Je meest memorabele roleplay moment?

[Rudolf]

Dit topic kan spoilers bevatten

Gamen doe ik al jaren. Ik speel allerlei soorten games. Van FPS, RTS tot race games. Toch speel ik het liefts een goede RPG.

Een belangrijk aspect van een RPG is een goed verhaal. Als het verhaal echt goed is dan wordt ik helemaal meegezogen in de game. Iets wat ik normaal gesproken alleen heb bij een goed boek.

Zo herinner ik mij nog de eerste keer dat ik Baldur's Gate ll speelde. Ik ging helemaal op in het verhaal. Denk dat iedere zelfrespecterende roleplayer dit spel wel kent dus ik zal daar verder niet te veel op ingaan. Maar al vrij vroeg in de game kom je een Thief tegen die Yoshimo heet. Ik had deze in mijn party opgenomen en zo'n 100 ingame dagen met hem opgetrokken. Het doel was Imoen redden uit spelhold (een bevriende NPC) Daar aangekomen keerde hij zich ineens tegen me. Ik had opdat moment echt zoiets van WTF is dit nou! Heb die gast het halve spel al in mijn party gehad en nu flikt ie me dit! Achteraf vond ik het echt briljant en het heeft BG2 een van mijn geliefde games gemaakt. Maar op dat moment voelde ik me echt effe genaaid. Ook al is het maar een spelletje. Ik was echt effe helemaal opgegaan in het verhaal.

Nu wil ik graag weten wat jullie meest memorabele roleplay moment is? en in welke RPG was het?



Als OP was het eigenlijk niet mijn bedoeling om de discussie op gang te brengen of mmo's wel of geen rpg's zijn. Bij het openen van dit draadje heb ik me eigenlijk niet beseft dat veel mensen pas sinds WoW voor het eerst in aanraking zijn gekomen met roleplay elementen in een game. Zeker de jongere generatie gamers. Ik ben van mening dat het roleplay element in de meeste mmo's flinter dun is. Singleplayer RPG's gaan vaak veel dieper in op het verhaal en het uitdiepen van je character/party. Ik hoop dat we dmv. dit topic de "WoW-generatie" een beetje enthousiast kunnen maken voor bepaalde singleplayer RPG's. En ook de die-hards onderling natuurlijk.

Overigens mag je van mij best je MMORPG ervaring posten als dat je meeste memorabele roleplay moment is, maar dan raad ik je wel aan eens een keer een echte oldskool singleplayer RPG te spelen. Je weet niet wat je mist.

Verder lezen de stukjes van de meeste mensen lekker weg en dat is misschien nog wel het belangrijkste. Dus blijf vooral je posten wat je meegemaakt hebben in de virtuele wereld en misschien kunnen we een nieuw topic maken met de stelling: "MMO's zijn geen RPG's"

[ Voor 31% gewijzigd door Rudolf op 12-05-2009 18:34 ]

[Kornflakes]

Mijn meest memorabele roleplay event gebeurde gisteravond.

Het betreft Eve-online.

Ik verveelde mij een beetje en besloot om een beetje te griefen in high sec in een inquistor. Op een gegeven moment kwam ik een mining op tegen. Een orca, paar hulks. Nou leek mij het wel leuk om hun te engagen. Ze bijten, ik mag ze dan aanvallen, dan krijg je 14 minuut om terug aan te vallen. Ik vlieg snel heen en weer om een ruppie te pakken van 10 mmiljoen isk, ondertussen begint de adrenaline te werken.

Eenmaal terug aangekomen waren ze er nog, met nog een extra schip. Ik engage de Orca (een mining bonus schip ter waarde van zo'n 500mil.), stijf van de adrenaline.

Langzaam maar zeker ging hij dood, helaas net zo als ik. Toen ik eenmaal door zijn shield heen was dacht ik "Dit is een eitje, het zijn shield tankers". Zijn armor ging ook mooi snel. Totdat hij in zijn structure kwam. God allemachtig, wat een structure. Ondertussen zat ik ook in structure. Ik overheat mijn guns, hopend dat ik het verschil kan maken. Helaas, als hij op 10% structure zit ging ik dood.

Nogsteeds strak van de adrenaline, een beetje teleurgesteld warp ik weer terug om een ander schip te pakken. Op een gegeven moment zie ik mijn evemail knipperen. Ik open hem, zie ik ineens een mailtje van een merlin pilot die ook in die belt was. Met een killmail van de orca. Blijkbaar had hij geholpen en heeft hij het afgemaakt. Ik mail even terug van hoe het psies zit, blijkbaar waren we allebei op het goeie moment op de juiste plek.

Ik enorm trots, post de killmail op ons killboard. http://ehkillboard.mdcw.de/?a=kill_detail&kll_id=864 Daarna toch maar eens gaan douchen. Toen ik terug kwam had een vriend van mij meerdere channels ondergespamt, inclusief mijn msn, met dat ik een convo moet openen met Erik, een hoge pief in onze alliance.

Hij vroeg of ik mijn ceo er bij kon halen. Echter, onze CEO faalt en is al maanden niet online geweest. Dus moest ik toen de vervangend ceo halen, dat was de vriend die alle channels zat onder te spammen voor mijn aandacht. Eenmaal aangekomen moest ik rapport doen van mijn orca kill. Kort verhaal gegeven. Daarna krijg ik te horen dat onze alliance niet van highsec piraterij houdt en dat mij dat al meerdere keren is vertelt. Echter, zoals eerder vermeld, onze ceo is faal, dus dat heb ik een keer vaag te horen gekregen.

Helaas vond Erik dit niet genoeg. Een andere corpie, die 2 dagen weer actief is en de corp wil overnmen (was oorsprongkelijk van hem) vraagt of hij ook bij de convo kan komen. Dan krijgen wij te horen dat onze corp een fine moet betalen van 300mil. Natuurlijk, dit proberen wij te verlagen. Dat wordt hem niet, wij vragen daarna om wat meer tijd.

Ondertussen deed ik in de chat (van mij en een paar vrienden, waaronder de vervangend ceo) een mooi voorstel. "Ninja@corpwallet?" aangezien ik director rechten had. Na een tijdje geen antwoord ook even op msn geprobeert. Even later kreeg ik als antwoord "PULL AN ALF" (insider's, ik moet dus gewoon alles pakken") waarna ik alles pakte. Echter, 6 lange seconden daarna moest ik het niet doen. Dat was echter een beetje te laat.

Stijf van de adrenaline met een gevulde wallet (660 mil, wat aardig wat is voor mijn doen) besloot ik maar om uit te loggen. Die ochtend daarna het geld gedeelt door 3en, plexje gekocht, iemand terug betaalt.

Het was weer een productief avondje. Zeker toen we er op school achter kwamen dat we ook nog een med pos + fitting hadden liggen.

TL;DR
Ik maak een awsome kill, wordt daarvoor bestraft (kansloos eigenlijk) en "pull an Alf"

[psychodude]

Ik ben geen echte roleplayer, speel RPG's met name voor action. Dus rp momenten zullen er van mijn kant niet snel naar voren komen.

Mijn leukste RP moment daarom komt ook niet zozeer daar vandaan maar vanuit een LAN party waarbij een aantal vrienden aanwezig waren welk met name veel tabletop en p&p speelde. Nog leuker is dat het niet vanuit een RPG kwam maar juist vanuit een FPS game.

Weet niet meer of het CoD of MoH was maar in ieder geval gingen ze er echt helemaal in op . Lagen ze in de trenches te vrezen voor hun leven, verhalen te delen over wat ze terug huis deden, etc. Was er een vijand op de loer dan was er de reactie van angst en fluister spraak. Ze speelde het echt heel leuk, hehe.

Uiteraard maakte het het spel voor diegene welk niet zo van het RP'en wel erg makkelijk maar het was wel grappig om op die manier te spelen, alsof je het opneemt tegen een reeks film karakters.

[Haijo]

Hmm, Planescape: Torment op het moment dat je ontdekt wie en wat en hoe en waarom. Meer zeg ik niet, het spreekt wel voor zich. Briljant spel.

[addictive]

In WoW, Ragnaros down voordat de 'sons' kwamen. Het gejuich op teamspeak blijft geweldig

En verder Final Fantasy IX, wat een geweldige characters zaten daarin. Vivi

[twiFight]

Ook een WOW moment, voor de kenners:

Ik was met mijn nieuwe paladin in Zangarmarsh aan het questen, toen ik in het sporregar gebied kwam. Daar moet je linksonderin de map in dat gebiedje van die boommonsters slachten die sporelings afmaken.

Op een gegeven moment nam ik iets teveel hooi op de vork en een ongelukkige spawn later zat ik vreselijk in de problemen. Ik vocht voor mijn leven maar kon de monsters niet doden voordat ik zelf dood zou gaan. Opeens komt een andere speler naar me toe en slacht alle monsters om me heen, vlak voordat ik doodging. Ik helemaal blij met de hulp message hem een "thanks for helping me mate" als bedankje, waarop ik de droge reply kreeg: "oh.. i thought you were a sporeling". Ik lag in een scheur en sindsdien staat in me guild note "sporeling lookalike"

[Slapstick]

offtopic:
Dit is eigenlijk een verkapt topic voor: Kijk eens hoe verslaafd ik wel niet ben was aan RGP's.

Ik heb het ooit gehad met Guild Wars. In Nightfall in de andere Realm, toen zat ik zo verschrikkelijk in het verhaal dat ik het gewoon uit gespeeld moest hebben voordat ik kon stoppen. Het is ongeveer 2 jaar geleden nu dat ik dat gedaan heb, dus namen weet ik niet meer

[Rudolf]

Slapstick schreef op donderdag 07 mei 2009 @ 23:15:

offtopic:
Dit is eigenlijk een verkapt topic voor: Kijk eens hoe verslaafd ik wel niet ben was aan RGP's.

ach verslaafd..? Ik zie het meer als met een goed boek of film. Als je eenmaal helemaal in het verhaal zit dan wil je ook weten hoe het afloopt. Ik lees eigenlijk bijna nooit boeken behalve als ik op vakantie ga oid. Dan begin ik in het vliegtuig of in de bus met lezen. Als het dan een goed boek is lees ik het in een ruk uit en daarna lees ik weer een half jaar niks meer. Zo is het vaak ook met games bij mij.

[Haan]

In TES4: Oblivion heb ik zeker zulke momenten gehad Soms vanwege een plotselinge wending in het verhaal, soms gewoon vanwege de omgeving, hoog op een heuvel op je paard zitten, de zon zien opkomen en genieten van het uitzicht, prachtig!

[VyperX]

Hmmm.... mijn meest memorabele roleplay moment was tijdens een potje table-top Vampire... We waren net aan een nieuw "verhaal" begonnen en waren met 3 onervaren Vampiers onderweg. Onervaren houdt dus in dat we nog maar net embraced (vampier gemaakt) waren en dus totaal nog niet wisten hoe en wat we allemaal konden doen.

Een belangrijk punt bij karakters in Vampire is dat ze allemaal een Virtue en Vice (Deugd en Zonde/Ondeugd)... Hier moeten de spelers ook altijd rekening mee houden bij hun acties. Dingen die tegen hun virtue of vice in gaan worden moeilijk gemaakt/bestraft.

Anyway, bij een van onze sessies kon een speler niet aanwezig zijn, dus wij namen zijn karakter Nina over. Nina was een beetje een dommekracht, met als Vice "Gluttony" (Vraatzucht)

Situatie: We zijn met z'n 3en aangekomen bij een verlaten huisje in de middle of nowhere. Creepy atmosfeer, met dreigende hints, aanwijzingen dat er een weerwolf in de buurt is geweest. Mijn karakter sluipt links om het huis, het karakter van de andere sluipt rechts om, en Nina gaat richting de voordeur... Nina doet de deur open en ziet op de grond een afgehakt been liggen... Nina denkt: "Mmmm!! Bloed!!", pakt het been op en begint eraan te zuigen. (Wat totaal geen effect heeft natuurlijk.)

We lagen in ieder geval op de grond met z'n allen... En de week erna moesten we aan diegene uitleggen waarom hij een afgehakt been nog in zijn inventory had.

