Geldproblemen

[Verwijderd]

12345dan schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 14:42:
[...]

Noem jij dat simpel? Uit huis gaan? Mensen die je vanaf je geboorte kent confronteren? De loterij winnen? - Sorry hoor, maar dat is alles behalve simpel.

Volgens mij word hier bedoeld dat het simpel is ómdat er maar een paar opties zijn. Het is denk ik een kwestie van hoe je 't leest.

Verder geef ik je geen ongelijk daarentegen

[sambalbaj]

ook het huis uitgaan kost geld en lost maar weinig direct op.
Zou wel volledige inzicht in de financiële situatie eisen en eventueel zelf de regie gaan voeren daarin. Nu is het dweilen met de kraan open zonder uitzicht op een oplossing. Zou ook je broers en je vader hiermee confronteren, jij kan het ook niet alleen oplossen en het gaat hen net zo goed aan. Niet alles hoeft bij jou te liggen, zelfs erg onredelijk.

[Ardana]

Inderdaad, ik bedoel met simpel dat een beperkt (en dus overzichtelijk, simpel) aantal oplossingen mogelijk zijn. Dat die oplossingen an sich niet simpel zijn, kan ik alleen maar bevestigen.

Overigens staan de enige twee posts van TS wel in dit topic, dus ik hoop idd dat hij in ieder geval meeleest, en als hij netjes is, reactie geeft.

[ Voor 50% gewijzigd door Ardana op 12-04-2014 15:27 ]

[t_captain]

Grootste probleem voor TS is dat hij niets opbouwt. Straks is zijn moeder bejaard en heeft hij nog geen eigen leven.

[gambieter]

Ik heb even wat getroll en gehap weggehaald. Blijf on-topic of weg

[CMD-Snake]

De post die aanraad om naar maatschappelijk werk te stappen lijkt mij nog de beste. Een maatschappelijk werker kan helpen, en vreemde ogen dwingen. Dat is in dit geval misschien geen overbodige luxe.

Een maatschappelijk werker kan je ouders helpen met bijvoorbeeld subsidies aanvragen waar ze recht op hebben (huursubisidie, subsidie voor de zorgverzekering) en orde scheppen in het huishoudboekje.

Je zal dan toch een gesprek aan moeten gaan met je ouders. Immers als er iemand van de gemeente hiervoor komt kan je dat moeilijk verstoppen voor je vader. Het is ook beter om aan de rem te trekken voor je de afgrond bereikt hebt. Bij beslaglegging of faillissement is het een stuk vervelender.

[Marzman]

Als je thuis woont en al jaren werkt lijkt het me vrij normaal dat je meebetaald aan huur en dergelijke. Als je op jezelf zou wonen zou je ook rekeningen krijgen.

Als je daar mee wilt stoppen dan zou ik beginnen met op mezelf te gaan wonen.

[Monkeydancer]

Maar zit je moeder in de bijstand of heeft ze helemaal geen inkomen? De huishoudinkomenstoets is afgeschaft, dus ze mag gewoon bijstand aanvragen. Wel heeft ze sollicitatieplicht, maar op haar leeftijd ga je er niet van uit dat ze nog ergens aangenomen wordt. Ze kan ook aanspraak maken op allerlei voorzieningen en toeslagen. Ook kan ze verschillende instanties om hulp vragen. Dit zal al aardig lucht moeten geven.

Hoeveel ben je per maand aan het betalen van rekeningen kwijt? Zet alle rekeningen en vaste lasten in een excelsheet en bereken je totale uitgaven in een jaar. Begin daar maar alvast mee. Als je naar maatschappelijk werk gaat moet je toch deze papieren hoogstwaarschijnlijk aanleveren.

[ Voor 22% gewijzigd door Monkeydancer op 12-04-2014 17:24 ]

[RocketKoen]

Bij (een van) je ouders inwonen kan best haalbaar zijn.
Het is voor starters op het moment lastig om een eigen woning te vinden die nog eens betaalbaar is ook.
Ouders kunnen niet altijd het (te grote) huis betalen, en verhuizen naar iets kleiners is moeilijk omdat huizen niet zo makkelijk verkopen (of onderwater staan) en ze dan tegen hetzelfde probleem aanlopen van schaarste in kleine betaalbare woonruimte.

Aangezien je geen klein kind meer bent en een fulltime baan hebt is het dan niet meer dan normaal dat je de huur, energierekening en het boodschappengeld samen eerlijk deelt. Eventueel wat extra's als je moeder degene is die altijd kookt, boodschappen doet en schoonmaakt.

Als je ouders dan nog hun deel van de kosten niet kunnen betalen is dat hun probleem. Dan zullen ze werk moeten zoeken en je moeder kan misschien nog bijstand krijgen. Dat ligt er een beetje aan hoe hoog het pensioen van je vader is.

[SkyStreaker]

Uit het blote hoofd, vergeef me de onjuistheden:

Overheidsinstanties zoals schuldhulpverlening of sanering, leuk en aardig - maar dan moet je alsnog zelf bellen, je huis te koop zetten en etc. En vaak is zelf bellen een erg, erg hoge drempel door schaamte en geraak je als snel akkoord met iets wat je nog geen zak helpt, terwijl dat vaak stukken beter kan. Let wel, maak het probleem bespreekbaar met de schuldeiser en dan is heel erg veel bespreekbaar. Voor de wet voldoe je ook aan je betaalverplichting, uiteindelijk.

Daarom de volgende suggestie: bel eens met humanitas, dat zijn vrijwilligers - ook voor financieel gedonder - die je willen helpen orde op zaken te brengen en zelfs met schuldeisers te bellen en overleggen om het een en ander anders aan te pakken.

Overigens, sanering KAN, moet je heel veel voor inleveren (leven onder "zakgeld" van de instelling, afspraken e.d. En mocht een schuldeiser toch niet mee willen werken, kan zelfs de rechter er aan te pas komen.

[Smuggler]

Ik heb even snel het topic doorgespit er is ook nog een andere optie die ik niet ben tegen gekomen.
Neem alle financiele zorgen over van je moeder, zorg dat je de macht hebt over haar rekeningen en geef haar zakgeld. Als je echt zoveel kwijt bent om altijd bij te springen dan is er iets structureels mis in de financiën van haar. maak een weekend vrij en kijk waar al het geld naar toe gaat. Als je dat niet boven tafel weet te krijgen, dan kan je zoeken naar drastischer maatregelen.

[Kevinp]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 08:34:
[...]

Dit.

Maak eens een afspraak bij de gemeente, wat er mogelijk is qua anderen die in huis hulp kunnen bieden, zodat na een tijdje je moeder de broek zelf kan ophouden.

En ik begrijp best je verantwoordelijkheidsgevoel, maar nu houd je jezelf tegen qua ontwikkeling/groei.

Ik vind dit toch wat makkelijk.

Eigenlijk heb je gewoon te lang zelf bij gesprongen. Maar om zoiets te veranderen is lastig.

Volgens mij is de enige manier om zelf (beide) goed inzicht te krijgen waar alle kosten naartoe gaan. Onnodige abonnementen opzeggen. Bankpas van je moeder zelf bewaren, en hoe lullig ook, gewoon zakgeld geven. Ook al is het haar eigen rekening. Van zo'n 100 euro per week moet je met twee man makelijk kunnen eten en normaal leven.

Pas wanneer je ziet hoeveel je wel/niet hebt kan je er iets aan doen. Met echt geld is dat voor veel mensen makkelijker. Het is namelijk super makkelijk om gewoon 100 euro in de winkel te pinnen. Maar ja als je maar 70 euro in je portemonnee hebt zitten wordt dat lastiger.

Lukt dit allemaal niet tja dan zal je toch externe hulp moeten inschakelen. Maar ik zou zeggen kijk eens een dubbeltje op z'n kant oid hoe vreemd die programma's ook zijn, de tips zijn vaak echt wel nuttig.

edit:
Overigens weet ik niet hoe je belastingaangifte doet, en wat er precies door is gekomen van de wet. Maar is het tegenwoordig niet zo dat alles wat jij verdiend bij je moeders bijstand weg zou moeten gaan?

[ Voor 7% gewijzigd door Kevinp op 12-04-2014 17:58 ]

[CMD-Snake]

Kevinp schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 17:57:
Lukt dit allemaal niet tja dan zal je toch externe hulp moeten inschakelen. Maar ik zou zeggen kijk eens een dubbeltje op z'n kant oid hoe vreemd die programma's ook zijn, de tips zijn vaak echt wel nuttig.

Er is ook het NIBUD. Hier kan je al diversie adviezen en tips vinden over budgetten, huishoudboekjes etc. etc..

Toch is het mijn mening dat hulp van een professional hier nodig is. Je ouders moet orde op zaken stellen en iemand die van buiten komt kan daarbij helpen. Die heeft daar ook niet de emotionele band bij die jij natuurlijk hebt met je ouders. Hierdoor kan zo'n iemand een objectief programma opstellen voor verbetering en je ouders helpen om het uit te voeren.

[Ardana]

Ook SkyStreaker geeft incomplete informatie, en schildert daardoor schuldhulpverlening af als iets wat je eigenlijk niet wil.

Schuldhulpverlening heeft 3 pijlers: stabiliseren (vergroten inkomen, verkleinen uitgaven, waar mogelijk), oorzaak wegnemen (gebrek aan kennis, verslaving, gebrek aan vaardigheden) en schulden oplossen. Niet iedereen heeft alles nodig, niet iedereen komt op "zakgeld" uit, dat is afhankelijk van wat iemand in kwestie nodig heeft om zijn problemen op te lossen.

De een laat je zien hoe hij z'n administratie moet doen, de ander hoe hij toeslagen en kwijtschelding moet aanvragen, een derde leer je budgetteren, en een vierde komt levenslang onder bewind. Niemand is hetzelfde, niemand krijgt dezelfde oplossing.

En je huis verkopen (waarvan hier geen sprake is, het gaat immers om huur) is ook lang niet altijd nodig. Vaak is het trouwens wel in het voordeel van de klant, want vaak kan hij de lasten niet dragen, of staat het huis zover onder water dat deze schuld zonder verkoop en sanering nooit opgelost kan worden.

Wat betreft de suggestie van Smuggler en Kevinp: ik raad het TS af. TS is een zoon, en je moet als zoon geen hulpverlener van je moeder worden. Je ouders zijn geen kinderen die je moet leren met geld om te gaan, en het innemen van een bankpas geeft alleen scheve verhoudingen en afhankelijkheden die je niet wil. bovendien, als moeders nu al klakkeloos ervan uit gaat dat TS de nota's betaald, kun je er donder op zeggen dat ze ook meer geld wil uigeven als ze zelf geen bankpas heeft. bovendien komt dan de verantwoording ij de zoon te liggen "Toen ik het nog zelf deed hadden we wel X, jij moet ervoor zorgen dat we dat nu ook hebbeb".

Je kan prima - samen! - een eerste inventarisatie maken, maar daarna is het toch echt zaak dat ouders (ja, de vader heeft ook verantwoordelijkheden, die kan hij niet zomaar afschuiven) of alles zelf oppakken, of professionele hulp aanvaarden.

[ Voor 15% gewijzigd door Ardana op 12-04-2014 20:12 ]

[Verwijderd]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 00:44:
Beste Tweakers,

Mijn situatie: ik woon nog thuis en heb werk. ...
Met als resultaat dat ik de afgelopen jaren constant moet bijspringen c.q. huur, rekeningen en aanslagen moet betalen omdat zij dat niet kan. Dit heeft als gevolg dat ipv een riant gevulde bankrekening ik gewoon bijna blut ben, ondanks 14 jaar werk.


Ik ben er gewoon fucking klaar mee, dit is m'n last resort, online om hulp err, advies vragen.
Als er nog vragen zijn hoor ik het wel.

What do?

Zsm het huis uit en andere mensen deze shit laten opknappen. In deze volgorde: 1. Ma, 2. Pa en 3 je broers

[JJ Le Funk]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 20:33:
[...]
Zsm het huis uit en andere mensen deze shit laten opknappen. In deze volgorde: 1. Ma, 2. Pa en 3 je broers

dat is nogal ondankbaar richting een moeder die ws. dag+nacht klaar staat voor de TS.
mogelijk zelfs zn broodtrommel nog vult. in ieder geval zn vuile was verwerkt...

[A4-tje]

ik zou het gesprek aangaan als familie zijnde, dus ouders en broers. (geen 'koude" kant erbij).
dat je vader niet goed nederlands kan maakt natuurlijk niet uit, ik neem aan dat jij of je broers wel in het italiaans het duidelijk kunnen maken en anders zal hij heus wel snappen waar het om gaat..
misschien toch handig om eerst even met je broers apart te zitten zodat ze er ook al over na kunnen denken. het lijkt me vooral voor degene met kinderen anders als een donderslag bij heldere hemel komen.

misschien wel handig van tevoren alles op papier te zetten. wat speelt er, waar zit jij mee, wat zou er moeten gebeuren, enz. dan kan je makkelijker afvinken wat je graag wilt melden en zal je e.e.a. niet zo snel vergeten.
een voorbeeld kan zijn dat jij alle rekeningen in gaat zien; waar gaat dat geld heen, is het noodzakelijk, kan het anders, enz. in het uiterste geval kan je ze "zakgeld" geven, een vast bedrag waar ze alles voor moeten doen. geen pinpas oid.

in ieder geval succes

[Kevinp]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 20:33:
[...]


Zsm het huis uit en andere mensen deze shit laten opknappen. In deze volgorde: 1. Ma, 2. Pa en 3 je broers

Ik weet het niet hoor. Maar als mijn vader (alleenverdiener) werkloos wordt en ik (En mijn zus) ze kunnen helpen met een bedrag per maand zullen we dat ook doen. Ik bedoel je ouders hebben je ook groot gebracht. Er mag dus wel iets tegenover staan, maar als dat na 14 jaar nog niet is gelukt dan wordt het mogelijk wel tijd om externe hulp in te schakelen.

