Er komt een korte update in dit door mij gekaapte topic.
Er was aangegeven dat mijn salaris na een half jaar weer besproken zou worden. Dat is nog niet gebeurd. Ik heb dan ook zojuist een mail gestuurd daarover. Ik heb gelijk wat olie op het vuur gegooid door aan te geven hoe ik over de situatie denk. En dat is kortweg dat ik dit een achterlijke maatregel vind waar geen enkele grond voor bestaat. Temeer vanuit het idee dat er geen verbod op spreken over het salaris bestaat. En ja dat kan betekenen dat dit niet positief zal uitpakken.
Ik heb mijzelf voorgenomen komende week wat sollicitaties de deur uit te doen.
Zoals zaken op de werkvloer gaan staat mij al langere tijd niet aan. Meerdere gesprekken over gehad in het afgelopen jaar, knelpunten aangegeven, oplossingen aangedragen. Nu een jaar later zie ik er nog steeds geen vooruitgang in. Ook dat heb ik nogmaals in een aparte mail laten weten. Ik denk dat het nu echt tijd wordt om mijn conclusies te trekken.
Ik wil er nog een paar opmerkingen uitpikken:
Er is een verschil tussen rekening houden met anderen en op een nette manier aangeven dat iets niet werkt, en je bek moeten houden als er structureel mensen niet functioneren en hun leidinggevenden, ook na herhaaldelijk aankaarten van het probleem, niet ingrijpen. En vooral als dat dezelfde mensen zijn die jaloers reageren alsje dan een soortgelijke opmerking plaatst...
Structureel faalt de leiding op de werkvloer. Men kijkt niet om zich heen, dingen worden een puinhoop omdat mensen spullen niet opruimen etc.. En ik breek mijn nek weer over andermans troep. Een leidinggevende die langsloopt moet dat ook zien naar mijn idee en zorgen dat zoiets wordt opgepakt en de kop wordt ingedrukt. Ik zie dat niet terug. Op dag 1 ruimt men na weken ellende iets op en een week later is het weer een bende. Men ziet niet toe hierop, niemand lijkt verantwoordelijk en men komt niet met een structurele oplossing. Als ik mijn directe collega er op aanspreek dat het een bende is, geeft mij dat na enige tijd het idee dat men mij lastig vindt. Hoe dan ook pakt men het niet op. Ga ik naar de leiding, dan lijkt dat ook geen oplossing te bieden.
Ik heb het zelfs nog bonter gemaakt eerder dit jaar. Een machine was niet schoon. Een week lang viel dit niemand op. Doorgaans had ik het dan zelf al wel opgelost, maar ik was benieuwd wat er zou gebeuren als ik het enkel aan zou geven. Kennelijk dus helemaal niets. Ik na die week een mail gestuurd naar alle leidinggevenden met de vraag hoe dit kan, wie dit op gaat pakken en hoe we dit in de toekomst gaan voorkomen. Geen reactie en ook niet schoongemaakt. Daarop zoek ik het 1 en 2 stappen hoger. Nogmaals om opheldering gevraagd. Kennelijk kan het gewoon allemaal. Niemand heeft er op gereageerd en ook niemand heeft actie ondernomen. Als dit het is, is dit inderdaad niet de plek voor mij.
Wel volstrekt kansloos dat niemand van de leiding en daarboven zijn verantwoordelijkheid neemt.
Als ik de leiding was, zou ik het niet zo ver laten komen en na 1 dag mijn collega leiding al onder druk zetten en desnoods na een paar dagen via zijn baas afdwingen dat ie zijn werk goed gaat doen. Ik heb bepaalde taken en onder geen enkel beding zal daar bij mij onder vallen dat ik andermans zooi moet opruimen. Een incident heb ik geen moeite mee, maar bij structurele zooi heb je aan mij de verkeerde.
Een deel van mijn verhoging is tijdelijk ingetrokken, waarbij ik mij toch wel afvraag of zoiets juridisch wel kan. Maar goed dat is nu niet de grootste zorg.
Staat dat al zwart op wit?
Ik heb in januari een brief gekregen over de loonsverhoging. Hierna dat gedoe en gesprek. Hierna heb ik niets op papier gekregen. Niet over dat het niet kon wat ik deed, maar ook niet over het al dan niet tijdelijk inhouden van een deel van de verhoging.
Als jij echt zo'n streber bent als je omschrijft, moet je toch redelijk makkelijk wat anders kunnen vinden?
