" salaris betalen we alles (hypotheek, boodschappen, vaste lasten, leuke uitjes, vakantie, etc.) en "haar" salaris gaat direct door naar de spaarrekening.

Ken ook vrienden (begin 30) die alles gescheiden doen. Eind van de week pakken zij alle bonnetjes erbij en gaan ze kijken wie wat heeft gekocht en waarvoor. Tis zelfs zo erg, dat ze beide hun eigen snacks en drankjes bijhouden (was daar een keer onverwachts en bleek dat hij al zijn biertjes en chips al op had, dus moest hij haar eerst vragen of hij die van haar mocht inschenken of dat ie nog ff langs de supermarkt moest gaan). Ben blij dat bij ons alles op 1 hoop gaat

Verschrikkelijk lachwekkend doch triest. Blijf dan lekker alleen wonen denk ik dan. Maar goed ieder zijn ding.

[Bullet NL]

Typhone schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:26:
[...]


Dus jij komt na een lange dag werken thuis, trots wil je vertellen dat je 80k hebt afgelost op de hypotheek; je doet de deur open en daar staat Typhone achter je vrouw op de keukentafel in een 18+ pose.
Is dat het moment dat je gaat denken zo iemand gun ik het beste?

Dat is natuurlijk geen persoonlijke aanval op jou maar ik probeer even een situatie te schetsen die gebeuren kan (wat sommigen hier vergeten) om de discussie te prikkelen natuurlijk. Ben benieuwd naar de zienswijze van anderen.

Ik moet er zelf ook niet aan denken, een deel van mijn welvaart berust op mijn vriendin (we vallen in de rijkste groep van Nederland, goede tweeverdieners, geen kinderen, geen schulden, koophuis). Ik hoop dat die situatie altijd zo blijft maar er zijn zoveel variabelen die daar verandering in kunnen brengen dat ik het nooit vanzelfsprekend zal achten.

Vertrouwen..... Je eerste aangehaalde verwijzing naar een Notaris of relatietherapie raakt kant nog wat in deze.... Beide zijn commercieel betrokken bij relaties...

Overigens, je verwees net zo driftig naar een zeker geloof, ik kan je verzekeren dat jij hier met een grote atheïst te maken hebt, die vlieger gaat dus ook niet op.

Ik zeg alleen maar dat iemand zijn partner moet kunnen vertrouwen, in elk opzicht.... Dan is het dus helemaal niet nodig om van het negatieve uit te gaan. Ik ben van mening dat in de tegenwoordige tijd heel veel relaties stuk lopen omdat ze niet in balans zijn. Pure gelijkwaardigheid ontbreekt, wanneer je nu (voor dat je gaat samen wonen) al onderscheid gaat maken in bepaalde geld- en/of gevoel-stromen dan komt het niet goed.

Nogmaals, in een goede relatie is alles vanuit een soort automatisme in balans, daar doe je niet moeilijk of geld of vertrouwen. Je wil graag met elkaar verder, daar is al het andere ongeschikt aan. En wanneer je al begint met gedachten of vreemd gaan of hoe moet het als we uit elkaar gaan.... Dan ben je gewoon verkeerd bezig.

Geloof mij nou maar, jij schets een welvaartsgroep waar wij (mijn vrouw en ik) ook in vallen, alleen met kinderen, huisje en boompje (beestje ff niet).... Het gaat er om hoe je in een relatie staat en wil staan, vol overgave of met reservering.....

[RM-rf]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 09:55:
Dit dus..... ik weet dat het heel erg in gaat tegen het kaderdenken van een boel Tweakers.... In en goede relatie ben je er twee-eenheid... Je pakt alles van elkaar over en er zit geen verschil.... puur een kwestie van gelijkwaardigheid. Kan je dit niet opbrengen omdat je teveel aan "ik" i.p.v. "wij/ons" vast zit. begin er dan niet aan en blijf lekker lat-relatie houden

ik vind het erg ver gaan om dat zo absoluut te stellen...

Imgho is een goede relatie niet enkel en alleen twee mensen die alles samen doen, maar is het ook erg belangrijk als mensen evengoed hun 'eigen ' individualiteit behouden, en ook binnen de relatie een 'ik' kunnen blijven, en toestaan dat ook hun partner evengoed zichzelf blijft en eigen keuzes kan maken.

Imho is het dan ook niet nuttig te stellen dat ze 'zomaar' alles moet delen zonder dat daarover een discussie zou kunnen bestaan...
Ik vind het best ook normaal als iedereen daarbij evengoed grenzen aangeeft, en beide partners ook onderling afstemmen in welke mate zij een individu blijven en dat zal altijd sterk afhangen van hun beide karakter, hun verleden en mogelijk ook eerdere ervaringen.

Wel denk ik dat het erg belangrijk dat je samen verantwoordelijkheid deelt en bepaalde keuzes in samenspraak met de ander maakt.
Wat uiteindelijk die 'afstemming' is, is geheel zaak van die personen in de relatie zelf.. daarvan zou ik niet willen zeggen dat mensen 'fout' zijn als ze heel penibel hun maandelijkse inkomsten gescheiden houden en collectieve uitgaven ook maandelijks gaan 'afrekenen'... ook al zou dat niet mijn keuze zijn is het hooguit belangrijk of die mensen in die relatie daar kennelijk blij mee zij en ook op termijn dat willen blijven doen

[Bullet NL]

RM-rf schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:44:
[...]


ik vind het erg ver gaan om dat zo absoluut te stellen...

Imgho is een goede relatie niet enkel en alleen twee mensen die alles samen doen, maar is het ook erg belangrijk als mensen evengoed hun 'eigen ' individualiteit behouden, en ook binnen de relatie een 'ik' kunnen blijven, en toestaan dat ook hun partner evengoed zichzelf blijft en eigen keuzes kan maken.

Imho is het dan ook niet nuttig te stellen dat ze 'zomaar' alles moet delen zonder dat daarover een discussie zou kunnen bestaan...
Ik vind het best ook normaal als iedereen daarbij evengoed grenzen aangeeft, en beide partners ook onderling afstemmen in welke mate zij een individu blijven en dat zal altijd sterk afhangen van hun beide karakter, hun verleden en mogelijk ook eerdere ervaringen.

