Emigreren voor een baan!

[Firesphere]

Ik zit al een hele tijd, misschien al wel 2 jaar, te "twijfelen"* of ik zal emigreren naar Nieuw Zeeland.

Ik heb daar een goede baan-mogelijkheid en het is natuurlijk erg veel ervaring en een mooi land. Maar wel aan de andere kant van de wereld.

Daarnaast zit ik nu in een zekere positie. Ik heb werk, een huis en natuurlijk mijn vrienden hier in de buurt. Dat wil ik eigenlijk ook niet zomaar opgeven.

Wel is het zeer waarschijnlijk, dat als ik terug ga, ik "gewoon" weer terecht kan bij m'n huidige werkgever, dus dat is denk ik niet het grootste probleem.

Ik zit heel erg te twijfelen. Zijn er hier mensen die vergelijkbare situaties hebben meegemaakt, en gekozen hebben toch te gaan.
Of niet te gaan, en waarom?

Familie is voor mij geen issue, die doen er niet toe.

Wat me tegenhoudt zijn vrienden, m'n katten (die ik de reis niet aan wil doen) en afstand.

Daarnaast ben ik wel zo, dat ik verandering vaak eng vind. Kleine veranderingen zijn ok, grote verandering is toch wel iets waar ik (te) lang bij stilsta om de gevolgen te willen overzien.

Voor iedereen die iets over mijn financiele situatie zegt.... Ik ben daarin ok, weinig te verliezen en ik heb een buffer die eventuele issues kan opvangen. Dat betekend alleen niet, dat ik probleemloos zonder baan een huis (huur of koop) kan betalen.

*: Twijfelen als in, dat ik de kans vaker heb gehad, maar het tot dit moment nooit serieus heb overwogen. Ik wil er nu werk van maken en vooruit gaan. Dus niet twijfel als in dat ik er onzeker over ben.

[ Voor 160% gewijzigd door Firesphere op 30-06-2015 13:08 . Reden: Originele TS geupdated na samenvoeging. ]

[azerty]

Firesphere schreef op zaterdag 27 juni 2015 @ 23:07:
Serieuze issues in mijn hoofd. Zal ik naar NZ gaan of blijven waar ik zit?

Voor al uw twijfels: random.org

Daar bepaal ik vaak mee of ik iets ga doen of niet

[ZpAz]

Firesphere schreef op zaterdag 27 juni 2015 @ 23:07:
Serieuze issues in mijn hoofd. Zal ik naar NZ gaan of blijven waar ik zit?

Dat ligt er aan waar je zit.

[Firesphere]

ZpAz schreef op zaterdag 27 juni 2015 @ 23:44:
[...]


Dat ligt er aan waar je zit.

Ik zit veilig. Prima baan enzo, dus wat dat betreft niets te klagen.

[StM]

Ga naar NZ Vrienden van me zijn een paar maanden terug gegaan en ik ben stik jaloers

[ Voor 14% gewijzigd door StM op 28-06-2015 01:01 ]

[Struikrover]

Firesphere schreef op zaterdag 27 juni 2015 @ 23:07:
Serieuze issues in mijn hoofd. Zal ik naar NZ gaan of blijven waar ik zit?

Als je jezelf alleen tegenhoudt door aardse zaken (geld, moeite etc) dan is het wel duidelijk dat je toch moet gaan . Van de ervaring alleen kun je alleen maar groeien. Maar bij echte twijfel wordt het pas lastig

[Firesphere]

StM schreef op zondag 28 juni 2015 @ 01:01:
Ga naar NZ Vrienden van me zijn een paar maanden terug gegaan en ik ben stik jaloers

Ja, ik twijfel echt. Maar aan de andere kant, is er niet veel wat mij hier bind behalve m'n baan en nog geen handje vol aan vrienden.

[Martijn19]

Firesphere schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:25:
[...]

Ja, ik twijfel echt. Maar aan de andere kant, is er niet veel wat mij hier bind behalve m'n baan en nog geen handje vol aan vrienden.

Ben je er al eens langere tijd geweest? Is misschien wel een goed idee.

Zit er zelf ook sterk aan te denken om na mijn studie uit Nederland weg te gaan, ben nu voor langere tijd aan het reizen en de wereld is zoveel interessanter dan op 1 plek blijven zitten.

[kenneth]

Firesphere schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:25:
[...]

Ja, ik twijfel echt. Maar aan de andere kant, is er niet veel wat mij hier bind behalve m'n baan en nog geen handje vol aan vrienden.

Dit soort grote beslissingen kun je alleen zelf nemen maar denk er lang en hard over na hoe groot, mooi en uniek deze kans is

[Firesphere]

kenneth schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:49:
[...]

Dit soort grote beslissingen kun je alleen zelf nemen maar denk er lang en hard over na hoe groot, mooi en uniek deze kans is

Dat doe ik al bijna 2 jaar Maar de pro's worden stukje bij beter groter.... maar de twijfel blijft.

[wouterwouter2]

Firesphere schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:51:
[...]

Dat doe ik al bijna 2 jaar Maar de pro's worden stukje bij beter groter.... maar de twijfel blijft.

Je kunt zo weer terug hoor

[Firesphere]

wouterwouter2 schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:56:
[...]

Je kunt zo weer terug hoor

Mja, ik weet niet of m'n huidige werkgever me direct weer zou aannemen. Zou ik eens met'm over moeten praten geloof ik.

[Ryur]

Firesphere schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:59:
[...]

Mja, ik weet niet of m'n huidige werkgever me direct weer zou aannemen. Zou ik eens met'm over moeten praten geloof ik.

Ik weet zeker dat er anders genoeg werkgevers zijn die je zouden willen hebben!

[Alex)]

Firesphere schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:51:
[...]

Dat doe ik al bijna 2 jaar Maar de pro's worden stukje bij beter groter.... maar de twijfel blijft.

Je kunt beter iets doen en er later spijt van hebben, dan later spijt hebben omdat je iets niet hebt gedaan.

[Firesphere]

Ryur schreef op zondag 28 juni 2015 @ 20:49:
[...]

Ik weet zeker dat er anders genoeg werkgevers zijn die je zouden willen hebben!

Daar heb je ook weer een punt.

[OkkE]

Firesphere schreef op zaterdag 27 juni 2015 @ 23:07:
Serieuze issues in mijn hoofd. Zal ik naar NZ gaan of blijven waar ik zit?

Ik vond het een ontzettend mooi land met veel aardige mensen. Het is één van de weinige landen waar ik naar toe zou gaan als ik zou emigreren. Dus in dat opzicht zou ik zeggen: go go go!

Of het ‘t waard is alles wat je in NL hebt op te zeggen / achter te laten... ik persoonlijk heb nooit de stap genomen (wel regelmatig over nagedacht).

[ Voor 3% gewijzigd door OkkE op 29-06-2015 09:55 ]

[alienfruit]

NZ is een erg leuk land. Ik heb er zelf mijn een tijd gewoond en moet ik zeggen de attitude daar is heerlijk. Mooi landschap, was toen niet extreem duur (inmiddels wel), echt een goede ervaring was het. Ik zou wel terug willen alleen vanuit hier een baan vinden valt niet mee.

[kwaakvaak_v2]

OkkE schreef op maandag 29 juni 2015 @ 09:54:
[...]


Of het ‘t waard is alles wat je in NL hebt op te zeggen / achter te laten... ik persoonlijk heb nooit de stap genomen (wel regelmatig over nagedacht).

Voor NZ, niet.. voor een ander land wel en ik zeg als je de kans hebt.. gewoon doen, het is super leerzaam om in een vreemd land te gaan wonen en te leven. Het is anders dan vakantie, heel anders.. Zorg er voor dat je beetje voorbereid hebt voor je gaat, anders krijg je van die ik vertrek taferelen. Zeker uitzoeken hoe regels en dingen werken.

Het is de spreekwoordelijke hele ervaring rijker, en ik als ik kon deed ik het nog een keertje. Maar ben er nog niet over uit of ik het mini-me wil/kan aandoen om zonder opa/oma etc op te groeien. Of in ieder geval iets minder vaak te zien.

[Tjolk]

Firesphere schreef op zaterdag 27 juni 2015 @ 23:07:
Serieuze issues in mijn hoofd. Zal ik naar NZ gaan of blijven waar ik zit?

Familie, vrienden, andere relaties die je gaat missen? In dat geval heel goed over nadenken of je dat gaat trekken.
Anders zou ik zeggen: grijp je kans.

[Firesphere]

Originele TS. Zie nieuwe TS.

[ Voor 95% gewijzigd door Firesphere op 29-06-2015 17:53 ]

[F_J_K]

een goede baan-mogelijkheid

Goede kans op een baan, of mogelijkheid een goede baan aan te nemen?

Als dat tweede, reactie uit de heup: doen! Ik heb het zelf niet meegemaakt maar vrienden wel. Ver weg, maar een hele leuke ervaring en goed voor de carrière. Al was het in die gevallen steeds incl. partner. Dat scheelt.

Wel even doorrekenen of je er netto op vooruit gaat / je het kunt betalen (neem ook de veranderende woon- en leefkosten, pensioen, sociale en 'gewone' verzekeringen, keer per jaar reiskosten, etc. mee).

En ga er niet van uit dat je over zeg twee of vijf jaar 'gewoon' weer terecht kunt bij de huidige werkgever. Dan is de wereld veranderd.

[Firesphere]

Ik weet dat ik daar terechtkan in een mooie positie.

[Ascension]

Je zal eerder spijt krijgen dat je het niet gedaan hebt dan andersom ;-)

[KillerAce_NL]

Als je terug kunt, dan doen. Je kunt beter iets doen er er spijt van krijgen dan je hele leven te denken, had ik dat maar gedaan.

[gambieter]

@Firesphere: ben je al eens in Nieuw-Zeeland geweest?

Ik heb er nooit spijt van gehad en ben in 2007 voor werk voor de tweede keer geemigreerd, maar Engeland is wat anders dan NZ. Ik ga daar wel weer terug in Oktober/November, ben er vorig jaar ook geweest.

Het hangt een beetje af van je familie-omstandigheden. Toen mijn vader ernstig ziek werd, was ik erg blij dat ik relatief makkelijk en relatief goedkoop vaak langs kon gaan om mijn moeder te ondersteunen, dat zou bij NZ niet kunnen.

[Spacialz]

Vanuit eigen ervaring ben ik voor 5 weken naar Lissabon geweest, oké het was maar 5 weken !

Maar dan nog, het staat goed op je C.V. het toont namelijk een hoop dingen aan!

Onder andere dat je erg flexibel bent, je goed kan aanpassen aan een nieuwe omgeving en dat je in bent voor nieuwe ontwikkelingen in je (werk) leven.

