Als sommige spelers hun huidige vorm kunnen vasthouden of verbeteren dan worden ze gevaarlijke outsiders voor de top-8 spelers. Dan zou je wel eens een heel apart WK schema (en eventueel een onverwachte kampioen) kunnen krijgen.
Spelers die mij aangenaam verrast hebben dit toernooi zijn:
* Fallon Sherrock,dat ze kon gooien was al bekend maar dat ze het ook op langere wedstrijden kan heeft ze nu ook laten zien
* Michael Smith, als hij zijn koppie er bij kan blijven houden kan die heel gevaarlijk zijn, laat die zijn koppie hangen dan is het gedaan
* Gary Anderson, ja die heeft mij verrast aangezien hij zo wisselvallig kan zijn, vooral zijn wedstrijd tegen RvB was hij uitstekend op dreef. Als hij dat kan op het WK en dan een heel toernooi lang dan is hij zo ineens titelkandidaat
* Peter Wright, hij wisselde niet zo veel van pijlen als hij normaal doet

* Gerwyn Price, hij heeft zijn emoties richting publiek beter onder controle weten te houden. Ik heb hem wel eens anders zien reageren als er "boe" geroepen werd terwijl hij stond te gooien. En of het emotie controle is geweest of er geen aandacht aan geschonken weet ik niet maar hij heeft dat "boe" geroep om weten te zetten in goede dingen
Spelers die in mijn ogen zichzelf een schop onder de kont moeten geven:
* Michael van Gerwen, hij is bij vlagen goed, geeft niet op maar moet (puur afgaande op de wedstrijd tegen Michael Smith) zich meer oppeppen en die dubbels gaan raken
* Raymond van Barneveld, bij vlagen goed maar hij moet opletten dat als de tegenstander goed is dat hij zijn koppie niet naar beneden laat hangen
* Jose de Sousa, heel makkelijk gezegd maar die kerel moet eens leren tellen of anders gewoon standaarden inbouwen voor finishes
Zo dat alles met alles wat ik nog in gedachten heb van het toernooi, waarbij ik de kanttekening plaats dat in sommige gevallen mijn analyse misschien wat te veel gebaseerd is op de laatste wedstrijden die ik van ze heb gezien