Wel denk ik dat het erg belangrijk dat je samen verantwoordelijkheid deelt en bepaalde keuzes in samenspraak met de ander maakt.
Wat uiteindelijk die 'afstemming' is, is geheel zaak van die personen in de relatie zelf.. daarvan zou ik niet willen zeggen dat mensen 'fout' zijn als ze heel penibel hun maandelijkse inkomsten gescheiden houden en collectieve uitgaven ook maandelijks gaan 'afrekenen'... ook al zou dat niet mijn keuze zijn is het hooguit belangrijk of die mensen in die relatie daar kennelijk blij mee zij en ook op termijn dat willen blijven doen

Waar schrijf ik dat je geen eigen identiteit binnen een relatie kan hebben? Natuurlijk heb je te maken met twee individuen, maar wel twee die op een gelijkwaardige manier in een relatie staan.

Ik schrijf ook nergens dat het fout is, ik denk dat het niet goed is wanneer beide partners financieel alles willen scheiden tot de bonnetjes van het WC papier aan toe.

Wanneer je een relatie hebt zou je eigenlijk met elkaar verder willen, dit gaat alleen op basis van absolute gelijkheid. Veel mensen onderschatten dit en komen er naar verloop van tijd achter dat dit een belemmering gaat vormen.

Je kan indien iemand ooit kinderen mag krijgen ook niet zeggen, "de kids, die zijn voor de vrouw" kinderen laten zich niet opdelen in kleine stukje..... En nogmaals, je moet van een goede afloop uitgaan.... Wanneer je dingen nu al gaat verdelen omdat je mogelijk uit elkaar gaat moet je gewoon niet in een relatie stappen. Sterker, zit je op die manier in een relatie dan moet iemand zich maar eens af gaan vragen als hij wel op een gezonde manier in deze relatie staat en er mee door zou moeten gaan.

[Typhone]

@ Bullet

Dat geloof was niet zozeer op jou gericht maar meer op ervaringen bij een vorige werkgever uit de Bible belt. Totaal middeleeuws hoe daar bepaalde opvattingen waren.

En wanneer je al begint met gedachten of vreemd gaan of hoe moet het als we uit elkaar gaan.... Dan ben je gewoon verkeerd bezig.

Dit heeft natuurlijk niks met verkeerd bezig zijn te maken maar met plannen. Jij doet nu net alsof 'de andere kant niet bestaat' (kop-in-het-zand) maar ALS jij er ooit mee te maken krijgt en de andere partij hanteert jouw standbeeld niet (jij kan denken dat je iemand kent maar 100% weten doe je nooit) dan ben je het chefke. Dat heeft gewoon te maken met gezond verstand en planning als je daar het emotionele concept van een relatie opeens als argument gaat gebruiken om zoiets niet te doen dan ben je in mijn ogen onverstandig bezig.

Ik beloof jou plechtig dat ik jouw investering van 100.000 op 150.000 ga krijgen. Leen je mij nu 100.000 euro? Als jouw vrouw dit zegt doe je het dan wel?

Overigens geef ik verder niks om geld in de relatie. Dat zal allemaal wel. Narekenen en lijstjes maken dat hoeven we niet en doen we niet. Ook nooit gedaan. Ik ga niet eens uiteten met mensen die van die geldwolven zijn die tot op de cent nauwkeurig bepalen wie wat betaalt.

[ Voor 11% gewijzigd door Typhone op 04-11-2015 11:01 ]

[jappas]

Je geeft aan dat vriendin meer verdient dan jij. Nu weet ik niet hoe groot dit verschil is, maar je zou haar (puur rationeel) ook kunnen voorstellen om het volgende te doen (als dit haalbaar is bij de hypotheekverstrekker):

1. Jullie leggen bij aankoop beiden hetzelfde bedrag in (20k). Dit zal tot een wat hogere hypotheekrente leiden omdat je 60k meer moet lenen, en € 200 VRH vanwege een te hoog eigen vermogen (1,2% over 17k aangezien jullie samen 43k mogen hebben).

2. In de komende periode dragen jullie 50:50 bij aan het huishouden. Vanwege haar hogere inkomen zal jouw vriendin sneller kunnen sparen dan jij. Dit stel dit is 5k per jaar dan kunnen jullie samen 10k per jaar extra aflossen.

Mocht de relatie onverhoopt stuk lopen dan is je inleg wel gelijk geweest en heeft zij zuinig geleefd.

Ik ben er zelf ook op tegen om alles maar tot op de cent te moeten narekenen. Mijn inkomen ligt (iets) hoger dan dat van mijn vriendin, maar zij werkt er net zo hard voor. Onze inkomens gaan dan ook naar een gezamenlijke rekening, waar alle lasten en een deel spaargeld vanaf gaan. Daarna betalen we onszelf beiden een vast bedrag (15-20% van het totale inkomen) dat naar inkomen verdeeld wordt. Ik krijg per maand iets van € 20 extra 'zakgeld', dat overigens ook zo weer aan ons beiden besteed is als ik de boodschappen eens contant betaal.

[Bullet NL]

Typhone schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:55:

Dit heeft natuurlijk niks met verkeerd bezig zijn te maken maar met plannen. Jij doet nu net alsof 'de andere kant niet bestaat' (kop-in-het-zand) maar ALS jij er ooit mee te maken krijgt en de andere partij hanteert jouw standbeeld niet (jij kan denken dat je iemand kent maar 100% weten doe je nooit) dan ben je het chefke. Dat heeft gewoon te maken met gezond verstand en planning als je daar het emotionele concept van een relatie opeens als argument gaat gebruiken om zoiets niet te doen dan ben je in mijn ogen onverstandig bezig.

Niet alles in een relatie kan je plannen, typisch gedrag wat je bij veel Tweakers tegen komt.
Je hoeft iemand ook niet 100% te kennen om zijn of haar vertrouwen te geven. Het type relaties waar we het hier over hebben kan je niet zakelijk zijn. Dat is nou net het probleem waarom er zoveel mensen hier mee stranden.

