Mwah, eigenlijk was Myst maar een click & point puzzlespel. Heb het nooit als een RPG beschouwd, ik kan me niks meer van het verhaal herinneren en een personage had je niet. Het was voor de tijd wel heel erg mooi, en ik heb er veel plezier aan beleefd, maar betrokken voelde ik me geen seconde.
Ik heb niet 1 mooiste moment in een RPG (verwant) spel. Mooie momenten vind ik vaak als je zo meegezogen wordt in het verhaal dat je het echt moeilijk vind om een bepaalde keuze te maken. Vooral als deze keuze niet zo erg zwart/wit is.
Een mooi voorbeeld trof ik laatst weer aan in Fallout 3 met de DLC The Pitt. Overigens: er is door de TS vooraf gewaarschuwd dat dit topic spoilers kan bevatten, dus ik zet het niet tussen tags. Here goes ...
Je komt in een nederzetting terecht waar het vuile werk opgeknapt wordt door slaven die ronduit slecht behandelt worden. De slaven zijn allemaal ziek en verdenken de leider van de onderdrukkers er van dat hij een medicijn heeft tegen de ziekte. Jij wordt door een slaaf gevraagd om het medicijn te bemachtigen.
Als je uiteindelijk jezelf bij de leider naar binnen hebt weten te werken blijkt het medicijn niet te bestaan, maar hebben hij en zijn vrouw een baby die immuun blijkt te zijn voor de ziekte. Zelf zijn ze ook op zoek naar waarom de baby immuun is en of ze iets kunnen vinden om de ziekte te genezen.
De keuze waar je voor komt te staan is deze: de baby ontvoeren of niet?
Als je de baby niet ontvoert, dan zullen de leider en zijn vrouw doorgaan met de zoektocht naar genezing van de ziekte, maar dat gaat lang duren omdat ze de baby geen schade willen berokkenen. Daarnaast is het maar de vraag of ze uiteindelijk de genezing zullen delen met de slaven en de stad echt vrij maken. Ze beloven van wel, maar ja, kun je ze wel vertrouwen?
Als je de baby wel ontvoert, dan zullen de slaven naar genezing zoeken en dat zal een stukje sneller gaan, maar wel ten koste van de baby en de leiders die je tegen je in het harnas jaagt. Daarnaast is het maar de vraag om de slaven wel zo eerlijk zijn, want sommigen wisten vooraf al dat het niet om een medicijn, maar een baby ging.
Als ik niet betrokken was geraakt bij het verhaal, dan was de keuze eenvoudig geweest, dan had het me helemaal niets uitgemaakt en had ik maar wat gekozen. Maar nu zat ik echt minuten na te denken over de mogelijke consequenties. Ik moest iemand pijn gaan doen en iemand blij maken, geen enkele keuze was volledig goed of volledig fout. Dit maakte het voor mij een mooi roleplay moment.
Ow ja, en nog ff over de mod break: ik vind nog steeds MMORPG != RPG, maar de indeling van de huidige subfora vind ik prima, mag dat ook? Het 1 sluit het ander niet uit lijkt me. Overigens speel ik beide soorten spellen met evenveel plezier, laat daar geen misverstand over bestaan.
Een mooi voorbeeld trof ik laatst weer aan in Fallout 3 met de DLC The Pitt. Overigens: er is door de TS vooraf gewaarschuwd dat dit topic spoilers kan bevatten, dus ik zet het niet tussen tags. Here goes ...
Je komt in een nederzetting terecht waar het vuile werk opgeknapt wordt door slaven die ronduit slecht behandelt worden. De slaven zijn allemaal ziek en verdenken de leider van de onderdrukkers er van dat hij een medicijn heeft tegen de ziekte. Jij wordt door een slaaf gevraagd om het medicijn te bemachtigen.
Als je uiteindelijk jezelf bij de leider naar binnen hebt weten te werken blijkt het medicijn niet te bestaan, maar hebben hij en zijn vrouw een baby die immuun blijkt te zijn voor de ziekte. Zelf zijn ze ook op zoek naar waarom de baby immuun is en of ze iets kunnen vinden om de ziekte te genezen.
De keuze waar je voor komt te staan is deze: de baby ontvoeren of niet?
Als je de baby niet ontvoert, dan zullen de leider en zijn vrouw doorgaan met de zoektocht naar genezing van de ziekte, maar dat gaat lang duren omdat ze de baby geen schade willen berokkenen. Daarnaast is het maar de vraag of ze uiteindelijk de genezing zullen delen met de slaven en de stad echt vrij maken. Ze beloven van wel, maar ja, kun je ze wel vertrouwen?
Als je de baby wel ontvoert, dan zullen de slaven naar genezing zoeken en dat zal een stukje sneller gaan, maar wel ten koste van de baby en de leiders die je tegen je in het harnas jaagt. Daarnaast is het maar de vraag om de slaven wel zo eerlijk zijn, want sommigen wisten vooraf al dat het niet om een medicijn, maar een baby ging.
Als ik niet betrokken was geraakt bij het verhaal, dan was de keuze eenvoudig geweest, dan had het me helemaal niets uitgemaakt en had ik maar wat gekozen. Maar nu zat ik echt minuten na te denken over de mogelijke consequenties. Ik moest iemand pijn gaan doen en iemand blij maken, geen enkele keuze was volledig goed of volledig fout. Dit maakte het voor mij een mooi roleplay moment.
Ow ja, en nog ff over de mod break: ik vind nog steeds MMORPG != RPG, maar de indeling van de huidige subfora vind ik prima, mag dat ook? Het 1 sluit het ander niet uit lijkt me. Overigens speel ik beide soorten spellen met evenveel plezier, laat daar geen misverstand over bestaan.
"There he goes. One of God's own prototypes. Some kind of high powered mutant never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die."
en wat heb je uiteindelijk gedaan? Het verhaal mist de afloopWeakling schreef op donderdag 14 mei 2009 @ 13:45:
Ik heb niet 1 mooiste moment in een RPG (verwant) spel. Mooie momenten vind ik vaak als je zo meegezogen wordt in het verhaal dat je het echt moeilijk vind om een bepaalde keuze te maken. Vooral als deze keuze niet zo erg zwart/wit is.
Een mooi voorbeeld trof ik laatst weer aan in Fallout 3 met de DLC The Pitt. Overigens: er is door de TS vooraf gewaarschuwd dat dit topic spoilers kan bevatten, dus ik zet het niet tussen tags. Here goes ...
Je komt in een nederzetting terecht waar het vuile werk opgeknapt wordt door slaven die ronduit slecht behandelt worden. De slaven zijn allemaal ziek en verdenken de leider van de onderdrukkers er van dat hij een medicijn heeft tegen de ziekte. Jij wordt door een slaaf gevraagd om het medicijn te bemachtigen.
Als je uiteindelijk jezelf bij de leider naar binnen hebt weten te werken blijkt het medicijn niet te bestaan, maar hebben hij en zijn vrouw een baby die immuun blijkt te zijn voor de ziekte. Zelf zijn ze ook op zoek naar waarom de baby immuun is en of ze iets kunnen vinden om de ziekte te genezen.
De keuze waar je voor komt te staan is deze: de baby ontvoeren of niet?
Als je de baby niet ontvoert, dan zullen de leider en zijn vrouw doorgaan met de zoektocht naar genezing van de ziekte, maar dat gaat lang duren omdat ze de baby geen schade willen berokkenen. Daarnaast is het maar de vraag of ze uiteindelijk de genezing zullen delen met de slaven en de stad echt vrij maken. Ze beloven van wel, maar ja, kun je ze wel vertrouwen?
Als je de baby wel ontvoert, dan zullen de slaven naar genezing zoeken en dat zal een stukje sneller gaan, maar wel ten koste van de baby en de leiders die je tegen je in het harnas jaagt. Daarnaast is het maar de vraag om de slaven wel zo eerlijk zijn, want sommigen wisten vooraf al dat het niet om een medicijn, maar een baby ging.
Als ik niet betrokken was geraakt bij het verhaal, dan was de keuze eenvoudig geweest, dan had het me helemaal niets uitgemaakt en had ik maar wat gekozen. Maar nu zat ik echt minuten na te denken over de mogelijke consequenties. Ik moest iemand pijn gaan doen en iemand blij maken, geen enkele keuze was volledig goed of volledig fout. Dit maakte het voor mij een mooi roleplay moment.
Ow ja, en nog ff over de mod break: ik vind nog steeds MMORPG != RPG, maar de indeling van de huidige subfora vind ik prima, mag dat ook? Het 1 sluit het ander niet uit lijkt me. Overigens speel ik beide soorten spellen met evenveel plezier, laat daar geen misverstand over bestaan.
Misschien geen RPG, maar in ieder geval Metal Gear Solid voor de Playstation heeft me naar binnen gezogen en eigenlijk nooit meer losgelaten. De manier waarop het verhaal wordt verteld, de vragen die worden opgeroepen en beantwoordt. De constante spanning. Met name het allerlaatste filmpje bij de credits, waarin Naomi een stukje vertelt en op de achtergrond 'The Best Is Yet To Come' speelt als melodie, de eerste keer dat ik dat filmpje keek vergeet ik nooit meer.
Zoals genoemd vind ik ook de Dreams in Lost Oddysey schitterend, de muziek, de manier van vertellen. Prachtig gedaan.
FF VII is een grote aaneenschakeling van dit soort momenten, de allereerste treinrit naar de Avalanche Hideout, de Avalanche aanval op de Shinra Spire, Biggs, Wedge en Jessie die je onderweg naar boven tegenkomt. Aeris die door Cloud het water in wordt gedragen om terug te gaan naar de Lifestream. Red XIII welke achter het echte verhaal van zijn vader komt. De Shinra Mansion / Vincent. Ik kan wel door blijven gaan
Zoals genoemd vind ik ook de Dreams in Lost Oddysey schitterend, de muziek, de manier van vertellen. Prachtig gedaan.
FF VII is een grote aaneenschakeling van dit soort momenten, de allereerste treinrit naar de Avalanche Hideout, de Avalanche aanval op de Shinra Spire, Biggs, Wedge en Jessie die je onderweg naar boven tegenkomt. Aeris die door Cloud het water in wordt gedragen om terug te gaan naar de Lifestream. Red XIII welke achter het echte verhaal van zijn vader komt. De Shinra Mansion / Vincent. Ik kan wel door blijven gaan
Gehehe, goed opgemerktWombat13 schreef op donderdag 14 mei 2009 @ 16:23:
en wat heb je uiteindelijk gedaan? Het verhaal mist de afloop
Ik heb er uiteindelijk voor gekozen de baby niet te ontvoeren. Ondanks dat de slaven er misschien eerder mee genezen zouden zijn, woog het voor mij niet op tegen het mogelijk opofferen van het leven van de baby en de toorn die dat van de leiders teweeg zou kunnen brengen.
Daarmee zou het leven van de slaven er niet beter op geworden zijn. Dan maar wat langer wachten op genezing en hopen dat de leiders zich aan hun woord houden. Ook vroeg ik me sterk af of de slaven de baby uberhaupt wel voor het zoeken naar genezing zouden gebruiken.
Natuurlijk weet ik niet of mijn gedachten kloppen. Daarvoor zou ik opnieuw moeten gaan spelen en de andere keuze maken. Het maakt echter een spel zoals dit enorm interessant wat mij betreft.
"There he goes. One of God's own prototypes. Some kind of high powered mutant never even considered for mass production. Too weird to live, and too rare to die."
Verwijderd
Het verbaast me dat nog niemand Nethack heeft genoemd. Teveel memorabele momenten om op te noemen. Sterker nog, het is me nog nooit gelukt om dit spel uit te spelen. Heel frustrerend, ga je dood dan blijf je dood. Met andere woorden: opnieuw beginnen.
Het is dan geen spel met state of the art graphics, neen het goede oude ASCII wordt gebruikt maar je wordt vanaf level 1 meegezogen.
Wat voorbeeldjes van "memorabele momenten" in deze dungeoncrawler:
- vergeten een blinddoek omdoen als je Medusa tegenkomt.......
- als wizard je sterkste spreuk gebruikt "the deathray", tegenstander in een klap dood maar helaas weerkaatst de straal tegen een muur...................
- vergeten te eten
- teveel eten
etc etc
maar ooit zal ik het spel uitspelen
Voor de liefhebbers: www.nethack.org
Het is dan geen spel met state of the art graphics, neen het goede oude ASCII wordt gebruikt maar je wordt vanaf level 1 meegezogen.
Wat voorbeeldjes van "memorabele momenten" in deze dungeoncrawler:
- vergeten een blinddoek omdoen als je Medusa tegenkomt.......
- als wizard je sterkste spreuk gebruikt "the deathray", tegenstander in een klap dood maar helaas weerkaatst de straal tegen een muur...................
- vergeten te eten
- teveel eten
etc etc
maar ooit zal ik het spel uitspelen
Voor de liefhebbers: www.nethack.org
Verwijderd
In WoW, toen we de guild's first Kael'thas haalde voor hij generfed was. Dámn dat was episch, en een ge-wel-dig designed gevecht. Vele malen vetter om te doen dan die 40 man raids (encounters zijn nu veel gecompliceerder, vaak, niet altijd helaas).
Verder nog wel wat heerlijke momenten in TES4, gewoon met mn paard door het land trekken en dan opeens op een heuvelweg een prachtig uitzicht over de stad te zien.
De liefdesrelatie in Mass Effect uitwerken bezorgt me ook een (grinnikende) grijns op mn kop, yay for maturity
Verder nog wel wat heerlijke momenten in TES4, gewoon met mn paard door het land trekken en dan opeens op een heuvelweg een prachtig uitzicht over de stad te zien.