[Accountant]

Op jezelf gaan en je eigen leven en financien op orde krijgen. Je moeder direct de schuldhulpverlening in en duidelijk maken dat ze op de blaren moet gaan zitten voor geld dat ze niet maar wel heeft uitgegeven. Alle extratjes die ze kan krijgen als voedselbank en toeslagen pakken.Vervolgens je moeder een of twee keer per week uitnodigen om bij jou te komen eten.

Niet lullig bedoelt maar je moeder heeft een zwaar probleem en snap dat je je eigen bloed wilt helpen, maar dit is geld stoppen in een bodemloze put. Als X erin komt kun je X uitgeven en niet Y, zo simpel is het.

Daarbij wil ik aantekenen dat ik me niet in je situatie kan plaatsen en mijn advies eigenlijk gemakkelijk is gezegd. Het feit dat jij Vrijgezel bent zal er ook in bijdrage dat je je ouders willens wil ondersteunen. Woonde je samen of had je een vriendin dat was de situatie wat makkelijk bespreekbaar geweest. Knap dat je het op inet durft te zetten!! Maar kies voor jezelf en probeet vandaar uit je ouders te ondersteunen!

[rr7r]

-

[ Voor 108% gewijzigd door rr7r op 07-05-2017 01:07 ]

[Freezerator]

Smuggler schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 17:40:
Ik heb even snel het topic doorgespit er is ook nog een andere optie die ik niet ben tegen gekomen.
Neem alle financiele zorgen over van je moeder, zorg dat je de macht hebt over haar rekeningen en geef haar zakgeld. Als je echt zoveel kwijt bent om altijd bij te springen dan is er iets structureels mis in de financiën van haar. maak een weekend vrij en kijk waar al het geld naar toe gaat. Als je dat niet boven tafel weet te krijgen, dan kan je zoeken naar drastischer maatregelen.

Inderdaad, wie betaald bepaald om het kort door de bocht te zeggen. Maar volgens mij is dat niet de situatie waar jij zelf in wil komen. Hoe is je eigen financieele moraal? Want als je van je ouders nooit geleerd hebt om goed met geld om te gaan kan dit ook lastig zijn voor jou.

Ik gok dat je redelijk introvert bent en daarom niet gauw/graag de confrontatie met je moeder aan wil gaan. Maar dit is niet een juiste relatie dat jij als kind zo je ouders onderhoudt. Een gesprek met de maatschappelijk werker kan je zeker helpen. Je hebt al de stap genomen om duidelijk voor jezelf te zeggen dat de maat vol is en je verhaal op internet te plaatsen.

Zorg dat je nu de 2e stap neemt, bel de maatschappelijk werker en accepteer de hulp bij je probleem.

[Armselig]

Ben ik weer:

Ik heb geen idee of m'n ma een uitkering oid vangt. Vast wel, anders was het waarschijnlijk nog erger geweest. Een voorbeeld, m'n pa had iets met zijn gebit, dat moest gefixt worden en kostte schaamteloos rond de 1000 euro, zelfs met vergoeding zal dat een enorme kostenpost geweest zijn voor m'n ma. Dat soort dingen zorgen ervoor dat ik vervolgens m'n beurs mag trekken om een andere rekening te betalen die toen binnenkwam waar ze dan geen geld meer voor heeft. M'n pa schuift denk ik heus niet dingen van zich af, hij weet gewoon niet wat er gaande is, of hij iets van een uitkering ontvangt weet ik eveneens niet.

Of m'n ma/pa schulden hebben is me ook niet bekend, bij mijn weten alleen bij de belasting en dat ze rood staat. Ze had bvb nog een rekening openstaan bij de Otto (ze kocht altijd op afbetaling), die wilden ook nog geld zien, heb ik alles ineens betaald zodat we daar iig vanaf zijn. En tsja, inzage vragen in haar financieën, ik weet niet of ik daar wat aan heb, behalve dat ik zie waar het geld heen gaat. Ik ben geen rekenwonder, dat is nooit m'n beste vak geweest.

Ondertussen shopt ze elk weekend bij de supermarkt voor de wekelijkse inkopen en zie ik weer een volle koelkast, dan denk ik ook wel eens van; moet dat nou? Nog een voorbeeld, ik ging eens mee in het weekend als ze gingen winkelen. Kwamen we bij de Aldi, pakt m'n pa zomaar lukraak zo'n fietskar ding mee van 100 euro... Zo'n ding met een zeil eroverheen. Voor ons? Nee, voor de kinderen van m'n broers als hij met ze ging fietsen... wtf?

Ik zal ook toelichten waarom ik nog thuis woon. Tsja, ik vind het gewoon nog leuk hier, het is hier best mooi hoor. En ja ik moet toegeven dat ik wel geluk heb dat de was voor me word gedaan, dat er eten klaar staat als ik thuis kom (meestal) en dat de boterhammen voor naar het werk 's morgens klaarliggen enzovoorts. Ik weet natuurlijk wel van kostgeld, eerder gaf ik ook regelmatig om de zoveel tijd een vast bedrag. Maar dat is dus geëscaleerd in eerder genoemde huur, aanslagen en rekeningen van het ene incassobureau na de ander.

Toen m'n pa met pensioen ging en dus niet meer de kostwinner is, vroeg ik me inderdaad al dingen af als; hoe moet het nu verder met dingen als de huur als hij niet meer werkt? In nederland hameren we op dingen als bouw je pensioen e.d., dat heeft hij kennelijk niet gedaan. Ik zie mezelf iig niet als kostwinner nu, ik woon nog altijd bij mijn ouders thuis, zij niet bij mij en omdat ze de geldzaken niet goed geregeld hebben mag ik ervoor opdraaien. We hebben overigens een huurhuis (rijtjeswoning).

Wat is TS eigenlijk? Ik zie dat een aantal keren genoemd worden.

[gambieter]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:40:
Kwamen we bij de Aldi, pakt m'n pa zomaar lukraak zo'n fietskar ding mee van 100 euro... Zo'n ding met een zeil eroverheen. Voor ons? Nee, voor de kinderen van m'n broers als hij met ze ging fietsen... wtf?

Vind je het moeilijk om daar dan wat van te zeggen? Heb je er wel eens aan gedacht om gewoon rucjsichtlos spullen op Marktplaats te zetten om zo geld binnen te halen?

Helemaal zonder moeite zal er niets kunnen.

Wat is TS eigenlijk? Ik zie dat een aantal keren genoemd worden.

Topicstarter, dat ben jij dus

[Armselig]

gambieter schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:43:
[...]

Vind je het moeilijk om daar dan wat van te zeggen? Heb je er wel eens aan gedacht om gewoon rucjsichtlos spullen op Marktplaats te zetten om zo geld binnen te halen?

Helemaal zonder moeite zal er niets kunnen.

[...]

Topicstarter, dat ben jij dus

Aha, dus net als OP op engelstalige fora, duidelijk. En ja die kar... Het is niet dat ik niks durfde te zeggen, ik bleef gewoon steken bij de gedachte "100 euro, wtf? Wat moet je ermee?".

[Bobmeister]

Ik zou eerst eens een goed gesprek aan gaan met je ouders. Vraag hoe ze er financieel voorstaan enzovoorts. Als je er niks aan doet raakt je moeder (en je vader) uiteindelijk alleen maar dieper in de shit en wonen jullie straks met z'n 3en op 40m²..

Ga desnoods eerst in gesprek met je broers. Vertel ze over je vermoeden dat je ouders er financieel slecht voorstaan en ga vanuit daar verder.. Met z'n drieën ga je dat gesprek een stuk makkelijker aan

[ Voor 29% gewijzigd door Bobmeister op 12-04-2014 23:56 ]

[gambieter]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:50:
Aha, dus net als OP op engelstalige fora, duidelijk. En ja die kar... Het is niet dat ik niks durfde te zeggen, ik bleef gewoon steken bij de gedachte "100 euro, wtf? Wat moet je ermee?".

De eerste stap zal toch zijn dat je het bespreekbaar maakt. Ik heb een gezinslid dat ook erg goed was (is) in impulsaankopen zonder dat hij daarvoor de financien had, en dat heeft heel veel problemen opgeleverd. Als je niets zegt of niet ingrijpt, dan is er geen reden het gedrag te veranderen

[thetrueman2]

Maar eigenlijk geeft zij daarmee met extensie jouw geld uit. Er is uiteindelijk maar een X bedrag beschikbaar in de maand (uitkering), en wat tekort komt komt nu dus uit jouw inkomen (salaris). Als je moeder dus 100 euro aan een opwellingscadeau uitgeeft blaast ze daarmee haar uitkering er doorheen, waardoor de betalingen waarvoor dat budget bedoeld is uit jouw salaris moeten komen.

Het lijkt mij dat je de confrontatie uit de weg wil gaan, waar ik tot op zekere hoogte ook begrip voor kan tonen. Zoals echter al meerdere malen in dit topic genoemd wordt zijn de billen inmiddels gebrand, en moet er op de blaren worden gezeten als je wil dat deze situatie veranderd.

Hoeveel je ook van je ouders houdt, dit is geen gezonde situatie voor je moeder, en al helemaal niet voor jou. Betrek familie, en werk samen aan een oplossing (zij het externe hulp of een oplossing binnen de familie).

[Verwijderd]

Dat op afbetaling kopen zou sowieso verboden moesten worden, want veel mensen begrijpen niet de gevolgen daarvan wanneer je het geld niet blijkt te hebben.

Dat met marktplaats is overigens een goed idee, dat doet mijn moeder momenteel ook met spullen die ze niet meer nodig heeft om zo wat extra geld binnen te halen.

[Ardana]

Tsja, je zit between a rock and a hard place, maar kennelijk is het nog niet zo erg dat je met je rug tegen de muur staat.

Ik zou, als ik jou was, eens een voorstel aan je ouders doen.

De huidige berekening van kost- en inwoning is als volgt:
Volledige huur - ontvangen huurtoeslag / aantal volwassen inwoners. Dus stel dat de huur, incl. servicekosten, € 700 is, en er wordt € 100 huurtoeslag ontvangen, dan is jouw bijdrage in de huur € 200.
Voor de bijdrage in gas, licht, water, gemeentelijke heffingen en gebruiksvergoeding meubelen is gesteld op € 1,93 per dag, dus € 58,70 per maand.
Voor eten, drinken, wassen etc. Is de vergoeding vastgesteld op € 9,45 per dag, dus € 287,44.

Deze bedragen komen uit de berekening voor schuldhulpverlening en zijn gebaseerd op de berekeningen van het Nibud bron, pagina 28.

In totaal zou je dan € 546,14 per maand moeten betalen - en niet meer. Als ze het daar niet mee redt, dan zal ze toch echt hulp moeten zoeken.

Overigens, komt het bedrag dat je nu per maand betaald ongeveer in de buurt bij dit bedrag? Veel lager? Veel hoger? Ik ben wel nieuwsgierig

[Armselig]

@Ardana - Ik zou het niet weten, ik betaal van alles en hou niks bij. De situatie is als volgt; Ik geef om te beginnen wekelijks (soms hoeft het niet) een euro'tje of 100-140. Dat zou je als kostgeld kunnen zien.

Maar daar komen die rekeningen & whatever dus nog bovenop, en dat is het probleem.
Wat ze ook krijgt (van een uitkering oid), het is blijkbaar niet genoeg.

Het toeval wil dat ik nu weer met een aanmaning in m'n handen sta, die kreeg ik vlak na m'n post van 23:40 in m'n handen gedrukt. 207 euro naar Vitens, aight...

[wagenveld]

Je schiet er alleen niet veel mee op als je bij ons komt klagen natuurlijk Wat ben je concreet van plan te doen met de tips die hier gegeven worden? Als je de boel niet op een rijtje krijgt, vraag dan hulp in je omgeving of aan de hand van de vele tips in dit topic. 'Soms' 100-140 euro is veel te vaag, dat snap je zelf toch ook wel?

[rty]

In elk geval tijd voor een gesprek met ma.

Ik hoor al een paar keer wat over schuldsanering. Het probleem van het gebrek van boekhouding is dat je ook geen idee hebt in hoeverre je problemen hebt.(niet dat ik zelf zo'm boekhouder ben, ) Voor hetzelfde geld wordt binnenkort elektriciteit afgesloten, of wordt je uit het huis gezet, zal niet zo snel gaan maar je weet op dit moment niet wat er loopt. Eens met degene hieronder, het moet duidelijk op tafel komen welke schulden er zijn.

Is die rekening van Vitens via een incassobureau, 200 euro lijkt me aardig hoog.

edit:~perongeluk gereageerd, voordat ik het hele topic kon lezen.

[ Voor 195% gewijzigd door rty op 13-04-2014 01:34 ]

[Monkeydancer]

Als ik het zo allemaal lees wordt de administratie/huishoudboekje totaal niet bijgehouden. Ook al ben je geen rekenwonder, je MOET wel rekenen. Ik neem aan dat je wel je basisschool afgemaakt hebt. Je vaders tandartskosten had voorkomen kunnen worden door bijv. aanvullende pakketten erbij te nemen. Dat is een kwestie van je administratie bijhouden.

Het hoeft niet zo ver te komen met aanmaningen. Je kan betalingsregelingen treffen. En zoals ik al zei: je kan gebruik maken van heel veel voorzieningen en dergelijke, zoals kwijtscheldingen gemeentelijke belastingen, collectief verzekeren bij de gemeente etc. De bijstand, toeslagen en voorzieningen zal ruim voldoende moeten zijn voor je moeder om haar in haar levensonderhoud te voorzien. Er zijn tal van oplossingen voor je situatie, maar je moet er wel serieus werk van maken en je administratie doorspitten en alle instantie aanspreken, zoals de gemeente, maatschappelijk werk en etc. Maar als je verder niks onderneemt worden de schulden erger, door alle aanmaningen en etc. Confronteer je moeder ook met je problemen en vertel haar wat je met je leven wilt. Vertel haar dat ze ook haar verantwoordelijkheid moet nemen en niet meer onnodig geld uitgeeft. Neem samen de administratie door en geef duidelijk aan wanneer jij de rekeningen betaald. Doe het niet achter haar rug om.

[ Voor 3% gewijzigd door Monkeydancer op 13-04-2014 01:17 ]

[Ardana]

Als je van Vitens een rekening van € 207 krijgt, weet ik al hoe laat het is: tijd voor schuldhulpverlening.

