Je moet je eens even inlezen (heel interessant) in het
ESXi vs Hyper-V (en bijgevolg Windows).
ESXi en HyperV zijn beide bare metal hypervisors met wat ik graag een "parent partition" of "beheers-OS" noem. Bij
ESXi is dat bijzonder klein en is dat een versie van UNIX/Linux, bij Hyper-V kan dat in Core versie een gedownslimmede versie van Windows zijn of de full version...
Wat jij nu eigenlijk aan het beschrijven bent is een voordeel wat je bij
ESXi niet (zo makkelijk) kan halen, tenzij jij genoeg hebt met een heel summiere Linux-shell. Snap je? Het OS wat de hypervisor kan aanspreken en beheren is bij Hyper-V gewoon Windows, bij
ESXi is dat een afgeslankte versie van Linux. Wat die man met zijn afschuwelijk Engels accent

uitlegt, is wat ik voor een collega een tijdje geleden in mekaar heb gezet met
ESXi :
http://nexentastor.org/boards/12/topics/7912#message-8260
Het is trouwens ook absoluut niet best practices om je parent partition/beheer OS te gebruiken in een productie omgeving om er apps en alles op te installeren. Hypervisor is hypervisor. Als je parentpartition er uit knalt knalt je hypervisor mee er uit. Voor test is het natuurlijk heel leuk. Zeker op je laptop en met Windows 8.
en is er een mogelijkheid om een desktop oplossing van virtualisatie te hebben waar ik wel zowel server als guest OS tegelijk kan draaien EN vt-d (videokaart koppeling) kan realiseren?
Je gebruikt heel rare termen, maar je kan met Hyper-V geen videokaarten "koppelen"/passtroughen. Voor zover ik weet zijn
ESXi, KVM en Xen daar het beste voor. Die twee laatste zijn zelfs superieur ten opzichte van
ESXi omdat
ESXi daar eeeigenlijk niet voor bedoeld is.
voor zover ik weet kunnen de desktop mogelijhheden dit niet, ook de mac versies niet, hoewel parallels extreme dit wel zou moeten kunnen.
Nu heb je het weer over iets anders en heb je het niet over bare metal hypervisors maar over virtualisatie op de programma-laag.
[
Voor 8% gewijzigd door
HyperBart op 28-02-2013 22:29
]