De liefdesrelatie in Mass Effect uitwerken bezorgt me ook een (grinnikende) grijns op mn kop, yay for maturity
toen ik een nieuw setje tanden kreeg voor Morte in Planescape Torment
niet echt een een rpg moment door de makers maar als ik er terug aan denk maakt het me nog aan het glimlachen en geeft het me een warm gevoel 
Ik kan me nog heel goed herrineren in Pristontale dat ik als lvl 45 in een gebied voor lvl 20-25 een archer zag schieten op monsters
Ik vroeg of ze wat hulp nodig had en begon haar wat te helpen en we begonnen wat te praten. Ze kon nog niet erg goed engels toen enzo. Maar we bleven eigenlijk de weken en maanden daarop veel samen spelen. En ik heb er daarna nog een lvl 47 archer gegeven. En nu 6 jaar later wonen we samen. helaas speel ik tegenwoordig wow en zij pristontale op een private server
Ik kan me nog heel goed herrineren in Pristontale dat ik als lvl 45 in een gebied voor lvl 20-25 een archer zag schieten op monsters
Lekker zijn is een gave :)
prachtig verhaalThrillseeka schreef op maandag 18 mei 2009 @ 16:09:
niet echt een een rpg moment door de makers maar als ik er terug aan denk maakt het me nog aan het glimlachen en geeft het me een warm gevoel
Ik kan me nog heel goed herrineren in Pristontale dat ik als lvl 45 in een gebied voor lvl 20-25 een archer zag schieten op monstersIk vroeg of ze wat hulp nodig had en begon haar wat te helpen en we begonnen wat te praten. Ze kon nog niet erg goed engels toen enzo. Maar we bleven eigenlijk de weken en maanden daarop veel samen spelen. En ik heb er daarna nog een lvl 47 archer gegeven. En nu 6 jaar later wonen we samen. helaas speel ik tegenwoordig wow en zij pristontale op een private server
Kater? Eerst water, de rest komt later
Komt door de lvl 47 archer, dat was vast de doorslag ;-) Mooi verhaal man, denk niet dat mensen dit memorabele moment kunnen overtreffen.. uiteraard speel je nog steeds rollenspellen met haar?Thrillseeka schreef op maandag 18 mei 2009 @ 16:09:
niet echt een een rpg moment door de makers maar als ik er terug aan denk maakt het me nog aan het glimlachen en geeft het me een warm gevoel
Ik kan me nog heel goed herrineren in Pristontale dat ik als lvl 45 in een gebied voor lvl 20-25 een archer zag schieten op monstersIk vroeg of ze wat hulp nodig had en begon haar wat te helpen en we begonnen wat te praten. Ze kon nog niet erg goed engels toen enzo. Maar we bleven eigenlijk de weken en maanden daarop veel samen spelen. En ik heb er daarna nog een lvl 47 archer gegeven. En nu 6 jaar later wonen we samen. helaas speel ik tegenwoordig wow en zij pristontale op een private server
Specs - Q9550 Cooled with CM V8 @ 3.6 Ghz, Kingston HyperX 8gb, MSI GTX660 Ti Power Edition, Samsung 128GB SSD 830 series.
Verwijderd
Nou ben ik wel benieuwd waar ze dan vandaan komt, en wie er waar heen is verhuist. Binnen nederland voor een MMORPG liefde kan ik nog enigzins inkomen, maar om voor zo iemand nou naar Verweggistan te reizen. Dat is niet zomaar een keuze die je snel maakt^^.Thrillseeka schreef op maandag 18 mei 2009 @ 16:09:
niet echt een een rpg moment door de makers maar als ik er terug aan denk maakt het me nog aan het glimlachen en geeft het me een warm gevoel
Ik kan me nog heel goed herrineren in Pristontale dat ik als lvl 45 in een gebied voor lvl 20-25 een archer zag schieten op monstersIk vroeg of ze wat hulp nodig had en begon haar wat te helpen en we begonnen wat te praten. Ze kon nog niet erg goed engels toen enzo. Maar we bleven eigenlijk de weken en maanden daarop veel samen spelen. En ik heb er daarna nog een lvl 47 archer gegeven. En nu 6 jaar later wonen we samen. helaas speel ik tegenwoordig wow en zij pristontale op een private server
ze komt uit duitsland
en ze woont nu bij mij in amsterdam
Lekker zijn is een gave :)
Voor mij nog steeds de Golden Sun serie voor de GBA. Deze serie heb ik zoveel gespeeld! Het verhaal, de characters, de zoektocht naar wapens en de Djinni's maakten deze serie voor mij nog steeds een van de beste RPG's! En dat voor een handheld! Hoop nog steeds op een vervolg...


Daarnaast laat Final Fantasy IX hele goeie herinneringen achter bij mij.


Daarnaast laat Final Fantasy IX hele goeie herinneringen achter bij mij.

MYST was toch wel een bijzondere ervaring voor mij. Het was in die tijd werkelijk een ander niveau, geen enkele game daarvoor creeërde voor mij zo'n (sur)realistische uitziende wereld. De rust die het uitstraalde maakte elke minuut voor mij een genot om te spelen. In tegenstelling tot vrijwel elk oud spel blijft MYST me ook boeien. Na RealMyst heb ik nu de iPhone versie aangeschaft en het is opnieuw genieten.
Wat 'echte' RPGs betreft is FFVII voor mij een hele memorabele ervaring. Erg goed geschreven karakters om wie je al snel heel veel ging geven en prachtige muziek maakten dit spel voor mij erg speciaal. Gek genoeg heb ik het nooit weer gespeeld daarna, de belofte aan mezelf om dat nog eens te doen tovert elke keer een glimlach op mijn gezicht
WoW was mijn eerste exposure aan het MMORPG genre, en ik was meteen blown away door de immersie en de heerlijk simpele gameplay. Fantastisch, die eerste uren in Teldrassil en Elwynn in de beta's...
Wat 'echte' RPGs betreft is FFVII voor mij een hele memorabele ervaring. Erg goed geschreven karakters om wie je al snel heel veel ging geven en prachtige muziek maakten dit spel voor mij erg speciaal. Gek genoeg heb ik het nooit weer gespeeld daarna, de belofte aan mezelf om dat nog eens te doen tovert elke keer een glimlach op mijn gezicht
WoW was mijn eerste exposure aan het MMORPG genre, en ik was meteen blown away door de immersie en de heerlijk simpele gameplay. Fantastisch, die eerste uren in Teldrassil en Elwynn in de beta's...
These are my principles. If you don't like them, I have others.
inderdaad, Golden Sun was echt goed, 1 van de betere spellen op de Handheld van die tijdKimi-Alonso schreef op maandag 18 mei 2009 @ 23:12:
Voor mij nog steeds de Golden Sun serie voor de GBA. Deze serie heb ik zoveel gespeeld! Het verhaal, de characters, de zoektocht naar wapens en de Djinni's maakten deze serie voor mij nog steeds een van de beste RPG's! En dat voor een handheld! Hoop nog steeds op een vervolg...
[afbeelding]
[afbeelding]
Daarnaast laat Final Fantasy IX hele goeie herinneringen achter bij mij.
Specs - Q9550 Cooled with CM V8 @ 3.6 Ghz, Kingston HyperX 8gb, MSI GTX660 Ti Power Edition, Samsung 128GB SSD 830 series.
Niet echt een "moment".
Maar ik had Fallout 2 als eerst met een heel slim karakter uitgespeeld (10Int 10Chr). En daarna begon ik met een melee karakter die behoorlijk dom was (2Int 2Chr). Toen kwam ik erachter dat mijn spraakvermogen ook erg beperkt was. Normaal zou je iemand begroeten met "Hello I am *insert name*" met m'n melee karakter was het "urgh".
Er zijn een aantal karakters waarmee je dan wel "fatsoenlijk" kan praten, aangezien hun ook zo dom zijn.
Verder was het best lastig om het spel zo uit te spelen op een leuke manier
Maar ik had Fallout 2 als eerst met een heel slim karakter uitgespeeld (10Int 10Chr). En daarna begon ik met een melee karakter die behoorlijk dom was (2Int 2Chr). Toen kwam ik erachter dat mijn spraakvermogen ook erg beperkt was. Normaal zou je iemand begroeten met "Hello I am *insert name*" met m'n melee karakter was het "urgh".
Er zijn een aantal karakters waarmee je dan wel "fatsoenlijk" kan praten, aangezien hun ook zo dom zijn.
Verder was het best lastig om het spel zo uit te spelen op een leuke manier
LOL!Remy!!!! schreef op dinsdag 19 mei 2009 @ 00:43:
Niet echt een "moment".
Maar ik had Fallout 2 als eerst met een heel slim karakter uitgespeeld (10Int 10Chr). En daarna begon ik met een melee karakter die behoorlijk dom was (2Int 2Chr). Toen kwam ik erachter dat mijn spraakvermogen ook erg beperkt was. Normaal zou je iemand begroeten met "Hello I am *insert name*" met m'n melee karakter was het "urgh".
Er zijn een aantal karakters waarmee je dan wel "fatsoenlijk" kan praten, aangezien hun ook zo dom zijn.
Verder was het best lastig om het spel zo uit te spelen op een leuke manier
Leuke topic.
Mijn moment was lvl 80 halen met mijn vriendin. Wij waren lvl 80 2 minuten voor maintenance shut down.
V-Strom 650
Verwijderd
Mijn meest memorabele RPG/MMORPG moment was inderdaad ook met world of warcraft...
Het is alweer een tijdje geleden, dus bepaalde kleine details zal ik waarschijnlijk vergeten zijn..
Ik zit in een redelijk grote guild.. Ben er Officer en heb onwijs veel plezier samen met mijn guildies.. Wij zijn een Social guild op een PvE server. Ik was level 66 ofzoiets en was bezig met een pug group die ring of blood questline te voltooien. Toen de tank die tevens van een redelijk grote guild leader was mij vroeg of mijn guildies zin hadden in een leuke raid op Undercity.. Ik ben een redelijk sociale gamer en had redelijk wat friends ter zijner tijd en begon meteen enthousiast als ik was het bericht rond te spammen. Hun van de andere guilds deden zelf ook hetzelfde en zo resulteerde dat in een Raid op Undercity met meer dan 30!!!! guilds en een totale opkomst van meer dan 300 man.
Alles ging goed en we waren nieuwsgierig naar wat er zou gebeuren. We kregen via via het nieuws dat we op southshore zouden verzamelen. Wij van onze guilds zijn wat eerder heen gegaan zodat we het arriveren van alle lui konden screenshotten en filmen.. Ik ben door een HDD crash veel screenshots kwijtgeraakt maar heb nog wel een filmpje op youtube staan... Anyway.. wij allemaal met de guild een plekkie uitgezocht en ongeveer vanaf 15 minuten voor de verzamel deadline verstreken was kwam ongeveer elke seconde wel 2-3 griphons binnen met lui.. ik denk dat meer dan 75% van de mensen rond die tijd allemaal level 70 was...
Goed, general chat was al snel een kanaal met kreten en emotes die niet meer te lezen waren.. zo snel ging het... Steeds meer mensen kwamen en toen kwam het tijdstip dat we allemaal begonnen met rennen..
Ik had tijdens het verzamelen ongeveer 10 - 15 fps met redelijk snel systeem en dacht dat het ergste wel geweest was... Tot we begonnen met rennen... ik had ook nog fraps draaien wat niet help.. en bleef steken op 5 fps... dat gaat normaal op een drukke plek nog best ok als je het gewent bent... Tot ik keek naar mijn verbinding... 500ms..
Na ongeveer door 2 gebieden gerent te hebben ben ik stil gaan staan om de oneindige string van mounted gamers voorbij te zien stormen... Een onwijs vet gezicht om 250+ man langs je te zien rennen op hun mounts... Ik wist niet wat ik zag op dat moment...
Ik vervolgde me mijn weg noordwaarts richting Undercity en toen gebeurde het... De lag werd hoger en hoger.. General chat werd een grote scheld kanonade op blizzard met hun "56k6 servurz".. Later ging zelfs de World Server offline en zat een paar duizend man op de forums te schelden wtf er aan de hand was... Ik heb nog weken dubbel gelegen om de topics waar mensen huilde over hun 25m raids die naar de klote gingen en waar ze hun repair kosten konder verhalen omdat ze kansloos gesloopt werden omdat server dood ging tijdens bosspulls....
ik zal hier een linkje posten van het filmpje: klik!!
Het is alweer een tijdje geleden, dus bepaalde kleine details zal ik waarschijnlijk vergeten zijn..
Ik zit in een redelijk grote guild.. Ben er Officer en heb onwijs veel plezier samen met mijn guildies.. Wij zijn een Social guild op een PvE server. Ik was level 66 ofzoiets en was bezig met een pug group die ring of blood questline te voltooien. Toen de tank die tevens van een redelijk grote guild leader was mij vroeg of mijn guildies zin hadden in een leuke raid op Undercity.. Ik ben een redelijk sociale gamer en had redelijk wat friends ter zijner tijd en begon meteen enthousiast als ik was het bericht rond te spammen. Hun van de andere guilds deden zelf ook hetzelfde en zo resulteerde dat in een Raid op Undercity met meer dan 30!!!! guilds en een totale opkomst van meer dan 300 man.
Alles ging goed en we waren nieuwsgierig naar wat er zou gebeuren. We kregen via via het nieuws dat we op southshore zouden verzamelen. Wij van onze guilds zijn wat eerder heen gegaan zodat we het arriveren van alle lui konden screenshotten en filmen.. Ik ben door een HDD crash veel screenshots kwijtgeraakt maar heb nog wel een filmpje op youtube staan... Anyway.. wij allemaal met de guild een plekkie uitgezocht en ongeveer vanaf 15 minuten voor de verzamel deadline verstreken was kwam ongeveer elke seconde wel 2-3 griphons binnen met lui.. ik denk dat meer dan 75% van de mensen rond die tijd allemaal level 70 was...