Hetzij om het inkomen te vergroten, hetzij om de uitgaven te verkleinen, hetzij om inzicht te krijgen en te leren budgetteren, hetzij om de schulden te regelen. En misschien wel allemaal.

Ik zou, als ik jou was, weigeren die nota te betalen, totdat ze zich heeft aangemeld voor hulp. Het is lullig, maar het lijkt er werkelijk op dat je aan het dweilen bent met de kraan open.

Als je wil zeggen in welke gemeente je woont, kan ik je adviseren waar ze naar toe kan.

[gambieter]

Armselig schreef op zondag 13 april 2014 @ 00:51:
ik betaal van alles en hou niks bij

Begin daar dan eens mee. Als je zelf niets doet, zal er ook niets veranderen. Verder met Ardana en anderen

[3DDude]

Armselig schreef op zondag 13 april 2014 @ 00:51:
@Ardana - Ik zou het niet weten, ik betaal van alles en hou niks bij. De situatie is als volgt; Ik geef om te beginnen wekelijks (soms hoeft het niet) een euro'tje of 100-140. Dat zou je als kostgeld kunnen zien.

Maar daar komen die rekeningen & whatever dus nog bovenop, en dat is het probleem.
Wat ze ook krijgt (van een uitkering oid), het is blijkbaar niet genoeg.

Het toeval wil dat ik nu weer met een aanmaning in m'n handen sta, die kreeg ik vlak na m'n post van 23:40 in m'n handen gedrukt. 207 euro naar Vitens, aight...

Je bent op tweakers toch?

http://www.bankingtools.nl/

Download de trail van het cashflow programma (digitaal huishoudboekje).

Je roept je ma erbij en zegt dat ze te duur is o.i.d. en dat je wilt dat ze haar uitgaven bij gaat houden.
(programma doet de rest) maar denk dat in 'hoofdlijnen neer komt op onderstaande' ..

Geen gezeur over rekenen, want dat doet dat programma voor je, moet je wel even de cijfers correct invullen.. - en daar heb je je ma voor nodig..


Je wilt weten:
- wat er nodig is per maand ( denk aan vaste kosten dus: huur, gas/water/licht, internet, NOODZAKELIJKE boodschappen.. enz)
- Wat er binnen komt per maand ( je pa's pensioen + je ma's uitkering =???)
- Wat voor uitgaven er verder zijn ( dus impulsaankopen van je moeder bijv, of onnodige kosten abonnement op tijdschrift x, duur telefoon abbo? enz)

Dan kijk je alle achterstalige betalingen na:
Want dat loopt alleen maar op.

En je broers erbij betrekken mag ook, maar in eerste instantie zou ik je ma en pa beiden aanspreken.
Over dat gebit van je pa, als je dr niet voldoende voor verzekerd bent dan wordt dat inderdaad een dure grap..

[ Voor 8% gewijzigd door 3DDude op 13-04-2014 01:39 ]

[Biersteker]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 00:44:
..
What do?

Eerste gedachte, (ben het topic nog aan het lezen), Praat er met je pa over en leave!

[SkyStreaker]

Ardana schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 20:07:
Ook SkyStreaker geeft incomplete informatie, en schildert daardoor schuldhulpverlening af als iets wat je eigenlijk niet wil.

Dat idee heb ik er lang niet van gekregen toen ik de bijstand in kwamen hulp probeerde in te schakelen. Het "incomplete" komt dan ook meer uit mijn ervaring

Nu wou ik hier een heel verhaal neer zetten, maar dat is toch iets TE open en bloot. Laat ik het erop houden dat ik heel erg heftig teleurgesteld ben.

[Señor Sjon]

Om even op Vitens door te gaan. Of je gebruikt heel veel water, of je betaalt de rekening al maanden niet. Een kwartaal zit zo rond de 60-70 euro. Om dan op 200+ euro uit te komen. Maar je zal rigoreus te werk moeten gaan, want er komt een moment dat jij de gaten ook niet meer kan vullen.

[Juup]

Maar is dit topic alleen om even lekker te klagen (dat mag wat mij betreft) of gaat de TS echt iets doen?

[CMD-Snake]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:40:
Een voorbeeld, m'n pa had iets met zijn gebit, dat moest gefixt worden en kostte schaamteloos rond de 1000 euro, zelfs met vergoeding zal dat een enorme kostenpost geweest zijn voor m'n ma.

Dat heet een tegenvaller. Die hebben we helaas allemaal wel eens. Maar normaal als je financieel gezond bent valt het wel mee. Dan heb je een buffer om dit soort tegenslagen op te vangen.

M'n pa schuift denk ik heus niet dingen van zich af, hij weet gewoon niet wat er gaande is, of hij iets van een uitkering ontvangt weet ik eveneens niet.

Of m'n ma/pa schulden hebben is me ook niet bekend, bij mijn weten alleen bij de belasting en dat ze rood staat. Ze had bvb nog een rekening openstaan bij de Otto (ze kocht altijd op afbetaling), die wilden ook nog geld zien, heb ik alles ineens betaald zodat we daar iig vanaf zijn. En tsja, inzage vragen in haar financieën, ik weet niet of ik daar wat aan heb, behalve dat ik zie waar het geld heen gaat. Ik ben geen rekenwonder, dat is nooit m'n beste vak geweest.

Het lijkt me dat je je vader ook bewust moet maken van wat er gebeurt in het huishouden. Hij leeft mogelijk in de veronderstelling dat er geen wolkje aan de hemel is en elke rekening betaald kan worden. Dat is niet zo. Je ouders hebben geen gezonde financiële situatie en ze zullen er samen uit moeten komen hoe ze dat opgelost krijgen. Je vader zal meer betrokken moeten worden bij het huishouden.

Om een huishoudboekje bij te houden hoef je geen rekenwonder te zijn. Het is geen algebra, kwantum mechanica of iets anders moeilijks. Kijk eens op de site van het Nibud voor voorbeelden. Maar in de basis bepaal je gewoon wat er binnenkomt, en wat je uitgeeft daarvan. Als je aan het einde van het sommetje een positief bedrag over houdt doe je het goed.

Ook zaken als op afbetaling kopen bij bedrijven als Otto moet je niet doen. Je betaald dan een belachelijk bedrag aan rente per maand. Net als gespreid betalen bij een credit card. Niet doen.

Ik denk dat bewust worden een belangrijke stap is bij deze problemen. Ergens de oude G.I. Joe quote "Knowing is half the battle."

Toen m'n pa met pensioen ging en dus niet meer de kostwinner is, vroeg ik me inderdaad al dingen af als; hoe moet het nu verder met dingen als de huur als hij niet meer werkt? In nederland hameren we op dingen als bouw je pensioen e.d., dat heeft hij kennelijk niet gedaan. Ik zie mezelf iig niet als kostwinner nu, ik woon nog altijd bij mijn ouders thuis, zij niet bij mij en omdat ze de geldzaken niet goed geregeld hebben mag ik ervoor opdraaien. We hebben overigens een huurhuis (rijtjeswoning).

Pensioenen zijn een specialistische zaak. Om direct te zeggen dat je vader onvoldoende opgebouwd heeft kan je eigenlijk niet doen. Wellicht wordt hij nu al enkele jaren gekort door het pensioenfonds. Of zijn pensioen is voldoende maar wordt er gewoon te veel uitgegeven. Tevens zijn er regels afgeschaft die voorheen extra geld gaven aan echtparen waarvan een partner nog niet gepensioneerd was en de ander wel.

Zoals het hiervoor al is aangegeven, zoek hulp. Klop bij de gemeente aan voor schuldhulpverlening en/of een maatschappelijk werker. Die kunnen je ouders helpen om alles weer op orde te krijgen.

[Hydra]

Hbeez schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 06:55:
Allereerst vind ik het heel nobel van je dat je zo voor je moeder zorgt!

Vind je? Ik had het nobeler gevonden als hij haar 14 jaar geleden duidelijk had gemaakt dat ze voor haar eigen inkomen afhankelijk is.

[Niekserr]

Je zult hier echt snel achteraan moeten, van de dingen die ik heb gelezen heeft je moeder echt een gat in dr hand en is ze niet in staat om haar centen te beheren. Ik denk dat het beter is om hulp te zoeken voor haar. Dat ze kan worden begeleid en niet lukraak geld uit geeft. Ze zou in principe rond moeten kunnen komen als ze een beetje zuinig leeft...
Ik vind het raar dat je ze zo financieel steunt maar geen inzage hebt in de kostenposten. Zeker dat van je vader vind ik erg vreemd, dat hij het allemaal niet snapt e.d. Hem zal je toch bewust moeten maken van hetgeen er aan de hand is. Voor zover ik het nu snap is er totaal geen eenheid in het huishouden, het is je moeder die klakkeloos geld uitgeeft, je vader die zich er niet mee bemoeit en jij die probeert het huishouden draaiende te houden wat onmogelijk is gezien jij ook verder wilt met je leven. Er zal duidelijk meer eenheid moeten komen, je vader vooral zal zich met dingen gaan bemoeien vind ik, hij ziet toch ook wel dat het zo niet gaat?

[Iblies]

CMD-Snake schreef op zondag 13 april 2014 @ 13:37:
...
Pensioenen zijn een specialistische zaak. Om direct te zeggen dat je vader onvoldoende opgebouwd heeft kan je eigenlijk niet doen. Wellicht wordt hij nu al enkele jaren gekort door het pensioenfonds. Of zijn pensioen is voldoende maar wordt er gewoon te veel uitgegeven. Tevens zijn er regels afgeschaft die voorheen extra geld gaven aan echtparen waarvan een partner nog niet gepensioneerd was en de ander wel.
...

Ouwedag bestaat ruwweg uit twee onderdelen,
AOW en pensioen.

Pensioen is geen verplichting, AOW is gebaseerd op aantal jaren dat je in Nederland hebt gewoond. En de vader is Italiaans. Dikke kans dat zijn vader geen volledige AOW krijgt en een stukje pensioen. En je hebt recht op een aantal aanvullingen, maar als je net boven de norm zit dan krijg je weer helemaal niets.

Welke in de wondere wereld van de gastarbeider. Trieste is dat we die vandaag de dag nog steeds afrekenen of een plakkertje geven. Ik heb er al verschillende gezien met een verschil van 100 tot 200 euro netto alleen omdat ze niet van hun 15de in Nederland wonen.


OT,
het advies om te helpen is nobel alleen niet echt realistisch. Want ergens gaat het gruwelijk mis. Vader heeft de inkomsten, moeder blijkbaar niks maar geeft wel uit, zoonlief betaalt schuld?
Je begint met de kostwinner en dat is de vader. Weet die beste man wat er binnenkomt en uitgaat. Welke rol speelt de moeder, etc. Als er een gesprek moet komen dan zullen die twee eerst om tafel moeten gaan. Klinkt hard, maar als je inkomsten voldoende zijn dan zou ik spoedig een eigen huis/appartement regelen. Alleen dan zie ik mogelijkheden dat ze hun eigen problemen zien ipv dat jij het wordt.

Kostgeld/bijdrage is geen issue, maar een aanvulling voor persoonlijke noden lijkt me niet echt koosjer. Voor een normale ouder zou het belang van hun kind boven hun eigen belang moeten gaan of je nu thuis woont of niet,
alleen maakt geld, of beter gezegd het gebrek daarvan veel kapot.

[Smuggler]

Al eens gekeken of de inkomen gemaximaliseerd zijn met toeslagen.
Huurtoeslag/Zorgtoeslag.
Een tandarts rekening van 1000 euro kan je aftrekken van de belasting als je daarvoor niet verzekerd bent.
waarschijnlijk krijg je dan ongeveer 340 euro daarvan weer terug.

Mij bekruipt het gevoel dat jullie op dit soort punten veel geld laten liggen.
Maar een professional kan dat in jullie situatie perfect uitzoeken.

Ik hoop dat je eruit gaat komen! .

[Gomez12]

Ik zou het toch in 1e instantie veel simpeler aanpakken : Houd gewoon de uitgaven bij, want dit gebeurt nu helemaal compleet nergens (moeder heeft geen idee wat er uitgaat, vader heeft geen idee wat er uitgaat, maar TS heeft zelf ook geen idee wat hij nu voor mams voorschiet).

Als je dan de financieen inzichtelijk hebt dan kan je verder kijken.

En aangezien ik vermoed dat het een moeilijk gesprek gaat zijn voor TS zou ik als TS in 1e instantie mijn eigen financien inzichtelijk maken, dan kan je met mams en paps in gesprek over waarom jij xxxx euro per maand moet bijlappen en van daaruit verder gaan, dit is een heel simpele stap die je vandaag kan zetten zonder dat iemand het hoeft te weten...

[Ardana]

SkyStreaker schreef op zondag 13 april 2014 @ 06:40:
Dat idee heb ik er lang niet van gekregen toen ik de bijstand in kwamen hulp probeerde in te schakelen. Het "incomplete" komt dan ook meer uit mijn ervaring

Nu wou ik hier een heel verhaal neer zetten, maar dat is toch iets TE open en bloot. Laat ik het erop houden dat ik heel erg heftig teleurgesteld ben.

Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat veel van m'n collegae te weinig kennis hebben of te weinig passie voor hun werk en klanten hebben om goed werk te kunnen leveren. Dat vind ik ook heel erg. Vaak is het een direct gevolg van bezuinigingen: we moeten targets halen die nu meer dan 2x zo hoog liggen als 10 jaar geleden, mogen veel ondersteuning en ondersteunende producten niet meer bieden, mogen nog maar een zeer beperkt aantal uur per client besteden, werken op tijdelijke (en dus onzekere contracten) en het gemiddelde loon is met minimaal 1/3 gedaald tov 10 jaar geleden. Iedereen die dus wel wat kan en het niet vanuit passie doet, is dus doorgestroomd naar betere banen. Wij worden ook beoordeeld op targets en kwaliteit, en dat betekent dus dat een 5,5 een voldoende is, alles zolang het maar niet te veel kost en jij toch dat felbegeerde vaste contract binnen sleept - om vervolgens overspannen te worden omdat de werkdruk te hoog is, en het werk te frustrerend: je hebt zelden genoeg tijd om je klanten écht goed te helpen. Ik had vaak medelijden met m'n klanten en het is inderdaad een van de redenen waarom ik ook ziek thuis zit.

