Verschil tussen Digitale Coaxiale kabel en Cinch/RCA kabel?

[ThinkPad]

Ik had het in dit topic over een cinch/RCA kabel gebruiken als coaxiale kabel voor digitale geluidsoverdracht.

Naar mijn menig zit er geen verschil tussen een coaxiale kabel en een normaal cinch draadje, maar de meningen daarover zijn verdeeld blijkt uit dat topic.

Kan iemand uitleggen of er nou uberhaupt verschil in zit? En waar zou dat verschil in moeten zitten dan? Weerstand van de kabel ofzo? Of andere factoren?


En omdat je een digitaal signaal hebt, heb je toch gewoon 1'en en 0'en, die wel of niet aankomen aan de overkant?

[mphilipp]

ThinkPadd schreef op zondag 15 maart 2009 @ 00:46:
En omdat je een digitaal signaal hebt, heb je toch gewoon 1'en en 0'en, die wel of niet aankomen aan de overkant?

Dat dacht ik ook altijd. Maar dat is dus niet zo. Ik heb al die bronnen niet meer bij de hand waar ik toen doorheen gelezen heb, maar het is een beste zoektocht om een beetje normaal verhaal te vinden. Probleem met die audifielen is dat ze doorgaan de realiteitszin zijn verloren, en niet goed weten hoe het werkt. En omdat ik dacht dat een digitale audioverbinding hetzelde zou moeten zijn als bij wijze van spreke de kabel tussen controller en HD, snapte ik niet waarom er verschil zou moeten zijn tussen de verschillende kabels.

De vergelijking met PC kabels blijkt niet op te gaan. Dat is datacommunicatie en die maakt gebruik van foutdetectie en correctie methoden. Bij de digitale audioverbinding maakt men blijkbaar geen gebruik van errordetectie in de zin van dat de receiver 'ziet' dat er een bitje mist en om een resend vraagt. Ik denk (maar dat is mijn conclusie) dat men dat bewust niet doet omdat je anders zeker haperingen in de muziek zou krijgen.

Maar goed, bij een optische verbinding blijkt er dus makkelijker jitter op te treden dan bij coaxiale verbindingen. Jitter is volgens mij nooit helemaal te elimineren, maar dat is op zich niet erg want je hoort het pas als het heel erg is. Je krijgt dan hikjes, klikjes en stotteren van het geluid. Ook als het nog onder die grens zit, kan het invloed hebben op het geluid, maar er is een grens waaronder geen mens het nog kan waarnemen.

Coax kabels moeten een weerstand hebben van 75Ohm en in theorie kun je 'any' kabel met een RCA/tulp stekker gebruiken. Punt is dat de goedkopere standaard audiokabels blijkbaar niet goed genoeg zijn. Ik heb het ooit geprobeerd uit nood, maar het geluid was erbarmelijk slecht. Daarna een goede kabel gekocht en die was een stuk beter. Het verschil was echt heel groot, niet uit te drukken in de standaard vage terminologie van de audiofiel waar je niets mee kunt, maar het was gewoon kut. Totaal geen dynamiek, vlak geluid etc.

Het is niet mijn bedoeling om mee te gaan in een oeverloze discussie over de zin van vd Hul kabels van €500 want dat vind ik ook waanzin. Maar ik denk wel dat als je een 'betere' installatie hebt, en je graag van een lekker muziekje geniet, het helemaal niet zo vreemd of onzinnig is om een wat 'betere' kabel aan te schaffen. Ik geef er echter nooit meer dan een paar tientjes aan uit. Net als met mijn RGB Scart, waarbij ik ook gewoon het verschil met een dropveter gewoon kan laten zien. Maar die verschillen houden een keer op. Meer dan €100 voor zo'n kabel uitgeven levert nauwelijks nog een verbetering op. Probleem met de freaks is dat als ze ergens hebben gehoord of gelezen dat materiaal zus en zo in theorie beter zou zijn, of een bepaalde winding van de kabelvezels een betere 'flow' van de electronen mogelijk maakt, zij meteen concluderen dat dus de muziek beter moet klinken. Ook al is het verschil nauwelijks te meten, laat staan te horen, maar zolang ze dat geloven, horen ze ook iets. Zou leuk zijn als je stiekem zo'n €1000 kabel vervangt door een ding van Profigold.... Kijken of ze het merken...