Nogmaals, indien je er echt zo over denkt met je huidige relatie moet iemand zich achter zijn oren gaan krabben. Het zit in mijn ogen dan namelijk echt niet goed. Wanneer je een goede relatie hebt is het namelijk een non-issue. En geloof me, mijn huidige vrouw was echt niet mijn eerste relatie, ik heb het klote gevoel allemaal mee gemaakt.

Ik beloof jou plechtig dat ik jouw investering van 100.000 op 150.000 ga krijgen. Leen je mij nu 100.000 euro? Als jouw vrouw dit zegt doe je het dan wel?

Het gaat er niet om dat je geld in een relatie investeert, je moet er gevoelens in investeren, dan is het geld iets wat vanzelf mee hobbelt.

Nogmaals, veel mensen zitten veel te veel vanuit een "ik" gevoel in een relatie, i.p.v. een wij gevoel op basis van absolute gelijkwaardigheid.

[Typhone]

Ik ben geen 'Tweaker' in de zin van het originele woord overigens . Zakelijk zijn in een relatie moet je nooit zijn. Zakelijk met een hypotheek bijv. is geen relatie maar een keuze die invloed heeft op de relatie. Voor de rest ben ik het behoorlijk eens met je visie trouwens. Wat betreft geld daarmee bedoelde ik niet geld investeren in een relatie maar ik maakte een een figuurlijk concept van het beeld wat jij schetste over een relatie en het blinde vertrouwen wat jij erin hebt.

[Bullet NL]

jappas schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:58:
Ik ben er zelf ook op tegen om alles maar tot op de cent te moeten narekenen. Mijn inkomen ligt (iets) hoger dan dat van mijn vriendin, maar zij werkt er net zo hard voor. Onze inkomens gaan dan ook naar een gezamenlijke rekening, waar alle lasten en een deel spaargeld vanaf gaan. Daarna betalen we onszelf beiden een vast bedrag (15-20% van het totale inkomen) dat naar inkomen verdeeld wordt. Ik krijg per maand iets van € 20 extra 'zakgeld', dat overigens ook zo weer aan ons beiden besteed is als ik de boodschappen eens contant betaal.

Ik ben er absolut op tegen om dit na te rekenen....
Hier gaat alles op de grote hoop, beide krijgen ons inkomen op een eigen rekening. Vervolgens gaat hier een gelijkwaardig deel naar de gezamenlijk rekening... Wat overblijft gaat in beide gevallen naar de spaarrekkingen, potje voor de kids, extra potje voor de oude dag enz enz.

Mijn vrouw koopt de kleren van de kinderen, wat maakt mij het nou uit vanaf welke rekening dit komt. Je kan ze moeilijk in hun blootje op school laten komen. Als de TV stuk gaat koop ik hem, mijn vrouw wil alleen maar een goed beeld hebben.... Ik wil een luxe tv. Maar het is een TV van ons samen...

Ik heb 2 jaar geleden 100m3 tuinaarde voor het ophogen van onze tuin gekocht en betaald, dit is van mijn rekening af gegaan, betekend dit dan ook dat het mijn grond is? Kom nou toch.... Samenleven heet zo iets...

[Hbeez]

Er is natuurlijk een verschil tussen een relatie met je vrouw - waarbij je door het huwelijk al de belofte hebt gemaakt om de rest van je leven met elkaar door te brengen, en ook kinderen in het spel zijn, of een nieuwe, jonge relatie waarbij je voor het eerst gaat samenwonen.

De enige juiste beslissing is die waar beiden in de relatie achterstaan en daar lijkt bij TS geen discussie over.

[ Voor 23% gewijzigd door Hbeez op 04-11-2015 11:14 ]

[Bullet NL]

Hbeez schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:13:
Er is natuurlijk een verschil tussen een relatie met je vrouw - waarbij je door het huwelijk al de belofte hebt gemaakt om de rest van je leven met elkaar door te brengen, en ook kinderen in het spel zijn, of een nieuwe, jonge relatie waarbij je voor het eerst gaat samenwonen.

Zeker, maar het doel is toch het zelfde? Je gaat toch niet met elkaar samen wonen met de gedachte dat je misschien ook wel weer van iemand af wil?

Overigens dat huwlijk, dat puur omdat het leuk is, je kan dit tegenwoordig op verschillende manieren oplossen... Wij hadden alleen zin in het volledige pakket.... Ik was iets sneller qua pak klaar dan mijn vrouw qua jurk Groot feest met alleen maar leuke mensen... Dit is natuurlijk een keuze, ik zeg dus ook niet dat iemand zou moeten trouwen..... (ondanks dat ik het wel heel erg leuk heb gevonden, zo'n dag in de belangstelling )

[ Voor 29% gewijzigd door Bullet NL op 04-11-2015 11:18 ]

[jappas]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:10:
[...]


Ik ben er absolut op tegen om dit na te rekenen....
Hier gaat alles op de grote hoop, beide krijgen ons inkomen op een eigen rekening. Vervolgens gaat hier een gelijkwaardig deel naar de gezamenlijk rekening... Wat overblijft gaat in beide gevallen naar de spaarrekkingen, potje voor de kids, extra potje voor de oude dag enz enz.

Mijn vrouw koopt de kleren van de kinderen, wat maakt mij het nou uit vanaf welke rekening dit komt. Je kan ze moeilijk in hun blootje op school laten komen. Als de TV stuk gaat koop ik hem, mijn vrouw wil alleen maar een goed beeld hebben.... Ik wil een luxe tv. Maar het is een TV van ons samen...

Ik heb 2 jaar geleden 100m3 tuinaarde voor het ophogen van onze tuin gekocht en betaald, dit is van mijn rekening af gegaan, betekend dit dan ook dat het mijn grond is? Kom nou toch.... Samenleven heet zo iets...

In feite doe je dus gewoon hetzelfde als ik doe, alleen omgekeerd? Als jij meer verdient dan je vrouw terwijl er een gelijkwaardig deel naar de gezamenlijke rekening ga houd jij op je eigen rekening ook meer over.

Ik heb zelf bijvoorbeeld onlangs ook een NAS en mediacenter gekocht, die gebruikt zij net zo goed maar ze geeft er verder weinig om .

