Mwah, moeilijk aanstuurbare luidsprekers zoals ik heb krijg ik niet fatsoenlijk geluid uit met een goedkope versterker. Zijn dan ook wel 4 ohms. Maar zelfs de boekenplankluidsprekers die ik heb worden niet goed door een microsetje aangestuurd, daar is wel een wat dikkere versterker voor nodig. En die boekenplankluidsprekers zijn wel gewoon 8 ohms volgens de spec en dat microsetje zou ook 2x 50W uit moeten kunnen sturen volgens de spec en ik zet de muziek ook niet zo hard dat ik die 50W nodig zou hebben. En het microsetje is niet wat ik goedkoop noem (meer dan 2x jouw Onkyo).Bejit schreef op donderdag 10 april 2014 @ 20:07:
Maar joh, als jij denkt van wel, smijt er lekker duizenden euro's er tegen aan. Succes ermee. Dan pruts ik met mijn versterker van Onkyo(a 200 euro) en Sony V7700(a 50 euro) lekker verder aan!
Hmm, dat is dus de impedantie van een luidspreker? Opgewekte weerstand door zelfinductie? De wiki pagina lijkt dit te bevestigen, maar ik zou liegen als ik zei dat ik het goed begrijp wat daar allemaal staat.Verwijderd schreef op vrijdag 11 april 2014 @ 12:12:
In leken termen: Een luidspreaker is gewoon een grote spoel. Een spoel is een inductief element. Als je daar een wisselende stroom doorheen stuurt (zoals gebeurt in audio) dan creert het een tegengestelde spanning die de stroom tegengaat: zelf-inductie. Wikipedia: Zelfinductie
Die extra spanning moet de versterker overwinnen om nog steeds dezelfde stroom uit te sturen. Spanning maal stroom is vermogen. Een wisselende stroom door een spoel sturen vergt daardoor een versterker met veel hoger vermogen dan dezelfde stroom door een weerstand te sturen.
Een versterker zou dus niet alleen een signaal moeten kunnen versterken, maar ook een stabiel signaal moeten kunnen uit blijven sturen bij een wisselende weerstand (met fase verschuiving) door zelfinductie, als ik het goed begrijp? Is dat wat sommige luidsprekers makkelijker aan te sturen maakt dan anderen?