[kaajee]

Voor (relatief) korte afstanden maakt het niet zo gek veel uit. Als je bijv. tot 50cm moet overbruggen zul je het verschil echt niet merken. Tuurlijk is een 75Ohm variant (iets) beter maar korte afstanden (of even testen); geen probleem.......

[HarmoniousVibe]

Dat bepaalde kabels toevallig dezelfde soort connectoren heeft wil nog niet zeggen dat de rest van de kabel ook hetzelfde is. Een connector zegt in theorie helemaal niks over de kabel.

Omgekeerd is het ook zo dat twee kabels met andere connectoren verder nog precies hetzelfde kunnen zijn. E.g. s-video signaal kan worden verstuurd middels een SCART-connector of een mini-din of in theorie ook over 2 RCA-connectoren. Maar het feit blijft wel dat je 75Ω coaxiale kabels nodig hebt voor s-video, ongeacht de connector.

En dat geldt ook voor coaxiale kabels met een RCA/cinch connector. Deze zijn anders dan "normale" non-coaxiale kabels die toevallig ook beschikken over een RCA connector. Ik heb hier helaas even geen non-coaxiale RCA<-->RCA kabel meer liggen, anders zou ik m'n speakerset wel even daarmee aan kunnen sluiten en je het verschil laten horen.

Overigens, wat maakt het uit? Zo duur is een coaxkabeltje nu ook weer niet.

[ Voor 4% gewijzigd door HarmoniousVibe op 15-03-2009 10:45 ]

[mphilipp]

kaajee schreef op zondag 15 maart 2009 @ 10:40:
Tuurlijk is een 75Ohm variant (iets) beter maar korte afstanden (of even testen); geen probleem.......

En dat heb jij wetenschappelijk vastgesteld? Die impedantie is niet voor de grap hoor. Als je een kabel met een andere impedantie gaat gebruiken, tast je het signaal aan, dat kun je zelf gewoon meten. Beter nog: je hoort dat. Misschien niet als je graag naar happy hardcore luistert, want dat is toch al vervormde muziek, maar een beetje muziek waar wat dynamiek in zit sla je dan volledig dood.
Als je dat verschil niet hoort, ben je gewoon doof. Punt. Hou dan de rest van je leven je geld in je zak en koop de goedkoopste audioprut die je kunt vinden. Geef vooral geen geld uit aan dure speakers ofzo, en sluit ze ook gewoon met een stukje stroomdraad aan.

@LB06: helemaal gelijk. Met video zie je dat idd nog beter: pak maar eens een verkeerd kabeltje voor een composiet video verbinding: je ziet direct een degradatie van het signaal. Bij audio is dat subtieler, maar een beetje geoefend oor heeft het ook wel in de gaten.
Het ligt er denk ik ook wel aan hoe je luistert en waarnaar. Radio Shuffleplay op de achtergrond zal misschien niet direct opvallen, maar als je lekker gaat zitten voor een lekker stuk jazz oid gaat het al snel opvallen.

[ Voor 22% gewijzigd door mphilipp op 15-03-2009 10:53 ]

[kaajee]

Dachten jullie dat 'intern' in een device al die kabels 75ohm zijn? Vergeet het maar!
Als je bijv. een S/PDIF header op[ je moederbord in je pc hebt en je hebt er bijv. een losse bracket bijzitten die ja aan deze header moet verbinden zijn deze kabels echt geen 75ohm hoor!



Ook intern in bijv. een cd/dvd speler wordt echt niet met 75ohms kabels gewerkt.

[ Voor 9% gewijzigd door kaajee op 15-03-2009 11:04 ]

[ThinkPad]

Het zou al ietsje beter zijn als je een composiet videokabeltje zou gebruiken, want die is wel 75 Ohm toch?

En het is inderdaad vreemd, want intern zit het idd met gewone draadjes aangesloten


P.S In de situatie hier thuis heb ik heus geen honderden meters kabel gebruikt op deze meter.
Het is misschien net een meter van de HTPC naar de receiver.