Bovenal is het denk ik vooral belangrijk dat je je beiden kunt vinden in wat je afspreekt en niet de ene persoon op de andere inpraat tot zijn/haar oplossing gekozen is.

[ Voor 7% gewijzigd door jappas op 04-11-2015 11:20 ]

[Bullet NL]

jappas schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:16:
[...]


In feite doe je dus gewoon hetzelfde als ik doe, alleen omgekeerd? Als jij meer verdient dan je vrouw terwijl er een gelijkwaardig deel naar de gezamenlijke rekening ga houd jij op je eigen rekening ook meer over.

Ik heb zelf bijvoorbeeld onlangs ook een NAS en mediacenter gekocht, die gebruikt zij net zo goed

Punt is gewoon dat je zo min mogelijk over geld moet discussiëren. Ow jah? Ja.... Over geld in een relatie praten gaat alleen maar slachtoffers maken. Je moet het goed en gelijkwaardig regelen om er daarna samen gewoon voor te gaan. Misschien brengt de een financieel meer in dan de ander... Boeien.... Het gaat om dat gevoel waarom je met elkaar bent.

Ik weet niet wie van jullie ooit een bevalling heeft mee gemaakt? Geloof mij maar, daar staat geen euro tegenover Terwijl het toch iets is wat de vrouw moet doen.... Ondanks dat je samen kinderen krijgt...
Natuurlijk, voor sommige mensen is het beter dat ze geen kinderen krijgen, maar aan de andere kant... Als iedereen dat zou denken, wie zorgt er dan voor de "kinderloze" op hun oude dag? (feitelijk een andere discussie)

[ Voor 21% gewijzigd door Bullet NL op 04-11-2015 11:23 ]

[jappas]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:20:
[...]


Punt is gewoon dat je zo min mogelijk over geld moet discussiëren. Ow jah? Ja.... Over geld in een relatie praten gaat alleen maar slachtoffers maken. Je moet het goede en gelijkwaardig regelen om er daarna samen gewoon voor te gaan. Misschien brengt de een financieel meer in dan de ander... Boeien.... Het gaat om dat gevoel waarom je met elkaar bent...

Amen.

[Typhone]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:20:
[...]


Punt is gewoon dat je zo min mogelijk over geld moet discussiëren. Ow jah? Ja.... Over geld in een relatie praten gaat alleen maar slachtoffers maken. Je moet het goede en gelijkwaardig regelen om er daarna samen gewoon voor te gaan. Misschien brengt de een financieel meer in dan de ander... Boeien.... Het gaat om dat gevoel waarom je met elkaar bent...

Een dubbeltje op z'n kant ooit gezien?

[emnich]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:20:
[...]


Punt is gewoon dat je zo min mogelijk over geld moet discussiëren. Ow jah? Ja.... Over geld in een relatie praten gaat alleen maar slachtoffers maken. Je moet het goede en gelijkwaardig regelen om er daarna samen gewoon voor te gaan. Misschien brengt de een financieel meer in dan de ander... Boeien.... Het gaat om dat gevoel waarom je met elkaar bent...

Juist niet! Je moet in een relatie over alles praten en als geld voor één van de twee belangrijk is, zal je het daar ook over moeten (blijven) hebben.

Dat iets voor jou werkt in je relatie betekent niet dat dat voor iedereen kan werken.

Ik betaal ook 100% thuis en vind dat prima maar het is juist belangrijk dat je iets moet doen waar je je goed bij voelt.

[Bullet NL]

Typhone schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:22:
[...]


Een dubbeltje op z'n kant ooit gezien?

Geregisseerde emoTV.... Behhhhh
Bovendien, ik kan denk ik meer stellen aanwijzen waar het wel op een normale manier goed gaat dan jij probleem gevallen aan kan dragen. Maar nogmaals, van dit soort situaties uit gaan laat soms al zien dat mensen vanuit een bepaalde hoek in een relatie staan.

[Hbeez]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:15:
[...]


Zeker, maar het doel is toch het zelfde? Je gaat toch niet met elkaar samen wonen met de gedachte dat je misschien ook wel weer van iemand af wil?

De intentie is hetzelfde - je leven samen met elkaar doorbrengen, maar de kans dat dit ook daadwerkelijk gebeurt is helaas een stuk kleiner.

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:20:
[...]


Punt is gewoon dat je zo min mogelijk over geld moet discussiëren.

Je moet je beide comfortabel voelen in een relatie. Inkomen/geld kan nou eenmaal een groot punt van discomfort/stress zijn, daarom vind ik het juist goed van TS dat hij - voordat hij gaat samenwonen - de discussie aangaat met zijn vriendin, zorgt dat ze op 1 lijn zitten en een oplossing vinden waar ze zich beiden comfortabel bij voelen, om er vervolgens de jaren daarna niet meer over hoeven te beginnen

[ Voor 42% gewijzigd door Hbeez op 04-11-2015 11:28 ]

[Typhone]

Ik bevind me in hetzelfde gezelschap als jou Bullet . Ken wel een paar mensen die zaken 'apart' benaderen en alleenstaande idioten zonder verstand maar die vallen buiten dit kader.

[Bullet NL]

emnich schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:24:
[...]

Juist niet! Je moet in een relatie over alles praten en als geld voor één van de twee belangrijk is, zal je het daar ook over moeten (blijven) hebben.

Dat iets voor jou werkt in je relatie betekent niet dat dat voor iedereen kan werken.

Ik betaal ook 100% thuis en vind dat prima maar het is juist belangrijk dat je iets moet doen waar je je goed bij voelt.

Weet ik wel, maar ik bedoel het op een iets andere manier. Blijven praten in een relatie is altijd belangrijk, maar over de financiën blijven door ouwehoeren schiet niets op. Misschien moet je dan een keer zeggen als partners, we denken er anders over en we kappen er mee.

Maar nogmaals, geld is niet het belangrijkste binnen een relatie....

