Geldproblemen

[macciez]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:
Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig. En ik durf er niet aan te denken wat er met m'n ouders gebeurt als ik wegga, en ze achterlaat in die uitzichtloze situatie.

Het spijt me zeer en het heeft niet direct te maken met deze specifieke situatie, maar wordt het niet eens tijd volwassen te worden? Het is heel nobel dat je je familie zo helpt, maar dit kun je toch niet je hele leven zo blijven doen? Je zegt zelf dat je geen idee hebt wat er in de "grote boze buitenwereld" gebeurt, hoe wil je helpen wanneer je zelf niet op eigen benen staat? Je mist een grote stap als je altijd bij je moeder wilt blijven wonen, totdat je gaat samenwonen. Ook voor het samenwonen is het echt een aanrader om al op jezelf te hebben gewoond.
Sorry voor de offtopic

[CartmanMMA]

Ik zie een TS die alleen in problemen denkt en niet in oplossingen. Ik krijg sterk de indruk dat je het liefst zou willen dat een van ons, of je jobcoach zegt van "geef alles maar hier en ik los het wel voor je op".

Je heb nu 4 pagina's aan tips en adviezen gekregen en het wordt nu tijd om gewoon actie te gaan ondernemen.

macciez schreef op maandag 14 april 2014 @ 09:39:
[...]


Het spijt me zeer en het heeft niet direct te maken met deze specifieke situatie, maar wordt het niet eens tijd volwassen te worden? Het is heel nobel dat je je familie zo helpt, maar dit kun je toch niet je hele leven zo blijven doen? Je zegt zelf dat je geen idee hebt wat er in de "grote boze buitenwereld" gebeurt, hoe wil je helpen wanneer je zelf niet op eigen benen staat? Je mist een grote stap als je altijd bij je moeder wilt blijven wonen, totdat je gaat samenwonen. Ook voor het samenwonen is het echt een aanrader om al op jezelf te hebben gewoond.
Sorry voor de offtopic

Ik vind dit dus niet offtopic maar juist een groot onderdeel van het probleem!

[ Voor 54% gewijzigd door CartmanMMA op 14-04-2014 09:41 ]

[HMC]

Armselig.
Wat jij doet, zou je in heel veel landen voor vereerd worden.
Zoals hier in Indo, zouden de broers, behalve helpen, ook jou prijzen.Alleen niet meer in het "ontwikkelde" Westen.

Je doet goed werk, en jouw tijd komt nog wel.

[gwystyl]

TS heeft al even genoemd dat de meeste reacties in het weekend zijn gekomen, en alle instanties dan dicht zijn.

@TS: Het is nu maandag, dus ik hoop dat je nu wel de telefoon oppakt en in ieder geval een begin maakt om de boel in kaart te brengen en hulp te vragen. Laat hier ook even weten wat je aan het doen bent, dan kunnen we misschien met meer tips komen. Je opmerking "zeg ik wel zo stoer maarre..." baart me wel zorgen. Als je zelf niets doet, gaat de situatie niet over, maar verergert hij alleen maar. Het is geen schande om hulp te vragen. Maak het bespreekbaar met je ouders (allebei!) en pak het aan. Weten wat je probleem is en hoe groot het eigenlijk is, is de eerste stap in het werken naar een oplossing. Succes!

[Lethalis]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:
@ardana - Gemeente Brummen
Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig.

Grootste fout die je kunt maken.

Ten eerste leer je pas echt iets over de "grote boze buitenwereld" als je op jezelf gaat wonen, zelf jouw verzekeringen moet regelen, enzovoorts.

Ten tweede is het veel beter om eerst op jezelf te wonen, voordat je gaat samenwonen. Het gaat geheid tot spanningen leiden als je niet eerst zelf hebt geleerd om alles zelf te doen.

[chime]

Ik heb ook zo een nonkel als jij gehad ... toen mijn grootmoeder begon te sukkelen hebben de andere tantes die wat onder handen genomen: leren koken, was doen, ...

Na de dood van mijn grootmoeder woont hij nu alleen, wat op zich heel goed gaat.
Maar had er niemand naar omgekeken dan had het wel een stuk lastiger geweest voor hem.
Ook had hij wel een hoop spaargeld opgespaard - anders had die nooit een appartement kunnen kopen.
Ben je alleen + wat ouder + geen spaargeld => vergeet het om iets zelf te bezitten.

Met betrekking tot je ouders ... het feit dat je vader niets weet van de situatie is gewoon van de zotte .
Voor hetzelfde geld geeft die nog onbezorgd wat centen uit terwijl je moeder die dus wel goed had kunnen gebruiken om de schulden af te lossen.
Uiteindelijk moeten ze daar in de eerste plaats samen uit geraken.

Daarnaast best samen met je ouders uitzoeken hoe/waar de maatschappij je middelen aanlevert om te helpen (verminderingen, ... )
Stap hiervoor eventueel naar de sociale dienst van je gemeente (ik neem aan dat net zoals in Belgie dat ook in Nederland bestaat). Daar zitten mensen die elke dag daarmee te maken hebben en die je dus kunnen wijzen op subsidies, regels waarmee je voordeel kunt halen.

Ook kan je je ouders helpen met het opstellen van een budget. Waar geeft men nu het geld aan uit?
Zijn er zaken waar er geld verspild wordt, die niet nodig zijn, waarop bespaard kan worden?
Daarna zet je een zo groot mogelijk deel in van het budget om de schuld met de grootste rente weg te werken.

Je ouders elke keer bij een rekening uit de brand helpen is leuk, maar als er voor de rest niks structureels veranderd is het niet meer als wat druppels op een hete plaat.
Alleen gaan wonen kan je ook helpen, maar of het echt nodig is ... Zie wel dat je genoeg uit huis komt, anders geraak je nooit van straat

Voor jou denk ik dat het beste is om een soort van huur af te spreken voor je kost en inwoon.
Meer betaal je niet, zie dat je zelf begint te sparen. Anders zet je jezelf schaak voor je latere leven.
Jou huur kan hen dus alsnog helpen, maar je geeft dan ook een grens aan van waar je hulp stopt.
Voordeel is dat jij ook dan je eigen budget wat beter gaat kunnen beheren en dus structureel sparen enzo.