[ Voor 28% gewijzigd door ThinkPad op 15-03-2009 11:26 ]

[HarmoniousVibe]

Er is natuurlijk wel een discrepantie tussen de vraag of er verschil is en of je dat verschil echt gaat merken. Kijk als je een kabel hebt met +/- 55Ω van een halve meter die redelijk goed shielded is dan hoor je waarschijnlijk geen verschil. Gaat het echter over een wat langere kabel van 35Ω met een paar millimeter doorsnee dan ga dat dat natuurlijk wel merken, zeker met bijvoorbeeld video.

Het is allemaal niet zo zwart-wit, maar door de verschillende factoren die een rol spelen krijg je een glijdende schaal.

Overigens is het ook zo dat een coaxiale kabel met RCA connector nooit helemaal 75Ω is, omdat de RCA connector de bottleneck vormt.

[HarmoniousVibe]

ThinkPadd schreef op zondag 15 maart 2009 @ 11:23:
Het zou al ietsje beter zijn als je een composiet videokabeltje zou gebruiken, want die is wel 75 Ohm toch?

En het is inderdaad vreemd, want intern zit het idd met gewone draadjes aangesloten

Nee, composite-kabeltjes (vooral als ze worden meegeleverd) zijn echt enorm brak. Goede componentkabels daarentegen zouden wel min of meer aan de specs moeten voldoen volgens mij.

Over die module: klopt dat dat de bottleneck is wss, dus moet je er gewoon voor zorgen dat je niet kiest voor zo'n oplossing , maar eentje die netjes op een PCI(-E) geluidskaart of op je mobo zit gesoldeerd.

[ Voor 17% gewijzigd door HarmoniousVibe op 15-03-2009 11:28 ]

[kaajee]

LB06 schreef op zondag 15 maart 2009 @ 11:25:
[...]
............

Over die module: klopt dat dat de bottleneck is wss, dus moet je er gewoon voor zorgen dat je niet kiest voor zo'n oplossing , maar eentje die netjes op een PCI(-E) geluidskaart of op je mobo zit gesoldeerd.

En 'intern' de elektrische lijntjes op de printplaat bijv. zijn volgens jou wel allemaal 75Ohm? Vergeet het maar.........zo zit er altijd wel ergens een botteleneck en (ben ik met je eens?) dat je zo min mogelijk bbottlenecks moet hebben. Dus een beetje redelijk bekabeling en stekkers is zeker aan te raden.

Zelfde reden voor de vergulde/gouden connectoren: op zich onzin qua geleiding, maar voor potentiële corrosie vorming weer wel een pluspunt. Dat treedt bij vergulde pluggen minder/niet op. Corrosie zorgt weer voor een verminderd contact......

[Fish]

kaajee schreef op zondag 15 maart 2009 @ 11:02:
Dachten jullie dat 'intern' in een device al die kabels 75ohm zijn? Vergeet het maar!
Als je bijv. een S/PDIF header op[ je moederbord in je pc hebt en je hebt er bijv. een losse bracket bijzitten die ja aan deze header moet verbinden zijn deze kabels echt geen 75ohm hoor!

[afbeelding]

Ook intern in bijv. een cd/dvd speler wordt echt niet met 75ohms kabels gewerkt.

kijk uit wat je zegt. het gaat om de impedantie bij een bepaalde frequentie. niet om het type kabel
(coax vs twisted), goede conectoren zijn namelijk ook op een bepaalde impedantie gemaakt
het kabeltje wat je ziet kan best 75 ohms zijn

voorbeeldje van 300ohms kabel (http://mikeyancey.com/FM-Transmit-Antenna.php)

[kaajee]

Ja en?

[FrenzyFreak]

ThinkPadd schreef op zondag 15 maart 2009 @ 11:23:
Het zou al ietsje beter zijn als je een composiet videokabeltje zou gebruiken, want die is wel 75 Ohm toch?

Inderdaad, betere composiet kabels zijn meestal ook al 75 Ohm. Dat zijn in principe dezelfde kabels.

LB06 schreef op zondag 15 maart 2009 @ 11:25:
[...]

Nee, composite-kabeltjes (vooral als ze worden meegeleverd) zijn echt enorm brak. Goede componentkabels daarentegen zouden wel min of meer aan de specs moeten voldoen volgens mij.