[Creep]

In Ultima Online:

Met een aantal vrienden de crew van Startrek Voyager nagemaakt, kleding en namen(Tuvok, Janeway enz). Daarna in een stadje met veel spelers, mensen gaan proben en landingsbanen namaken met gems. Beamen met portals en spelers als aliens omschrijven. Omdat alles wat je zegt is te zien, konden speler ons niet negeren. Veel spelers vonden dit niet echt grappig, waren nogal veel die-hard roleplayers. Wij hadden de grootste lol, vandaar het meest memorable!

[SinergyX]

Qua RPG Story: die is simpel, Final Fantasy 7, Aeris gaat... jeweetwel.
De muziek, zo overwacht, is me altijd bijgebleven.

[Bokkie]

Kornflakes schreef op donderdag 07 mei 2009 @ 19:35:
Mijn meest memorabele roleplay event gebeurde gisteravond.
[..]

TL;DR
Ik maak een awsome kill, wordt daarvoor bestraft (kansloos eigenlijk) en "pull an Alf"

Dus nu ben je een pirate en sta je op de wanted list van je voormalige corp alliance

[Kroga]

Pirates of the Burning Sea

Ik was samen met twee maten aan het hunten in 3 goedkope schepen (30k ofzo) aan het hunten.
Dan zien we een schip varen van 3 miljoen. Deze pullen we in een battle.

Dan begint het echte gevecht. Tactiek die we gekozen hadden was, schiet de zeilen kapot.
Na twee boardshots gekeregen te hebben (52 kanonnen per schot). Was mijn zeil ook helemaal kapot, dus snel reparen en proberen out of schot range te blijven.

Nadat we de zeilen volledig kapot hadden geschoten zijn we begonnen aan de armor aan de achterzijde van het schip en als laatste de structure ofcourse. Maar aangezien het schip geen zeilen meer had kon het schip niet meer draaien en waren de laatste twee stappen makkelijk.

Uiteindelijk was het schip gezonken, allemaal gejuich op teamspeak en zoveel adrenaline.
One of those things to remember

[aegis3d]

Bijna alle boeken uit oblivion geraid en die in m'n kelder gegooit.
Geen enkele guild en bijna alle huizen hadden geen boeken meer

Ook de adoring fan van dive rock af blasten met een uber electric spel was erg leuk.

En 747 magicka halen, ben ik best trots op. Dus helemaal legaal, op de xbox360. (standaard magicka is zo'n 300)

Op de computer met oblivion: Met console commands de adoring fan in een vrouw veranderen:


En dit uitzicht behalen:



klik voor mega

Oblivion is leuk

[JohnnyV76]

SinergyX schreef op vrijdag 08 mei 2009 @ 12:08:
Qua RPG Story: die is simpel, Final Fantasy 7, Aeris gaat... jeweetwel.
De muziek, zo overwacht, is me altijd bijgebleven.

Hihi.. ik weet precies waar je het over hebt. Geloof dat een maatje die het destijds ook speelde zelfs een traantje weggepinkt heeft. Ik speelde het pas later dan hij dus wist wat er komen ging maar nog steeds...

[dev10]

Mijn meest memorabele momenten zijn er twee (WoW):

Voor het eerst de stockade in. Hoewel ik hem in m'n eentje binnen drie minuten clear nu, deden we er toen met z'n vijven anderhalf uur over. Maar het was wel gaaf!

En Onyxia killen. Ik werd gewhisperd in SW of ik mee wilde. Het waren 25 man waarvan een stuk of tien level 80. Dat gevecht met tactics enzo. Dat was echt wel vet. (Overigens één whipe)

[FragNeck]

Het meest heftige moment ooit was de MC raid in WoW.
We waren met onze 40 man raid (eerste guild) in WoW eindelijk toe aan Ragnaros.

WoW was eigenlijk ook mijn eerste RPG, daarvoor vond ik het eigenlijk maar saai, althans, dat dacht ik altijd.
Pas na wow ben ik mezelf met RPG's gaan bezighouden.

Maar die battle met Ragnaros, internationaal, 40 man in ventrilo, echt een sensatie, die stem van Ragnaros, de omgeving, de spanning, het zweten met je warrior tankje die gekke eindbaas proberen onder controle te houden, damn, ik vergeet het nooit meer!

Echt een unieke ervaring.

Maar dat maakt voor mij WoW zo leuk, het interactieve gebeuren met alle anderen die samen proberen iets te bereiken. Heerlijk.

[DarthDavy]

Star Wars Galaxies. Voor de combat upgrade van mei 2005 jedi worden.

De Jedi klasse in SWG was een alpha profession, een profession die heel wat sterker was dan alle andere combat professions. Unbalanced? Ja, dat wel, maar de jedi skill trees werden maar unlocked na heel wat (grind)werk.

Jedi was altijd maar een side projectje van mijzelf in SWG. Ik hiel me veel meer met de Nederlandse community op de server Eclipse bezig, die best wel heel groot was in die tijd. Onze stad Lianorm (100% Nederlandstalig) was ook één van de grootste op de server en er was altijd wel wat te beleven en te doen.

Met de aankondiging van de combat upgrade die van start ging gaan vanaf mei 2005 ging er bij een knop om. Ik moest en ik zou jedi worden voor die datum. Alles netjes uitgerekend zodat ik met relatief korte dagelijkse speelsessies (2 à 3 uur) mijn doel zou bereiken. Twee weken voor de combat upgrade was mijn doel bereikt... En dan een bugged exit mission: kristallen die vast zaten in player houses zodat ze niet vernietigd konden worden. CSR heeft uiteindelijk mijn missie netjes reset, zodat ie mooi op een open vlakte op Naboo terecht kwam. En dan kwam de echte jedi grind... En de combat upgrade ook natuurlijk.

Al mijn beste momenten in een RPG komen van SWG trouwens: van de server first Jetpack uit Deathwatch bunker, tot de server first bounty hunter armor (eveneens uit deathwatch bunker) en onze geweldige community events zoals Lianorm Games, Empire-Rebel battle, Miss Lianorm verkiezingen,... SWG was dan ook de perfect sandboxgame voor al zo'n zaken in die tijd.

Het is zelfs zover gegaan dat ik kerst en nieuw van 2005 op 2006 in de VS heb doorgebracht bij mensen die ik op Eclipse in SWG heb ontmoet: een vriendschap die in een game uit de game gegroeid is en buiten de game enkel groter is geworden.

Na de NGE van november 2005 ben ik WoW gaan spelen, maar WoW komt op sociaal vlak nog niet aan de enkels wat SWG vroeger was.

[Deveon]

WoW world pvp in tbc.. met 2-3 man vechten tegen 2-10 hordies (en dan ook de goeie spelers, dat was nog t leukste!).. good times

Daarnaast ook nog heel lang geleden in Tibia als een vriend en/of guildie vermoord werd of op hele gevaarlijke plek dood was gegaan en dan helpen helemaal strak van de adrenaline

Jammer dat ik al me screenshots uit die tijd kwijt ben, good times, good times

[SUD]

Ik en een vriend zaten samen in een clan op WoW, het was de tijd dat karazhan nog redelijk nieuw was en iedere guild er zo'n beetje op zat.

We kwamen bij een boss Nightbane genaamd(groot draakje), hij doet een soort klauwgrijp van voren die iedereen kan one-shotten behalve de tank.

Goed, wij stellen ons op en wachten tot hij aan komt vliegen en landen. Hij landt, swiped mij samen met de tank en ik sterf in een keer (was een rogue, ben nu gestopt met wow btw.) Ik schreeuw op TS: ''Wtf gebeurde daar, ik had geen aggro?!'' Mijn vriend lacht me compleet uit terwijl ik nog steeds zit uit te vogelen wat er gebeurde gaat hij nog geen 5 seconden later ook dood door een swipe van de draak en zijn character ploft ook neer op de grond, en zei hij: ''Huh? Wtf?!'' terwijl ik hem uitlachtte ^^.

[Anoniem: 232786]

In WoW, lang geleden, heb ik veel coole dingen gedaan. Destijds was mijn guild het beste horde guild op de server PVE Endgame wise in the pre-TBC tijd. We hadden een hoop server first kills. Als we het niet server first hadden, dan hadden we het Horde first. Het was een echte race tegen het beste Alliance guild. Grappig was dat het uitmondde in een totale oorlog. Outdoor raids werden gesaboteerd. Toppunt was Moonglade '06. Onze tegenstanders, die extreem elitair en arrogant tegen alles was niet tot hun guild behoorde waren, maakten de fout om hulp te vragen van de andere alliance guild om het Eranikus mega-event te voltooien voor het openen van Ahn'Qiraj. Het eindigde in 7 enorme guilds die naar Moonglade trokken om een totale oorlog uit te vechten terwijl op de achtergrond Eranikus en de nightmares ook nog eens keet stonden te schoppen. Uiteindelijk vielen de servers om onder de honderden spelers die daar oorlog zaten te voeren.

We hadden overwogen om "I was at Moonglade '06" T-shirts te laten maken. zo episch was het. Vanaf dat moment was er enkele maanden een totale oorlog gaande. Het was een pvp server, dus het ging er hard aan toe. 100 man raids die complete zones platlegden. Steden die constant belegerd werden, etc. Het was even een full-out pvp maandje. Destijds waren de mensen ook veel meer betrokken bij het wel en wee van hun factie en iedereen hield scherp in de gaten hoe goed hun beste guilds het deden. Om in een van de beste guilds te komen moest je van goede huize komen, omdat de endgame zo ongelofelijk moeilijk was.

Iemand heeft er een stukje over geschreven: http://theventureco.wikispaces.com/Moonglade+06%27

Andere epische momenten waren onze eerste Ragnaros kill. Dat was een subliem moment waar iedereen voor weken naar toe had gewerkt. De hoeveelheid goud die opging aan fire res gear en potions was ziekelijk te noemen. Verder maakte de race tegen het alliance guild het allemaal heel erg leuk. De hele server leefde mee met de race. Ik was een van de weinige level 60 druids destijds. (Feral werkte van geen kanten in die tijd en druids levellen was zwaar rottig, ongeveer het tegenovergestelde van nu). De bekendheid die je genoot alleen maar omdat je in dat ene guild zat was indrukwekkend. Inloggen en meteen 5 whispers krijgen van druids die om talent builds en tips vragen, mensen die willen dat je mee gaat instancen, etc. Een heel leuke tijd en een fantastisch guild met een constant goede sfeer, goede leiders die iedereen betrokken hielden bij de raid progression en onbetwist leider waren. Het was een geweldige tijd. Helaas zijn de endgame van TBC en wotlk niet vergelijkbaar. Die oude 40 man raids deden het echt voor mij. Voor mij hebben de expansions WoW helemaal kapot gemaakt.

Andere spellen... hmmm... Baldur's Gate 2 moet genoemd worden, geweldig verhaal waar ik me helemaal in inleefde. Final Fantasy 6, het verhaal en de opera scene. Die was meesterlijk.

[anandus]

Hmmm...Mijn meest memorabele RPG-moment is denk ik het spel Dungeon Master spelen. Wat voelde ik mij immersed, zeg!

Echt geweldig. Zeker toen ik het magische systeem doorhad (op een papiertje alle spells en runes opgeschreven) voelde het echt geweldig! (Ook al zit er echt bijna geen verhaal in dat spel )

Geloof het of niet, maar ge-wel-dig spel (in ieder geval toen):

---

Maar ik denk dat mijn mooiste RPG-moment Zelda 3 was, toen je de tovenaar verslagen had en naar die parallele wereld kan (zoiets), dat je opeens beseft dat je alleen maar de surface van dat spel gescratcht hebt

Link in gevecht met Aganhim:

[ Voor 12% gewijzigd door anandus op 08-05-2009 19:26 ]

[Hobbles]

Ultima Online zo'n 5 tot 8 jaar geleden denk ik.

Er was al maanden lang oorlog tussen onze guild en een andere, dus waren er constant guild fights over de hele server. Op een gegeven moment hadden we informatie gekregen van iemand dat de vijandige guild zou samenkomen op de meest bezocht plek van UO (Britains bank). Aangezien we wisten dat ze eraan kwamen hadden we ons daar met de hele guild verstopt en hun opgewacht. Net op het moment dat ze het totaal niet meer verwachtten om aangevallen te worden kregen ze van de hele guild tegelijk een hoop spreuken over zich heen. Het was ongeveer 20 tegen 20, wat voor UO normen redelijk veel is. Net op dat moment bleek de guild leader een van de meest waardevolle items bij zich te hebben met als gevolg dat dat in ons bezit kwam.

