Het was een stukje achtergrond bij mijn stuk erboven wat je niet had gequote. Het is echter in dermate wel zeker relevant dat omdat arbeidsmigratie (als onderdeel van globalisering) het economische proces accelereert, waardoor dit soort dingen zich sneller kunnen ontwikkelen.
segil schreef op vrijdag 12 april 2013 @ 13:56:
Is dit niet gewoon een economisch en kapitalistisch probleem? Ofwel, als we de economische noodzakelijke groei verlaten en minder kapitalistisch bezig houden, zou het probleem dan niet gewoon verdwijnen? Zolang we het nodig vinden om geld te verdienen, overal een waarde aan te hangen en alles als een product te zien, dan blijf je deze strijd van optimalisering en efficiëntie behouden.
Die vraagt houdt mij ook bezig, is er een goed, maar bovenal haalbaar en realistisch alternatief ?
Ik denk echter dat door de situatie waarin we ons bevinden het enorm lastig is om een alternatief te vinden, onze hele economie in het westen is gericht op die continue groei door optimalisering, efficiëntie en innovatie. Aangezien mensen in loondienst hun inkomen vergaren in die economie, is het de basis voor het levensonderhoud voor het gros van onze beroepsbevolking. Het gevolg van die inrichting zie je bijvoorbeeld bij het effect van de economische crisis. Als de economie stokt of een paar procent krimpt dan schiet meteen de werkeloosheid omhoog.
En dat komt weer omdat de onderlinge afhankelijkheden van alle sectoren in de economie zo enorm complex zijn. Die complexiteit heeft zich zo kunnen ontwikkelen juist vanwege de groei, het zorgt ervoor dat er een keuze is aan een gigantische hoeveelheid producten en diensten die op zichzelf allemaal rendabel zijn, anders zouden ze niet bestaan.
Echter als de economie stokt of krimpt, dan krijg je een omgekeerd effect. Een teruggang in vraag naar producten en diensten, betekend dat een hoop van die producten en diensten niet meer rendabel zijn, wat gevolgen heeft voor de hele productieketen. Als we bijvoorbeeld structureel bezuinigen op consumentenelektronica, dan zijn er minder verkopers en winkels nodig, is er minder productie in de fabrieken, hoeven de toeleveranciers minder te leveren en is er minder vraag naar grondstoffen.
Het problematische van die situatie is dat je daardoor niet kan zeggen dat we bijvoorbeeld allemaal 'een stapje terug doen met minder groei/welvaart', door bovenstaande situatie van onderlinge complexe afhankelijkheden betekend die situatie dat er (nog meer) structurele werkeloosheid ontstaat. Mensen zijn misschien wel bereid om het met minder te doen, maar bij structureel hoge werkeloosheid is er over het algemeen weinig draagvlak voor te vinden.
Hoe past bovenstaand verhaal bij een scenario van technologische werkeloosheid? In zo'n scenario zie je dat erop een zelfde manier ook een vraaguitval komt omdat voor een significant aantal mensen het inkomen wegvalt.
Wat belangrijk om op te merken is dat globalisering in al haar aspecten (vrij verkeer van personen en goederen, weinig handelsbelemmeringen) bovenstaande aspecten kan maskeren aan de kant van bedrijven die zich op de internationale markt richten. Want ook bij terugvallende lokale vraag, kan de internationale vraag blijven zorgen voor een goed resultaat.
Bovenstaand scenario wordt door sommige analytici al aangeduid als een van de belangrijkste redenen van de 'jobless recovery' in Amerika. Zie o.a:
Technology and the Jobless Recovery,
Jobless Recovery Leaves Middle Class Behind