[Meekoh]

Een goede vriend van me zat ooit eens in een vergelijkbare situatie. Echter voor hem was het Canada ipv NZ.
Weet niet hoe het bij jou zit, maar hij dacht gewoon: "Nu ben ik nog jong en kan dit makkelijk, straks met vriendin/vrouw/kids gaat dat een stuk moeilijker."
Dus hij is gewoon gegaan, geen spijt van gehad. Woont nu zelfs in de VS en heeft daar huisje boompje beestje.

[NeFoRcE]

Je kunt beter spijt hebben van de dingen die je gedaan hebt, dan de dingen die je niet gedaan hebt. Een wijze les! *proost*

[Ircghost]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 14:45:
Ik weet dat ik daar terechtkan in een mooie positie.

En is dit voor een onbepaalde tijd? En komt het financieel goed uit?

Ik zou, gezien jouw geschiedenis, dat je zeker deze kans moet aangrijpen!

[haakjesluiten]

Ik zou het gewoon doen, prachtige ervaring. Een van de weinige landen waar ik geweest ben waar ik me gelijk kon voorstellen dat ik er wel zou kunnen wonen.

Dus mocht het financieel uitkomen en te regelen zijn zou ik gewoon gaan, al ben je het na twee jaar zat heb je toch een mooie ervaring er bij.

[Firesphere]

gambieter schreef op maandag 29 juni 2015 @ 14:48:
@Firesphere: ben je al eens in Nieuw-Zeeland geweest?

Helaas niet, wel een redelijke (professioneel gebaseerde) vriendengroep

Ik heb er nooit spijt van gehad en ben in 2007 voor werk voor de tweede keer geemigreerd, maar Engeland is wat anders dan NZ. Ik ga daar wel weer terug in Oktober/November, ben er vorig jaar ook geweest.

Dat is waar het bij mij ook zo de twijfel veroorzaakt. Het is zo tyfus ver weg en zo'n beetje alles is nieuw.

Het hangt een beetje af van je familie-omstandigheden. Toen mijn vader ernstig ziek werd, was ik erg blij dat ik relatief makkelijk en relatief goedkoop vaak langs kon gaan om mijn moeder te ondersteunen, dat zou bij NZ niet kunnen.

De reden dat ik m'n familie niet noem is bij velen hier waarschijnlijk wel ongeveer bekend

Ircghost schreef op maandag 29 juni 2015 @ 14:51:
[...]


En is dit voor een onbepaalde tijd? En komt het financieel goed uit?

Ik zou, gezien jouw geschiedenis, dat je zeker deze kans moet aangrijpen!

Dat staat open voor onderhandeling nog.

[ Voor 14% gewijzigd door Firesphere op 29-06-2015 14:54 ]

[gambieter]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 14:54:
Helaas niet, wel een redelijke (professioneel gebaseerde) vriendengroep
...
Dat is waar het bij mij ook zo de twijfel veroorzaakt. Het is zo tyfus ver weg en zo'n beetje alles is nieuw.

Dan moet je echt eerst er naar toe gaan, voor je een beslissing neemt . Zeer de moeite waard als vakantie, maar inderdaad een ***** end weg.

Zie mijn topic Werk & vakantie reis Nieuw Zeeland: wat te doen? voor discussie over de reis.

[ Voor 11% gewijzigd door gambieter op 29-06-2015 14:57 ]

[RM-rf]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 14:31:
Ik zit al een hele tijd, misschien al wel 2 jaar, te twijfelen of ik zal emigreren naar Nieuw Zeeland.

2 jaar lang twijfelen?
dat komt op mij een beetje besluiteloos over... of je doet het gewoon, kijkt of het je past en als het niets blijkt te zijn, keer je weer terug (een groot aantal expats keert terug, maar zijn wel een ervaring rijker), of je weet van tevoren dat je het niet aankan/durft en zet dat idee van je af.

Shit or get off the Pot, is een engels gezegde (een verwijzing naar mensen die te lang op een toiletput zitten te drukken 'tot er wat uitkomt' Of eigenlijk wat smakelozer, het stamt uit de tijd dat toileten vaak buiten lagen en mensen in de woonkamer een huiskamer-pot hadden staan voor hun ontlasting, en deze soms dus ook in gezlschap gebruikt werd... iemand die te lang op deze pot bleef zitten, stoorde de anderen)

andere varianten zijn "Fish or cut bait" en "Lead, follow, or get out of the way" (wat erop kan duiden dat de angelsaksische cultuur, waaronder ook nieuw zeeland wel griotendeels valt, weinig affiniteit heeft met niet erg doortastend gedrag)

[JBplap]

Doen.

Ver weg is ook zo relatief, heb zelf in Australië gezeten, 30 uur deur tot deur. Dus in geval van 'nood' ben je alsnog zo terug.

[Firesphere]

RM-rf schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:04:
[...]


2 jaar lang twijfelen?
dat komt op mij een beetje besluiteloos over... of je doet het gewoon, kijkt of het je past en als het niets blijkt te zijn, keer je weer terug (een groot aantal expats keert terug, maar zijn wel een ervaring rijker), of je weet van tevoren dat je het niet aankan/durft en zet dat idee van je af.

Shit or get off the Pot, is een engels gezegde (een verwijzing naar mensen die te lang op een toiletput zitten te drukken 'tot er wat uitkomt' Of eigenlijk wat smakelozer, het stamt uit de tijd dat toileten vaak buiten lagen en mensen in de woonkamer een huiskamer-pot hadden staan voor hun ontlasting, en deze soms dus ook in gezlschap gebruikt werd... iemand die te lang op deze pot bleef zitten, stoorde de anderen)

andere varianten zijn "Fish or cut bait" en "Lead, follow, or get out of the way" (wat erop kan duiden dat de angelsaksische cultuur, waaronder ook nieuw zeeland wel griotendeels valt, weinig affiniteit heeft met niet erg doortastend gedrag)

Nou ja, 2 jaar lang "twijfelen", niet twijfelen als in of ik't wel of niet zal doen, maar meer dat ik er al een tijd aan denk. Zo af en toe voordelen/nadelen afwegen enzo.

Wat me remt is gewoon de afstand en het compleet van scratch beginnen. Het is de onzekerheid die het moeilijk maakt. Noem het verlatingsangst of zoiets?

[chaoscontrol]

JBplap schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:09:
Doen.

Ver weg is ook zo relatief, heb zelf in Australië gezeten, 30 uur deur tot deur. Dus in geval van 'nood' ben je alsnog zo terug.

Inderdaad. Mijn zus woont al jaren in Australie met haar man en zie haar vaker dan sommige ooms en of tantes. Het is zeker geen leuke vlucht maar als je naar huis moet ben je er zo.

[Marzman]

JBplap schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:09:
Doen.

Ver weg is ook zo relatief, heb zelf in Australië gezeten, 30 uur deur tot deur. Dus in geval van 'nood' ben je alsnog zo terug.

Zo kun je het ook bekijken, je vliegt nog 6 of 7 tijdzones terug ook, dus eigenlijk is het maar 23 uur

Maar aan de TS te lezen is er weinig risico, alleen je huis enzo.

[Nomad]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:12:
[...]

Nou ja, 2 jaar lang "twijfelen", niet twijfelen als in of ik't wel of niet zal doen, maar meer dat ik er al een tijd aan denk. Zo af en toe voordelen/nadelen afwegen enzo.

Wat me remt is gewoon de afstand en het compleet van scratch beginnen. Het is de onzekerheid die het moeilijk maakt. Noem het verlatingsangst of zoiets?

Als je je huis in Nederland kan verhuren, dan hoeft dat verder weinig te kosten, maak een duidelijk huurcontract met opties tot terugkomen en als je inderdaad vrij zeker bent in Nederland na een tijd weer een baan te kunnen krijgen, dan zou ik zeker zeggen dat je meer spijt krijgt van dingen die je niet gedaan hebt dan dingen die je wel gedaan hebt. En er dus voor gaan

[Firesphere]

Ik heb een huurwoning momenteel. Dus onderverhuren is geen optie Hoogstens even aanhouden, maar dat werd me al afgeraden door een kennis die naar Frankrijk is verhuisd.

[handige_harrie]

TL;DR: Mijn advies: ga er voor een paar weken heen om af te tasten. En zeg pas ja als je een contract voor je neus hebt, zodat je financiële zekerheid hebt.

Ik zat in een vergelijkbare positie een jaar geleden, en deze zaterdag vertrek ik . Mijn huidige werkgever had te kennen gegeven dat ik vroeg of laat toch naar één van hun vestigingen in de VS zou moeten verhuizen om effectief te kunnen blijven - dat klinkt dreigender dan het is overigens . Ik heb ook sterk getwijfeld om dezelfde redenen als die jij noemt. Toen ben ik op kosten van de baas 3 weken in San Francisco geweest, om gewoon (fulltime) te werken, collega's te leren kennen en de stad te ontdekken. Ik heb daar ook een concreet bod gekregen waarop ik 'ja' heb gezegd. Samengevat omdat:

-Het werkinhoudelijk een stap vooruit zal zijn.
-Ik er financieel op vooruit zou gaan.
-De stad en de mensen me vooralsnog erg bevallen, ik heb het gevoel dat ik relatief makkelijk een nieuw sociaal leven op kan bouwen). Ik heb ook een half jaar in Engeland gezeten en dat was op sociaal gebied pure armoede.
-Ook als ik terugkom deze ervaring zéér goed op mijn CV zal staan.
-Het is een persoonlijke uitdaging (met name op sociaal vlak).
-Als het niet bevalt kun je altijd nog terug.

De nadelen zijn bekend; tja het is een moeilijke afweging. Gelukkig staat mijn omgeving achter mijn keuze.

Verder was het zo dat voor de VS de hele visum-rompslomp een half jaar langer heeft geduurd dan de bedoeling was, en je hebt echt een werkgever nodig om het überhaupt te krijgen (een L1B in mijn geval). Ik heb geen idee hoe dat met NZ zit, maar houd er rekening mee.

[Marzman]

Nomad schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:15:
[...]


Als je je huis in Nederland kan verhuren, dan hoeft dat verder weinig te kosten, maak een duidelijk huurcontract met opties tot terugkomen en als je inderdaad vrij zeker bent in Nederland na een tijd weer een baan te kunnen krijgen, dan zou ik zeker zeggen dat je meer spijt krijgt van dingen die je niet gedaan hebt dan dingen die je wel gedaan hebt. En er dus voor gaan

Je begint niet helemaal van scratch als je al baanzekerheid en geld om het te bekostigen hebt. De taal zul je ook al wel spreken. Je moet alleen het land een beetje uitvogelen, de cultuur, de mensen, de regels.

Mensen die hier komen met lege zakken en de taal niet spreken. Dat is van scratch beginnen

[RM-rf]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:12:
[...]

