Kostgeld.. zorgt voor frustratie

[Roenie]

Red Nalie schreef op maandag 07 december 2009 @ 13:38:
Qua kostgeld waren mijn ouders vrij simpel (ik werkte overigens al vrij vroeg deeltijd). 10% van mijn netto-inkomen ging naar mijn ouders, hoeveel dat ook was. Geen minimumbedrag en ook stufi viel daar niet onder. (...)
Met de 10% ben ik het altijd eens geweest, mijn ouders hadden het geld nodig en ik zou nooit in de problemen komen omdat het 'teveel' zou zijn. Bij weinig inkomsten immers weinig kostgeld...

Als het opvoedkundige aspect een rol speelt is dit een goede oplossing.

150/600 is 25%. Je zou kunnen proberen een redelijk percentage met je vader overeen te komen. Wat 'verwoont' hij zelf? Dat zelfde percentage zou je aan kunnen houden.

Al zit je dat nog steeds met je 'stiefmoeder' natuurlijk.

[Verwijderd]

Wat ik vooral vreemd vind aan de situatie: de ts is nog jong, maakt geen zootje van zijn studies (voor zover ik kan lezen) Heeft voor zover ik kan beoordelen geen decadente levensstijl (als in, zuipen, roken, te pletter feesten enz) dus, waarom kostgeld, laat staan verhoging hiervan. Mijns inziens, hoort het gewoon zo te zijn: Ouders betalen in zo'n situatie alles, dus studies, kleren, eten, transport, kot (op kamers), inschrijvingsgeld, boeken enz (uitgez. hobby's die betaal je maar met eigen verdient geld, net zoals gsm). Uiteraard staat hier wel tegenover dat studiebeurs (stufi?) geheel doorgegeven word naar de ouders. Indien de ouders niet buitensporig veel verdienen, kan, mits wat rondkijken, hier prima een kot geheel of een groot deel van betaalt worden. Gezien een kot 1 van de hogere kostenposten van studeren is (inschrijvingsgeld en boeken kosten al met al niet zoveel, toch niet in België, zeker met studiebeurs) is er helemaal geen reden om tijdens de studies kostgeld te vragen, studie gaat immers voor alles, het is immers werken aan de toekomst. De redenering: ouders hebben geen oneindige hoeveelheid geld? Deze klopt niet en wel om de volgende reden: ze weten al 18 jaar dat de mogelijkheid tot hogere studie bestaat, zelfs bij lagere inkomens kan er geld gespaard worden per kind om deze studies mogelijk te maken. Uiteraard, van zo gauw de studies afgelopen zijn en de ts een vaste job heeft, kostgeld (ala 100-200 euro, niet meer want dan komt het sparen voor op jezelf te gaan wonen in gevaar, ouders moeten immers niet verdienen op kinderen, ze wisten dat er kosten waren bij het nemen ervan). Indien de ts nu een zootje zou maken van de studies, of de ene na de andere studie zou doen, ja dan is het logisch om (een deel van) de kosten te dragen. Maar in een situatie zoals dit? Hier hoort de ts naar mijn idee gewoon te zeggen, ik betaal niks kostgeld, geef stufi wel door, en, de ts hoeft helemaal niks aan te nemen van de nieuwe vrouw...het is immers niet de eigen moeder dus heeft op deze leeftijd niks meer in te brengen.

[Ardana]

Nou, ik ken in Nederland pittig wat situaties waarin het kind minimaal € 500 kostgeld moeten betalen, gewoon omdat dat is wat moeders/vaders mislopen aan inkomsten doordat het kind in huis woont. Bijv: € 300 huurtoeslag, € 150 bijstand, € 75 kwijtschelding gemeentelijke belastingen/uitwaterende sluizen (als je in de verkeerde gemeente woont). Dan heb je de kosten voor gas/licht/water én eten nog niet eens gedekt.

Ja, dat is wel als het kind al werkt, maar het zal zeker geen uitzondering zijn.

En ook in een situatie waarin het kind nog studeert, kan ik me best voorstellen dat het kind moet bijdragen: weliswaar verandert er waarschijnlijk niks aan het recht op Huurtoeslag, maar het recht op bijstand voor de moeder/vader is onafhankelijk van het inkomen van het inwonende kind, de Sociale Dienst gaat er altijd van uit of je de kosten van woning kunt delen met alle inwonende volwassenen. Of je dat ook werkelijk doet, is niet van belang. En voor het berekenen van het recht op kwijtschelding gemeentelijke belastingingen/waterschapsbelastingen wordt ook stufie (ja, ook de lening) meegerekend als inkomsten en kan het dus best gebeuren dat de moeder/vader geen kwijtschelding meer krijgt en dus kindlief hiervoor aanspreekt.