Aarzel ook niet om je broers/zussen hierbij te betrekken.
Die kunnen ook hulp bieden, dat moet niet financieel zijn, maar bijvoorbeeld de moeder meepakken als men boodschappen gaat doen zorgt ervoor dat ze dan hun auto niet gebruiken. Ook kan men dan misschien letten op de boodschappen (niks aankopen dat nog in huis is, huismerk ipv merk product, ... ) - Iets wat bij mijn andere grootmoeder wel nodig is, gezien die niet met lijstjes werkt en dus regelmatig zaken aankocht die nog thuis in de voorraadkast staan.

[JAN-B]

Ardana schreef op maandag 14 april 2014 @ 03:12:
Als ik hoor dat je ouders alles met post en telefoon doen, dan durf ik aan te nemen dat je ouders geen belastingaangifte doen, en geen toeslagen ontvangen: dat moet je tegenwoordig met de pc doen.

@ ardana : je overdrijft hier iets :(huur) toeslag aanvragen / wijzigen kan gewoon per telefoon hoor, heb ik ook pas gedaan voor moeder van vriendin .( i.v.m. verhuizing )

[FragDaddy]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:


Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Goed, je ouders weten ook niets van wetten of regels en iedereen zit in de problemen?

WAT VERWACHT JE NU?

Je kunt gewoon zo door leven en nog verder in de problemen komen, maar dat wil je zelf niet. Je geeft zelf al aan dat je van je ouders ook niets verwacht.

Wat je moet doen is hetzelfde als wat wij ook allemaal hebben moeten doen: Voor jezelf leren zorgen. En dat begint dus met het ontdekken van de grote buitenwereld zoals je het zelf noemt. En je verdiepen in regelingen, wetten en regels. Nogmaals, dat is niet eng, dat doen we allemaal (iedereen die een eigen huishouden heeft). En dat hebben we ook allemaal geleerd door het gewoon te doen en als we het niet weten, wat rond te bellen.

Maak gewoon een lijst met punten en pak ze 1 voor 1 aan. Je kunt gewoon wat instanties gaan bellen (belastingdienst, verzekeraar, gemeente, schuldeisers, enzovoorts) en vragen om uitleg. Die vragen krijgen ze 100x per dag.

-Krijgen we huurtoeslag? Hoe kom ik daar achter? Zo nee, hoe regel ik dat?
-Krijgen we zorgtoeslag? Hoe kom ik daar achter? Zo nee, hoe regel ik dat?
-Hoeveel schuld heeft ons huishouden? Kunnen we hier hulp voor krijgen? (schuld hulpverlening)
-Klopt onze zorgverzekering, welke extra pakketten hebben we, en welke extra pakketten hebben we nodig?
-Kloppen onze overige verzekeringen?
-Wat zijn onze gezamelijk inkomsten en wat zijn de (vaste) uitgaven per maand.

Om uit de problemen te raken zul je zelf actie moeten ondernemen! En daarvoor moet je dus wel even volwassen worden en uit je schulp kruipen. Oh en niet meer denken over "de grote BOZE buitenwereld", want na een paar telefoontjes met verschillende instanties zul je merken dat iedereen je overal bij wil helpen. En dan wordt het al heel snel "de grote BEHULPZAME buitenwereld".


Als je dan bij moet schieten om rond te komen als huishouden, dan weet je in ieder geval waarom en dat het niet anders kan. Ook kun je er dan voor zorgen dat jullie huishouden niet nog verder in de problemen komt.


P.S. Op een gegeven moment moet je toch echt op jezelf gaan wonen. Of wacht je op het moment dat je ouders overlijden? En wat ga je dan doen als je niet weet hoe je jezelf in leven moet houden? Als je ouders dan niet rond kunnen komen of er financieel een zooitje van maken dan komen ze vanzelf in de schuld hulpverlening / maatschappelijk werker sfeer, dus dan wordt er voor ze gezorgd om het maar simpel te zeggen, dat hoeft niet jou taak te zijn. Daar hebben we in onze verzorgingsstaat juist zulke goede voorzieningen voor.

[ Voor 19% gewijzigd door FragDaddy op 14-04-2014 12:41 ]

[Lethalis]

Bovendien ga je die vrouw ook niet vinden als je straks op je 30ste nog bij mama woont.

Vrouwen zijn daar allergisch voor.

[Smultie]

Lethalis schreef op maandag 14 april 2014 @ 13:29:
Bovendien ga je die vrouw ook niet vinden als je straks op je 30ste nog bij mama woont.

Vrouwen zijn daar allergisch voor.

En waarschijnlijk mannen ook, mocht daar je voorkeur naar uitgaan.

[Gomez12]

Lethalis schreef op maandag 14 april 2014 @ 13:29:
Bovendien ga je die vrouw ook niet vinden als je straks op je 30ste nog bij mama woont.

Vrouwen zijn daar allergisch voor.

Hoe bedoel je straks?

Hij geeft aan al 14 jaar te werken, even aangenomen dat hij op zijn 16e is begonnen met werken dan is hij nu al 30....

[Verwijderd]

Alleen al vanwege het pedagogische aspect zou je dus het huis uit moeten gaan. Je moeder is een volwassen vrouw en jij bent een volwassen man. Vrouwen hebben geen behoefte aan manbabies, dus het is voor jezelf beter om (in elk geval) de financiële banden door te snijden en uit huis te gaan.

[Ardana]

JAN-B schreef op maandag 14 april 2014 @ 12:28:
@ ardana : je overdrijft hier iets :(huur) toeslag aanvragen / wijzigen kan gewoon per telefoon hoor, heb ik ook pas gedaan voor moeder van vriendin .( i.v.m. verhuizing )

Toeslagen wijzigen wel, aanvragen niet, net nog even gechecked op de site van de belastingdienst. Je moet nl. ook je rekeningnummer doorgeven, en daar willen ze toch iets tastbaarder bewijs voor dan een telefoontje.