Wat me remt is gewoon de afstand en het compleet van scratch beginnen. Het is de onzekerheid die het moeilijk maakt. Noem het verlatingsangst of zoiets?

maar heb je zoveel in je leven nu dat lastig te vervangen is....?
Een Familie-netwerk geeft inderdaad een hoop zekerheid (en heeft ook zeker economische voordelen, het 'netwerk' via familie is een redelijk stabiele contacten-factor) en is eigenlijk het enige dat ik mis, waarbij ik het voordeel heb dat mn vrouw hier geboren heeft en dus al haar familie direkt in de buurt is en ikzelf me zeer goed opgenomen voel door haar familie.


Verder, bepaalde sociale activiteiten, hobby's of en verenigingsleven, kun je overal opstarten en vormt juist een goede methode nieuwe mensen te leren kennen.
Het is dus inderdaad vaak wel zo dat om te slagen ergens waar je weinig mensen kent, je de bereidheid moet hebben om die nieuwe contacten te zoeken, en daaraan 'iets' moet doen (mensen die graag op hun eigen kamertje willen blijven zitten, kunnen imho idd beter niet emigreren, dat kun je het best lekker thuis doen)

[107mb]

niet doen. Als je nu al zo twijfelt en berekenend bezig bent, dan ben je niet geschikt voor dit soort spannende dingen.

[ Voor 8% gewijzigd door 107mb op 29-06-2015 15:28 ]

[koentje115]

doen.

[Firesphere]

107mb schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:26:
niet doen. Als je nu al zo twijfelt en berekenend bezig bent, dan ben je niet geschikt voor dit soort spannende dingen.

Zoals een aantal anderen hier, lees je mijn "twijfels" alsof ik twijfel over of ik't wel aan zou kunnen o.i.d.
Mijn "twijfels" zijn dat ik nog niet genoeg zekerheid heb op dit moment om echt definitief te kunnen beslissen.

Daarnaast, is die "2 jaar" natuurlijk niet dat ik al twee jaar er over nadenk, maar een aantal keer eerder had ik een dergelijke kans, en heb ik getwijfeld, maar waren de banden die ik hier in Nederland had sterker. Die banden zijn nu allemaal zo goed als weggevallen.

[RM-rf]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 15:40:
[...]

Mijn "twijfels" zijn dat ik nog niet genoeg zekerheid heb op dit moment om echt definitief te kunnen beslissen.

het spijt me, maar 'zekerheid' is volledig een subjectief gevoel...

vergelijk het bv met het op een hoge duikplank staan... als je dan de hele tijd gaat nadenken hoe 'zeker' je wel niet bent, sta je voor je het weet nog steeds twee jaar later met bibberende knietjes bovenaan.

Terwijl het voornaamste wat je moet doen gewoon naar voren kijken is, diep ademhalen en de sprong aangaan.

(Inderdaad moet je wel eventjes checken of er wel genoeg water in het zwembad staat, helemaal blind moet je niet springen, maar zoals je het stelt, is het zeker dat je een baangarantie daar hebt, dus een 'vangnet' heb je er iig ... de voornaamste vraag is of je qua nieuwe omgeving en andere mensen kan 'acclimitaseren' of of je heimwee zou kunnen krijgen).

Nogmaals, het is geen slechte keuze om het niet te doen... Als je daarvoor goede gronden hebt moet je het ook afwijzen... enkel dat 'hinken op twee benen' is vaak iets dat vooral jezelf in de weg zit;
Omdat deze plannen hebben, maar ze nooit kunnen of willen realiseren, je misschien zou kunnen afhouden van het maken van andere plannen, die wel realistischer zijn voor jou.

Als je het wel wil weten, maar angst hebt voor het 'vastleggen', kun je, zoals velen hier overwegen gewoon eens proberen hoe het is om er een paar weekjes op vakantie te gaan.

[ Voor 6% gewijzigd door RM-rf op 29-06-2015 15:58 ]

[Firesphere]

Een "werkvakantie" o.i.d. is inderdaad wel een goed idee. Gewoon eens ervaren en dan verder kijken.

[Sissors]

Niet doen. Of wel.

Maar itt een hoop andere hier ga ik je echt niet blindelings adviseren het te doen. En sorry, maar clichés zoals dat je alleen spijt hebt van die dingen die je niet hebt gedaan, is uiteraard pure onzin. Als jij daar simpelweg na een paar maanden ongelukkig bent, dan heb je echt wel spijt van dat besluit. En hoewel je uiteraard weer terug kan komen, is dat uiteindelijk onder de streep dan geen goed idee geweest.

Om het even ter referentie vanuit mijn perspectief te bekijken: Ik zelf zou in Cambridge en de VS (Texas) zeer waarschijnlijk probleemloos een baan kunnen krijgen via mijn hobby: Oftewel echt van mijn hobby mijn werk maken . Vraag voor mij is dan hoe lang het nog mijn hobby is, dus daarom is het eigenlijk sowieso al een beetje naar plan B gegaan als mijn huidige werk problemen zou gaan geven.

Dan verder: Ik heb liever een oceaan tussen mij en Gambieter, dus dat streep Cambridge weg . (Nee geintje, meer dat ik niet het nut in zie van naar Engeland verhuizen, wat hebben ze daar wat ik hier niet heb). Nu is Texas een ander verhaal, daar hebben ze bijvoorbeeld zon . Goede kans ook dat ik daar (uiteindelijk) beter betaald krijg. Maar laten we wel wezen, we hebben het in Nederland over het algemeen ook niet slecht (als je dat wel hebt, is het ernstig te betwijfelen of het beter voor je wordt in de VS). Onder de streep vraag ik me dan voor mij persoonlijk af of ik gelukkiger daar zou zijn, dan hier. Ik denk dat ik dat niet zal zijn, misschien ook wel niet minder gelukkig hoor, maar dan is het voor mij geen reden om te verhuizen. Dit kan natuurlijk voor jou anders zijn! Dat is het persoonlijke eraan, waardoor niemand jou kan vertellen wat het beste voor je is .

Dan als laatste: Geneuzel over goed voor je CV, carriere, etc. Ook dat is een persoonlijk iets. Maar gezien je dit kan overwegen ga ik ervanuit dat je niet heel krap bij kas zit. En dan is tenzij je levensdoel is om hard carriere te maken en heel veel te verdienen, mijn mening: Who cares. Sowieso ik weet niet of het uberhaupt waar is, maar voor mij zou de vraag dus zijn of je daar gelukkiger bent, niet of je daarna wat meer geld verdient als je terugkeert.

[Xecuter NL]

Heb zelf in NZ gewerkt in 2007-2008 en er wonen 2 van mijn beste maatjes (Nederlanders). Daarnaast heb ik ook een jaar in San Francisco gezeten.

Beide jaren zijn me erg goed bevallen en echte levenservaringen geweest. Als je de kans hebt, ga! En weet je ook nog binnen je eigen vakgebied, waar je verder in wil door groeien, een baan te vinden: ga!

Ik ben uiteindelijk terug gegaan naar NL om een carrière switch te maken welke lastig was aldaar (HBO hotelschool wordt niet overal zo breed begrepen als in NL).

NZ is een land voor mensen die ervan houden buiten te leven, actief te zijn en het minder ophebben met technologie (internet is er poeptraag bijvoorbeeld, maar dat is nogal gauw buiten NL). Ook huizen zijn van mindere kwaliteit en op culinair gebied is het ook niet erg uitdagend. Maar zoals gezegd, als je van buiten leven houdt en in het weekend graag gaat kiten, varen, vissen, bergen beklimmen, snowboarden, duiken en tripjes wilt maken naar het zuidereiland (of noorder afhankelijk waar je zit) dan zit je goed! Ook tripjes maken naar Australie is fantastisch!

Die vrienden van me kan ik je altijd in contact mee brengen (founders van http://www.internships.co.nz/).

Weet wel dat een relatie op afstand niet werkt door de regel genomen. Dus laat dat je enige twijfel factor zijn en denk daar goed over na.

Succes met de keuze!

[ Voor 1% gewijzigd door Xecuter NL op 29-06-2015 17:00 . Reden: typo ]

[Firesphere]

Xecuter NL schreef op maandag 29 juni 2015 @ 16:59:
Weet wel dat een relatie op afstand niet werkt door de regel genomen. Dus laat dat je enige twijfel factor zijn en denk daar goed over na.

Succes met de keuze!

De enige relatie die ik heb is met vrienden hier. Familie o.i.d. is voor mij irrelevant.

[Xecuter NL]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 17:00:
[...]

De enige relatie die ik heb is met vrienden hier. Familie o.i.d. is voor mij irrelevant.

Echte vrienden blijven ook op lange afstand echte vrienden. Man, dan ik had alweer in het vliegtuig gezeten in jouw geval

[Firesphere]

Ja, de baan zelf moet natuurlijk eerst rond zijn he Ik ga er niet heen voordat dat geregeld is

Even in perspectief voor iedereen die zegt "je twijfelt al 2 jaar?!", ik heb (nu pas) serieus de stap genomen om aan te geven bij dat bedrijf wel te willen werken, dus vandaar nu pas mijn vraag hier.

[JBplap]

Sissors schreef op maandag 29 juni 2015 @ 16:54:
En sorry, maar clichés zoals dat je alleen spijt hebt van die dingen die je niet hebt gedaan, is uiteraard pure onzin. Als jij daar simpelweg na een paar maanden ongelukkig bent, dan heb je echt wel spijt van dat besluit.

Je begrijpt hem verkeerd.
Het is niet dat je geen spijkt kunt hebben van iets wat je wel doet.

Het gaat erom dat je beter spijt kunt hebben van iets dat je wel gedaan hebt, dan spijt van iets wat je niet gedaan hebt.

Als het na maanden echt niks voor je is, dan weet je dat en kun je het afsluiten.
Als je het niet gedaan hebt blijf je je hele leven afvragen 'Wat als?'
En dat knaagt veel harder aan je dan een verkeerde stap gezet hebben en weer terug naar het oude te gaan (wat je dan ook meer kunt waarderen).

[gambieter]

Sissors schreef op maandag 29 juni 2015 @ 16:54:
Dan verder: Ik heb liever een oceaan tussen mij en Gambieter, dus dat streep Cambridge weg . (Nee geintje, meer dat ik niet het nut in zie van naar Engeland verhuizen, wat hebben ze daar wat ik hier niet heb).

offtopic:
Geloof me, de arrogantie in Cambridge zorgt voor een stevige muur tussen Cambridge en Norwich . En weet je wat ze hebben in Engeland: britse ponden, geen euro's

[Sissors]

JBplap schreef op maandag 29 juni 2015 @ 17:48:
[...]

Je begrijpt hem verkeerd.
Het is niet dat je geen spijkt kunt hebben van iets wat je wel doet.