[Capo]

Kunnen hier van alles roepen, gewoon eens met je vader praten 1 op 1

Kijken of hij het redelijk vind dat je in periodes van geen inkomsten toch moet betalen en dat je relatief veel moet betalen etc.

J ebetaald zelf de studie etc..

Praten praten praten. Dat is enigste wat helpt, of het huis uit. Maar dan zie je opeens dat het toch ook wel duur is, maar dat neemt niet weg dat ik het een wat vreemde situatie vind.

[Kid Buu]

Ardana schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:16:
Nou, ik ken in Nederland pittig wat situaties waarin het kind minimaal € 500 kostgeld moeten betalen, gewoon omdat dat is wat moeders/vaders mislopen aan inkomsten doordat het kind in huis woont. Bijv: € 300 huurtoeslag, € 150 bijstand, € 75 kwijtschelding gemeentelijke belastingen/uitwaterende sluizen (als je in de verkeerde gemeente woont). Dan heb je de kosten voor gas/licht/water én eten nog niet eens gedekt.

Ja, dat is wel als het kind al werkt, maar het zal zeker geen uitzondering zijn.

En ook in een situatie waarin het kind nog studeert, kan ik me best voorstellen dat het kind moet bijdragen: weliswaar verandert er waarschijnlijk niks aan het recht op Huurtoeslag, maar het recht op bijstand voor de moeder/vader is onafhankelijk van het inkomen van het inwonende kind, de Sociale Dienst gaat er altijd van uit of je de kosten van woning kunt delen met alle inwonende volwassenen. Of je dat ook werkelijk doet, is niet van belang. En voor het berekenen van het recht op kwijtschelding gemeentelijke belastingingen/waterschapsbelastingen wordt ook stufie (ja, ook de lening) meegerekend als inkomsten en kan het dus best gebeuren dat de moeder/vader geen kwijtschelding meer krijgt en dus kindlief hiervoor aanspreekt.

Als je dingen als bijstand, huur toeslag en andere dingen gaat verhalen op je kind die aan het studeren is, dan ben je wel heel erg diep gezonken als ouder.

[CodeCaster]

Kid Buu schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:23:
[...]


Als je dingen als bijstand, huur toeslag en andere dingen gaat verhalen op je kind die aan het studeren is, dan ben je wel heel erg diep gezonken als ouder.

Inderdaad, je neemt toch geen kind om er financieel beter van te worden?

Ik vind, ontopic, dat TS niet moet klagen. 375 euro studiefinanciering, toen ik op het MBO zat kreeg ik 300 euro per maand minder, en zelfs nu ik op het HBO zit krijg ik nog ruim 100 euro minder dan dat per maand. En dan woon ik nog op mezelf ook. Niet dat ik "Kijk eens, ik kan het dus jij kan het ook" ga zeggen, maar als je je kostgeld eraf haalt krijg je nog steeds 275 euro per maand zonder daar wat voor hoeven te doen. Als je daar je auto en overige luxe niet van kan betalen moet je meer gaan werken dan die 8 uur per week (als je minimumloon vangt).

[Coldcat]

Kid Buu schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:23:
[...]


Als je dingen als bijstand, huur toeslag en andere dingen gaat verhalen op je kind die aan het studeren is, dan ben je wel heel erg diep gezonken als ouder.

Want als je als ouder gefaalt hebt in het leven en op de bijstand aangewezen bent mag je niets aan je kind vragen. Totale onzin, als je een inwonend kind hebt dat geld verdient wordt dat op jou bijstand gekort. Bovendien heb je in de bijstand geen geld, je mag maar 5000 spaargeld hebben dus ja.. je hebt niets en krijgt nog minder. Dan kun je toch niets voor je kids doen?

[feej]

Ardana schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:16:
En voor het berekenen van het recht op kwijtschelding gemeentelijke belastingingen/waterschapsbelastingen wordt ook stufie (ja, ook de lening) meegerekend als inkomsten en kan het dus best gebeuren dat de moeder/vader geen kwijtschelding meer krijgt en dus kindlief hiervoor aanspreekt.

Dit wordt toch altijd berekend aan de hand van belastbaar inkomen, en stufi is nooit belastbaar inkomen.

[CodeCaster]

Coldcat schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:32:
[...]