De vijandige guild was uiteindelijk zo pissed dat ze helemaal uit elkaar gevallen zijn. Daarna hadden we nog nauwelijks last van iemand

Als je er niet in zit klinkt het verhaal wellicht niet zo spannend, maar dit is een van die momenten in UO die ik na zoveel jaar nog steeds weet.

[ Voor 3% gewijzigd door Hobbles op 08-05-2009 17:04 ]

[Mektheb]

Kill"jeaden killen met WoW xD
deze shot sta ik er niet in hoor, random

[ Voor 14% gewijzigd door Mektheb op 08-05-2009 17:15 ]

[GekkeR]

[daandegoeiste]

[Anoniem: 290112]

Het hele verhaal in Gothic 2 heeft mij heel erg geboeid.. ook de eerste keer dat ik MC ging in WoW vergeet ik nooit meer

[dev10]

dev10 schreef op vrijdag 08 mei 2009 @ 12:59:
Mijn meest memorabele momenten zijn er twee (WoW):

Voor het eerst de stockade in. Hoewel ik hem in m'n eentje binnen drie minuten clear nu, deden we er toen met z'n vijven anderhalf uur over. Maar het was wel gaaf!

En Onyxia killen. Ik werd gewhisperd in SW of ik mee wilde. Het waren 25 man waarvan een stuk of tien level 80. Dat gevecht met tactics enzo. Dat was echt wel vet. (Overigens één whipe)

Bovenstaand verhaal is vanmiddag te niet gedaan. Vanmiddag half twee logde ik in op m'n warrior en ik zie een oproep in /1 'LFM [For the Alliance!]' Ik gelijk uitgelogd en m'n DK gepakt om die vent aan te spreken dat ik mee wilde doen. Uiteindelijk waren we met 40 man waarvan 30 level 80's. Als eerste naar Silvermoon. Binnen tien minuten down en een spoor van lijken achtergelaten. Daarna naar Undercity. Dit gevecht was iets pittiger en ik ging dood. Ik geressed bij de begraafplaats nadat ik de achievement binnen had. Even gauw naar Dalaran om te repareren en direct met een portal naar Stormwind om daar naar Ratchet te vliegen en op weg te gaan naar Thunderbluff. Met z'n 30-en in een liftje staan. Thunderbluff ging uitstekend. Niet gewiped, maar wel een stel horde die even kwam kijken. (Een level 12 rogue, die absoluut niet wist wat haar overkwam. )

Het mooiste hadden we voor het laatst bewaard: Thrall. Dit gevecht duurde langer (20 minuten) omdat de horde in de gaten had dat er iets gaande was en ze stonden ons op te wachten. Hier de achievement gehaald voor 500 honorable kills en nog een andere PvP achievement. (Die van 300k damage, ik weet niet welke dat is) Er werd goed gehealed en ook hier ging ik niet dood. Thrall viel neer en iedereen op de voice-chat ging uit z'n dak. We waren toen 2,5 uur bezig geweest en ik heb nog nooit zo lang intensief achter elkaar door gespeeld. Ik kreeg nog wat complimenten en zelfs een guild invite omdat ik de enige was onder de 80 die slechts een keer dood was gegaan en omdat ik lekker veel damage gedaan had. In m'n Recount lijstje stond ik 13 van de 40. Nu zegt dat niet zo veel, maar ik was niet ontevreden.

[boe2]

dev10 schreef op zondag 10 mei 2009 @ 00:22:
[...]
*verhaal*

ligt het nu aan mij, of heb je echt nog geen boeiende games gespeeld ?

Voor mij de "oh maria" scene in FF6 denk ik. De eindscene in Wing Commander IV deed me enkele traantjes over de wangen rollen en in Beyound Good & Evil kreeg ik toch ook wel een krop in de keel op een bepaald moment.

[Raphaelo]

Boeboe schreef op zondag 10 mei 2009 @ 01:31:
[...]


ligt het nu aan mij, of heb je echt nog geen boeiende games gespeeld ?

Voor mij de "oh maria" scene in FF6 denk ik. De eindscene in Wing Commander IV deed me enkele traantjes over de wangen rollen en in Beyound Good & Evil kreeg ik toch ook wel een krop in de keel op een bepaald moment.

Als je het opera gedeelte bedoelt, dat was inderdaad zo geweldig!

Mijn eigen mooiste rpg moment was denk ik bastilla naar de dark side krijgen in Kotor 1. Ze is het grootste deel van het spel de goedheid zelve, en na wat slim praten wilde ze mijn duistere princes worden

[GTOfire]

Mooie korte momenten zijn voor mij vluchtige dingen in Morrowind en later in mindere mate Oblivion geweest. Het moment dat ik met een best aardige grafische kaart voor die tijd Morrowind voor het eerst speelde en door het luik van het schip naar buiten stapte. Dat uitzicht was op relatief kleine schaal maar oh zo mooi. Al het reizen in Morrowind gedaan door gewoon een eind heen te lopen en gaandeweg met behulp van de meegeleverde papieren kaart mn weg vinden ipv het spel me de weg te laten wijzen en de silt strider te nemen, dat soort dingen. De weg naar Balmora kan ik echt dromen intussen


En wat voor mij 1 van de allermooiste RPG ervaringen is geweest is een groot deel van mijn tijd in Star Wars Galaxies (het 1e half jaar, dus voor alle updates en redesigns).
Ik was 1 van de weinige Master Rangers in het spel, aangezien het ook een enigzins useless profession was. Maar ik vond de titel de moeite waard om het keer op keer weer te leren.
Maar zo nutteloos als het beroep was, zoveel aanzien kreeg ik voor het trots dragen van mijn titel omdat die toch behoorlijk zeldzaam was. En waar ik nog het meeste plezier in had was dat ik mijn titel eer aan deed. Mensen kwamen naar mij toe omdat ze hulp nodig hadden bij het vinden van bepaalde diersoorten of speciale locaties. En ik stelde eigenlijk nooit iemand teleur. Ik wist feilloos te beschrijven bij welke boom ze naar het noorden en bij welk riviertje ze naar het westen moesten om hun gewenste doel te vinden, en als ik er tijd voor had kon ik ze zonder 1 keer op de kaart te kijken zo leiden naar waar ze moesten zijn.
Het beroep was niet heel boeiend, maar het dragen en waarmaken van de titel Master Ranger heeft me heel wat leuke verkenningstochten door een mooi landschap opgeleverd.

Deel twee van de mooie ervaringen waren een diersoort genaamd Mottled Wrix. Ik vond het altijd al ontzettend mooie beesten, en op een dag liep ik weer eens met Mask Scent aan door een hele pack van ze.
Voor de beeldvorming: die beesten verscheuren iedereen die te dichtbij komt. Als Scout kon je echter Mask Scent doen en dan kon je dichterbij komen zonder aangevallen te worden. Hoe dichterbij je kwam, hoe groter de kans dat het verbrak en je weg moest wezen.
Ik kon echter met mijn lvl gewoon tussen ze door lopen zonder dat het verbrak, dus ik kon ze leuk van dichtbij observeren.
Tot het moment kwam dat mijn mask scent brak terwijl ik midden tussen een hele groep stond. Ik dacht oh kut en begon vast met het schrijven van mn testament.
Echter, ze vielen niet aan. Ik stond vlak naast een lair met een baby erbij, moeders die me van 2m afstand aan stond te kijken, en ze lieten me gewoon rustig staan. Dr kwam er een op me af lopen, snoof een keertje en liep weer rustig door.
Fantastisch gevoel, alsof mn karakter zo 1 was met die mooie dieren dat ze dat doorhadden en hem accepteerden. Het was ongetwijfeld gewoon een bug, maar dan wel een hele specifieke en reproduceerbare.

Toen andere mensen langs kwamen twijfelden de wrixen namelijk geen seconde en sprongen ze dr op af om ze af te slachten. Toen ze klaar waren keerde ze weer terug naar de lair waar ik nog altijd open en ongecamoufleerd zat en kwam dr 1 zelfs rustig naast me liggen.
Ik heb daarna nog heel vaak tussen die wrixen gelopen, en ook al was et 2 weken later, ik kon gewoon zonder Mask Scent op Mottled Wrixen afstappen en ze vielen me niet aan. Zo heb ik menig in-game zonsondergang met ze doorgebracht, zij aan zij liggend. Ik mis ze nog steeds

[SoundWave729]

Voor mij is het Lost Odyssey. Heb geen PS2 dus vele pareltjes heb ik niet kunnen spelen. Maar daar heb ik de zomer vakantie voor .

De dreams in het spel waren voor mij de meest epische momenten van het spel. De eerste dream die je kan unlocken "Hanna's Departure" zorgde voor een traantje. De volgende dream die mij raakte was "A Hero's Return". "Bright Rain" was ook goed voor een paar tranen.

De dreams in Lost Odyssey zijn echt extreem goed geschreven en mijn broertjes die lazen vol enthousiasme mee om vervolgens ook een traantje te laten.

Ik hoop dat ik in de zomer een soort gelijke ervaring kan krijgen met de PS2.

[anandus]

Raphaelo schreef op zondag 10 mei 2009 @ 01:44:
[...]


Als je het opera gedeelte bedoelt, dat was inderdaad zo geweldig!

Ook een mooi moment was in een of andere Squaresoft-RPG dat je op een gegeven moment voor de rechtbank moet verschijnen en dat je dan dingen terugziet die je eerder hebt gedaan en daar dan op veroordeeld wordt.
Secret of Mana? Chrono Trigger? Final Fantasy nogwat?

[Vagabonding]

anandus schreef op zondag 10 mei 2009 @ 10:27:
[...]
Ook een mooi moment was in een of andere Squaresoft-RPG dat je op een gegeven moment voor de rechtbank moet verschijnen en dat je dan dingen terugziet die je eerder hebt gedaan en daar dan op veroordeeld wordt.
Secret of Mana? Chrono Trigger? Final Fantasy nogwat?

Chrono Trigger inderdaad.

[boe2]

Dat was chrono trigger . Ik weet nog dat ik het spel speciaal opnieuw gespeeld had om bepaalde zaken anders te doen om zo de uitspraak van de rechtbank te beinvloeden. Het bleek uiteindelijk allemaal tevergeefs

[Cassius]

Chrono Trigger, Golden Sun, FFX, DQ8, FO3 ... man o man. Toen kwamen nog iets mindere (ook rpg minder), maar ook memorabele games, Mass Effect, Bioshock, HL2 en nog veel meer.

Ik ben echt alleen te overtuigen met prachtige verhaallijnen en sterke karakters die ook -daadwerkelijk- een ontwikkeling doormaken in een game. Ik vond de karaters en verhaallijn van Chrono Trigger en Golden Sun nog wel het mooiste, ik denk omdat mijn fantasie ook zo veel mocht invullen. Jammer dat ik die nooit meer 'voor de eerste keer' kan spelen . Speel nu met veel plezier DQ5 DS en kijk erg uit naar FFXIII (vanilla en vs), Mass Effect 2 en DQ9.

RPG's = beste.genre.ever. Escapisme zoals het bedoeld is !

[RMB]

Toen de WoW guild leader mij zei dat ik KARA group 2 moest leaden en we een guildrecordtijd neerzetten (H). (Het stelt niks voor, maar voor mij was het heel speciaal )

Ook de 1e keer Gruul downen was Epic! (Ik heb geen Vanilla WoW geraid dus 25 man was voor mij al speciaal )

[Remy!!!!]

Planescape Torment installeren, vanaf dat moment begon er voor mij 1 groot memorabel roleplay moment.

