Ik stimuleer helemaal niets, de bevolking groeit nou eenmaal daar ben ik realistisch genoeg voor dat ik daar niets aan kan veranderen, als mensen op mars wonen wordt er geneukt en daar komen kinderen van wist je dat nog niet? Het is niet zo dat mensen meer gaan neuken omdat ze op Mars wonen maar dat het gebeurt daar ben ik wel heel zeker van, ondertussen neuken ze nog net zo hard door op aarde en daar komen dus ook kinderen uit voort. Gewoon logisch nadenken dus meer niet.polthemol schreef op woensdag 25 november 2009 @ 15:38:
en het nut van land wordt alleen maar groter bij een exponentieel groeiende bevolking <-- alleen al op dit punt loopt je hele betoog vreselijk mank.
Je exponentiele groei ga je alleen maar stimuleren, je pakt het probleem niet aan. Immers meer mensen maken nog meer mensen nog sneller, wat is het nut dan van een deel op de maan te dumpen ? Dat je maan ook volzit ?
Maar als die komeet komt heb je wel wat nu heb je niets, niet dat je de hele wereldbevolking kan redden waarschijnlijk alleen a lucky few, en moord en doodslag om bij die lucky few te komen..Tegen komeetramp: de kans op de maan een inslag te hebben is tig keren groter
maar stel we zetten daar een "overschot" aan bevolking neer, volgende probleem: die mensen moeten eten. Je hebt geen biotopen daar dus je zult wederom grondstoffen moeten blijven aanvoeren van de aarde waarbij je terugkomt op hetzelfde probleem als waar we nu mee aan het kampen zijn: alles is begrensd zowat aan grondstoffen.
Als je eenmaal grondstoffen, mest/zaadjes en plantjes op Mars hebt dan kan dat zichzelf vermenigvuldigen net als die copulerende mensenmassa en dan hoef je niet zoveel meer aan te voeren, dat Mars geen ideale woonplaats is en dat het een uitdaging is dat is reeds bekend. Wederom gewoon een beetje logisch nadenken, en natuurlijk is alles begrenst aan grondstoffen ik heb nooit anders beweert.
Nogmaals mensen zijn veel handiger dan machines op onbekend terrein, die zijn niet zo dom als robots en maar in staat enkele basisfuncties uit te voeren en kunnen op tal van onvoorziene zaken inspelen, geef die mens een detector en ze vinden wat je nodig hebt, is dat werkelijk nou zo moeilijk om te begrijpen?Een bemande missie gaat niet sneller ijs vinden. Voorbeelden ? check de vele reddingsacties hoe snel ze iemand vinden (de meeste keren niet dus). Zoeken is gewoon moeilijk, vooral als je nog eens niet weet of dat wat je zoekt daar eigenlijk wel is en in welke vorm en waar ongeveer enz. Kortom: je zou mensen sturen om te zoeken naar "iets" dat mogelijk water is.
Die mens is in staat om zelfstandig beslissingen te nemen die robot heeft input nodig want hij kan heel slecht problemen oplossen, dus je hebt een datalink met dat ding nodig, kunstmatige intelligentie staat nog in de kinderschoenen en pas als dat werkt kun je robots aan hun lot over laten tot die tijd moeten ze communiceren (liefst realtime) met hun Master de mens. Probeer eens een auto (10 kmh) te besturen met een vertraging van de input van 30minuten (volgens mij voor Mars zelfs 1 uur ), hoe zal dat gaan denk je (wel wat anders als er een Astronaut in die auto zit he)? Wederom niet echt moeilijk te bedenken, je mist echt een pragmatische denkwijze en dat maakt de discussie langdradig, oninteressant en repeterend.Volgende punt: je robot heeft communicatievertraging wat ongewenst is, dus ? Of een robot me nu data stuurt of een mens, die vertraging blijft hetzelfde en mijn wetenschappers op aarde wachten even lang op hun input.
Naar mijn mening is er geen enkel argument momenteel om mensen op de maan te planten, buiten dat het een hoge coolheidsfactor heeft en wil je het toch dan gaan "Crash and burn"-missies niet werken, je zult echt wel je risico's moeten inperken, alles testen, dubbeltesten, verschillende scenario's uitwerken, enz.
Crash and burn heb ik het nooit over gehad dus daar ga ik het dan ook niet over hebben.