Want als je als ouder gefaalt hebt in het leven en op de bijstand aangewezen bent mag je niets aan je kind vragen. Totale onzin, als je een inwonend kind hebt dat geld verdient wordt dat op jou bijstand gekort. Bovendien heb je in de bijstand geen geld, je mag maar 5000 spaargeld hebben dus ja.. je hebt niets en krijgt nog minder. Dan kun je toch niets voor je kids doen?

Onzin. Het verschilt per gemeente, maar waar ik woon geldt iemand pas als medebewoner wanneer diegene meer verdient dan 50% van het minimumloon. Als je daar tijdens een studie aan komt moet je ook niet zeuren over geld.

[ Voor 3% gewijzigd door CodeCaster op 07-12-2009 20:41 ]

[Coldcat]

CodeCaster schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:39:
[...]

Onzin. Het verschilt per gemeente, maar waar ik woon geldt iemand pas als medebewoner wanneer diegene meer verdient dan 50% van het minimumloon. Als je daar tijdens een studie aan komt moet je ook niet zeuren over geld.

Stel je bent 18 jaar.. Dan is het minimum loon nog stukken lager dan 200 euro per week. 50% daarvan is 100 euro (en daar zit je dan nog onder). 4x 100= 400 euro.

Zoveel geld is dat niet, 10 uur per week werken.

[Verwijderd]

Heb je je al ingeschreven bij de woningbouw? Ik kom ook uit Groningen en huur voor 316 euro (incl blokverwarming) een best leuk huisje voor mezelf. En dan krijg ik ook nog 120 euro huursubsidie. Komen nog wat kleine dingen bij zoals elektriciteit (35 per maand), gemeentelijke heffingen (130 euro min kwijtschelding per jaar) en internet etc, maar ik geloof dat ik voor nog geen 300 per maand mijn eigen huisje heb. Daar huur je geen kamer voor! Sociale woningbouw is de way to go. Ik had 3.5 jaar op een wachtlijst gestaan dus hopelijk heb je je op je 18e ingeschreven dan heb je wel een redelijke kans.

fee-tje schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:35:
[...]


Dit wordt toch altijd berekend aan de hand van belastbaar inkomen, en stufi is nooit belastbaar inkomen.

Volgens mij worden al je inkomsten meegerekend, ook zorgtoeslag, huursubsidie en dus ook stufi. Ze willen in elk geval álles weten als je die kwijtschelding aanvraagt (je bent bijna meer kwijt aan alle kopietjes dan de korting die je krijgt )

[ Voor 32% gewijzigd door Verwijderd op 07-12-2009 21:06 ]

[CodeCaster]

Coldcat schreef op maandag 07 december 2009 @ 20:46:
[...]

Stel je bent 18 jaar.. Dan is het minimum loon nog stukken lager dan 200 euro per week. 50% daarvan is 100 euro (en daar zit je dan nog onder). 4x 100= 400 euro.

Zoveel geld is dat niet, 10 uur per week werken.

We leven toch niet meer in de middeleeuwen of in Afrika? Als een kind geld verdient en de ouder(s) niet is er toch echt iets mis. De bijstand is er niet zodat mensen hun kinderen voor hen aan het werk kunnen zetten.

[Kid Buu]

CodeCaster schreef op maandag 07 december 2009 @ 21:18:
[...]

We leven toch niet meer in de middeleeuwen of in Afrika? Als een kind geld verdient en de ouder(s) niet is er toch echt iets mis. De bijstand is er niet zodat mensen hun kinderen voor hen aan het werk kunnen zetten.

Kijk als een kind full time werkt en nog inwoont in bij zijn ouders, dan snap ik dat ie wat moet bijdragen (en dan nog vraag ik me af of die dan zou moeten opdraaien voor eventuele kortingen op bijv. bijstand). Maar als je als ouder verlangt dat je kind al het geld wat hij naast zijn studie (waar hij ook nog is zelf het college geld en boeken voor betaalt) bijverdient direct weer inlevert om eventuele kortingen te compenseren; ik heb het woord niet in mijn mond genomen, maar ik denk dat 'gefaald' zoals een paar reacties hier boven genoemd werd nog mild is.

Het ironische is dat een werkend iemand in dat geval dan zowel direct als indirect moet opdraaien voor de ouder die in bijstand zit

[Coldcat]

CodeCaster schreef op maandag 07 december 2009 @ 21:18:
[...]

We leven toch niet meer in de middeleeuwen of in Afrika? Als een kind geld verdient en de ouder(s) niet is er toch echt iets mis. De bijstand is er niet zodat mensen hun kinderen voor hen aan het werk kunnen zetten.