[Anoniem: 197066]

meest memorabel moment is mijn inziens wel in Lost Odessey (voor elke liefhebber van Final Fantasy en JRPG"s in het algemeen een must)

Je komt op de duur 2 kinderen tegen, Mack en Cooke. Deze beschermen een bloem tegen een paar bewakers die denken het recht te hebben om die bloem kapot te trappen. Jij verschijnt, guard gaat te ver Mack en Cooke kicken ass, en je krijgt een gevecht. Na het gevecht word je uitgenodigd om op visite te gaan bij hun moeder. En op het moment dat je binnenkomt, herkent de onsterfelijke hoofdrolspeler (die al 1000 jaar leeft, maar geheugenverlies heeft) zijn verloren gewaande dochter, Lirum. Een emotioneel weerzien volgt, maar, Lirum is dodelijk ziek, en sterft niet lang daarna. Die cutscene is 1 van de weinige game cutscenes die me echt aan het hart ging. De emoties van de kinderen, en van de hoofdrolspeler zelf, de muziek, en de algehele sfeer was echt zo intens.

En daarna de uitvaart, waarbij een speciale rol was weggelegd voor de kinderen. Zo mooi gedaan..

[Bartaz]

Ik heb 't gehad bij 2 games. Fable: The Lost Chapters en The Elder scrolls IV: Oblivion.
Wát een games zijn dat zeg. De inleiding van de spellen, de sfeer, de muziek, de free roam werelden. Al is het laatste punt bij Fable wat minder aanwezig dan bij Oblivion.

Vooral Oblivion heeft een indrukwekkende indruk achtergelaten. Er is gewoon zoveel mogelijk in dat spel en de wereld is echt dynamisch! Toen ik de Shivering Isles uitbreiding speelde en toen die vlinders aan het begin wegvlogen en de kamer waarin je je bevond liet verdwijnen: Ge-wel-dig gewoon!

[MrHarry]

bij mij everquest toen we temple of veeshan gingen raiden, die game was zo mega bruut zeker voor die tijd dat mmo's nog niet comercieel uitgemolken waren etc..
met 40man op een mega draak af rennen en een uur lang dr op in hakken enzo! en toen mensen die game zagen snapte ze maar niet wat er leuk was aan een mmo

[Anoniem: 301607]

De meest recente was een boss battle in Persona 4, beide party members KO en alleen de main char. Over. In ware Hollywood stijl met 7 health over de genade klap toegediend, het voelde goed.

De meest memorabele zat helaas niet in een RPG, niet om offtopic te gaan, maar zat In MGS. De game verbreekt zo vaak de 4e muur dat je echt als het ware 1 word met de hoofdpersoon. Althans zo voelde het voor mij, Snake zat niet vast in de gevangenis, ik zat vast in de gevangenis. Psycho Mantis outsmarten door de controller te verwisselen was niet iets wat Snake deed, ik deed dat zelf. Good times, misschien komt het omdat ik samen met een vriend gisteren weer zijn begonnen .

Maar goed mijn meest memorabele RPG moment zal dus MGS zijn, de hele game.

[Skyclad]

Lang lang geleden toen ik nog MUDs speelde had ik verschillende characters in de Knights guild op een MUD. Player killing was een optie, als je dat eenmaal aanzette bleef je altijd een player killer. Aangezien Knights 'goed' waren was het aantal PKers erg beperkt, en ik was op dat moment de sterkste PKer van de MUD met 1 van mijn Knights. Een andere Knight van mij was lid van de top speler Knights, die samen met degenen die de guild hadden gemaakt overlegden over regels en zo.

Het probleem op een gegeven moment was, dat aangezien alle 'slechte' PKers zagen dat mijn PK knight het sterkst was, veel PKers nieuwe characters aanmaakten om in de Knights te komen, en dan newbies gingen verleiden tot PK worden, of gewoon random andere PKers gingen opjagen. Geheel dus tegen de aard van de Knights in.

Vervolgens kwam het er op neer dat ik met mijn PK knights die andere PK knights moest afmaken, wat ook een beetje raar eruit zag natuurlijk.

Er heeft toen overleg plaatsgevonden onder de 'top Knights' (inclusief mijn andere character), en toen heb ik voorgesteld om, in ieder geval tijdelijk, PK te bannen uit de guild. Wat betekende dat ik mijn andere character persoonlijk uit de guild gooide.

Die daarna verder ging bij de 'Damned guild', en als Death Knight newbiekillers ging slopen

[Lampiz]

daandegoeiste schreef op zaterdag 09 mei 2009 @ 18:26:
[afbeelding]

meer niet nodig

[VP.]

Anoniem: 197066 schreef op maandag 11 mei 2009 @ 09:35:
meest memorabel moment is mijn inziens wel in Lost Odessey (voor elke liefhebber van Final Fantasy en JRPG"s in het algemeen een must)

Je komt op de duur 2 kinderen tegen, Mack en Cooke. Deze beschermen een bloem tegen een paar bewakers die denken het recht te hebben om die bloem kapot te trappen. Jij verschijnt, guard gaat te ver Mack en Cooke kicken ass, en je krijgt een gevecht. Na het gevecht word je uitgenodigd om op visite te gaan bij hun moeder. En op het moment dat je binnenkomt, herkent de onsterfelijke hoofdrolspeler (die al 1000 jaar leeft, maar geheugenverlies heeft) zijn verloren gewaande dochter, Lirum. Een emotioneel weerzien volgt, maar, Lirum is dodelijk ziek, en sterft niet lang daarna. Die cutscene is 1 van de weinige game cutscenes die me echt aan het hart ging. De emoties van de kinderen, en van de hoofdrolspeler zelf, de muziek, en de algehele sfeer was echt zo intens.

En daarna de uitvaart, waarbij een speciale rol was weggelegd voor de kinderen. Zo mooi gedaan..

Dit was inderdaad verschrikkelijk mooi.

De Dreams grepen mij ook zeer aan. Wat een stukje tekst wel niet allemaal met je kan doen

[kaluro2]

Iedereen heeft het hier over action kills etc. in mmorpg's;

terwijl de topic starter vraag wat het meest memorabele _ROLEPLAY_ moment was;

dan vraag ik me af hoe het vermoorden van een schip in eve online of het doden van ragnaros met een groepje in het vakje 'roleplaying' valt?

1. a method of instruction or psychotherapy aimed at changing attitudes and behavior, in which participants act out designated roles relevant to real-life situations.
2. the modifying of a person's behavior to accord with a desired personal image, as to impress others or conform to a particular environment.

zoals de topic starter ook al aangaf, hij heeft het over een single player roleplay moment, waarbij hij diep in het verhaal werd gezogen en dus ook echt roleplayde;

jullie hebben het over "ohhh ik heb zus gesloopt, ohhh ik heb zo gemold; ff patsen!" dat valt NIET onder roleplayen..

MMORPG is NIET gelijk aan een roleplay moment.

je hebt wel specifieke roleplay servers bij mmorpgs maar de hedendaagse PvE valt niet onder het roleplayen, sorry to disappoint you.

[Bor]

kaluro2 schreef op maandag 11 mei 2009 @ 18:02:
zoals de topic starter ook al aangaf, hij heeft het over een single player roleplay moment, waarbij hij diep in het verhaal werd gezogen en dus ook echt roleplayde;

Ik denk dat tegenwoordig vrijwel niemand roleplaying speelt zoals jij dat hier bedoelt. Voor de meeste mensen geldt roleplay == (MMO)RPG.

[Anoniem: 184982]

kaluro2 schreef op maandag 11 mei 2009 @ 18:02:
Blup

boeie, het gaat erom dat iedereen leuke verhalen uit RPG's kan delen. En aangezien er toch al redelijk veel verhalen zijn neergezet zie ik het best wel als een succes. Als dit niet mocht zou het een dode boel zijn hier en absoluut nooit een succes kunnen worden. Dus niet zeiken maar verhalen plaatsen ^^.

[TheZeroorez]

Kan het allemaal wat vriendelijker? Plaats wat je wil, of dat nu binnen of net buiten de topictitel past als je goed gaat lezen

[Anoniem: 399]

TheZeroorez schreef op maandag 11 mei 2009 @ 19:31:
[mbr]Kan het allemaal wat vriendelijker? Plaats wat je wil, of dat nu binnen of net buiten de topictitel past als je goed gaat lezen ;)[/mbr]

Mwha. Dat de toon van de reactie niet spoort snap ik wel, maar met role-playing heeft een hoop van de "we hebben een groot monster gemept" geen zak meer te maken natuurlijk. Dat is niet "nét buiten het doel van het topic", maar meer "heeft er werkelijk helemaal NIETS mee van doen".
Ik snap best dat als je denkt een leuk topic te gaan lezen over RPGs dat je van het lezen van al deze verhalen over één of ander beest meppen bepaald onvrolijk wordt.

De link tussen WoW en roleplaying is letterlijk net zo dun als de link tussen Doom 2 en roleplaying. Bioshock is dan nog eerder een RPG, daar word je in elk geval gedwongen je karakter te "spelen" met een keuze tussen goed en kwaad, bijvoorbeeld, maar bij WoW is dat allemaal al duidelijk en moet je gewoon beesten beuken. De actie spellen (WOW, Zelda, Everquest e.d.) horen dan conceptueel ook meer in Actie, Adventure en Platform Games dan hier, als je echt naar de content kijkt en niet alleen maar naar "Zwaarden! Da's een RPG!".
Zolang mensen binnen hun eigen (game-) topic blijven geeft dat nog niet zoveel maar zodra er een verzamel topic komt verpest de samenvoeging van twee totaal nie tbij elkaar passende game soorten wel de saamhorigheid en het topic.

Misschien is het een idee dit dan ook af te splitsen in "Mooie RPG momenten" en "Groot beest gemept in actiespel"... ?
Als dit kans zou moeten hebben zou je moeten definiëren wat wel en geen RPG moment is - waarbij het volgens mij duidelijk zat moet wezen dat beestjes meppen in een actiegame nou niet echt telt als "role playing".

Maar, on-topic:
Ik roleplay nooit, ik grabbel zoveel mogelijk een character bij elkaar dat alles kan en sterk is tegen alles, om dan vervolgens de skillz te gaan botvieren op onschuldige bezitters van dingen die ik wil hebben.
Alhoewel ik daarmee misschien wel een laffe struikrover roleplay

[Anoniem: 230357]

Anoniem: 399 schreef op dinsdag 12 mei 2009 @ 16:27:
De actie spellen (WOW, Zelda, Everquest e.d.) horen dan conceptueel ook meer in Actie, Adventure en Platform Games dan hier, als je echt naar de content kijkt en niet alleen maar naar "Zwaarden! Da's een RPG!".

Dat is natuurlijk de grootste onzin . Ik heb diverse mmorpg's gespeeld en hier wel degelijk (vele) roleplaymomenten in meegemaakt. Ik speel ook altijd op de rpg server.

En inderdaad, raids en dergelijke zijn geen roleplaymomenten tenzij je dit op een roleplay manier hebt uitgevoerd. Ofterwijl je loopt een dungeon binnen (ipv autorun), je doet wat met /emote's , enz enz. Ikzelf zou dit dat niet volhouden in een dungeon, maar er zijn er genoeg die dat wel kunnen.

[boe2]

Op een RP server kan je er misschien nog van spreken ja, maar ik moet zeggen dat ik "we hebben met 20 man op een draak staan meppen" ook niet echt kan linken met "meest memorabele moment", of je moet echt geen enkele andere rpg spelen.

[Anoniem: 399]

Anoniem: 230357 schreef op dinsdag 12 mei 2009 @ 17:12:
[...]
Dat is natuurlijk de grootste onzin . Ik heb diverse mmorpg's gespeeld en hier wel degelijk (vele) roleplaymomenten in meegemaakt. Ik speel ook altijd op de rpg server.

Nou, nee. Ik vind dat, als je naar de content kijkt, die games geen RPGs zijn maar actie spellen (hack and slash, om precies te zijn).
Dat je in ELK spel roleplay momenten kunt hebben als je zelf lekker gaat spelen en denkt "ik speel het spel nú eens als een..." dat maakt daar niet van dat het een RPG is:

psychodude schreef op donderdag 07 mei 2009 @ 20:16:
[...]
Weet niet meer of het CoD of MoH was maar in ieder geval gingen ze er echt helemaal in op . Lagen ze in de trenches te vrezen voor hun leven, verhalen te delen over wat ze terug huis deden, etc. Was er een vijand op de loer dan was er de reactie van angst en fluister spraak. Ze speelde het echt heel leuk, hehe.
[...]