[ph4ge]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:10:
Ik ben er absolut op tegen om dit na te rekenen....
Hier gaat alles op de grote hoop, beide krijgen ons inkomen op een eigen rekening. Vervolgens gaat hier een gelijkwaardig deel naar de gezamenlijk rekening... Wat overblijft gaat in beide gevallen naar de spaarrekkingen, potje voor de kids, extra potje voor de oude dag enz enz.

Mijn vrouw koopt de kleren van de kinderen, wat maakt mij het nou uit vanaf welke rekening dit komt. Je kan ze moeilijk in hun blootje op school laten komen. Als de TV stuk gaat koop ik hem, mijn vrouw wil alleen maar een goed beeld hebben.... Ik wil een luxe tv. Maar het is een TV van ons samen...

Ik heb 2 jaar geleden 100m3 tuinaarde voor het ophogen van onze tuin gekocht en betaald, dit is van mijn rekening af gegaan, betekend dit dan ook dat het mijn grond is? Kom nou toch.... Samenleven heet zo iets...

Ik ben het met je eens dat elke relatie eigenlijk een zeker moment zou moeten bereiken waarop alles gezamenlijk is, hoewel ik bepaalde gevallen, zoals een ondernemer of iemand die oud geld heeft, kan begrijpen dat dat niet werkt.

Echter, elke relatie kent een periode dat dat gewoon nog te vroeg is. In Nederland word je nou eenmaal vaak min of meer gedwongen om een huis te kopen ook als je nog niet zeker weet dat je partner de persoon is waarmee je de rest van je leven wil doorbrengen. Het is dus logisch dat je tot dat moment gescheiden financiën houdt, en zeker als er grote verschillen zijn.

In mijn geval zijn we 9 jaar samen geweest voordat we in gemeenschap trouwden. Beide hadden een aanzienlijke spaarpot, die van haar was iets groter. Echter, ik ging mijn zakken vullen in de woestijn en dus veel meer verdienen. Dat is toch op de gezamenlijke rekening (er is alleen een gezamenlijke rekening) gekomen, omdat het net zo goed een offer van haar was.

Op dit moment verdient ze bijna net zoveel als ik (ik verdien zo'n 10k meer netto op jaarbasis meer) en vind ik het geen probleem om dat te delen omdat onze levens gezamenlijk zijn en het andersom ook zo gewerkt had. Straks gaat ze misschien minder werken als er kinderen komen en groeien de financiële bijdrages weer uit elkaar. Komt ook nog bij dat ik zonder haar waarschijnlijk überhaupt niet was gaan studeren en dat de financiële verhoudingen dan ook heel anders hadden gelegen.

Dat hoort er allemaal bij en daar hebben wij na 9 jaar relatie bewust voor gekozen. Dat doet niks af aan het feit dat we eerst 9 naar gescheiden financiën hadden en dat het dan nog relatief makkelijk was omdat we gelijkwaardig fuseerden. Mochten we toch nog uit elkaar gaan dan is het vrij simpel, alles door de helft want we hebben beiden een bijdrage gehad.

Ik moet er niet aan denken om misschien een relatie te hebben die 50 jaar duurt en waar je na 50 jaar nog steeds financieel niet gelijk bent. Telkens discussies en hoe meet je elkaars niet-financiële bijdrage? Dat is denk ik de discussie hier niet, de meeste hier die nu schrijven over hoe ze zaken gescheiden houden zullen vast uiteindelijk wel jouw optie kiezen. Samenwonen is al een hele stap op zich, maar is nog geen bruiloft.

[Grolsch]

Altijd een leuke discussie dit

Ik kan me goed voorstellen dat mensen zulke maatregelen nemen als er een aanzienlijk verschil is in inbreng, of als er een onderneming in het spel is.

De meest gemaakte fout naar mijn bescheiden mening is om er niet over te praten, en alles maar op 1 bult te gooien, en dan bij een scheiding gaan klagen dat je de helft kwijt bent

Dus of accepteren dat echt alles 50/50 is bij scheiding, of vooraf bespreken en regelen.

een vaststaand feit is dat ALS de liefde over is, alleen het geld telt en op dat moment wordt er niet meer serieus gekeken hoe het eigenlijk had gemoeten, maar gaat een ieder voor zijn eigen.

[Bergie]

Exact; daarom moet je er ook gewoon over kunnen praten over over hoe je het aan wilt pakken mocht de relatie kapot gaat. Je gaat er niet vanuit natuurlijk maar er zijn genoeg "hadden we nu maar..." gevallen te vinden. Nu kan je er nog rationeel over nadenken; achteraf komt er veel te veel emotie bij kijken.

En ieder stel zal dit weer op een andere manier oplossen; het is maar net waar jullie je zelf prettig bij voelen.

[ Voor 12% gewijzigd door Bergie op 04-11-2015 12:38 ]

[H!GHGuY]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 10:16:
ik snap dat "ik, ik, ik" niet zo goed.... Hier thuis is het ons leven, onze kindren met onze zorgen en ons geld....

Komt gewoon voort uit realisme. Veel mensen zijn opgegroeid in een situatie met gescheiden ouders en zien wat voor een miserie dat met zich meebrengt (en mogelijke ruzies).
Koppel dat aan een individualistische maatschappij en een scheiding:trouw ratio van 1:3 en je weet ook wel dat je met goede afspraken het verst komt.

Het belangrijkste is dat je je er beide goed bij voelt, niet wat een of andere persoon op een forum ervan denkt.

Daarom ook dat ik hierboven enkel onze oplossing als mogelijkheid naar voor schuif, maar uiteindelijk doen jullie waar jullie je goed bij voelen.

[Quadradial]

TLDR


Stop met "jouw geld mijn geld" <-- dit levert serieus issues op.
Jij verdient meer dus is er financieel geen gelijkwaardigheid. Je houdt van haar en zij van jou...
niets om zorgen over te maken...

Alternatief 1

Leg zelf ook maar 20K in


Alternatief 2

Zet de hypotheek op jouw naam en als je het niet alleen kan dragen met jouw salaris + spaargeld ga dan kleiner/goedkoper wonen.

[RM-rf]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:20:
[...]


Punt is gewoon dat je zo min mogelijk over geld moet discussiëren. Ow jah? Ja.... Over geld in een relatie praten gaat alleen maar slachtoffers maken.

