In diverse media op het internet is de laatste tijd aandacht voor de impact van technologie op de arbeidsmarkt. De meeste economen zijn er altijd van overtuigd zijn geweest dat volledige en duurzame werkgelegenheid voor het gros van de beroepsbevolking in de westerse wereld "altijd" zal blijven bestaan, ondanks de vele ontwikkelingen die de arbeidsmarkt drastisch hebben veranderen de afgelopen decennia.
Er is ontstaat nu schoorvoetend toch een tegengeluid, waarin vanuit diverse hoeken aandacht vraagt voor de mogelijkheid dat er door technologische ontwikkelingen technische werkloosheid kan ontstaan.
Bron is het het boek van Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee, die aandacht willen vestigen op dit probleem: Race Against The Machine
Artikelen over of gerelateerd aan bovenstaand boek:
When Machines Do Your Job
The Economy May Face ‘Technological Unemployment’
How the internet is making us poor
Kernachtig wordt het probleem als volgt geschetst:
Technologie heeft in de vorige eeuw al een impact gehad op het automatiseren van eenvoudige taken, maar wordt nu steeds beter in het vervangen van routinematige complexere taken, die nu vaak voorkomen in de z.g.n. 'white-collar' industrie.
Bovenstaande trend heeft een impact op de arbeidsmarkt, waardoor mensen mensen met een lage of geen opleiding hun werkgelegenheid zien verdwijnen, terwijl mensen die werken in de technologie sector juist profiteren van de druk om meer te automatiseren om de concurrentie voor de blijven.
In voorgaande technologie revoluties heeft er altijd een verschuiving plaatsgevonden naar vervangende arbeid. De huidige ontwikkelingen stuiten echter op een probleem: waar is de vervangende arbeid voor de werknemer met een lage of geen opleiding? Met in het achterhoofd dat het onmogelijk is om de gehele beroepsbevolking op het niveau van hoger onderwijs te krijgen.
Het gevaar dreigt door bovenstaande dat je een behoorlijk grote groep krijgt die geen kansen en mogelijkheden krijgen om aan te sluiten bij de economie omdat ze de capaciteiten niet hebben. Met als gevolg een 2-deling in de maatschappij tussen mensen die volop kunnen profiteren van de nieuwe ontwikkelingen en de welvaart die dat schept in vorm van loon of winst en mensen die qua arbeidsproductiviteit niet meer op kunnen tegen technologie.
Dit wordt ook nog eens versterkt door 2 andere factoren. Ten eerste zorgt globalisering dat het proces zich versneld plaatsvindt, het zorgt er namelijk voor dat grote reikwijdte van deze ontwikkelingen op lokale markten.
Ten tweede is er wereldwijd nu al een overschot aan ongeschoolde en laaggeschoolde arbeid. Bijvoorbeeld ontwikkelingslanden die nu beginnen op te komen zijn waarschijnlijk onvoldoende opgewassen tegen deze ontwikkelingen.
Concluderend komt het er op neer dat, zoals verwoord door Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee, dat het laaghangend fruit op het gebied van werkgelegenheid voorbij is.
De oplossingen die Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee schetsen voor dit probleem is er volgens hun een van optimisme. Ze dragen de volgende oplossingen aan (samengevat):
- Het stimuleren van meer en beter onderwijs.
- Het stimuleren van ondernemerschap onder een breder deel van de bevolking.
- Meer investeren in wetenschap.
- Het vergroten van arbeidsmobiliteit.
- Vanuit VS perspectief: het lokken van kenniswerkers uit andere landen naar de VS met o.a. H-1B visa.
Echter als je naar het totaal plaatje kijkt, dan staat het meeste al permanent op de agenda van westerse landen.
De discussie die ik met dit topic op gang wil brengen is het volgende:
Is de geschetste ontwikkeling daadwerkelijk een bedreiging, zo ja waarom wel of niet?
En zo ja, welke oplossingen zijn realistisch en haalbaar?
