dfrenner schreef op zondag 22 maart 2009 @ 08:51:
[...]
Ik ben al meer dan blij met 1% van die 8 miljoen....
Ik wil wel 80.000 per jaar verdienen hoor...
Misschien kloppen de getallen prima met de winstgetallen van het bedrijf... Maar die man bepaald echt niet waar een tankstation komt. Iets wat ook bepalend is voor de winst van dat station...
Nee, dat klopt. Jeroen van der Veer bepaalt zelf niet waar nieuwe tankstations komen, dat doen (waarschijnlijk uiteindelijk) regiomanagers. En die krijgen, als Shell goed draait, ook flinke pegels extra. De CEO is binnen een bedrijf ecbt niet de enige die een bonus krijgt, alhoewel je daar vaak wel het meest over hoort. Bijna het volledige managementkader krijgt prestatiebonussen.
Maar het klopt niet met de samenleving... Met wat de rest van NL verdient. Die man heeft gewoon ieder jaar opnieuw de jackpot te pakken.
Ja, en? Ik ben echt best welwillend, maar met een 'argument' als 'het klopt gewoon niet met de samenleving' imponeer je mij niet echt.
Hij kan een jaartje gaan werken en dan gaan rentenieren....
Van zijn 8 miljoen houdt hij er 4 over na inkomstenbelasting...
4 miljoen * 1,2% vermogensbelsting = 48000
4 miljoen * 3,5% rente = 140.000
140.000 - 48000 = 92.000 NETTO (normaal moet je 184.000? verdienen om dat netto over te houden?)
Volgens mij is dat meer dan Balkenende netto overhoudt per jaar...
Maar goed, hij hoeft er helemaal niets meer voor te doen.
Jawel, hij moet dat geld eerst bij elkaar werken.
Hij zal het best waard zijn, al kom je daar nooit achter. Je weet nooit of die gene die 2 ton vroeg niet gewoon dezelfde resultaten had gehaald... Kom je nooit achter.
Wat je wél zeker weet, is dat als Shell één of andere onbekende CEO benoemt met een salaris van € 200.000 per jaar en zonder bonus, de markt daar heel negatief op zal reageren en het vertrouwen in (de leiding van) Shell zal verliezen, met dalende beurskoersen als gevolg. Dus even los van de leidinggevende kwaliteiten van zo'n '200k-CEO' zal de markt het niet appreciëren, en dat is ook een belangrijke (zo niet dé belangrijkste) factor in het benoemen van een CEO.
Uiteraard moet je voor de positie van CEO van een beursgenoteerde onderneming heel erg goed zijn, moet je bereid zijn keihard te werken, heel veel te reizen en echt nauwelijks een privé-leven te hebben, maar de 'rituele functie' is minstens zo belangrijk. Die kun je niet één-op-één aan meetbare prestaties koppelen.
Dat is het verschil met gewone arbeiders die uurtje-factuurtje worden ingezet, zoals IT'ers. Daarvan kun je het bedrijfseconomisch nut gewoon afleiden door uurtarief x aantal declarabele uren per jaar -/- loonkosten voor werkgever te nemen. Bij een CEO kan dat niet, die heeft ook minder of zelfs niet goed meetbaar nut. En daar geldt dus alleen: vindt de algemene vergadering van het bedrijf het dat waard.
Maar het klopt gewoon niet met de hele maatschappij! Je kan het ermee eens zijn of niet, prima, maar zo kijk ik er tegenaan.
Dat is je goed recht. Maar realiseer je dat mensen je niet meer zo serieus nemen als je roept 'dit vind ik en dat moet je maar accepteren' zonder een steekhoudende onderbouwing aan te voeren.