Het gaat erom dat je beter spijt kunt hebben van iets dat je wel gedaan hebt, dan spijt van iets wat je niet gedaan hebt.

Als het na maanden echt niks voor je is, dan weet je dat en kun je het afsluiten.
Als je het niet gedaan hebt blijf je je hele leven afvragen 'Wat als?'
En dat knaagt veel harder aan je dan een verkeerde stap gezet hebben en weer terug naar het oude te gaan (wat je dan ook meer kunt waarderen).

Tja daar kan ik me in vinden als we het hebben of je zit te twijfelen of je echt niet nog een keertje een parachute sprong wil maken. Voor zoiets als dit vind ik het te simplistisch. Zo kan je alles wel 'moeten' doen.

Xecuter NL schreef op maandag 29 juni 2015 @ 17:01:
[...]


Echte vrienden blijven ook op lange afstand echte vrienden. Man, dan ik had alweer in het vliegtuig gezeten in jouw geval

Voor jou, en eigenlijk de andere die het zo makkelijk zien: Waarom zit je daar dan niet? Waarom ben je niet aan het solliciteren dan in NZ?

[Toasterlabs]

Als iemand die in dezelfde situatie gezeten heeft (Jaren geleden): Doen!

Ik ben van Belgie naar Ierland, naar UK, naar Ierland en nu naar San Francisco gegaan. Uiteindelijk zal ik met mijn vrouw in Nederland belanden (geval dat, als er kinderen komen zij dichter bij de familie wilt zijn).

Ja het is geweldig voor je CV e.d. maar dat is niet het belangrijkste. Wat je er uit haalt is persoonlijke groei. En vergelijk een vakantie (zelfs een working holiday) niet met effectief ergens gaan wonen. Op vakantie is alles geweldig. Als je er gaat wonen is alles de eerste 6 maanden geweldig, daarna realiseer je dat er enorm grote verschillen zijn en je toch wel dingen van thuis enorm mist. Het kan zelfs enorm gaan tegenzitten. Na ongeveer een jaar of twee zijn dingen wat mee gestabiliseerd.

Je moet opnieuw beginnen, je gaat enorme stress ervaren maar tevens enorm veel plezier. Makkelijk? Absoluut niet! Geweldige ervaring? Er is geen mooiere... Weten dat je naar een plak kan verhuizen waar je niemand kent en niets (nouja, vergeleken met waar je van komt dan) vanaf weet, en er toch positief uitkomen is onbeschrijfbaar.

Ik kan het aan iedereen aanraden om te ervaren. Als je de kans hebt, absoluut doen!

[Zygapophysis]

Sissors schreef op maandag 29 juni 2015 @ 18:33:
[...]

Tja daar kan ik me in vinden als we het hebben of je zit te twijfelen of je echt niet nog een keertje een parachute sprong wil maken. Voor zoiets als dit vind ik het te simplistisch. Zo kan je alles wel 'moeten' doen.


[...]

Dat zie ik anders. Je moet uiteraard niet "alles" doen, maar er valt zeker iets zeggen om dingen te doen die je heel mooi/leuk/interessant lijken, maar waar je over twijfelt.

Wat hier mooi bij aansluit: http://www.theguardian.co...five-regrets-of-the-dying

"This was the most common regret of all. When people realise that their life is almost over and look back clearly on it, it is easy to see how many dreams have gone unfulfilled. Most people had not honoured even a half of their dreams and had to die knowing that it was due to choices they had made, or not made. Health brings a freedom very few realise, until they no longer have it."

Voor jou, en eigenlijk de andere die het zo makkelijk zien: Waarom zit je daar dan niet? Waarom ben je niet aan het solliciteren dan in NZ?

In mijn ervaring zijn de belangrijkse redenen van mensen om de stap NIET te wagen 1) geen uitzicht op werk daar (zeker NZ, Canada, etc kom je heel moeilijk binnen zonder al een baan te hebben daar) en 2) gebonden aan familie / partner (partner wilt niet mee, er zijn al kinderen het spel die je uit hun vertrouwde omgeving moet halen, etc)

Beide zijn voor de TS niet van toepassing, dus ik snap het de aanmoedigingen volkomen. Bovendien, wat is het worst case scenario? Je woont er enkele maanden, komt er achter dat het niks is, je verhuist weer terug. Nieuwe baan is blijkbaar niet zo'n probleem. Nieuw huurhuis lukt dan ook wel. Weet je zeker dat emigreren niets voor jouw is en ben je een ervaring rijker en een illusie armer. Heeft je hooguit een paar 1000 euro gekost. Lijkt mij een te overzien risico (gezien de waarschijnlijke financiele situatie van de TS).

Zelf woon ik al enkele jaren niet meer in NL. Het is uiteraard wennen en je moet je best doen om te integreren en een leven op te bouwen. Maar het is zeker een verrijking, je referentiekader wordt groter zeg maar.

[Blue-eagle]

@TS: In Auckland toevallig?

Anyway: Gewoon doen. Vrienden komen en gaan, en die komen sowieso in NZ. Je huidige vrienden komen daar vast ook wel, want NZ is zo'n beetje vakantiebestemming #1 lijkt mij.

Zelf kan ik ook naar NZ voor een baan. Recentelijk besloten dat niet te doen omdat mijn vriendin de komende anderhalf jaar nog niet mee kan ivm. haar studie. Daarna wel. Daarna gaan we samen die kant op.

Het enige grote nadeel voor mij, als nerd, is dat NZ een klote trage internetverbinding schijnt te hebben. Snelheden zijn vaak prima, maar latency schijnt dan weer klote te zijn. Dat kan irritant zijn

Maar echt, NZ is het mooiste land ter wereld. De mensen zijn bizar vriendelijk. Als je de kans krijgt te vertrekken zou ik dat echt direct aangrijpen.

[Roenie]

Ga gewoon. Je kunt toch ook weeer terug komen als het niets is. Het is toch niet dat je je verplicht daar x jaar te blijven? En dan nog, je kunt veranderen. Je weet nooit hoe zaken lopen. Het enige dat je wel weet is dat je er naar toe kunt. Dus kom op: actie

[Firesphere]

Blue-eagle schreef op maandag 29 juni 2015 @ 21:35:
@TS: In Auckland toevallig?

Wellington in mijn geval

Anyway: Gewoon doen. Vrienden komen en gaan, en die komen sowieso in NZ. Je huidige vrienden komen daar vast ook wel, want NZ is zo'n beetje vakantiebestemming #1 lijkt mij.

Zelf kan ik ook naar NZ voor een baan. Recentelijk besloten dat niet te doen omdat mijn vriendin de komende anderhalf jaar nog niet mee kan ivm. haar studie. Daarna wel. Daarna gaan we samen die kant op.

Het enige grote nadeel voor mij, als nerd, is dat NZ een klote trage internetverbinding schijnt te hebben. Snelheden zijn vaak prima, maar latency schijnt dan weer klote te zijn. Dat kan irritant zijn

Maar echt, NZ is het mooiste land ter wereld. De mensen zijn bizar vriendelijk. Als je de kans krijgt te vertrekken zou ik dat echt direct aangrijpen.

Ja, ik zou't aangrijpen, ik ben gewoon nog iets te onzeker van mezelf helaas

[Sissors]

Zygapophysis schreef op maandag 29 juni 2015 @ 21:11:
[...]


Dat zie ik anders. Je moet uiteraard niet "alles" doen, maar er valt zeker iets zeggen om dingen te doen die je heel mooi/leuk/interessant lijken, maar waar je over twijfelt.

Wat hier mooi bij aansluit: http://www.theguardian.co...five-regrets-of-the-dying

"This was the most common regret of all. When people realise that their life is almost over and look back clearly on it, it is easy to see how many dreams have gone unfulfilled. Most people had not honoured even a half of their dreams and had to die knowing that it was due to choices they had made, or not made. Health brings a freedom very few realise, until they no longer have it."

Punt wat ik mis: Is het dan de droom van TS om het te doen? Als dat het geval is: DOEN! Maar als ik na mezelf kijk (ik kan moeilijk weten wat TS wil), dan is het helemaal niet mijn droom om daar te werken. De voordelen die eerder genoemd zijn van NZ zijn een goede reden om daar eens een mooie vakantie door te brengen, niet om er te leven.

[...]


In mijn ervaring zijn de belangrijkse redenen van mensen om de stap NIET te wagen 1) geen uitzicht op werk daar (zeker NZ, Canada, etc kom je heel moeilijk binnen zonder al een baan te hebben daar)

Dat vind ik beetje zwak excuus als je kijkt hoe enthousiast sommige (een hoop) hier erover zijn. Ja het zal niet (altijd) makkelijk zijn, maar als je het echt zo geweldig vindt om naar een ander land te emigreren, dan moet je gewoon hard gaan zoeken nu en ervoor gaan. Zoals je eerder schreef (kopieerde): die droom volgen.

en 2) gebonden aan familie / partner (partner wilt niet mee, er zijn al kinderen het spel die je uit hun vertrouwde omgeving moet halen, etc)

Dat is uiteraard een valide reden.

Bovendien, wat is het worst case scenario? Je woont er enkele maanden, komt er achter dat het niks is, je verhuist weer terug. Nieuwe baan is blijkbaar niet zo'n probleem. Nieuw huurhuis lukt dan ook wel. Weet je zeker dat emigreren niets voor jouw is en ben je een ervaring rijker en een illusie armer. Heeft je hooguit een paar 1000 euro gekost. Lijkt mij een te overzien risico (gezien de waarschijnlijke financiele situatie van de TS).

Ik gok wel een hoop meer dan een paar duizend, plus een redelijke tijd flink ongelukkig waarschijnlijk. Ik wil echt niet zeggen dat je elk risico per sé moet vermijden in je leven, maar dit lijkt me wel een erg rooskleurige omschrijving van hoe het gaat als je het helemaal niks blijkt te vinden.

[Milmoor]

Wellington is een mooie stad, NZ is een mooi, modern land. Vrienden is inderdaad een issue, die achterlaten is niet fijn. Er zijn daar best veel toeristen/backpackers waardoor je goed kans hebt nieuwe contacten te leggen. Dat is soms wel vluchtig, maar je vermaakt je tenminste wel terwijl je langere termijn contacten legt.

[Derecho]

Na ruim 5jaar meelezen op tweakers wil ik ook mijn steentje eens bijdragen, voor de gelegenheid :-)

Als je enkel wilt verhuizen voor een job, dan lijkt het me belangrijk om ook de volgende vragen te stellen.

Leent je karakter zich leent tot de grote stap. Wil je persoonlijke verrijking of voel je geografisch beperkt in Nederland? Ben je van nature avontuurlijk aangelegd of heb je last met nieuwe situaties? Kun je omgaan met eenzaamheid? Kun je gemakkelijk nieuwe vrienden maken?

