Geldproblemen

[Armselig]

Beste Tweakers,

Mijn situatie: ik woon nog thuis en heb werk. M'n ma heeft schulden bij de belasting en staat voor zover ik weet ook aardig rood, ze is overigens huisvrouw (heeft dus geen werk). Met als resultaat dat ik de afgelopen jaren constant moet bijspringen c.q. huur, rekeningen en aanslagen moet betalen omdat zij dat niet kan. Dit heeft als gevolg dat ipv een riant gevulde bankrekening ik gewoon bijna blut ben, ondanks 14 jaar werk. (Ik heb ook nooit geld opzij gelegd en daar heb ik nu behoorlijk spijt van maar dat terzijde).

Waarom heb ik hier nooit wat aan gedaan? Omdat ik problemen liever van me af schuif. Komt ze weer met een rekening, dan betaal ik die maar gewoon, om er vanaf te zijn. Geen zin in gesnik. Elke keer hoop ik dat het de laatste keer was. Maar het houd niet op, ze kan nooit iets betalen en blijft bij mij aankloppen, vrijwel altijd met een rekening waar ze tot op de laatste dag van betaling mee wacht zodat ik halsoverkop geld moet overmaken. Dat doet ze omdat ze het naar eigen zeggen eerst zelf probeert maar ja jullie weten inmiddels wel hoe dat afloopt...

Ik heb een jobcoach, maar daar mag ik niks tegen zeggen omdat ze 'niet met haar rug tegen de muur wil staan" oid... Aha, dus ik moet dat maar doen... En tsja, omdat ik problemen liever van me af schuif zeg ik ook idd niks en doe alsof er niks aan de hand is. Maar ondertussen betaal ik me scheel... Ow en pa is met pensioen, dat helpt ook weinig... Hij weet hier overigens niks van af, niemand weet het behalve ik en m'n ma. Hij weet niet eens dat de auto überhaupt nog rijd dankzij mij. Dat we nog een dak boven ons hoofd hebben...

Ik snap er niks van, toen ik nog jong was, was er nooit een probleem, en toen woonden m'n 2 broers ook nog thuis. Toen die uit huis gingen dacht ik dat dat kosten zou schelen, maar niets is minder waar... Zij hebben inmiddels een huis, een vriendin, kinderen.. en ik zit nog hier, alleen op m'n donkere kamertje. Nou ja, dat laatste is logisch want het is laat.

Ik ben er gewoon fucking klaar mee, dit is m'n last resort, online om hulp err, advies vragen.
Als er nog vragen zijn hoor ik het wel.

What do?

[Worsteneter]

Niet meer betalen, confrontatie aangaan en dus in gesprek met je moeder. Eigenlijk ouders; je vader moet je er ook bij betrekken. Je mag best bij ze in huis blijven wonen, je kan bijvoorbeeld voorstellen om kost en inwoning te betalen voor je kamer en eten... maar dat je niet meer voor hun kan en wil zorgen en geld aan de kant wil zetten om je eigen leven te kunnen leiden.

En dat ook doen! Spaar de komende 4/5 jaar geld en ga uit huis, reis de wereld rond en geniet van je leven.

[wagenveld]

Allereerst het huis eens uit? Hoe oud ben je als je 14 jaar werkt maar nog steeds thuis woont? Denk dat het daar knijpt. Je creert zelf verwachtingen door thuis te blijven en verantwoordelijkheid te nemen.

[Verwijderd]

Ik help mijn ouders persoonlijk ook wel eens als ze niet genoeg geld hebben, maar tegelijk maak ik heel duidelijk dat ik verwacht dat ze bezuinigen.

Maar ik ben bijvoorbeeld niet van plan om echt schulden af te betalen van mijn ouders, en als ik jou was zou ik gewoon het huis uit gaan en op jezelf wonen. En wat is met die jobcoach? Werk je ook soms via de wsw?

[Fiber]

Ga zsm het huis uit en een eigen plekje zoeken, al is het maar een kamer of een caravan. En je ma zsm met zachte dwang naar een sociaal werker, budgetcoach of schuldhulpverlening oid sturen.

En je broers mogen je ook wel eens een beetje steun geven vind ik. Eigenlijk is het de hoogste tijd voor familie overleg.

Edit:
En is het niet zo, volgens de nieuwe regels, dat als jullie (Jij en je moeder.) samen met z'n tweeën een huishouden vormen dat zij geen uitkering meer krijgt maar dat jullie dan inderdaad samen van jouw salaris moeten leven...?

Dus eigenlijk moet je de situatie omdraaien. Jij bent kostwinner en je moeder, die waarschijnlijk niet of nauwelijks inkomen heeft, woont bij jou in en is van jou afhankelijk. Dan betaal jij inderdaad alle rekeningen, en krijgt je moeder zakgeld en kleedgeld van jou.

Het beste is natuurlijk als je moeder aan het werk gaat en een eigen inkomen gaat verdienen. Dan zijn julie samen tweeverdieners...

Waar is je vader eigenlijk in dit verhaal? Zijn je ouders gescheiden of zo...?

[ Voor 57% gewijzigd door Fiber op 12-04-2014 02:06 ]

[Armselig]

@fiber - Nee niet gescheiden, maar hij komt uit Italië en is niet zo best in nederlands, hij zou er toch niks van snappen denk ik. Dus hoezo in gesprek gaan? Ik zie m'n ma ook niet aan het werk gaan. Wat moet ze doen dan? Die loopt tegen de zestig aan ofzo (ik weet niet eens hoe oud ze zijn), heeft geen opleiding en is eum... gezet. Ik heb niet bepaald zo'n model moeder uit de Margriet of Libelle ofzo, met zo'n stralende glimlach.

Verder zie ik staan dat ik het huis uit moet, ondanks de financiële situatie heb ik niet de behoefte om dat te doen. En ja, het is makkelijk gezegd dat ik niet meer moet betalen. Zal ik dan maar de deur alvast openhouden voor de deurwaarder? De koffie staat al klaar... Ik móet betalen, ik zie geen andere optie.

Ik denk ook niet dat ik op steun van m'n broers hoef te rekenen. Sterker nog ik heb de een ook al geld moeten geven voor... ik weet niet eens wat. En de ander wil ik niet lastig vallen met m'n problemen, wat zou hij nou voor me kunnen betekenen? Die moet ook 2 kids onderhouden...

[Hippocampus]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 03:20:

Ik denk ook niet dat ik op steun van m'n broers hoef te rekenen. Sterker nog ik heb de een ook al geld moeten geven voor... ik weet niet eens wat. En de ander wil ik niet lastig vallen met m'n problemen, wat zou hij nou voor me kunnen betekenen? Die moet ook 2 kids onderhouden...

Ik denk dat je hun op zijn minst de kans moet geven om zelf te besluiten of ze jouw willen of kunnen helpen met je situatie. Bovendien is het een familie ''probleem'' waar alle familieleden best hun steentje aan bij mogen dragen.

Ik denk verder ook dat je toch de confrontatie met je moeder moet aangaan over de situatie, probeer in ieder geval te achterhalen waardoor er steeds aanmaningen komen (misschien heeft er iemand wel een gokverslaving en loop jij je suf te dokken)

Het zal niet makkelijk zijn maar het is wel de weg inslaan naar een oplossing.

[Speedmaster]

Ga zeker in gesprek met beide ouders, hoe moeilijk dit is. Maak een overzicht van inkomsten en vaste lasten. alleen daardoor kan je inzicht krijgen waar of het fout gaat. Doe je dit niet dan blijft het een bodemloze put, waar bij komt dat de deurwaarder dan ook blijft komen. Hoe vervelend de situatie ook is maak het bespreekbaar. Dit gaat ten kostte van jouw eigen leven!

[Lethalis]

Tsja, je moet wel het huis uit.

En zij moet goedkoper gaan wonen in een sociaal 55+ flatje van de bijstand met af en toe (alsnog) wat hulp van jou en jouw broers. Het zij zo.

Mijn moeder leeft ook van de bijstand (weliswaar in Oostenrijk). Ze heeft een dak boven haar hoofd (studio van 35m2) en genoeg geld om te eten, ook heeft ze een paar vriendinnen waar ze weleens op de koffie gaat. Samen met mijn zusje heb ik haar bijgestaan toen mijn pa overleed, maar inmiddels is ze alweer een tijdje onafhankelijk van ons en kan zelfs een klein beetje sparen.

Het kan allemaal prima. Je moet alleen concessies doen in hoe je leeft.

Toen ik het ouderlijke huis verliet, had ik geen andere keus dan in Delfshaven te gaan wonen in Rotterdam. Lekker goedkoop in een flatje, maar wel een shitbuurt. Het heeft 8 jaar geduurd voordat ik weer naar een nettere buurt kon verhuizen.

Het is niet anders.

[mekkieboek]

Het is hierboven al gezegd. Je gaat liever conflicten uit de weg, ten koste van je eigen leven. Als jij moet opdraaien voor de problemen van je moeder, heb je in ieder geval recht op inzage in die problemen. Alles moet op tafel, alle schulden, alle geldstromen, bankafschriften. En je kunt je broers niet off the hook laten. Het is ook hun probleem, of ze het aankunnen of niet. Ook dat conflict kun je niet langer uit de weg gaan.

Dat zijn mijn eerste gedachten en daarnaast denk ik dat je veel beter af bent met professionele hulp dan tips van een tweaker.

[Hbeez]

Allereerst vind ik het heel nobel van je dat je zo voor je moeder zorgt!

Je moeder heeft haar geldzaken niet op orde en ze komt hiermee weg omdat jij alle gaten dicht. Jij bent dus de enabler van haar problemen.. Zonder exact de details te kennen van hoe hoog de schulden zijn, waar ze teveel geld uitgeeft, etc.. zou ik er in ieder geval voor zorgen dat zij, niet jij, een huishoudboekje bij gaat houden. Dit zou ik als voorwaarde stellen voor een eventuele volgende gift.

Als je de inkomsten / uitgaven inzichtelijk hebt gemaakt, dan kun je zien waar je op kunt bezuinigen en of je moeder te groot woont. Woonlasten zijn vaak een grote kostenpost, dus eventueel moet ze verhuizen. Verhuizen kan een grote emotionele en sociale impact hebben, maar je moeder zal toch uiteindelijk zelfstandig moeten worden. Want wat als jij straks een vrouw tegenkomt? En met haar gaat samenwonen en een kindje krijgt? Dan zal het je waarschijnlijk niet eens financieel lukken om je moeder geld te blijven schenken.

Dit gaat ook ten koste van jezelf, want nu heb je geen potje, terwijl als je straks een vrouw tegenkomt en op jezelf wilt gaan wonen / trouwen / kinderen nemen, je dat echt wel nodig gaat hebben.

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 03:20:
@fiber - Nee niet gescheiden, maar hij komt uit Italië en is niet zo best in nederlands, hij zou er toch niks van snappen denk ik. Dus hoezo in gesprek gaan? Ik zie m'n ma ook niet aan het werk gaan. Wat moet ze doen dan? Die loopt tegen de zestig aan ofzo (ik weet niet eens hoe oud ze zijn), heeft geen opleiding en is eum... gezet. Ik heb niet bepaald zo'n model moeder uit de Margriet of Libelle ofzo, met zo'n stralende glimlach.

Maar is het wel zo dat ze geen/minder uitkering krijgt, omdat ze met jou samenwoont en jij wel een inkomen hebt?

[Verwijderd]

Hiervoor zijn maatschappelijk werkers uitgevonden, iedere gemeente heeft ze. Hun dienstverlening is gratis. Als je niet weet bij welke organisatie je precies moet zijn dan kun je je gemeente bellen. Zij kunnen je goed advies geven en je op weg helpen. Zij weten ook precies info over schuldhulpverlening, extra gemeentelijke voorzieningen etc. En daarnaast bieden ze ook een goed (en privé) luisterend oor. Een MW is niet zo zeer een informatieloket maar echt een persoon die je gaat helpen (maatschappelijke) problemen op te lossen.