Ik vind dat een erg twijfelachtige en zichzelf al tegensprekende stellingname..

Problemen *voorkomen* door er niet over te praten is altijd een slechte strategie, die hooguit problemen uitstelt, tot in het geval van een relatiebreuk dan een mogelijke 'vuile scheiding' heftiger kan maken (ik heb in mn omgeving enkele malen verschillende vormen van relatiebreuken meegemaakt, zowel 'vriendschappelijke' alswel erg 'vuile' breuken die ook tot een stevige openlijk uitgevochten conflict uitmondde, verdeling van eigendom was vrijwel altijd een factor hierin, zowel ruzie erover alswel de mogelijkheid dat een partner 'voor de lieve orde' toch van een hoop claims afziet, ondanks dat hij daar sterk in staat).

Het vooraf en gedurende de relatie meermaals praten over financieen is geen methode eventuele ruzies bij een breuk te voorkomen, maar kan wel de brandstof voor zulk een conflict verminderen.

Hoe mensen dit uiteindelijk qua uitvoering met elkaar oplossen is altijd persoonlijk en het is niet zinnig een eigen persoonlijke keuze opens hier voor te stelen alsof *iedereen dat moet doen, omdat iets anders 'niet goed' zou zijn.

Twee dingen daarbij die mensen imho altijd wel zouden moeten overwegen/meewegen:

1) Er is een verschil tussen een vermogen/eigendom ingebracht bij het intiele aangaan van een relatie (dus bv een spaarvermogen bijeengespaard voordat iemand zijn/haar partner leerde kennen) -
en anderszijds het inkomen dat iemand verdient gedurende de relatie, en gedurende een situatie waarin men ook gedeelde lasten samen deelt (zowel financiele lasten alswel ook andere lasten, bv het 'regelen' van een huishouden en werkzaamheden daarbinnen).

2) Tijd is ook een factor, een prille relatie is zeker ook anders dan een langdurende relatie waar men ook al een heel verleden heeft en gezamelijke verantwoordelijkheden en ervaringen..
Ook kan het verleden van iemand sterk meespelen (ik heb bv een oudere vriendin die op haar 60e met een man ging samenwoonde en uiteindelijk trouwde die al uit een eerder huwelijk twee dochters had, uiteindelijk heeft ze afgezien van een eigendomsrecht op zijn woning, waar ze gingen samenwonen, het eigendom ging naar zn dochters na zn overlijden, maar zij behield en behoud nu nog een woonrecht ).

Afspraken rondom financieen zijn nooit geheel in 'beton' geschreven en het kan zinnig zijn altijd wel een bereidheid te hebben eventueel deze te heroverwegen, als er bepaalde argumenten daarvoor aangebracht worden, moet dat besproken kunnen worden...
An sich zou het niet moeten zijn dat als een partner bepaalde wensen heeft over de financieen (of over bv takenverdelingen en/of plichten in het huishouden of de relatie), dat enkel het aangaan van een gesprek daarover al als een 'aanval' op de relkatie zou gelden.. wel gelden altijd de afspraken die ooit vastgelegd zijn (of als er niks vastgelegd is geld gewoon 'gewoonterecht') als beginpunt voor een eventuele aanpassing en moet beargumenteerd zijn waarom en aanpassing nuttig zou zijn

[ Voor 4% gewijzigd door RM-rf op 04-11-2015 13:16 ]

[Verwijderd]

Ik zat in dezelfde situatie als OP. De oplossing was een netto vordering op mijn vriendin van het bedrag dat ik extra inleg (ca. 50K).

Rekenvoorbeeld hoe wij het hebben:

Waarde huis: 350K (incl alle kosten)
Inleg Spoonlift: 70K.
Inleg partner: 20K.

Openstaande hypotheek 260K.

Voor het gemak nemen aan dat de openstaande hypotheek 200K is bij het uitgaan van de relatie. De waarde van het huis die niet is afgenomen of omhoog gegaan. Er kunnen op dat moment twee situaties ontstaan.

A. Verkoop huis. Beide 175K-100K=75K op saldo. De dan ex-vriendin betaald 50K (netto vordering) aan mij (dus ik houd netto 125K over, en zij 25K).
B: Huis wordt niet verkocht. Ik koop vriendin uit voor 175-50K = 125K. Zij houd 25K (125K-100K) over en ik een hypotheek van 225K.

Bij waardestijging/daling gebeurt hetzelfde, we splitsen de winst/verlies 50/50 (de 175K in die situatie is dan een ander getal, 200K, 100K, whatever).

Er zitten een aantal kleine details aan, echter was dit het advies van de jurist die we hebben ingeschakeld. Verder betalen we niet naar draagkracht maar 50/50. We zijn allebei libertarisch ingesteld en hebben daar een veel beter gevoel bij.

edit: we hadden nog moeilijk kunnen doen over het feit dat door mijn hogere inleg ook zij voordeel behaald, maar je moet ergens de grens trekken.

[ Voor 11% gewijzigd door Verwijderd op 04-11-2015 14:03 . Reden: duidelijker ]

[BertV]

H!GHGuY schreef op woensdag 04 november 2015 @ 12:43:
[...]


Komt gewoon voort uit realisme. Veel mensen zijn opgegroeid in een situatie met gescheiden ouders en zien wat voor een miserie dat met zich meebrengt (en mogelijke ruzies).

Dat is wel een interessante. Kinderen gescheiden ouders scheiden zelf ook sneller. (bron: CBS)

Dus realisme is zwart-wit gezien voor iedereen anders.

Ik ben zo'n Kumbaya persoon die alles deelt met zijn vriendin, maar mijn ouders zijn niet gescheiden.
Gelovig opgevoed, zelf niet gelovig. ( ouders geloven ook niet meer )

[ Voor 11% gewijzigd door BertV op 04-11-2015 14:11 ]

[RM-rf]

Verwijderd schreef op woensdag 04 november 2015 @ 13:58:

(...)
Rekenvoorbeeld hoe wij het hebben:

Waarde huis: 350K (incl alle kosten)
Inleg Spoonlift: 70K.
Inleg partner: 20K.

