Wat je zegt over perspectief en kaderen ben ik met je eens, maar dat een prime hierbij lastiger is dan een zoomlens geloof ik niet. Dat zou betekenen dat het vroeger bijna ondoenlijk was goed te leren fotograferen aangezien ze toen alleen primes hadden.Verwijderd schreef op woensdag 25 januari 2012 @ 17:01:
[...]
Met een vaste brandpunt afstand ga je weliswaar lopen, maar om de verkeerde reden. Je loopt om te kaderen. En dat is nou juist wat je niet moet doen. Je moet lopen om je perspectief vast te leggen.
En dat wordt dus erger naar mate je gewent bent aan het kader... want dan loop je zelfs niet meer, maar ga je onmiddellijk op je 'kader' afstand staan, en zie je het perspectief niet eens veranderen. Het potentiele leerproces van het zien veranderen van het perspectief is dan helemaal weg. En dat is dan waar veel mensen stranden...
De prime helpt dan wellicht met het beginnen van het lopen, maar is daarna een enorme hindernis omdat mensen vast zitten in hun 'kader' routine, i.p.v. dat ze geleerd hebben om naar het perspectief te kijken. Daarmee is het middel vaak erger dan de kwaal.
(En krijg je dat typische effect van de "creatieve vriendin die niets van camera's weet, maar altijd prachtige foto's maakt", en dan na verloop van tijd niets moois meer maakt, omdat ze van haar vriend geleerd heeft de camera te bedienen.)
Wat je uiteindelijk wilt bereiken, is dat mensen hun onderwerp bekijken, en daarbij zien hoe de relatie is tussen voorwerp en achtergrond. Dat bijvoorbeeld een horizon door het midden van het hoofd vermeden kan worden door bewust een ander perspectief te kiezen. Dát is hoe voorwerp afstand bepaald moet worden, en niet door een stuk glas. Wanneer mensen bewust gaan lopen om het perspectief te veranderen, dan hindert een prime ze juist verschrikkelijk in dat proces, en is een zoom precies datgene wat ze nodig hebben, omdat die ze de vrijheid geeft de optimale afstand in te nemen.
Een prime kan daarmee dus net zo makkelijk kwaad als goed doen. In mijn ervaring meestal kwaad. Want mensen die stofstijf stil blijven staan nadat ze uit de toeristenbus zijn gekomen, kopen i.h.a. geen DSLR, maar zijn met hun iPhone tevreden. Mensen die geinteresseerd zijn, gaan vanzelf wel lopen, en dan wordt een prime snel een hindernes.
Perspectief zien lijkt sowieso niet iets te zijn dat je makkelijker leert door wat rond te lopen. Dat is iets dat je leert door heel speficiek naar foto's te kijken, en je eigen foto's te laten bekijken. Dat vergt opbouwende kritiek, die niet alleen verteld wat er mis is, maar ook hoe je dat kan veranderen, bijvoorbeeld door 5 meter naar achteren te lopen. Dát is wat je werkelijk bewust maakt van wat voor invloed perspectief heeft.
Juist een zoomlens, welke je zeker wanneer die van groothoek naar tele loopt ontzettend veel mogelijkheden geeft vanuit het perspectief gezien, kan juist heel belemmerend werken. Met een paar primes (groothoek, standaard en tele) leer je veel meer wat de mogelijkheden zijn van een bepaald brandpunt, en leer je ermee om te gaan of om te kiezen.
En eigenlijk ligt het gewoon aan de persoon.
Leica MM + Sony A9