Nee we wonen inderdaad niet in de middeleeuwen. Je weet niet waardoor iemand in de bijstand geraakt, ik zelf ben daar absoluut op tegen maar je moet het blanco bekijken. Iemand kan zonder zijn schuld in die bijstand komen en dus geen inkomen hebben.

Misschien is het een manier van denken maar als je 18 bent ben je voor jezelf verantwoordelijk. Het is dan toch ook logisch dat je je eigen verzekering etc. betaal. Bovendien leer je gewoon extreem goed de waarde van geld kennen.

[Herr Flicker]

Zo, wat een reacties weer.

Ik sta inderdaad bij de woningbouw ingeschreven, alleen niet direct van mijn 18e, ik meen 19e.
Uit huis gaan is een optie inderdaad, en ben ook niet van plan nog "jaren" te blijven.

Ik ga binnenkort, als ik de tijd heb, en "de" tijd er voor is, eens praten met mijn vader alleen.
Ik breng wat punten hiervan onder de aandacht als besprekingspunt en dat 50% inflatie wel wat "onverklaarbaar" is.

Over de WAO/WIA (ofzo?) het is iets dat je afgekeurd bent op medische gebeurtenis (iets in die richting) dat is opzich wel terecht, alleen nu vind ik dat ze best weer aan het werk kan.
Maar hier hou ik mij van buiten.

Ik ga binnenkort een gesprek aan, en laat de vragen/argumenten aan jullie weten en de uitkomst.

[CodeCaster]

Kid Buu schreef op maandag 07 december 2009 @ 21:36:
Kijk als een kind full time werkt en nog inwoont in bij zijn ouders, dan snap ik dat ie wat moet bijdragen (en dan nog vraag ik me af of die dan zou moeten opdraaien voor eventuele kortingen op bijv. bijstand). Maar als je als ouder verlangt dat je kind al het geld wat hij naast zijn studie (waar hij ook nog is zelf het college geld en boeken voor betaalt) bijverdient direct weer inlevert om eventuele kortingen te compenseren; ik heb het woord niet in mijn mond genomen, maar ik denk dat 'gefaald' zoals een paar reacties hier boven genoemd werd nog mild is.

Het ironische is dat een werkend iemand in dat geval dan zowel direct als indirect moet opdraaien voor de ouder die in bijstand zit

Hoe komt de discussie hier nu ineens op? Je mag van iemand die volgens eender welke regeling te veel verdient toch verwachten dat diegene logischerwijs het teveel verdiende bedrag terugbetaalt? Dat werkt zo met studiefinanciering, zorgtoeslag, huurtoeslag... dus ook met bijstand. Als jouw 18-jarige of oudere kind toch tijd zat heeft om meer te verdienen dan het bedrag dat jij aan bijstand vangt, wordt hij kostwinner van het huishouden, kind of niet. Dan mag er ook verwacht worden dat er van dat geld geleefd gaat worden, en niet van het geld dat moeders op de bank zittend (om wat voor tragische reden dan ook) binnenhengelt.

Herr Flicker schreef op maandag 07 december 2009 @ 21:48:
Zo, wat een reacties weer.

Ik sta inderdaad bij de woningbouw ingeschreven, alleen niet direct van mijn 18e, ik meen 19e.
Uit huis gaan is een optie inderdaad, en ben ook niet van plan nog "jaren" te blijven.

Ik ga binnenkort, als ik de tijd heb, en "de" tijd er voor is, eens praten met mijn vader alleen.
Ik breng wat punten hiervan onder de aandacht als besprekingspunt en dat 50% inflatie wel wat "onverklaarbaar" is.

Over de WAO/WIA (ofzo?) het is iets dat je afgekeurd bent op medische gebeurtenis (iets in die richting) dat is opzich wel terecht, alleen nu vind ik dat ze best weer aan het werk kan.
Maar hier hou ik mij van buiten.

Ik ga binnenkort een gesprek aan, en laat de vragen/argumenten aan jullie weten en de uitkomst.

Let us know. Maar nogmaals: 100 euro is echt niet veel. Je eet en drinkt waarschijnlijk al voor meer geld per maand

[Kid Buu]

CodeCaster schreef op maandag 07 december 2009 @ 22:01:
[...]