Dus goed bedoelde adviezen hier van Tweakers, maar ik zou gewoon een afspraak met een MW'er maken

[ Voor 21% gewijzigd door Verwijderd op 12-04-2014 08:13 ]

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 08:09:
Hiervoor zijn maatschappelijk werkers uitgevonden, iedere gemeente heeft ze. Hun dienstverlening is gratis. Als je niet weet bij welke organisatie je precies moet zijn dan kun je je gemeente bellen. Zij kunnen je goed advies geven en je op weg helpen. Zij weten ook precies info over schuldhulpverlening, extra gemeentelijke voorzieningen etc. En daarnaast bieden ze ook een goed (en privé) luisterend oor. Een MW is niet zo zeer een informatieloket maar echt een persoon die je gaat helpen (maatschappelijke) problemen op te lossen.

Dus goed bedoelde adviezen hier van Tweakers, maar ik zou gewoon een afspraak met een MW'er maken

Dit.

Maak eens een afspraak bij de gemeente, wat er mogelijk is qua anderen die in huis hulp kunnen bieden, zodat na een tijdje je moeder de broek zelf kan ophouden.

En ik begrijp best je verantwoordelijkheidsgevoel, maar nu houd je jezelf tegen qua ontwikkeling/groei.

[zomertje]

Ik vind dat je moeder eigenlijk misbruik maakt van jouw goedheid. Ze zou zelf eens wat harder haar best kunnen doen om de boel wat beter onder controle te hebben. Zij moet haar eigen verantwoordelijkheid nemen. Klinkt hard, maar deze situatie is ongezond. Er is een verschil tussen elkaar helpen en profiteren.

[Pepperana]

Luister naar andermans advies en denk erover na.
Ga niet meteen tegenargumenten bedenken maar ga bezig zijn met een oplossing,

[macciez]

Ik vind het zeer nobel dat jij je moeder zo helpt, maar vergeet aub jezelf niet. Je bent al wat ouder en voor je het weet ben je zelf "oud" en heb je niks met je leven kunnen doen of ervan kunnen genieten, omdat je de problemen van anderen naar jezelf haalt.
Luister naar het advies hier, ga er ook daadwerkelijk mee aan de slag (ook al is het misschien niet helemaal wat je wilde horen) en zorg ervoor dat je je eigen level weer terug krijgt.

[PZOOO]

*offtopic*

[ Voor 92% gewijzigd door Krisp op 12-04-2014 10:21 ]

[JDillinger]

*flamen kan ergens anders, maak liever een TR aan.*

[ Voor 80% gewijzigd door Krisp op 12-04-2014 10:22 ]

[-tom-562]

Ga uit huis. Er staat dat je al 14 jaar werkt en je moeder tegen de 60 is. Dan ben je zelf denk ik rond de 30?
Imo niet echt 'normaal' om dan nog bij je ouders te wonen. Je moet op een gegeven moment toch ook iets voor jezelf willen?

[SMGGM]

Start eerst met je moeder te overtuigen dat ze met een probleem zit en ze jou niet verder naar beneden mag naar halen met haar problemen. Dit zal je niet zelf kunnen doen, je zal de hulp moeten inschakelen van haar vrienden, familie en eventueel professionele hulp (in België zou dit het OCMW zijn).
Eens ze zelf erkent dat er een probleem is kan je samen eens bekijken hoe je het kan oplossen. Zijn er nu nog schulden, maak een inventaris wat ze heeft en wat de schulden zijn en bekijk hoe er kan worden bespaard (dit zal tot in het extreme moeten gaan). Indien er veel schulden zijn zal je ook hier professionele hulp moeten zoeken. Dit kan alweer via het OCMW gaan en die zullen je doorsturen naar een schuldbemiddelaar. Deze mensen zullen een afbetaalplan opstellen en met de schuldeisers overleggen om de schulden naar beneden te helpen.

Start hier al mee en je zal al een grote stap verder zijn. Het is echter belangrijk IETS te doen want anders zal je na 10 jaar nog steeds in eenzelfde situatie zitten.
In het ergste geval zal je gewoon weg moeten van thuis. Ga met iemand inwonen voor een paar maand zodat je zelf financieel in staat bent een studio te huren.
Weet echter dat blijven geld geven gewoon geld weggooien is als er niets aan de bron wordt gedaan.

Succes en vooral sterkte!

[Arnout]

Uit huis gaan is een hoop gedoe en lost feitelijk niets op, sterker nog, samenwonen is meestal voordeliger.

Waar ik mee zou gaan beginnen is zoals eerder gezegd het gesprek aangaan, door dit topic uit te printen bijvoorbeeld. En zo snel mogelijk de schulden aflossen/oplossen! Schulden hebben is een vicieuze cirkel waar zij, jullie uit moeten.

[Loft]

Ondanks dat huis uit gaan de beste optie lijkt, omdat je daarna zelfstandig een leven kunt opbouwen, denk ik niet dat het nu makkelijker is om te doen. Wel een doel voor middel-lange termijn.

Stap 1:Zowiezo praten met je moeder, inzicht vragen in de financiele situatie, helpen, niet verwijtend zijn. Kortom, ga het gesprek met je moeder aan om te weten wat er speelt.
Stap 2: Betrek je vader daarin, zelfde gesprek, niet verwijtend, gewoon aangeven dat jij dat ook niet alles kunt betalen.
Stap 3: Betrekt je broers erin. Als je moeder een probleem heeft kun/MAG jij dat niet alleen oplossen.
Stap 4: Uit huis gaan !
Stap 5: Schuldsanering voor je moeder wellicht, als het niet helpt.

[Sjeik]

De enige manier waarop je dit probleem kunt oplossen is door uit te vinden wat de oorzaak is. Zo lang je dat niet weet kan je van alles verzinnen maar is de kans klein dat het probleem weg gaat. De eerste stap is dus inderdaad uitvinden waar het geld aan uitgegeven wordt en wat de inkomsten zijn. Ik zou dit voor jullie drie doen omdat jullie het met zijn drieën willen oplossen. Zorg dus dat je toegang krijgt tot de bankrekeningen van je pa, ma en jouzelf. Online zijn er diverse hulpmiddelen (zoals afas personal) waarbij je heel makkelijk automatisch een huishoudboekje kunt maken. Dit doe je door digitale afschriften in te lezen.
Als je weet wat de inkomsten en uitgaven zijn kan je daarna gaan bedenken waar je kunt bezuinigen en hoe er meer inkomsten gemaakt kunnen worden. Per post ga je na hoe je dit beter kunt organiseren. Misschien is uit huis gaan wel heel nuttig omdat je pa en ma dan ineens veel meer inkomsten krijgen. Maar de eerste stap is inzichtelijk maken wat er in komt en wat er uit gaat.

[maartend]

Kort en krachtig advies.

Jij het huis uit en je ouders aanmelden bij een bewindvoerder. Mogelijk dat ze zelfs de schuldsannering in moeten, dat is ong. 3 jaar pijn lijden en een voor traject van ong. een jaar, maar dan is zijn ze er van af.

Je bent geen hulpverlener thuis, je kunt dit niet zlef oplossen. Je zult er altijd emotioneel bij betrokken zijn. Zeer slecht in financiele probleemzaken.

[Nijl]

Bij de belastingdienst ook even een overzicht opvragen van de schulden en een aanvraagformulier kwijtschelding belasting particulieren aanvragen. Die invullen en retour sturen.

[Helixes]

Ik begrijp dat je nogal een dilemma hebt met betrekking tot de financiën van je moeder. Ik moet zeggen dat je zorg voor je moeder je wel siert. Je doet het laten voorkomen alsof je het gevoel hebt geen keuze te hebben, waar je wel een uitweg wil, en dat begrijp ik. Begrijp wel: wanneer ouders naar kinderen komen om een rekening te betalen zullen veel ook nul op het rekest geven. De keuze is er wel degelijk. Maar goed, dat is blijkbaar nu even niet de situatie.

Het eerste dat me opvalt is dat het lijkt alsof je moeder het presenteren van haar rekeningen als een soort vanzelfsprekendheid ervaart. Natuurlijk is er een status quo ontstaan in de afgelopen jaren - maar natuurlijk is het niet vanzelfsprekend dat een volwassen zoon die rekeningen afdekt. Ik ken de situatie niet, maar ik krijg niet het gevoel dat er sprake is van uitgesproken waardering of schaamte. Als dat inderdaad klopt, lijkt mij dat in ieder geval geen gewenste situatie.

Dan is er nog iets: ik heb het af en toe wel vaker gezegd, maar wanneer jij een significant deel van het huishoudbudget aanlevert, vind ik dat je recht hebt op inzage in de cijfters. Ik begrijp uit je eerste post dat je daar geen goed inzicht in hebt. Laat haar de boeken eens op tafel leggen, zodat je zelf kan bepalen hoe goed of slecht ze er voor staat. Probeer haar ook te begeleiden in de financiën als dat nodig is. Of, probeer iemand te vinden die dat voor jou kan doen, als je je er echt niet geschikt voor voelt.

Ik begrijp dat je op dit moment bij je ouders woont. Wat ik wel redelijk vindt is dat je daarvoor een rekening gepresenteerd krijgt in de vorm van kostgeld. Binnen het redelijke, zou je op basis van de cijfers uit mijn vorige allinea een kostgeld kunnen afspreken, of de hoogte daarvan aanpassen. Daarbuiten zou je moeder eigenlijk een budget moeten kunnen hanteren die er voor zou moeten zorgen dat ze verder niet meer op je deur hoeft te kloppen. Let wel: een redelijk kostgeld zou geen € 1.200 moeten zijn.

En ik weet dat het volstrekt verkeerd voelt, maar vergeet niet dat het ook een optie is om te stoppen de rekeningen te betalen. Ik zou dat niet zo bot doen als mensen hier hebben aangedragen. Wanneer de cijfers er om vragen, zou ik me kunnen voorstellen dat een schuldsanering veel beter is voor alle partijen dan het handhaven van deze status-quo. In Nederland hebben wij de Wet op Schuldsanering Natuurlijke Personen. Het moet mensen beschermen tegen de harde kanten van een faillissement. In een periode van 5 jaar worden de schulden voor zover dat mogelijk is afgelost; wat er verder overblijft wordt kwijtgescholden. Het zijn zeker vijf magere jaren, daar zijn geen twee interpretaties van mogelijk. Het klinkt verschrikkelijk, maar wanneer de situatie er om vraagt is het wellicht toch de beste optie je moeder te begeleiden naar een WSNP situatie. Wanneer je twijfelt, of meer informatie wilt, lijkt het me een goed idee eens te gaan spreken met een schuldhulpverlener. Die weten hier meer van dan ik.

Samenvattend: Ik denk dat het een goed idee is om de volgende keer dat je moeder met een rekening komt te vragen of je inzage mag in de volledige financiën. Ik denk dat het een goed idee is dat je op basis daarvan probeert te bepalen hoe de financiële toekoemst van je moeder en, daarmee, jezelf er uitziet. Zou ze afkunnen met een (redelijke) verhoging van het kostgeld, en strakkere budgettering? Prima, begeleid haar daarbij. Is de situatie hopeloos? Vergeet niet dat er zoiets bestaat als een WSNP. En begeleid haar daar ook bij.

In ieder geval wens ik je veel succes bij een lastige beslissing, ik hoop dat je er samen met je moeder uitkomt.

[Señor Sjon]

Is de belastingschuld niet ontstaan door het pensioen? In de regel keren zij bruto uit en moet je zelf via de jaarlijkse belastingronde nog een bedrag terugbetalen. Ik vrees dat er dit jaar nog een naheffing komt die meer problemen gaat geven.

Je moeder zou nog een jaar of 8 moeten werken met de nieuwe pensioenwetgeving van 67 jaar.

[12345dan]

Moeilijke situatie zeg...

Ik zal het gewoon vertellen aan mensen, je broers, vader en dergelijke. Zo kunnen jullie samen tot een oplossing komen en hoef jij niet alles te doen.

Veel succes!

P.S. Kan je moeder trouwens niet werken of hoe zit het?

[ Voor 13% gewijzigd door 12345dan op 12-04-2014 11:36 ]

[JJ Le Funk]

[niet elke reactie gelezen]
TS helpt z'n moeder (financieel) en z'n moeder zorg voor hem (eten, aanspraak, huishoudelijk zaken). Ik zie geen enkel probleem anders dan dat de TS weinig op de spaarrekening heeft staan om leuke extra's mee te bekostigen.