Daarnaast kun je belastingaangifte (en dus ook de voorlopige teruggave) sowieso niet meer via de post en/of telefoon doen, en dat kan ook duizenden euro's opleveren.

TS, hoe nobel het ook mag lijken om je ouders te ondersteunen en helpen, je moet je ook afvragen of je hen (en jezelf) op de juiste manier helpt. Zachte heelmeesters... Als jij je been breekt, wil je dat iemand je dat zegt, en je been recht zet. Je wil niet dat iemand je boodschappen voor je gaat doen en je pijnstillers geeft, maar het been gebroken laat. Dat is wat je eigenlijk doet als je niet voor jezelf opkomt.

Ieder mens heet het recht op zijn eigen fouten, en heeft het recht om voor zijn eigen ongeluk te kiezen, maar je kunt zelf beslissen of, en in hoeverre je daar bij betrokken wil zijn.

Ik heb meerdere vrienden gehad waarbij ik uiteindelijk gezegd heb "tot hier en niet verder, dit ben ik bereid je te geven, ik hoop dat je die richting uit wil en zo niet, even goede vrienden, maar dan moet ik ook de consequenties dragen." Een vriend had bijv. écht járen geen geld, tenminste, hij ontving zo'n € 70 tot € 150 per maand - niet echt veel als je je zorgverzekering, deel eten (woonde half thuis) en shag moet betalen, naast uiteraard de incidentele dingen als kleding en shampoo etc. Hij had (uiteraard) best wel schulden. Ik heb hem altijd gezegd dat hij zelf moet weten hoe hij leeft, maar dat ik hem niet ga ondersteunen met eten of verzekeringen of shag oid. Wel heb ik hem regelmatig meegenomen voor een etentje, en mocht hij regelmatig meeroken en heeft zelfs een tijdje bij ons gewoond (en moest gewoon een bijdrage betalen - die hij stiekem achteraf weer terug kreeg). Ook heb ik zijn administratie samen met hem gedaan, en hem verwezen naar de juiste instanties. Nu heeft hij een huurkamer, een vast inkomen met reïntegratietraject en zit in het 2e jaar van z'n schuldregeling. Hij heeft dat zelf gedaan, maar ik denk wel dat ik goed geholpen heb. Ik heb hem gegeven wat ik wilde, ongeacht wat zijn prioriteiten waren. Je hebt nl. beiden een keus:iets geven en iets aannemen, iets vragen en iets weigeren. Zolang je dat in respect kan doen, is dat prima.

Je moet geven wat je wil, voor zover dat jou niet te veel kost. Als jij je volledige salaris (wat voor werk doe je eigenlijk?) aan je ouders wil besteden, en jij voelt je daar goed bij, moet je dat vooral doen. Maar als iets niet goed voelt, moet je er iets aan doen.

[ Voor 8% gewijzigd door Ardana op 14-04-2014 15:00 ]

[dion_b]

Aan het financiele/practische stuk niets toe te voegen aan Ardana.

Voor het taalprobleem: geldt zelfde voor als de rest - anderen kun je niet veranderen, jezelf wel. Zoek een cursus Italiaans op (kan online, kan iig op PC, kijk eens naar Rosetta Stone). Ga eens een keertje naar Italie. De beginselen van een taal heb je met een beetje werk in no time onder de knie. Dan ga je niet Dante in het origineel kunnen lezen, maar wel praten met pa over geld, belastingen en het feit dat je water tot aan de lippen komt. Oh ja, en misschien stiekem ook gewoon de 1001 andere dingen die zonen met hun vaders bespreken als ze elkaar wel kunnen verstaan.

Dat vind ik nog meest schrijnende van dit verhaal - het klinkt alsof jullie volledig practisch van elkaar afhankelijk zijn, maar als drie wildvreemden langs elkaar heen leven. Daar wat aan doen lijkt me nog een stuk belangrijker dan het financiele (al moge duidelijk zijn dat dat oplossen ook geen overbodige luxe is!)

[Juup]

En je vader weet stiekum natuurlijk ook wel dat het financieel zwaar weer is en houdt daar wijselijk zijn mond over.

[Verwijderd]

Ik zie een paar problemen, die elkaar eigenlijk alleen maar versterken:
- Je ouders hebben, blijkbaar, geen kaas gegeten van financien. En dat is dan zacht uitgedrukt.
- Jij bent er ook (nog) niet handig in, maar jij bent nog wat jonger en kunt snel leren.
- De financiele situatie is totaal onduidelijk. Je weet niet wat erin komt EN je weet niet wat eruit gaat.

Deze 3 dingen zijn nu even het belangrijkst. Zorg ervoor, dat je ouders hulp krijgen (budgetcoach?) en zorg ervoor dat er duidelijkheid komt.

[Ardana]

Ik vergeet nog iets belangrijks: ondanks dat TS geen Italiaans spreekt, mag ik er hopelijk wel van uitgaan dat moeders dat wel doet? Zij heeft kennelijk al jaren getolereerd dat hij geen Nederlands spreekt, dan zal ze nu ook haar verantwoordelijkheid hierin moeten nemen door te vertalen voor haar man lijkt mij. Het taalbarriere argument vind ik dan ook eigenlijk een beetje BS.

[Armselig]

Ok misschien was grote boze wereld wat overdreven maar dit is gewoon niet makkelijk voor mij. Ik snap echt wel dat het probleem niet vanzelf weg gaat en dat ik iets moet doen. Maar je moet toch ergens beginnen en dus koos ik voor het Tweakers forum. Hell, ik vind het al een hele stap van mezelf dat ik deze topic begon, dat is toch goed? Ik weet niet wat ik kan of moet doen en daarom vraag ik hier rond. Er komen tips langs maar vervolgens word ik meteen in twijfel getrokken/niet serieus genomen omdat mensen niet meteen resultaten zien.

FragDaddy schreef op maandag 14 april 2014 @ 12:34: WAT VERWACHT JE NU?

Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

[Gomez12]

Armselig schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:27:
Ok misschien was grote boze wereld wat overdreven maar dit is gewoon niet makkelijk voor mij. Ik snap echt wel dat het probleem niet vanzelf weg gaat en dat ik iets moet doen. Maar je moet toch ergens beginnen en dus koos ik voor het Tweakers forum. Hell, ik vind het al een hele stap van mezelf dat ik deze topic begon, dat is toch goed? Ik weet niet wat ik kan of moet doen en daarom vraag ik hier rond.

Tja, hoe zal ik het zeggen... Het is beter dan niets dat je het hier vraagt. Het probleem is alleen dat :
A : een heleboel stappen al door jezelf gezet hadden kunnen worden (huishoudboekje, informeren over rechten / plichten)
B : Je je verschuilt achter van alles en nog wat
C : Dit was allemaal niet zo erg geweest als je 14 was geweest. maar je claimt 14 jaar gewerkt te hebben en dan kom ik op een leeftijd van rond de 30 en daar hoort gewoon een bepaalde mate van eigen verantwoordelijkheid bij.

Let op : Dit is niet persoonlijk beledigend bedoeld, maar als jij momenteel nog niet eens het nut inziet van je vader bij de discussie te betrekken en je jezelf niet ook als deel van het probleem ziet, dan mis je gewoon 66% van het probleem.
De meeste kritiek hier gaat niet over dat je geen directe actie onderneemt imho, maar meer over het feit dat je blijkbaar nog niet eens het nut van actie inziet.

Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

Wauw, 1 persoon die een minder vriendelijke poging doet om je wakker te schudden en je verdwijnt alweer?

Ik zou toch nog maar even goed dit topic doorlezen en dan vooral wat Ardana schrijft, alleen er is geen snelle pijnloze magische fix (buiten de loterij winnen, maar dat is waarschijnlijk ook maar een paar jaar uitstel).
Er moet echt wat veranderen bij jullie alledrie en niet enkel bij je ma.

P.s. En nog 1 tip : Luister naar andere mensen (zoals in dit topic), je jobcoach zal ook niets voor je kunnen doen of je doorverwijzen en die doorverwijzing zal echt niet enkel maar zoete woordjes uiten en die zal echt niet akkoord gaan met maar 2 van de 3 te praten (oftewel je vader moet erbij zijn en zolang jij daar niet de noodzaak van inziet ben jij ook onderdeel van het probleem).
Menig begeleder zal je wel willen helpen maar als jij daartegen zegt : Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips... Dan zal die heel realistisch kijken en zien dat hij nog 100 anderen heeft die zijn hulp nodig hebben en die gaat echt niet zoals ik jou terug proberen te halen.

[ Voor 14% gewijzigd door Gomez12 op 15-04-2014 00:48 ]

[Ardana]

Armselig schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:27:
Ok misschien was grote boze wereld wat overdreven maar dit is gewoon niet makkelijk voor mij. Ik snap echt wel dat het probleem niet vanzelf weg gaat en dat ik iets moet doen. Maar je moet toch ergens beginnen en dus koos ik voor het Tweakers forum. Hell, ik vind het al een hele stap van mezelf dat ik deze topic begon, dat is toch goed? Ik weet niet wat ik kan of moet doen en daarom vraag ik hier rond. Er komen tips langs maar vervolgens word ik meteen in twijfel getrokken/niet serieus genomen omdat mensen niet meteen resultaten zien.


[...]


Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

En bedankt hè? Jij kiest ervoor om kennelijk enkel de (voor jou) nare reacties te lezen, en negeert vrijwel ieder aanbod, en iedere opbouwende, steunende post.

'T Is écht niet dat ik meteen verandering verwacht, dat is nl. niet redelijk en logisch. 't Is wel redelijk om te verwachten dat als je hulp vraagt, je ook reageert op vragen en informatie.

Ik heb je bérgen informatie gegeven, over wat je kan doen, waar je kunt starten, hoe je het inkomen kunt vergroten, en jíj kiest ervoor om op basis van (een) (vermeende) negatieve reactie(s) je handdoek in de ring te gooien. Ik ken de meeste Tweakers ondertussen lang en goed genoeg om te weten dat er echt niet snel wordt afgefakkeld, en dat vrijwel alle kritiek onderbouwd en opbouwend is. Ik kan je verzekeren dat als je dat ook off-line zo snel vertrekt bij kritiek, je niet ver komt. Als je ook hierbuiten opbouwende kritiek en adviezen ziet als negatief, zul je inderdaad bevestig worden in je beeld van "de grote boze buitenwereld".

Als je op een dag 1 sjacherijnige klootzak tegenkomt, heb je gewoontevorming. Als je er 2 tegenkomt, heb je veel pech. Als je er 3 tegenkomt, moet je je eens gaan afvragen of je niet zelf een sjacherijnige klootzak bent.

Wat ik hiermee wil zeggen: mensen zijn vaker hulpvaardig dan afzijkerig, zeker hier op Tweakers, omdat er erg streng gemodereerd wordt op trollen en persoonlijke aanvallen. De mensen die hier zitten, zitten er dus niet omdat ze het zo leuk vinden om jou ad te zinken. Die zitten hier omdat ze graag, geheel belangeloos, hun tijd inzetten om anderen te helpen, zich te vermaken in bijv. de Huiskamer, en zelf hulp, advies en gezelligheid te zoeken.

Anyway, mij DM blijft open, zowel voor jou als voor anderen, en ik hoop echt dat je wat kunt met de tips, informatie en adviezen die hier gegeven zijn.

Je jobcoach is een goed begin.

[Hbeez]

Gomez12 schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:43:
[...]

Wauw, 1 persoon die een minder vriendelijke poging doet om je wakker te schudden en je verdwijnt alweer?

Denk dat het er meer mee te maken heeft dat er niet empathisch wordt gereageerd op hem en hij daardoor het idee krijgt op de verkeerde plek om advies te hebben gevraagd.

Hij heeft aangegeven het naar z'n zin te hebben bij zijn ouders en dat hij niet op zichzelf wil wonen (hij had ook een italiaanse achtergrond iirc. iets met culturele verschillen) - dan heeft het imho ook geen zin om in elke post daarop aan te blijven dringen. Hij gaat echt niet op zichzelf wonen omdat wat mensen op een internetfora dat zelf, in zijn positie, zouden doen (hoe goed deze adviezen ook zijn bedoeld).