Maar als je een beetje weet waar je recht op hebt, kun je prima bij de juiste instantie terecht komen en de juiste hulp vragen (en afdwingen). Jammer genoeg moet je dan wel al weten wat je moet vragen en waar je recht op hebt. Uiteraard weten de meeste van onze klanten dat niet, vandaar ook dat ik in ieder topic met dit onderwerp (en overal waar het ter sprake komt) mijn advies en hulp geef. Ik besteed dus ook privé uren aan het helpen van mensen.

Schuldhulpverlening kan en hoort fatsoenlijke hulp te zijn, toegespitst op ieders unieke situatie. En dat kun je inderdaad afdwingen.
@SkyStreaker en anderen: mijn DM staat altijd open als je informatie wil. Voor advies heb ik zeer veel info nodig en het is vaak moeilijk om dat te geven als ik geen inzage heb in de papieren, maar voor zover mogelijk geef ik die ook - met de kanttekeningen dat als de gegeven informatie niet juist of incompleet is, mijn advies dus niet hoeft te kloppen. Vaak kan ik nog aangeven waar ik lacunes / misinformatie verwacht, maar niet altijd.

[Wilke]

Smuggler schreef op zondag 13 april 2014 @ 19:55:
Een tandarts rekening van 1000 euro kan je aftrekken van de belasting als je daarvoor niet verzekerd bent.

Weet je dat zeker (bron)? Volgens mij is dat alleen nog maar zo voor chronische ziekten met bijbehorende zorg? Tandartskosten vallen daar meestal niet onder lijkt me (een kunstgebit misschien, geen idee eigenlijk).

Voor TS, als niemand in huis een idee heeft hoe je goed met geld omgaat, en van je ouders heb je dat niet meegekregen blijkt uit dit topic, sterker, die zijn een belangrijk deel van het probleem, dan denk ik niet dat je ver komt zonder hulp van buitenaf.

Dat heb je zelf ook wel door want waarom anders dit topic. Volgens mij kunnen we daarom concluderen dat je hier zelf niet uit gaat komen, en mensen op een forum kunnen dat ook niet voor je doen.

Dus: naar de gemeente (maatschappelijk werker), private message ardana hoe je dat regelt (ze bood al aan je daarbij te helpen). Een maatschappelijk werker is hier voor opgeleid en ziet wekelijks tig van dit soort zaken. Die heeft in no-time door hoe de vork in de steel zit en of schuldhulpverlening noodzakelijk is, en kan je sowieso helpen om duidelijke afspraken met je ouders te maken over geldzaken. De vraag voor jou is nu, wat is groter: je schaamte om hulp te vragen of het probleem als je doorgaat er niks aan te doen? Zolang de schaamte groter is gaat er niks veranderen. Zou het zelf erg moeilijk vinden me daar overheen te zetten, maar ja...niemand anders kan het voor je doen.

Een volgende stap lijkt me dat je hotel mama hoognodig moet verlaten maar dat is meer voor een volgend onderwerp.

[maartend]

Wrong. Eerste stap is hotel mama verlaten, je wordt nl. meegezogen.

[Smuggler]

Wilke schreef op zondag 13 april 2014 @ 21:54:
[...]


Weet je dat zeker (bron)? Volgens mij is dat alleen nog maar zo voor chronische ziekten met bijbehorende zorg? Tandartskosten vallen daar meestal niet onder lijkt me (een kunstgebit misschien, geen idee eigenlijk).

http://www.belastingdiens...en/overzicht_ziektekosten

Je hebt een drempel van 250 euro per jaar bij minimaal loon. En het gaat dan over het gedeelte dat niet onder het eigen risico valt.

Ik kom elk jaar wel aan een lijstje.
Tandarts / chiropractor / voorgeschreven pijnstillers / ziekenvervoer.
Het wordt wel elk jaar moeilijker omdat ik steeds meer verdien, maar het heeft me honderden euro's gescheeld.

Maar dit gaat richting off-topic.

Als chronisch zieke moet je elk jaar eerst je eigen risico opmaken (350 euro) en daar krijg je 2 jaar later 100 euro voor terug als tegemoetkoming . Februari wanneer de eerste rekeningen weer binnenkomen is altijd weer een dure maand.

[Gomez12]

maartend schreef op zondag 13 april 2014 @ 22:02:
Wrong. Eerste stap is hotel mama verlaten, je wordt nl. meegezogen.

Maar als hij uit huis gaat gaan enkel de kosten omhoog en er is dan nog geen enkele indicatie dat er iets gaat veranderen, oftewel het probleem wordt enkel maar groter.

[maartend]

Niet zijn problemen. Wel problemen ouders. En mensen pakken hunproblemen enkel aan als ze er last van hebben. En de ouders doen dat nu niet echt. Zoonlief lost nl. alles op elke keer.

[Iblies]

Gomez12 schreef op zondag 13 april 2014 @ 22:16:
[...]

Maar als hij uit huis gaat gaan enkel de kosten omhoog en er is dan nog geen enkele indicatie dat er iets gaat veranderen, oftewel het probleem wordt enkel maar groter.

Het probleem beland daar waar het hoort, bij de ouders. En dat die eerst groter worden is een reeële optie, alleen is die optie wel te prefereren dan geld steken in een bodemloze put.

Ouders horen een kind te helpen, thuis of uitwonend. En niets bijdragen kan ook een keus zijn. Alleen een kind die systematisch de financiële gaten opvult van de ouders, dat is een vorm van emotionele chantage.

[Ardana]

Een bijdrage vragen in de kosten vind ik redelijk en zelfs moreel goed. Als je het geld als ouders niet nodig hebt, zet je het op zij en geef je het als verrassing als ze uit huis gaan (heb ik ook meermaals gedaan toen ik inwonende vrienden hielp). Die bijdrage moet wel redelijk zijn, meestal hanteer ik daarvoor de berekening die ik eerst gaf.

En incidenteel kun je als kind je ouders prima bijstaan. Bij voorkeur op gebied van niet noodzakelijkheden, zoals een dagje uit, wat (luxere) kleding, vervanging (niet noodzakelijke) apparatuur zoals tv of computer/tablet/telefoon/laptop, of vakantie. Niet, en mijns inziens enkel in geval van zeer hoge nood, hulp op het gebied van vaste lasten en eten. Dit zijn nl. bij uitstek de dingen die ze écht zelf moeten kunnen betalen van hun eigen inkomsten. En weet je, in Nederland is dat eigenlijk áltijd mogelijk. Soms moet je daarvoor wel wat doen, maar ik ken praktisch geen enkel huishouden waarbij het niet mogelijk is om de uitgaven correct en sluitend af te stemmen op de inkomsten.

Overigens, TS, voor 3 personen ligt het wekelijkse huishoudgeld op ongeveer € 70-80 voor jullie drieën (voor eten, drinken, schoonmaakspullen en persoonlijke verzorging zoals shampoo en make-up ed.). Als jij dus al € 100-€ 140 per week geeft, zitten jullie daar ook ruim boven en dat lijkt me ook een goed punt om te bezuinigingen. Een tweede, zeer goed bezuinigingspunt is een auto: ik weet niet of je ouders er een hebben, maar ze hebben hem in ieder geval niet nodig voor werk en hij kan dus weg. Klinkt hard, maar de auto inruilen voor een brommertje, of nog beter, de fiets, scheelt heel veel geld.

Maar wellicht, als je alles op een rij zet, blijkt dat er helemaal geen drastische bezuinigingen nodig zijn, maar het met een beetje betere planning, iets beter betaalgedrag en iets mee inkomsten prima is rond te komen. Maar zonder gedegen informatie kun je niks, en zonder gesprek met je ouders komt die informatie niet boven tafel.

[Gomez12]

Ardana schreef op zondag 13 april 2014 @ 23:07:
Een bijdrage vragen in de kosten vind ik redelijk en zelfs moreel goed. Als je het geld als ouders niet nodig hebt, zet je het op zij en geef je het als verrassing als ze uit huis gaan (heb ik ook meermaals gedaan toen ik inwonende vrienden hielp). Die bijdrage moet wel redelijk zijn, meestal hanteer ik daarvoor de berekening die ik eerst gaf.
...
Overigens, TS, voor 3 personen ligt het wekelijkse huishoudgeld op ongeveer € 70-80 voor jullie drieën (voor eten, drinken, schoonmaakspullen en persoonlijke verzorging zoals shampoo en make-up ed.). Als jij dus al € 100-€ 140 per week geeft, zitten jullie daar ook ruim boven en dat lijkt me ook een goed punt om te bezuinigingen.

Ik verkeerde in de veronderstelling dat die 100-140 zijn bijdrage in de kosten was (en die komt ook mooi uit op 560 euro per maand).

Is er nu wel of niet een structureel bedrag wat er betaald wordt voor kost en inwoning? Of is dit die 100 - 140 (die zo af en toe niet gegeven hoeft te worden)?

[Armselig]

@ardana - Gemeente Brummen

Juup schreef op zondag 13 april 2014 @ 13:17:
Maar is dit topic alleen om even lekker te klagen (dat mag wat mij betreft) of gaat de TS echt iets doen?

Het is (of was) weekend, dan kun je zowieso weinig doen. Als ik alleen maar wou klagen had ik geen topic aangemaakt. Het is de bedoeling dat ik er wel iets mee doe wat hier gezegd word (zeg ik wel zo stoer maarre...).

wagenveld schreef op zondag 13 april 2014 @ 00:59:
Je schiet er alleen niet veel mee op als je bij ons komt klagen natuurlijk Wat ben je concreet van plan te doen met de tips die hier gegeven worden? Als je de boel niet op een rijtje krijgt, vraag dan hulp in je omgeving of aan de hand van de vele tips in dit topic. 'Soms' 100-140 euro is veel te vaag, dat snap je zelf toch ook wel?

Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Misschien helpt het als m'n ma wat moderner word? Die doet alles nog steeds met post en telefoon... Dat schiet niet echt op lijkt me. Laat staan dat ze dan een elektronisch kasboekje kan bijhouden. Ik zie nog steeds geen nut om met m'n pa te praten. Ik zei al eerder dat 'ie niet zo best is in nederlands, ik kan wel tegen hem praten, hij verstaat me wel maar als hij 90% van de tijd italiaans terug praat versta ik er geen zak van, dat hebben ze me nooit geleerd. M.a.w. er is een taalbarrière. Jep, met m'n eigen pa.

Gomez12 schreef op zondag 13 april 2014 @ 22:16:
Maar als hij uit huis gaat gaan enkel de kosten omhoog en er is dan nog geen enkele indicatie dat er iets gaat veranderen, oftewel het probleem wordt enkel maar groter.

Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig. En ik durf er niet aan te denken wat er met m'n ouders gebeurt als ik wegga, en ze achterlaat in die uitzichtloze situatie.

Om even terug te komen op m'n eerste post, ik had het over m'n jobcoach, misschien moet ik daar toch even een balletje opgooien? Desnoods een link naar dit topic geven? Die weet ongetwijfeld wat waar en hoe. Die wil me daar best mee helpen want ze weet wel dat er iets gaande is. Dan vraagt ze of alles goed gaat thuis en antwoord ik met poker face "ja hoor prima"... Tsja...

[sambalbaj]

Het klinkt toch allemaal een beetje naïef en ook laks, van alle betrokkenen overigens. Maar snel zorgen dat je weet wat er precies speelt en regie gaan voeren is nu toch het eerste. Er zijn zowel via de gemeente als vrijwilligers organisaties die precies weten waar je recht op hebt qua regelingen. Je pa blijft een flink onderdeel van het probleem, die moet je er hoe dan ook bij zien te betrekken. Samen met je broers de financiële huishouding van je ouders in orde brengen lijkt mij haast de enige structurele oplossing.

[Ardana]

Als ik hoor dat je ouders alles met post en telefoon doen, dan durf ik aan te nemen dat je ouders geen belastingaangifte doen, en geen toeslagen ontvangen: dat moet je tegenwoordig met de pc doen. Afhankelijk van de huur kan dat op huurtoeslag tot € 350 per maand schelen, en voor zorgtoeslag € 120 per maand. Als ze geen recht hebben op huurtoeslag omdat de huur te hoog is, kun je controleren of de huurprijs wel toegestaan is, en in dergelijke gevallen soms verlaging afdwingen. somd kom je hierdoor dan toch in aanmerking voor huurtoeslag. Tevens heeft je moeder, als ze zelf geen inkomen heeft, recht op de algemene heffingskortingen, ook zo'n € 150 per maand. Ook bijzondere ziektekosten en bijv. dieetkosten konden (en in zeer beperkte mate kunnen) afgetrokken worden zodat je weer belastingteruggave kan krijgen.
Huur- en zorgtoeslag kunnen ze nog met terugwerkende kracht over 2013 aanvragen en dat kan zo maar een paar duizend euro opleveren.
Belastingaangifte kan tot 5 jaar terug gedaan worden, € 150 X 12 X 5 = € 9.000. En daar bovenop vanaf het moment dat ze het aanvraagt ook weer € 150 per maand.

Als je vader een groot deel van z'n leven niet in Nederland gewoond heeft, dan gaat er van de AOW 2% per jaar af, dit rekenen ze vanaf z'n 15e. Dus stel dat hij vanaf z'n 35e in Nederland is, dan wordt hij voor 40% gekort. De AOW voor een gehuwd stel is ongeveer € 1.450 per maand, minus 40% is dus slechts € 870 - een verschil van € 840, bijna de helft dus.

Dit verschil (minus de algemene heffingskortingen) kan aangevuld worden, hetzij door een regeling bij de Sociale Verzekeringsbank, hetzij vanuit de bijstand.

Zoals je ziet kan ik dus op basis van een paar gegevens al heel wat "educated guesses" maken en het lijkt erop dat de mogelijkheid groot is dat je ouders erg veel geld laten liggen.

Krijg je zelf wel zorgtoeslag? Dat scheelt jouzelf ook weer zo'n € 70 per maand, als je tenminste een inkomen van maximaal +/- € 1.400 netto per maand hebt. Je kan dit zelf ook met terugwerkende kracht over heel 2013 aanvragen, en dus over 2014.