[Ardana]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 03:20:
En ja, het is makkelijk gezegd dat ik niet meer moet betalen. Zal ik dan maar de deur alvast openhouden voor de deurwaarder? De koffie staat al klaar... Ik móet betalen, ik zie geen andere optie.

Correctie, je wil betalen. En je wil niet veranderen.

Het is heel simpel, er zijn maar een paar opties:
De loterij winnen.
Je moeder confronteren
Je vader confronteren
Uit huis gaan.

Als je al die opties als geen optie ziet, zul je inderdaad moeten blijven betalen. Dat is prima, maar dan zul je ook moeten accepteren dat het je keuze is. Klagen mag dan wel even, maar in dezelfde mate als over spierpijn of het weer: af en toe eenluchtige opmerking.

Als jij niet wil veranderen, en je moeder niet wil veranderen, dan zitten jullie kennelijk beiden in de voor jullie optimale situatie: beter dan dit zal het nooit worden, jullie zijn volmaakt gelukkig!

Of ben je stiekem toch niet zo blij? Dan moet er dus iets veranderen.

Er zijn zat instanties waar je moeder terecht kan voor hulp. Wat betreft schaamte: als je een gebroken been hebt, ga je je toch ook niet schamen om naar de dokter te gaan?

De maatschappij is financieel gezien steeds ingewikkelder geworden. Als zij zich nooit heeft bijgeschoold, heb je best kans dat ze aan alle kanten geld laat liggen, gewoon omdat ze niet weet hoe ze er aanspraak op kunt maken.

Overigens, ik weet niet of je met je ouders mee-eet en je moeder de was doet voor je, maar afhankelijk van het huis waar jullie dan inwonen, is het niet vreemd om dat € 600 of meer per maand aan kost- en inwoning te betalen. Als je meer dan dat betaald, wordt het wel een beetje vreemd ja.

Ik zou trouwens niet zelf gaan hobby-en als ik jou was: ik zou in jouw geval heel duidelijk maken wat ik nog wel bereid ben te betalen (bijv. een keer iets leuks met z'n allen, de extraatjes dus en je vergoeding voor kost- en inwoning), wat je verwacht voor die vergoeding, wat je absoluut niet meer gaat betalen (huur, gas, belastingen, verzekeringen), en dat je ten alle tijde bereid bent om hen te begeleiden naar het zoeken van hulp.

[Sissors]

MrJayMan schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 11:45:
[niet elke reactie gelezen]
TS helpt z'n moeder (financieel) en z'n moeder zorg voor hem (eten, aanspraak, huishoudelijk zaken). Ik zie geen enkel probleem anders dan dat de TS weinig op de spaarrekening heeft staan om leuke extra's mee te bekostigen.

Leuke extras zoals ooit een huis kopen? Een auto kunnen kopen? Apparatuur kunnen vervangen?

De vraag is een beetje over wat voor een bedragen we het hebben, maar het idee dat je toch wel uit de TS kan halen is dat de hoeveelheid die hij betaald niet in verhouding staat tot kost en inwoning.

[robertwebbe]

Zoals eerder al geopperd, vraag hulp bij een maatschappelijk werker van de gemeente. Als ik het zo lees hebben jullie echt professionele hulp nodig. Zelf maar wat proberen wordt vanzelf aanmodderen en dan zak je nog verder weg in de problemen. Je zegt het zelf al, er MOET iets gaan veranderen aan deze situatie, doe het dan! Niet volgende week maar direct aanstaande maandag bellen met de gemeente. Maak een afspraak, neem vrij van je werk en los het op. Het zal een enorm moeilijke stap voor je zijn maar wel een die je leven zal veranderen, de goede kant op. Zet hem op!

[m-vw]

Zoals eerder al geschreven lijkt professionele hulp mij de enige optie.

Alleen kan het zo zijn dat jij gezien wordt als hoofdkostwinnaar en de schuldsanering geen optie is. Dan moet je dus op jezelf gaan wonen.

[Juup]

Zolang je thuis blijft wonen zul je in de financiele problemen van "het gezin" betrokken worden.
Mijn advies: Bied je moeder een vast bedrag voor kost + inwoning aan voor de komende tijd en ga op zoek naar een eigen huurhuisje.

Schrijf je VANDAAG nog in bij een huurstichting als je dat nog niet hebt gedaan.

[maartend]

m-vw schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 13:07:
Zoals eerder al geschreven lijkt professionele hulp mij de enige optie.

Alleen kan het zo zijn dat jij gezien wordt als hoofdkostwinnaar en de schuldsanering geen optie is. Dan moet je dus op jezelf gaan wonen.

Hoofdkostwinner is niet van toepassing. Ze woont daar, dusinkomen telt mee voor de schuld.

[Ardana]

Eigenlijk kan het advies heel kort zijn: als je de oorzaak niet aanpakt, blijft het dweilen met de kraan open.

Aanvulling: er wordt erg verkeerde en foutieve informatie gegeven over schuldsanering en schuldhulpverlening. TS is géén (hoofd)kostwinner, er is geen sprake van een gezamenlijke huishouding, zijn moeder is nl. getrouwd met zijn vader en die twee zijn een aparte eenheid. TS is juridisch en financieel níet aansprakelijk voor het inkomen, de vaste lasten (tenzij dit op zijn naam staat, wat ik niet verwacht) en/of de schulden van zijn ouders. Misschien dat hij zich moreel aansprakelijk voelt, maar dat staat daar los van.

Als zijn ouders de sanering ingaan, zal TS een redelijk bedrag aan kost- en inwoning moeten betalen (ik kan de berekening verschaffen indien gewenst) en meer niet. Deurwaarders die een vordering op zijn ouders hebben mogen geen beslag leggen op de spullen van TS.

[ Voor 78% gewijzigd door Ardana op 12-04-2014 13:52 ]

[Verwijderd]

Bij de woningstichting inschrijven lijkt me ook verstandig, ik heb namelijk begrepen dat het nog niet zo makkelijk is om snel een andere woning te vinden, want de inschrijfduur telt mee.

[Sissors]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 13:54:
Bij de woningstichting inschrijven lijkt me ook verstandig, ik heb namelijk begrepen dat het nog niet zo makkelijk is om snel een andere woning te vinden, want de inschrijfduur telt mee.

Ligt eraan waar TS woont, als hij sociale huur wilt in Amsterdam gaat het een probleem worden, als hij ergens in het Oosten woont hoeft het niet zo lang te duren

[12345dan]

Ardana schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 11:51:
[...]
Het is heel simpel, er zijn maar een paar opties:
De loterij winnen.
Je moeder confronteren
Je vader confronteren
Uit huis gaan.

Noem jij dat simpel? Uit huis gaan? Mensen die je vanaf je geboorte kent confronteren? De loterij winnen? - Sorry hoor, maar dat is alles behalve simpel.

[Verwijderd]

12345dan schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 14:42:
[...]

Noem jij dat simpel? Uit huis gaan? Mensen die je vanaf je geboorte kent confronteren? De loterij winnen? - Sorry hoor, maar dat is alles behalve simpel.

Volgens mij word hier bedoeld dat het simpel is ómdat er maar een paar opties zijn. Het is denk ik een kwestie van hoe je 't leest.

Verder geef ik je geen ongelijk daarentegen

[sambalbaj]

ook het huis uitgaan kost geld en lost maar weinig direct op.
Zou wel volledige inzicht in de financiële situatie eisen en eventueel zelf de regie gaan voeren daarin. Nu is het dweilen met de kraan open zonder uitzicht op een oplossing. Zou ook je broers en je vader hiermee confronteren, jij kan het ook niet alleen oplossen en het gaat hen net zo goed aan. Niet alles hoeft bij jou te liggen, zelfs erg onredelijk.

[Ardana]

Inderdaad, ik bedoel met simpel dat een beperkt (en dus overzichtelijk, simpel) aantal oplossingen mogelijk zijn. Dat die oplossingen an sich niet simpel zijn, kan ik alleen maar bevestigen.

Overigens staan de enige twee posts van TS wel in dit topic, dus ik hoop idd dat hij in ieder geval meeleest, en als hij netjes is, reactie geeft.

[ Voor 50% gewijzigd door Ardana op 12-04-2014 15:27 ]

[t_captain]

Grootste probleem voor TS is dat hij niets opbouwt. Straks is zijn moeder bejaard en heeft hij nog geen eigen leven.

[gambieter]

Ik heb even wat getroll en gehap weggehaald. Blijf on-topic of weg

[CMD-Snake]

De post die aanraad om naar maatschappelijk werk te stappen lijkt mij nog de beste. Een maatschappelijk werker kan helpen, en vreemde ogen dwingen. Dat is in dit geval misschien geen overbodige luxe.

Een maatschappelijk werker kan je ouders helpen met bijvoorbeeld subsidies aanvragen waar ze recht op hebben (huursubisidie, subsidie voor de zorgverzekering) en orde scheppen in het huishoudboekje.

Je zal dan toch een gesprek aan moeten gaan met je ouders. Immers als er iemand van de gemeente hiervoor komt kan je dat moeilijk verstoppen voor je vader. Het is ook beter om aan de rem te trekken voor je de afgrond bereikt hebt. Bij beslaglegging of faillissement is het een stuk vervelender.

[Marzman]

Als je thuis woont en al jaren werkt lijkt het me vrij normaal dat je meebetaald aan huur en dergelijke. Als je op jezelf zou wonen zou je ook rekeningen krijgen.

Als je daar mee wilt stoppen dan zou ik beginnen met op mezelf te gaan wonen.

[Monkeydancer]

Maar zit je moeder in de bijstand of heeft ze helemaal geen inkomen? De huishoudinkomenstoets is afgeschaft, dus ze mag gewoon bijstand aanvragen. Wel heeft ze sollicitatieplicht, maar op haar leeftijd ga je er niet van uit dat ze nog ergens aangenomen wordt. Ze kan ook aanspraak maken op allerlei voorzieningen en toeslagen. Ook kan ze verschillende instanties om hulp vragen. Dit zal al aardig lucht moeten geven.

Hoeveel ben je per maand aan het betalen van rekeningen kwijt? Zet alle rekeningen en vaste lasten in een excelsheet en bereken je totale uitgaven in een jaar. Begin daar maar alvast mee. Als je naar maatschappelijk werk gaat moet je toch deze papieren hoogstwaarschijnlijk aanleveren.

[ Voor 22% gewijzigd door Monkeydancer op 12-04-2014 17:24 ]

[RocketKoen]

Bij (een van) je ouders inwonen kan best haalbaar zijn.
Het is voor starters op het moment lastig om een eigen woning te vinden die nog eens betaalbaar is ook.
Ouders kunnen niet altijd het (te grote) huis betalen, en verhuizen naar iets kleiners is moeilijk omdat huizen niet zo makkelijk verkopen (of onderwater staan) en ze dan tegen hetzelfde probleem aanlopen van schaarste in kleine betaalbare woonruimte.

Aangezien je geen klein kind meer bent en een fulltime baan hebt is het dan niet meer dan normaal dat je de huur, energierekening en het boodschappengeld samen eerlijk deelt. Eventueel wat extra's als je moeder degene is die altijd kookt, boodschappen doet en schoonmaakt.

Als je ouders dan nog hun deel van de kosten niet kunnen betalen is dat hun probleem. Dan zullen ze werk moeten zoeken en je moeder kan misschien nog bijstand krijgen. Dat ligt er een beetje aan hoe hoog het pensioen van je vader is.

[SkyStreaker]

Uit het blote hoofd, vergeef me de onjuistheden:

Overheidsinstanties zoals schuldhulpverlening of sanering, leuk en aardig - maar dan moet je alsnog zelf bellen, je huis te koop zetten en etc. En vaak is zelf bellen een erg, erg hoge drempel door schaamte en geraak je als snel akkoord met iets wat je nog geen zak helpt, terwijl dat vaak stukken beter kan. Let wel, maak het probleem bespreekbaar met de schuldeiser en dan is heel erg veel bespreekbaar. Voor de wet voldoe je ook aan je betaalverplichting, uiteindelijk.

Daarom de volgende suggestie: bel eens met humanitas, dat zijn vrijwilligers - ook voor financieel gedonder - die je willen helpen orde op zaken te brengen en zelfs met schuldeisers te bellen en overleggen om het een en ander anders aan te pakken.