Openstaande hypotheek 260K.

Voor het gemak nemen aan dat de openstaande hypotheek 200K is bij het uitgaan van de relatie. De waarde van het huis die niet is afgenomen of omhoog gegaan. (...)

A. Verkoop huis. Beide 175K-100K=75K op saldo. De dan ex-vriendin betaald 50K (netto vordering) aan mij (dus ik houd netto 125K over, en zij 25K).

meen je dit werkelijk? Of vergis je je en is de vordering niet 50K maar 25K (wat een eerlijke verdeling van de extra investering die jij oorspronkelijk deed zou opleveren; 50% van de 50K die je initieel meer inlegt .. daarmee zou je de initiele inleg van beide partner achteraf 'gelijktrekken' en is die van beiden 45K).

als die vordering 25K is zou de verdeling na een eventuele relatiebreuk een eerlijke verdeling opleveren, maar dan houd jij dus na verkoop van het huis 100K over en zij hooguit 50K (het verschil is de 50K die jij aan het begin meer inlegde.. niet de 100K winst die je maakt als jij 125K verdient en zij 25K, op verkoop van het huis onder die voorwaarden)


Hoe je het nu echter beschrijft met de claim van 50K die zij geheel zou moeten betalen, komt op mij overalsof zij bij een relatiebreuk een extra hoge boete moet oplepelen, die veroorzaakt dat jouw initriele hogere inleg van 50K bij een verkoop verdubbelt...

Mocht het werkelijk tot een breuk komen en je zou dat zo doordrukken, lijkt het dat dat werkelijk tot een boze reactie leidt, als je dan ex-vriendin doorheeft hoezeer ze over de tafel getrokken werd:
zij moet dan jouw 50K extra betalen en houd daar niks aan over, terwijl jij je initiele 50K inleg je nu 100K winst oplevert

[ Voor 15% gewijzigd door RM-rf op 04-11-2015 14:36 ]

[nklaver234]

Voorbeeld hoe het bij ons is gegaan (idee van de notaris).

Zij had 10k euro spaargeld. Ik 50k euro. Verschil is 40k euro.

Zij heeft op papier 20k bij mij 'geleend'. Tot nu toe heb ik haar elk jaar een 2k euro schenking/kwijtschelding gegeven. Zij bewaard deze briefjes. Het schenken is niet vast gelegd en wordt elk jaar opnieuw bepaald, zo ziet de belasting het niet als een directe grote schenking maar als allemaal kleine schenkingen, die onder de vrijstelling van iets meer dan 2k blijven.

Na 10 jaar is de 'schuld' verdwenen en heeft ze 'gewoon' recht op de helft van de bezittingen.

Dit gaf mij de zekerheid dat als het na 1 jaar mis zou gaan ik niet meteen de helft van mijn geld kwijt zou zijn en voor haar ook duidelijkheid dat ik haar als gelijkwaardig wil behandelen en het verschil vanzelf zou verdwijnen.

[Verwijderd]

RM-rf schreef op woensdag 04 november 2015 @ 14:30:
[...]


meen je dit werkelijk? Of vergis je je en is de vordering niet 50K maar 25K (wat een eerlijke verdeling van de extra investering die jij oorspronkelijk deed zou opleveren; 50% van de 50K die je initieel meer inlegt .. daarmee zou je de initiele inleg van beide partner achteraf 'gelijktrekken' en is die van beiden 45K).

als die vordering 25K is zou de verdeling na een eventuele relatiebreuk een eerlijke verdeling opleveren, maar dan houd jij dus na verkoop van het huis 100K over en zij hooguit 50K (het verschil is de 50K die jij aan het begin meer inlegde.. niet de 100K winst die je maakt als jij 125K verdient en zij 25K, op verkoop van het huis onder die voorwaarden)


Hoe je het nu echter beschrijft met de claim van 50K die zij geheel zou moeten betalen, komt op mij overalsof zij bij een relatiebreuk een extra hoge boete moet oplepelen, die veroorzaakt dat jouw initriele hogere inleg van 50K bij een verkoop verdubbelt...

Mocht het werkelijk tot een breuk komen en je zou dat zo doordrukken, lijkt het dat dat werkelijk tot een boze reactie leidt, als je dan ex-vriendin doorheeft hoezeer ze over de tafel getrokken werd:
zij moet dan jouw 50K extra betalen en houd daar niks aan over, terwijl jij je initiele 50K inleg je nu 100K winst oplevert

Je hebt gelijk in je post. Echter Was ik misschien niet duidelijk door niet te vermelden dat dit maar een deel in onze financiele situatie is. Tevens zijn de getallen fictief.

De uiteindelijke verdeling en afrekening is fair en balanced. Mijn vriendin is fiscaal jurist en weet waarschijnlijk beter hoe het spelletje werkt dan ik zelf .

[emnich]

nklaver234 schreef op woensdag 04 november 2015 @ 14:41:
Voorbeeld hoe het bij ons is gegaan (idee van de notaris).

Zij had 10k euro spaargeld. Ik 50k euro. Verschil is 40k euro.

Zij heeft op papier 20k bij mij 'geleend'. Tot nu toe heb ik haar elk jaar een 2k euro schenking/kwijtschelding gegeven. Zij bewaard deze briefjes. Het schenken is niet vast gelegd en wordt elk jaar opnieuw bepaald, zo ziet de belasting het niet als een directe grote schenking maar als allemaal kleine schenkingen, die onder de vrijstelling van iets meer dan 2k blijven.

Na 10 jaar is de 'schuld' verdwenen en heeft ze 'gewoon' recht op de helft van de bezittingen.

Dit gaf mij de zekerheid dat als het na 1 jaar mis zou gaan ik niet meteen de helft van mijn geld kwijt zou zijn en voor haar ook duidelijkheid dat ik haar als gelijkwaardig wil behandelen en het verschil vanzelf zou verdwijnen.

Mooie oplossing!

[Verwijderd]

Bullet NL schreef op woensdag 04 november 2015 @ 11:10:
[...]