Overigens moet je de sites "zorgtoeslag.nl" en "huurtoeslag.nl" mijden als de pest, zij vragen geld voor iets dat je even snel en makkelijk zelf kunt doen: ze vragen exact dezelfde gegevens als de belastingdienst en doen verder niets.

Tevens zou je ook aangifte kunnen doen, zeker als je in de afgelopen 5 jaar sterk in inkomen bent gestegen, kun je ook "middeling" aanvragen, wat je weer een paar honderd euro op kan leveren.

Brummen valt voor schuldhulpverlening onder de gemeente Apeldoorn, en daar heb ik redelijk goede verhalen over gehoord. Zij doen ook aan advisering en stabilisering: het in kaart brengen van de inkomsten en uitgaven, en deze in evenwicht brengen.

Overigens denk ik wel degelijk dat jijzelf ook hulp nodig hebt: als jij de wereld als "de grote boze buitenwereld" omschrijft, en alles af laat hangen van anderen, bijv. dat je pas aan het op orde krijgen van je zaken wil gaan denken als je een vriendin hebt, dat je niet echt aantrekkelijk bent voor een fatsoenlijke vriendin. Ik wil echt niet heel bot overkomen, maar hoeveel vrouwen zitten er denk je te wachten op een man die weinig zelf wil doen en geen verantwoordelijkheid neemt? En een nog belangrijkere vraag: wil jij wel een vrouw die op zo'n man zit te wachten? Of wil je graag een relatie waarin je gelijkwaardig bent en graag samen iets opbouwt?

Ik heb al veel mannen én vrouwen aan m'n tafel gekregen die hun partner waren verloren, hetzij door een relatie-breuk, hetzij door een overlijden. Heel vaak heeft de achterblijver dan geen enkel idee van wat hij/zij moet doen en is volslagen hulpeloos. Dat is echt niet iets wat je wil laten gebeuren.
Stel dat jij er, om wat voor reden ook, en ik hoop uiteraard dat het niet zal gebeuren, er alleen voor komt te staan, heb je ook geen huis meer, en geen enkel idee hoe verder te gaan. Echt, doe jezelf en de mensen om je heen een groot plezier en ga aan de slag. Zo moeilijk is het niet: een pc in elkaar sleutelen is lastiger

Als je zelf een jobcoach hebt, vermoed ik dat je bezig bent met een reïntegratie- of overstaptraject. Grijp die kans aan, speel maar een keer open kaart. Het zal je misschien verbazen hoe hulpvaardig mensen kunnen zijn, zie maar dit topic.

[ Voor 47% gewijzigd door Ardana op 14-04-2014 03:36 ]

[SkyStreaker]

Ardana schreef op zondag 13 april 2014 @ 21:52:
[...]

Ik zal de eerste zijn die toegeeft <knip>

Maar als je een beetje weet waar je recht op hebt, kun je prima bij de juiste instantie terecht komen en de juiste hulp vragen (en afdwingen). Jammer genoeg moet je dan wel al weten wat je moet vragen en waar je recht op hebt. Uiteraard weten de meeste van onze klanten dat niet, vandaar ook dat ik in ieder topic met dit onderwerp (en overal waar het ter sprake komt) mijn advies en hulp geef. Ik besteed dus ook privé uren aan het helpen van mensen.

Schuldhulpverlening kan en hoort fatsoenlijke hulp te zijn, toegespitst op ieders unieke situatie. En dat kun je inderdaad afdwingen.
@SkyStreaker en anderen: mijn DM staat altijd open als je informatie wil. Voor advies heb ik zeer veel info nodig en het is vaak moeilijk om dat te geven als ik geen inzage heb in de papieren, maar voor zover mogelijk geef ik die ook - met de kanttekeningen dat als de gegeven informatie niet juist of incompleet is, mijn advies dus niet hoeft te kloppen. Vaak kan ik nog aangeven waar ik lacunes / misinformatie verwacht, maar niet altijd.

Dat is buitengewoon vriendelijk van je. Respect en waardering alom.

[Ramon]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:
Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Maar je hebt blijkbaar ook niet de motivatie om dit te veranderen dan. Ik bedoel je kijkt vast wel TV: de verzekeraars met hun aan/uitzetbare pakketten vliegen je om de oren. Je kan op websites van verzekeraars en vergelijkers zien wat het kost en wat de verschillende aanvullende pakketten kosten. Daar hoef je echt geen kennis van wetten voor te hebben. Hetzelfde geldt voor huurtoeslag en zorgtoeslag, dat zijn basisdingen die overal uitgelegd worden.

Misschien helpt het als m'n ma wat moderner word? Die doet alles nog steeds met post en telefoon... Dat schiet niet echt op lijkt me. Laat staan dat ze dan een elektronisch kasboekje kan bijhouden. Ik zie nog steeds geen nut om met m'n pa te praten. Ik zei al eerder dat 'ie niet zo best is in nederlands, ik kan wel tegen hem praten, hij verstaat me wel maar als hij 90% van de tijd italiaans terug praat versta ik er geen zak van, dat hebben ze me nooit geleerd. M.a.w. er is een taalbarrière. Jep, met m'n eigen pa.

Vooral je weer verschuilen achter de taalbarrière van je pa en je ma die digibeet is blijkbaar. Je kan andere mensen niet veranderen. Je kan alleen jezelf veranderen. Wat jij op z'n minst moet doen is een redelijk bedrag voor kost en inwoning afspreken en je daar strikt aan houden.

[...]


Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig. En ik durf er niet aan te denken wat er met m'n ouders gebeurt als ik wegga, en ze achterlaat in die uitzichtloze situatie.

Je ouders zijn volwassen, althans dat zouden ze moeten zijn, en zouden dus voor zichzelf moeten kunnen zorgen. Mensen die niet geholpen willen worden kun je niet helpen. Nee een rekening betalen is niet helpen maar symptoombestrijding. Blijkbaar vinden ze het wel makkelijk dat jij de rekeningen betaald en hebben ze blijkbaar nog niet door hoe ernstig de situatie is en vinden ze het niet erg om jou je toekomst te ontnemen.

In deze situatie help je je ouders misschien nog wel het meest door wél uit huis te gaan. Misschien raken ze dan rock-bottom en zien ze eindelijk dat het verkeerd gaat en dat ze hulp nodig hebben. Tegen die tijd weet jij dan natuurlijk alles van de grote boze buitenwereld en kan jij je ouders helpen door de juiste instanties voor hulp aan te wijzen.

Het is de taak van je ouders om te zorgen dat jij als een volwassen persoon op je eigen benen kan gaan staan. Daar hebben ze in jouw geval dus duidelijk in gefaald, maar dat betekent niet dat je dat niet alsnog zelf kan doen.

Om even terug te komen op m'n eerste post, ik had het over m'n jobcoach, misschien moet ik daar toch even een balletje opgooien? Desnoods een link naar dit topic geven? Die weet ongetwijfeld wat waar en hoe. Die wil me daar best mee helpen want ze weet wel dat er iets gaande is. Dan vraagt ze of alles goed gaat thuis en antwoord ik met poker face "ja hoor prima"... Tsja...

Dat kan geen kwaad natuurlijk. Ook de andere familieleden inschakelen is een goed idee. Overleggen.

Het is net zoiets als ouders van een klein kind die hun kind inpakken in een luchtbel omdat ze bang zijn dat het kind valt. Hoe moet het kind dan leren dat het pijn doet om te vallen als het nooit is gevallen? Dat kan niet! In dit geval neem jij nu de rol van ouder op je omdat jij er nu voor zorgt dat ze niet vallen.

[ Voor 4% gewijzigd door Ramon op 14-04-2014 08:33 ]

[Wobblier]

Jeetje zeg.. wat een vreselijk heftige reacties hier en daar. Ik wil even wat tegengeluid geven in een wat minder materialistische zin.

Ik zou de materialistische kant juist even aan plaats geven en werken aan het benoemen van het probleem.

Dat er een scheve afhankelijkheid tussen je ouders en jou is gaan groeien is het gevolg van een combinatie/opvolging aan veel oorzaken. Je zal vast inzien dat er een groot aantal aan je ouders te wijten zijn (verantwoordelijkeheid ontwijken vader, buitenproportioneel beroep doen op jouw inkomen moeder) maar voor de belangrijkste heb je toch zelf verantwoordelijkheid: het accepteren van de situatie.

Boos worden heeft geen zin. (Maar soms wel ff lekker)

Daarom juist werken aan het in kaart brengen van de financiele situatie en en het bespreekbaar maken van wat niet acceptabel is. Ik kan me best voorstellen dat je broers daar ook een rol in horen te spelen. Pas wanneer je er over kan praten kan je problemen onderkennen er een oplossing voor bedenken.

Wat juist is, is aan jullie samen. Hier op een forum zal je alleen de antwoorden krijgen voor waarnaar je vraagt.

[macciez]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:
Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig. En ik durf er niet aan te denken wat er met m'n ouders gebeurt als ik wegga, en ze achterlaat in die uitzichtloze situatie.

Het spijt me zeer en het heeft niet direct te maken met deze specifieke situatie, maar wordt het niet eens tijd volwassen te worden? Het is heel nobel dat je je familie zo helpt, maar dit kun je toch niet je hele leven zo blijven doen? Je zegt zelf dat je geen idee hebt wat er in de "grote boze buitenwereld" gebeurt, hoe wil je helpen wanneer je zelf niet op eigen benen staat? Je mist een grote stap als je altijd bij je moeder wilt blijven wonen, totdat je gaat samenwonen. Ook voor het samenwonen is het echt een aanrader om al op jezelf te hebben gewoond.
Sorry voor de offtopic

[CartmanMMA]

Ik zie een TS die alleen in problemen denkt en niet in oplossingen. Ik krijg sterk de indruk dat je het liefst zou willen dat een van ons, of je jobcoach zegt van "geef alles maar hier en ik los het wel voor je op".

Je heb nu 4 pagina's aan tips en adviezen gekregen en het wordt nu tijd om gewoon actie te gaan ondernemen.

macciez schreef op maandag 14 april 2014 @ 09:39:
[...]


Het spijt me zeer en het heeft niet direct te maken met deze specifieke situatie, maar wordt het niet eens tijd volwassen te worden? Het is heel nobel dat je je familie zo helpt, maar dit kun je toch niet je hele leven zo blijven doen? Je zegt zelf dat je geen idee hebt wat er in de "grote boze buitenwereld" gebeurt, hoe wil je helpen wanneer je zelf niet op eigen benen staat? Je mist een grote stap als je altijd bij je moeder wilt blijven wonen, totdat je gaat samenwonen. Ook voor het samenwonen is het echt een aanrader om al op jezelf te hebben gewoond.
Sorry voor de offtopic

Ik vind dit dus niet offtopic maar juist een groot onderdeel van het probleem!

[ Voor 54% gewijzigd door CartmanMMA op 14-04-2014 09:41 ]

[HMC]

Armselig.
Wat jij doet, zou je in heel veel landen voor vereerd worden.
Zoals hier in Indo, zouden de broers, behalve helpen, ook jou prijzen.Alleen niet meer in het "ontwikkelde" Westen.

Je doet goed werk, en jouw tijd komt nog wel.

[gwystyl]

TS heeft al even genoemd dat de meeste reacties in het weekend zijn gekomen, en alle instanties dan dicht zijn.

@TS: Het is nu maandag, dus ik hoop dat je nu wel de telefoon oppakt en in ieder geval een begin maakt om de boel in kaart te brengen en hulp te vragen. Laat hier ook even weten wat je aan het doen bent, dan kunnen we misschien met meer tips komen. Je opmerking "zeg ik wel zo stoer maarre..." baart me wel zorgen. Als je zelf niets doet, gaat de situatie niet over, maar verergert hij alleen maar. Het is geen schande om hulp te vragen. Maak het bespreekbaar met je ouders (allebei!) en pak het aan. Weten wat je probleem is en hoe groot het eigenlijk is, is de eerste stap in het werken naar een oplossing. Succes!

[Lethalis]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:
@ardana - Gemeente Brummen
Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig.

Grootste fout die je kunt maken.

Ten eerste leer je pas echt iets over de "grote boze buitenwereld" als je op jezelf gaat wonen, zelf jouw verzekeringen moet regelen, enzovoorts.

Ten tweede is het veel beter om eerst op jezelf te wonen, voordat je gaat samenwonen. Het gaat geheid tot spanningen leiden als je niet eerst zelf hebt geleerd om alles zelf te doen.

[chime]

Ik heb ook zo een nonkel als jij gehad ... toen mijn grootmoeder begon te sukkelen hebben de andere tantes die wat onder handen genomen: leren koken, was doen, ...

Na de dood van mijn grootmoeder woont hij nu alleen, wat op zich heel goed gaat.
Maar had er niemand naar omgekeken dan had het wel een stuk lastiger geweest voor hem.
Ook had hij wel een hoop spaargeld opgespaard - anders had die nooit een appartement kunnen kopen.
Ben je alleen + wat ouder + geen spaargeld => vergeet het om iets zelf te bezitten.

Met betrekking tot je ouders ... het feit dat je vader niets weet van de situatie is gewoon van de zotte .
Voor hetzelfde geld geeft die nog onbezorgd wat centen uit terwijl je moeder die dus wel goed had kunnen gebruiken om de schulden af te lossen.
Uiteindelijk moeten ze daar in de eerste plaats samen uit geraken.

Daarnaast best samen met je ouders uitzoeken hoe/waar de maatschappij je middelen aanlevert om te helpen (verminderingen, ... )
Stap hiervoor eventueel naar de sociale dienst van je gemeente (ik neem aan dat net zoals in Belgie dat ook in Nederland bestaat). Daar zitten mensen die elke dag daarmee te maken hebben en die je dus kunnen wijzen op subsidies, regels waarmee je voordeel kunt halen.

Ook kan je je ouders helpen met het opstellen van een budget. Waar geeft men nu het geld aan uit?
Zijn er zaken waar er geld verspild wordt, die niet nodig zijn, waarop bespaard kan worden?
Daarna zet je een zo groot mogelijk deel in van het budget om de schuld met de grootste rente weg te werken.