Overigens, sanering KAN, moet je heel veel voor inleveren (leven onder "zakgeld" van de instelling, afspraken e.d. En mocht een schuldeiser toch niet mee willen werken, kan zelfs de rechter er aan te pas komen.

[Smuggler]

Ik heb even snel het topic doorgespit er is ook nog een andere optie die ik niet ben tegen gekomen.
Neem alle financiele zorgen over van je moeder, zorg dat je de macht hebt over haar rekeningen en geef haar zakgeld. Als je echt zoveel kwijt bent om altijd bij te springen dan is er iets structureels mis in de financiën van haar. maak een weekend vrij en kijk waar al het geld naar toe gaat. Als je dat niet boven tafel weet te krijgen, dan kan je zoeken naar drastischer maatregelen.

[Kevinp]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 08:34:
[...]

Dit.

Maak eens een afspraak bij de gemeente, wat er mogelijk is qua anderen die in huis hulp kunnen bieden, zodat na een tijdje je moeder de broek zelf kan ophouden.

En ik begrijp best je verantwoordelijkheidsgevoel, maar nu houd je jezelf tegen qua ontwikkeling/groei.

Ik vind dit toch wat makkelijk.

Eigenlijk heb je gewoon te lang zelf bij gesprongen. Maar om zoiets te veranderen is lastig.

Volgens mij is de enige manier om zelf (beide) goed inzicht te krijgen waar alle kosten naartoe gaan. Onnodige abonnementen opzeggen. Bankpas van je moeder zelf bewaren, en hoe lullig ook, gewoon zakgeld geven. Ook al is het haar eigen rekening. Van zo'n 100 euro per week moet je met twee man makelijk kunnen eten en normaal leven.

Pas wanneer je ziet hoeveel je wel/niet hebt kan je er iets aan doen. Met echt geld is dat voor veel mensen makkelijker. Het is namelijk super makkelijk om gewoon 100 euro in de winkel te pinnen. Maar ja als je maar 70 euro in je portemonnee hebt zitten wordt dat lastiger.

Lukt dit allemaal niet tja dan zal je toch externe hulp moeten inschakelen. Maar ik zou zeggen kijk eens een dubbeltje op z'n kant oid hoe vreemd die programma's ook zijn, de tips zijn vaak echt wel nuttig.

edit:
Overigens weet ik niet hoe je belastingaangifte doet, en wat er precies door is gekomen van de wet. Maar is het tegenwoordig niet zo dat alles wat jij verdiend bij je moeders bijstand weg zou moeten gaan?

[ Voor 7% gewijzigd door Kevinp op 12-04-2014 17:58 ]

[CMD-Snake]

Kevinp schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 17:57:
Lukt dit allemaal niet tja dan zal je toch externe hulp moeten inschakelen. Maar ik zou zeggen kijk eens een dubbeltje op z'n kant oid hoe vreemd die programma's ook zijn, de tips zijn vaak echt wel nuttig.

Er is ook het NIBUD. Hier kan je al diversie adviezen en tips vinden over budgetten, huishoudboekjes etc. etc..

Toch is het mijn mening dat hulp van een professional hier nodig is. Je ouders moet orde op zaken stellen en iemand die van buiten komt kan daarbij helpen. Die heeft daar ook niet de emotionele band bij die jij natuurlijk hebt met je ouders. Hierdoor kan zo'n iemand een objectief programma opstellen voor verbetering en je ouders helpen om het uit te voeren.

[Ardana]

Ook SkyStreaker geeft incomplete informatie, en schildert daardoor schuldhulpverlening af als iets wat je eigenlijk niet wil.

Schuldhulpverlening heeft 3 pijlers: stabiliseren (vergroten inkomen, verkleinen uitgaven, waar mogelijk), oorzaak wegnemen (gebrek aan kennis, verslaving, gebrek aan vaardigheden) en schulden oplossen. Niet iedereen heeft alles nodig, niet iedereen komt op "zakgeld" uit, dat is afhankelijk van wat iemand in kwestie nodig heeft om zijn problemen op te lossen.

De een laat je zien hoe hij z'n administratie moet doen, de ander hoe hij toeslagen en kwijtschelding moet aanvragen, een derde leer je budgetteren, en een vierde komt levenslang onder bewind. Niemand is hetzelfde, niemand krijgt dezelfde oplossing.

En je huis verkopen (waarvan hier geen sprake is, het gaat immers om huur) is ook lang niet altijd nodig. Vaak is het trouwens wel in het voordeel van de klant, want vaak kan hij de lasten niet dragen, of staat het huis zover onder water dat deze schuld zonder verkoop en sanering nooit opgelost kan worden.

Wat betreft de suggestie van Smuggler en Kevinp: ik raad het TS af. TS is een zoon, en je moet als zoon geen hulpverlener van je moeder worden. Je ouders zijn geen kinderen die je moet leren met geld om te gaan, en het innemen van een bankpas geeft alleen scheve verhoudingen en afhankelijkheden die je niet wil. bovendien, als moeders nu al klakkeloos ervan uit gaat dat TS de nota's betaald, kun je er donder op zeggen dat ze ook meer geld wil uigeven als ze zelf geen bankpas heeft. bovendien komt dan de verantwoording ij de zoon te liggen "Toen ik het nog zelf deed hadden we wel X, jij moet ervoor zorgen dat we dat nu ook hebbeb".

Je kan prima - samen! - een eerste inventarisatie maken, maar daarna is het toch echt zaak dat ouders (ja, de vader heeft ook verantwoordelijkheden, die kan hij niet zomaar afschuiven) of alles zelf oppakken, of professionele hulp aanvaarden.

[ Voor 15% gewijzigd door Ardana op 12-04-2014 20:12 ]

[Verwijderd]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 00:44:
Beste Tweakers,

Mijn situatie: ik woon nog thuis en heb werk. ...
Met als resultaat dat ik de afgelopen jaren constant moet bijspringen c.q. huur, rekeningen en aanslagen moet betalen omdat zij dat niet kan. Dit heeft als gevolg dat ipv een riant gevulde bankrekening ik gewoon bijna blut ben, ondanks 14 jaar werk.


Ik ben er gewoon fucking klaar mee, dit is m'n last resort, online om hulp err, advies vragen.
Als er nog vragen zijn hoor ik het wel.

What do?

Zsm het huis uit en andere mensen deze shit laten opknappen. In deze volgorde: 1. Ma, 2. Pa en 3 je broers

[JJ Le Funk]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 20:33:
[...]
Zsm het huis uit en andere mensen deze shit laten opknappen. In deze volgorde: 1. Ma, 2. Pa en 3 je broers

dat is nogal ondankbaar richting een moeder die ws. dag+nacht klaar staat voor de TS.
mogelijk zelfs zn broodtrommel nog vult. in ieder geval zn vuile was verwerkt...

[A4-tje]

ik zou het gesprek aangaan als familie zijnde, dus ouders en broers. (geen 'koude" kant erbij).
dat je vader niet goed nederlands kan maakt natuurlijk niet uit, ik neem aan dat jij of je broers wel in het italiaans het duidelijk kunnen maken en anders zal hij heus wel snappen waar het om gaat..
misschien toch handig om eerst even met je broers apart te zitten zodat ze er ook al over na kunnen denken. het lijkt me vooral voor degene met kinderen anders als een donderslag bij heldere hemel komen.

misschien wel handig van tevoren alles op papier te zetten. wat speelt er, waar zit jij mee, wat zou er moeten gebeuren, enz. dan kan je makkelijker afvinken wat je graag wilt melden en zal je e.e.a. niet zo snel vergeten.
een voorbeeld kan zijn dat jij alle rekeningen in gaat zien; waar gaat dat geld heen, is het noodzakelijk, kan het anders, enz. in het uiterste geval kan je ze "zakgeld" geven, een vast bedrag waar ze alles voor moeten doen. geen pinpas oid.

in ieder geval succes

[Kevinp]

Verwijderd schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 20:33:
[...]


Zsm het huis uit en andere mensen deze shit laten opknappen. In deze volgorde: 1. Ma, 2. Pa en 3 je broers

Ik weet het niet hoor. Maar als mijn vader (alleenverdiener) werkloos wordt en ik (En mijn zus) ze kunnen helpen met een bedrag per maand zullen we dat ook doen. Ik bedoel je ouders hebben je ook groot gebracht. Er mag dus wel iets tegenover staan, maar als dat na 14 jaar nog niet is gelukt dan wordt het mogelijk wel tijd om externe hulp in te schakelen.

[Accountant]

Op jezelf gaan en je eigen leven en financien op orde krijgen. Je moeder direct de schuldhulpverlening in en duidelijk maken dat ze op de blaren moet gaan zitten voor geld dat ze niet maar wel heeft uitgegeven. Alle extratjes die ze kan krijgen als voedselbank en toeslagen pakken.Vervolgens je moeder een of twee keer per week uitnodigen om bij jou te komen eten.

Niet lullig bedoelt maar je moeder heeft een zwaar probleem en snap dat je je eigen bloed wilt helpen, maar dit is geld stoppen in een bodemloze put. Als X erin komt kun je X uitgeven en niet Y, zo simpel is het.

Daarbij wil ik aantekenen dat ik me niet in je situatie kan plaatsen en mijn advies eigenlijk gemakkelijk is gezegd. Het feit dat jij Vrijgezel bent zal er ook in bijdrage dat je je ouders willens wil ondersteunen. Woonde je samen of had je een vriendin dat was de situatie wat makkelijk bespreekbaar geweest. Knap dat je het op inet durft te zetten!! Maar kies voor jezelf en probeet vandaar uit je ouders te ondersteunen!

[rr7r]

-

[ Voor 108% gewijzigd door rr7r op 07-05-2017 01:07 ]

[Freezerator]

Smuggler schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 17:40:
Ik heb even snel het topic doorgespit er is ook nog een andere optie die ik niet ben tegen gekomen.
Neem alle financiele zorgen over van je moeder, zorg dat je de macht hebt over haar rekeningen en geef haar zakgeld. Als je echt zoveel kwijt bent om altijd bij te springen dan is er iets structureels mis in de financiën van haar. maak een weekend vrij en kijk waar al het geld naar toe gaat. Als je dat niet boven tafel weet te krijgen, dan kan je zoeken naar drastischer maatregelen.

Inderdaad, wie betaald bepaald om het kort door de bocht te zeggen. Maar volgens mij is dat niet de situatie waar jij zelf in wil komen. Hoe is je eigen financieele moraal? Want als je van je ouders nooit geleerd hebt om goed met geld om te gaan kan dit ook lastig zijn voor jou.

Ik gok dat je redelijk introvert bent en daarom niet gauw/graag de confrontatie met je moeder aan wil gaan. Maar dit is niet een juiste relatie dat jij als kind zo je ouders onderhoudt. Een gesprek met de maatschappelijk werker kan je zeker helpen. Je hebt al de stap genomen om duidelijk voor jezelf te zeggen dat de maat vol is en je verhaal op internet te plaatsen.

Zorg dat je nu de 2e stap neemt, bel de maatschappelijk werker en accepteer de hulp bij je probleem.

[Armselig]

Ben ik weer:

Ik heb geen idee of m'n ma een uitkering oid vangt. Vast wel, anders was het waarschijnlijk nog erger geweest. Een voorbeeld, m'n pa had iets met zijn gebit, dat moest gefixt worden en kostte schaamteloos rond de 1000 euro, zelfs met vergoeding zal dat een enorme kostenpost geweest zijn voor m'n ma. Dat soort dingen zorgen ervoor dat ik vervolgens m'n beurs mag trekken om een andere rekening te betalen die toen binnenkwam waar ze dan geen geld meer voor heeft. M'n pa schuift denk ik heus niet dingen van zich af, hij weet gewoon niet wat er gaande is, of hij iets van een uitkering ontvangt weet ik eveneens niet.

