De laatste jaren is het La mode om de NS te haten terwijl de problemen waar we de vertragingen door krijgen eerder ligt aan dingen die ProRail (niet) doet. De recente vertragingsdag/dagen door bevroren wissels is er ook zo een. Waarom lukt het niet de spullen te laten werken?
Het is niet een verrassing dat we in een druk land wonen met een gecompliceerd netwerk van spoorwegen. Moskou <-> Minsk zal wel een makkelijkere route zijn waardoor er op het punt van spoorkwaliteit niet veel mis hoeft te gaan. Andere landen hebben meer sneeuw en meer gecompliceerde spoornetten en daar gaat het niet zo dramatisch mis. Al lijkt Duitsland veel meer auto/ en vrachtwagencrashes te hebben tijdens de eerste sneeuwdagen.
Echter weet de NS en ProRail dat het moeilijker is dus waarom kunnen ze het niet aan? Weigerende wissels lijken mij vervangbaar maar gebeurt dat ook genoeg? Dienstregelingen aanpassen is een beetje een kunstje om het aantal vertragingen omlaag te krijgen. De suggesties is dat er beter gewerkt wordt terwijl er eigenlijk veel minder gewerkt wordt dan wat er volgens spoorcapaciteit gewerkt zou kunnen worden.
De hamvraag± waarom zetten we niet in op de nodige materiaal aanpassingen om dit te verhelpen. Dit icm met het problematische veiligheidssyteem (treinen die door rood rijden) nopt dat er geiinvesteerd moet worden als dat nog niet gebeurt of iig harder als men al bezig is.
Dat het veel geld kost is duidelijk, in de 21e eeuw kost alles miljoenen maar is het dan /te/ duur?
Het is niet een verrassing dat we in een druk land wonen met een gecompliceerd netwerk van spoorwegen. Moskou <-> Minsk zal wel een makkelijkere route zijn waardoor er op het punt van spoorkwaliteit niet veel mis hoeft te gaan. Andere landen hebben meer sneeuw en meer gecompliceerde spoornetten en daar gaat het niet zo dramatisch mis. Al lijkt Duitsland veel meer auto/ en vrachtwagencrashes te hebben tijdens de eerste sneeuwdagen.
Echter weet de NS en ProRail dat het moeilijker is dus waarom kunnen ze het niet aan? Weigerende wissels lijken mij vervangbaar maar gebeurt dat ook genoeg? Dienstregelingen aanpassen is een beetje een kunstje om het aantal vertragingen omlaag te krijgen. De suggesties is dat er beter gewerkt wordt terwijl er eigenlijk veel minder gewerkt wordt dan wat er volgens spoorcapaciteit gewerkt zou kunnen worden.
De hamvraag± waarom zetten we niet in op de nodige materiaal aanpassingen om dit te verhelpen. Dit icm met het problematische veiligheidssyteem (treinen die door rood rijden) nopt dat er geiinvesteerd moet worden als dat nog niet gebeurt of iig harder als men al bezig is.
Dat het veel geld kost is duidelijk, in de 21e eeuw kost alles miljoenen maar is het dan /te/ duur?
And it goes BRAAAAAPP!