Over die module: klopt dat dat de bottleneck is wss, dus moet je er gewoon voor zorgen dat je niet kiest voor zo'n oplossing , maar eentje die netjes op een PCI(-E) geluidskaart of op je mobo zit gesoldeerd.

Thinkpad zegt nadrukkelijk betere composiet kabels. Daar vallen maar zelden meegeleverde kabels onder, in mijn mening. Natuurlijk hangt dat ook van het product af waar ze mee komen.

Verder zijn componentkabels gewoon 3x 75Ohm kabel en in principe dezelfde kabel (met elk een ander kleurtje) als een fatsoenlijke composiet, of coaxiale kabel...

[rapture]

Je hebt een minimale kwaliteit nodig en dat is in de netwerk, militaire en telecommunicatie wereld vastgelegd in allerlei normen. Als je een Cat5e, RG59,... vastpakt, dan weet je wat voor een kabel het is.

In audio heb je geen echte normen en er wordt zo goedkoop mogelijke junk geproduceerd. Het stukje glasvezel tussen 2 switches kan van echt glas zijn en de netwerkbeheerder heeft het glas netjes geslepen voordat hij de connector erop vast maakt. Het stukje optische kabel voor audiogebruik is van plastic en er is helemaal geen netwerkbeheerder die het plastic netjes slijpt. Het kan dus op 60° scheef staan ipv netjes haaks (90°) of de einde van het plastic staat bol ipv vlak, enzovoort. Bij de netwerkbeheerder kan de laserstraal netjes in zijn glasvezels, maar bij je audio-installatie probeert het licht op de meest vage manier nog in het stukje plastic te geraken.

Productiekwaliteit is dus zo slecht mogelijk en beetje techneut kan vrij gemakkelijk de kwaliteit opdrijven. bv een gewone analoge verbinding door RG-59 met goede connectoren vervangen.

De wereld is analoog en digitaal is slechts een applicatie dat op analoog draait. Je zet bv 1V als 1 of 0V als 0 op een draad en de ontvanger zal bv alles tussen 0,7V en 1V als 1 herkennen en alles tussen 0,5V en 0V als 0 herkennen. Met een erg slechte kabel zou veel signalen tussen 0,5V en 0,7V kunnen eindigen, dan heb je iets dat geen 0 of 1 is.

Onderschat de mogelijkheden van de Chinezen niet om het meest brakke producten te produceren. Als de buurman kan produceren voor dubbeltje minder, dan heeft hij een groot voordeel in winstmarge of concurrentiepositie. Dus je mag niet aan zijn brakheid onderdoen en je moet brakker produceren, nog een dubbeltje eraf. Dit heeft vergaande gevolgen in oa voedselveiligheid,... Zwart industrieel afvalwater doet mijn groententuin sneller, groter, goedkoper, beter... groeien, absolute winst en het is bijzaak dat de groentesoep van de klanten wat zwarter eruit ziet. Zulke toestanden zie je in hun gehele economie. De lokale bevolking eet geen lokale producten, want ze weten heel goed wat ze met hun lokale producten doen. De Chinese marine weet waarom ze Engels leren en buitenlands apparatuur in bepaalde schepen monteren. Om maar niet door hun eigen burgers belazerd te worden.

Aan de andere kant heb je audiofielenvoodoo, speciaal ontworpen voor de niet-techneuten. Prijzen schieten exponentieel de hoogte in, terwijl de kwaliteit niet eens lineair vooruitgaat. Of ze spreken over meetbare of onmeetbare verbetering dat misschien voor netwerken interessant is, maar voor audio is het zware overkill. Leuk dat de 1 in een digitale signaal niet meer tussen 0,8V en 1V (ligt al netjes tussen 0,7V en 1V van het voorbeeld), maar het ligt nu tussen 0,85V en 1V. Er is dus een basiskwaliteit nodig om het boeltje te laten werken, eenmaal het goed werkt, dan heeft extra kwaliteitverbetering geen zin. Waar zit de basiskwaliteit? Als ik naar een RG59 rolletje van 100m voor 66 euro kijk, dan kost het geen stukken van mensen om wat coax te gebruiken voor verbindingen. Afhankelijk van de gebruikte frequentie heb je nog demping per meter, dat is bij televisie van toepassing, maar bij audio kom je niet in de buurt van deze problemen.