Je ouders elke keer bij een rekening uit de brand helpen is leuk, maar als er voor de rest niks structureels veranderd is het niet meer als wat druppels op een hete plaat.
Alleen gaan wonen kan je ook helpen, maar of het echt nodig is ... Zie wel dat je genoeg uit huis komt, anders geraak je nooit van straat

Voor jou denk ik dat het beste is om een soort van huur af te spreken voor je kost en inwoon.
Meer betaal je niet, zie dat je zelf begint te sparen. Anders zet je jezelf schaak voor je latere leven.
Jou huur kan hen dus alsnog helpen, maar je geeft dan ook een grens aan van waar je hulp stopt.
Voordeel is dat jij ook dan je eigen budget wat beter gaat kunnen beheren en dus structureel sparen enzo.

Aarzel ook niet om je broers/zussen hierbij te betrekken.
Die kunnen ook hulp bieden, dat moet niet financieel zijn, maar bijvoorbeeld de moeder meepakken als men boodschappen gaat doen zorgt ervoor dat ze dan hun auto niet gebruiken. Ook kan men dan misschien letten op de boodschappen (niks aankopen dat nog in huis is, huismerk ipv merk product, ... ) - Iets wat bij mijn andere grootmoeder wel nodig is, gezien die niet met lijstjes werkt en dus regelmatig zaken aankocht die nog thuis in de voorraadkast staan.

[JAN-B]

Ardana schreef op maandag 14 april 2014 @ 03:12:
Als ik hoor dat je ouders alles met post en telefoon doen, dan durf ik aan te nemen dat je ouders geen belastingaangifte doen, en geen toeslagen ontvangen: dat moet je tegenwoordig met de pc doen.

@ ardana : je overdrijft hier iets :(huur) toeslag aanvragen / wijzigen kan gewoon per telefoon hoor, heb ik ook pas gedaan voor moeder van vriendin .( i.v.m. verhuizing )

[FragDaddy]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:


Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Goed, je ouders weten ook niets van wetten of regels en iedereen zit in de problemen?

WAT VERWACHT JE NU?

Je kunt gewoon zo door leven en nog verder in de problemen komen, maar dat wil je zelf niet. Je geeft zelf al aan dat je van je ouders ook niets verwacht.

Wat je moet doen is hetzelfde als wat wij ook allemaal hebben moeten doen: Voor jezelf leren zorgen. En dat begint dus met het ontdekken van de grote buitenwereld zoals je het zelf noemt. En je verdiepen in regelingen, wetten en regels. Nogmaals, dat is niet eng, dat doen we allemaal (iedereen die een eigen huishouden heeft). En dat hebben we ook allemaal geleerd door het gewoon te doen en als we het niet weten, wat rond te bellen.

Maak gewoon een lijst met punten en pak ze 1 voor 1 aan. Je kunt gewoon wat instanties gaan bellen (belastingdienst, verzekeraar, gemeente, schuldeisers, enzovoorts) en vragen om uitleg. Die vragen krijgen ze 100x per dag.

-Krijgen we huurtoeslag? Hoe kom ik daar achter? Zo nee, hoe regel ik dat?
-Krijgen we zorgtoeslag? Hoe kom ik daar achter? Zo nee, hoe regel ik dat?
-Hoeveel schuld heeft ons huishouden? Kunnen we hier hulp voor krijgen? (schuld hulpverlening)
-Klopt onze zorgverzekering, welke extra pakketten hebben we, en welke extra pakketten hebben we nodig?
-Kloppen onze overige verzekeringen?
-Wat zijn onze gezamelijk inkomsten en wat zijn de (vaste) uitgaven per maand.

Om uit de problemen te raken zul je zelf actie moeten ondernemen! En daarvoor moet je dus wel even volwassen worden en uit je schulp kruipen. Oh en niet meer denken over "de grote BOZE buitenwereld", want na een paar telefoontjes met verschillende instanties zul je merken dat iedereen je overal bij wil helpen. En dan wordt het al heel snel "de grote BEHULPZAME buitenwereld".


Als je dan bij moet schieten om rond te komen als huishouden, dan weet je in ieder geval waarom en dat het niet anders kan. Ook kun je er dan voor zorgen dat jullie huishouden niet nog verder in de problemen komt.


P.S. Op een gegeven moment moet je toch echt op jezelf gaan wonen. Of wacht je op het moment dat je ouders overlijden? En wat ga je dan doen als je niet weet hoe je jezelf in leven moet houden? Als je ouders dan niet rond kunnen komen of er financieel een zooitje van maken dan komen ze vanzelf in de schuld hulpverlening / maatschappelijk werker sfeer, dus dan wordt er voor ze gezorgd om het maar simpel te zeggen, dat hoeft niet jou taak te zijn. Daar hebben we in onze verzorgingsstaat juist zulke goede voorzieningen voor.

[ Voor 19% gewijzigd door FragDaddy op 14-04-2014 12:41 ]

[Lethalis]

Bovendien ga je die vrouw ook niet vinden als je straks op je 30ste nog bij mama woont.

Vrouwen zijn daar allergisch voor.

[Smultie]

Lethalis schreef op maandag 14 april 2014 @ 13:29:
Bovendien ga je die vrouw ook niet vinden als je straks op je 30ste nog bij mama woont.

Vrouwen zijn daar allergisch voor.

En waarschijnlijk mannen ook, mocht daar je voorkeur naar uitgaan.

[Gomez12]

Lethalis schreef op maandag 14 april 2014 @ 13:29:
Bovendien ga je die vrouw ook niet vinden als je straks op je 30ste nog bij mama woont.

Vrouwen zijn daar allergisch voor.

Hoe bedoel je straks?

Hij geeft aan al 14 jaar te werken, even aangenomen dat hij op zijn 16e is begonnen met werken dan is hij nu al 30....

[Verwijderd]

Alleen al vanwege het pedagogische aspect zou je dus het huis uit moeten gaan. Je moeder is een volwassen vrouw en jij bent een volwassen man. Vrouwen hebben geen behoefte aan manbabies, dus het is voor jezelf beter om (in elk geval) de financiële banden door te snijden en uit huis te gaan.

[Ardana]

JAN-B schreef op maandag 14 april 2014 @ 12:28:
@ ardana : je overdrijft hier iets :(huur) toeslag aanvragen / wijzigen kan gewoon per telefoon hoor, heb ik ook pas gedaan voor moeder van vriendin .( i.v.m. verhuizing )

Toeslagen wijzigen wel, aanvragen niet, net nog even gechecked op de site van de belastingdienst. Je moet nl. ook je rekeningnummer doorgeven, en daar willen ze toch iets tastbaarder bewijs voor dan een telefoontje.

Daarnaast kun je belastingaangifte (en dus ook de voorlopige teruggave) sowieso niet meer via de post en/of telefoon doen, en dat kan ook duizenden euro's opleveren.

TS, hoe nobel het ook mag lijken om je ouders te ondersteunen en helpen, je moet je ook afvragen of je hen (en jezelf) op de juiste manier helpt. Zachte heelmeesters... Als jij je been breekt, wil je dat iemand je dat zegt, en je been recht zet. Je wil niet dat iemand je boodschappen voor je gaat doen en je pijnstillers geeft, maar het been gebroken laat. Dat is wat je eigenlijk doet als je niet voor jezelf opkomt.

Ieder mens heet het recht op zijn eigen fouten, en heeft het recht om voor zijn eigen ongeluk te kiezen, maar je kunt zelf beslissen of, en in hoeverre je daar bij betrokken wil zijn.

Ik heb meerdere vrienden gehad waarbij ik uiteindelijk gezegd heb "tot hier en niet verder, dit ben ik bereid je te geven, ik hoop dat je die richting uit wil en zo niet, even goede vrienden, maar dan moet ik ook de consequenties dragen." Een vriend had bijv. écht járen geen geld, tenminste, hij ontving zo'n € 70 tot € 150 per maand - niet echt veel als je je zorgverzekering, deel eten (woonde half thuis) en shag moet betalen, naast uiteraard de incidentele dingen als kleding en shampoo etc. Hij had (uiteraard) best wel schulden. Ik heb hem altijd gezegd dat hij zelf moet weten hoe hij leeft, maar dat ik hem niet ga ondersteunen met eten of verzekeringen of shag oid. Wel heb ik hem regelmatig meegenomen voor een etentje, en mocht hij regelmatig meeroken en heeft zelfs een tijdje bij ons gewoond (en moest gewoon een bijdrage betalen - die hij stiekem achteraf weer terug kreeg). Ook heb ik zijn administratie samen met hem gedaan, en hem verwezen naar de juiste instanties. Nu heeft hij een huurkamer, een vast inkomen met reïntegratietraject en zit in het 2e jaar van z'n schuldregeling. Hij heeft dat zelf gedaan, maar ik denk wel dat ik goed geholpen heb. Ik heb hem gegeven wat ik wilde, ongeacht wat zijn prioriteiten waren. Je hebt nl. beiden een keus:iets geven en iets aannemen, iets vragen en iets weigeren. Zolang je dat in respect kan doen, is dat prima.

Je moet geven wat je wil, voor zover dat jou niet te veel kost. Als jij je volledige salaris (wat voor werk doe je eigenlijk?) aan je ouders wil besteden, en jij voelt je daar goed bij, moet je dat vooral doen. Maar als iets niet goed voelt, moet je er iets aan doen.

[ Voor 8% gewijzigd door Ardana op 14-04-2014 15:00 ]

[dion_b]

Aan het financiele/practische stuk niets toe te voegen aan Ardana.

Voor het taalprobleem: geldt zelfde voor als de rest - anderen kun je niet veranderen, jezelf wel. Zoek een cursus Italiaans op (kan online, kan iig op PC, kijk eens naar Rosetta Stone). Ga eens een keertje naar Italie. De beginselen van een taal heb je met een beetje werk in no time onder de knie. Dan ga je niet Dante in het origineel kunnen lezen, maar wel praten met pa over geld, belastingen en het feit dat je water tot aan de lippen komt. Oh ja, en misschien stiekem ook gewoon de 1001 andere dingen die zonen met hun vaders bespreken als ze elkaar wel kunnen verstaan.

Dat vind ik nog meest schrijnende van dit verhaal - het klinkt alsof jullie volledig practisch van elkaar afhankelijk zijn, maar als drie wildvreemden langs elkaar heen leven. Daar wat aan doen lijkt me nog een stuk belangrijker dan het financiele (al moge duidelijk zijn dat dat oplossen ook geen overbodige luxe is!)

[Juup]

En je vader weet stiekum natuurlijk ook wel dat het financieel zwaar weer is en houdt daar wijselijk zijn mond over.

[Verwijderd]

Ik zie een paar problemen, die elkaar eigenlijk alleen maar versterken:
- Je ouders hebben, blijkbaar, geen kaas gegeten van financien. En dat is dan zacht uitgedrukt.
- Jij bent er ook (nog) niet handig in, maar jij bent nog wat jonger en kunt snel leren.
- De financiele situatie is totaal onduidelijk. Je weet niet wat erin komt EN je weet niet wat eruit gaat.

Deze 3 dingen zijn nu even het belangrijkst. Zorg ervoor, dat je ouders hulp krijgen (budgetcoach?) en zorg ervoor dat er duidelijkheid komt.

[Ardana]

Ik vergeet nog iets belangrijks: ondanks dat TS geen Italiaans spreekt, mag ik er hopelijk wel van uitgaan dat moeders dat wel doet? Zij heeft kennelijk al jaren getolereerd dat hij geen Nederlands spreekt, dan zal ze nu ook haar verantwoordelijkheid hierin moeten nemen door te vertalen voor haar man lijkt mij. Het taalbarriere argument vind ik dan ook eigenlijk een beetje BS.

[Armselig]

Ok misschien was grote boze wereld wat overdreven maar dit is gewoon niet makkelijk voor mij. Ik snap echt wel dat het probleem niet vanzelf weg gaat en dat ik iets moet doen. Maar je moet toch ergens beginnen en dus koos ik voor het Tweakers forum. Hell, ik vind het al een hele stap van mezelf dat ik deze topic begon, dat is toch goed? Ik weet niet wat ik kan of moet doen en daarom vraag ik hier rond. Er komen tips langs maar vervolgens word ik meteen in twijfel getrokken/niet serieus genomen omdat mensen niet meteen resultaten zien.

FragDaddy schreef op maandag 14 april 2014 @ 12:34: WAT VERWACHT JE NU?

Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

[Gomez12]

Armselig schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:27:
Ok misschien was grote boze wereld wat overdreven maar dit is gewoon niet makkelijk voor mij. Ik snap echt wel dat het probleem niet vanzelf weg gaat en dat ik iets moet doen. Maar je moet toch ergens beginnen en dus koos ik voor het Tweakers forum. Hell, ik vind het al een hele stap van mezelf dat ik deze topic begon, dat is toch goed? Ik weet niet wat ik kan of moet doen en daarom vraag ik hier rond.

Tja, hoe zal ik het zeggen... Het is beter dan niets dat je het hier vraagt. Het probleem is alleen dat :
A : een heleboel stappen al door jezelf gezet hadden kunnen worden (huishoudboekje, informeren over rechten / plichten)
B : Je je verschuilt achter van alles en nog wat
C : Dit was allemaal niet zo erg geweest als je 14 was geweest. maar je claimt 14 jaar gewerkt te hebben en dan kom ik op een leeftijd van rond de 30 en daar hoort gewoon een bepaalde mate van eigen verantwoordelijkheid bij.

Let op : Dit is niet persoonlijk beledigend bedoeld, maar als jij momenteel nog niet eens het nut inziet van je vader bij de discussie te betrekken en je jezelf niet ook als deel van het probleem ziet, dan mis je gewoon 66% van het probleem.
De meeste kritiek hier gaat niet over dat je geen directe actie onderneemt imho, maar meer over het feit dat je blijkbaar nog niet eens het nut van actie inziet.

Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

Wauw, 1 persoon die een minder vriendelijke poging doet om je wakker te schudden en je verdwijnt alweer?