Om bovenstaande vragen zelf te beantwoorden, in mijn visie zijn deze ontwikkelingen inderdaad een bedreiging en om de volgende redenen:
Ten eerste gaan de ontwikkelingen sneller dan dat de samenleving zich kan aanpassen. Westerse samenlevingen zijn ingericht op volledige en duurzame participatie van alle burgers, niet alleen qua inrichting van belastingen, wetgevingen en instituties, maar ook qua moraal. Het zit diep in onze westerse samenleving dat iedereen altijd werk kan vinden als hij wil, hoe moeilijk het ook is.
Ten tweede zijn de ambities om de gehele bevolking op te tillen naar een hoger niveau onrealistisch. Onderwijs is bijna altijd een speerpunt, maar de verwachtingen worden al decennia niet waargemaakt, hogere participatie gaat bijvoorbeeld vaak ten koste van de kwaliteit.
Ten derde versterken globalisering en de 2-deling die economie door technologie creëert elkaar. Om als land te overleven heb je behoefte aan veel kenniswerkers die kunnen concurreren en waarde kunnen toevoegen aan de economie. Mensen die niet meekomen zijn juist een belast voor de samenleving, aangezien ze niet of moeilijk netto winstgevend zijn voor de samenleving, wat de concurrentiepositie van een land weer ondermijnt door een hogere belastingdruk. Globalisering versnelt dit proces, waardoor er minder ruimte en tijd maar vooral geld is voor landen om te manoeuvreren.
Zie ik een oplossing voor dit probleem? Laat ik eerst stellen dat gebaseerd op hoe het westen andere problemen aanpakt (klimaat, financiële problematiek, Europa, migratie problematiek, etc). dat ik niet hoopvol ben dat er structurele aandacht komt voor het probleem totdat het echt overduidelijk is. En ook dan zal de oplossing denk ik vooral worden gezocht in het 'oude' model van de economie, namelijk in de traditionele gedachte van volledige en duurzame werkgelegenheid voor de gehele beroepsbevolking.
Persoonlijk denk ik echter dat we zullen moeten gaan accepteren dat de samenleving structureel een probleem hebben met mensen die niet of onvoldoende opleidingsniveau of capaciteiten hebben en dat hiervoor niet direct een makkelijke oplossing voor handen is. Het belangrijkste hierin is denk ik begrip en ondersteuning, iets wat rechtstreeks ingaat tegen onze 'iedereen kan werken' houding in het westen. Echter wordt dat moeilijk indien het geld voor het dragen van die last wordt belemmerd door globalisering.
Er is ontstaat nu schoorvoetend toch een tegengeluid, waarin vanuit diverse hoeken aandacht vraagt voor de mogelijkheid dat er door technologische ontwikkelingen technische werkloosheid kan ontstaan.
Bron is het het boek van Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee, die aandacht willen vestigen op dit probleem: Race Against The Machine
Artikelen over of gerelateerd aan bovenstaand boek:
When Machines Do Your Job
The Economy May Face ‘Technological Unemployment’
How the internet is making us poor
Kernachtig wordt het probleem als volgt geschetst:
Technologie heeft in de vorige eeuw al een impact gehad op het automatiseren van eenvoudige taken, maar wordt nu steeds beter in het vervangen van routinematige complexere taken, die nu vaak voorkomen in de z.g.n. 'white-collar' industrie.
Bovenstaande trend heeft een impact op de arbeidsmarkt, waardoor mensen mensen met een lage of geen opleiding hun werkgelegenheid zien verdwijnen, terwijl mensen die werken in de technologie sector juist profiteren van de druk om meer te automatiseren om de concurrentie voor de blijven.
In voorgaande technologie revoluties heeft er altijd een verschuiving plaatsgevonden naar vervangende arbeid. De huidige ontwikkelingen stuiten echter op een probleem: waar is de vervangende arbeid voor de werknemer met een lage of geen opleiding? Met in het achterhoofd dat het onmogelijk is om de gehele beroepsbevolking op het niveau van hoger onderwijs te krijgen.
Het gevaar dreigt door bovenstaande dat je een behoorlijk grote groep krijgt die geen kansen en mogelijkheden krijgen om aan te sluiten bij de economie omdat ze de capaciteiten niet hebben. Met als gevolg een 2-deling in de maatschappij tussen mensen die volop kunnen profiteren van de nieuwe ontwikkelingen en de welvaart die dat schept in vorm van loon of winst en mensen die qua arbeidsproductiviteit niet meer op kunnen tegen technologie.