Zelf ben ik van Belgie via Nederland (3jaar), Dubai (1j) uiteindelijk in Schotland beland (bijna 5j). Ik heb er nog geen enkel moment spijt van, al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat verhuizen steeds moeilijker wordt met het ouder worden. Hoe je het draait of keert, de eerste maanden in het nieuwe land kunnen behoorlijk eenzaam zijn. Het duurt nu eenmaal ettelijke tijd voor je een nieuwe sociale kring opgebouwd hebt. Maar eens je een beetje ingeburgerd bent, is het leven een feest, met geweldige culterele ontdekkingen, persoonlijke verrijkingen, culinaire avonturen. Je leert meer kritisch te denken en je krijgt meer inzicht in andere culturen en "de menselijke aard". Bovendien zul je ook op termijn je eigen land meer weten te apprecieren.

[gambieter]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 21:55:
Wellington in mijn geval

Vind je vliegen onprettig, dwz turbulentie e.d.? Dan is Wellington een slechte plek, veel wind en zoals een Kiwi me vertelde, rechtuit landen doen ze daar niet aan, het vliegtuig staat altijd scheef en doorstarts horen erbij . Zie ook http://www.stuff.co.nz/do...indy-is-Wellington-really

[Firesphere]

Nope, vliegen interesseert me geen hol, het is een manier om van A naar B te komen. Turbulentie enzo doet me niet zoveel.

Derecho schreef op maandag 29 juni 2015 @ 22:24:
Na ruim 5jaar meelezen op tweakers wil ik ook mijn steentje eens bijdragen, voor de gelegenheid :-)

Als je enkel wilt verhuizen voor een job, dan lijkt het me belangrijk om ook de volgende vragen te stellen.

Leent je karakter zich leent tot de grote stap. Wil je persoonlijke verrijking of voel je geografisch beperkt in Nederland? Ben je van nature avontuurlijk aangelegd of heb je last met nieuwe situaties? Kun je omgaan met eenzaamheid? Kun je gemakkelijk nieuwe vrienden maken?

Zelf ben ik van Belgie via Nederland (3jaar), Dubai (1j) uiteindelijk in Schotland beland (bijna 5j). Ik heb er nog geen enkel moment spijt van, al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat verhuizen steeds moeilijker wordt met het ouder worden. Hoe je het draait of keert, de eerste maanden in het nieuwe land kunnen behoorlijk eenzaam zijn. Het duurt nu eenmaal ettelijke tijd voor je een nieuwe sociale kring opgebouwd hebt. Maar eens je een beetje ingeburgerd bent, is het leven een feest, met geweldige culterele ontdekkingen, persoonlijke verrijkingen, culinaire avonturen. Je leert meer kritisch te denken en je krijgt meer inzicht in andere culturen en "de menselijke aard". Bovendien zul je ook op termijn je eigen land meer weten te apprecieren.

Echt mooi om te horen. Ik ben vrij gesloten qua persoonlijkheid, maar dit soort reacties zijn wel diegene die me langzaam over de streep trekken

[ Voor 86% gewijzigd door Firesphere op 29-06-2015 22:50 ]

[Zygapophysis]

Sissors schreef op maandag 29 juni 2015 @ 21:56:
[...]

Punt wat ik mis: Is het dan de droom van TS om het te doen? Als dat het geval is: DOEN! Maar als ik na mezelf kijk (ik kan moeilijk weten wat TS wil), dan is het helemaal niet mijn droom om daar te werken. De voordelen die eerder genoemd zijn van NZ zijn een goede reden om daar eens een mooie vakantie door te brengen, niet om er te leven.

Dat hangt er een beetje vanaf hoe je droom interpreteert. Het moraal van het stuk dat quote is denk ik breder. Niet je dromen waarmaken in de zin van, altijd op safe spelen, dingen (niet) doen omdat het van je verwacht wordt door je omgeving. Of de risico's het waard zijn is iets dat de TS alleen zelf kan bepalen.

Dat vind ik beetje zwak excuus als je kijkt hoe enthousiast sommige (een hoop) hier erover zijn. Ja het zal niet (altijd) makkelijk zijn, maar als je het echt zo geweldig vindt om naar een ander land te emigreren, dan moet je gewoon hard gaan zoeken nu en ervoor gaan. Zoals je eerder schreef (kopieerde): die droom volgen.

Hoe enthousiast iemand voor iets is en welke offers iemand bereid is te maken hangt sterk af van de haalbaarheid van het doel. Wanneer je geen beroep uitoefent dat daar gewild is krijg je geen visum. Dan kan je je natuurlijk laten omscholen in Nederland. Maar wanneer je deze redenering voortzet is alles, altijd haalbaar als je het maar echt wilt. Waaruit voortvloeid dat het opgeven van familie er partner ook prima moet kunnen, je bent namelijk blijkbaar zo enthousiast. Maar uit jou reactie blijkt dat je dit wel een valide reden vindt om iets niet te doen.

Het is denk ik een kosten/baten analyse. Je kan het prima fanatasctisch vinden/lijken om in NZ te wonen, wilt niet zeggen dat je er alles voor over moet hebben. Zeker als waar je nu bent ook niet verkeert is. Kleine obstakels zijn nu eenmaal makkelijker te overwinnen.

Ik gok wel een hoop meer dan een paar duizend, plus een redelijke tijd flink ongelukkig waarschijnlijk. Ik wil echt niet zeggen dat je elk risico per sé moet vermijden in je leven, maar dit lijkt me wel een erg rooskleurige omschrijving van hoe het gaat als je het helemaal niks blijkt te vinden.

Wat versta je onder "een hoop meer" ? Je zegt "ik gok", maar kan je aangeven waarom je mijn inschatting te rooskleurig vindt?

[Sissors]

Omdat je voor een paar duizend nauwelijks in je regio kan verhuizen zolang je niet alles zelf doet. Nu kan dat als je in je regio verhuist, maar als je naar NZ verhuist, heb je weinig keuze. En dan terug. En zaken als vliegtickets, die tegenwoordig meevallen, maar als we het over een paar duizend hebben gaat dat wel significant zijn.

Wat betreft beroepen: Uiteraard heb je een punt, als je hier gewoon een goede systeembeheerder bent wordt het lastig. Voor developers zal het vaak wel een realistische optie zijn als ze het willen. Daarnaast wat je zegt: het is een afweging, eentje die heel erg afhangt van persoon tot persoon. Voor sommige zal het een geweldige keuze zijn, voor andere absoluut niet. En als hij een vraag stelt op een forum lijkt het me logisch dat we met plussen en minnen komen, en dingen voor hem om af te wegen. Echter degene die zonder enige reservatie zeggen: Dat moet je in ieder geval zonder twijfel doen, daar ben ik het simpelweg niet mee eens. Dat is aan TS (En dan bedoel ik niet dat we hem moeilijk kunnen dwingen, wat we ook niet kunnen, maar dat we ook die afweging niet voor hem kunnen maken).

[Ardana]

Even een tegengas:

Wat hoop je daar te vinden wat je hier niet hebt?

Ik ken je niet, maar als ik een beetje een beeld van je heb van hier op GoT, dan zie ik je toch niet als ultiem buitenmens die actief gaat lopen kiten, surfen, bergbeklimmen etc. etc.

Als je voor jezelf niet duidelijk hebt wat je daar te zoeken hebt, heb je daar dus niks te zoeken.

[Ijsklont]

Ik zou zeggen ga je gevoel na, twijfel je stel dan jezelf de vraag waar jij het fijnste voelt?

Zo heb ik twee jaar geleden de keuze gemaakt om een kans in het buitenland af te blazen (Ik was toen aan het backpakken in het betreffende land en had geen baan op dat moment in NL), maar ik was toen toch terug naar NL gekomen vanwege mijn vrienden.

Nu heb ik een fantastische baan, inmiddels ook een eigen huis. Als ik nu terug kijken blijf ik geen spijt houden van die beslissing, het enigste waar ik wel regelmatig nog aan denk is de bekende 'wat als....'.

Wat ik ermee wil zeggen, je kan wel vragen aan andere wat die zouden doen en daaruit je beslissing maken. Maar je kunt beter je eigen gevoel achteraan gaan ook al is dat erg moeilijk.

Suc6 met je beslissing!

[Xecuter NL]

Sissors schreef op maandag 29 juni 2015 @ 18:33:
[...]

Voor jou, en eigenlijk de andere die het zo makkelijk zien: Waarom zit je daar dan niet? Waarom ben je niet aan het solliciteren dan in NZ?

Been there done that. Als je verder geen verplichtingen hebt zoals een huis of een relatie en je twijfelt is er niks in de wereld wat je tegen zou moeten houden en "had ik het dus al lang gedaan" en dat heb ik dus ook al 2 keer eerder gedaan. Ik heb de ervaring, dus daarom mijn advies.

[Blue-eagle]

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 21:55:

[...]

Ja, ik zou't aangrijpen, ik ben gewoon nog iets te onzeker van mezelf helaas

Dat is een feit voor iedereen. Iedereen die naar de andere kant van een planeet emigreert is daar onzeker over. Veel mensen hebben dan ook nog eens veel meer om rekening mee te houden: familie, relatie, kinderen. Jij hebt het in vele opzichten enorm makkelijk: je hebt vrijheid, en dat mag vooral als een positief ding zien.

Jij ziet waarschijnlijk ook dat de jaren tegenwoordig sneller voorbij lopen. Je bent zo weer een week verder. En dan een maand. Vervolgens is het opeens einde zomer. En toen was het weer kerst, nieuwjaar, en oh... alweer lente. Time flies. Je wordt er niet jonger op.

Is het niet veel enger om te bedenken dat je zo'n 40er gaat worden die al 15 jaar voor dezelfde baas werkzaam is? Kansen krijg je, die moet je alleen aangrijpen. "At least I tried" is dan het ergste resultaat. Dat is eindeloos beter dan over enkele decennia bedenken: "What if...?"

[Brilsmurfffje]

Wat ik een beetje mis in het hele verhaal is het aandeel van je vriendin, gaat ze met je mee? Weet ze dat je deze stap overweegt?

Verder zou ik je aanraden om er eens heen te gaan in onze zomer, als het daar dus winter is. Is het dan allemaal nog steeds zo leuk?

[Dima_2005]

Zoals ik het lees: je vindt afstand en vrienden/katten enorm belangrijk. Dan zal jij je niet lekker vinden als je zou verhuizen.

Zelf hoop ik binnenkort te emigreren om in het buitenland te gaan werken. Maar dat is een bewuste keuze die ik 2 jaar geleden gemaakt heb. Ik wil werken in een land waar er opportuniteiten zijn, in een land waar je comfortabel kan leven (qua geld) en vooral in een land waar er geen haat is tegen de hard-werkende mens (in tegenstelling tot zo goed als heel West-Europa).
Om die reden hoop ik naar UAE te kunnen verhuizen. Dit zal zeker lukken, vraag is hoe snel het me lukt.