Zowel MoH als CoD speel ik bijna dagelijks en ik host servers voor beide. Ik kan je vertellen dat veel verder dan dat ik door m'n medespelers voor "kutmof" word uitgemaakt, het roleplayen niet komt. Toch is één van de roleplay momenten genoemd in dit topic een moment uit één van die spellen. Dat maakt ze echter niet tot roleplaying games. Evenmin als Everquest, WoW, Zelda, Diablo, of Mariokart. Dat zijn actiegames. Lekker rondrennen, beesten meppen, beetje levelen en spullekes verzamelen. Maar roleplaying? no way.

Het punt is echter niet dat die games naar mijn mening geen bal te zoeken hebben in een RPG forum, maar dat de "rpg momenten" helemaal niets met RPG te doen hebben en dus frustratie opwekken bij degenen die wel weten wat "RPG" betekent (en die niet direct denken aan draagbare raketwerpers...)

Dat GoT besluit die topics bij elkaar te vegen zal me jeuken, maar wees dan niet verbaasd als een topic als dit ontspoort. Daarom denk ik dat als je een topic als dit wilt laten lopen je tóch een keer die scheiding moet maken tussen echte RPGs en actiespellen die met zwaardjes zijn en dus geen shooter. (dus dan maar RPG)
Dat is dus het punt: maak die scheiding, of laat het topic een gemoedelijke dood sterven terwijl er nog ff discussie losbarst over wat nou roleplaying is.

[ Voor 19% gewijzigd door Anoniem: 399 op 12-05-2009 17:58 ]

[kaluro2]

Anoniem: 230357 schreef op dinsdag 12 mei 2009 @ 17:12:
[...]


Dat is natuurlijk de grootste onzin . Ik heb diverse mmorpg's gespeeld en hier wel degelijk (vele) roleplaymomenten in meegemaakt. Ik speel ook altijd op de rpg server.

Ik geloof best dat WoW roleplay elementen heeft maar het punt was dat iedereen het over wat "Ik heb X monster neergemept met een groep" verhalen had, in plaats van de daadwerkelijke roleplay momenten die zeker wel voorkomen in mmorpgs.

[lasharor]

FFX = bepaalde tempel, waarin de monniken dan iets van Hii Yaa Horiii zingen, samen met de super mooie cut scenes was dat echt mijn role playing moment

[Anoniem: 184982]

Anoniem: 399 schreef op dinsdag 12 mei 2009 @ 17:33:

Zowel MoH als CoD speel ik bijna dagelijks en ik host servers voor beide. Ik kan je vertellen dat veel verder dan dat ik door m'n medespelers voor "kutmof" word uitgemaakt, het roleplayen niet komt. Toch is één van de roleplay momenten genoemd in dit topic een moment uit één van die spellen. Dat maakt ze echter niet tot roleplaying games. Evenmin als Everquest, WoW, Zelda, Diablo, of Mariokart. Dat zijn actiegames. Lekker rondrennen, beesten meppen, beetje levelen en spullekes verzamelen. Maar roleplaying? no way.

Sorry, maar als je WoW, en Diablo geen rpg's noemt dan zit je er toch zwaar langs. Vooral aangezien WoW de grootste en bekendste MMORPG ter wereld is, dus je moeilijk kan zeggen dat het geen RPG is. Dat dingen als MoH/CoD niet in dit topic thuis hoort snap ik natuurlijk wel. Maar ik denk dat dit topic ook niet specifiek kan richten op "role playing" momenten want dan krijg je heel veel copy'en en/of heel weinig posts.

Dit is dus een klein nadeeltje geweest van het opsplitsen van games. Je krijgt zo'n soort discussies die natuurlijk "nergens" over gaan.

Kan het allemaal wat vriendelijker? Plaats wat je wil, of dat nu binnen of net buiten de topictitel past als je goed gaat lezen

en sorry, was misschien beetje "agressief" geschreven, maar absoluut niet zo bedoeld hoor .

[ Voor 15% gewijzigd door Anoniem: 184982 op 12-05-2009 18:29 ]

[Rudolf]

Als OP was het eigenlijk niet mijn bedoeling om de discussie op gang te brengen of mmo's wel of geen rpg's zijn. Bij het openen van dit draadje heb ik me eigenlijk niet beseft dat veel mensen pas sinds WoW voor het eerst in aanraking zijn gekomen met roleplay elementen in een game. Zeker de jongere generatie gamers. Ik ben van mening dat het roleplay element in de meeste mmo's flinter dun is. Singleplayer RPG's gaan vaak veel dieper in op het verhaal en het uitdiepen van je character/party. Ik hoop dat we dmv. dit topic de "WoW-generatie" een beetje enthousiast kunnen maken voor bepaalde singleplayer RPG's. En ook de die-hards onderling natuurlijk.

Overigens mag je van mij best je MMORPG ervaring posten als dat je meeste memorabele roleplay moment is, maar dan raad ik je wel aan eens een keer een echte oldskool singleplayer RPG te spelen. Je weet niet wat je mist.

Verder lezen de stukjes van de meeste mensen lekker weg en dat is misschien nog wel het belangrijkste. Dus blijf vooral je posten wat je meegemaakt hebben in de virtuele wereld en misschien kunnen we een nieuw topic maken met de stelling: "MMO's zijn geen RPG's"

[Mektheb]

Als we het daar over hebben is het voor mij

Zelda op de N64 met alle maskers inclusief hidden masks x)

[In Search of Sunrise]

Ik denk dat ik er wel een paar heb.
Met TES III: Morrowind was m'n meest memorabele moment dat je dan net je character had aangemaakt, vervolgens lever je papieren in, je krijgt een pakketje mee die je moet bezorgen aan een ene caius cosades in Balmora en vervolgens sta je daar dan in je uppie in een klein dorpje genaamd Seyda Neen. je gaat dorpje een beetje verkennen en komt dan opeens in aanraking met mudcrabs en slaughterfish. en voordat ik het wist was ik dood
Dat was toen ik voor het eerst een character aanmaakte in Morrowind.

Een ander moment is in Neverwinter Nights 2. Ben je in act III en ik ga met m'n party op weg naar Mount Galardym. Eerst wat fire giants verslagen. Dan ga je zo ergens naar binnen, komt er zo'n grote draak op je afgestapt die denkt dat het eten is gearriveerd. Tholapsyx heet dat beest, een grote rode draak. Je maakt een deal met de draak om haar te helpen (het is ook nog eens een vrouwtjesdraak) de fire giants te verslaan. Zo gezegd zo gedaan. Fire giants worden verslagen. Dan denk ik bij mezelf; mooi, even die belt van de ironfist pakken en wegwezen. Nee dus. Draak blijkt nogal hebberig te zijn en keert zich tegen me en mijn party.

Tenslotte nog een momentje uit The Witcher.
Nadat de kikimore queen verslagen is en je naar buiten komt staat princess adda op je te wachten met wat guards. Ze wil je arresteren. Ik dacht toen wel even van "wat is dit?" net had je bij de receptie nog met d'r de koffer ingedoken en als dank wil ze je nu in de kerker gooien. Uiteindelijk word je dan geteleporteerd (alweer) en zo komt je bij murky waters terecht. Nog leuker is dan dat later het prinsesje weer een striga is en je de vloek andermaal moet opheffen.

[PainkillA]

ongetwijfeld morrowind

Meesterlijke sfeer en graphics, muziek ken ik nog steeds uit mn hoofd. Je werd gewoon helemaal in dat spel opgezogen met een enorme wereld en nog veel meer quests. Perfecte spel zou zijn morrowind met oblivion vecht systeem en engine.

[RMB]

Ik vind het wel grappig dat het drukste topic in de "Role-Playing Games" afdeling op de Spielerij sectie van GoT het World of Warcraft topic is, en dat mensen hier dan zeggen dat het géén RPG is .

Ter indicatie: 189 WoW delen tegenover 13 Oblivion delen

[ Voor 14% gewijzigd door RMB op 13-05-2009 11:39 ]

[odan]

wow is een mmorpg en hoewel ik die ook speel kijk ik daar anders tegen aan dan tegen een gewone rpg waar het echt om verhaal en beleving gaat.

voor mij persoonlijk is het toch gewoon de ervaring die telt. bijvoorbeeld in NWN2 je begint als "gewone" boeren jongen en uiteindelijk ben je een van de belangrijkste mensen in de sword coast.

[twiFight]

Dat je WOW geen RPG vindt ligt aan jezelf. Er zit een hele hoop lore aan vast en je kunt zeker wel met RPG bezig zijn. En verder, je speelt een role, dus is WOW een RPG. Als je dan toch definitie wilt neuken. Dat KnetterGek of wie dan ook zelf een andere mening heeft mag best, maar is voor de rest niet zo relevant lijkt me. Als TS het alleen maar over het verhaal in RPGs wil hebben dan moet hij dat even specificeren in de opening post.

Voor de rest mag je een monster neermeppen zelf geen groot moment vinden, maar wanneer jij met 40+ vrienden 6 maand lang bezig bent met de figuurlijke bloed zweet en tranen en dan eindelijk met nog 4 personen levend Ragnaros bv neermaait, dan snap ik wel dat je dat een groots moment vindt.

De topit titel is _meest memorabele roleplay moment_. Ga dus niet andere mensen afzeiken over wat zij memorabel vinden. Dat is hun mening, laat ze in hun waarde.

[-SaveMe-]

[b][message=31935379,noline] Singleplayer RPG's gaan vaak veel dieper in op het verhaal en het uitdiepen van je character/party. Ik hoop dat we dmv. dit topic de "WoW-generatie" een beetje enthousiast kunnen maken voor bepaalde singleplayer RPG's. En ook de die-hards onderling natuurlijk.

Als cRPG speler van het eerste uur heb ik nog steeds speciale herinneringen aan Ultima Underworld I & II. Prachtig uitgewerkt qua verhaal, dungeonstelsel, magie, etc, en voor het eerst in 3d, welliswaar in een venstertje, maar toch. 1992 kwam het uit en ik heb nooit meer dezelfde ervaring gehad om op te gaan in een spel...

[NoTimeRemains]

als we dan even de purist uitgaan hangen is RP alleen eigk als je een RL spel speelt als Vampire: The Masquarade maar dan ook in de bijbehorende kleding. dat is echte roleplaying.

---

maar goed ontopic:

men kan vinden van WoW wat men vindt maar het blijft een goed spel. toen ik op level 67 goud genoeg had om een flying mount te kopen en daarmee over Outlands kon vliegen was echt geweldig.
toen ik en een maat van op de avond van de WotLK release buiten in de kou voor de Media Markt stonden af te niften. toen naar huis scheuren, code erin knallen en spelen. toen met een paar guildees meteen Utgarde Keep in. voorzichtig aftastend.
ik blijf het een geweldig spel vinden.

[boe2]

NoTimeRemains schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 13:39:
als we dan even de purist uitgaan hangen is RP alleen eigk als je een RL spel speelt als Vampire: The Masquarade maar dan ook in de bijbehorende kleding. dat is echte roleplaying.

---

maar goed ontopic:

men kan vinden van WoW wat men vindt maar het blijft een goed spel. toen ik op level 67 goud genoeg had om een flying mount te kopen en daarmee over Outlands kon vliegen was echt geweldig.
toen ik en een maat van op de avond van de WotLK release buiten in de kou voor de Media Markt stonden af te niften. toen naar huis scheuren, code erin knallen en spelen. toen met een paar guildees meteen Utgarde Keep in. voorzichtig aftastend.
ik blijf het een geweldig spel vinden.

...dus een spel op moment van release kopen is een "memorabel rpg moment"
WoW is GEEN rpg, het is sociaal....ding waar alle uitdaging die echte gamers zou kunnen aanspreken vakkundig weggesneden is zodat de grote massa het kan blijven spelen..

[-SaveMe-]

Boeboe schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 13:49:
[...]


...dus een spel op moment van release kopen is een "memorabel rpg moment"
WoW is GEEN rpg, het is sociaal....ding waar alle uitdaging die echte gamers zou kunnen aanspreken vakkundig weggesneden is zodat de grote massa het kan blijven spelen..

WoW is net zo goed een cRPG als al die andere games. En als je op een RPG server speelt en bij een RPG guild zit, komt er ook nog het nodige 'echte' roleplaying bij kijken, als in character zijn...