@Armselig: Kun je geen afspraken maken met je ouders over geld? Ipv. dat je ze een onbekend bedrag schuldig bent (omdat je bij ze in woont, met ze mee-eet, etc) ze gewoon een fixed bedrag geeft per maand voor kostgeld? Dan kan je moeder jou tenminste niet gebruiken om ad-hoc alle gaten te dichten.

[Hippocampus]

Zolang Armselig zijn zorgen nog niet besproken heeft met zijn moeder en er positief op gereageerd word door haar en wil meewerken aan een verandering is er eigenlijk nog geen echt probleem.

Pas als de moeder het probleem niet wil zien of er geen verandering in aan wil of kan brengen heeft Armselig een probleem.

Dus die stap zal hij toch eerst eens moeten nemen, om te kijken wat zijn volgende stap zal worden.

Ps: Armselig, laat je niet te snel ontmoedigen door teleurstellende verwachtingen, ff doorbijten als je echt verandering wil.

[Mortum]

@Armselig,

Ik ben zelf ook iemand die het echt fucking eng vond om het huis uit te gaan.
(ik ben vorig jaar april op mijzelf gaan wonen)

Maar nu ik een jaar verder weer ben en weer terug kijk, kan ik je vertellen dat dat echt een verademing is!
Niemand die je op de vingers kijkt, alles volgens JOU regels en al met al gewoon veel vrijheid!!

(en je heb heeeel snel door waar elke euro heen gaat! Ik gebruik zelf een digitaal huishoudboekje )

maar ze zeggen wel: Eigen haard is goud waard... dat is echt zo

[-tom-562]

Mss wilt de TS stiekem helemaal niet geholpen worden, maar vindt alles best zo? Lekker in z'n comfort zone....
Maarja, soms is het juist goed om uit je comfort zone te gaan

[RemcoDelft]

Ik vind het een vreemd verhaal... Je vader is Italiaan en daar kan je (je hele leven al?) niet mee praten vanwege de taalbarriere? Spreekt je moeder ook geen Italiaans, m.a.w. hun hele leven hebben ze nog nooit een volwaardig gesprek kunnen voeren?

Ik kan (uit ervaring) adviseren om NOOIT geldzaken met familie te mixen. Je helpt mensen met weinig geld niet door ze meer te geven/lenen, daardoor blijven ze namelijk altijd terugkomen voor meer, simpelweg omdat ze op die manier niet de uitgaven hoeven af te stemmen op de inkomsten.
Ik ken ze ook in de familie, en ze blijven terugkomen voor meer. Er is nooit "een laatste keer" dat ze hulp nodig hebben, want ze hebben geleerd dat ze toch elke keer opnieuw een bail-out krijgen.

Als jij daar blijft wonen, speelt dit probleem over 14 jaar nog steeds. Als je nu het huis uit gaat, ze "in het diepe gooit" en zelfstandig laat worden, is er een kans dat ze over een paar jaar (wellicht na 3 jaar schuldsanering) wel weer op eigen benen kunnen staan.

Een stukje verder schrijf je dat je het fijn vind dat de boterhammen voor het werk 's morgens klaarliggen... Sorry dat ik het zeg, maar ik stel me nu een Tokkiefamilie voor waarbij pa en ma met uitkering thuis zitten, en jij niet eens je eigen brood kan smeren...
Dat gezegd hebbende: je typt fatsoenlijke zinnen en een duidelijk verhaal. Daaruit leid ik af dat je in ieder geval een fatsoenlijke opleiding hebt gehad, en dus helemaal niet perse kansloos hoeft te zijn.

Even een zijspoor ter overweging: Remigratiewet: wellicht komt je vader hier voor in aanmerking, dan kan hij met behoud van uitkering en volledig betaald terugreizen naar Italie. Het land waar hij zichzelf wel verstaanbaar kan maken, en wellicht wat goedkoper kan leven.

[maartend]

Ik ben bang dat Armselig hier niet meer komt de eerste dagen. Hij heeft gelezen wat te doen, maar elke oplossing betekend een actie van hem om de situatie te doorbreken. En eigenlijk wil hij dat niet. Hij lijkt verslaafd te zij aan de situatie.

[Verwijderd]

Hou allemaal wel even in gedachte, dat familiebanden in Italië wel even iets anders liggen dan hier. Op dat vlak is Armselig gewoon de pineut, want zijn broers hebben blijkbaar de Nederlandse waarden omarmd, zijn vertrokken en dragen niet meer bij aan "de familie". Armselig zit nog bij zijn ouders en die - nouja, in ieder geval zijn vader - hanteren blijkbaar meer Italiaanse waarden.

Het probleem is een beetje, dat dit een heel groot en ingewikkeld probleem is. Sterker nog; het is een samenkomst van meerdere problemen. Het is gewoon onmogelijk om even in 1 forum-post uiteen te zetten wat Armselig moet doen om al deze zaken aan te pakken.

Ik vind, dat er ook actie moet worden ondernomen op de situatie binnen het gezin. Het kan natuurlijk niet zo zijn, dat Armselig nu in zijn uppie opdraait voor het onderhouden van zijn ouders terwijl zijn broers vertrokken zijn en niet bijdragen. Je kan er namelijk vergif op innemen, dat ze er wel zijn als de erfenis verdeeld moet worden. Mijn eerste gedachte zou zijn: spreek een vast bedrag af aan kostgeld per maand. Alles wat er extra nodig is, is een renteloze lening. Deze "schuld" wordt meegenomen in de erfenis. Maar het lijkt me een goed plan om hier eens met iemand, die echt verstand van dit soort dingen heeft, over te praten.

[Iblies]

RemcoDelft schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 08:07:
Ik vind het een vreemd verhaal... Je vader is Italiaan en daar kan je (je hele leven al?) niet mee praten vanwege de taalbarriere? Spreekt je moeder ook geen Italiaans, m.a.w. hun hele leven hebben ze nog nooit een volwaardig gesprek kunnen voeren?