Goed, general chat was al snel een kanaal met kreten en emotes die niet meer te lezen waren.. zo snel ging het... Steeds meer mensen kwamen en toen kwam het tijdstip dat we allemaal begonnen met rennen..
Ik had tijdens het verzamelen ongeveer 10 - 15 fps met redelijk snel systeem en dacht dat het ergste wel geweest was... Tot we begonnen met rennen... ik had ook nog fraps draaien wat niet help.. en bleef steken op 5 fps... dat gaat normaal op een drukke plek nog best ok als je het gewent bent... Tot ik keek naar mijn verbinding... 500ms..
Na ongeveer door 2 gebieden gerent te hebben ben ik stil gaan staan om de oneindige string van mounted gamers voorbij te zien stormen... Een onwijs vet gezicht om 250+ man langs je te zien rennen op hun mounts... Ik wist niet wat ik zag op dat moment...
Ik vervolgde me mijn weg noordwaarts richting Undercity en toen gebeurde het... De lag werd hoger en hoger.. General chat werd een grote scheld kanonade op blizzard met hun "56k6 servurz".. Later ging zelfs de World Server offline en zat een paar duizend man op de forums te schelden wtf er aan de hand was... Ik heb nog weken dubbel gelegen om de topics waar mensen huilde over hun 25m raids die naar de klote gingen en waar ze hun repair kosten konder verhalen omdat ze kansloos gesloopt werden omdat server dood ging tijdens bosspulls....
ik zal hier een linkje posten van het filmpje: klik!!
scheldpartijen, crashes en forumdrama als "memorabel rpg moment"...

[ Voor 36% gewijzigd door boe2 op 19-05-2009 23:35 ]
'Multiple exclamation marks,' he went on, shaking his head, 'are a sure sign of a diseased mind.' - Pratchett.
Verwijderd
nee - pannenkoek - De hele entourage achter het feit dat je met 300 man verspreid over europa samen een Major City van de vijandelijke faction aan wilt vallen, je er een halve dag op zit te verheugen en dat dan de server het begeeft en iedereen gedesillusioneerd naar een loginscherm aan het staren zit..
Das voor mij een erg vet en mooi RPG moment geweest... Iedereen had namelijk bepaalde rollen en verdiepte zichzelf zodanig in het spel en de aanval dat men totaal flabbergasted op het forum zichzelf afvroegen wat er in vredesnaam gebeurd was...
Das voor mij een erg vet en mooi RPG moment geweest... Iedereen had namelijk bepaalde rollen en verdiepte zichzelf zodanig in het spel en de aanval dat men totaal flabbergasted op het forum zichzelf afvroegen wat er in vredesnaam gebeurd was...
Het spel Divine Divinity, één van mijn eerste RPG's die ik gespeeld had. Geweldig verhaal en aardige mogelijkheden, graphics vondt ik er toen der tijd leuk uitzien. Het memorabele moment? Dat aan het einde van het spel het hele programa crashde en mijn savegames meteen corrupt waren (scheen een bug te zijn)... Nooit meer verder gegaan jammer genoeg 
Mijn eerste memorabele MMORPG moment was inderdaad ook bij WoW. Heb daarvoor nog een jaar lang gratis Anarchy gespeeld en ook nog Guild Wars. Anarchy vondt ik niet zo leuk, was te veel gebaseerd op cijfers en dat zocht op dat moment niet echt, ik misde ook een bepaalde sfeer. Guild Wars had een fantastisch verhaal, het multiplayer deel vondt ik alleen zwaar ruk...
Over WoW. Ik begon als Night Elf en de het eiland waar je begint maakte een enorme indruk bij mij! Collega's op mijn werk speelde het ook en al snel kwam ik die tegen op mijn server. Na een week ging ik voor het eerst Death Mines doen, wat een ervaring was dat! Dat lukte echt alleen maar met meer mensen en je haalde echt alleen het einde als je party goed in elkaar zat en goed samen kon werken. Ben uiteindelijk tot level 60 en later nog tot level 70 gekomen maar heb aan het einde vrij weinig instances meer gedaan omdat die vrijwel allemaal mislukten. Vooral aan het einde kon je als hunter nooit in een group komen en je kon dan eigenlijk alleen maar een goede instance doen als je in een goede guild zat met regels als 5 avonden in de week online zijn, nee daar had ik niet zo'n zin in...
Mijn eerste memorabele MMORPG moment was inderdaad ook bij WoW. Heb daarvoor nog een jaar lang gratis Anarchy gespeeld en ook nog Guild Wars. Anarchy vondt ik niet zo leuk, was te veel gebaseerd op cijfers en dat zocht op dat moment niet echt, ik misde ook een bepaalde sfeer. Guild Wars had een fantastisch verhaal, het multiplayer deel vondt ik alleen zwaar ruk...
Over WoW. Ik begon als Night Elf en de het eiland waar je begint maakte een enorme indruk bij mij! Collega's op mijn werk speelde het ook en al snel kwam ik die tegen op mijn server. Na een week ging ik voor het eerst Death Mines doen, wat een ervaring was dat! Dat lukte echt alleen maar met meer mensen en je haalde echt alleen het einde als je party goed in elkaar zat en goed samen kon werken. Ben uiteindelijk tot level 60 en later nog tot level 70 gekomen maar heb aan het einde vrij weinig instances meer gedaan omdat die vrijwel allemaal mislukten. Vooral aan het einde kon je als hunter nooit in een group komen en je kon dan eigenlijk alleen maar een goede instance doen als je in een goede guild zat met regels als 5 avonden in de week online zijn, nee daar had ik niet zo'n zin in...
[ Voor 62% gewijzigd door Soepstengel op 20-05-2009 09:37 ]
Desktop: Ryzen 7 7800X3D | 32 GB | Radeon RX 6800
DivDiv blijft ook mijn beste actie singleplay rpg. Van begin tot einde heerlijk spel. Veel humor, mooi afgewerkt, knap en interessant verhaal, bij momenten hilarisch (zie ook begin Planescape Torment).
Leukste moment in DivDiv was het ontdekken van een easter egg. Zit in een dungeon, ontdek een tegel die er iets anders uitziet. Ik druk erop, opening in de vloer, kan afdalen in een speciale ruimte waar zich centraal een lezenaar bevindt met een oud boek erop. Ik loop ernaartoe en sla het boek open. Er verschijnt het logo van Belgische eersteklas voetbalclub AA Gent (een indianengezicht in profiel). Geweldig. Spel is ontwikkeld in België, te Oudenaarde (niet ver van Gent).
Leukste moment in DivDiv was het ontdekken van een easter egg. Zit in een dungeon, ontdek een tegel die er iets anders uitziet. Ik druk erop, opening in de vloer, kan afdalen in een speciale ruimte waar zich centraal een lezenaar bevindt met een oud boek erop. Ik loop ernaartoe en sla het boek open. Er verschijnt het logo van Belgische eersteklas voetbalclub AA Gent (een indianengezicht in profiel). Geweldig. Spel is ontwikkeld in België, te Oudenaarde (niet ver van Gent).
Voor mij was dit toen ik in Guild Wars mijn "Tyrian Grandmaster Cartographer" titel behaalde. Dit heeft me destijds veel tijd gekost en het was lastig om de laatste onontdekte gebiedjes te vinden.
Daarnaast was voor mij het uitspelen van Guild Wars Factions memorabel, waarbij ik na een weekend intensief spelen kon genieten van de prachtige vuurwerkshow in het keizerlijke paleis.
Daarnaast was voor mij het uitspelen van Guild Wars Factions memorabel, waarbij ik na een weekend intensief spelen kon genieten van de prachtige vuurwerkshow in het keizerlijke paleis.
http://www.hypercoop.tk | GW user page | GW2 user page
Specs
Die kwam inderdaad behoorlijk rauw op mijn dak... Wat een verhaal was dat zeg...
Mijn meest memorabele rpg moment komt van een mod van morrowind, the underground. Na al enkele uren en een hop geslacht verder te zijn met een companion, gaat die dood in het verhaal,
komt er ook nog eens een triest muziekje erachter en de sfeer was al helemaal gezet. op dat moment had ik gewoon geen zin meer om het te spelen, tot me weer eens naar binnen schoot dat ik haar weer tot leven kon wekken

Tjee, dat ik hier niet aan dacht...

Vond de eerste keer dat je volwassen Link werd gaver, ongeveer 30m lopen springen en rollen
[ Voor 12% gewijzigd door MrVegeta op 25-05-2009 16:12 ]
Geeft steekhoudelijke argumenten terwijl hij niet weet waar het over gaat. BlizzBoys, HD casts van StarCraft II gemaakt door Tweakers! Het begint, Zombiepocalyps
Ik weet er nog wel eentje, ik vond het echt super sneu dat Robo getrashed werd door die buddies van hem terwijl hij de groep nog wilde redden. Ik wilde die Robots echt -verschrikkelijk- hard slopen toen
! En daarna MOCHT dat niet (je sloopte wel wat bots, maar niet DIE). Frustrerend, maar gelukkig leefde mn buddy nog.

[ Voor 21% gewijzigd door Cassius op 25-05-2009 16:16 ]
De meeste mensen deugen!
Ik had Lucca mee toen, haar reactie ook
[ Voor 5% gewijzigd door boe2 op 25-05-2009 16:41 ]
'Multiple exclamation marks,' he went on, shaking his head, 'are a sure sign of a diseased mind.' - Pratchett.
Zelda: The Twilight Princess was een grote ervaring. Echt het gevoel van OoT bereiken en dan vooral tijdens de laatste vijf minuten. Het beste spel voor de Wii, imo.
En als echte RPG kan ik het introfilmpje van FFX niet uit mijn hoofd krijgen. Auron die toekijkt hoe een volledige stad wordt gelijk gemaakt met de grond, Tidus die de vette moves in het water uithaalt en dan ziet wat er aan komt. Serieus episch.
Skies of Arcadia was ook heel erg goed. Helaas nooit goed gespeeld, maar wat gekeken heb ik wel. Een geweldig verhaal, vooral in het laatste deel als je een wel heel mooi stukje land krijgt aangeboden (Inclusief typfout: desserted island iirc) en je daar alles op kan bouwen. Ook een zeer mooi einde eraan.
Chrono Trigger was super, totdat een bug ervoor zorgde dat ik een zeker katachtig karakter in het verleden niet kon tegenkomen. Nog vaak aan begonnen, net zoals Skies of Arcadia, maar nooit mer ver in gekomen. Allebij erg jammer.
En als echte RPG kan ik het introfilmpje van FFX niet uit mijn hoofd krijgen. Auron die toekijkt hoe een volledige stad wordt gelijk gemaakt met de grond, Tidus die de vette moves in het water uithaalt en dan ziet wat er aan komt. Serieus episch.
Skies of Arcadia was ook heel erg goed. Helaas nooit goed gespeeld, maar wat gekeken heb ik wel. Een geweldig verhaal, vooral in het laatste deel als je een wel heel mooi stukje land krijgt aangeboden (Inclusief typfout: desserted island iirc) en je daar alles op kan bouwen. Ook een zeer mooi einde eraan.
Chrono Trigger was super, totdat een bug ervoor zorgde dat ik een zeker katachtig karakter in het verleden niet kon tegenkomen. Nog vaak aan begonnen, net zoals Skies of Arcadia, maar nooit mer ver in gekomen. Allebij erg jammer.
HP Brio - Pentium iii 733 MHz - 128 MB SDRAM - 20 GB Ultra-ATA/66 - 3.5" 1.44MB FDD - S3 ProSavage 8MB graphics - 1024x768 - Windows Me
Myea PVP heeft eigenlijk niets met RP te maken
. Maar WoW heeft ook wel mooie RP momenten, eerste keer dat ik in me eentje op avontuur ging en gewoon ging lopen. Alleen plekken ontdekken die leeg waren (geen spelers), opeens Aliance stadjes tegenkomen en rennen voor je leven maar toch willen weten wat daar verder op zit! Dat vond ik wel mooi, nu is WoW nog steeds wel leuk maar dat gevoel krijg ik nooit meer terug. Toen WotLK uitkwam was het ook 4-5 dagen raggen en 80 hitten
.
Geeft steekhoudelijke argumenten terwijl hij niet weet waar het over gaat. BlizzBoys, HD casts van StarCraft II gemaakt door Tweakers! Het begint, Zombiepocalyps
Mooiste momentje in de zin van rp moment was (typerend) in wow, maar had niets met wow zelf te maken.
We zaten nl (toen dat nog nodig was) te wachten bij de wsg instance en aangezien dat al 30 min duurde ging ik samen met iemand anders maar verhaaltjes zitten te vertellen.
Dat ging ongeveer in de lijn van "er was eens een ridder en die moest een prinses beschermen etc. etc.
Toen kwam er een skelet en die wilde de prinses meenemen"
Op dat moment transformeerd een mede speler in een skelet (een of andere trinket of potion) en daagt mij uit tot een duel, ik versla hem, ga weer zitten en het verhaal gaat verder en zo gingen we ongeveer een half uur door. Met steeds dingen uitspelen die verteld werden.
Misschien heel flauw maar zeker wel vermakelijk.
We zaten nl (toen dat nog nodig was) te wachten bij de wsg instance en aangezien dat al 30 min duurde ging ik samen met iemand anders maar verhaaltjes zitten te vertellen.
Dat ging ongeveer in de lijn van "er was eens een ridder en die moest een prinses beschermen etc. etc.
Toen kwam er een skelet en die wilde de prinses meenemen"
Op dat moment transformeerd een mede speler in een skelet (een of andere trinket of potion) en daagt mij uit tot een duel, ik versla hem, ga weer zitten en het verhaal gaat verder en zo gingen we ongeveer een half uur door. Met steeds dingen uitspelen die verteld werden.