Ik zou toch nog maar even goed dit topic doorlezen en dan vooral wat Ardana schrijft, alleen er is geen snelle pijnloze magische fix (buiten de loterij winnen, maar dat is waarschijnlijk ook maar een paar jaar uitstel).
Er moet echt wat veranderen bij jullie alledrie en niet enkel bij je ma.

P.s. En nog 1 tip : Luister naar andere mensen (zoals in dit topic), je jobcoach zal ook niets voor je kunnen doen of je doorverwijzen en die doorverwijzing zal echt niet enkel maar zoete woordjes uiten en die zal echt niet akkoord gaan met maar 2 van de 3 te praten (oftewel je vader moet erbij zijn en zolang jij daar niet de noodzaak van inziet ben jij ook onderdeel van het probleem).
Menig begeleder zal je wel willen helpen maar als jij daartegen zegt : Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips... Dan zal die heel realistisch kijken en zien dat hij nog 100 anderen heeft die zijn hulp nodig hebben en die gaat echt niet zoals ik jou terug proberen te halen.

[ Voor 14% gewijzigd door Gomez12 op 15-04-2014 00:48 ]

[Ardana]

Armselig schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:27:
Ok misschien was grote boze wereld wat overdreven maar dit is gewoon niet makkelijk voor mij. Ik snap echt wel dat het probleem niet vanzelf weg gaat en dat ik iets moet doen. Maar je moet toch ergens beginnen en dus koos ik voor het Tweakers forum. Hell, ik vind het al een hele stap van mezelf dat ik deze topic begon, dat is toch goed? Ik weet niet wat ik kan of moet doen en daarom vraag ik hier rond. Er komen tips langs maar vervolgens word ik meteen in twijfel getrokken/niet serieus genomen omdat mensen niet meteen resultaten zien.


[...]


Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

En bedankt hè? Jij kiest ervoor om kennelijk enkel de (voor jou) nare reacties te lezen, en negeert vrijwel ieder aanbod, en iedere opbouwende, steunende post.

'T Is écht niet dat ik meteen verandering verwacht, dat is nl. niet redelijk en logisch. 't Is wel redelijk om te verwachten dat als je hulp vraagt, je ook reageert op vragen en informatie.

Ik heb je bérgen informatie gegeven, over wat je kan doen, waar je kunt starten, hoe je het inkomen kunt vergroten, en jíj kiest ervoor om op basis van (een) (vermeende) negatieve reactie(s) je handdoek in de ring te gooien. Ik ken de meeste Tweakers ondertussen lang en goed genoeg om te weten dat er echt niet snel wordt afgefakkeld, en dat vrijwel alle kritiek onderbouwd en opbouwend is. Ik kan je verzekeren dat als je dat ook off-line zo snel vertrekt bij kritiek, je niet ver komt. Als je ook hierbuiten opbouwende kritiek en adviezen ziet als negatief, zul je inderdaad bevestig worden in je beeld van "de grote boze buitenwereld".

Als je op een dag 1 sjacherijnige klootzak tegenkomt, heb je gewoontevorming. Als je er 2 tegenkomt, heb je veel pech. Als je er 3 tegenkomt, moet je je eens gaan afvragen of je niet zelf een sjacherijnige klootzak bent.

Wat ik hiermee wil zeggen: mensen zijn vaker hulpvaardig dan afzijkerig, zeker hier op Tweakers, omdat er erg streng gemodereerd wordt op trollen en persoonlijke aanvallen. De mensen die hier zitten, zitten er dus niet omdat ze het zo leuk vinden om jou ad te zinken. Die zitten hier omdat ze graag, geheel belangeloos, hun tijd inzetten om anderen te helpen, zich te vermaken in bijv. de Huiskamer, en zelf hulp, advies en gezelligheid te zoeken.

Anyway, mij DM blijft open, zowel voor jou als voor anderen, en ik hoop echt dat je wat kunt met de tips, informatie en adviezen die hier gegeven zijn.

Je jobcoach is een goed begin.

[Hbeez]

Gomez12 schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:43:
[...]

Wauw, 1 persoon die een minder vriendelijke poging doet om je wakker te schudden en je verdwijnt alweer?

Denk dat het er meer mee te maken heeft dat er niet empathisch wordt gereageerd op hem en hij daardoor het idee krijgt op de verkeerde plek om advies te hebben gevraagd.

Hij heeft aangegeven het naar z'n zin te hebben bij zijn ouders en dat hij niet op zichzelf wil wonen (hij had ook een italiaanse achtergrond iirc. iets met culturele verschillen) - dan heeft het imho ook geen zin om in elke post daarop aan te blijven dringen. Hij gaat echt niet op zichzelf wonen omdat wat mensen op een internetfora dat zelf, in zijn positie, zouden doen (hoe goed deze adviezen ook zijn bedoeld).

@Armselig: Kun je geen afspraken maken met je ouders over geld? Ipv. dat je ze een onbekend bedrag schuldig bent (omdat je bij ze in woont, met ze mee-eet, etc) ze gewoon een fixed bedrag geeft per maand voor kostgeld? Dan kan je moeder jou tenminste niet gebruiken om ad-hoc alle gaten te dichten.

[Hippocampus]

Zolang Armselig zijn zorgen nog niet besproken heeft met zijn moeder en er positief op gereageerd word door haar en wil meewerken aan een verandering is er eigenlijk nog geen echt probleem.

Pas als de moeder het probleem niet wil zien of er geen verandering in aan wil of kan brengen heeft Armselig een probleem.

Dus die stap zal hij toch eerst eens moeten nemen, om te kijken wat zijn volgende stap zal worden.

Ps: Armselig, laat je niet te snel ontmoedigen door teleurstellende verwachtingen, ff doorbijten als je echt verandering wil.

[Mortum]

@Armselig,

Ik ben zelf ook iemand die het echt fucking eng vond om het huis uit te gaan.
(ik ben vorig jaar april op mijzelf gaan wonen)

Maar nu ik een jaar verder weer ben en weer terug kijk, kan ik je vertellen dat dat echt een verademing is!
Niemand die je op de vingers kijkt, alles volgens JOU regels en al met al gewoon veel vrijheid!!

(en je heb heeeel snel door waar elke euro heen gaat! Ik gebruik zelf een digitaal huishoudboekje )

maar ze zeggen wel: Eigen haard is goud waard... dat is echt zo

[-tom-562]

Mss wilt de TS stiekem helemaal niet geholpen worden, maar vindt alles best zo? Lekker in z'n comfort zone....
Maarja, soms is het juist goed om uit je comfort zone te gaan

[RemcoDelft]

Ik vind het een vreemd verhaal... Je vader is Italiaan en daar kan je (je hele leven al?) niet mee praten vanwege de taalbarriere? Spreekt je moeder ook geen Italiaans, m.a.w. hun hele leven hebben ze nog nooit een volwaardig gesprek kunnen voeren?

Ik kan (uit ervaring) adviseren om NOOIT geldzaken met familie te mixen. Je helpt mensen met weinig geld niet door ze meer te geven/lenen, daardoor blijven ze namelijk altijd terugkomen voor meer, simpelweg omdat ze op die manier niet de uitgaven hoeven af te stemmen op de inkomsten.
Ik ken ze ook in de familie, en ze blijven terugkomen voor meer. Er is nooit "een laatste keer" dat ze hulp nodig hebben, want ze hebben geleerd dat ze toch elke keer opnieuw een bail-out krijgen.

Als jij daar blijft wonen, speelt dit probleem over 14 jaar nog steeds. Als je nu het huis uit gaat, ze "in het diepe gooit" en zelfstandig laat worden, is er een kans dat ze over een paar jaar (wellicht na 3 jaar schuldsanering) wel weer op eigen benen kunnen staan.

Een stukje verder schrijf je dat je het fijn vind dat de boterhammen voor het werk 's morgens klaarliggen... Sorry dat ik het zeg, maar ik stel me nu een Tokkiefamilie voor waarbij pa en ma met uitkering thuis zitten, en jij niet eens je eigen brood kan smeren...
Dat gezegd hebbende: je typt fatsoenlijke zinnen en een duidelijk verhaal. Daaruit leid ik af dat je in ieder geval een fatsoenlijke opleiding hebt gehad, en dus helemaal niet perse kansloos hoeft te zijn.

Even een zijspoor ter overweging: Remigratiewet: wellicht komt je vader hier voor in aanmerking, dan kan hij met behoud van uitkering en volledig betaald terugreizen naar Italie. Het land waar hij zichzelf wel verstaanbaar kan maken, en wellicht wat goedkoper kan leven.

[maartend]

Ik ben bang dat Armselig hier niet meer komt de eerste dagen. Hij heeft gelezen wat te doen, maar elke oplossing betekend een actie van hem om de situatie te doorbreken. En eigenlijk wil hij dat niet. Hij lijkt verslaafd te zij aan de situatie.

[Verwijderd]

Hou allemaal wel even in gedachte, dat familiebanden in Italië wel even iets anders liggen dan hier. Op dat vlak is Armselig gewoon de pineut, want zijn broers hebben blijkbaar de Nederlandse waarden omarmd, zijn vertrokken en dragen niet meer bij aan "de familie". Armselig zit nog bij zijn ouders en die - nouja, in ieder geval zijn vader - hanteren blijkbaar meer Italiaanse waarden.

Het probleem is een beetje, dat dit een heel groot en ingewikkeld probleem is. Sterker nog; het is een samenkomst van meerdere problemen. Het is gewoon onmogelijk om even in 1 forum-post uiteen te zetten wat Armselig moet doen om al deze zaken aan te pakken.

Ik vind, dat er ook actie moet worden ondernomen op de situatie binnen het gezin. Het kan natuurlijk niet zo zijn, dat Armselig nu in zijn uppie opdraait voor het onderhouden van zijn ouders terwijl zijn broers vertrokken zijn en niet bijdragen. Je kan er namelijk vergif op innemen, dat ze er wel zijn als de erfenis verdeeld moet worden. Mijn eerste gedachte zou zijn: spreek een vast bedrag af aan kostgeld per maand. Alles wat er extra nodig is, is een renteloze lening. Deze "schuld" wordt meegenomen in de erfenis. Maar het lijkt me een goed plan om hier eens met iemand, die echt verstand van dit soort dingen heeft, over te praten.

[Iblies]

RemcoDelft schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 08:07:
Ik vind het een vreemd verhaal... Je vader is Italiaan en daar kan je (je hele leven al?) niet mee praten vanwege de taalbarriere? Spreekt je moeder ook geen Italiaans, m.a.w. hun hele leven hebben ze nog nooit een volwaardig gesprek kunnen voeren?

Ik kan (uit ervaring) adviseren om NOOIT geldzaken met familie te mixen. Je helpt mensen met weinig geld niet door ze meer te geven/lenen, daardoor blijven ze namelijk altijd terugkomen voor meer, simpelweg omdat ze op die manier niet de uitgaven hoeven af te stemmen op de inkomsten.
Ik ken ze ook in de familie, en ze blijven terugkomen voor meer. Er is nooit "een laatste keer" dat ze hulp nodig hebben, want ze hebben geleerd dat ze toch elke keer opnieuw een bail-out krijgen.
...

Klopt.

Sommige familie moet je scharen onder bloedverwanten, en soms zijn er mensen die geen bloedverwanten zijn maar die je gerust als familie mag aanzien.

[FragDaddy]

Armselig schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:27:

[...]


Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

Sorry, maar ik probeerde je alleen een beetje wakker te schudden.

Heb je de rest van mijn post gelezen? Ik probeerde je echt wat bruikbare en laagdrempelige tips te geven. Net als andere mensen in dit topic trouwens. We willen je alleen maar helpen.

Het is zo jammer dat je met alleen een topic hier op GoT niets aan je situatie verandert. Je zult toch echt zelf wat moeten ondernemen en zolang je dat niet doet kom je niets verder en blijf je in dezelfde situatie zitten.


Probeer ook een beetje te begrijpen dat wij ons een beetje machteloos voelen. We willen je allemaal tips geven en verder helpen, maar jij ontwijkt alles. Vandaar dat we misschien een beetje gefrustreerd overkomen. Dat is niet omdat we allemaal ongevoelige kl**tzakken zijn, juist het omgekeerde.

Maargoed, lang verhaal kort. Je komt alleen verder als je zelf wat gaat doen. En natuurlijk kun je hier vragen hoe je het moet doen en wat je moet doen en willen we je graag stapje voor stapje verder helpen, maar er verandert niets tot je zelf die eerste stap neemt.

[ Voor 29% gewijzigd door FragDaddy op 15-04-2014 11:27 ]

[RM-rf]

maartend schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 08:13:
Ik ben bang dat Armselig hier niet meer komt de eerste dagen. Hij heeft gelezen wat te doen, maar elke oplossing betekend een actie van hem om de situatie te doorbreken. En eigenlijk wil hij dat niet. Hij lijkt verslaafd te zij aan de situatie.

in het duits is er de uitdrukking "Paralyse durch Analyse"... zozeer bezig zijn met het vinden van zoveel mogelijk uitwegen, dat men uiteindelijk niets doet en blijft doorzoeken in de hoop een 'andere' te vinden...

Een oeroude dierenfabel van Aesopus rond datzelfde thema is die van "De Kat en de Vos":

Deze beiden dieren treffen elkaar en bespreken hoeveel manieren ze hebben om aan jagende honden te ontkomen, de Vos schept op dat hij wel honderd verschillen wijzen kent om aan de jaaghonden te ontsnappen, de Kat moet erkennen maar eentje te kennen.
De Vos maakt de kat belachelijk maar als de Jagers komen met hun honden, schiet de Kat weg in de boom, haar enige vluchtmethode, de Vos versteend... de honden pakken hem echter alvorens hij kan beslissen hoe het beste weg te komen met een van zijn vele methoden te vluchten.

De les die je eruit kan trekken, soms is de meest 'rationele' en weloverdachte methode niet de meest effectieve... soms ook is het eerder een nadeel iedereen te vriend te willen houden en de 'allerbeste' afweging te maken uit alle mogelijkheden, maar is de optie die je 'met de natte vinger' kunt nemen beter dan lang te doen over het nemen van een beslissing.