Of m'n ma/pa schulden hebben is me ook niet bekend, bij mijn weten alleen bij de belasting en dat ze rood staat. Ze had bvb nog een rekening openstaan bij de Otto (ze kocht altijd op afbetaling), die wilden ook nog geld zien, heb ik alles ineens betaald zodat we daar iig vanaf zijn. En tsja, inzage vragen in haar financieën, ik weet niet of ik daar wat aan heb, behalve dat ik zie waar het geld heen gaat. Ik ben geen rekenwonder, dat is nooit m'n beste vak geweest.

Ondertussen shopt ze elk weekend bij de supermarkt voor de wekelijkse inkopen en zie ik weer een volle koelkast, dan denk ik ook wel eens van; moet dat nou? Nog een voorbeeld, ik ging eens mee in het weekend als ze gingen winkelen. Kwamen we bij de Aldi, pakt m'n pa zomaar lukraak zo'n fietskar ding mee van 100 euro... Zo'n ding met een zeil eroverheen. Voor ons? Nee, voor de kinderen van m'n broers als hij met ze ging fietsen... wtf?

Ik zal ook toelichten waarom ik nog thuis woon. Tsja, ik vind het gewoon nog leuk hier, het is hier best mooi hoor. En ja ik moet toegeven dat ik wel geluk heb dat de was voor me word gedaan, dat er eten klaar staat als ik thuis kom (meestal) en dat de boterhammen voor naar het werk 's morgens klaarliggen enzovoorts. Ik weet natuurlijk wel van kostgeld, eerder gaf ik ook regelmatig om de zoveel tijd een vast bedrag. Maar dat is dus geëscaleerd in eerder genoemde huur, aanslagen en rekeningen van het ene incassobureau na de ander.

Toen m'n pa met pensioen ging en dus niet meer de kostwinner is, vroeg ik me inderdaad al dingen af als; hoe moet het nu verder met dingen als de huur als hij niet meer werkt? In nederland hameren we op dingen als bouw je pensioen e.d., dat heeft hij kennelijk niet gedaan. Ik zie mezelf iig niet als kostwinner nu, ik woon nog altijd bij mijn ouders thuis, zij niet bij mij en omdat ze de geldzaken niet goed geregeld hebben mag ik ervoor opdraaien. We hebben overigens een huurhuis (rijtjeswoning).

Wat is TS eigenlijk? Ik zie dat een aantal keren genoemd worden.

[gambieter]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:40:
Kwamen we bij de Aldi, pakt m'n pa zomaar lukraak zo'n fietskar ding mee van 100 euro... Zo'n ding met een zeil eroverheen. Voor ons? Nee, voor de kinderen van m'n broers als hij met ze ging fietsen... wtf?

Vind je het moeilijk om daar dan wat van te zeggen? Heb je er wel eens aan gedacht om gewoon rucjsichtlos spullen op Marktplaats te zetten om zo geld binnen te halen?

Helemaal zonder moeite zal er niets kunnen.

Wat is TS eigenlijk? Ik zie dat een aantal keren genoemd worden.

Topicstarter, dat ben jij dus

[Armselig]

gambieter schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:43:
[...]

Vind je het moeilijk om daar dan wat van te zeggen? Heb je er wel eens aan gedacht om gewoon rucjsichtlos spullen op Marktplaats te zetten om zo geld binnen te halen?

Helemaal zonder moeite zal er niets kunnen.

[...]

Topicstarter, dat ben jij dus

Aha, dus net als OP op engelstalige fora, duidelijk. En ja die kar... Het is niet dat ik niks durfde te zeggen, ik bleef gewoon steken bij de gedachte "100 euro, wtf? Wat moet je ermee?".

[Bobmeister]

Ik zou eerst eens een goed gesprek aan gaan met je ouders. Vraag hoe ze er financieel voorstaan enzovoorts. Als je er niks aan doet raakt je moeder (en je vader) uiteindelijk alleen maar dieper in de shit en wonen jullie straks met z'n 3en op 40m²..

Ga desnoods eerst in gesprek met je broers. Vertel ze over je vermoeden dat je ouders er financieel slecht voorstaan en ga vanuit daar verder.. Met z'n drieën ga je dat gesprek een stuk makkelijker aan

[ Voor 29% gewijzigd door Bobmeister op 12-04-2014 23:56 ]

[gambieter]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:50:
Aha, dus net als OP op engelstalige fora, duidelijk. En ja die kar... Het is niet dat ik niks durfde te zeggen, ik bleef gewoon steken bij de gedachte "100 euro, wtf? Wat moet je ermee?".

De eerste stap zal toch zijn dat je het bespreekbaar maakt. Ik heb een gezinslid dat ook erg goed was (is) in impulsaankopen zonder dat hij daarvoor de financien had, en dat heeft heel veel problemen opgeleverd. Als je niets zegt of niet ingrijpt, dan is er geen reden het gedrag te veranderen

[thetrueman2]

Maar eigenlijk geeft zij daarmee met extensie jouw geld uit. Er is uiteindelijk maar een X bedrag beschikbaar in de maand (uitkering), en wat tekort komt komt nu dus uit jouw inkomen (salaris). Als je moeder dus 100 euro aan een opwellingscadeau uitgeeft blaast ze daarmee haar uitkering er doorheen, waardoor de betalingen waarvoor dat budget bedoeld is uit jouw salaris moeten komen.

Het lijkt mij dat je de confrontatie uit de weg wil gaan, waar ik tot op zekere hoogte ook begrip voor kan tonen. Zoals echter al meerdere malen in dit topic genoemd wordt zijn de billen inmiddels gebrand, en moet er op de blaren worden gezeten als je wil dat deze situatie veranderd.

Hoeveel je ook van je ouders houdt, dit is geen gezonde situatie voor je moeder, en al helemaal niet voor jou. Betrek familie, en werk samen aan een oplossing (zij het externe hulp of een oplossing binnen de familie).

[Verwijderd]

Dat op afbetaling kopen zou sowieso verboden moesten worden, want veel mensen begrijpen niet de gevolgen daarvan wanneer je het geld niet blijkt te hebben.

Dat met marktplaats is overigens een goed idee, dat doet mijn moeder momenteel ook met spullen die ze niet meer nodig heeft om zo wat extra geld binnen te halen.

[Ardana]

Tsja, je zit between a rock and a hard place, maar kennelijk is het nog niet zo erg dat je met je rug tegen de muur staat.

Ik zou, als ik jou was, eens een voorstel aan je ouders doen.

De huidige berekening van kost- en inwoning is als volgt:
Volledige huur - ontvangen huurtoeslag / aantal volwassen inwoners. Dus stel dat de huur, incl. servicekosten, € 700 is, en er wordt € 100 huurtoeslag ontvangen, dan is jouw bijdrage in de huur € 200.
Voor de bijdrage in gas, licht, water, gemeentelijke heffingen en gebruiksvergoeding meubelen is gesteld op € 1,93 per dag, dus € 58,70 per maand.
Voor eten, drinken, wassen etc. Is de vergoeding vastgesteld op € 9,45 per dag, dus € 287,44.

Deze bedragen komen uit de berekening voor schuldhulpverlening en zijn gebaseerd op de berekeningen van het Nibud bron, pagina 28.

In totaal zou je dan € 546,14 per maand moeten betalen - en niet meer. Als ze het daar niet mee redt, dan zal ze toch echt hulp moeten zoeken.

Overigens, komt het bedrag dat je nu per maand betaald ongeveer in de buurt bij dit bedrag? Veel lager? Veel hoger? Ik ben wel nieuwsgierig

[Armselig]

@Ardana - Ik zou het niet weten, ik betaal van alles en hou niks bij. De situatie is als volgt; Ik geef om te beginnen wekelijks (soms hoeft het niet) een euro'tje of 100-140. Dat zou je als kostgeld kunnen zien.

Maar daar komen die rekeningen & whatever dus nog bovenop, en dat is het probleem.
Wat ze ook krijgt (van een uitkering oid), het is blijkbaar niet genoeg.

Het toeval wil dat ik nu weer met een aanmaning in m'n handen sta, die kreeg ik vlak na m'n post van 23:40 in m'n handen gedrukt. 207 euro naar Vitens, aight...

[wagenveld]

Je schiet er alleen niet veel mee op als je bij ons komt klagen natuurlijk Wat ben je concreet van plan te doen met de tips die hier gegeven worden? Als je de boel niet op een rijtje krijgt, vraag dan hulp in je omgeving of aan de hand van de vele tips in dit topic. 'Soms' 100-140 euro is veel te vaag, dat snap je zelf toch ook wel?

[rty]

In elk geval tijd voor een gesprek met ma.

Ik hoor al een paar keer wat over schuldsanering. Het probleem van het gebrek van boekhouding is dat je ook geen idee hebt in hoeverre je problemen hebt.(niet dat ik zelf zo'm boekhouder ben, ) Voor hetzelfde geld wordt binnenkort elektriciteit afgesloten, of wordt je uit het huis gezet, zal niet zo snel gaan maar je weet op dit moment niet wat er loopt. Eens met degene hieronder, het moet duidelijk op tafel komen welke schulden er zijn.

Is die rekening van Vitens via een incassobureau, 200 euro lijkt me aardig hoog.

edit:~perongeluk gereageerd, voordat ik het hele topic kon lezen.

[ Voor 195% gewijzigd door rty op 13-04-2014 01:34 ]

[Monkeydancer]

Als ik het zo allemaal lees wordt de administratie/huishoudboekje totaal niet bijgehouden. Ook al ben je geen rekenwonder, je MOET wel rekenen. Ik neem aan dat je wel je basisschool afgemaakt hebt. Je vaders tandartskosten had voorkomen kunnen worden door bijv. aanvullende pakketten erbij te nemen. Dat is een kwestie van je administratie bijhouden.

Het hoeft niet zo ver te komen met aanmaningen. Je kan betalingsregelingen treffen. En zoals ik al zei: je kan gebruik maken van heel veel voorzieningen en dergelijke, zoals kwijtscheldingen gemeentelijke belastingen, collectief verzekeren bij de gemeente etc. De bijstand, toeslagen en voorzieningen zal ruim voldoende moeten zijn voor je moeder om haar in haar levensonderhoud te voorzien. Er zijn tal van oplossingen voor je situatie, maar je moet er wel serieus werk van maken en je administratie doorspitten en alle instantie aanspreken, zoals de gemeente, maatschappelijk werk en etc. Maar als je verder niks onderneemt worden de schulden erger, door alle aanmaningen en etc. Confronteer je moeder ook met je problemen en vertel haar wat je met je leven wilt. Vertel haar dat ze ook haar verantwoordelijkheid moet nemen en niet meer onnodig geld uitgeeft. Neem samen de administratie door en geef duidelijk aan wanneer jij de rekeningen betaald. Doe het niet achter haar rug om.

[ Voor 3% gewijzigd door Monkeydancer op 13-04-2014 01:17 ]

[Ardana]

Als je van Vitens een rekening van € 207 krijgt, weet ik al hoe laat het is: tijd voor schuldhulpverlening.

Hetzij om het inkomen te vergroten, hetzij om de uitgaven te verkleinen, hetzij om inzicht te krijgen en te leren budgetteren, hetzij om de schulden te regelen. En misschien wel allemaal.

Ik zou, als ik jou was, weigeren die nota te betalen, totdat ze zich heeft aangemeld voor hulp. Het is lullig, maar het lijkt er werkelijk op dat je aan het dweilen bent met de kraan open.

Als je wil zeggen in welke gemeente je woont, kan ik je adviseren waar ze naar toe kan.

[gambieter]

Armselig schreef op zondag 13 april 2014 @ 00:51:
ik betaal van alles en hou niks bij

Begin daar dan eens mee. Als je zelf niets doet, zal er ook niets veranderen. Verder met Ardana en anderen

[3DDude]

Armselig schreef op zondag 13 april 2014 @ 00:51:
@Ardana - Ik zou het niet weten, ik betaal van alles en hou niks bij. De situatie is als volgt; Ik geef om te beginnen wekelijks (soms hoeft het niet) een euro'tje of 100-140. Dat zou je als kostgeld kunnen zien.

Maar daar komen die rekeningen & whatever dus nog bovenop, en dat is het probleem.
Wat ze ook krijgt (van een uitkering oid), het is blijkbaar niet genoeg.

Het toeval wil dat ik nu weer met een aanmaning in m'n handen sta, die kreeg ik vlak na m'n post van 23:40 in m'n handen gedrukt. 207 euro naar Vitens, aight...