Misschien heel flauw maar zeker wel vermakelijk.
D&D enthousiast en overmatig 3D printer, dus nu ook 3D printservice en mini's: MJG-3d.nl
Redelijk oud topic maar het boeide me wel om door te lezen! (ja je moet wat als je je verveelt op je werk)
Maar ik heb wel wat leuke rpg momenten meegemaakt, houd nogal van Emulators en dergelijke om zo wat oude games te spelen.
één daarvan is Lufia II, als je dan op het einde de laatste boss hebt verslagen en dat Selan en Maxim zichzelf dan opofferen voor de rest van de wereld en hun zoon Jeros, prachtig moment!
En verder Final Fantasy IX is één van m'n favoriete ook de eerste FF game die ik helemaal heb uitgespeeld zonder hulp of iets en dat op het einde Vivi loopt met van die kleine black mages.
Maar ook al die characters hadden hun eigen stijl van doen en denken en iedereen had wel z'n kenmerken.
Final Fantasy X was ik altijd heel erg verslaafd aan Blitzball en baalde er dan ook stevig van dat je op het einde niet meer kon spelen, zelf die allerlaatste baas nooit verslagen omdat ik zelf geen PS2 had en die maar tijdelijk kon lenen
... zoals eerder vermeld is dat beginfilmpje idd geweldig
Speel ook WoW maar heb nooit echt een moment gehad van zo dat is nou iets wat ik nooit zal vergeten en nu ik er zo over nadenk waarom speel ik het eigenlijk
ben ook maar casual speler en het is een leuke tijdverspilling maarja een hoogtepunt niet echt.
Maar ik heb wel wat leuke rpg momenten meegemaakt, houd nogal van Emulators en dergelijke om zo wat oude games te spelen.
één daarvan is Lufia II, als je dan op het einde de laatste boss hebt verslagen en dat Selan en Maxim zichzelf dan opofferen voor de rest van de wereld en hun zoon Jeros, prachtig moment!
En verder Final Fantasy IX is één van m'n favoriete ook de eerste FF game die ik helemaal heb uitgespeeld zonder hulp of iets en dat op het einde Vivi loopt met van die kleine black mages.
Maar ook al die characters hadden hun eigen stijl van doen en denken en iedereen had wel z'n kenmerken.
Final Fantasy X was ik altijd heel erg verslaafd aan Blitzball en baalde er dan ook stevig van dat je op het einde niet meer kon spelen, zelf die allerlaatste baas nooit verslagen omdat ik zelf geen PS2 had en die maar tijdelijk kon lenen
Speel ook WoW maar heb nooit echt een moment gehad van zo dat is nou iets wat ik nooit zal vergeten en nu ik er zo over nadenk waarom speel ik het eigenlijk
Bij mij wel, was lekker op mobs aan het beuken op mijn prot pally in versie 1.03 ofzo van WoW in STV. Tot er een horde mij kwam prikken. daarna kwam er nog een horde bij en die keek lekker toe hoe ik de horde sloopte. Vervolgens deed ie /applaud en liep verderDonDjo schreef op donderdag 10 september 2009 @ 15:53:
Speel ook WoW maar heb nooit echt een moment gehad van zo dat is nou iets wat ik nooit zal vergeten en nu ik er zo over nadenk waarom speel ik het eigenlijkben ook maar casual speler en het is een leuke tijdverspilling maarja een hoogtepunt niet echt.
En! De eerste keer toen ik in de closed beta Ironforge in kwam.. wat was dat echt WoW toen!
Specs - Q9550 Cooled with CM V8 @ 3.6 Ghz, Kingston HyperX 8gb, MSI GTX660 Ti Power Edition, Samsung 128GB SSD 830 series.
dan quote ik er ff twee van mezelf uit het demon's souls topic 
Demon's souls is btw een (atm import only) RPG op de PS3, met een unieke wisselwerking tussen als human spelen, en als dode spirit. Bepaalde dingen reviven je weer, waaronder demon bosses verslaan, iemand helpen een boss te verslaan, of inbreken in iemand zn game (die human is) en diegene weerhouden van bij die boss komen door em te killen.
Bij multiplayer sessies matcht de server automagisch mensen van ongeveer hetzelfde level, je kan dus niet kiezen wie je helpt, of bij wie je inbreekt, laat staan wie er bij jou inbreekt. Exiten kan niet in hostile multiplayer, op de stekker eruittrekken na.
Het is een briljant recept voor soms waarlijk bloedstollend spannende momenten
Demon's souls is btw een (atm import only) RPG op de PS3, met een unieke wisselwerking tussen als human spelen, en als dode spirit. Bepaalde dingen reviven je weer, waaronder demon bosses verslaan, iemand helpen een boss te verslaan, of inbreken in iemand zn game (die human is) en diegene weerhouden van bij die boss komen door em te killen.
Bij multiplayer sessies matcht de server automagisch mensen van ongeveer hetzelfde level, je kan dus niet kiezen wie je helpt, of bij wie je inbreekt, laat staan wie er bij jou inbreekt. Exiten kan niet in hostile multiplayer, op de stekker eruittrekken na.
Het is een briljant recept voor soms waarlijk bloedstollend spannende momenten
En een latere encounter die nog veel briljanter was'k heb ook nog een waarlijk epic moment of gaming meegemaakt met een nieuwe char; Ik ben met een royal female char begonnen die wat meer richting thief/mage moet, en ik rushte zo snel mogelijk door 1-1 om het spel te openen; soul light, wat terpetine en 9 firebombs waren zat om phalanx neer te kunnen leggen, en voor de "grap" ging ik ff naar 4-1 om met mn noob char te kijken hoe taai dat was.
Met wat afstand houden ging dat zelfs primavanguard gekaast, en met wat guerilla tactics ook die dual katana skeleton die die crescent falchion +1 bewaakt. Toen had ik het wel gehad, en wou ik me snel uit de voeten maken, maar toen ik de archstone aanraakte kreeg ik de "je kan niet weg in een multiplayer sessie" melding... dus ik draai me om, en zie inderdaad een fog die de deur blokkeert, en kort daarna een black phantom die mn game binnenkomt, oh crap
Ik had natuurlijk een armor van nix aan, crappy schild, maar kon wel ff snel die falchion equippen; daar had ik nml NET nog die ene strength voor gekocht. De phantom had een of ander dolkje waarmee die een barrage van slagen uitdeelde, maar omdat ik vreselijk snel kon rollen wist ik steeds te ontkomen. Uiteindelijk hadden we elkaar zoveel gemept dat 1 klap het einde ging worden, en met m'n hart in mn keel en een prachtige roll-attack beslechtte ik het gevecht ik mijn voordeel
Nou lijkt het misschien raar dat zo'n nieuw spel mn meest epische momenten kent, maar het is echt gewoon zo briljant.Met mn "paladin" zit ik nou in mn 3e run, en die tankt nou in zn eentje de towerknight of het niks kost. Daarmee heb ik tot nu toe ook de meest epische black phantom inbraak gehad
In 2-2 brak er een in, dus ik rende ff door naar de grot waar scirvir normaal gesproken zit om hem daar op te wachten. Al vrij snel was die er, en hij had ook ongeveer even gauw door dat die met zn kietel zwaardje niet bepaald veel aanrichtte tegen mijn full brushwood setNou heal ik standaard vrij hard van mn blessed claymore +5, maar niet zo hard dat een death cloud me niks meer doet. Gelukkig had ik een cure gememorized, dus ook dat hielp hem niet.
Een paar minuten (!) verder kreeg die door dat zijn aanpak toch echt niet ging werken, dus ging die uit wanhoop maar alles proberen wat die maar bij zich had; daggers, zwaarden, knuppels, 2-handed dingen, parryen, magic; het enige wat hem eigenlijk steeds redde was zn light armor waardoor die op tijd voor mijn klappen weg kon rollen om ff te healen.
Ik weet niet precies wat het uiteindelijk was, misschien was z'n mana op, z'n one-time revival besteed en de total protections uitgewerkt, maar een dikke 5 minuten nadat we begonnen waren kon ik hem - eindelijk - een hoek in werken en de vernieling in zwaaien met mn trouwe claymore.
50K souls rijker deed ik zo gauw mogelijk nog even een buiging die die hopelijk nog net gezien heeft, want dit zijn echt de krenten in de pap die dit spel zo briljant maken
Instagram | Flickr | "Let my music become battle cries" - Frédéric Chopin
Verwijderd
Dit vind ik een moeilijke vraag, ik heb zoveel leuke momenten beleefd.
Mijn eerste mmorpg was Helbreath, eigenlijk niet zo'n goed spel maar wat vond ik het leuk om te spelen. Best veel te doen nog, voor zover ik me kan herinneren. Ik betaalde toen nog niet dus je kon niet super veel bereiken.
Dat is het begin geweest voor mij om mmorpg's te gaan doen. Helbreath zal ik in ieder geval niet vergeten. ^O^
Mijn eerste mmorpg was Helbreath, eigenlijk niet zo'n goed spel maar wat vond ik het leuk om te spelen. Best veel te doen nog, voor zover ik me kan herinneren. Ik betaalde toen nog niet dus je kon niet super veel bereiken.
Dat is het begin geweest voor mij om mmorpg's te gaan doen. Helbreath zal ik in ieder geval niet vergeten. ^O^
HelbreathVerwijderd schreef op donderdag 10 september 2009 @ 16:46:
Dit vind ik een moeilijke vraag, ik heb zoveel leuke momenten beleefd.
Mijn eerste mmorpg was Helbreath, eigenlijk niet zo'n goed spel maar wat vond ik het leuk om te spelen. Best veel te doen nog, voor zover ik me kan herinneren. Ik betaalde toen nog niet dus je kon niet super veel bereiken.
Dat is het begin geweest voor mij om mmorpg's te gaan doen. Helbreath zal ik in ieder geval niet vergeten. ^O^
Verder erg leuk topic om te lezen
Wat mij toch altijd bij blijft is in Lufia voor de SNES dat 1 van je bondgenoten zichzelf opofferd...brok in de keel
Bij mij was het met Secret of Mana. Ik heb geen idee van mijn leeftijd (of eigenlijk die van mij en een vriend) maar het moet zo in groep 5/ 6 geweest zijn.
Wij heel veel met dat spel bezig (gehuurd, bij een niet nader te noemen speelgoedzaak, dat kon toen nog) om zover mogelijk proberen te komen in het weekend waarin we dat spel hadden gehuurd. Dus wij heel veel spelen (god wat duurt het lang de 1e keer voordat je je 2e character krijgt zodat je het ook echt met zijn 2-en kan spelen) en steeds verder komen.
Op gegeven moment (ben je echt al een heel eind in het spel, wat eigenlijk het mooiste speelt met zijn 3-en) kom je in een bos waar de 4 seizoenen zijn weer gegeven.
Krijg je een raadsel (wij nooit goed gelezen natuurlijk, maar later nog eens terug gekeken) "Walk the seasons from spring to winter then spring again and ..." (betekende zoveel, als: "Loop door de seizoenen van lente naar winter, dan weer de lente en de doorgang zal openen)
Naja, wij even snel lezen weer verder gaan niet beseffende wat dat betekend. We hebben daar úren en úren rondgelopen. Op gegeven moment toch maar terug naar het echte beginpunt (had maar 1 uitgang, de lente in dus wij gingen daar niet naar terug, in de veronderstelling dat daar niets te doen was) en met iedereen nogmaals praten.
We wisten nog niet (helemaal) wat het betekende, maar we kwamen er wel achter dat we de seizoenen in een bepaalde volgorde moesten doorlopen. Dus wij een beetje proberen, op gegeven moment.... KRK... Daar ging de doorgang open. Eindelijk konden we verder. het grootste deel van het spel moest toen nog komen, maar mijn god wat waren we blij dat we eindelijk verder kwamen.
Wij heel veel met dat spel bezig (gehuurd, bij een niet nader te noemen speelgoedzaak, dat kon toen nog) om zover mogelijk proberen te komen in het weekend waarin we dat spel hadden gehuurd. Dus wij heel veel spelen (god wat duurt het lang de 1e keer voordat je je 2e character krijgt zodat je het ook echt met zijn 2-en kan spelen) en steeds verder komen.
Op gegeven moment (ben je echt al een heel eind in het spel, wat eigenlijk het mooiste speelt met zijn 3-en) kom je in een bos waar de 4 seizoenen zijn weer gegeven.
Krijg je een raadsel (wij nooit goed gelezen natuurlijk, maar later nog eens terug gekeken) "Walk the seasons from spring to winter then spring again and ..." (betekende zoveel, als: "Loop door de seizoenen van lente naar winter, dan weer de lente en de doorgang zal openen)
Naja, wij even snel lezen weer verder gaan niet beseffende wat dat betekend. We hebben daar úren en úren rondgelopen. Op gegeven moment toch maar terug naar het echte beginpunt (had maar 1 uitgang, de lente in dus wij gingen daar niet naar terug, in de veronderstelling dat daar niets te doen was) en met iedereen nogmaals praten.
We wisten nog niet (helemaal) wat het betekende, maar we kwamen er wel achter dat we de seizoenen in een bepaalde volgorde moesten doorlopen. Dus wij een beetje proberen, op gegeven moment.... KRK... Daar ging de doorgang open. Eindelijk konden we verder. het grootste deel van het spel moest toen nog komen, maar mijn god wat waren we blij dat we eindelijk verder kwamen.
Met AD&D heb ik ook regelmatig mooie roleplay-momenten meegemaakt, waar ik wel eens over heb verteld in de betreffende roleplay-topics. In WoW komt dat minder voor, maar één moment zal ik niet zo snel vergeten.