Hoe komt de discussie hier nu ineens op? Je mag van iemand die volgens eender welke regeling te veel verdient toch verwachten dat diegene logischerwijs het teveel verdiende bedrag terugbetaalt? Dat werkt zo met studiefinanciering, zorgtoeslag, huurtoeslag... dus ook met bijstand. Als jouw 18-jarige of oudere kind toch tijd zat heeft om meer te verdienen dan het bedrag dat jij aan bijstand vangt, wordt hij kostwinner van het huishouden, kind of niet. Dan mag er ook verwacht worden dat er van dat geld geleefd gaat worden, en niet van het geld dat moeders op de bank zittend (om wat voor tragische reden dan ook) binnenhengelt.

Dus jij vindt 400 euro per maand met een bijbaantje naast je studie al te veel? Nou ik dus niet, is nog niet eens de helft van wat je bij mag verdienen om in aanmerking voor stufi te komen. En ik vind het dan onredelijk dat dit linea recta ingeleverd zou moeten worden onder de mom van 'kostgeld' terwijl je ook allemaal andere kosten hebt (collegegeld, boeken etc.).

[CodeCaster]

Kid Buu schreef op maandag 07 december 2009 @ 22:20:
[...]


Dus jij vindt 400 euro per maand met een bijbaantje naast je studie al te veel? Nou ik dus niet, is nog niet eens de helft van wat je bij mag verdienen om in aanmerking voor stufi te komen. En ik vind het dan onredelijk dat dit linea recta ingeleverd zou moeten worden onder de mom van 'kostgeld' terwijl je ook allemaal andere kosten hebt (collegegeld, boeken etc.).

Als het verzamelinkomen van je ouders onder de 33.000 euro bruto per jaar ligt, krijg je als thuiswonende MBO'er (niveau 3 of 4) maar liefst 381 euro studiefinanciering per maand. Even voor de duidelijkheid: dat is jaarlijks 4572 euro waar je niks voor hoeft te doen. Ja, je opleiding binnen tien jaar halen en ervoor zorgen dat je niet te veel werkt. De laatste keer dat ik keek bedroeg het lesgeld voor MBO 1000 euro, knappe jij als je 3500 euro kwijt bent aan lesmateriaal per jaar.

Er zijn genoeg regelingen voor mensen die willen leren. Ga je in plaats daarvan werken, ja, dan mag je gaan betalen.

[ Voor 6% gewijzigd door CodeCaster op 07-12-2009 22:40 ]

[dion_b]

Herr Flicker schreef op maandag 07 december 2009 @ 21:48:
Zo, wat een reacties weer.

Ik sta inderdaad bij de woningbouw ingeschreven, alleen niet direct van mijn 18e, ik meen 19e.
Uit huis gaan is een optie inderdaad, en ben ook niet van plan nog "jaren" te blijven.

Ik ga binnenkort, als ik de tijd heb, en "de" tijd er voor is, eens praten met mijn vader alleen.
Ik breng wat punten hiervan onder de aandacht als besprekingspunt en dat 50% inflatie wel wat "onverklaarbaar" is.

Bereid je in ieder geval goed voor. Doe alle relevante rekenwerk waarmee je kunt laten zien wat de gevolgen zijn voor jou. Zorg dat je ook alternatieve scenario's hebt. Denk daarbij aan hoeveel meer jij zou moeten gaan werken om dat geld bij te verdienen en hoeveel tijd dat zou kosten. Waar zou dat ten koste van moeten gaan?

Begin het gesprek met duidelijkheid te krijgen over de uitgangspunten. Bijvoorbeeld over de reden voor kostgeld. Gaat het om de principe (jou laten wennen aan het "harde leven")? Om de financiele noodzaak? Of om jou aan te sporen wat sneller het huis te verlaten?

In het eerste geval is het het makkelijkst, dan kun je betrekkelijk "vrij" onderhandelen over de hoogte. In het tweede geval kun je terecht openheid van zaken in de gezinsfinancien eisen. Allicht dat je dan trouwens creatievere oplossingen kunt verzinnen (3 auto's in een gezin dat dik onder modaal zit en waarbij maar 1.4FTE werkzaam is, is bijv zacht gezegd overdreven). En als hij je het huis uit wil hebben... tja, dan heb je het over een heel andere discussie, waarbij met name het feit dat hij het niet eerder openlijk gezegd heeft tekenend is voor een behoorlijk slechte relatie.