Ik speel het zelf overigens al lang niet meer, heb het alleen de eerste anderhalf jaar gespeeld, voor de uitbreidingen. Het nadeel van WoW is dat je niet meer aan andere games (cRPG's) toekomt...

[ Voor 14% gewijzigd door -SaveMe- op 13-05-2009 13:55 ]

[Dakreal]

Boeboe schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 13:49:
[...]


...dus een spel op moment van release kopen is een "memorabel rpg moment"
WoW is GEEN rpg, het is sociaal....ding waar alle uitdaging die echte gamers zou kunnen aanspreken vakkundig weggesneden is zodat de grote massa het kan blijven spelen..

Goed..
klik

Als jij na het lezen van dit stuk WoW nog steeds geen RPG noemt, ben je niet goed wijs

Je neemt de rol van een character ( BV paladin of hunter ) en speelt deze ROL en ontwikkeld deze ROL in het spel om jouw ROL aan het eind van het spel te kunnen spelen.

[boe2]

Goed, ik zal het anders zeggen: Ik beschouw WoW niet als een game: Zie mijn eerdere argumenten

[Dakreal]

Boeboe schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 14:25:
Goed, ik zal het anders zeggen: Ik beschouw WoW niet als een game: Zie mijn eerdere argumenten

Offtopic: Dan zullen we dit maar niet beschouwen als nuttige post.

Gisteren wel een memorabel moment meegemaakt, m'n eerste City Siege in Warhammer Online!

[ Voor 3% gewijzigd door Dakreal op 13-05-2009 14:40 ]

[Anoniem: 302138]

Mijn meest memorabele moment is toch wel uit Age of Conan.

Ik was net bij de allereerste Guildmeeting op een RP server. We stonden met een man of 10 op de rand van een cliff. Ik was het niet echt eens met de guildmaster, dus besloot ik om hem letterlijk van de cliff af te trappen. Om het af te maken even "This is SPARTA" geroepen. Gelukkig kon hij er wel mee lachen.

[Mutatie]

Mijn meest memorabele moment was toen ik na lange tijd Aerith terugvond, biddend om de wereld te redden. Helaas wist ik niet dat ze ermee zichzelf op offerde, toen Sephiroth eenmaal z'n zwaard door haar stak kreeg ik het echt even benauwd, moest een traantje wegpikken toen ik haar in de diepte losliet om haar aan de planeet terug te geven, maar ik moest sterk blijven want nu was ik lang nog niet klaar met Sephiroth.

[ Voor 10% gewijzigd door Mutatie op 13-05-2009 15:08 ]

[Plekuz]

SpoTs schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 14:01:
Goed..
klik

Als jij na het lezen van dit stuk WoW nog steeds geen RPG noemt, ben je niet goed wijs

Je neemt de rol van een character ( BV paladin of hunter ) en speelt deze ROL en ontwikkeld deze ROL in het spel om jouw ROL aan het eind van het spel te kunnen spelen.

Het is offtopic, maar ik wil hier toch even op reageren ...

WoW komt niet voor in de lijst met RPG spellen die je via je link kunt opvragen, wel in de lijst MMORPG spellen en daar zit wat mij betreft nu juist het verschil: RPG is niet hetzelfde als MMORPG en omgekeerd. Het zijn twee verschillende soorten games met duidelijke overeenkomsten, maar ook hele duidelijke verschillen. Discussie of WoW een RPG is, is wat mij betreft dan ook compleet onzin.

[Dakreal]

Weakling schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 15:51:
[...]

Het is offtopic, maar ik wil hier toch even op reageren ...

WoW komt niet voor in de lijst met RPG spellen die je via je link kunt opvragen, wel in de lijst MMORPG spellen en daar zit wat mij betreft nu juist het verschil: RPG is niet hetzelfde als MMORPG en omgekeerd. Het zijn twee verschillende soorten games met duidelijke overeenkomsten, maar ook hele duidelijke verschillen. Discussie of WoW een RPG is, is wat mij betreft dan ook compleet onzin.

Schrijf MMO RPG is lang uit?

Mutatie schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 15:05:
Mijn meest memorabele moment was toen ik na lange tijd Aerith terugvond, biddend om de wereld te redden. Helaas wist ik niet dat ze ermee zichzelf op offerde, toen Sephiroth eenmaal z'n zwaard door haar stak kreeg ik het echt even benauwd, moest een traantje wegpikken toen ik haar in de diepte losliet om haar aan de planeet terug te geven, maar ik moest sterk blijven want nu was ik lang nog niet klaar met Sephiroth.

Welke game is dit?

[Wombat13]

SpoTs schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 15:58:
[...]


Schrijf MMO RPG is lang uit?
[...]


Welke game is dit?

Even gegoogled.. gaat om Final Fantasy

[Anoniem: 301607]

Toch even mijn $0,02 geven,

Een roleplay moment is een moment waarin je je goed kan vinden in een personage. Dat is het roleplay aspect en ja, dit is terug te vinden in 95% van alle games, of dit nu een Final Fantasy, Halo, Killzone, whatever is.
Bovendien zijn deze momenten subjectief, wat voor de een heel boeiend is is voor de ander saai onduidelijk en niet boeiend, zo werkt het nou eenmaal. Vind het grappig dat sommige mensen zich blind staren op een genre ipv. de ware betekenis achter het concept te vinden.

[Plekuz]

SpoTs schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 15:58:
Schrijf MMO RPG is lang uit?
Welke game is dit?

Dat maakt nog steeds dat er MMO voor staat en dus iets anders is dan een RPG. Die toevoeging is onlosmakelijk verbonden met het spel. Het maakt gebruik van elementen van de pure RPG, maar door het MMO element heeft het ook diverse RPG eigenschappen overboord moeten zetten.

Bijvoorbeeld: bij een volbloed RPG stap je in het spel geen moment uit de setting, het verhaal of het karakter. Bij een MMORPG speel je een weliswaar een karakter, maar doorbreek je je rol door met andere spelers te ouwehoeren over zaken die totaal niet gerelateerd zijn aan het spel.

[RMB]

Theoritisch kan je jouw bedoelde RPG een Non MMO RPG noemen, wat het dus geen RPG maakt want er staat iets voor.

Daarbij wil ik mijn respect tonen voor Aaron3's opmerking. Eensch!

[ Voor 23% gewijzigd door RMB op 13-05-2009 18:02 ]

[Marcks]

Weakling schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 17:50:
[...]

Dat maakt nog steeds dat er MMO voor staat en dus iets anders is dan een RPG. Die toevoeging is onlosmakelijk verbonden met het spel. Het maakt gebruik van elementen van de pure RPG, maar door het MMO element heeft het ook diverse RPG eigenschappen overboord moeten zetten.

Bijvoorbeeld: bij een volbloed RPG stap je in het spel geen moment uit de setting, het verhaal of het karakter. Bij een MMORPG speel je een weliswaar een karakter, maar doorbreek je je rol door met andere spelers te ouwehoeren over zaken die totaal niet gerelateerd zijn aan het spel.

Neen, het voorvoegsel MMO doet niets af aan het feit dat elke MMORPG een RPG is, zoals fietsbellen en boekenkasten respectievelijk bellen en kasten zijn. Hoewel het zeker gebruikelijk is om in MMORPG's out of character te spelen, zou ik dat niet aan de game toeschrijven, maar aan de spelers. In traditionele RPG's is dat immers evengoed mogelijk door bijvoorbeeld vierentachtig keer een rondje te lopen.

[TheZeroorez]

MMORPG = RPG, MMO-race = race, MMOFPS = FPS.

Als je het hier niet mee eens bent heb je bij de indeling van de subforums meer dan genoeg tijd en mogelijkheden gehad om het erover te hebben om een MMO-forum te maken.

En nu weer ontopic, zonder RPG-momenten kan dit net zo goed dicht.

[RMB]

Ik vond het erg vet toen ik in Pokémon Red (ik was 9 jaar oud) mijn charmander in charmeleon liet veranderen. Ook was het een echt owned moment toen ik het Mastersword trok in OOT!

Ze moeten nog steeds een waardige 3d pokémon maken , op die dag koop ik (weer) een Wii

[ Voor 21% gewijzigd door RMB op 13-05-2009 18:11 ]

[Anoniem: 197066]

PainkillA schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 10:58:
ongetwijfeld morrowind

Meesterlijke sfeer en graphics, muziek ken ik nog steeds uit mn hoofd. Je werd gewoon helemaal in dat spel opgezogen met een enorme wereld en nog veel meer quests. Perfecte spel zou zijn morrowind met oblivion vecht systeem en engine.

morrowind heeft mij ook opgezogen. Maar tussen morrowind en oblivion, geef mij morrowinds vechtsysteem maar. Vond vooral de scaling van monsterlevels met jou in Oblivion erg irritant. zorgde er voor mij voor dat de beleving van een RPG weg was. Namelijk het steeds sterker worden, ontwikkelen van je character zodat je steeds sterkere monsters aan kan. in morrowind kon je in het begin een cave binnenlopen, en finaal afgemaakt worden door een groep robbers. kwam je later terug, na eerst wat quests gedaan te hebben, en wat betere equip,emt gescoord te hebben, kon je ze wel aan, en waren ze zo dood. Dat gaf zo'n kick. Weten dat je om elke hoek een vijand kunt vinden die je aan stukken kan scheuren, en deze dan (later) toch te kunnen doden.

[SilentStorm]

Een van mijn meest indrukwekkende roleplay momenten vond ik dat bij planescape torment alles 'klopte'
- Als je dood ging kwam je weer overeind in het mortuarium (de hoofdpersoon is onstervelijk. Doodgaan is alleen een tijdelijke.. onaangename ervaring).
- Het hebben van meer wijsheid of intelligentie of charisma.. het betekend ook wat in een gesprek! Er is zo goed nagedacht over de dialogen... En het spel schat die dialogen ook op waarde, door (vooral) xp te verdienen met goede dialogen en het ontdekken van hoe de wereld in elkaar zit, in plaats van het hersenloos afslachten van monsters.
- een ontzettend overtuigende wereld, die klopt, en interessant in elkaar zit (elke ruimte omsloten aan alle kanten, kan een portaal zijn naar een andere wereld; naast de 'normale wereld', zijn er werelden voor elementen en voor 'belief'. Als een hoop mensen in die omgeving iets geloven, vormt de wereld zich ernaar. Dit is niet alleen het ontstaan van goden en 'powers', maar ook het 'afglijden van een stad naar een 'hel' (waarna de beesten in de stad rondrennen), door zeer slechte moralen van de bevolking.
- Je hoeft eens niet de wereld te redden. Alleen jezelf
- Macabere (maar originele!) constructies om dingen gedaan te krijgen: Je.. krijgt een vinger, met een ring eromheen. De ring blijkt na nadere analyse positieve magische eigenschappen te hebben, maar je krijgt 'm niet van de vinger af. Oplossing: Je bijt je eigen vinger af!

'One moment you feel a horrible agony at the thought of what you have just done, but then bones connect and tendons reknit, and with a tingling sensation, you can feel your finger again'.

Het is ongelooflijk cool om gaandeweg te ontdekken hoe je karakters in elkaar zitten. De factions vertegenwoordigen een rol van betekenis in de stad en het mysterie van je 'zijn' boeit tot de laatste scene. Er achter komen wat je in je vorige 'levens' hebt gedaan kan heartwrenching of prachtig zijn. De wereld heeft ook een compleet eigen.. accent, qua praten. Een dief is een knight-of-the-post, een 'berk' is een niet-zo-vriendelijke kerel en als je iemand niet zo mag, dan zeg je 'Pike off!'. Dan de power of names en de power in numbers..Het is zo'n krachtig universum..

offtopic:
Die hele discussie over rpg 'versus' mmo-rpg wordt voor mijn gevoel wel terecht gevoerd, maar met de verkeerde argumenten op basis van verkeerde feiten: Natuurlijk zijn beiden rpg's, en beiden kunnen potentieel prachtige memorabele momenten opleveren. Het grote verschil in de posts die hierboven worden bediscusseerd, is niet rpg's vs mmorpg's, maar 'memorabele momenten die voorvallen in een spelwereld of verhaallijn', waarbij de focus op het spel ligt en 'memorabele momenten die je tijdens het spelen (presteren) hebt meegemaakt (uitgevoerd, veroorzaakt)', waarbij de focus op de speler(s) lig(t/gen).