Dat kan zeker! Ik had begin vorig jaar wat sollicitaties gedaan. Ik kon zelfs meer basisloon krijgen dan nu. Echter geen enkel bedrijf kon concreet zijn over een toekomst. Ergens werd er letterlijk gezegd dat ik hier en daar zou meelopen en men daarna wel verder zou kijken. 'We zien wel' heb ik niet zo veel aan. Concrete afspraken over wat we gaan doen wel.
Eerlijk gezegd ben, op basis van je posts, bang dat jouw positie binnen zes maanden onhoudbaar is geworden.
Dat is dan aardig meegevallen. Na een paar weken is de storm al weer gaan liggen.
Blijkbaar persoonlijk gefrustreerd persoon, die maar al te graag ziet hoe zo'n persoon alsnog de wegen gaat bewandelen om dit juridisch aan te vechten

En dan weet je zeker dat de relatie verstoord is. En mogelijk gaat het na mijn laatste mail alsnog wel die kant op.
[quote]Dat hij zich superieur voelt aan zijn collega's heeft hij ook zo ongeveer letterlijk gezegd (namelijk dat hij op ze neerkijkt).[//quote]
Als het op bepaalde werkzaamheden aankomt ben ik dat feitelijk ook. Niet zo raar als de meeste collega's eigenlijk uit een totaal andere branche komen. Maar zoiets mag je kennelijk niet over jezelf zeggen.
[quote]Als ze me willen beoordelen met "hoe lief ik doe" tegen anderen en niet hoe productief ik mijn werk aflever, dan zit ik bij de verkeerde werkgever. Ik ben aan het werk om het bedrijf productie (en dus geld) op te leveren, niet om een populariteitswedstrijd te spelen.[//quote]
Zo ben ik dus ook. Primair moet het werk gedaan worden. Daarna pas is het mooi meegenomen als je goed kunt opschieten met de rest. Ik ben bewust wat management cursussen gaan doen, inmiddels in afronding van nummer 2, om mijzelf hierin te verbeteren. Ja op eigen initiatief en zelfs op eigen kosten. Dat de werkgever niet verder wil is zijn keuze, ik trek vooralsnog mijn eigen plan wel. Ik heb nog wat dingen op de planning staan. Vanuit kantoor is men overigens zeer meewerkend om het via mijn salaris te verrekenen. Dus niet overal in dit bedrijf is het slecht gesteld.
Onzin, ga jij maar eens ongezouten een keer je mening over je baas tegen je baas spuien als die iets fout doet. Dan weet ook jij wel dat je diplomatiek moet doen tegenover je baas.
Tja, ik zou dat ook gewoon doen. Mensen moeten mij afrekenen op mijn werk. Iedereen heeft zo wel iets dat een ander niet bevalt. Ik heb niets aan een goedlachse collega die de kantjes er af loopt.
dat is gewoon normale sociale interactie en dat je niet altijd het bloed onder de nagels van je collega's vandaan moet trekken.
Als ik iedere dag de shit van andere loop op te knappen, dan geldt toch ook net zo goed de andere kant op?
Het waarom snap ik niet helemaal, salaris is een combinatie van een hoop factoren (opleiding, ervaring, leeftijd, etc).
Dat is ook wel een leuke in mijn geval. Gezien mijn achtergrond en die van mijn collega's, zou dat juist voor een kloof moeten zorgen. Nog sterker, niet zo lang geleden zijn er 2 wat oudere mensen binnengehaald, mensen met zeg ruim 20 jaar ervaring. Ik kan mij niet indenken dat zij tegen een soortgelijk salaris zijn komen werken.
De vacature waarop ik had gesolliciteerd begin dit jaar bleek kort daarna geheel vervallen. Makkelijk voor de werkgever, hoeven we ook het gesprek niet aan te gaan.
Nu is het even wachten hoe men op mijn mails reageert. Ik denk dat ze niet blij gaan zijn. Maar dat ben ik net zo goed niet. Toevallig liep ik laatst de directeur tegen het lijf. Ook hij was wel van mening dat verandering niet snel genoeg ging naar zijn zin, maar hij benadrukte ook goede dingen te zien. Op mijn vraag om dan eens iets te noemen over de werkvloer bleef het stil. Hij zou het jammer vinden als ik weg zou gaan, maar het ergens ook wel kunnen begrijpen. Tja...
De laatste paar weken kom ik eigenlijk niet meer echt met plezier naar het werk omdat ik mij meer en meer erger aan van alles en nog wat.