Waarom wil ik dit doen? Familie, vrienden, ... Ik besef heel goed dat ik die zal verlaten. Maar ik besef ook dat ik die toch nog soms wel eens zou zien. Maar ik besef ook dat je in het buitenland nieuwe vrienden kan maken. Maar dat is ook de reden waarom ik nu al even geen vaste vriendin heb: ik wil me niet vastbinden, want eens je daar mee begint, beginnen dit soort twijfels.

In ieder geval: je moet vooral kijken naar wat voor jou belangrijk is. Ga je je lekker voelen als je verhuist en zien als een nieuw leuk en spannend leven? Of ga je je slecht voelen omdat je ver bent van vrienden/familie/huisdieren/...?

[Firesphere]

Brilsmurfffje schreef op dinsdag 30 juni 2015 @ 16:46:
Wat ik een beetje mis in het hele verhaal is het aandeel van je vriendin, gaat ze met je mee? Weet ze dat je deze stap overweegt?

Welke vriendin? Ik ben single

Verder zou ik je aanraden om er eens heen te gaan in onze zomer, als het daar dus winter is. Is het dan allemaal nog steeds zo leuk?

Winter ofzo interesseert me niet zoveel, dat hebben we hier ook. Dat de seizoenen daar omgekeerd zijn is wat mij betreft een kwestie van wennen.

Blue-eagle schreef op dinsdag 30 juni 2015 @ 10:43:
[...]

Dat is een feit voor iedereen. Iedereen die naar de andere kant van een planeet emigreert is daar onzeker over. Veel mensen hebben dan ook nog eens veel meer om rekening mee te houden: familie, relatie, kinderen. Jij hebt het in vele opzichten enorm makkelijk: je hebt vrijheid, en dat mag vooral als een positief ding zien.

Jij ziet waarschijnlijk ook dat de jaren tegenwoordig sneller voorbij lopen. Je bent zo weer een week verder. En dan een maand. Vervolgens is het opeens einde zomer. En toen was het weer kerst, nieuwjaar, en oh... alweer lente. Time flies. Je wordt er niet jonger op.

Is het niet veel enger om te bedenken dat je zo'n 40er gaat worden die al 15 jaar voor dezelfde baas werkzaam is? Kansen krijg je, die moet je alleen aangrijpen. "At least I tried" is dan het ergste resultaat. Dat is eindeloos beter dan over enkele decennia bedenken: "What if...?"

Dat is ook wel een beetje wat ik denk, maar ik vind het moeilijk alles achter te laten.

[Ploink]

Firesphere schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:59:
[...]

Mja, ik weet niet of m'n huidige werkgever me direct weer zou aannemen. Zou ik eens met'm over moeten praten geloof ik.

Spreek met jezelf af dat je gaat voor bijvoorbeeld één jaar en dan definitief beslist of je terug gaat of blijft. Je kan dit misschien ook zo met je werkgever afspreken.

Zoals opgemerkt, je kan altijd terug, maar je kan niet altijd heen.
NZ heeft regels wat betreft immigratie en die kunnen veranderen en als je ouder wordt nemen je kansen af. Heb je nu een kans, pak hem dan voordat je de rest van je leven twijfelt of je wel de goede keuze hebt gemaakt.

Heb je twee thuislanden, dan heb je voor de rest van je leven twee mogelijkheden.
Veranderingen in Europa gaan snel en je hebt geen garantie dat het over 20 jaar nog prettig wonen is in Nederland en "when the shit hits the fan" is het fijn als je een alternatief hebt.

[Gadgeteer]

Uit eerdere reacties lees ik dat je het een en ander hebt meegemaakt?
Misschien is dit een mooie kans om een hoofdstuk af te sluiten en te beginnen aan iets nieuws?

[Firesphere]

Minor update van mijn kant:
Officiele uitnodiging voor een gesprek via Skype met het development team aan de andere kant van de wereld.

Ik ben doodsnerveus en enorm enthousiast tegelijkertijd.

[kenneth]

Cool man! Succes!

[Blue-eagle]

Firesphere schreef op woensdag 01 juli 2015 @ 15:36:
Minor update van mijn kant:
Officiele uitnodiging voor een gesprek via Skype met het development team aan de andere kant van de wereld.

Ik ben doodsnerveus en enorm enthousiast tegelijkertijd.

Nice! Goed bezig!

[Firesphere]

Nja, ik wist eigenlijk al dat ik die uitnodiging ging krijgen. Maar zwart op wit is natuurlijk altijd net een stap beter dan "eigenlijk wist ik het wel"

[Sand0rf]

Ik heb zelf bijna een half jaar in NZ gewoond, bijna 4 maanden stage en daarna nog een flinke vakantie. Het is een prachtig land met een hele goede mentaliteit. Ik heb ook totaal geen spijt van die keuze toen en zou het zo weet doen. Het enige wat je op een gegeven moment wel op gaat breken is vooral het tijdverschil. Door de 12 uur verschil in de zomer is het heel moeilijk om 'live' (Skype, telefoon etc) te communiceren met Nederland. Of je bent aan het werk (als het avond is hier en iedereen vrij is) of Nederland is aan het werk/studie (Als het avond in NZ is). Ik had gelukkig een heel relaxte baas die het niet uitmaakte dat ik Skypte op het werk maar ik kan me voorstellen dat er een hoop zijn die dat niet willen.

Als NZ wat meer in een Europese tijdzone ligt zou ik zeker kijken of ik die kant op zou kunnen maar nu niet (ook omdat mijn vriendin haar moeder en paarden niet kan achterlaten )

[Valandil]

Beter spijt van de dingen die je hebt gedaan dan spijt van dingen niet je niet hebt gedaan.

[filosofem]

Waren zijn laatste woorden terwijl hij van een berg afsprong...

[ScuL]

Martijn19 schreef op zondag 28 juni 2015 @ 16:40:
Zit er zelf ook sterk aan te denken om na mijn studie uit Nederland weg te gaan, ben nu voor langere tijd aan het reizen en de wereld is zoveel interessanter dan op 1 plek blijven zitten.

Dit, 100%. Het leven is TE KORT om je te beperken tot 1 land. Deze aardbol is gigantisch, er zijn zo veel mogelijkheden en afhankelijk van hoe jij in het leven staat bepaal je zélf je wereld.

Ik heb tot mijn 28e in Nederland gewoond, daarna kreeg ik een baanaanbod in Engeland en heb ik bijna 6 jaar in de buurt van Londen gewoond met veel plezier.

Daar ben ik een prachtige Nieuw-Zeelandse dame tegen gekomen, en na enige tijd samenwonen & getrouwd te zijn hebben we de beslissing genomen naar haar thuisland te vehruizen.
Sinds zo'n 6 weken woon ik nu dus in Auckland.


Een baanaanbod in NZ is als een ticket uit de loterij en na het doorlezen van deze 4 pagina's kan ik niet anders dan concluderen dan dat je niets te verliezen hebt om het uit te proberen.

Firesphere schreef op maandag 29 juni 2015 @ 14:54:
[...]


Dat is waar het bij mij ook zo de twijfel veroorzaakt. Het is zo tyfus ver weg en zo'n beetje alles is nieuw.

Ja het is een pokke-eind weg, dat vond ik zelf ook het moeilijkste. Toen ik in de UK woonde zag ik mijn ouders om de 2 maanden, nu waarschijnlijk om het jaar.. en ja dat is flink klote.
Vrienden heb ik (en had ik) toch al over de hele wereld, en die blijven, bovendien heb ik hier veel nieuwe vrienden leren kennen via mijn vrouw.

Ik kan je 1 ding zeggen, ik ben in zo'n 60 landen geweest en Nieuw-Zeeland is verreweg het meest Europese land buiten Europa. Er wordt altijd gedacht dat een broertje is van Australië maar dat vind ik persoonlijk niet waar, Australië is veel Amerikaanser dan NZ. De mensen hier zijn daadwerkelijk down to earth, makkelijk in de omgang en je kunt hier gewoon veel meer leuke dingen doen dan in Nederland.

Xecuter NL schreef op maandag 29 juni 2015 @ 16:59:
NZ is een land voor mensen die ervan houden buiten te leven, actief te zijn en het minder ophebben met technologie (internet is er poeptraag bijvoorbeeld, maar dat is nogal gauw buiten NL). Ook huizen zijn van mindere kwaliteit en op culinair gebied is het ook niet erg uitdagend.

Wat betreft het culinaire gebeuren, sinds 2007 is er een HOOP veranderd. Auckland is gigantisch populair met allerlei "craft" brouwsels van bier tot zelfgemaakte cola, food trucks en allerlei foodie festivals. Er zijn alleen in mijn wijk al 50 verschillende restaurants (waaronder 1 Nederlandse ) om uit te kiezen.
Als je op het platteland zit zijn je keuzes wat beperkter.

Blue-eagle schreef op maandag 29 juni 2015 @ 21:35:
Het enige grote nadeel voor mij, als nerd, is dat NZ een klote trage internetverbinding schijnt te hebben. Snelheden zijn vaak prima, maar latency schijnt dan weer klote te zijn. Dat kan irritant zijn

Niet meer. Sinds een jaar of 2 is men begonnen met de uitrol van UFB (Ultra-Fast-Broadband) in de grote steden. Ik heb hier thuis UFB met een 200mbit/200mbit verbinding.
Als ik vanuit Nederland download haal ik 1.5MB/s vanaf mijn thuis server wat gezien de afstand vrij goed is.
Ping is wel een hel, ik ping 282 naar mijn server en dat is het absolute minimum, .. maar helaas je kunt niet sneller dan snelheid van het licht en het is nou eenmaal 18,000km dat het signaal moet overbruggen.

Succes met de keuze, ik zou niet twijfelen.

[Knakker]

Misschien is juist dat je grote veranderingen 'eng' vindt de grootste reden om het te doen. Je zult erachter komen dat het eigenlijk best meevalt (voor- en nadelen) en die bagage neem je de rest van je leven mee.

Ik heb dichtbij huis gestudeerd, en me met moeite laten overhalen om Erasmus te gaan doen. Dat heeft mijn leven compleet veranderd - hele wereld over gereisd, en werk nu succesvol in het buitenland. Lastig te zeggen hoe het anders was gegaan, maar ik vind het hier fantastisch.

Ik zou ervoor gaan!

[Salvatron]

Zygapophysis schreef op maandag 29 juni 2015 @ 21:11:
[...]


Dat zie ik anders. Je moet uiteraard niet "alles" doen, maar er valt zeker iets zeggen om dingen te doen die je heel mooi/leuk/interessant lijken, maar waar je over twijfelt.