Je bent op tweakers toch?

http://www.bankingtools.nl/

Download de trail van het cashflow programma (digitaal huishoudboekje).

Je roept je ma erbij en zegt dat ze te duur is o.i.d. en dat je wilt dat ze haar uitgaven bij gaat houden.
(programma doet de rest) maar denk dat in 'hoofdlijnen neer komt op onderstaande' ..

Geen gezeur over rekenen, want dat doet dat programma voor je, moet je wel even de cijfers correct invullen.. - en daar heb je je ma voor nodig..


Je wilt weten:
- wat er nodig is per maand ( denk aan vaste kosten dus: huur, gas/water/licht, internet, NOODZAKELIJKE boodschappen.. enz)
- Wat er binnen komt per maand ( je pa's pensioen + je ma's uitkering =???)
- Wat voor uitgaven er verder zijn ( dus impulsaankopen van je moeder bijv, of onnodige kosten abonnement op tijdschrift x, duur telefoon abbo? enz)

Dan kijk je alle achterstalige betalingen na:
Want dat loopt alleen maar op.

En je broers erbij betrekken mag ook, maar in eerste instantie zou ik je ma en pa beiden aanspreken.
Over dat gebit van je pa, als je dr niet voldoende voor verzekerd bent dan wordt dat inderdaad een dure grap..

[ Voor 8% gewijzigd door 3DDude op 13-04-2014 01:39 ]

[Biersteker]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 00:44:
..
What do?

Eerste gedachte, (ben het topic nog aan het lezen), Praat er met je pa over en leave!

[SkyStreaker]

Ardana schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 20:07:
Ook SkyStreaker geeft incomplete informatie, en schildert daardoor schuldhulpverlening af als iets wat je eigenlijk niet wil.

Dat idee heb ik er lang niet van gekregen toen ik de bijstand in kwamen hulp probeerde in te schakelen. Het "incomplete" komt dan ook meer uit mijn ervaring

Nu wou ik hier een heel verhaal neer zetten, maar dat is toch iets TE open en bloot. Laat ik het erop houden dat ik heel erg heftig teleurgesteld ben.

[Señor Sjon]

Om even op Vitens door te gaan. Of je gebruikt heel veel water, of je betaalt de rekening al maanden niet. Een kwartaal zit zo rond de 60-70 euro. Om dan op 200+ euro uit te komen. Maar je zal rigoreus te werk moeten gaan, want er komt een moment dat jij de gaten ook niet meer kan vullen.

[Juup]

Maar is dit topic alleen om even lekker te klagen (dat mag wat mij betreft) of gaat de TS echt iets doen?

[CMD-Snake]

Armselig schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 23:40:
Een voorbeeld, m'n pa had iets met zijn gebit, dat moest gefixt worden en kostte schaamteloos rond de 1000 euro, zelfs met vergoeding zal dat een enorme kostenpost geweest zijn voor m'n ma.

Dat heet een tegenvaller. Die hebben we helaas allemaal wel eens. Maar normaal als je financieel gezond bent valt het wel mee. Dan heb je een buffer om dit soort tegenslagen op te vangen.

M'n pa schuift denk ik heus niet dingen van zich af, hij weet gewoon niet wat er gaande is, of hij iets van een uitkering ontvangt weet ik eveneens niet.

Of m'n ma/pa schulden hebben is me ook niet bekend, bij mijn weten alleen bij de belasting en dat ze rood staat. Ze had bvb nog een rekening openstaan bij de Otto (ze kocht altijd op afbetaling), die wilden ook nog geld zien, heb ik alles ineens betaald zodat we daar iig vanaf zijn. En tsja, inzage vragen in haar financieën, ik weet niet of ik daar wat aan heb, behalve dat ik zie waar het geld heen gaat. Ik ben geen rekenwonder, dat is nooit m'n beste vak geweest.

Het lijkt me dat je je vader ook bewust moet maken van wat er gebeurt in het huishouden. Hij leeft mogelijk in de veronderstelling dat er geen wolkje aan de hemel is en elke rekening betaald kan worden. Dat is niet zo. Je ouders hebben geen gezonde financiële situatie en ze zullen er samen uit moeten komen hoe ze dat opgelost krijgen. Je vader zal meer betrokken moeten worden bij het huishouden.

Om een huishoudboekje bij te houden hoef je geen rekenwonder te zijn. Het is geen algebra, kwantum mechanica of iets anders moeilijks. Kijk eens op de site van het Nibud voor voorbeelden. Maar in de basis bepaal je gewoon wat er binnenkomt, en wat je uitgeeft daarvan. Als je aan het einde van het sommetje een positief bedrag over houdt doe je het goed.

Ook zaken als op afbetaling kopen bij bedrijven als Otto moet je niet doen. Je betaald dan een belachelijk bedrag aan rente per maand. Net als gespreid betalen bij een credit card. Niet doen.

Ik denk dat bewust worden een belangrijke stap is bij deze problemen. Ergens de oude G.I. Joe quote "Knowing is half the battle."

Toen m'n pa met pensioen ging en dus niet meer de kostwinner is, vroeg ik me inderdaad al dingen af als; hoe moet het nu verder met dingen als de huur als hij niet meer werkt? In nederland hameren we op dingen als bouw je pensioen e.d., dat heeft hij kennelijk niet gedaan. Ik zie mezelf iig niet als kostwinner nu, ik woon nog altijd bij mijn ouders thuis, zij niet bij mij en omdat ze de geldzaken niet goed geregeld hebben mag ik ervoor opdraaien. We hebben overigens een huurhuis (rijtjeswoning).

Pensioenen zijn een specialistische zaak. Om direct te zeggen dat je vader onvoldoende opgebouwd heeft kan je eigenlijk niet doen. Wellicht wordt hij nu al enkele jaren gekort door het pensioenfonds. Of zijn pensioen is voldoende maar wordt er gewoon te veel uitgegeven. Tevens zijn er regels afgeschaft die voorheen extra geld gaven aan echtparen waarvan een partner nog niet gepensioneerd was en de ander wel.

Zoals het hiervoor al is aangegeven, zoek hulp. Klop bij de gemeente aan voor schuldhulpverlening en/of een maatschappelijk werker. Die kunnen je ouders helpen om alles weer op orde te krijgen.

[Hydra]

Hbeez schreef op zaterdag 12 april 2014 @ 06:55:
Allereerst vind ik het heel nobel van je dat je zo voor je moeder zorgt!

Vind je? Ik had het nobeler gevonden als hij haar 14 jaar geleden duidelijk had gemaakt dat ze voor haar eigen inkomen afhankelijk is.

[Niekserr]

Je zult hier echt snel achteraan moeten, van de dingen die ik heb gelezen heeft je moeder echt een gat in dr hand en is ze niet in staat om haar centen te beheren. Ik denk dat het beter is om hulp te zoeken voor haar. Dat ze kan worden begeleid en niet lukraak geld uit geeft. Ze zou in principe rond moeten kunnen komen als ze een beetje zuinig leeft...
Ik vind het raar dat je ze zo financieel steunt maar geen inzage hebt in de kostenposten. Zeker dat van je vader vind ik erg vreemd, dat hij het allemaal niet snapt e.d. Hem zal je toch bewust moeten maken van hetgeen er aan de hand is. Voor zover ik het nu snap is er totaal geen eenheid in het huishouden, het is je moeder die klakkeloos geld uitgeeft, je vader die zich er niet mee bemoeit en jij die probeert het huishouden draaiende te houden wat onmogelijk is gezien jij ook verder wilt met je leven. Er zal duidelijk meer eenheid moeten komen, je vader vooral zal zich met dingen gaan bemoeien vind ik, hij ziet toch ook wel dat het zo niet gaat?

[Iblies]

CMD-Snake schreef op zondag 13 april 2014 @ 13:37:
...
Pensioenen zijn een specialistische zaak. Om direct te zeggen dat je vader onvoldoende opgebouwd heeft kan je eigenlijk niet doen. Wellicht wordt hij nu al enkele jaren gekort door het pensioenfonds. Of zijn pensioen is voldoende maar wordt er gewoon te veel uitgegeven. Tevens zijn er regels afgeschaft die voorheen extra geld gaven aan echtparen waarvan een partner nog niet gepensioneerd was en de ander wel.
...

Ouwedag bestaat ruwweg uit twee onderdelen,
AOW en pensioen.

Pensioen is geen verplichting, AOW is gebaseerd op aantal jaren dat je in Nederland hebt gewoond. En de vader is Italiaans. Dikke kans dat zijn vader geen volledige AOW krijgt en een stukje pensioen. En je hebt recht op een aantal aanvullingen, maar als je net boven de norm zit dan krijg je weer helemaal niets.

Welke in de wondere wereld van de gastarbeider. Trieste is dat we die vandaag de dag nog steeds afrekenen of een plakkertje geven. Ik heb er al verschillende gezien met een verschil van 100 tot 200 euro netto alleen omdat ze niet van hun 15de in Nederland wonen.


OT,
het advies om te helpen is nobel alleen niet echt realistisch. Want ergens gaat het gruwelijk mis. Vader heeft de inkomsten, moeder blijkbaar niks maar geeft wel uit, zoonlief betaalt schuld?
Je begint met de kostwinner en dat is de vader. Weet die beste man wat er binnenkomt en uitgaat. Welke rol speelt de moeder, etc. Als er een gesprek moet komen dan zullen die twee eerst om tafel moeten gaan. Klinkt hard, maar als je inkomsten voldoende zijn dan zou ik spoedig een eigen huis/appartement regelen. Alleen dan zie ik mogelijkheden dat ze hun eigen problemen zien ipv dat jij het wordt.

Kostgeld/bijdrage is geen issue, maar een aanvulling voor persoonlijke noden lijkt me niet echt koosjer. Voor een normale ouder zou het belang van hun kind boven hun eigen belang moeten gaan of je nu thuis woont of niet,
alleen maakt geld, of beter gezegd het gebrek daarvan veel kapot.

[Smuggler]

Al eens gekeken of de inkomen gemaximaliseerd zijn met toeslagen.
Huurtoeslag/Zorgtoeslag.
Een tandarts rekening van 1000 euro kan je aftrekken van de belasting als je daarvoor niet verzekerd bent.
waarschijnlijk krijg je dan ongeveer 340 euro daarvan weer terug.

Mij bekruipt het gevoel dat jullie op dit soort punten veel geld laten liggen.
Maar een professional kan dat in jullie situatie perfect uitzoeken.

Ik hoop dat je eruit gaat komen! .

[Gomez12]

Ik zou het toch in 1e instantie veel simpeler aanpakken : Houd gewoon de uitgaven bij, want dit gebeurt nu helemaal compleet nergens (moeder heeft geen idee wat er uitgaat, vader heeft geen idee wat er uitgaat, maar TS heeft zelf ook geen idee wat hij nu voor mams voorschiet).

Als je dan de financieen inzichtelijk hebt dan kan je verder kijken.

En aangezien ik vermoed dat het een moeilijk gesprek gaat zijn voor TS zou ik als TS in 1e instantie mijn eigen financien inzichtelijk maken, dan kan je met mams en paps in gesprek over waarom jij xxxx euro per maand moet bijlappen en van daaruit verder gaan, dit is een heel simpele stap die je vandaag kan zetten zonder dat iemand het hoeft te weten...

[Ardana]

SkyStreaker schreef op zondag 13 april 2014 @ 06:40:
Dat idee heb ik er lang niet van gekregen toen ik de bijstand in kwamen hulp probeerde in te schakelen. Het "incomplete" komt dan ook meer uit mijn ervaring

Nu wou ik hier een heel verhaal neer zetten, maar dat is toch iets TE open en bloot. Laat ik het erop houden dat ik heel erg heftig teleurgesteld ben.

Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat veel van m'n collegae te weinig kennis hebben of te weinig passie voor hun werk en klanten hebben om goed werk te kunnen leveren. Dat vind ik ook heel erg. Vaak is het een direct gevolg van bezuinigingen: we moeten targets halen die nu meer dan 2x zo hoog liggen als 10 jaar geleden, mogen veel ondersteuning en ondersteunende producten niet meer bieden, mogen nog maar een zeer beperkt aantal uur per client besteden, werken op tijdelijke (en dus onzekere contracten) en het gemiddelde loon is met minimaal 1/3 gedaald tov 10 jaar geleden. Iedereen die dus wel wat kan en het niet vanuit passie doet, is dus doorgestroomd naar betere banen. Wij worden ook beoordeeld op targets en kwaliteit, en dat betekent dus dat een 5,5 een voldoende is, alles zolang het maar niet te veel kost en jij toch dat felbegeerde vaste contract binnen sleept - om vervolgens overspannen te worden omdat de werkdruk te hoog is, en het werk te frustrerend: je hebt zelden genoeg tijd om je klanten écht goed te helpen. Ik had vaak medelijden met m'n klanten en het is inderdaad een van de redenen waarom ik ook ziek thuis zit.

Maar als je een beetje weet waar je recht op hebt, kun je prima bij de juiste instantie terecht komen en de juiste hulp vragen (en afdwingen). Jammer genoeg moet je dan wel al weten wat je moet vragen en waar je recht op hebt. Uiteraard weten de meeste van onze klanten dat niet, vandaar ook dat ik in ieder topic met dit onderwerp (en overal waar het ter sprake komt) mijn advies en hulp geef. Ik besteed dus ook privé uren aan het helpen van mensen.

Schuldhulpverlening kan en hoort fatsoenlijke hulp te zijn, toegespitst op ieders unieke situatie. En dat kun je inderdaad afdwingen.
@SkyStreaker en anderen: mijn DM staat altijd open als je informatie wil. Voor advies heb ik zeer veel info nodig en het is vaak moeilijk om dat te geven als ik geen inzage heb in de papieren, maar voor zover mogelijk geef ik die ook - met de kanttekeningen dat als de gegeven informatie niet juist of incompleet is, mijn advies dus niet hoeft te kloppen. Vaak kan ik nog aangeven waar ik lacunes / misinformatie verwacht, maar niet altijd.

[Wilke]

Smuggler schreef op zondag 13 april 2014 @ 19:55:
Een tandarts rekening van 1000 euro kan je aftrekken van de belasting als je daarvoor niet verzekerd bent.

Weet je dat zeker (bron)? Volgens mij is dat alleen nog maar zo voor chronische ziekten met bijbehorende zorg? Tandartskosten vallen daar meestal niet onder lijkt me (een kunstgebit misschien, geen idee eigenlijk).

Voor TS, als niemand in huis een idee heeft hoe je goed met geld omgaat, en van je ouders heb je dat niet meegekregen blijkt uit dit topic, sterker, die zijn een belangrijk deel van het probleem, dan denk ik niet dat je ver komt zonder hulp van buitenaf.

Dat heb je zelf ook wel door want waarom anders dit topic. Volgens mij kunnen we daarom concluderen dat je hier zelf niet uit gaat komen, en mensen op een forum kunnen dat ook niet voor je doen.

Dus: naar de gemeente (maatschappelijk werker), private message ardana hoe je dat regelt (ze bood al aan je daarbij te helpen). Een maatschappelijk werker is hier voor opgeleid en ziet wekelijks tig van dit soort zaken. Die heeft in no-time door hoe de vork in de steel zit en of schuldhulpverlening noodzakelijk is, en kan je sowieso helpen om duidelijke afspraken met je ouders te maken over geldzaken. De vraag voor jou is nu, wat is groter: je schaamte om hulp te vragen of het probleem als je doorgaat er niks aan te doen? Zolang de schaamte groter is gaat er niks veranderen. Zou het zelf erg moeilijk vinden me daar overheen te zetten, maar ja...niemand anders kan het voor je doen.

Een volgende stap lijkt me dat je hotel mama hoognodig moet verlaten maar dat is meer voor een volgend onderwerp.

[maartend]

Wrong. Eerste stap is hotel mama verlaten, je wordt nl. meegezogen.

[Smuggler]

Wilke schreef op zondag 13 april 2014 @ 21:54:
[...]


Weet je dat zeker (bron)? Volgens mij is dat alleen nog maar zo voor chronische ziekten met bijbehorende zorg? Tandartskosten vallen daar meestal niet onder lijkt me (een kunstgebit misschien, geen idee eigenlijk).

http://www.belastingdiens...en/overzicht_ziektekosten

Je hebt een drempel van 250 euro per jaar bij minimaal loon. En het gaat dan over het gedeelte dat niet onder het eigen risico valt.

Ik kom elk jaar wel aan een lijstje.
Tandarts / chiropractor / voorgeschreven pijnstillers / ziekenvervoer.
Het wordt wel elk jaar moeilijker omdat ik steeds meer verdien, maar het heeft me honderden euro's gescheeld.

Maar dit gaat richting off-topic.

Als chronisch zieke moet je elk jaar eerst je eigen risico opmaken (350 euro) en daar krijg je 2 jaar later 100 euro voor terug als tegemoetkoming . Februari wanneer de eerste rekeningen weer binnenkomen is altijd weer een dure maand.

[Gomez12]

maartend schreef op zondag 13 april 2014 @ 22:02:
Wrong. Eerste stap is hotel mama verlaten, je wordt nl. meegezogen.

Maar als hij uit huis gaat gaan enkel de kosten omhoog en er is dan nog geen enkele indicatie dat er iets gaat veranderen, oftewel het probleem wordt enkel maar groter.

[maartend]

Niet zijn problemen. Wel problemen ouders. En mensen pakken hunproblemen enkel aan als ze er last van hebben. En de ouders doen dat nu niet echt. Zoonlief lost nl. alles op elke keer.

[Iblies]

Gomez12 schreef op zondag 13 april 2014 @ 22:16:
[...]

Maar als hij uit huis gaat gaan enkel de kosten omhoog en er is dan nog geen enkele indicatie dat er iets gaat veranderen, oftewel het probleem wordt enkel maar groter.

Het probleem beland daar waar het hoort, bij de ouders. En dat die eerst groter worden is een reeële optie, alleen is die optie wel te prefereren dan geld steken in een bodemloze put.

Ouders horen een kind te helpen, thuis of uitwonend. En niets bijdragen kan ook een keus zijn. Alleen een kind die systematisch de financiële gaten opvult van de ouders, dat is een vorm van emotionele chantage.

[Ardana]

Een bijdrage vragen in de kosten vind ik redelijk en zelfs moreel goed. Als je het geld als ouders niet nodig hebt, zet je het op zij en geef je het als verrassing als ze uit huis gaan (heb ik ook meermaals gedaan toen ik inwonende vrienden hielp). Die bijdrage moet wel redelijk zijn, meestal hanteer ik daarvoor de berekening die ik eerst gaf.

En incidenteel kun je als kind je ouders prima bijstaan. Bij voorkeur op gebied van niet noodzakelijkheden, zoals een dagje uit, wat (luxere) kleding, vervanging (niet noodzakelijke) apparatuur zoals tv of computer/tablet/telefoon/laptop, of vakantie. Niet, en mijns inziens enkel in geval van zeer hoge nood, hulp op het gebied van vaste lasten en eten. Dit zijn nl. bij uitstek de dingen die ze écht zelf moeten kunnen betalen van hun eigen inkomsten. En weet je, in Nederland is dat eigenlijk áltijd mogelijk. Soms moet je daarvoor wel wat doen, maar ik ken praktisch geen enkel huishouden waarbij het niet mogelijk is om de uitgaven correct en sluitend af te stemmen op de inkomsten.

Overigens, TS, voor 3 personen ligt het wekelijkse huishoudgeld op ongeveer € 70-80 voor jullie drieën (voor eten, drinken, schoonmaakspullen en persoonlijke verzorging zoals shampoo en make-up ed.). Als jij dus al € 100-€ 140 per week geeft, zitten jullie daar ook ruim boven en dat lijkt me ook een goed punt om te bezuinigingen. Een tweede, zeer goed bezuinigingspunt is een auto: ik weet niet of je ouders er een hebben, maar ze hebben hem in ieder geval niet nodig voor werk en hij kan dus weg. Klinkt hard, maar de auto inruilen voor een brommertje, of nog beter, de fiets, scheelt heel veel geld.

Maar wellicht, als je alles op een rij zet, blijkt dat er helemaal geen drastische bezuinigingen nodig zijn, maar het met een beetje betere planning, iets beter betaalgedrag en iets mee inkomsten prima is rond te komen. Maar zonder gedegen informatie kun je niks, en zonder gesprek met je ouders komt die informatie niet boven tafel.

[Gomez12]

Ardana schreef op zondag 13 april 2014 @ 23:07:
Een bijdrage vragen in de kosten vind ik redelijk en zelfs moreel goed. Als je het geld als ouders niet nodig hebt, zet je het op zij en geef je het als verrassing als ze uit huis gaan (heb ik ook meermaals gedaan toen ik inwonende vrienden hielp). Die bijdrage moet wel redelijk zijn, meestal hanteer ik daarvoor de berekening die ik eerst gaf.
...
Overigens, TS, voor 3 personen ligt het wekelijkse huishoudgeld op ongeveer € 70-80 voor jullie drieën (voor eten, drinken, schoonmaakspullen en persoonlijke verzorging zoals shampoo en make-up ed.). Als jij dus al € 100-€ 140 per week geeft, zitten jullie daar ook ruim boven en dat lijkt me ook een goed punt om te bezuinigingen.

Ik verkeerde in de veronderstelling dat die 100-140 zijn bijdrage in de kosten was (en die komt ook mooi uit op 560 euro per maand).

Is er nu wel of niet een structureel bedrag wat er betaald wordt voor kost en inwoning? Of is dit die 100 - 140 (die zo af en toe niet gegeven hoeft te worden)?

[Armselig]

@ardana - Gemeente Brummen

Juup schreef op zondag 13 april 2014 @ 13:17:
Maar is dit topic alleen om even lekker te klagen (dat mag wat mij betreft) of gaat de TS echt iets doen?

Het is (of was) weekend, dan kun je zowieso weinig doen. Als ik alleen maar wou klagen had ik geen topic aangemaakt. Het is de bedoeling dat ik er wel iets mee doe wat hier gezegd word (zeg ik wel zo stoer maarre...).

wagenveld schreef op zondag 13 april 2014 @ 00:59:
Je schiet er alleen niet veel mee op als je bij ons komt klagen natuurlijk Wat ben je concreet van plan te doen met de tips die hier gegeven worden? Als je de boel niet op een rijtje krijgt, vraag dan hulp in je omgeving of aan de hand van de vele tips in dit topic. 'Soms' 100-140 euro is veel te vaag, dat snap je zelf toch ook wel?

Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Misschien helpt het als m'n ma wat moderner word? Die doet alles nog steeds met post en telefoon... Dat schiet niet echt op lijkt me. Laat staan dat ze dan een elektronisch kasboekje kan bijhouden. Ik zie nog steeds geen nut om met m'n pa te praten. Ik zei al eerder dat 'ie niet zo best is in nederlands, ik kan wel tegen hem praten, hij verstaat me wel maar als hij 90% van de tijd italiaans terug praat versta ik er geen zak van, dat hebben ze me nooit geleerd. M.a.w. er is een taalbarrière. Jep, met m'n eigen pa.

Gomez12 schreef op zondag 13 april 2014 @ 22:16:
Maar als hij uit huis gaat gaan enkel de kosten omhoog en er is dan nog geen enkele indicatie dat er iets gaat veranderen, oftewel het probleem wordt enkel maar groter.

Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig. En ik durf er niet aan te denken wat er met m'n ouders gebeurt als ik wegga, en ze achterlaat in die uitzichtloze situatie.

Om even terug te komen op m'n eerste post, ik had het over m'n jobcoach, misschien moet ik daar toch even een balletje opgooien? Desnoods een link naar dit topic geven? Die weet ongetwijfeld wat waar en hoe. Die wil me daar best mee helpen want ze weet wel dat er iets gaande is. Dan vraagt ze of alles goed gaat thuis en antwoord ik met poker face "ja hoor prima"... Tsja...

[sambalbaj]

Het klinkt toch allemaal een beetje naïef en ook laks, van alle betrokkenen overigens. Maar snel zorgen dat je weet wat er precies speelt en regie gaan voeren is nu toch het eerste. Er zijn zowel via de gemeente als vrijwilligers organisaties die precies weten waar je recht op hebt qua regelingen. Je pa blijft een flink onderdeel van het probleem, die moet je er hoe dan ook bij zien te betrekken. Samen met je broers de financiële huishouding van je ouders in orde brengen lijkt mij haast de enige structurele oplossing.