Dit speelde in de week voor Wrath of the Lich King uitkwam. Velen zullen het verhaal wel kennen, maar voor degenen die het niet kenden even kort de geschiedenis: De Lich King had een besmettelijke ziekte verspreid op de wereld, waardoor de bewoners (zowel spelers als npc's) veranderden in zombies. Die konden dan andere spelers en npc's aanvallen en hen ook weer besmetten. Pas als een zombie dood ging, kwam hij terug als speler of npc. Als je besmet raakte, duurde het een bepaalde tijd tot je in een zombie veranderde, en in de tussentijd kon je je laten genezen.
Het vervelende van deze 'scourge invasion' was dat die incubatietijd elke dag korter werd. Het begon met 10 minuten, maar in de laatste dag duurde het een minuut. Dat had als gevolg dat vrijwel alle spelers en npc's in zombies waren veranderd. Veel mensen klaagden hierover, omdat het spel nauwelijks speelbaar was die dagen.
Op die laatste dag wilde ik met een laag level mage nog wat quests doen, maar uiteraard was dit nauwelijks te doen door al die zombies. Uiteindelijk kwam ik in Stormwind terecht in de herberg naast de bank. Daar stonden nog wat meer spelers met een laag level, samen met een level 70 (hoogste level) shaman die een paar totems in de ingang had gezet die automatisch vijanden aanvallen die naar binnen wilde.
Dit voelde echt aan als een oorlogsgebied. Een stad die, hoewel niet stukgeschoten, volledig overspoeld is met monsters, waar verder geen burgers op straat zijn, alleen maar gevechten, en een herberg waar de vluchtelingen zich verschuilen, beschermd door een sterke shaman. Af en toe kwam een andere speler binnen om zichzelf veilig op te knappen en weer naar buiten te gaan om verder te vechten. Al met al een sfeer die zo uit een oorlogsfilm zou kunnen komen.
Dit speelde in de week voor Wrath of the Lich King uitkwam. Velen zullen het verhaal wel kennen, maar voor degenen die het niet kenden even kort de geschiedenis: De Lich King had een besmettelijke ziekte verspreid op de wereld, waardoor de bewoners (zowel spelers als npc's) veranderden in zombies. Die konden dan andere spelers en npc's aanvallen en hen ook weer besmetten. Pas als een zombie dood ging, kwam hij terug als speler of npc. Als je besmet raakte, duurde het een bepaalde tijd tot je in een zombie veranderde, en in de tussentijd kon je je laten genezen.
Het vervelende van deze 'scourge invasion' was dat die incubatietijd elke dag korter werd. Het begon met 10 minuten, maar in de laatste dag duurde het een minuut. Dat had als gevolg dat vrijwel alle spelers en npc's in zombies waren veranderd. Veel mensen klaagden hierover, omdat het spel nauwelijks speelbaar was die dagen.
Op die laatste dag wilde ik met een laag level mage nog wat quests doen, maar uiteraard was dit nauwelijks te doen door al die zombies. Uiteindelijk kwam ik in Stormwind terecht in de herberg naast de bank. Daar stonden nog wat meer spelers met een laag level, samen met een level 70 (hoogste level) shaman die een paar totems in de ingang had gezet die automatisch vijanden aanvallen die naar binnen wilde.
Dit voelde echt aan als een oorlogsgebied. Een stad die, hoewel niet stukgeschoten, volledig overspoeld is met monsters, waar verder geen burgers op straat zijn, alleen maar gevechten, en een herberg waar de vluchtelingen zich verschuilen, beschermd door een sterke shaman. Af en toe kwam een andere speler binnen om zichzelf veilig op te knappen en weer naar buiten te gaan om verder te vechten. Al met al een sfeer die zo uit een oorlogsfilm zou kunnen komen.
Look for something long enough and you will find it; look for something without understanding, and it will find you.
A normal day at the stock exchange
Heb zoveel geniale momenten, maar 1tje springt me nu binnen.
Baldur's Gate 2, ik had een megalomp karakter(de combinatie is later ook eruit gehaald omdat ie zo overpowered scheen te zijn
).
En ik had ergens in de 6de laag van hel of iets een aladin stijl lamp gevonden. Dus ik erover wrijven uiteraard, en verdomd er komt een geest die me 1 wens geeft. Ik had wat keuzes maar 1tje was sprong als schnel in het oog.
GIVE ME A BUTTLOAD OF EXPERIENCE! Schreeuwde ik tegen de geest.
De geest zei as you command.
*poef*.
Mijn beeld vol met 20-30 demonen van het type als er in de hel een hel zou zijn zouden hun de baas zijn. !tje kon me al instakillen. Laat staan 20, zelden zo hard gerofld.
Baldur's Gate 2, ik had een megalomp karakter(de combinatie is later ook eruit gehaald omdat ie zo overpowered scheen te zijn
En ik had ergens in de 6de laag van hel of iets een aladin stijl lamp gevonden. Dus ik erover wrijven uiteraard, en verdomd er komt een geest die me 1 wens geeft. Ik had wat keuzes maar 1tje was sprong als schnel in het oog.
GIVE ME A BUTTLOAD OF EXPERIENCE! Schreeuwde ik tegen de geest.
De geest zei as you command.
*poef*.
Mijn beeld vol met 20-30 demonen van het type als er in de hel een hel zou zijn zouden hun de baas zijn. !tje kon me al instakillen. Laat staan 20, zelden zo hard gerofld.
GoT Warhammer Community op steam http://steamcommunity.com/groups/got40k
Ja die seasons hebben denk heel veel mensen problemen mee gehad en kan nog wel herinneren dat ik ook ineens uit het niets de Krk kreeg te zien op mijn scherm en dat het pad was geopend! Als je paar jaar later beter engels begrijpt dan kom je er achter dat het zo moestjbdeiman schreef op donderdag 10 september 2009 @ 17:05:
Secret of Mana
Het is en blijft toch één van de leukste games die er is en vooral de gameplay was erg fijn en je had zoveel vrijheid om dingen te doen
@DonDjo
Het mooiste vond ik nog wel dat je echt met je team moest samenwerken om dingen gedaan te krijgen, ik heb het spel later (op de pc, dat wel) nog een keer gespeeld, en dan helemaal alleen. Het is dan heel lastig omdat de AI niet zo sterk is in het spel.
Ik vond het ook de leukste gewone RPG om te spelen op de SNES in elk geval, een leuk verhaal met soms verrassende wendingen en een behoorlijk lange gameplay.
De "rip off" of eigenlijk een vervolg?? Secret of Evermore, (zelfde spel principe) vond ik vele malen minder en het verhaal boeide ook stukken minder.
Een ander Memorabel moment was dat ik met een LVL 23 personage (nog niet zo hoog) al veel door beginners werd gevraagd te helpen in Fiesta. (speel ik nu niet meer) 'k had heel veel monsters gekilled, nog bijna geen quests gedaan en wel leuke items bij elkaar gespaard. Dat ziet er dan natuurlijk al "goed" uit voor beginnende spelers. Ik heb dan ook heel wat spelers geleveld tot een redelijk level waarop ze zelf een stuk verder konden.
Het mooiste vond ik nog wel dat je echt met je team moest samenwerken om dingen gedaan te krijgen, ik heb het spel later (op de pc, dat wel) nog een keer gespeeld, en dan helemaal alleen. Het is dan heel lastig omdat de AI niet zo sterk is in het spel.
Ik vond het ook de leukste gewone RPG om te spelen op de SNES in elk geval, een leuk verhaal met soms verrassende wendingen en een behoorlijk lange gameplay.
De "rip off" of eigenlijk een vervolg?? Secret of Evermore, (zelfde spel principe) vond ik vele malen minder en het verhaal boeide ook stukken minder.
Een ander Memorabel moment was dat ik met een LVL 23 personage (nog niet zo hoog) al veel door beginners werd gevraagd te helpen in Fiesta. (speel ik nu niet meer) 'k had heel veel monsters gekilled, nog bijna geen quests gedaan en wel leuke items bij elkaar gespaard. Dat ziet er dan natuurlijk al "goed" uit voor beginnende spelers. Ik heb dan ook heel wat spelers geleveld tot een redelijk level waarop ze zelf een stuk verder konden.
lol ja dat lijkt me ook wel dat had je ook nooit verwacht dat het zou gebeuren.Postius schreef op donderdag 10 september 2009 @ 17:53:
Heb zoveel geniale momenten, maar 1tje springt me nu binnen.
Baldur's Gate 2, ik had een megalomp karakter(de combinatie is later ook eruit gehaald omdat ie zo overpowered scheen te zijn).
En ik had ergens in de 6de laag van hel of iets een aladin stijl lamp gevonden. Dus ik erover wrijven uiteraard, en verdomd er komt een geest die me 1 wens geeft. Ik had wat keuzes maar 1tje was sprong als schnel in het oog.
GIVE ME A BUTTLOAD OF EXPERIENCE! Schreeuwde ik tegen de geest.
De geest zei as you command.
*poef*.
Mijn beeld vol met 20-30 demonen van het type als er in de hel een hel zou zijn zouden hun de baas zijn. !tje kon me al instakillen. Laat staan 20, zelden zo hard gerofld.
Ach ik heb vele mooie momenten mee gemaakt met de Witcher
Wat een game is dat ..
Gewoon de sfeer en de omwentelingen in het verhaal .. eigenlijk al door die hele game zitten genieten van de game .
Systeem:AMD Ryzen 7 9800X3D ,RTX 5080 OC,FURY 64 GB DDR5-6000,ASUS TUF Gaming B850M-PLUS WIFI, SAMSUNG 990 EVO Plus 4 TB
Verwijderd
Hmm ik weet niet echt of het m'n meest memorabele moment was maar in iedergeval een mooi moment:
Uitspelen GuildWars prophecies na 2,5 jaar casual noob GuildWars (day one speler) spelen
Edit: nee duidelijk niet m'n meest memorabele moment ever dat was toch zeker:
Toen ik in Morrowind m'n Boots of Blinding Speed aan deed en dacht dat m'n 3D kaart was afgefikt of iets.
Uitspelen GuildWars prophecies na 2,5 jaar casual noob GuildWars (day one speler) spelen

Edit: nee duidelijk niet m'n meest memorabele moment ever dat was toch zeker:
Toen ik in Morrowind m'n Boots of Blinding Speed aan deed en dacht dat m'n 3D kaart was afgefikt of iets.
[ Voor 40% gewijzigd door Verwijderd op 11-09-2009 14:10 ]
Verwijderd
boots of blinding speed. 1 van de eerste items die ik haalde (vond het tempo van lopen te traag in het begin)Verwijderd schreef op vrijdag 11 september 2009 @ 14:06:
Hmm ik weet niet echt of het m'n meest memorabele moment was maar in iedergeval een mooi moment:
Uitspelen GuildWars prophecies na 2,5 jaar casual noob GuildWars (day one speler) spelen
Edit: nee duidelijk niet m'n meest memorabele moment ever dat was toch zeker:
Toen ik in Morrowind m'n Boots of Blinding Speed aan deed en dacht dat m'n 3D kaart was afgefikt of iets.
FFX en het verslaan van Omega Weapon
EvaluationCopy schreef: [...] Audi-rijders zijn de nieuwe BMW-rijders. Petjes met een pak en dan zonder petje, maar in hart en nieren gewoon nog petjes. :+
Was wel fijn dat je die blindness weer kan counteren met een ander item 
Speaking of morrowind.. Vond het ook wel prachtig dat er onderweg opeens een vent uit de lucht komt vallen (en permanent blijft liggen). Dan loot je hem en kom je er achter dat hij scrolls bij hem heeft die z'n jump skill +200 geven + een journal. Komt er dus op neer dat het mannetje dacht dat het slim was om lekker snel te travelen maar niet had nagedacht over het landen
. Daar pakte ik ook mn eerste enchanted weapon van.
Speaking of morrowind.. Vond het ook wel prachtig dat er onderweg opeens een vent uit de lucht komt vallen (en permanent blijft liggen). Dan loot je hem en kom je er achter dat hij scrolls bij hem heeft die z'n jump skill +200 geven + een journal. Komt er dus op neer dat het mannetje dacht dat het slim was om lekker snel te travelen maar niet had nagedacht over het landen
MU online.
Ik was 11/12 en mijn computer kon hem net niet draaien , en dus bijna elke dag naar mijn neef (woont een paar straten verder), hij had 2 computers die beide MU konden draaien en daar mocht ik toen dus op om mu te spelen.
Mooie tijden...
Ik was 11/12 en mijn computer kon hem net niet draaien , en dus bijna elke dag naar mijn neef (woont een paar straten verder), hij had 2 computers die beide MU konden draaien en daar mocht ik toen dus op om mu te spelen.
Mooie tijden...
Mijn meest memorabele roleplay moment is:
Met mijn Wood Elf Agent de Dark Brotherhood quests doen. De eerste keer dat ik echt mee vloog in het hele stealthy assasination thingy. En dan de manieren waarop je mensen het leven kon afnemen en hoe je beter werd binnen de DB, en de plot twist aan het einde. Geweldig. Dit alles in Oblivion voor de mensen die dat nog niet wisten.
Een goede 2de plek is voor KOTOR. Even met spoiler tags voor de mensen die dit spel nog willen gaan spelen (en voor de mensen die het dus nog niet gespeeld hebben, GA DIT DOEN! you will not be dissappointed):
En Cid Highwind in FFVII, Freya in FFIX, Kimahri in FFX en de Green Dragoon in Legend of Dragoon. Ja ik hou van Spear users
Met mijn Wood Elf Agent de Dark Brotherhood quests doen. De eerste keer dat ik echt mee vloog in het hele stealthy assasination thingy. En dan de manieren waarop je mensen het leven kon afnemen en hoe je beter werd binnen de DB, en de plot twist aan het einde. Geweldig. Dit alles in Oblivion voor de mensen die dat nog niet wisten.