[Fish]

kaajee schreef op zondag 15 maart 2009 @ 11:58:
Ja en?

je laat een kabel zien waarvan je beweert dat ie niet 75 ohms. zonder dat te controleren
je maakt puur een aanname omdat je geen coax ziet

[kaajee]

fish schreef op zondag 15 maart 2009 @ 12:06:
[...]


je laat een kabel zien waarvan je beweert dat ie niet 75 ohms. zonder dat te controleren
je maakt puur een aanname omdat je geen coax ziet

o bedoelde je dat?
Nou neem van mij aan (en heb het gemeten) dat die 'bracket kabeltjes' geen 75ohm zijn. Zijn gewon standaard draadjes zoals je die overal tegenkomt. Bijv. dezelfde impedantie als standaard telefoon/koper kabeltjes.........

[Anoniem: 143259]

Voor een digitale coaxverbinding mag je er van uit gaan dat die RG59 van 75ohm nauwelijks zal afwijken.
Toevallig heb ik enkele weken terug een digitale interlink met deze kabel in elkaar geklooid, om de 5m afstand van de geluidskaart van mijn PC met de DAC van mijn stereoset te overbruggen.
Als connectoren gebruik ik 2 mooie vergulde (merkloze) van 1€/stuk.
Kostprijs van deze afgewerkte kabel: 5,50€.!
Je hebt hier wel enkele minuten soldeerwerk voor over (ik had al >20jaar geen soldeerervaring meer), maar het resultaat mag gezien (en gehoord) worden...
Wat mij betreft, koop ik nooit nog een kant en klare kabel.

[Indoubt]

mphilipp schreef op zondag 15 maart 2009 @ 10:50:
[...]

Als je een kabel met een andere impedantie gaat gebruiken, tast je het signaal aan, dat kun je zelf gewoon meten. Beter nog: je hoort dat. Misschien niet als je graag naar happy hardcore luistert, want dat is toch al vervormde muziek, maar een beetje muziek waar wat dynamiek in zit sla je dan volledig dood.
Als je dat verschil niet hoort, ben je gewoon doof. Punt. Hou dan de rest van je leven je geld in je zak en koop de goedkoopste audioprut die je kunt vinden. Geef vooral geen geld uit aan dure speakers ofzo, en sluit ze ook gewoon met een stukje stroomdraad aan.

Interessant, kun je dat wat verder toelichten want ik heb dat nog niet eerder op deze manier mogen ontdekken

[Fish]

Indoubt schreef op zondag 15 maart 2009 @ 20:55:
[...]


Interessant, kun je dat wat verder toelichten want ik heb dat nog niet eerder op deze manier mogen ontdekken

op het moment dat je 2 verschilende impedanties koppeld krijg je reflecties van je singaal

hoe kun je het het beste omscrijven. met een touw.
je staat op een flat en hebt een lang touw in je handen naar beneden hangen. je beweegt het touw even kort. wat zie je dan? Je beweging zie je keurig het touw volgen tot het einde en dan komt het terug. dat noemen we een reflectie.
wat je ziet is dat de energie die je in het touw stopt niet verder gaat maar terugkomt.

als het zelfde touw langer zou maken dan zou je singaal verder gaan. stel dat je er iets aanhangt dat precie hetzelfde reargeert als een oneidig touw. dan zou alle energie daar in gaan. zonder reflecties

als je daar weer een ander soort touw aanhangt gaat een deel door, en een ander deel reflecteerd.

als je het echt slecht hebt, reflecteerd het dus een paar keer heen en weer waarbij het singaal zichzelf gaat storen.


2 efecten dus. reflectie zorgt dus dat de singaalsterke afneemt, en kan ook ervoor zorgen dat het singaal iets later weer terugkomt. (denk aan de beeldschaduwen vroeger op tv)


(Fish gebruikt wel eens strooomdraad voor zijn speakers. is vaak lulkoek, hangt ook een beetje van het vermogen en de afstand af)

[ Voor 16% gewijzigd door Fish op 15-03-2009 21:15 ]

[Indoubt]

fish, dankje maar het ging er meer om dat ik graag had gezien dat mphillip zijn claims van wat meer fundament zou voorzien.