Maar goed, dat alles terzijde sluit ik me op zich aan bij de meerderheid hier die roept dat:
- EUR 100 erg goedkoop is voor wat je krijgt, EUR 150 ook
- je zit nog op school, houdt er een auto op na, werkt weinig *en* je wilt tegelijkertijd ook nog eens sparen... het klinkt vooral alsof je een paar keuzes moet maken. you can't have your cake and eat it

Als er één ding is dat je duidelijk wilt doen, is het de communicatie verbeteren door meer vertrouwen en openheid over en weer te krijgen.

Over de WAO/WIA (ofzo?) het is iets dat je afgekeurd bent op medische gebeurtenis (iets in die richting) dat is opzich wel terecht, alleen nu vind ik dat ze best weer aan het werk kan.
Maar hier hou ik mij van buiten.

Doe dat zeker, en zorg er *absoluut* voor dat je de discussie over kostgeld en hoogte ervan volledig gescheiden houdt van je -zacht gezegd- ambivalente houding tov je stiefmoeder. Dat op de spits drijven riskeert je relatie met je vader ernstig te beschadigen en puur practisch gezien zou je (als volwassene) wel eens het huis uit gedonderd kunnen worden als je hem (in zijn ogen) dwingt te kiezen tussen haar of jou

[Kid Buu]

CodeCaster schreef op maandag 07 december 2009 @ 22:36:
[...]

Als het verzamelinkomen van je ouders onder de 33.000 euro bruto per jaar ligt, krijg je als thuiswonende MBO'er (niveau 3 of 4) maar liefst 381 euro studiefinanciering per maand. Even voor de duidelijkheid: dat is jaarlijks 4572 euro waar je niks voor hoeft te doen. Ja, je opleiding binnen tien jaar halen en ervoor zorgen dat je niet te veel werkt. De laatste keer dat ik keek bedroeg het lesgeld voor MBO 1000 euro, knappe jij als je 3500 euro kwijt bent aan lesmateriaal per jaar.

Er zijn genoeg regelingen voor mensen die willen leren. Ga je in plaats daarvan werken, ja, dan mag je gaan betalen.

Je maakt dus geen onderscheid tussen een full time baan en een simpel bijbaantje van bijvoorbeeld 10 uur per week? En stel dat je 250 euro van de bovengenoemde stufi overhoudt: hoe ga je dan de activiteiten buiten de deur bekostigen als je ook nog kostgeld moet betalen?

En welke regelingen heb je het over, bijlenen? Waarom is bijvoorbeeld bijlenen in jouw ogen beter dan een bijbaantje? Ik weet niet hoe zwaar jouw studie is/was, maar ik kon echt wel 10 uur per week vrijmaken om eventueel een bijbaantje te nemen (mijn ervaring: universiteit).

Overigens voor de goede orde: ik heb zelf nooit stufi noch een ov ontvangen.

[CodeCaster]

Kid Buu schreef op maandag 07 december 2009 @ 22:56:
Je maakt dus geen onderscheid tussen een full time baan en een simpel bijbaantje van bijvoorbeeld 10 uur per week?

Jawel, als er bij een bijstand-gebruiker een kind inwoont dat fulltime werkt heeft de bijstander pech: dan zal het kind dat fulltime werkt in het levensonderhoud van die bijstander moeten voorzien. Logisch toch?

En stel dat je 250 euro van de bovengenoemde stufi overhoudt: hoe ga je dan de activiteiten buiten de deur bekostigen als je ook nog kostgeld moet betalen?

Dan hou je 100 euro per maand vrij te besteden over, waar je niks voor hoeft te doen, terwijl je eten en huisvesting al worden betaald Honderd euro! Als 18-jarige! Als je meer wil hebben dan dat omdat je bijvoorbeeld auto wil rijden, dan ga je maar werken, maar niet zo veel dat je ouder(s) worden gekort op de bijstand die ze ontvangen.

En welke regelingen heb je het over, bijlenen?

Lenen kan, als jij uitzicht hebt op een goede baan omdat je nu een opleiding volgt, maar niet heel veel bij mag verdienen omdat je ouder(s) in de bijstand zitten. Dan kun je het bedrag om het gat tussen je bijverdiensten en je benodigde geld lenen, dat lijkt mij tijdelijk de beste oplossing. Maar ik doelde meer op studiefinanciering.

Hoe zou je eigenlijk met, zeg, 300 euro bijverdienen en 381 euro studiefinanciering financieel in de problemen komen als 18-jarige? Daarom snap ik de hele discussie niet. Moet iemand in de bijstand dan nooit gekort worden, ongeacht wat de andere inwoners van het huis doen of verdienen? Mag de moeder van een thuiswonend kind dat genoeg geld verdient om een auto te betalen gewoon het volle pond vangen? Ik denk dat het kind in dat geval best wat mag bijdragen aan het bedrag dat wordt besteed aan zijn eigen levensonderhoud als het zo veel verdient.