Een goede 2de plek is voor KOTOR. Even met spoiler tags voor de mensen die dit spel nog willen gaan spelen (en voor de mensen die het dus nog niet gespeeld hebben, GA DIT DOEN! you will not be dissappointed):
spoiler: Major Plot Event KOTOR1
Wanneer ik er achter kwam dat ik zelf de vroegere dark lord was, en dat ik gebrainwashed was om mijn leven opnieuw te beginnen. Ik speelde zelf een good guy, dus dit was best wel een shock
En Cid Highwind in FFVII, Freya in FFIX, Kimahri in FFX en de Green Dragoon in Legend of Dragoon. Ja ik hou van Spear users
Harder, Better, Faster, Stronger | Battletag: yeroon#2383
Verwijderd
Haha ja dat was ook een mooie en heb je het boek over locks en nog wat wel eens gelezen ook een pracht moment uit Morrowind, wat dat betreft zijn het voor mij echt een van de rijkste RPG's. Edit: de Elder Scrolls series.Dwish schreef op vrijdag 11 september 2009 @ 14:42:
Was wel fijn dat je die blindness weer kan counteren met een ander item
Speaking of morrowind.. Vond het ook wel prachtig dat er onderweg opeens een vent uit de lucht komt vallen (en permanent blijft liggen). Dan loot je hem en kom je er achter dat hij scrolls bij hem heeft die z'n jump skill +200 geven + een journal. Komt er dus op neer dat het mannetje dacht dat het slim was om lekker snel te travelen maar niet had nagedacht over het landen. Daar pakte ik ook mn eerste enchanted weapon van.
toen zat ik ook effe raar te kijken idd, maar ik had al een vermoeden...ye-roon schreef op vrijdag 11 september 2009 @ 15:22:
Een goede 2de plek is voor KOTOR. Even met spoiler tags voor de mensen die dit spel nog willen gaan spelen (en voor de mensen die het dus nog niet gespeeld hebben, GA DIT DOEN! you will not be dissappointed):
spoiler: Major Plot Event KOTOR1Wanneer ik er achter kwam dat ik zelf de vroegere dark lord was, en dat ik gebrainwashed was om mijn leven opnieuw te beginnen. Ik speelde zelf een good guy, dus dit was best wel een shock
Ik heb het juist niet zo op Spear Fighters, geen idee waarom maar ze bevallen me gewoon niet...ye-roon schreef op vrijdag 11 september 2009 @ 15:22:
Mijn meest memorabele roleplay moment is:
En Cid Highwind in FFVII, Freya in FFIX, Kimahri in FFX en de Green Dragoon in Legend of Dragoon. Ja ik hou van Spear users
Dune.. Een band opbouwen met de ene dame en uitgehuwelijkt worden aan de ander. Dat zat erg goed in elkaar. Het voelde echt treurig de één te moeten teleurstellen.
[ Voor 20% gewijzigd door Seth_Chaos op 14-09-2009 16:22 ]
Verwijderd
Persoonlijk was ik erg onder de indruk van Fallout 3.
Vooral de mogelijkheid om Megaton op te blazen is meesterlijk.
Op 2 staat Mass-Effect.
Het moment waarop Saren zijn planeetgenoot in de rug schiet nadat deze uitgelopen kwam op zijn schimmige zaakjes. (Weet de namen of rassen van de characters niet precies meer maar was nog in het begin van het spel.)
Vooral de mogelijkheid om Megaton op te blazen is meesterlijk.
Op 2 staat Mass-Effect.
Het moment waarop Saren zijn planeetgenoot in de rug schiet nadat deze uitgelopen kwam op zijn schimmige zaakjes. (Weet de namen of rassen van de characters niet precies meer maar was nog in het begin van het spel.)
Ja ME heeft inderdaad vele dingen waarvan je zegt wowVerwijderd schreef op dinsdag 15 september 2009 @ 10:29:
Persoonlijk was ik erg onder de indruk van Fallout 3.
Vooral de mogelijkheid om Megaton op te blazen is meesterlijk.
Op 2 staat Mass-Effect.
Het moment waarop Saren zijn planeetgenoot in de rug schiet nadat deze uitgelopen kwam op zijn schimmige zaakjes. (Weet de namen of rassen van de characters niet precies meer maar was nog in het begin van het spel.)
grin ook met het stukje dat ej die kaart moet gaan halen voor de garage.
Dat hij er dan nog even achter aan zegt , oja als je dan toch in mijn kantoor bent haal gelijk even de bloedspetters weg van mijn tapijt :D:D
Systeem:AMD Ryzen 7 9800X3D ,RTX 5080 OC,FURY 64 GB DDR5-6000,ASUS TUF Gaming B850M-PLUS WIFI, SAMSUNG 990 EVO Plus 4 TB
Oud RPG moment:
Weken wachten op Ocarina of Time. Eindelijk ophalen en dan opsluiten in huis. De eerste scene in Kokiri Forest... ik was zo gelukkig
Recenter:
Eerste Ragnaros kill in WoW (Op 1% nog 'sons' krijgen terwijl iedereen dacht dat hij dood was en juichte... met nog 5 mensen 'up' de sons kiten en alsnog killen)
Eerste Nefarian kill in WoW.
In een ruk uitspelen van 'Eternal Sonata' op de Xbox360 met 3 vrienden... ge-wel-dig spel
Golden Sun... geen uitleg nodig.
Weken wachten op Ocarina of Time. Eindelijk ophalen en dan opsluiten in huis. De eerste scene in Kokiri Forest... ik was zo gelukkig
Recenter:
Eerste Ragnaros kill in WoW (Op 1% nog 'sons' krijgen terwijl iedereen dacht dat hij dood was en juichte... met nog 5 mensen 'up' de sons kiten en alsnog killen)
Eerste Nefarian kill in WoW.
In een ruk uitspelen van 'Eternal Sonata' op de Xbox360 met 3 vrienden... ge-wel-dig spel
Golden Sun... geen uitleg nodig.
"Time flies like an arrow; fruit flies like a banana."
QFT!ReCreator schreef op dinsdag 15 september 2009 @ 11:29:
Oud RPG moment:
Weken wachten op Ocarina of Time. Eindelijk ophalen en dan opsluiten in huis. De eerste scene in Kokiri Forest... ik was zo gelukkig
Geeft steekhoudelijke argumenten terwijl hij niet weet waar het over gaat. BlizzBoys, HD casts van StarCraft II gemaakt door Tweakers! Het begint, Zombiepocalyps
Ik weet dat het een oud topic is, maar hoop stiekem dat er weer wat leven in geblazen kan worden 
Echt heerlijk om sommige (vooral singleplayer RPG) stories te lezen. Ben zelf een huge fan van de TES-games, maar moet helaas bekennen dat ik pas bij Morrowind begonnen ben.
Kan me erg vinden in de belevingen van GTOFire en In Search of Sunrise. De sfeer in dat spel.. Echt geweldig. Ik luister de soundtrack nog steeds van Morrowind.
Ik kan me helaas zo even geen gedetailleerd moment herinneren, maar de spanning in die games doordat je er zo in ondergedompeld wordt is ongekend. Eigenlijk speel ik altijd met thief-achtige classes. Erg schrikken de eerste paar keer als je geruisloos probeert te sneaken of iemand te pickpocketen en je wordt ontdekt.
Ik geloof dat je in Oblivion een guard ineens hard hoort roepen "Stop right there, criminal scum!". Je schrikt je echt wezenloos
Denk dat ik Mororwind binnenkort weer eens ga proberen. Eventueel met wat mods om het mooier te maken (als het me echt tegenstaat). Dat begin kan ik echt gewoon dromen, zelfs de dialogen; "Not even last night's storm could wake you. I've heard them say we've reached Morrowind. I'm sure they'll let us go."
EDIT:
Trouwens, 1 van de eerste quests van Morrowind. Fargoth's Ring
Ik weet nog dat ik boven in de tower bij Seyda Neen ging zitten 's avonds. Dan wachten tot ik Fargoth iets verdachts zag doen. Helaas ging ik geloof ik tot wel 10x toe voor niets naar beneden
Blijkt dat 'ie de ring in de boomstam verstopte, maar ik had hem daar de tijd nog niet voor gegeven
Echt heerlijk om sommige (vooral singleplayer RPG) stories te lezen. Ben zelf een huge fan van de TES-games, maar moet helaas bekennen dat ik pas bij Morrowind begonnen ben.
Kan me erg vinden in de belevingen van GTOFire en In Search of Sunrise. De sfeer in dat spel.. Echt geweldig. Ik luister de soundtrack nog steeds van Morrowind.
Ik kan me helaas zo even geen gedetailleerd moment herinneren, maar de spanning in die games doordat je er zo in ondergedompeld wordt is ongekend. Eigenlijk speel ik altijd met thief-achtige classes. Erg schrikken de eerste paar keer als je geruisloos probeert te sneaken of iemand te pickpocketen en je wordt ontdekt.
Ik geloof dat je in Oblivion een guard ineens hard hoort roepen "Stop right there, criminal scum!". Je schrikt je echt wezenloos
Denk dat ik Mororwind binnenkort weer eens ga proberen. Eventueel met wat mods om het mooier te maken (als het me echt tegenstaat). Dat begin kan ik echt gewoon dromen, zelfs de dialogen; "Not even last night's storm could wake you. I've heard them say we've reached Morrowind. I'm sure they'll let us go."
EDIT:
Trouwens, 1 van de eerste quests van Morrowind. Fargoth's Ring
[ Voor 27% gewijzigd door speek1984 op 08-12-2010 12:13 ]
"It's about time you showed up Fox!"
Grappig! Gothic 2 was erg gaaf, vooral dat 2e deel, waar uiteindelijk helemaal niet zoveel orcs waren.Verwijderd schreef op zaterdag 09 mei 2009 @ 23:08:
Het hele verhaal in Gothic 2 heeft mij heel erg geboeid.. ook de eerste keer dat ik MC ging in WoW vergeet ik nooit meer
MC + BWL, jaaa...
Verwijderd
Toch wel Morrowind. Het roleplay moment voor mij was dat ik na weken ploeteren eindelijke Nevarine was geworden voor alle Ash cults. Geweldig!
Verwijderd
Kijk daar hebben we iemand die ook heeft meegemaakt wat ik ooit meemaakte.
Was wel het "yesss" moment van het jaar voor mij...
Starwars Galaxies, need i say more? Wat een geweldig spel was dit. Een echte sandbox mmorpg, waar echt van alles gebeurde zonder een opgelegde storyline.
Het meest memorabele moment was toch wel Jedi unlocken. Verschrikkelijk veel grind werk, maar daardoor nog langer SWG blijven spelen. bij de NGE was het toch echt wel gebeurd. Omdat ik al voor de CU Jedi was had ik ook een aardige verzameling krayt pearls waardoor je later beschikte over de sterkste lightsabers.
Kan nog wel uren door gaan, maar hier de eerste screenshot als Jedi

Natuurlijk hadden we ook een geweldige guild. Niet Hardcore PvP maar wel meesterlijke crafters en socializers wat onze stad druk bezocht maakte. Een van de momenten daar was een wedding tussen twee characters. Klinkt wat corny, maar de tekst heb ik nog tijden om gelachen.
Het meest memorabele moment was toch wel Jedi unlocken. Verschrikkelijk veel grind werk, maar daardoor nog langer SWG blijven spelen. bij de NGE was het toch echt wel gebeurd. Omdat ik al voor de CU Jedi was had ik ook een aardige verzameling krayt pearls waardoor je later beschikte over de sterkste lightsabers.
Kan nog wel uren door gaan, maar hier de eerste screenshot als Jedi
Natuurlijk hadden we ook een geweldige guild. Niet Hardcore PvP maar wel meesterlijke crafters en socializers wat onze stad druk bezocht maakte. Een van de momenten daar was een wedding tussen twee characters. Klinkt wat corny, maar de tekst heb ik nog tijden om gelachen.
Tja, ook niet echt over roleplay zelf:
Eerste keer dat ik met D&D meedeed met een neefje die het vaak speelde was het leukst
Bedenken van de karakter duurde niet lang: Ik werd Twaalf de Elf.
Ik lag over de grond te rollen van het lachen en mocht niet meer meedoen omdat ik D&D niet serieus nam.
Mooiste RPG ervaring was met Daggerfall gemaakt door Bethesda Softworks. Volgens mij de eerste echte freeroam RPG die uitkwam. Wat was dat spel massaal zeg.
Eerste keer dat ik met D&D meedeed met een neefje die het vaak speelde was het leukst
Bedenken van de karakter duurde niet lang: Ik werd Twaalf de Elf.
Ik lag over de grond te rollen van het lachen en mocht niet meer meedoen omdat ik D&D niet serieus nam.
Mooiste RPG ervaring was met Daggerfall gemaakt door Bethesda Softworks. Volgens mij de eerste echte freeroam RPG die uitkwam. Wat was dat spel massaal zeg.
Ik heb ook wel veel momentjes, waarvan ik de meeste stiekem ook weer vergeten ben.
Eentje die ik me nog wel herinner is in Final Fantasy 4, toen de tweeling Palom en Porom zichzelf moesten verstenen om je te redden. Hardstikke zielug!
Eentje die ik me nog wel herinner is in Final Fantasy 4, toen de tweeling Palom en Porom zichzelf moesten verstenen om je te redden. Hardstikke zielug!

Hij is al vaker aan bod gekomen, maar ook voor mij toch wel Planescape:Torment, en dan (natuurlijk) vooral het einde. MAar het hele spel is één grote briljante ervaring. Ik geloof dat ik hem maar weer eens opnieuw moet gaat installeren
Dit is zowat het meest memorabele moment voor mij:
In Fallout 2
* Chosen One: Is that a tree growing outta' your head?
- Harold: Jealous? His name's Herbert. I talk to him when I get lonely. Heh heh, just kiddin', his name's 'Bob'!