Ik vind de verhalen over mmorpg's ook echt leuk. Ik herken een hoop verhalen en vond bijvoorbeeld het verhaal van GTOfire, over zijn ranger master-schap, een genot om te lezen.

[Dakreal]

Wat ik zelf trouwens ook Supermooi vond.. was in The Windwaker.. het stukje in the Temple of time.. dat alles bevroren was... echt heel mooi

in WoW heb je een soortgelijk iets in Stormpeaks Ook erg cool gedaan!

[kaluro2]

TheZeroorez schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 18:06:
[mbr]MMORPG = RPG, MMO-race = race, MMOFPS = FPS.

Als je het hier niet mee eens bent heb je bij de indeling van de subforums meer dan genoeg tijd en mogelijkheden gehad om het erover te hebben om een MMO-forum te maken.

En nu weer ontopic, zonder RPG-momenten kan dit net zo goed dicht.[/mbr]

Het was toen niet aannemelijk dat er zulke conflicten teweeg gebracht zouden worden.
En in het bedrijfsleven worden zo vaak dingen in eerste instantie over het hoofd gezien en later nog geïmplementeerd na duidelijk en uitgebreid overleg en research.

[PromoX]

kaluro2 schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 22:38:
[...]


Het was toen niet aannemelijk dat er zulke conflicten teweeg gebracht zouden worden.

Als er al een conflict is, is dit topic niet de plek om erover te discussiëren. Om de topicstarter maar even te quoten:

Overigens mag je van mij best je MMORPG ervaring posten als dat je meeste memorabele roleplay moment is, maar dan raad ik je wel aan eens een keer een echte oldskool singleplayer RPG te spelen. Je weet niet wat je mist.

Verder lezen de stukjes van de meeste mensen lekker weg en dat is misschien nog wel het belangrijkste. Dus blijf vooral je posten wat je meegemaakt hebben in de virtuele wereld

En daar heb ik niets aan toe te voegen. Graag ontopic verder dus .

[GTOfire]

SilentStorm schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 20:53:
Ik vind de verhalen over mmorpg's ook echt leuk. Ik herken een hoop verhalen en vond bijvoorbeeld het verhaal van GTOfire, over zijn ranger master-schap, een genot om te lezen.

Ik heb inmiddels een nadeel aan dit topic ondervonden. Ik heb Morrowind weer geinstalleerd. Maar nu, stiekem best wat jaartjes na dato, is het toch allemaal niet zo boeiend meer. Ik ben zo verwend met niet alleen grafische pracht en praal, maar ook zorgvuldige AI en plaatsing van NPCs dat Morrowind toch lang niet meer zo immersive aan doet als weleer. Zo loop je langs de weg naar Balmora en dan staat er ineens halverwege langs de kant van de weg uit het niets een vrouw stil. Ze doet helemaal niets, ze staat niet eens een beetje heen en weer te lopen. Staat natuurlijk wel tegenover dat de wereld zo gigantisch is dat het haast onmogelijk is iedere encounter op ieder moment in het verhaal met iedere NPC te scripten, maar het ontneemt toch een hoop immersie. En als je door het 10 keer eerder gespeeld te hebben toch al precies weet wat mensen gaan zeggen.. mwah.

Ook Oblivion heb ik na 4-5 keer spelen wel gezien, dus het is hoog tijd dat ze weer met een nieuwe Elder Scrolls gaan komen

Om even van semi-off naar on-topic te gaan overigens:

Ik besefte me dat ik in Fallout 3 ook best wel een roleplay moment mee heb gemaakt. Je komt regelmatig wilde honden tegen die agressief zijn, maar toch toen ik een junkyard op liep en een hond 3 NPC's zag verscheuren was mijn eerste handeling om die NPCs een kogel te geven ipv de hond. Natuurlijk geeft het spel ook duidelijk aan dat de hond friendly is en de NPCs raiders, maar ook als dat niet zo was geweest had ik het nog gedaan denk ik
Uiteraard wordt Dogmeat de hond je kameraad en kan ie je helpen in gevechten en ammo voor je zoeken e.d. Ik merkte, hondenliefhebber als ik ben, dat ik serieus even geschokt was toen ik om me heen keek en mn hond niet meer kon vinden. Heb echt best lang gezocht in het gebied voor ik teneergeslagen fast travelde naar vault 101. Daar stond ie gelukkig op me te wachten
Heb ook wel eens een keer meegemaakt dat ik em vroeg ammo te zoeken, en er ineens een dialog kwam "Dogmeat has died". Op dat moment breek ik volledig uit karakter, en druk ik op Load Game, ik hou teveel van dat beest

[Locutes]

Een paar van mijn mooiste momenten dan maar

In The Wind Waker:

Het moment dat je als quest zijnde 3 orbs moet vinden, deze moet plaatsen op 3 eilanden en dan als beloning: deze orbs zorgen ervoor dat er in het midden van de oceaan de "Tower of the gods" tevoorschijn komt. Prachtig moment, en een leuke beloning voor het verzamelen van die orbs

Morrowind:

Het moment dat je Seyda Neen uitloopt, en dan het moeras wat erom heen ligt in gaat. Dat geluid, en de omgeving. Machtig gewoon

[Remy!!!!]

SilentStorm schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 20:53:
Een van mijn meest indrukwekkende roleplay momenten vond ik dat bij planescape torment alles 'klopte'
- Als je dood ging kwam je weer overeind in het mortuarium (de hoofdpersoon is onstervelijk. Doodgaan is alleen een tijdelijke.. onaangename ervaring).
- Het hebben van meer wijsheid of intelligentie of charisma.. het betekend ook wat in een gesprek! Er is zo goed nagedacht over de dialogen... En het spel schat die dialogen ook op waarde, door (vooral) xp te verdienen met goede dialogen en het ontdekken van hoe de wereld in elkaar zit, in plaats van het hersenloos afslachten van monsters.
- een ontzettend overtuigende wereld, die klopt, en interessant in elkaar zit (elke ruimte omsloten aan alle kanten, kan een portaal zijn naar een andere wereld; naast de 'normale wereld', zijn er werelden voor elementen en voor 'belief'. Als een hoop mensen in die omgeving iets geloven, vormt de wereld zich ernaar. Dit is niet alleen het ontstaan van goden en 'powers', maar ook het 'afglijden van een stad naar een 'hel' (waarna de beesten in de stad rondrennen), door zeer slechte moralen van de bevolking.
- Je hoeft eens niet de wereld te redden. Alleen jezelf
- Macabere (maar originele!) constructies om dingen gedaan te krijgen: Je.. krijgt een vinger, met een ring eromheen. De ring blijkt na nadere analyse positieve magische eigenschappen te hebben, maar je krijgt 'm niet van de vinger af. Oplossing: Je bijt je eigen vinger af!

'One moment you feel a horrible agony at the thought of what you have just done, but then bones connect and tendons reknit, and with a tingling sensation, you can feel your finger again'.

Het is ongelooflijk cool om gaandeweg te ontdekken hoe je karakters in elkaar zitten. De factions vertegenwoordigen een rol van betekenis in de stad en het mysterie van je 'zijn' boeit tot de laatste scene. Er achter komen wat je in je vorige 'levens' hebt gedaan kan heartwrenching of prachtig zijn. De wereld heeft ook een compleet eigen.. accent, qua praten. Een dief is een knight-of-the-post, een 'berk' is een niet-zo-vriendelijke kerel en als je iemand niet zo mag, dan zeg je 'Pike off!'. Dan de power of names en de power in numbers..Het is zo'n krachtig universum..

offtopic:
Die hele discussie over rpg 'versus' mmo-rpg wordt voor mijn gevoel wel terecht gevoerd, maar met de verkeerde argumenten op basis van verkeerde feiten: Natuurlijk zijn beiden rpg's, en beiden kunnen potentieel prachtige memorabele momenten opleveren. Het grote verschil in de posts die hierboven worden bediscusseerd, is niet rpg's vs mmorpg's, maar 'memorabele momenten die voorvallen in een spelwereld of verhaallijn', waarbij de focus op het spel ligt en 'memorabele momenten die je tijdens het spelen (presteren) hebt meegemaakt (uitgevoerd, veroorzaakt)', waarbij de focus op de speler(s) lig(t/gen).

Ik vind de verhalen over mmorpg's ook echt leuk. Ik herken een hoop verhalen en vond bijvoorbeeld het verhaal van GTOfire, over zijn ranger master-schap, een genot om te lezen.

Hier heb ik helemaal niets meer aan toe te voegen.
Planscape Torment was voor mij m'n eerste RPG, en tot nu toe heeft nog geen enkel spel PS:T kunnen overtreffen qua verhaallijn, karakterontwikkeling, omgevingen, muziek. Alles is gewoon perfect.

Ook leuk dat je er later achter kan komen, dat een aantal van je eerste companions je allang kende. En dan te horen krijgt hoe je vorige leven als persoon was. Geweldig!

[Zandhaas]

Ik had met mmofps PlanetSide heel leuke moment beleefd.

Met 12 man incl 1 vehicle in crago van mijn Galaxy, dat is zo'n oorlogs-transportvliegtuig en zoo lomp. Ik moest ze van basis naar vijandelijk eiland transporten zonder hulp, en vanuit daar diverse bases herveroveren. Je kon ook zien hoeveel allies/enemies op de eiland momenteel. Vijand had wel iets van +200 onliners en wij met 12 man! Dat was grollen, gieren en vloeken, we stonden bijna 2 uren lang onder de hete vuur en later kwamen de allies ons versterken. En natuurlijk eiland weten veroveren.
Maar toen merkte clanmaat van me op in chat: man, you are cheating right? 4hrs fighting without death.
En klopt nog ook (>_<)
Op dat moment werd ik legende onder Outfit (clan) sindiens moest ik alleeen maar transporten ivp meevechten


Ofc zonder cheating ^^, volgens mij kan je ook niet cheaten in planetside ofzo

[wheez50]

Er waren tientallen van hun. Twee van ons. M'n m8y ging erin, terwijl ik op een afstandje bleef wachten. Ze bleven komen en hij leidde ze precies in de grote open ruimte die ik nodig had. Al die kleine etterbakkies waren niet zo belangrijk. Het waren die grote rotzakken die echt pijn konden doen. Gelukkig waren die niet zo snel.Wel snel begon het vuren en over en weer schoten die kleintjes op mijn m8. Een voor een schakelde hij ze uit. Was ik wel nodig?

Ik wist wel beter.

Daar kwam er een. Ik legde aan. Volkomen onbewust van mijn aanwezigheid zo ver af liep hij op zijn gemak richting mijn m8. Mijn vinger legde ik op de trekker. Nog twee anderen kwamen rotzak een helpen. Mijn m8y kwam wat in de verdrukking. Toen, eindelijk, kwam nummer vier tevoorschijn. Ik drukte aan. Mikte weer, drukte aan, mikte weer en drukte aan.

Voor de laatste wachte ik even, om te genieten van het moment.

jij

gaat

dood!

Ik schoot. Vierde headshot. Ik begon met wandelen. Het zou wel ff duren voor ik mijn m8 weer had bijgehaald.

Wow- WheeZ! You're on a roll! 4 headshots en echt geen tijd ertussen. Het leek wel of je ff wachtte op die laatste Echt cool man!

Soms word ik ff helemaal in een game getrokken. Een totale serene rust trekt over me en ik ben niet bezig met een controller of muis/toetsenbord. Ik beweeg en zie geen scherm, maar alleen wat dat scherm weergeeft. RPG of niet, het was zonder meer een roleplay moment. Op zijn minst vergelijkbaar met de keer dat ik tijdens d&d-en (natuurlijk ook geen roleplay maar gewoon wat geklets, dobbelstenen en papierwerk) bezig was met die magische val op een trap. Ik was trouwens met die trap bezig en niet met de dobbelstenen of iets anders in dezelfde kamer.

Het spel waaruit ik bovenstaande herinnering trok is trouwens HALO. Deel 1. Co-op play met 2 toeschouwers erbij. FPS dus. Maar het moment was echt een rolspeelmoment tot en met.