Het verschijnsel waar je op doelt speelt zich nauwelijks af in de voor digitale coax beperkte gebruiksgebieden thuis. RCA of tulp connectoren zijn toch al niet de meest geschikte in deze situatie doch wij leven er allen mee.

Ikzelf heb verschillende typen coax gebruikt als digitale interlink en met geen daarvan heb ik gehoormatig een verschil kunnen ontdekken, hetgeen overigens niet betekend dat het perse onhoorbaar zou zijn. Een redelijk percentage daarvan voldeed niet aan de speciefieke weerstand van 75 Ohm en zeker de zilveren exoten vallen daarbuiten. Ik ben me ervan bewust dat de er verschillen zijn maar in mijn (beperkte) installatie speelt dat geen rol

Ik begrijp echter dat mijn installatie gekwalificeerd is als allergoedkoopste audioprut omdat ik de verschillen tussen een stukje coax niet hoor. Ik heb net nog even geluisterd. Gelukkig kan ik nog steeds leven met het resultaat.

Ik hoop dat dit voor de TS een en ander in het juiste perspectief plaatst

[ Voor 3% gewijzigd door Indoubt op 16-03-2009 00:44 ]

[ThinkPad]

Indoubt schreef op maandag 16 maart 2009 @ 00:42:

Ik hoop dat dit voor de TS een en ander in het juiste perspectief plaatst

Ja ik ben er wel ongeveer uit. Pas bij langere afstanden en professionelere toepassingen ga je verschil merken. Voor thuis kun je prima af met een cinch/RCA/tulp snoertje.

[voodooless]

mphilipp schreef op zondag 15 maart 2009 @ 02:23:
Maar goed, bij een optische verbinding blijkt er dus makkelijker jitter op te treden dan bij coaxiale verbindingen. Jitter is volgens mij nooit helemaal te elimineren, maar dat is op zich niet erg want je hoort het pas als het heel erg is. Je krijgt dan hikjes, klikjes en stotteren van het geluid. Ook als het nog onder die grens zit, kan het invloed hebben op het geluid, maar er is een grens waaronder geen mens het nog kan waarnemen.

Jitter zorgt zeer zeker niet voor hikjes en klikjes, maar gewoon voor meer ruis (doorgaans ver onder de gehoordrempel)

mphilipp schreef op zondag 15 maart 2009 @ 10:50:
En dat heb jij wetenschappelijk vastgesteld? Die impedantie is niet voor de grap hoor. Als je een kabel met een andere impedantie gaat gebruiken, tast je het signaal aan, dat kun je zelf gewoon meten. Beter nog: je hoort dat. Misschien niet als je graag naar happy hardcore luistert, want dat is toch al vervormde muziek, maar een beetje muziek waar wat dynamiek in zit sla je dan volledig dood.

En dat laatste heb jij wetenschappelijk vastgesteld Het zal vast zo zijn dat het signaal aangetast wordt. Op een gegeven moment is het dan zo dat er leesfouten bij de ontvanger ontstaan, dat resulteert in de bekende hikjes en klikjes en alles wat er tussenin nog zit. Minder dynamiek lijkt me toch een zeer onwaarschijnlijke uitkomst in dit geval.

In de praktijk merkt je van die impedantie tamelijk weinig op korte afstanden (zeg <50 cm), daarboven wordt het wel belangrijk.

[Anoniem: 159816]

Ik ga vanavond eens luisteren naar het verschil tussen een goede en een slechte digitale kabel. Heb 10 meter kabel van HQ silver series. Super bewegelijke meuk met elcheapo pluggen. Heb vanochtend 10 meter van Blue Jeans binnen gehad, dat is Belden 1694A coax + Canare pluggen. Als er daarmee geen verschil is dan is er nergens verschil mee.

[ShittyOldMan]

ThinkPadd schreef op maandag 16 maart 2009 @ 09:00:
[...]

Ja ik ben er wel ongeveer uit. Pas bij langere afstanden en professionelere toepassingen ga je verschil merken. Voor thuis kun je prima af met een cinch/RCA/tulp snoertje.