Overigens voor de goede orde: ik heb zelf nooit stufi noch een ov ontvangen.

Ik wel, alleen deze maand niet: ik verdien te veel

[ Voor 22% gewijzigd door CodeCaster op 07-12-2009 23:14 ]

[Bulldock]

ik zou
- zeggen dat je aan het sparen bent om binnen 1 jaar het huis uit te gaan en uitleggen dat je daarom liever minder of geen kostgeld betaald
en/of
- een maximaal percentage en min/max bedrag van je loon (dus niet stufi) afspreken als kostgeld. Bijv. 50% van je loon, min 50 euro max 150 euro. Bij 200 euro kom je dan op 100 euro kostgeld, bij 400 euro op 150 euro en bij geen inkomen op 50 euro.
Lijkt me redelijk.

[Kid Buu]

@CodeCaster: Ik heb ook nooit beweerd dat er niet gekort hoefde te worden op bijvoorbeeld de bijstand in een situatie waarin een inwonend kind full time werkt (wel had ik er mijn vraagtekens bijgezet om dit direct te gaan verhalen op datzelfde kind door de ouders zelf). Ik denk dat jij mijn post verkeerd begrepen hebt, want ik heb daar nooit een discussiepunt van gemaakt.

Ardana haalde een punt aan dat er door stufi alleen al gekort kon worden op dat soort voorzieningen, laat staan als je daar nog een bijbaantje naast had. Om als ouder(s) je kind in zo'n situatie dan te gaan belasten met dat soort zaken, terwijl ie het al niet ruim heeft vind ik not done (en dan druk ik mij nog zacht uit).

Die honderd euro mag dan voor een 18-jarige dan wel veel zijn, maar die 18-jarige blijft ook niet eeuwig 18. Een studie duurt doorgaans toch zo'n 4 jaar, en dan is op je 22e 100 euro per maand vrij besteedbaar nogal krapjes. Hoe los je dit op? Door een bijbaantje

[CodeCaster]

Kid Buu schreef op maandag 07 december 2009 @ 23:16:
@CodeCaster: Ik heb ook nooit beweerd dat er niet gekort hoefde te worden op bijvoorbeeld de bijstand in een situatie waarin een inwonend kind full time werkt (wel had ik er mijn vraagtekens bijgezet om dit direct te gaan verhalen op datzelfde kind door de ouders zelf). Ik denk dat jij mijn post verkeerd begrepen hebt, want ik heb daar nooit een discussiepunt van gemaakt.

Gelukkig, dan denken we hetzelfde.

Ardana haalde een punt aan dat er door stufi alleen al gekort kon worden op dat soort voorzieningen, laat staan als je daar nog een bijbaantje naast had. Om als ouder(s) je kind in zo'n situatie dan te gaan belasten met dat soort zaken, terwijl ie het al niet ruim heeft vind ik not done (en dan druk ik mij nog zacht uit).

Daar kan ik niets over vinden, en dat lijkt me ook nogal krom, omdat (in mijn gemeente, met de 50%-minimumloonregeling) een 18-jarige maar 314 euro per maand mag bijverdienen: met enkel stufi zit je daar al overheen.

Die honderd euro mag dan voor een 18-jarige dan wel veel zijn, maar die 18-jarige blijft ook niet eeuwig 18. Een studie duurt doorgaans toch zo'n 4 jaar, en dan is op je 22e 100 euro per maand vrij besteedbaar nogal krapjes. Hoe los je dit op? Door een bijbaantje

Uiteraard. Gelukkig gaat het minimumloon, en dus het bedrag dat je kinderenmedebewoners mogen verdienen, ook per leeftijd omhoog: op je 19^e mag je al 362,58 verdienen en dat maandbedrag gaat tot je 23^e met zo'n 80 euro per jaar omhoog.

[Shiver23]

Waar komt die bijstand in 1x vandaan? Is in het geval van de TS toch helemaal niet aan de orde?