Een andere RPG, die je met nogal veel mensen tegelijk doet heeft me mijn meest memorabele moment opgeleverd. Het is eigenlijk heel simpel. Ik zweefde boven Shattrath in druid epic flightform. Ik had net de laatste stap gedaan (setthek halls?) en ik zweefde daar gewoon boven de stad. Ik had gewoon tranen in mijn ogen. Ik had het gehaald. En ik zweefde verder en verder. Sindsdien wisten mijn guildies wel waar ze me konden vinden. Ohh? Die gast is weer eens rond aan het vliegen hier of daar.

Stom genoeg heb ik in WoW vrij veel ontzettend leuke RPG momentjes meegemaakt. Ook heel veel ontzettend leuke sociale momenten. En ook vrij veel 20man drakenmepmomentjes waarbij ik dacht: waar doe ik dit voor? Wat is hier leuk aan? Een heel memorabele is (ik zat op een pve server als alliance) waar een hordie bezig was met een vrij moeilijk gevecht. Geen benul dat ik daar was (stealthed up) en keek, was hij minutenlang aan het proberen een skeletgast van 5-6 levels hoger dan hem te doden. Het ging niet echt hard en ik wist niet wie zou winnen. Maar ik ging me er niet mee bemoeien.

Ik keek. Tot op een gegeven moment een tweede skelet weerd plots in beeld kwam. Die verraste ons alledrie geloof ik. Maar ik twijfelde niet en besprong het skelet. Die maakte geen kans. Ik had veel meer ervaring en maakte snel korte metten met hem. Ik /salute de dappere hordie en stealthte weer. Na nog een minuut dapper doorvechten lukte het de hordie eindelijk om het skelet eronder te krijgen. Terwijl de laatste vingerkootjes krampachtig hun skeletzijn wilde vasthouden, zuchtte de hordie en maakte een vuurtje. Ik kwam weer uit stealth en ging ook maar even bij het vuurtje zitten. We wisselde geen woord en keken elkaar alleen aan. Hij stond op en maakte aanstalten om weg te gaan. Na een wederzijdse /salute gingen we ieder onze eigen weg.

Weer zo'n WoW momentje. Dit keer in eastern plaguelands. Even later word ik gewhispered door een lvl 1 karakter. Iemand die gewoon ff kwijt moest dat 'ie in tijden niet zo'n leuk rpg moment had gehad.

Nu ben ik zo'n softie die ook in tranen voor de buis kan zitten. Maar toch vind ik het speciaal als een stapeltje grijszwarte pixels je tot diep in je kan roeren. Dat je een miniem klompje pixels tot het uiterste probeert te laten overleven tegen de immense overmacht. Zelda op de gameboy heeft dat effect op mij gehad.

Voor een ieder die denkt een rpg momentje alleen in een officiele gemandateerde rpg te kunnen krijgen. Poor You. Het is je blijkbaar een gemis dat je niet herkent. Ik heb medelijden met je dat je fantasie zo gelimiteerd is dat je niet in een rol getrokken kan worden, behalve als er aan zeer speciale eisen wordt voldaan.

Aan de andere kant mag je ook medelijden met mij hebben. Ik kan nog uren van slag zijn na het omslaan ven de laatste pagina van een goed boek. Geen spel aan. En ook heb ik geen enkele invloed kunnen uitoefenen op het verloop. Dus als ik dat in een spel wel kan, en daarin volkomen wordt weggezogen zodat ik mijn saaie leven en mogelijk nog saaiere kamer even omruil voor een spannend avonturistisch leven, dan noem ik dat een waarlijk Roleplay momentje.

[ Voor 0% gewijzigd door wheez50 op 14-05-2009 03:42 . Reden: spelfoutjes deel 1 van 37 ]

[boe2]

WoW "ervaringen" beschouw ik dan ook niet als "diepgaand", daarvoor is dat spel veel te plat en moet ik alleen maar eens goed lachen .

Ik ga toch Planscape Torment eens proberen denk ik. BG killer?

[Dakreal]

Boeboe schreef op donderdag 14 mei 2009 @ 09:43:
WoW "ervaringen" beschouw ik dan ook niet als "diepgaand", daarvoor is dat spel veel te plat en moet ik alleen maar eens goed lachen .

Ik ga toch Planscape Torment eens proberen denk ik. BG killer?

Volgens mij is deze discussie net door de moderator afgekapt.

WoW ervaringen kunnen heel erg RP zijn. Punt.

Gisteren weer een mooie ervaring met Warhammer Online, we waren een fort aant verdedigen en vervolgens kwam er ineens een gigantische warband van achteren van Order. Dus op vent ineens zo, Kijk uit! iedereen vluchte de keep in en vervolgens hebben we ze vanaf de muren kapot geknalt.

Daarnaast is het goede teamwork van een Warband in combinatie met Ventrilo altijd een epic moment.

Kheb de laatste tijd erg veel van dit soort leuke momenten bij Warhammer online

[ChojinZ]

Mijn mooiste RPG moment was het einde juiste einde halen van STALKER- Shadow of Chernobyl.
STALKER kent meerdere eindes (sommige met een goede afloop, andere weer met een slechte afloop) en na 3 keer het spel te hebben gespeeld haalde ik dan toch de goede afloop.

Persoonlijk vindt ik STALKER ook meer dan alleen een FPS. Het heeft alle elementen van een RPG en ik ervaar het spel ook als een RPG. Dit komt vooral mede het verhaal. Het verhaal heeft inhoud en diepgang, iets wat veel andere FPS games niet hebben.

[Anoniem: 2557]

SpoTs schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 15:58:
Schrijf MMO RPG is lang uit?
[...]

Many Men Online Role Playing Girls



Ik heb een lijstje...in willekeurige volgorde, ik ga geen favoriet kiezen:

Twee stukken uit Final Fantasy X:

1) Er is een gedeelte in het spel waar je onderweg bent naar Zanarkand waar Yuna de ultimate summon gaat oproepen om de big bad guy te killen. Het hele spel werken ze (en dus ik ook) daar naar toe. Relatief laat word je als speler pas verteld dat Yuna zelf zal sterven bij het oproepen van de ultimate summon. Ik had op dat moment echt zoiets van "ja maar ho es, dat laat ik dus niet gebeuren he!". Maar onvermijdelijk kwam het moment dichterbij...en op het moment supreme, knalt opeens de stem van Auron (ander party lid) over alles en iedereen heen "You HAVE a choice", en een hele speech dat de wereld redden ook moet kunnen zonder zelf ervoor te moeten sterven...prachtig moment. Goeie speech en ik had echt zoiets van YES!

2) De einddemo...kan ook niet anders, één van de meest memorabele en emotionele scenes ooit in een spel. Daarbij ook nog duizelingwekkend mooi gerendered, en prachtige muziek. Zelfs als je het spel niet kent zou je het filmpje eens moeten bekijken.

Dan een piepklein moment van 'pure genius' in Suikoden II. Heeeeelemaal in het begin van het spel ben je samen met je beste vriend een groentje in het leger. Je legerkamp wordt overvallen, jij en je beste vriend vluchten en voordat ze in de rivier springen om te ontkomen spreken ze af: "Mochten we elkaar kwijtraken, dan ontmoeten we elkaar hier weer" en vervolgens krassen ze een kruis in een steen. Dat is echt in de eerste 5 minuten van het spel. Dan speel je verder, je raakt je vriend uiteraard kwijt, je ontmoet elkaar weer veeeeel later. Maar je vriend blijkt voor de tegenpartij gekozen te hebben. Sterker nog, hij wordt de leider van je aartsvijand, aanvoerder van het leger waartegen je vecht. Je komt tegenover elkaar te staan, je wint. Je voormalig beste vriend is spoorloos. Je wordt door je eigen leger gevraagd het land te helpen opbouwen...ik kies "YES" -> einddemo...eind goed al goed. Credits komen voorbij gescrolled. The End in beeld...erachter fade langzaam een plaatje in. Mijn voormalig beste vriend, zittend onder een boom bij een rivier. Mooi plaatje...maar daar, in de achtergrond...de steen met het kruis!

Dus ik reboot de PSX, laad mijn savegame, win de final battle, krijg weer de vraag of ik het land wil helpen opbouwen, ik kies "NO". Ik kan doorspelen, ga terug naar de rivier, terug naar de steen. En daar is ie, zoals afgesproken in de eerste vijf minuten van het spel. Hoe briljant om dat plaatje in de einddemo te stoppen, ongelofelijk. En zelf nu heb je nog drie keuzes...je gaat vechten met je beste vriend. De verrader. Ik kan hem nadat ik heb gewonnen laten gaan...dan gaan we ieder onze eigen weg...ik kan ook weigeren te vechten en mezelf in elkaar laten slaan, waarna we samen de wereld rondtrekken...laat al die oorlogen maar barsten.

Ik heb er nog wel meer, maar nu geen tijd meer om te typen

[Remy!!!!]

Boeboe schreef op donderdag 14 mei 2009 @ 09:43:
WoW "ervaringen" beschouw ik dan ook niet als "diepgaand", daarvoor is dat spel veel te plat en moet ik alleen maar eens goed lachen .

Ik ga toch Planscape Torment eens proberen denk ik. BG killer?

Het is zeker een aanrader, BG killer wil ik niet zeggen, zijn allebei verschillende soorten games. PS:T ligt de nadruk veel meer op het verhaal dan op vechten, volgens mij is het zelfs mogelijk om PS:T uit te spelen zonder te vechten, maar pin me hier niet op vast

[PainkillA]

Anoniem: 197066 schreef op woensdag 13 mei 2009 @ 18:21:
[...]

morrowind heeft mij ook opgezogen. Maar tussen morrowind en oblivion, geef mij morrowinds vechtsysteem maar. Vond vooral de scaling van monsterlevels met jou in Oblivion erg irritant. zorgde er voor mij voor dat de beleving van een RPG weg was. Namelijk het steeds sterker worden, ontwikkelen van je character zodat je steeds sterkere monsters aan kan. in morrowind kon je in het begin een cave binnenlopen, en finaal afgemaakt worden door een groep robbers. kwam je later terug, na eerst wat quests gedaan te hebben, en wat betere equip,emt gescoord te hebben, kon je ze wel aan, en waren ze zo dood. Dat gaf zo'n kick. Weten dat je om elke hoek een vijand kunt vinden die je aan stukken kan scheuren, en deze dan (later) toch te kunnen doden.

ja daar ben ik eht ook mee eens. Bedoelde het vecht systeem met zwaardvechten en de magic. morrowind bepaalde op basis van je skill of je een vijand sowieso raakt. Ook was magic wat zwak omdat energy niet bijlaad vanzelf. Maar de wereld van morrowind is toch nog veel interessanter dan oblivion vind ik. Veel diverser ook met de vulkanen/ash regions, koude noorden, paddestoel steden, moerasgebieden etc.

[pennenlikker]

Hmmm lastig,

Er krijgen er eigenlijk twee de voorkeur voor mij:

Lufia rise of the sinistrlas op de SNES
De eindbaas



Zelda the Ocraina of Time op N64
En daar stond ie dan het Master Sword.. kwijl kwijl


ZOoT zou van mij wel de stem krijgen voor beste game ooit, heb eigenlijk nooit meer een beter game gespeeld dan die.
De gemiddelde review score is 98% lol

Echt meeslepende verhalen en geweldig verslavende gameplay, voor deze games ging ik expres vroeg naar bed om 's ochtends als klein mannetje nog even een paar uurtjes te spelen voordat ik naar school toe moest
Legendarische games, waar zelfs menig game van tegenwoordig ook al zijn het verschikkelijke graphics niet aan kan tippen imho

[ Voor 51% gewijzigd door pennenlikker op 14-05-2009 13:48 ]

[Anoniem: 177333]

hmm, vreemd dat nog niemand Myst of Riven heeft genoemd. ik had helaas Myst gemyst , maar heb me vreselijk goed vermaakt met riven. die muziek, die sirene stilte op dat eiland. Die geluidjes van deuren en hendels die open gaan. heerlijk. ik heb me daar heel wat avonden in verloren.

die ongelofelijke puzzles. de fantastische graphics als je het water in dook.. de dialogen..ahh..