Filmpje:
YouTube: Fallout 2 Harold speech GECKO
Heb mij in een deuk gelachen
In Fallout 2
* Chosen One: Is that a tree growing outta' your head?
- Harold: Jealous? His name's Herbert. I talk to him when I get lonely. Heh heh, just kiddin', his name's 'Bob'!
Filmpje:
YouTube: Fallout 2 Harold speech GECKO
Heb mij in een deuk gelachen
enige mmorpg die mij echt greep was
rappelz epic 3 en 4
speelde dat het langste
nu is alles overpowered en ******* en echt hele erge lag
rappelz epic 3 en 4
speelde dat het langste
nu is alles overpowered en ******* en echt hele erge lag
Nog eentje die ik me net bedacht: In het spel Vampire: Bloodlines de hele missie die zich afspeelt in the Ocean House Hotel. Die hele ervaring is echt erg mooi gedaan, werkelijk creepy.
Het kijken naar het intro van Baldur's Gate (1). Toen was ik verkocht.
In het spel zelf het feit dat tot lang in het verhaal het allemaal behoorlijk onduidelijk bleef. Pas na hoofdsttuk 5 of 6 of zo begon me te dagen wat er nou aan de hand was. Dat vond ik briljant. In BG2 werd het doel al redelijk snel duidelijk gemaakt. Ook geen slecht spel hoor, maar daardoor net even wat minder.
In het spel zelf het feit dat tot lang in het verhaal het allemaal behoorlijk onduidelijk bleef. Pas na hoofdsttuk 5 of 6 of zo begon me te dagen wat er nou aan de hand was. Dat vond ik briljant. In BG2 werd het doel al redelijk snel duidelijk gemaakt. Ook geen slecht spel hoor, maar daardoor net even wat minder.
Assignment rejected by specialist
Yeah. BG1 was mijn 1ste RPG, nadat ik overstapte vanaf de City Builders Caesar II en SimCity 2000. Daarvoor heb ik vooral adventures gespeeld. Nu nog krijg ik rillingen als ik BG1 wel eens opstart, zelfs als ik het speel op de crappy resolutie van 6480x480 op een 19 inch monitor. Het ziet er crap uit tegenwoordig, maar de nostalgie maakt alles goed.Ulx schreef op zondag 12 december 2010 @ 02:16:
Het kijken naar het intro van Baldur's Gate (1). Toen was ik verkocht.
Ik heb nog wel een paar momenten.
Een ander moment is de muziek in Icewind Dale. Dat is het enige spel waaruit ik ooit de muziek heb geript om er MP3's van te kunnen maken. Toen ik de muziek in Easthaven hoorde, was ik al verkocht. Het zal ook wel niet voor niets 10 awards for "Best Music in a game in 2000" gewonnen hebben...
Het spel "Shannara" (1995), dat eigenlijk geen RPG is maar een point-and-click adventure heeft een van de meest brute momenten die ik ooit heb meegemaakt in een spel. Zo erg aangrijpend dat ik het spel destijds 2 maanden heb moeten laten liggen voor ik het kon uitspelen.
spoiler:
De hoofdpersoon Jack Ohmsford komt op een gegeven moment in een situatie terecht waarin love interest Shella Leah in de problemen raakt. Hij moet haar vermoorden om magie te sparen en daarmee hemzelf en de rest van de groep te redden. (Eerdere aanwijzingen en hints in het spel voorspellen dat dit zou gaan gebeuren, zoals de aanwijzing "To save the world, you will loose some of your dearest assets.") Doe je dit niet en je gebruikt de magie om Shella te redden, dan zie je in een kleine cutscene dat je het volgende gevecht verliest en dan is het spel voorbij. Aan het einde volgt er nog een mooie klap c.q. zout in de wond als er feest wordt gevierd vanwege het redden van de Four Kingdoms, maar Shella is er dan niet bij...
Een geweldig goed (maar ook weer droevig) moment om je tegen in Neverwinter Nights 1, als je ontdekt dat...
spoiler:
Aribeth de Tylmarande door een kwade macht van haar geloof is afgevallen en nu een tegenstander van je is. Later, in een van de uitbreidingen, kom je een schaduw/geest van haar tegen, ergens in een van de lagen van de hel. Je krijgt dan wel enigszins de mogelijkheid om haar te verlossen en rust te geven.
Vergelijkbaar met deze is een moment in Jade Empire:
spoiler:
Je ontdekt hélmaal aan het einde van het spel dat jouw martial arts mentor je 20 jaar lang heeft bedrogen, en jou heeft gebruikt om zelf de macht over het keizerrijk in handen te krijgen, waarna je het tegen hem moet opnemen.
Ook in Jade Empire:
spoiler:
Als je ontdekt dat de keizer de Water Dragon God gevangen houdt en zo de droogte in het land op heeft gelost, maar wel de hele hemel over de zeik helpt, dan is de shock best groot, mede door de manier hoe deze ontdekking in het spel wordt gepresenteerd met behulp van de characters.
Een van de laatste momenten die ik had was toen Leliana in Dragon Age een stuk voor je zingt als je haar op het goede moment in het kamp aanspreekt. Komt eigenlijk best onverwacht, en IMHO is het een prachtig stuk.
=> Als je het zou willen zien/horen <=
[ Voor 22% gewijzigd door Katsunami op 12-12-2010 21:11 ]
Verwijderd
Niemand hier Pokémon gespeeld?
Mijn meest memorabele moment was dat ik als ongeveer 6 jarige niet verder kon komen met pokémon geel.
Heb zitten huilen, omdat ik weken heb zitten wachten en toen ik het spel eindelijk had kwam ik na 10 min geen eens verder.
(stukje waarbij je, je in de 2e dorpje kwam en terug moest voor je pokedex als het goed is)
Voor de rest waren de laatste keuzes die je moest maken bij Dragon Age wel de moeite waard om in geheugen een plekje te geven.
Mijn meest memorabele moment was dat ik als ongeveer 6 jarige niet verder kon komen met pokémon geel.
Heb zitten huilen, omdat ik weken heb zitten wachten en toen ik het spel eindelijk had kwam ik na 10 min geen eens verder.
(stukje waarbij je, je in de 2e dorpje kwam en terug moest voor je pokedex als het goed is)
Voor de rest waren de laatste keuzes die je moest maken bij Dragon Age wel de moeite waard om in geheugen een plekje te geven.
hahahha dat is zo herkenbaar! Ik weet ook nog dat ik pokemon speelde en begon met die rode of die groene en niet voorbij die 1e gym kwam omdat het een steen pokemon was. Die was natuurlijk resist. Duurde even voor ik met mijn 6 a 7 jaar doorhad dat ik dus of een andere moest vangen en trainen, óf opnieuw beginnen met die blauwe startpokemon.Verwijderd schreef op maandag 20 december 2010 @ 01:33:
Niemand hier Pokémon gespeeld?
Mijn meest memorabele moment was dat ik als ongeveer 6 jarige niet verder kon komen met pokémon geel.
Heb zitten huilen, omdat ik weken heb zitten wachten en toen ik het spel eindelijk had kwam ik na 10 min geen eens verder.
(stukje waarbij je, je in de 2e dorpje kwam en terug moest voor je pokedex als het goed is)
Voor de rest waren de laatste keuzes die je moest maken bij Dragon Age wel de moeite waard om in geheugen een plekje te geven.
of bulbasaur tot lvl 12 maken, dan had je vine whip en dan had je die eerste gym vrij snel gedaan.
ook het gevoel dat je na lang oefenen, de poke league hebt gewonnen! zalig
ook het gevoel dat je na lang oefenen, de poke league hebt gewonnen! zalig
Geen game?Boeboe schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 14:25:
Goed, ik zal het anders zeggen: Ik beschouw WoW niet als een game: Zie mijn eerdere argumenten
Ben jij dan één van die mensen die WOW als RL beschouwen;-)
Natuurlijk is WoW een game, één van de populairste games van het moment zelfs.
En als je het niet leuk vindt en te moeilijk makkelijk (nooit end content gespeeld dan neem ik aan?), langdradig of weet ik veel wat vindt maakt het niet minder een game hoor.
deleted
[ Voor 98% gewijzigd door varkenspester op 20-12-2010 12:04 ]
Misschien ook wel leuk dat je vermeld over welk spel je het hebt :-)Xoxol schreef op dinsdag 19 mei 2009 @ 10:47:
Leuke topic.Mijn moment was lvl 80 halen met mijn vriendin. Wij waren lvl 80 2 minuten voor maintenance shut down.
(Ik vermoed WoW aangezien lvl 80 blijkbaar het hoogste level is (of beter was))
Neverwinterx schreef op vrijdag 10 december 2010 @ 19:32:
Dit is zowat het meest memorabele moment voor mij:
In Fallout 2
* Chosen One: Is that a tree growing outta' your head?
- Harold: Jealous? His name's Herbert. I talk to him when I get lonely. Heh heh, just kiddin', his name's 'Bob'!
Filmpje:
YouTube: Fallout 2 Harold speech GECKO
[video]
Heb mij in een deuk gelachen
spoiler:
In Fallout 3 komt herbert ook voor! Maar hij is dan helemaal een boom geworden en wordt hij aanboden als god!
Als 14-15 jarige op een emulator met 10x normale snelheid gespeeld. Was wel machtig hoe snel je het spel kon spelen.Verwijderd schreef op maandag 20 december 2010 @ 01:33:
Niemand hier Pokémon gespeeld?
Mijn meest memorabele moment was dat ik als ongeveer 6 jarige niet verder kon komen met pokémon geel.
Heb zitten huilen, omdat ik weken heb zitten wachten en toen ik het spel eindelijk had kwam ik na 10 min geen eens verder.
(stukje waarbij je, je in de 2e dorpje kwam en terug moest voor je pokedex als het goed is)
Voor de rest waren de laatste keuzes die je moest maken bij Dragon Age wel de moeite waard om in geheugen een plekje te geven.
En ik maar raar kijken naar het gamen op de gameboy ZOOO traag
M'n meest memorabele moment was toch wel in Minions of Mirth. Het spel bevat een enorme questline die eindigt in een speciaal stuk wereld die zo'n beetje alleen gemaakt is voor het einde van de questline. Doormiddel van een timer die hoort bij de quest wordt er een massieve NPC veldslag getriggerd en het is aan jou dat jouw zijde de veldslag wint. Dus je duikt de veldslag in en doet je best. Helaas was ik schijnbaar niet heel goed, want ik hield wel 20 mobs van de tegenstander over die allemaal op mij aan het beuken waren. De melee-damage kon ik ontwijken door te kiten, maar de spelldamage kwam wel hard binnen. Door de casters eerst aan te pakken en ondertussen te healen, haalde ik de quest. Ik denk dat ik wel bijna 20 keer bijna was gekilled en dat de veldslag ongeveer 30 minuten had geduurd, maar het voelde als een marathon van een avond. Achteraf bleek dat het de bedoeling was dat je de quest met een groep deed en ik was zover ik terug kon vinden de eerste die de quest in zijn uppie had gehaald.
Ik heb heel wat echte rollplay elementen gehad.. Speelde enkele jaren Neocron 1 en 2 2.1 rond 2.2 beetje totaal gestopt 
voor een MMO was het ook erg klein met max 400 spelers op een server. met 50 man in 1 faction zeg maar dan had je faction vergaderingen met 40 man helemaal rollplay. in character enzo. eigenlijk rollplayde je echt gewoon altijd ingame.. kom dat (helaas) nooit meer tegen.. WoW heeft dat helemaal niet.. zie maar zelden iemand echt rollplayen..
voor een MMO was het ook erg klein met max 400 spelers op een server. met 50 man in 1 faction zeg maar dan had je faction vergaderingen met 40 man helemaal rollplay. in character enzo. eigenlijk rollplayde je echt gewoon altijd ingame.. kom dat (helaas) nooit meer tegen.. WoW heeft dat helemaal niet.. zie maar zelden iemand echt rollplayen..
AMD Ryzen 5 2600, 8 GB RAM, GigaByte GTX1050Ti 4G, MSI B450M, 970 EVO 500GB+160 GB, CM 550watt, AOC 24”
Lenovo IdeaPad Pro 5 14APH8, AMD Ryzen 7 7840HS, 32GB RAM, 1TB SSD
Neocron is echt het meest geniale MMO spel dat er was, totale sandbox, een complete economie die bij vlagen werkte. Geniale crafting en unique items bouwen methode. Doordat het ook vrij kleinschalig was had je ook snel 'invloed' op het spel. Ooit met een fanatieke guild van 10 man echt de halve server op de schop gezet. (ok, ik en een vriend van me waren al de beste crafters in-game) en hadden dus ook absurde hoeveelheden geld en supergear. Konden daarmee te veroveren basissen inpikken en compleet belachelijk volstouwen met turrets(die vanzelf een keer door de mesh heenvielen, maar dat terzijde).TgR_KILLER schreef op dinsdag 21 december 2010 @ 19:14:
Ik heb heel wat echte rollplay elementen gehad.. Speelde enkele jaren Neocron 1 en 2 2.1 rond 2.2 beetje totaal gestopt
voor een MMO was het ook erg klein met max 400 spelers op een server. met 50 man in 1 faction zeg maar dan had je faction vergaderingen met 40 man helemaal rollplay. in character enzo. eigenlijk rollplayde je echt gewoon altijd ingame.. kom dat (helaas) nooit meer tegen.. WoW heeft dat helemaal niet.. zie maar zelden iemand echt rollplayen..
Enige detail was dat bugs nogal hardnekkig waren. Sommige waren echt hilarisch trouwens, was een tijdje waarin ieder schot dat je vuurde de damage van je volgende schot verdubbelde, zolang je in dezelfde zone bleef. Dus werd het de kunst om zoveel mogelijk munitie mee te nemen en de sterkste mobs one-shotten op een gegeven moment. Was vrij grappig(ook nog nooit zo snel geleveled).