Trouwens belachelijk dat je als MBO-er veel meer geld krijgt dan als HBO- of WO-student. Hoezo kenniseconomie

[Ardana]

De Sociale Dienst gaat uit van de vraag of je kosten aan een woning hebt en zo ja, of die kosten kunt delen met een andere volwassene (18+, ongeacht het inkomen van je medebewoner(s) - niet onafhankelijk van het inkomen van je partner!). Als basis-uitkering (bijstand) heb je (als alleenstaande) recht op 50% van het minimumloon (afhankelijk van leeftijd). Als je geen kosten van een woning heb, kan het daarbij blijven en dat komt dus neer op € 615 excl. vakantiegeld. Als je de kosten kunt delen met een inwoner 18+, krijg je 10% toeslag, als je de kosten niet kunt delen, krijg je 20% toeslag.
De meeste gemeentes "korten" je dus € 130 zodra je kind 18 wordt, of beter gezegd, je krijgt € 130 minder toeslag.

Zeker als dat het laatste of enig kind is dat 18 wordt, daalt je inkomen echt mega: als alleenstaande ouder heb je recht op € 1107,28 per maand, als alleenstaande met inwonende volwassene heb je nog maar recht op € 738,19 een verschil van € 369,09 per maand, alleen al omdat je (laatste/enig) kind 18 geworden is.

De Kindertoeslag (€ 84 per maand voor 1 kind bij minimuminkomen) verdwijnt ook als het kind 18 geworden is, evenals de Kinderbijslag (+/- € 180 per kwartaal).

Stufi is inderdaad geen belastbaar inkomen voor de Belastingdienst, dus je houdt wel recht op Huurtoeslag etc., maar de Gemeentelijke Belastingen (afvalrecht bijv.) en de waterschappen zien het wel als inkomen en het kan dus goed gebeuren dat jij of je ouders doordat jij stufi krijgt, geen recht meer hebben op kwijtschelding, weer een strop die op kan lopen tot € 75 per maand.'

Op dat soort momenten is er geen keuze meer of je je kind een bijdrag gaat vragen, je kunt gewoon niet anders en de Sociale Dienst is er bij betrokken omdat deze 1 berekening hanteren bij het vaststellen van de minimum-bijdrage van de volwassen inwonende kinderen: deze berekening kun je gebruiken om de hoogte van het kostgeld vast te stellen, dit is gewoon maar 1 van de vele methodes om dit te berekenen.

Maar goed, de situatie van TS is anders: z'n vader heeft loon, z'n stiefmoeder een arbeidsongeschiktheidsuitkering (die niet afhankelijk is van het inkomen van de inwoners). Dus tenzij er andere zaken in de huishoudelijke financiën veranderd zijn die wij hier niet weten, is er geen objectieve financiële reden te zien om een dergelijke verhoging te rechtvaardigen. Recht op Huurtoeslag hadden ze al niet (inkomensgrens voor gehuwden € 28.000 pj, daar zitten ze ruim boven), recht op Zorgtoeslag wordt niet beïnvloed door het inkomen van de kinderen en recht op kwijtschelding hadden ze toch al niet.

Als ik TS was, zou ik echt vragen naar een objectieve rechtvaardiging voor deze verhoging. Een algemeen "het leven is duur" zou ik dan ook niet accepteren: je wil best bijdragen, maar dan wil je ook de mogelijkheid hebben om samen te kijken naar uitgaven en mogelijke besparingen. Per jaar een verhoging naar bijv. inflatie (bij gelijkblijvend inkomen) is redelijk, bij veranderd inkomen kan je ook afspraken opnieuw bekijken, maar anders lijkt me er geen aanleiding voor te zijn.

[ Voor 5% gewijzigd door Ardana op 08-12-2009 08:49 ]

[Jaspertje]

Shiver23 schreef op dinsdag 08 december 2009 @ 07:48:
Waar komt die bijstand in 1x vandaan? Is in het geval van de TS toch helemaal niet aan de orde?

Trouwens belachelijk dat je als MBO-er veel meer geld krijgt dan als HBO- of WO-student. Hoezo kenniseconomie

Dat heeft niets met kenniseconomie te maken, dat heeft te maken met een extra beurs omdat de ouders niet genoeg verdienen... die krijg je als HBO- of WO-student ook in zo'n situatie....

Als je pa je echt uit huis wil hebben zou je moeten aandragen dat je dan juist moet sparen en dat het alleen maar langer gaat duren als je zoveel moet betalen

[Hugo]

Het is vervelend dat je moet betalen aan je vader. Maar aan de andere kant als je vader nu eenmaal wil dat je meer gaat betalen dan is dat zijn goed recht. Je kan er met hem over discussiëren maar als dat niet werkt dan moet je dat gewoon accepteren of uit huis gaan. Ongeacht de zorgplicht. Die hebben je ouders neem ik aan na 21 jaar wel vervuld en mogen ze wel enigszins een kleine bijdrage vragen.