Ik ben er absolut op tegen om dit na te rekenen....
Hier gaat alles op de grote hoop, beide krijgen ons inkomen op een eigen rekening. Vervolgens gaat hier een gelijkwaardig deel naar de gezamenlijk rekening... Wat overblijft gaat in beide gevallen naar de spaarrekkingen, potje voor de kids, extra potje voor de oude dag enz enz.

Mijn vrouw koopt de kleren van de kinderen, wat maakt mij het nou uit vanaf welke rekening dit komt. Je kan ze moeilijk in hun blootje op school laten komen. Als de TV stuk gaat koop ik hem, mijn vrouw wil alleen maar een goed beeld hebben.... Ik wil een luxe tv. Maar het is een TV van ons samen...

Ik heb 2 jaar geleden 100m3 tuinaarde voor het ophogen van onze tuin gekocht en betaald, dit is van mijn rekening af gegaan, betekend dit dan ook dat het mijn grond is? Kom nou toch.... Samenleven heet zo iets...

Je noemt hier allen zaken waar je ook daadwerkelijk beide voordeel van hebt. De situatie die TS beschrijft is zonder iets te regelen gewoon een schenking van 30.000. Totaal onvergelijkbaar dus.

[reconf]

Wat meer context:
We zijn 6 jaar samen waarvan 4 jaar samenwonend (huur). Ik kom uit een gezin met gescheiden ouders, die vroeger ook nog eens erg weinig geld hadden. Altijd geleerd voorzichtig met geld om te gaan en te sparen. Laat het duidelijk zijn dat ik er absoluut op tegen ben om alles na te rekenen. Wij betalen de boodschappen en kosten ook van één rekening en zitten niet met bonnetjes alles na te rekenen.

Waar ik wel slecht tegen kan is een oneerlijke verdeling. Persoonlijke uitgaven (hobby's, kleren, verzorging etc) worden van eigen rekening betaald. Ik spaar veel omdat ik het belangrijk vind om buffers op te bouwen. Bovendien geef ik niet veel uit maar hou ik er wel van om af en toe iets heel duurs te kopen. Om deze reden hebben mijn vriendin en ik ook een eigen rekening en spaarrekening en gaat niet alles op de grote hoop. Ik zie het inleggen van mijn spaargeld juist als een teken van vertrouwen en liefde. Doordat ik dit doe hebben we lagere lasten en kan zij ook meer sparen. Ik zou het op een spaarrekening kunnen houden en dan heeft niemand er profijt van.

Dus bekijk het even van de andere kant: ik ben een spaarzaam persoon, bouw graag zekerheden in, in de vorm van sparen maar ook door bij de koop van het huis hier iets over vast te leggen. Door jullie posts kom ik er wel achter dat het lastig is om dit goed vast te leggen, dus in ieder geval bedankt voor dat inzicht. Misschien dat ik er uiteindelijk helemaal vanaf zie om er iets over vast te leggen.

[Ray]

Los even van wat goed of fout is zie ik hier hele mooie (liefdevolle) verhalen over delen en hoe mooi het is om samen etc etc.

Ik kan helaas uit beroepsmatige ervaring stellen dat het daarna heel vaak mis gaat en dan opeens er een complete oorlog is om wie hoeveel heeft ingebracht. Dit tot vermaak van mediators en advocaten die achteraf! de verdeling mogen maken en dit keer op keer over mogen doen omdat partijen er niet uit komen.

Persoonlijk vind ik het absoluut niet vreemd dat zodra er echt significant verschillen in inbreng zijn hier iets over vast te leggen. Een mooi voorbeeld wat ik voorbij zag komen is een afbouw in bijvoorbeeld 10 jaar van de onderlinge verplichtingen..

just my 2 cents

[President]

Ray schreef op woensdag 04 november 2015 @ 20:19:
Persoonlijk vind ik het absoluut niet vreemd dat zodra er echt significant verschillen in inbreng zijn hier iets over vast te leggen. Een mooi voorbeeld wat ik voorbij zag komen is een afbouw in bijvoorbeeld 10 jaar van de onderlinge verplichtingen..

Het is niet vreemd, maar wat is 'significant'. Als de een met 1.000 euro een relatie aangaat en de ander met 10.000 dan heeft de een het tienvoudige van de ander... Maar relatief gezien is het maar 9.000 euro, een bedrag van niks.
Ook als de een een bedrag heeft van 20.000 en de ander van 40.000 dan gaat het inderdaad om een verdubbeling maar dan nog vind ik 20.000 een bedrag van 'niks' als je het hebt over een huis.

Heeft de een 10.000 en de ander 100.000 dan vind ik het wel een significant verschil. Maar waar de grens ligt moet ieder uiteraard voor zichzelf weten!

[Ray]

@TweakerDennis wat een ieder in zijn / hun situatie en omstandigheden significant vindt is aan de personen zelf. Jij zet hier een menig neer '9000 euro een bedrag van niks' ik heb nu een zaak lopen waar ze al 8 maanden bezig zijn te vechten om 1500 euro die betaalt is aan een spaarpolis........ Er zijn genoeg mensen die in hun hele leven geen 9000 euro bij elkaar kunnen sparen kan ik je vertellen.

Ook tussen de partners wil het nog wel eens enorm verschillen..........

Ik heb recent nog van heel dichtbij gezien hoe een stel binnen twee jaar na aankoop van hun woning uit elkaar ging. Het huis was gefinancierd onder NHG. daar was geen pijn. Alleen die 40K die hij had besteed aan verbouwen (en KK) was wel weg. Zij vertrok zonder schuld en hij dus -40K, al het geld wat hij ooit gespaard had..

[ Voor 37% gewijzigd door Ray op 05-11-2015 10:33 ]

[Barthezzz]

Bij de notaris vastleggen dat je meer eigenaar bent dan je partner kan volgens mij niet (dat hefet mijn notaris aangegeven in ieder geval). Hij gaf aan dat je dat al bij de bank/geldverstrekker had moeten doen. Wij hebben bij het samenlevingscontract laten opnemen dat ik bij een eventuele verkoop recht heb op mijn extra geïnvesteerde bedrag (als er sprake is van een overwaarde). De overwaarde die er daarna overblijft na verkoop delen we 50/50.