Beesten vlogen door muren, je viel door de grond heen.
En de meest hilarische was wel het zonen(map was in vierkanten opgedeeld), ging je van de ene naar de andere dan kreeg je een zoning screen.
Stel je nu een tank en een buggy voor met 8 man erin totaal, en je wil een basis 3 zones verder inpikken. Dan ga je dus onderweg, statistisch bleek de kans dat je allemaal in de tank/buggy bij je bestemming aankwam ongeveer 0,3%. Probleem was dat de server het niet helemaal snapte, dat mensen spontaan uit je tank vielen tijdens het zonen, en als je pech had 'wist' de server niet meer waar je nou vandaan kwam en plaatste hij je gemakshalve maar precies in het midden van de zone waar je zou moeten zijn.
Sandbox-> veel bossmobs overal verspreid-> met enige regelmaat zat je ineens bovenop(of onder) een bossmob terwijl je voor het zonen nog in de tank zat.
Jammere was dat wij eerst tijdens de closed beta speelden, netjes alle bugs rapporteerden, idem voor open beta. Vervolgens werd het betaald spelen, wij als arme studentjes maar gestopt. Paar jaar later werd het betaalmodel anders (micro-transacties) wij weer gaan spelen(even). Was ondertussen x-jaar later. En veel van de bugs waren nog steeds hetzelfde. Maar het bleef een geniaal spel.
Make it fool proof and someone will make a better fool.
Toch ook maar even een van mijn meest memorabele RPG momenten dan.
Een kleine 13 jaar geleden in aanraking gekomen met een of ander spelletje genaamd final fantasy 7 voor de psx.
Op zich zelf al de beste FF ooit gemaakt en de game zelf bevat al meer dan genoeg memorabele momenten die reeds al genoemd zijn.
Maar na de game uitgespeeld te hebben nog maar even doorgegaan, en toen kwamen we ( mijn maat en ik speelden altijd samen ) we onder water een groot groen beest tegen genaamd "Emerald Weapon".
Bij de eerste confrontatie hiermee zijn we gewoon echt genadeloos in de pan gehakt.
Er zat dus niets anders op dan grinden en alle materia te maxen. Na een kleine 80 uur in de game doorgebracht te hebben nog maar een poging.
En je raad het al, weer genadeloos in de pan gehakt. Tering, toch maar even op internet kijken hoe dit te doen.
En toen kwamen we uit op een stukje genaamd "lucky number 7's". De truck was de HP van je char precies op 7777 te krijgen voordat je de battle in gaat. Daardoor raakt je char in een soort trance en mag je een pre-emptive strike uitvoeren van 64!!!!! slagen die elk 7777 damage doen. Dat is dus een totaal van 497728 dmg welke je gratis hebt aan het begin van de battle.
Na enkele uren hadden we het dan eindelijk voor elkaar, en niet met 1 maar zelfs met 2 chars.
Dus met 2 chars met lucky number 7's de battle aangegaan met emerald weapon.
En dan begint de battle en dan zit je gewoon een kwartier lang te kijken naar je chars die automatisch aanvallen en gehakt maken van het monster waar je 80 uur voor hebt gespeeld.
Moet echt zeggen dat dit een van de meest voldane game ervaringen is geweest toen emerald weapon neer ging.
Zie hier een indicatie van het gevecht
Een kleine 13 jaar geleden in aanraking gekomen met een of ander spelletje genaamd final fantasy 7 voor de psx.
Op zich zelf al de beste FF ooit gemaakt en de game zelf bevat al meer dan genoeg memorabele momenten die reeds al genoemd zijn.
Maar na de game uitgespeeld te hebben nog maar even doorgegaan, en toen kwamen we ( mijn maat en ik speelden altijd samen ) we onder water een groot groen beest tegen genaamd "Emerald Weapon".
Bij de eerste confrontatie hiermee zijn we gewoon echt genadeloos in de pan gehakt.
Er zat dus niets anders op dan grinden en alle materia te maxen. Na een kleine 80 uur in de game doorgebracht te hebben nog maar een poging.
En je raad het al, weer genadeloos in de pan gehakt. Tering, toch maar even op internet kijken hoe dit te doen.
En toen kwamen we uit op een stukje genaamd "lucky number 7's". De truck was de HP van je char precies op 7777 te krijgen voordat je de battle in gaat. Daardoor raakt je char in een soort trance en mag je een pre-emptive strike uitvoeren van 64!!!!! slagen die elk 7777 damage doen. Dat is dus een totaal van 497728 dmg welke je gratis hebt aan het begin van de battle.
Na enkele uren hadden we het dan eindelijk voor elkaar, en niet met 1 maar zelfs met 2 chars.
Dus met 2 chars met lucky number 7's de battle aangegaan met emerald weapon.
En dan begint de battle en dan zit je gewoon een kwartier lang te kijken naar je chars die automatisch aanvallen en gehakt maken van het monster waar je 80 uur voor hebt gespeeld.
Moet echt zeggen dat dit een van de meest voldane game ervaringen is geweest toen emerald weapon neer ging.
Zie hier een indicatie van het gevecht
LG OLED 55C7 - Denon AVR X6300H - 2x Focal 816W - Focal 800CC - 2x Focal 800SR - 4x Focal IC105 - SVS SB-2000 - MB Next - Playstation 5 - Oppo UDP-203 - Rega RP1 + Elys 2 - BlueSound
Mijn leukste roleplay moment was een behoorlijk aantal jaren geleden. Een van de mooiste games van dat moment was toenmalig Severance: Blade of Darkness...
Wat een heerlijke hack 'n slash game was dat, waar je ook rpg elementen in had. Er was toen een zo'n zwaard a la Final fantasy, dat enorme tweezijdige zwaard. Die had zo'n hele lastige combo die je kon uitvoeren. Hij was echter wel heel sterk. Op een gegeven moment was er een eindbaas die ik bijna dood had en precies die finishing move was dus die combo die ik na vele frustrerende uurtjes opnieuw had moeten spelen. Dat gaf wel een heel bevredigend gevoel
Ik zat toen echt zo in dat spel, heerlijk verhaal en geweldige actie plus dat het er ook nog geweldig goed uitzag voor de tijd. Jammer dat er geen vervolg zal komen, omdat de devver over de kop is gegaan en de rechten wil behouden
Wat een heerlijke hack 'n slash game was dat, waar je ook rpg elementen in had. Er was toen een zo'n zwaard a la Final fantasy, dat enorme tweezijdige zwaard. Die had zo'n hele lastige combo die je kon uitvoeren. Hij was echter wel heel sterk. Op een gegeven moment was er een eindbaas die ik bijna dood had en precies die finishing move was dus die combo die ik na vele frustrerende uurtjes opnieuw had moeten spelen. Dat gaf wel een heel bevredigend gevoel
Ik zat toen echt zo in dat spel, heerlijk verhaal en geweldige actie plus dat het er ook nog geweldig goed uitzag voor de tijd. Jammer dat er geen vervolg zal komen, omdat de devver over de kop is gegaan en de rechten wil behouden

gamepc Nick: ACEpr0faker Steam: pr0faker
Severance: Blade of Darkness is bijna 10 jaar oud 
Een tijd terug heb ik het spel nog gedownload en gespeeld om eens te kijken of het de moeite was om het aan mijn RPG-collectie toe te voegen, maar het was gewoon té buggy.
Wel erg vet qua graphics voor zijn tijd, en een goede gameplay.
Ik heb het nooit uitgespeeld (en nooit gekocht).
Een tijd terug heb ik het spel nog gedownload en gespeeld om eens te kijken of het de moeite was om het aan mijn RPG-collectie toe te voegen, maar het was gewoon té buggy.
Wel erg vet qua graphics voor zijn tijd, en een goede gameplay.
Ik heb het nooit uitgespeeld (en nooit gekocht).
Mijn mooiste momenten waren toch wel in Final Fantasy X-2!
Ik weet het, ik ben waarschijnlijk een van de weinigen zoniet de enigste die X-2 kan waarderen!
Mooiste momenten waren toch wel de droevige flashbacks!
Bij de spoiler hoort dit filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=xAGbUEgM8ms
Sowieso vond ik de muziek in Final Fantasy X en X-2 ontzettend mooi!
http://www.youtube.com/watch?v=s6NILyB2KA8
En natuurlijk Final Fantasy XIII, dit was voor mij dus ook een topper!
Ik weet dat voor vele dit een teleurstelling was maar ik vermaak me er nog steeds prima mee!
Topmomentje voor mij in deze game was het verslaan van zo'n Long Gui zonder enige summons of het proberen van de spell Death.
Ik weet het, ik ben waarschijnlijk een van de weinigen zoniet de enigste die X-2 kan waarderen!
Mooiste momenten waren toch wel de droevige flashbacks!
spoiler:
Bijvoorbeeld het droevige einde, als Tidus dan achter je verschijnt op de Farplane. In combinatie met de muziek heeft er wel een traantje gerold bij mij!
Bij de spoiler hoort dit filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=xAGbUEgM8ms
Sowieso vond ik de muziek in Final Fantasy X en X-2 ontzettend mooi!
http://www.youtube.com/watch?v=s6NILyB2KA8
En natuurlijk Final Fantasy XIII, dit was voor mij dus ook een topper!
Ik weet dat voor vele dit een teleurstelling was maar ik vermaak me er nog steeds prima mee!
Topmomentje voor mij in deze game was het verslaan van zo'n Long Gui zonder enige summons of het proberen van de spell Death.
dat het buggy was klopt wel maar het viel voor mij wel mee geloof ik. Af en toe een vastloper.Katsunami schreef op vrijdag 24 december 2010 @ 09:55:
Severance: Blade of Darkness is bijna 10 jaar oud
Een tijd terug heb ik het spel nog gedownload en gespeeld om eens te kijken of het de moeite was om het aan mijn RPG-collectie toe te voegen, maar het was gewoon té buggy.
Wel erg vet qua graphics voor zijn tijd, en een goede gameplay.
Ik heb het nooit uitgespeeld (en nooit gekocht).
10 jaar alweer, de tering zeg

gamepc Nick: ACEpr0faker Steam: pr0faker
De scene in Nibelheim? Ik vond die vooral heel verwarrend
'Multiple exclamation marks,' he went on, shaking his head, 'are a sure sign of a diseased mind.' - Pratchett.
Mijn momenten waren:
Uitspelen van Zelda: OoT echt een prachtige game net zoals Zelda: Majora's Mask
allebei uitgespeeld
Fable II Uitspelen.. mooie game
En natuurlijk de momenten in WoW:
Liep daar met mijn allereerste character door Searing Gorge waar ik gewoon wat monsters zat te killen waar ik opeens een epic drop krijg, namelijk een shield: Wall of the Dead
ik super blij, maar aangezien ik een mage was had ik er niks aan en zo heb ik dus mijn eerste 300 gold gemaakt
Uitspelen van Zelda: OoT echt een prachtige game net zoals Zelda: Majora's Mask
Fable II Uitspelen.. mooie game
En natuurlijk de momenten in WoW:
Liep daar met mijn allereerste character door Searing Gorge waar ik gewoon wat monsters zat te killen waar ik opeens een epic drop krijg, namelijk een shield: Wall of the Dead
AMD Phenom II X4 965BE - Sapphire HD6850 1GDDR5 - Kingston HyperX Gen 8GB DDR3 1600Mhz - ASrock 870 Extreme3
Boeboe schreef op vrijdag 24 december 2010 @ 13:06:
De scene in Nibelheim? Ik vond die vooral heel verwarrend
spoiler:
krachtige scene, ik vind dat sephiroth het verhaal van ff7 speciaal maakte.
Hij was een rolmodel van de jeugd en alle soldaten, de perfecte vriendelijke soldaat die altijd deed wat hem opgedragen werd, ondanks hij eigenlijk sterk genoeg was om zelf met kracht de baas te zijn over de wereld.
Dan komt hij er per toeval op een missie achter dat hij een labcreatie is en zijn "moeder" buitenaards is en dan knapt er iets.
Hij leest dagen lang boeken over de experimenten en theorien over hem en jenova, vanaf dat moment is Sephiroth niet meer de Sephiroth die iedereen kende, want in zijn geest is hij groter dan de mensheid en is de (kracht van de) planeet zijn geboorterecht.
Zijn eerste daad is dan het afslachten van de "vijanden van jenova" in Nibelheim op weg naar zijn moeder.
Die scene in het vuur , beelde de verandering en haat van de nieuwe Sephiroth perfect uit.
Hij was een rolmodel van de jeugd en alle soldaten, de perfecte vriendelijke soldaat die altijd deed wat hem opgedragen werd, ondanks hij eigenlijk sterk genoeg was om zelf met kracht de baas te zijn over de wereld.
Dan komt hij er per toeval op een missie achter dat hij een labcreatie is en zijn "moeder" buitenaards is en dan knapt er iets.
Hij leest dagen lang boeken over de experimenten en theorien over hem en jenova, vanaf dat moment is Sephiroth niet meer de Sephiroth die iedereen kende, want in zijn geest is hij groter dan de mensheid en is de (kracht van de) planeet zijn geboorterecht.
Zijn eerste daad is dan het afslachten van de "vijanden van jenova" in Nibelheim op weg naar zijn moeder.
Die scene in het vuur , beelde de verandering en haat van de nieuwe Sephiroth perfect uit.
[ Voor 4% gewijzigd door Emersion op 24-12-2010 14:26 ]
Verwijderd
Uitspelen van Zelda OoT, geweldige game destijds op de... N64 d8 ik ?
WoW momenten... het eindelijk clearen van MC met 40 man en Ony 40 man
WoW momenten... het eindelijk clearen van MC met 40 man en Ony 40 man