Wat hier mooi bij aansluit: http://www.theguardian.co...five-regrets-of-the-dying

"This was the most common regret of all. When people realise that their life is almost over and look back clearly on it, it is easy to see how many dreams have gone unfulfilled. Most people had not honoured even a half of their dreams and had to die knowing that it was due to choices they had made, or not made. Health brings a freedom very few realise, until they no longer have it."

Daar kan wel een bias bij zitten, en het is makkelijk om in hindsight te zeggen dat je iets had moeten doen terwijl dat op het moment zelf veel problematischer was. Ook is een uitspraak zoals dat je te veel gewerkt hebt dubieus aangezien er geen reden is om aan te nemen dat iemand de jeugd van hun kinderen en het gezelschap van hun partner niet had gemist als die minder hadden gewerkt (ik ken bijv. werklozen die zich totaal niet voor hun kinderen lijken te interesseren). Desondanks geeft het een interessant perspectief om te zien wat dood gaande personen te vertellen hebben, ook al is het nodig om het kritisch te bekijken.

[Dets]

Als ik het zo lees kom je in een gespreid bed, je hebt een baan en kunt voor je zelf zorgen. De rest eromheen is wel te regelen. Een deel van je vrienden verliezen doe je sowieso, hoe plechtig ze ook zeggen dat ze contact houden, op bezoek komen etc. Verder wordt de wereld steeds kleiner door bijv. internet en sneller transport. Oké je gaat geen weekendje op en neer, maar is dat nu echt nodig? Op je nieuwe stek bouw je ook wel weer een sociaal leven op.
Ik zou de ervaring niet willen missen.

[GoldenSample]

Volg dit topic van een afstandje en nu als nog: Nice Firesphere, goed dat je het aan gaat, zoiets zouden meer mensen moeten doen, ook al komt je weer terug in NL na een tijdje, je wordt er een completer mens/persoon van.

[Firesphere]

Dets schreef op zaterdag 04 juli 2015 @ 12:36:
Als ik het zo lees kom je in een gespreid bed, je hebt een baan en kunt voor je zelf zorgen. De rest eromheen is wel te regelen. Een deel van je vrienden verliezen doe je sowieso, hoe plechtig ze ook zeggen dat ze contact houden, op bezoek komen etc. Verder wordt de wereld steeds kleiner door bijv. internet en sneller transport. Oké je gaat geen weekendje op en neer, maar is dat nu echt nodig? Op je nieuwe stek bouw je ook wel weer een sociaal leven op.
Ik zou de ervaring niet willen missen.

Ja, zo'n beetje alles zal zijn geregeld als de formaliteiten voorbij zijn. Maarja, dat is afwachten.

Maar wat dat betreft, ben ik er wel uit. Als alles gaat zoals ik hoop, ga ik emigreren. Nothing left to loose.

[Lim987]

Gezien je omstandigheden (baan in NZ al gevonden; hier een huurhuis dat je zonder verdere zorgen kunt opzeggen), is het een leuke kans voor iemand die er iets voor voelt om tijdelijk ergens anders op de wereld te gaan wonen/werken.
Als je twijfelt, zou ik zeggen: niet doen ("bij twijfel niet inhalen").
Waarom zou je zo nodig aan de andere kant van de wereld een bestaan willen opbouwen. Wat wil je bewijzen. En aan wie?

Ik zou de meerwaarde van dat wonen en werken in het buitenland ook niet te zeer overschatten.
Ook niet wat betreft het "goed staan op je CV". Ik ken weinig mensen op wie dat nou zo'n indruk zou maakt. Een potentiële latere werkgever kan bijvoorbeeld ook concluderen dat je al snel ontevreden bent en dat je je niet goed kunt schikken in de omstandigheden zoals ze zijn en dat je steeds op zoek bent c.q. zal gaan naar nieuwe uitdagingen - kan een reden zijn om niet in zo'n "avonturier" als nieuwe werknemer te investeren. Een nieuwe werkgever weet tenslotte straks alleen dat je, ook in NZ, in staat bleek te zijn je eigen huisvesting en sociale leven te regelen. Nou en? Hij zal het interessanter vinden om te weten wat de kwaliteit was van je werk (of dat nu in Utrecht, Limburg, of Christchurch was).

Als het er om gaat jezelf staande te houden in een andere omgeving, kun je ook van Groningen naar Zeeland verhuizen of zo.
Gewoon tevreden kunnen zijn met wat je eigen leven en omgeving je te bieden heeft, is ook een goede eigenschap.

En je kunt toch ook in je vakanties naar landen reizen waar je nieuwsgierig naar bent?

[Firesphere]

Aannemende dat ik inderdaad ga, wil ik even de volgende punten van je tegenwerpen Lim987:
>Ik twijfel omdat ik bang ben vrienden kwijt te raken. Daar tegenover staat, veel nieuwe mensen ontmoeten en nieuwe vrienden maken. Dus dat is het probleem niet.
>Ik wil helemaal niets bewijzen. Tegenover niemand.
>Ik hoef niets op m'n CV te hebben. Wat een werkgever concludeerd is aan hem/haar, niet aan mij. Wat er op staat daarentegen, is dat ik wereldwijs ben. Met in acht nemende mijn vorige punt.
>Hoe kom je er bij dat ik iets zeg over dat ik ergens heb gewoond, dat dat op mijn CV zou komen? Mijn CV bevat alleen wat relevant is voor een potentiele werkgever. Dus als ik na een maand wordt ontslagen, vermeld ik dat als "ervaring", niet als "werkervaring". Je denkt te plat over werk.
>No fucking way dat ik in Groningen of Zeeland wil wonen, je snapt het hele punt van mijn vraag niet!

En nee, "gewoon tevreden zijn" is niet een eigenschap die ik bezit, dus dat zal ik ook nooit doen.

[Pater]

Wellicht aardig om mijn ervaring te delen hier.

Ik ben vorig jaar in juli door mijn werkgever gevraagd om naar Australië te gaan voor mijn werk (Sydney om precies te zijn). Hoewel ik graag nog in het buitenland wilde werken en ik dus ook meteen ja zei tegen zijn verzoek, moet ik zeggen dat de nachten voor het ondertekenen van het contract mij het angstzweet wel uitbrak. Wat je zelf ook zegt:
- Hoe zit dat met mijn vrienden?
- Ga ik daar mijn draai wel vinden?
- Kan ik überhaupt opschieten met mijn nieuwe collega's?

Een hele simpele vraag die ik mijzelf stelde, was "Wat nou als ik het _niet_ doe?". En ik weet wat het antwoord op die vraag is. Daar zou ik mijn hele leven spijt van hebben, want je gaat altijd terugdenken aan "Stel nou dat ik het gedaan heb?".

Een voordeel is, slavernij is sinds 1863 afgeschaft, dus uiteindelijk kan je altijd terugkomen als het je niet aanstaat. Dat was ook mijn overweging.

Ik zit nu sinds februari van dit jaar in Sydney en ik moet zeggen, het bevalt me goed. Met mijn goede vrienden heb ik nog dagelijks/wekelijks contact via de Whatsapp en met mijn echt goede vrienden Skype ik in het weekend. Ik moet wel zeggen dat na 2 maanden het 'vakantiegevoel' wegtrok en dat ik echt heimwee kreeg. Dat is een hele normale reactie, dat zie je bij elke expat/emigrant. Trust me, als je het gaat doen, ga je ook die dip krijgen. Maar we zijn nu 5 maanden verder en het bevalt me goed. Daarnaast verdien ik genoeg knaken om regelmatig terug te gaan naar Nederland (een retourticket is EUR 1.300,-, ik ben er zelf circa EUR 2.000 per maand op vooruit gegaan).

[dr.lowtune]

Leuk topic, ook maar even een duit in 't zakje doen

Ik zit al een hele tijd, misschien al wel 2 jaar, te "twijfelen"* of ik zal emigreren naar Nieuw Zeeland.

Je bent er kennelijk al lang mee bezig en je kan het idee niet loslaten, dat herken ik. Mijn vriendin en ik hebben dan een regel: doe het.

Ik heb daar een goede baan-mogelijkheid en het is natuurlijk erg veel ervaring en een mooi land. Maar wel aan de andere kant van de wereld.

NZ is erg ver, maar laten we het probleem niet groter maken dan het is. Ook daar hebben ze vliegtuigen en kan je relatief vlot weer in NL zijn.

Daarnaast zit ik nu in een zekere positie. Ik heb werk, een huis en natuurlijk mijn vrienden hier in de buurt. Dat wil ik eigenlijk ook niet zomaar opgeven.

Wel is het zeer waarschijnlijk, dat als ik terug ga, ik "gewoon" weer terecht kan bij m'n huidige werkgever, dus dat is denk ik niet het grootste probleem.

Ben je tevreden met je "zekerheid"? Zo te lezen blijft dat min of meer in tact, dus eigenlijk is dat geen argument om niet te gaan. Vrienden ga je zeker weten verliezen, maar echte vrienden hou je over. Je zal daar ook vrienden maken (waarvan je er een deel bij een eventueel vertrek ook weer gaat verliezen).

Ik zit heel erg te twijfelen. Zijn er hier mensen die vergelijkbare situaties hebben meegemaakt, en gekozen hebben toch te gaan.
Of niet te gaan, en waarom?

Ja, ik werk nu in het verre oosten. Ik heb er voor gekozen om het wél te doen. Overigens daarvoor ook al in het buitenland gezeten. Tussendoor even in NL geweest en toen bedacht dat ik niet meer naar het buitenland zou gaan.....ik zit nu verder weg van NL dan eerst

Familie is voor mij geen issue, die doen er niet toe.

Wat me tegenhoudt zijn vrienden, m'n katten (die ik de reis niet aan wil doen) en afstand.

Familie (als in ouders, zusje, opa) was bij mij wel iets waar ik overheen moest stappen, zeker omdat mijn vader een ongeneeslijke longziekte heeft. Ik heb met ze gepraat over mijn plannen en ze vonden allemaal dat ik het moest doen en me niet moest laten tegenhouden door de boel in NL. Met de rest van mijn familie heb ik niet een enorm hechte band dus dat was geen issue. Onze katten, tja, dat had een enorm probleem kunnen worden, ware het niet dat mijn vriendin hier niet wil wonen, ze woont dus in ons huis met de beestjes. Het nadeel hiervan is dat ik mijn vriendin niet heel veel zie (hierbij moet ik wel zeggen dat ik niet van plan ben om heel lang hier te wonen/werken).

Daarnaast ben ik wel zo, dat ik verandering vaak eng vind. Kleine veranderingen zijn ok, grote verandering is toch wel iets waar ik (te) lang bij stilsta om de gevolgen te willen overzien.

