riwi schreef op dinsdag 25 augustus 2015 @ 13:23:
Met de dev/disk/by-id hoef je geen extra labels te plakken (doe ik vaak wel overigens).
En je hoeft geen administratie te voeren met serie nummers vs. labelnamen.
De by-id nummers zijn toch niet random? Volgens mij direct gerelateerd aan de disk.
Als je ze aan een andere controller hangt, kan de ID veranderen. Dus hoe je dat wilt noemen prima, maar ik noem het dan 'random'. Het is geen persistent label die je disk krijgt, zoals wel het geval is als je GPT labels gebruikt. Hoe je je disk ook aansluit, op welk OS, je partitie heeft een door jou gekozen naam.
Administratie voeren hoeft natuurlijk niet, want je kunt de door jou gekozen labelnaam zo indelen zoals je wilt. Werk je graag met serienummers, dan kun je iets maken als 'Samsung-disk02-Q4LPT' waarbij de laatste vijf letters een deel van het serienummer zijn, zoals CurlyMo bijvoorbeeld doet. Zelf vind ik het handiger om met disk nummers te werken. Disk nummer 6 koppel ik dan aan een getal wat ik met permanent marker op de achterkant van de disk schrijf. Dus '6' op de disk komt overeen met 'Green-4TB-disk06' bij mij. Dan weet ik zeker om welke disk het gaat. Dat labelen moet je dan wel in het begin doen. Maar lijkt mij handiger dan serienummer, want dat kan ik alleen zien als ik de disk uit de 3,5" bay haal. Ik zie liever direct: 'oh disk6 dat moet deze fysieke disk zijn'.
Als je importeert en de disken op andere controllers hebt gehangen dan komt dat automatisch goed. Ook met by-id. Zelfs al zou de disk naam veranderen dan herkent ZoL dat prima en leest de orginele ID uit de metadata.
Bij ZoL werkt dat alleen als je importeert. Alleen BSD doet het op de juiste manier, met device tasting. Bij elke boot wordt elke schijf - elke GEOM device zelfs - geproeft en aan een ZFS pool toegewezen. Bij ZoL krijg je iets als 'corrupted metadata' te zien als de volgorde van je disks is veranderd zonder dat je opnieuw hebt geïmporteerd. Dit kan voor een beginnende gebruiker een schrikreactie teweegbrengen, en die denkt misschien wel dat het over en uit is met zijn data. Dat het wel aan de gebruiker te wijten zou zijn dat hij of zij iets fout heeft gedaan.
Heb voor deze NAS2 juist 13 ex ZFSguru schijven geimporteerd in ZoL (tweedehands gekocht van jacovn). Enige wat je dan moet doen is een export en een nieuwe import op de /dev/disk/by-id directory.
Dat is dus jammer, want dan behoud je niet de GPT labels. Dat kan wel als je importeert op
/dev/disk/by-partlabel/.
En ik weet het niet zeker maar bij ZoL wordt aangeraden niet met partities te werken maar hele disks te voeren aan zpool create.
iiiieeeuwww! Dat is al helemaal smerig!
Denk aan een beginnende gebruiker die zijn ZFS disks eventjes aan Windows koppelt. Windows vraagt doodleuk "wilt u deze schijf initialiseren?" en zo'n doodonschuldige vraag beantwoordt de gebruiker dan met ja. TADA! Zeg maar dag tegen je ZFS schijf - want hij is dan opnieuw geformatteerd en dat betekent dat ZFS je schijf ook niet meer zal herkennen. Ha! Goed genaaid ben je dan....
Natuurlijk gebruik je
altijd partities, om een heleboel redenen:
- Disks vervangen die net iets kleiner zijn - niet meer mogelijk als je geen partities gebruikt. Je dwingt daarmee ook af dat alle vervangende disks ook geen partities mogen hebben. Zo ontzettend dom.
- Je hebt geen mogelijkheden meer voor GEOM containers, zoals full disk encryptie wat je achteraf prima kunt doen, mits je partities gebruikt. Dan heb je namelijk altijd nog een sector (512 bytes) aan het einde over om de GELI encryptie metadata te schrijven. Geen idee hoe dit onder Linux werkt overigens, maar mogelijk hetzelfde principe of je moet de metadata elders schrijven ipv on-disk wat natuurlijk stom is want je wilt juist on-disk metadata hebben.
- Je kunt sommige controllers niet meer gebruiken, zoals sommige Silicon Image fakeRAID controllers. Als je de laatste sector beschrijft, kan het zijn dat de RAID-firmware die tijdens het booten kijkt naar de laatste sector op elke schijf, een error geeft. Je moet dus de laatste sector vrijhouden bij dit type controllers.
- Je wilt niet dat Windows of een ander dom OS zomaar je disken gaat formatteren omdat het denkt dat deze ongeformatteerd zijn. Nog erger is dat Windows de vraag op een heel domme/nerdachtige manier stelt, waardoor de gebruiker helemaal niet doorheeft dat de disks geformatteerd worden en data op de disks wordt vernietigd.
- Zonder GPT partities ook geen GPT label, en dat werkt user-error weer in de hand met disk IDs die ook nog eens kunnen veranderen.
De enige reden om volledige disks te gebruiken is wanneer je Solaris gebruikt - die dankzij ouderwetse UFS technologie standaard de write buffercache van je hardeschijf uitschakelt als je partities gebruikt. Dit omdat het ouderwetse UFS filesystem niet tegen verloren writes kan. Vergelijkbaar met het Windows 95-tijdperk waarbij tijdens het booten je altijd Scandisk moest draaien om FAT filesystemschade te repareren. Dit kwam doordat FAT geen voorziening heeft om verloren writes door de DRAM-buffercache van hardeschijven op te vangen. NTFS, Ext3/4 en HFS en UFS2+SU hebben dit allemaal wel. Solaris heeft dit niet. Dus wat doen ze? Doodleuk je write buffercache uitschakelen, zodat je disks nog maar tegen 1MB/s schrijven. Jeeeeej!

En dan kiest ZoL automatische partitie labels volgens mij.
Je disks krijgen automatisch een ID, maar dit is geen partitielabel. Die kiest de gebruiker zelf.
Maar goed ik snap wel dat slim gekozen partitie label namen best handig kunnen zijn.
Fijn dat in elk geval
iemand er enig voordeel in ziet.

Mijn NAS PC's staan in een aparte kamer dus ik laat alle fans vol blazen zodat de disks koel blijven.
Als het toch in een aparte kamer staat, waarom dan zo'n mooie en dure kast? Als het in het zicht staat en je de afmetingen beperkt wilt houden, kan ik je keuze begrijpen. Maar als die twee factoren niet of minder van belang zijn, had ik een andere behuizing logischer gevonden. Een 4U behuizing bijvoorbeeld, of juist iets met zelfbouw zoals ik doe, zodat je geen actieve koeling meer nodig hebt voor de schijven. Gewoon zelf een metalen rack maken met schroefgaatjes en daar de disks aan bevestigen. Met genoeg metaal heb je een grote heatsink aan je schijven hangen die de warmtedissipatie voor je regelt, zonder ook maar één fan. Scheelt lawaai, stof en is daarnaast ook zuiniger.