Dit wordt ook nog eens versterkt door 2 andere factoren. Ten eerste zorgt globalisering dat het proces zich versneld plaatsvindt, het zorgt er namelijk voor dat grote reikwijdte van deze ontwikkelingen op lokale markten.
Ten tweede is er wereldwijd nu al een overschot aan ongeschoolde en laaggeschoolde arbeid. Bijvoorbeeld ontwikkelingslanden die nu beginnen op te komen zijn waarschijnlijk onvoldoende opgewassen tegen deze ontwikkelingen.
Concluderend komt het er op neer dat, zoals verwoord door Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee, dat het laaghangend fruit op het gebied van werkgelegenheid voorbij is.
De oplossingen die Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee schetsen voor dit probleem is er volgens hun een van optimisme. Ze dragen de volgende oplossingen aan (samengevat):
- Het stimuleren van meer en beter onderwijs.
- Het stimuleren van ondernemerschap onder een breder deel van de bevolking.
- Meer investeren in wetenschap.
- Het vergroten van arbeidsmobiliteit.
- Vanuit VS perspectief: het lokken van kenniswerkers uit andere landen naar de VS met o.a. H-1B visa.
Echter als je naar het totaal plaatje kijkt, dan staat het meeste al permanent op de agenda van westerse landen.
De discussie die ik met dit topic op gang wil brengen is het volgende:
Is de geschetste ontwikkeling daadwerkelijk een bedreiging, zo ja waarom wel of niet?
En zo ja, welke oplossingen zijn realistisch en haalbaar?
Om bovenstaande vragen zelf te beantwoorden, in mijn visie zijn deze ontwikkelingen inderdaad een bedreiging en om de volgende redenen:
Ten eerste gaan de ontwikkelingen sneller dan dat de samenleving zich kan aanpassen. Westerse samenlevingen zijn ingericht op volledige en duurzame participatie van alle burgers, niet alleen qua inrichting van belastingen, wetgevingen en instituties, maar ook qua moraal. Het zit diep in onze westerse samenleving dat iedereen altijd werk kan vinden als hij wil, hoe moeilijk het ook is.
Ten tweede zijn de ambities om de gehele bevolking op te tillen naar een hoger niveau onrealistisch. Onderwijs is bijna altijd een speerpunt, maar de verwachtingen worden al decennia niet waargemaakt, hogere participatie gaat bijvoorbeeld vaak ten koste van de kwaliteit.
Ten derde versterken globalisering en de 2-deling die economie door technologie creëert elkaar. Om als land te overleven heb je behoefte aan veel kenniswerkers die kunnen concurreren en waarde kunnen toevoegen aan de economie. Mensen die niet meekomen zijn juist een belast voor de samenleving, aangezien ze niet of moeilijk netto winstgevend zijn voor de samenleving, wat de concurrentiepositie van een land weer ondermijnt door een hogere belastingdruk. Globalisering versnelt dit proces, waardoor er minder ruimte en tijd maar vooral geld is voor landen om te manoeuvreren.
Zie ik een oplossing voor dit probleem? Laat ik eerst stellen dat gebaseerd op hoe het westen andere problemen aanpakt (klimaat, financiële problematiek, Europa, migratie problematiek, etc). dat ik niet hoopvol ben dat er structurele aandacht komt voor het probleem totdat het echt overduidelijk is. En ook dan zal de oplossing denk ik vooral worden gezocht in het 'oude' model van de economie, namelijk in de traditionele gedachte van volledige en duurzame werkgelegenheid voor de gehele beroepsbevolking.
Persoonlijk denk ik echter dat we zullen moeten gaan accepteren dat de samenleving structureel een probleem hebben met mensen die niet of onvoldoende opleidingsniveau of capaciteiten hebben en dat hiervoor niet direct een makkelijke oplossing voor handen is. Het belangrijkste hierin is denk ik begrip en ondersteuning, iets wat rechtstreeks ingaat tegen onze 'iedereen kan werken' houding in het westen. Echter wordt dat moeilijk indien het geld voor het dragen van die last wordt belemmerd door globalisering.
Climate dashboard | “Reality is that which, when you stop believing in it, doesn't go away.”