[Ardana]

Als ik hoor dat je ouders alles met post en telefoon doen, dan durf ik aan te nemen dat je ouders geen belastingaangifte doen, en geen toeslagen ontvangen: dat moet je tegenwoordig met de pc doen. Afhankelijk van de huur kan dat op huurtoeslag tot € 350 per maand schelen, en voor zorgtoeslag € 120 per maand. Als ze geen recht hebben op huurtoeslag omdat de huur te hoog is, kun je controleren of de huurprijs wel toegestaan is, en in dergelijke gevallen soms verlaging afdwingen. somd kom je hierdoor dan toch in aanmerking voor huurtoeslag. Tevens heeft je moeder, als ze zelf geen inkomen heeft, recht op de algemene heffingskortingen, ook zo'n € 150 per maand. Ook bijzondere ziektekosten en bijv. dieetkosten konden (en in zeer beperkte mate kunnen) afgetrokken worden zodat je weer belastingteruggave kan krijgen.
Huur- en zorgtoeslag kunnen ze nog met terugwerkende kracht over 2013 aanvragen en dat kan zo maar een paar duizend euro opleveren.
Belastingaangifte kan tot 5 jaar terug gedaan worden, € 150 X 12 X 5 = € 9.000. En daar bovenop vanaf het moment dat ze het aanvraagt ook weer € 150 per maand.

Als je vader een groot deel van z'n leven niet in Nederland gewoond heeft, dan gaat er van de AOW 2% per jaar af, dit rekenen ze vanaf z'n 15e. Dus stel dat hij vanaf z'n 35e in Nederland is, dan wordt hij voor 40% gekort. De AOW voor een gehuwd stel is ongeveer € 1.450 per maand, minus 40% is dus slechts € 870 - een verschil van € 840, bijna de helft dus.

Dit verschil (minus de algemene heffingskortingen) kan aangevuld worden, hetzij door een regeling bij de Sociale Verzekeringsbank, hetzij vanuit de bijstand.

Zoals je ziet kan ik dus op basis van een paar gegevens al heel wat "educated guesses" maken en het lijkt erop dat de mogelijkheid groot is dat je ouders erg veel geld laten liggen.

Krijg je zelf wel zorgtoeslag? Dat scheelt jouzelf ook weer zo'n € 70 per maand, als je tenminste een inkomen van maximaal +/- € 1.400 netto per maand hebt. Je kan dit zelf ook met terugwerkende kracht over heel 2013 aanvragen, en dus over 2014.

Overigens moet je de sites "zorgtoeslag.nl" en "huurtoeslag.nl" mijden als de pest, zij vragen geld voor iets dat je even snel en makkelijk zelf kunt doen: ze vragen exact dezelfde gegevens als de belastingdienst en doen verder niets.

Tevens zou je ook aangifte kunnen doen, zeker als je in de afgelopen 5 jaar sterk in inkomen bent gestegen, kun je ook "middeling" aanvragen, wat je weer een paar honderd euro op kan leveren.

Brummen valt voor schuldhulpverlening onder de gemeente Apeldoorn, en daar heb ik redelijk goede verhalen over gehoord. Zij doen ook aan advisering en stabilisering: het in kaart brengen van de inkomsten en uitgaven, en deze in evenwicht brengen.

Overigens denk ik wel degelijk dat jijzelf ook hulp nodig hebt: als jij de wereld als "de grote boze buitenwereld" omschrijft, en alles af laat hangen van anderen, bijv. dat je pas aan het op orde krijgen van je zaken wil gaan denken als je een vriendin hebt, dat je niet echt aantrekkelijk bent voor een fatsoenlijke vriendin. Ik wil echt niet heel bot overkomen, maar hoeveel vrouwen zitten er denk je te wachten op een man die weinig zelf wil doen en geen verantwoordelijkheid neemt? En een nog belangrijkere vraag: wil jij wel een vrouw die op zo'n man zit te wachten? Of wil je graag een relatie waarin je gelijkwaardig bent en graag samen iets opbouwt?

Ik heb al veel mannen én vrouwen aan m'n tafel gekregen die hun partner waren verloren, hetzij door een relatie-breuk, hetzij door een overlijden. Heel vaak heeft de achterblijver dan geen enkel idee van wat hij/zij moet doen en is volslagen hulpeloos. Dat is echt niet iets wat je wil laten gebeuren.
Stel dat jij er, om wat voor reden ook, en ik hoop uiteraard dat het niet zal gebeuren, er alleen voor komt te staan, heb je ook geen huis meer, en geen enkel idee hoe verder te gaan. Echt, doe jezelf en de mensen om je heen een groot plezier en ga aan de slag. Zo moeilijk is het niet: een pc in elkaar sleutelen is lastiger

Als je zelf een jobcoach hebt, vermoed ik dat je bezig bent met een reïntegratie- of overstaptraject. Grijp die kans aan, speel maar een keer open kaart. Het zal je misschien verbazen hoe hulpvaardig mensen kunnen zijn, zie maar dit topic.

[ Voor 47% gewijzigd door Ardana op 14-04-2014 03:36 ]

[SkyStreaker]

Ardana schreef op zondag 13 april 2014 @ 21:52:
[...]

Ik zal de eerste zijn die toegeeft <knip>

Maar als je een beetje weet waar je recht op hebt, kun je prima bij de juiste instantie terecht komen en de juiste hulp vragen (en afdwingen). Jammer genoeg moet je dan wel al weten wat je moet vragen en waar je recht op hebt. Uiteraard weten de meeste van onze klanten dat niet, vandaar ook dat ik in ieder topic met dit onderwerp (en overal waar het ter sprake komt) mijn advies en hulp geef. Ik besteed dus ook privé uren aan het helpen van mensen.

Schuldhulpverlening kan en hoort fatsoenlijke hulp te zijn, toegespitst op ieders unieke situatie. En dat kun je inderdaad afdwingen.
@SkyStreaker en anderen: mijn DM staat altijd open als je informatie wil. Voor advies heb ik zeer veel info nodig en het is vaak moeilijk om dat te geven als ik geen inzage heb in de papieren, maar voor zover mogelijk geef ik die ook - met de kanttekeningen dat als de gegeven informatie niet juist of incompleet is, mijn advies dus niet hoeft te kloppen. Vaak kan ik nog aangeven waar ik lacunes / misinformatie verwacht, maar niet altijd.

Dat is buitengewoon vriendelijk van je. Respect en waardering alom.

[Ramon]

Armselig schreef op maandag 14 april 2014 @ 01:11:
Ik lees de comments heus wel, het lijkt alsof ik niks doe maar het is ook moeilijk voor mij omdat ik geen donder weet van de grote boze buitenwereld. Alles wat hier gezegd word is grote mensen taal voor mij, ookal ben ik zelf ook volwassen. Ik weet niks van regelingen, wetten, waar ik recht op heb of wat ik kan doen... alles wat je je maar kan bedenken. Oh dus de tandarts rekening was zo hoog omdat we geen "extra pakketten" hadden? Weet ik veel.

Maar je hebt blijkbaar ook niet de motivatie om dit te veranderen dan. Ik bedoel je kijkt vast wel TV: de verzekeraars met hun aan/uitzetbare pakketten vliegen je om de oren. Je kan op websites van verzekeraars en vergelijkers zien wat het kost en wat de verschillende aanvullende pakketten kosten. Daar hoef je echt geen kennis van wetten voor te hebben. Hetzelfde geldt voor huurtoeslag en zorgtoeslag, dat zijn basisdingen die overal uitgelegd worden.

Misschien helpt het als m'n ma wat moderner word? Die doet alles nog steeds met post en telefoon... Dat schiet niet echt op lijkt me. Laat staan dat ze dan een elektronisch kasboekje kan bijhouden. Ik zie nog steeds geen nut om met m'n pa te praten. Ik zei al eerder dat 'ie niet zo best is in nederlands, ik kan wel tegen hem praten, hij verstaat me wel maar als hij 90% van de tijd italiaans terug praat versta ik er geen zak van, dat hebben ze me nooit geleerd. M.a.w. er is een taalbarrière. Jep, met m'n eigen pa.

Vooral je weer verschuilen achter de taalbarrière van je pa en je ma die digibeet is blijkbaar. Je kan andere mensen niet veranderen. Je kan alleen jezelf veranderen. Wat jij op z'n minst moet doen is een redelijk bedrag voor kost en inwoning afspreken en je daar strikt aan houden.

[...]


Inderdaad, ik ga echt niet alleen het huis uit. Als ik dat doe dan is dat omdat ik samen ga wonen. Aangezien er geen enkele vrouw in m'n leven is word dat vrij lastig. En ik durf er niet aan te denken wat er met m'n ouders gebeurt als ik wegga, en ze achterlaat in die uitzichtloze situatie.

Je ouders zijn volwassen, althans dat zouden ze moeten zijn, en zouden dus voor zichzelf moeten kunnen zorgen. Mensen die niet geholpen willen worden kun je niet helpen. Nee een rekening betalen is niet helpen maar symptoombestrijding. Blijkbaar vinden ze het wel makkelijk dat jij de rekeningen betaald en hebben ze blijkbaar nog niet door hoe ernstig de situatie is en vinden ze het niet erg om jou je toekomst te ontnemen.

In deze situatie help je je ouders misschien nog wel het meest door wél uit huis te gaan. Misschien raken ze dan rock-bottom en zien ze eindelijk dat het verkeerd gaat en dat ze hulp nodig hebben. Tegen die tijd weet jij dan natuurlijk alles van de grote boze buitenwereld en kan jij je ouders helpen door de juiste instanties voor hulp aan te wijzen.

Het is de taak van je ouders om te zorgen dat jij als een volwassen persoon op je eigen benen kan gaan staan. Daar hebben ze in jouw geval dus duidelijk in gefaald, maar dat betekent niet dat je dat niet alsnog zelf kan doen.

Om even terug te komen op m'n eerste post, ik had het over m'n jobcoach, misschien moet ik daar toch even een balletje opgooien? Desnoods een link naar dit topic geven? Die weet ongetwijfeld wat waar en hoe. Die wil me daar best mee helpen want ze weet wel dat er iets gaande is. Dan vraagt ze of alles goed gaat thuis en antwoord ik met poker face "ja hoor prima"... Tsja...

Dat kan geen kwaad natuurlijk. Ook de andere familieleden inschakelen is een goed idee. Overleggen.

Het is net zoiets als ouders van een klein kind die hun kind inpakken in een luchtbel omdat ze bang zijn dat het kind valt. Hoe moet het kind dan leren dat het pijn doet om te vallen als het nooit is gevallen? Dat kan niet! In dit geval neem jij nu de rol van ouder op je omdat jij er nu voor zorgt dat ze niet vallen.

[ Voor 4% gewijzigd door Ramon op 14-04-2014 08:33 ]

[Wobblier]

Jeetje zeg.. wat een vreselijk heftige reacties hier en daar. Ik wil even wat tegengeluid geven in een wat minder materialistische zin.

Ik zou de materialistische kant juist even aan plaats geven en werken aan het benoemen van het probleem.

Dat er een scheve afhankelijkheid tussen je ouders en jou is gaan groeien is het gevolg van een combinatie/opvolging aan veel oorzaken. Je zal vast inzien dat er een groot aantal aan je ouders te wijten zijn (verantwoordelijkeheid ontwijken vader, buitenproportioneel beroep doen op jouw inkomen moeder) maar voor de belangrijkste heb je toch zelf verantwoordelijkheid: het accepteren van de situatie.

Boos worden heeft geen zin. (Maar soms wel ff lekker)

Daarom juist werken aan het in kaart brengen van de financiele situatie en en het bespreekbaar maken van wat niet acceptabel is. Ik kan me best voorstellen dat je broers daar ook een rol in horen te spelen. Pas wanneer je er over kan praten kan je problemen onderkennen er een oplossing voor bedenken.

Wat juist is, is aan jullie samen. Hier op een forum zal je alleen de antwoorden krijgen voor waarnaar je vraagt.