Ik kan (uit ervaring) adviseren om NOOIT geldzaken met familie te mixen. Je helpt mensen met weinig geld niet door ze meer te geven/lenen, daardoor blijven ze namelijk altijd terugkomen voor meer, simpelweg omdat ze op die manier niet de uitgaven hoeven af te stemmen op de inkomsten.
Ik ken ze ook in de familie, en ze blijven terugkomen voor meer. Er is nooit "een laatste keer" dat ze hulp nodig hebben, want ze hebben geleerd dat ze toch elke keer opnieuw een bail-out krijgen.
...

Klopt.

Sommige familie moet je scharen onder bloedverwanten, en soms zijn er mensen die geen bloedverwanten zijn maar die je gerust als familie mag aanzien.

[FragDaddy]

Armselig schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 00:27:

[...]


Jeez, sorry hoor..

Ik heb genoeg gezien, bedankt voor alle tips.

Sorry, maar ik probeerde je alleen een beetje wakker te schudden.

Heb je de rest van mijn post gelezen? Ik probeerde je echt wat bruikbare en laagdrempelige tips te geven. Net als andere mensen in dit topic trouwens. We willen je alleen maar helpen.

Het is zo jammer dat je met alleen een topic hier op GoT niets aan je situatie verandert. Je zult toch echt zelf wat moeten ondernemen en zolang je dat niet doet kom je niets verder en blijf je in dezelfde situatie zitten.


Probeer ook een beetje te begrijpen dat wij ons een beetje machteloos voelen. We willen je allemaal tips geven en verder helpen, maar jij ontwijkt alles. Vandaar dat we misschien een beetje gefrustreerd overkomen. Dat is niet omdat we allemaal ongevoelige kl**tzakken zijn, juist het omgekeerde.

Maargoed, lang verhaal kort. Je komt alleen verder als je zelf wat gaat doen. En natuurlijk kun je hier vragen hoe je het moet doen en wat je moet doen en willen we je graag stapje voor stapje verder helpen, maar er verandert niets tot je zelf die eerste stap neemt.

[ Voor 29% gewijzigd door FragDaddy op 15-04-2014 11:27 ]

[RM-rf]

maartend schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 08:13:
Ik ben bang dat Armselig hier niet meer komt de eerste dagen. Hij heeft gelezen wat te doen, maar elke oplossing betekend een actie van hem om de situatie te doorbreken. En eigenlijk wil hij dat niet. Hij lijkt verslaafd te zij aan de situatie.

in het duits is er de uitdrukking "Paralyse durch Analyse"... zozeer bezig zijn met het vinden van zoveel mogelijk uitwegen, dat men uiteindelijk niets doet en blijft doorzoeken in de hoop een 'andere' te vinden...

Een oeroude dierenfabel van Aesopus rond datzelfde thema is die van "De Kat en de Vos":

Deze beiden dieren treffen elkaar en bespreken hoeveel manieren ze hebben om aan jagende honden te ontkomen, de Vos schept op dat hij wel honderd verschillen wijzen kent om aan de jaaghonden te ontsnappen, de Kat moet erkennen maar eentje te kennen.
De Vos maakt de kat belachelijk maar als de Jagers komen met hun honden, schiet de Kat weg in de boom, haar enige vluchtmethode, de Vos versteend... de honden pakken hem echter alvorens hij kan beslissen hoe het beste weg te komen met een van zijn vele methoden te vluchten.

De les die je eruit kan trekken, soms is de meest 'rationele' en weloverdachte methode niet de meest effectieve... soms ook is het eerder een nadeel iedereen te vriend te willen houden en de 'allerbeste' afweging te maken uit alle mogelijkheden, maar is de optie die je 'met de natte vinger' kunt nemen beter dan lang te doen over het nemen van een beslissing.

[Suli]

Heb dit topic vanaf begin gevolgd en denk niet dat TS niet/niks wilt veranderen. Juist wel en hierdoor al zijn eerste stap gemaakt, op tweakers dan.
Begrijp dat veranderingen eng zijn en vooral als je helemaal niks weet erover. Dus ik denk eerder aan babysteps.
En TS moet heel veel begeleiding krijgen hiermee. Mss is maatschappelijk werker toch iets.

Hier mijn idee:
TS moet kijken naar de financiën van de huishouden. Dit is onbekend en als je dit nooit hebt gedaan kan het eng lijken. Met begeleiding lukt het wel hoor TS! Dus als je iets niet weet moet je het vragen. In dit topic al zijn er meerderen die je wilt helpen.


Babysteps in het kort.

Stap 1:
Vraag de rekeningafschriften van je ouders vanaf eind 2013 (dan zie je alles vanaf 1-1-2014) op en leg uit dat jullie vast veel geld mislopen waar iedereen recht op heeft (ik zeg iedereen omdat ik denk dat je ouders mss beetje proud zijn) en dat je de rekeninggegevens nodig hebt om dat te checken.

Stap 2:
Bespreek een vaste bijdrage af, in de woonkosten/huishouden + extra aan je moeder omdat je een beetje een live in maid hebt. Bedoel dit niet verkeerd, maar eerder dat ze veel voor jou doet en die kan je als iets zien die je ervoor moet betalen. Ze doet het vast met veel liefde, maar als je een keer wilt stoppen met zomaar geld geven, moet je wel laten zien dat je het waardeert door een vast bedrag voor haar hulp te geven.

Stap 3:
Schrijf bedrag en wat voor inkomen het is op. De omschrijving letterlijk overschrijven. (Vergeet niet je afgesproken maandelijkse bijdrage aan je ouders bij hun inkomsten te noteren.)
Doe dit voor je ouders samen en die van jou apart. Kijk nu nog NIET naar de uitgave. Dat komt in een volgende stap.
Hieruit kun je afleiden of jullie enige tegemoetkoming/toeslag krijgen.