Dit herken ik wel, echter bij mij gaat er dan een knop om waarbij ik na "te lang stilstaan" vanzelf in beweging kom en wel zie wat er komt. Waarschijnlijk praat ik mezelf op die manier aan dat ik de regie over zaken heb (want stel je voor dat ze nu het aanbod intrekken voordat je hebt besloten.., voor mij zou dat als een nederlaag voelen)

Voor iedereen die iets over mijn financiele situatie zegt.... Ik ben daarin ok, weinig te verliezen en ik heb een buffer die eventuele issues kan opvangen. Dat betekend alleen niet, dat ik probleemloos zonder baan een huis (huur of koop) kan betalen.

Prima toch? Toen ik deze stap nam had ik net al m'n spaargeld/buffer in een verbouwing gestopt, dus je hebt al een beter basis dan ik had

>Ik twijfel omdat ik bang ben vrienden kwijt te raken. Daar tegenover staat, veel nieuwe mensen ontmoeten en nieuwe vrienden maken. Dus dat is het probleem niet.

En "echte" vrienden blijven, daar kan je na een tijd binnenstappen en is alles prima. Ik heb er welgeteld 1 overgehouden na mijn eerste buitenlandavontuur, dus het kan er wel redelijk in hakken. Zorg overigens dat je groot genoeg gaat wonen, want echte vrienden komen natuurlijk ook bij je op bezoek

>Ik wil helemaal niets bewijzen. Tegenover niemand.

Je moet dit vooral voor jezelf doen

>Ik hoef niets op m'n CV te hebben. Wat een werkgever concludeerd is aan hem/haar, niet aan mij. Wat er op staat daarentegen, is dat ik wereldwijs ben. Met in acht nemende mijn vorige punt.
>Hoe kom je er bij dat ik iets zeg over dat ik ergens heb gewoond, dat dat op mijn CV zou komen? Mijn CV bevat alleen wat relevant is voor een potentiele werkgever. Dus als ik na een maand wordt ontslagen, vermeld ik dat als "ervaring", niet als "werkervaring". Je denkt te plat over werk.

Ik had de verwachting tijdens mijn eerste buitenlandavontuur dat dat wel serieuze waarde op mijn CV zou hebben. Dat viel redelijk tegen. Het is wel een leuk onderwerp op een sollicitatiegesprek en het zal zeker bij degene die het gesprek afneemt weer interessante vragen naar boven brengen.

En nee, "gewoon tevreden zijn" is niet een eigenschap die ik bezit, dus dat zal ik ook nooit doen.

... dan is het toch duidelijk wat je moet doen, als je nu bij je huidige werkgever op een "zekere positie" zit en je kan bij terugkomst weer "gewoon" bij je huidige werkgever in dienst? Dan heb je toch genoeg redenen om "gewoon tevreden" te zijn?

[dr.lowtune]

Pater schreef op maandag 06 juli 2015 @ 05:41:
Ik moet wel zeggen dat na 2 maanden het 'vakantiegevoel' wegtrok en dat ik echt heimwee kreeg. Dat is een hele normale reactie, dat zie je bij elke expat/emigrant. Trust me, als je het gaat doen, ga je ook die dip krijgen.

* dr.lowtune confirms
The "Expat Wall", we've all hit it.

[Megamind]

dr.lowtune schreef op maandag 06 juli 2015 @ 05:56:
[...]


* dr.lowtune confirms
The "Expat Wall", we've all hit it.

Yup same here. Het is toch een andere wereld, andere leefstijl etc. Na een paar maanden vind je je draai, en begin je juist de dingen die je tegenzaten leuk te vinden of te beseffen dat ze helemaal niet boeien.

Ik heb toen ik jong was ook veel gereisd, in andere landen gewoond etc, en nu naar Canada verhuist. Maar nu er een kleine is bijgekomen merk je opeens dat je leven gewoon "stopt", het even op vakantie gaan oid is er niet meer bij, ik bedoel maar, nu je nog kan doe het gewoon.

En ja cliché, je kan altijd weer terug. Mijn zus woont nu de laatste 1,5 jaar in Australië en die vind het prima daar, maar waarom ook niet, ze is immers pas 26.

[Anoniem: 648219]

Doen man, je krijgt vaak maar 1x zo`n kans. Ik ben zelf 24 en vorig jaar naar de VS gegaan, ik ben nu even terug in NL bij mijn ouders.

Wat ik wel merk is dat, zeker vergeleken met de VS, Nederland erg goed geregeld is. Ik kreeg echter het gevoel dat Nederland minder Nederland werd... Het weer in Californië is altijd lekker, en qua ontwikkeling en innovatie loopt de VS ook echt voor. Als ik u was, zou ik het zeker doen, je gaat veel missen, maar je went aan je nieuwe locatie, ook ik vond grote verandering erg moeilijk, maar ben blij dat ik het gedaan heb.

Wees je ervan bewust dat je altijd terug kan naar je land van herkomst, vooral in Nederland werkt dat vrij gemakkelijk en dat is een pré en biedt zeker mogelijkheden. Denk ook aan je toekomst; in het buitenland gewerkt hebben is altijd voordelig, ook als je in Nederland een baan zoekt. Zo kan ik misschien in de toekomst voor een Nederlandse vestiging werken, waarbij ik wel vaak op zakenbezoek moet in de VS; je woont in je land van herkomst, maar komt wel terug op de plek die je mooi vindt, dit kan voor jou ook het geval zijn wat je misschien niet gaat lukken als je er nooit hebt gewoond!

Succes met je beslissing!

[ex87]

dr.lowtune schreef op maandag 06 juli 2015 @ 05:56:
[...]


* dr.lowtune confirms
The "Expat Wall", we've all hit it.

Inderdaad, hier precies hetzelfde.. Na een maand of 2/3 had ik echt zoiets van oh shit.. Toen een weekendje NL gedaan (wat makkelijk kan vanuit Ierland) en het ging wel weer. Nu een jaar verder, totaal geen spijt meer hoop nieuwe vrienden gemaakt & een hele berg ervaring rijker.

Ik had exact dezelfde twijfels als TS en heb er nooit echt spijt van gehad.

[Kettrick]

TDLR : Ik zeg doen!

Mijn verhaal is gelijk aan wat al meerdere malen voorbij gekomen is in dit topic, zo'n krappe 30 jaar in het noorden gewoond ( Friesland ) en daarna naar Amsterdam vertrokken. Per toeval een australische dame ontmoet die in London woonde en een paar maanden later zelf een contract getekend in Londen . fast forward een paar jaar en we zitten nu samen met twee kids in Sydney ( helaas, New-York ging niet door )

Ik zag mezelf nooit echt als expat, en als ik die dag die dame niet tegen was gekomen had ik waarschijnlijk nog in Amsterdam gewoond, wie weet. Maar ik ben ontzettend blij met de ervaringen die ik heb opgedaan, de mensen die ik heb ontmoet, etc.

Wonen en werken in Londen was voor mij een geweldige tijd, en vooral gezien de afstand heb ik me altijd afgevraagd waarom niet veel meer Nederlanders een stint in een stad als Londen doen.

Wat betreft het missen van vrienden en familie, dat is het zwaarste aspect. Weinig dingen zijn mij zo zwaar gevallen als het vertellen aan 'Oma' dat de kleinkinderen van 3 en 1 naar Sydney vertrekken. Een belangrijke gedachte daarbij is wel dat niet 'permanent' is, je bent ten aller tijde vrij om te gaan en staan waar je wilt. Als er iets ergs gebeurd in de familiekring zit in morgen in de A380 richting Schiphol, dat is een luxe die emigranten één of twee generaties geleden niet hadden.

Vrienden komen en gaan, na een half jaar weet je precies met wie je nog wel in contact bent en met wie niet. Die selectie gaan vanzelf, en mensen die niet de moeite nemen om zo nu en dan eens te bellen, mjah, hoe belangrijk zijn die dan uiteindelijk ?. Denk aan de vrienden met wie je wel in contact blijft en die wel de moeite nemen om je op te komen zoeken ( iets minder relevant in NZ.. ).

Al met al ben ik ontzettend blij dat ik de initiële stap gezet heb, het heeft mij een groter gevoel van vrijheid gegeven en ik voel me nu meer een "wereldburger" dan een Nederlander, hoewel ik wel trots ben op mijn Nederlandse achtergrond.

Het is een wat langdradig verhaal geworden, hoop dat je er wat aan hebt

Pater schreef op maandag 06 juli 2015 @ 05:41:
Ik zit nu sinds februari van dit jaar in Sydney en ik moet zeggen, het bevalt me goed.

offtopic:
Wij zitten hier sinds April, mocht je zin hebben om eens ergens een biertje te drinken laat het ff weten

[Xecuter NL]

Voor als je gaat en ter voorbereiding:
De zogenaamde 'Cultuur Shock' bestaat gewoon en daar kan je je goed op voorbereiden en is dus ook overkomelijk. Ik heb het 2 keer meegemaakt en ook bij andere hebben we het besproken en was het er te zien.

Voor mij ging het een beetje zo:
1/2 maanden: helemaal geweldig met nieuwe dingen ontdekken en alsof je op vakantie bent
3/4 maanden: begint met eenzaam te voelen en begint heimwee te krijgen, je begint je bijna een beetje af te zetten tegen alle dingen die 'er anders gaan/zijn' dan in NL en je wilt je vrienden en familie weer zien, je wilt weer gewoon nederlands terrasjes pakken en naar de AH om je boodschappen te doen en veel van dat soort kleine dingetjes irriteren je.
5/6 maanden: je begint eindelijk echt je draai te vinden en het wordt weer leuk, je begint echt een sociaal netwerk op te bouwen met mensen waar je wat aan hebt
7/8 en daarna: je wilt eigenlijk niet meer terug naar NL

Voor iedereen zit er natuurlijk een variatie in, maar het is wel degelijk een 'dingetje' en zelfs destijds bij ons op de hotelschool zijn we er voor onze buitenland stages goed voor gewaarschuwd. Bleek ook nog zo te zijn. Als je het maar weet dat het normaal is kan je er ook je weg in vinden. Verder kan je er ook nog verder in verdiepen wat ik wel kan aanraden, google er maar eens op.

[m-vw]

Uit eigen ervaring weet ik dat NZ is een geweldig land om naar toe te gaan voor een vakantie. Over emigreren heb ik echter verschillende verhalen gehoord.

Ligt er ook aan naar welke plaats/streek je zou gaan en of dat aansluit bij je levensstijl.

Zo ken ik een verhaal van iemand die na lang wikken en wegen (en onderzoek) de stap nam, om na 1 jaar toch weer terug te keren. Eén van de negatieve zaken was het gebrek aan het hele 'sociale gebeuren'. Ze heeft in dat jaar nooit echt kunnen aarden.

Het zal aan de streek gelegen hebben (Weet niet waar het was), maar dit is wel een belangrijke factor om rekening mee te houden.