[Suli]

Heb dit topic vanaf begin gevolgd en denk niet dat TS niet/niks wilt veranderen. Juist wel en hierdoor al zijn eerste stap gemaakt, op tweakers dan.
Begrijp dat veranderingen eng zijn en vooral als je helemaal niks weet erover. Dus ik denk eerder aan babysteps.
En TS moet heel veel begeleiding krijgen hiermee. Mss is maatschappelijk werker toch iets.

Hier mijn idee:
TS moet kijken naar de financiën van de huishouden. Dit is onbekend en als je dit nooit hebt gedaan kan het eng lijken. Met begeleiding lukt het wel hoor TS! Dus als je iets niet weet moet je het vragen. In dit topic al zijn er meerderen die je wilt helpen.


Babysteps in het kort.

Stap 1:
Vraag de rekeningafschriften van je ouders vanaf eind 2013 (dan zie je alles vanaf 1-1-2014) op en leg uit dat jullie vast veel geld mislopen waar iedereen recht op heeft (ik zeg iedereen omdat ik denk dat je ouders mss beetje proud zijn) en dat je de rekeninggegevens nodig hebt om dat te checken.

Stap 2:
Bespreek een vaste bijdrage af, in de woonkosten/huishouden + extra aan je moeder omdat je een beetje een live in maid hebt. Bedoel dit niet verkeerd, maar eerder dat ze veel voor jou doet en die kan je als iets zien die je ervoor moet betalen. Ze doet het vast met veel liefde, maar als je een keer wilt stoppen met zomaar geld geven, moet je wel laten zien dat je het waardeert door een vast bedrag voor haar hulp te geven.

Stap 3:
Schrijf bedrag en wat voor inkomen het is op. De omschrijving letterlijk overschrijven. (Vergeet niet je afgesproken maandelijkse bijdrage aan je ouders bij hun inkomsten te noteren.)
Doe dit voor je ouders samen en die van jou apart. Kijk nu nog NIET naar de uitgave. Dat komt in een volgende stap.
Hieruit kun je afleiden of jullie enige tegemoetkoming/toeslag krijgen.

Stap 4:
Indien je niks ziet van toeslagen, ga gewoon naar toeslagen.nl en kijk of jullie er recht op hebben (het is heel makkelijk als je de inkomen weet, haal je uit vorige stap). Daar zie je ook op hoeveel je ouders recht hebben.
Als jullie al toeslagen ontvangen, dan ga je kijken waarom het je ouders niet lukt om met hun inkomen rond te komen. Dus wordt het tijd om ook de uitgaves te bekijken.

Stap 5:
Vaste uitgaves opschrijven net als bij de inkomsten. Dus met omschrijving erbij.
Je weet al een beetje wat jullie maandelijks betalen. Huur, zorgverzekering, tv/internet/telefoon, mobiel, elektra/gas. Kwartaal is bv water.

Stap 6:
Vergelijk de genoteerde inkomsten en de vaste uitgaves van je ouders.

Stap 7:
Hieruit kun je kijken wat voor bedrag over blijft voor huishouden. Is dit heel weinig, dan moet je zorgen dat bepaalde lasten lager worden. Dit kan door op internet veel te vergelijken. Wil je bv van elektriciteitsaanbieder veranderen, google elektra vergelijken.
Doe dit met alle maandelijkse uitgaves.

Stap 8:
Dit alles aan je ouders laten zien, zodat ze ook weten hoe het kan/moet. En dan wekelijks budget afspreken voor huishouden enz. Dit is heel moeilijk, maar is echt laatste stap. Dus als je zover bent, heb je al zoveel bereikt dat dit laatste gewoon zal lukken!

Een voorbeeld budgetplanner in excel kan je ook gebruiken (google een goeie) of gebruik de website van NIBUD. Maar volgens mij is het voor je ouders beter om het gewoon op papier te doen. En dan samen met je ouders van papier naar digitaal kopiëren. Dan zien ze ook hoe makkelijk het kan.

Heb dit alles snel opgeschreven, dus er zou veel aan toegevoegd kunnen worden en mss klopt volgorde niet helemaal. Wou het wel beetje in stapjes opbreken, want volgens mij lijkt dat minder eng.

[ Voor 16% gewijzigd door Suli op 15-04-2014 12:47 ]

[Gomez12]

Stap 0 : Noteer je eigen inkomsten / uitgaven.

Hij zonder zonde werpe de eerste steen etc. Als je 1e stap is naar je ouders wijzen dan gaan die gewoon terug wijzen met jij doet het niet anders.

Maak eerst je eigen zooi inzichtelijk en aan de hand daarvan kan je je ouders laten zien dat het werkt en wat de voordelen zijn etc.

[sambalbaj]

Denk dat we de oproep in dit topic ook meer moeten zien als een eerste stap van iemand die het wel zat is en niet goed weet. Dat is al best een grote eerste stap. Maar we moeten niet direct verwachten dat hij in de startblokken staat om alle tips direct uit te gaan voeren. Een stuk bewustwording blijft stap 1, en voor de rest staat er nu genoeg nuttigs tussen om mee verder te gaan. Gaat iedereen hier ook en uiteindelijk moet TS het toch zelf doen.

[Ardana]

Ik vind afschriften van je ouders vragen geen baby-stapje... Dat vind ik een 7-mijlsstap. Stel je maar eens voor, je ouders willen van niks weten, je moeder smeert nog je boterhammen, en, out of nowhere, vraagt zoonlief ineens de bankafschriften. Als het mijn zoon was, had hij 'n draai om z'n oren kunnen krijgen, 30 jaar of niet.

Maar goed, we kunnen hier wel verder gaan, maar dat lijkt me weinig nut hebben nu TS weg is.

[Suli]

Bedoel het niet dat het makkelijk is. Meer in kleine stapjes breken. Anders kan je, als je helemaal niks van weet, in paniek raken.

Denk niet dat hij weg is. Meer dat hij het even niet aankon omdat het te veel leek en met de hardere commentaren erbij echt te veel werd. Als hij er weer klaar voor is komt hij vast terug hoor.

[chime]

Sulaine schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 12:39:
Heb dit topic vanaf begin gevolgd en denk niet dat TS niet/niks wilt veranderen. Juist wel en hierdoor al zijn eerste stap gemaakt, op tweakers dan.
Begrijp dat veranderingen eng zijn en vooral als je helemaal niks weet erover. Dus ik denk eerder aan babysteps.
En TS moet heel veel begeleiding krijgen hiermee. Mss is maatschappelijk werker toch iets.

Hier mijn idee:
TS moet kijken naar de financiën van de huishouden. Dit is onbekend en als je dit nooit hebt gedaan kan het eng lijken. Met begeleiding lukt het wel hoor TS! Dus als je iets niet weet moet je het vragen. In dit topic al zijn er meerderen die je wilt helpen.


Babysteps in het kort.

Stap 1:
Vraag de rekeningafschriften van je ouders vanaf eind 2013 (dan zie je alles vanaf 1-1-2014) op en leg uit dat jullie vast veel geld mislopen waar iedereen recht op heeft (ik zeg iedereen omdat ik denk dat je ouders mss beetje proud zijn) en dat je de rekeninggegevens nodig hebt om dat te checken.

Stap 2:
Bespreek een vaste bijdrage af, in de woonkosten/huishouden + extra aan je moeder omdat je een beetje een live in maid hebt. Bedoel dit niet verkeerd, maar eerder dat ze veel voor jou doet en die kan je als iets zien die je ervoor moet betalen. Ze doet het vast met veel liefde, maar als je een keer wilt stoppen met zomaar geld geven, moet je wel laten zien dat je het waardeert door een vast bedrag voor haar hulp te geven.

Stap 3:
Schrijf bedrag en wat voor inkomen het is op. De omschrijving letterlijk overschrijven. (Vergeet niet je afgesproken maandelijkse bijdrage aan je ouders bij hun inkomsten te noteren.)
Doe dit voor je ouders samen en die van jou apart. Kijk nu nog NIET naar de uitgave. Dat komt in een volgende stap.
Hieruit kun je afleiden of jullie enige tegemoetkoming/toeslag krijgen.

Stap 4:
Indien je niks ziet van toeslagen, ga gewoon naar toeslagen.nl en kijk of jullie er recht op hebben (het is heel makkelijk als je de inkomen weet, haal je uit vorige stap). Daar zie je ook op hoeveel je ouders recht hebben.
Als jullie al toeslagen ontvangen, dan ga je kijken waarom het je ouders niet lukt om met hun inkomen rond te komen. Dus wordt het tijd om ook de uitgaves te bekijken.

Stap 5:
Vaste uitgaves opschrijven net als bij de inkomsten. Dus met omschrijving erbij.
Je weet al een beetje wat jullie maandelijks betalen. Huur, zorgverzekering, tv/internet/telefoon, mobiel, elektra/gas. Kwartaal is bv water.

Stap 6:
Vergelijk de genoteerde inkomsten en de vaste uitgaves van je ouders.

Stap 7:
Hieruit kun je kijken wat voor bedrag over blijft voor huishouden. Is dit heel weinig, dan moet je zorgen dat bepaalde lasten lager worden. Dit kan door op internet veel te vergelijken. Wil je bv van elektriciteitsaanbieder veranderen, google elektra vergelijken.
Doe dit met alle maandelijkse uitgaves.

Stap 8:
Dit alles aan je ouders laten zien, zodat ze ook weten hoe het kan/moet. En dan wekelijks budget afspreken voor huishouden enz. Dit is heel moeilijk, maar is echt laatste stap. Dus als je zover bent, heb je al zoveel bereikt dat dit laatste gewoon zal lukken!

Een voorbeeld budgetplanner in excel kan je ook gebruiken (google een goeie) of gebruik de website van NIBUD. Maar volgens mij is het voor je ouders beter om het gewoon op papier te doen. En dan samen met je ouders van papier naar digitaal kopiëren. Dan zien ze ook hoe makkelijk het kan.

Heb dit alles snel opgeschreven, dus er zou veel aan toegevoegd kunnen worden en mss klopt volgorde niet helemaal. Wou het wel beetje in stapjes opbreken, want volgens mij lijkt dat minder eng.

Verander stap 1 eens in het bijhouden van wat er nu wekelijks / maandelijks wordt uitgegeven.
Iets waar je waarschijnlijk al van 0 af aan mee gaat moeten beginnen omdat niet alles zal terug te vinden zijn in (niet bijgehouden) kasbonnetjes en bankafschriften omdat men veel cash doet.
Dit zowel voor de TS als voor het moeder/vader huishouden.

Deze stap heeft nog niet direct veel impact - afgezien van natuurlijk het consequent bijhouden/noteren van alle uitgaven en binnenkomende facturen.
Maar het is wel nodig voor de verdere stappen van schuldverlichting.

Kans is ook groot dat je daar zaken op ziet staan waar je bij denkt "waarom om zijn god heb ik daar nu toch geld aan uitgegeven"
Et voila: volgende actie dient zich al gewoon aan.

[-tom-562]

Ardana schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 14:41:
Ik vind afschriften van je ouders vragen geen baby-stapje... Dat vind ik een 7-mijlsstap. Stel je maar eens voor, je ouders willen van niks weten, je moeder smeert nog je boterhammen, en, out of nowhere, vraagt zoonlief ineens de bankafschriften. Als het mijn zoon was, had hij 'n draai om z'n oren kunnen krijgen, 30 jaar of niet.

Maar goed, we kunnen hier wel verder gaan, maar dat lijkt me weinig nut hebben nu TS weg is.

Als ik wekelijks/maandelijks rekeningen voor m'n ouders zou moeten lappen, vind ik het niet meer dan normaal om inzicht te krijgen in de bankafschriften.
Anders kunnen ze gedag zeggen tegen de financiele ondersteuning

[hoevenpe]

-tom-562 schreef op woensdag 16 april 2014 @ 09:40:
[...]

Als ik wekelijks/maandelijks rekeningen voor m'n ouders zou moeten lappen, vind ik het niet meer dan normaal om inzicht te krijgen in de bankafschriften.
Anders kunnen ze gedag zeggen tegen de financiele ondersteuning

Ik denk toch eerlijk gezegd dat dit (hoe logisch het ook is) voor de TS echt veel te ver gaat. Iedereen met een beetje gezond financieel verstand zou het niet zover laten komen, we hebben het hier wel iemand van rond de 30-35 die blijkbaar al 14 jaar in dit patroon gevangen zit.

Ik denk dat de belangrijkste conclusie niet eens met geld te maken heeft: hier is sprake van een ongezonde afhankelijkheid tussen ouder en kind. Moeder heeft hem nodig voor het geld, maar hij kan ook niet zonder zijn moeder omdat hij nooit geleerd heeft hoe het is in de 'grote boze buitenwereld'. Het is duidelijk dat hij helemaal niet weg wil, want de was wordt gedaan en de boterhammen gesmeerd. Dat dit niet echt 'klopt' voor iemand boven de 30 weten we allemaal maar als je daar zelf niets aan wil veranderen dan veranderd er ook echt niets.

Zolang de TS niet weg wil, zal hij gewoon blijven betalen. Hij weet namelijk heel goed dat hij de confrontatie moet aangaan wil er iets veranderen, en dat kan ook tot gevolg hebben dat hij misschien wel zijn leven moet veranderen. Ik denk dat het pas veranderd als er opeens een echt onmogelijke factuur komt die TS ook niet meer kan opvangen, maar dan zijn de rapen pas echt gaar...

[DynamicDreams]

Ik lees dat de TS een jobcoach heeft. Deze krijg je niet zomaar toegewezen. Ik maak er dus uit op dat hij een bepaalde status heeft, waardoor de ondersteuning door een jobcoach eerder noodzaak dan luxe is. Ook het feit dat hij het heeft over de 'grote boze buitenwereld' bevestigd mijn indruk. In mijn werk begeleid ik ook medewerkers die een jobcoach hebben, uit ervaring kan ik je adviseren om jouw problemen toch eens te bespreken met de jobcoach. Zij zijn er niet alleen om jou te helpen op het werk, maar ook om je te helpen met het zoeken naar aanvullende hulpverlening. Problemen in de privé-sfeer kunnen immers gevolgen hebben voor jouw functioneren op het werk...