Stap 4:
Indien je niks ziet van toeslagen, ga gewoon naar toeslagen.nl en kijk of jullie er recht op hebben (het is heel makkelijk als je de inkomen weet, haal je uit vorige stap). Daar zie je ook op hoeveel je ouders recht hebben.
Als jullie al toeslagen ontvangen, dan ga je kijken waarom het je ouders niet lukt om met hun inkomen rond te komen. Dus wordt het tijd om ook de uitgaves te bekijken.

Stap 5:
Vaste uitgaves opschrijven net als bij de inkomsten. Dus met omschrijving erbij.
Je weet al een beetje wat jullie maandelijks betalen. Huur, zorgverzekering, tv/internet/telefoon, mobiel, elektra/gas. Kwartaal is bv water.

Stap 6:
Vergelijk de genoteerde inkomsten en de vaste uitgaves van je ouders.

Stap 7:
Hieruit kun je kijken wat voor bedrag over blijft voor huishouden. Is dit heel weinig, dan moet je zorgen dat bepaalde lasten lager worden. Dit kan door op internet veel te vergelijken. Wil je bv van elektriciteitsaanbieder veranderen, google elektra vergelijken.
Doe dit met alle maandelijkse uitgaves.

Stap 8:
Dit alles aan je ouders laten zien, zodat ze ook weten hoe het kan/moet. En dan wekelijks budget afspreken voor huishouden enz. Dit is heel moeilijk, maar is echt laatste stap. Dus als je zover bent, heb je al zoveel bereikt dat dit laatste gewoon zal lukken!

Een voorbeeld budgetplanner in excel kan je ook gebruiken (google een goeie) of gebruik de website van NIBUD. Maar volgens mij is het voor je ouders beter om het gewoon op papier te doen. En dan samen met je ouders van papier naar digitaal kopiëren. Dan zien ze ook hoe makkelijk het kan.

Heb dit alles snel opgeschreven, dus er zou veel aan toegevoegd kunnen worden en mss klopt volgorde niet helemaal. Wou het wel beetje in stapjes opbreken, want volgens mij lijkt dat minder eng.

[ Voor 16% gewijzigd door Suli op 15-04-2014 12:47 ]

[Gomez12]

Stap 0 : Noteer je eigen inkomsten / uitgaven.

Hij zonder zonde werpe de eerste steen etc. Als je 1e stap is naar je ouders wijzen dan gaan die gewoon terug wijzen met jij doet het niet anders.

Maak eerst je eigen zooi inzichtelijk en aan de hand daarvan kan je je ouders laten zien dat het werkt en wat de voordelen zijn etc.

[sambalbaj]

Denk dat we de oproep in dit topic ook meer moeten zien als een eerste stap van iemand die het wel zat is en niet goed weet. Dat is al best een grote eerste stap. Maar we moeten niet direct verwachten dat hij in de startblokken staat om alle tips direct uit te gaan voeren. Een stuk bewustwording blijft stap 1, en voor de rest staat er nu genoeg nuttigs tussen om mee verder te gaan. Gaat iedereen hier ook en uiteindelijk moet TS het toch zelf doen.

[Ardana]

Ik vind afschriften van je ouders vragen geen baby-stapje... Dat vind ik een 7-mijlsstap. Stel je maar eens voor, je ouders willen van niks weten, je moeder smeert nog je boterhammen, en, out of nowhere, vraagt zoonlief ineens de bankafschriften. Als het mijn zoon was, had hij 'n draai om z'n oren kunnen krijgen, 30 jaar of niet.

Maar goed, we kunnen hier wel verder gaan, maar dat lijkt me weinig nut hebben nu TS weg is.

[Suli]

Bedoel het niet dat het makkelijk is. Meer in kleine stapjes breken. Anders kan je, als je helemaal niks van weet, in paniek raken.

Denk niet dat hij weg is. Meer dat hij het even niet aankon omdat het te veel leek en met de hardere commentaren erbij echt te veel werd. Als hij er weer klaar voor is komt hij vast terug hoor.

[chime]

Sulaine schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 12:39:
Heb dit topic vanaf begin gevolgd en denk niet dat TS niet/niks wilt veranderen. Juist wel en hierdoor al zijn eerste stap gemaakt, op tweakers dan.
Begrijp dat veranderingen eng zijn en vooral als je helemaal niks weet erover. Dus ik denk eerder aan babysteps.
En TS moet heel veel begeleiding krijgen hiermee. Mss is maatschappelijk werker toch iets.

Hier mijn idee:
TS moet kijken naar de financiën van de huishouden. Dit is onbekend en als je dit nooit hebt gedaan kan het eng lijken. Met begeleiding lukt het wel hoor TS! Dus als je iets niet weet moet je het vragen. In dit topic al zijn er meerderen die je wilt helpen.


Babysteps in het kort.

Stap 1:
Vraag de rekeningafschriften van je ouders vanaf eind 2013 (dan zie je alles vanaf 1-1-2014) op en leg uit dat jullie vast veel geld mislopen waar iedereen recht op heeft (ik zeg iedereen omdat ik denk dat je ouders mss beetje proud zijn) en dat je de rekeninggegevens nodig hebt om dat te checken.

Stap 2:
Bespreek een vaste bijdrage af, in de woonkosten/huishouden + extra aan je moeder omdat je een beetje een live in maid hebt. Bedoel dit niet verkeerd, maar eerder dat ze veel voor jou doet en die kan je als iets zien die je ervoor moet betalen. Ze doet het vast met veel liefde, maar als je een keer wilt stoppen met zomaar geld geven, moet je wel laten zien dat je het waardeert door een vast bedrag voor haar hulp te geven.

Stap 3:
Schrijf bedrag en wat voor inkomen het is op. De omschrijving letterlijk overschrijven. (Vergeet niet je afgesproken maandelijkse bijdrage aan je ouders bij hun inkomsten te noteren.)
Doe dit voor je ouders samen en die van jou apart. Kijk nu nog NIET naar de uitgave. Dat komt in een volgende stap.
Hieruit kun je afleiden of jullie enige tegemoetkoming/toeslag krijgen.

Stap 4:
Indien je niks ziet van toeslagen, ga gewoon naar toeslagen.nl en kijk of jullie er recht op hebben (het is heel makkelijk als je de inkomen weet, haal je uit vorige stap). Daar zie je ook op hoeveel je ouders recht hebben.
Als jullie al toeslagen ontvangen, dan ga je kijken waarom het je ouders niet lukt om met hun inkomen rond te komen. Dus wordt het tijd om ook de uitgaves te bekijken.

Stap 5:
Vaste uitgaves opschrijven net als bij de inkomsten. Dus met omschrijving erbij.
Je weet al een beetje wat jullie maandelijks betalen. Huur, zorgverzekering, tv/internet/telefoon, mobiel, elektra/gas. Kwartaal is bv water.

Stap 6:
Vergelijk de genoteerde inkomsten en de vaste uitgaves van je ouders.

Stap 7:
Hieruit kun je kijken wat voor bedrag over blijft voor huishouden. Is dit heel weinig, dan moet je zorgen dat bepaalde lasten lager worden. Dit kan door op internet veel te vergelijken. Wil je bv van elektriciteitsaanbieder veranderen, google elektra vergelijken.
Doe dit met alle maandelijkse uitgaves.

Stap 8:
Dit alles aan je ouders laten zien, zodat ze ook weten hoe het kan/moet. En dan wekelijks budget afspreken voor huishouden enz. Dit is heel moeilijk, maar is echt laatste stap. Dus als je zover bent, heb je al zoveel bereikt dat dit laatste gewoon zal lukken!

Een voorbeeld budgetplanner in excel kan je ook gebruiken (google een goeie) of gebruik de website van NIBUD. Maar volgens mij is het voor je ouders beter om het gewoon op papier te doen. En dan samen met je ouders van papier naar digitaal kopiëren. Dan zien ze ook hoe makkelijk het kan.

Heb dit alles snel opgeschreven, dus er zou veel aan toegevoegd kunnen worden en mss klopt volgorde niet helemaal. Wou het wel beetje in stapjes opbreken, want volgens mij lijkt dat minder eng.

Verander stap 1 eens in het bijhouden van wat er nu wekelijks / maandelijks wordt uitgegeven.
Iets waar je waarschijnlijk al van 0 af aan mee gaat moeten beginnen omdat niet alles zal terug te vinden zijn in (niet bijgehouden) kasbonnetjes en bankafschriften omdat men veel cash doet.
Dit zowel voor de TS als voor het moeder/vader huishouden.

Deze stap heeft nog niet direct veel impact - afgezien van natuurlijk het consequent bijhouden/noteren van alle uitgaven en binnenkomende facturen.
Maar het is wel nodig voor de verdere stappen van schuldverlichting.

Kans is ook groot dat je daar zaken op ziet staan waar je bij denkt "waarom om zijn god heb ik daar nu toch geld aan uitgegeven"
Et voila: volgende actie dient zich al gewoon aan.

[-tom-562]

Ardana schreef op dinsdag 15 april 2014 @ 14:41:
Ik vind afschriften van je ouders vragen geen baby-stapje... Dat vind ik een 7-mijlsstap. Stel je maar eens voor, je ouders willen van niks weten, je moeder smeert nog je boterhammen, en, out of nowhere, vraagt zoonlief ineens de bankafschriften. Als het mijn zoon was, had hij 'n draai om z'n oren kunnen krijgen, 30 jaar of niet.

Maar goed, we kunnen hier wel verder gaan, maar dat lijkt me weinig nut hebben nu TS weg is.

Als ik wekelijks/maandelijks rekeningen voor m'n ouders zou moeten lappen, vind ik het niet meer dan normaal om inzicht te krijgen in de bankafschriften.
Anders kunnen ze gedag zeggen tegen de financiele ondersteuning

[hoevenpe]

-tom-562 schreef op woensdag 16 april 2014 @ 09:40:
[...]

Als ik wekelijks/maandelijks rekeningen voor m'n ouders zou moeten lappen, vind ik het niet meer dan normaal om inzicht te krijgen in de bankafschriften.
Anders kunnen ze gedag zeggen tegen de financiele ondersteuning

Ik denk toch eerlijk gezegd dat dit (hoe logisch het ook is) voor de TS echt veel te ver gaat. Iedereen met een beetje gezond financieel verstand zou het niet zover laten komen, we hebben het hier wel iemand van rond de 30-35 die blijkbaar al 14 jaar in dit patroon gevangen zit.

Ik denk dat de belangrijkste conclusie niet eens met geld te maken heeft: hier is sprake van een ongezonde afhankelijkheid tussen ouder en kind. Moeder heeft hem nodig voor het geld, maar hij kan ook niet zonder zijn moeder omdat hij nooit geleerd heeft hoe het is in de 'grote boze buitenwereld'. Het is duidelijk dat hij helemaal niet weg wil, want de was wordt gedaan en de boterhammen gesmeerd. Dat dit niet echt 'klopt' voor iemand boven de 30 weten we allemaal maar als je daar zelf niets aan wil veranderen dan veranderd er ook echt niets.

Zolang de TS niet weg wil, zal hij gewoon blijven betalen. Hij weet namelijk heel goed dat hij de confrontatie moet aangaan wil er iets veranderen, en dat kan ook tot gevolg hebben dat hij misschien wel zijn leven moet veranderen. Ik denk dat het pas veranderd als er opeens een echt onmogelijke factuur komt die TS ook niet meer kan opvangen, maar dan zijn de rapen pas echt gaar...

[DynamicDreams]

Ik lees dat de TS een jobcoach heeft. Deze krijg je niet zomaar toegewezen. Ik maak er dus uit op dat hij een bepaalde status heeft, waardoor de ondersteuning door een jobcoach eerder noodzaak dan luxe is. Ook het feit dat hij het heeft over de 'grote boze buitenwereld' bevestigd mijn indruk. In mijn werk begeleid ik ook medewerkers die een jobcoach hebben, uit ervaring kan ik je adviseren om jouw problemen toch eens te bespreken met de jobcoach. Zij zijn er niet alleen om jou te helpen op het werk, maar ook om je te helpen met het zoeken naar aanvullende hulpverlening. Problemen in de privé-sfeer kunnen immers gevolgen hebben voor jouw functioneren op het werk...