Als ik mij niet vergis moet de lengte van de kabel een redelijk deel van de golflengte zijn wil de impedantie van belang zijn? Voor analoge audio, zeg 20.000Hz is de golflengte door de kabel een kilometer of 10. Bij een paar kilometer kabel gaat het dus spelen. Bij digitale audio, zeg standaard s/pdif, dat zit op zo'n 3MHz, is het meer richting 60 meter, dat is al aanzienlijk korter. Verder denk ik dat je conclusie zo ongeveer wel klopt ja

[deepbass909]

fish schreef op zondag 15 maart 2009 @ 21:05:
[...]


op het moment dat je 2 verschilende impedanties koppeld krijg je reflecties van je singaal

hoe kun je het het beste omscrijven. met een touw.
je staat op een flat en hebt een lang touw in je handen naar beneden hangen. je beweegt het touw even kort. wat zie je dan? Je beweging zie je keurig het touw volgen tot het einde en dan komt het terug. dat noemen we een reflectie.
wat je ziet is dat de energie die je in het touw stopt niet verder gaat maar terugkomt.

als het zelfde touw langer zou maken dan zou je singaal verder gaan. stel dat je er iets aanhangt dat precie hetzelfde reargeert als een oneidig touw. dan zou alle energie daar in gaan. zonder reflecties

als je daar weer een ander soort touw aanhangt gaat een deel door, en een ander deel reflecteerd.

als je het echt slecht hebt, reflecteerd het dus een paar keer heen en weer waarbij het singaal zichzelf gaat storen.


2 efecten dus. reflectie zorgt dus dat de singaalsterke afneemt, en kan ook ervoor zorgen dat het singaal iets later weer terugkomt. (denk aan de beeldschaduwen vroeger op tv)


(Fish gebruikt wel eens strooomdraad voor zijn speakers. is vaak lulkoek, hangt ook een beetje van het vermogen en de afstand af)

Je verhaal klopt, en om precies die reden zit er achter een SPDIF aansluiting altijd aan beide zijden een simpel filter dat de reflecties dempt. Hoe goed het filter is bepaald hoe slecht de kabel mag zijn (binnen bepaalde grenzen natuurlijk).

Wat betreft de kabels die geschikt zijn voor SPDIF, in feite zou elke audio of video kabel moeten volstaan. Analoge video en audio wordt over een kabel met 75 Ohm gestuurd, net als SPDIF. Een beetje goede composiet of mono audiokabel zou moeten voldoen. Het probleem is alleen dat dropveters bij lange na niet voldoen. Maar ook daar zit behoorlijk wat rek in. Ik heb zelf een RG58 kabel liggen (50Ohm impedantie) van 7 meter, die ik jaren voor composiet video heb gebruikt. De kwaliteit van het beeld was strakker met die kabel, dan met kortere composiet HQ-kabels.

Bij huis-, tuin- en keukengebruik van audio en video blijf je vaak onder de 10 meter, en dan volstaat een redelijke kabel in de meeste gevallen. Bij korte interlinks (<2 meter) speelt impedantie sowieso een ondergeschikte rol aan afscherming.

Wil je goede interlinks zonder absurt veel te moeten betalen, haal dan een paar meter RG59 of een audio kabel van 75Ohm die soepeler is, soldeer er pluggen aan en klaar. Of als je helemaal hardcore wilt, pak dan goede kwaliteit COAX-antenne kabel, maar die heeft als nadeel wel erg stug te zijn.

[Anoniem: 159816]

Anoniem: 159816 schreef op maandag 16 maart 2009 @ 12:03:
Ik ga vanavond eens luisteren naar het verschil tussen een goede en een slechte digitale kabel. Heb 10 meter kabel van HQ silver series. Super bewegelijke meuk met elcheapo pluggen. Heb vanochtend 10 meter van Blue Jeans binnen gehad, dat is Belden 1694A coax + Canare pluggen. Als er daarmee geen verschil is dan is er nergens verschil mee.

Ik hoor zo snel geen verschil. Zal eens een paar keer omwisselen als ik daar tijd voor heb. Of misschien is mij spul niet goed genoeg om het verschil te horen

[Indoubt]

Of het probleem is niet groot genoeg om het te horen

[kaajee]

Wie heeft het over een probleem dan?

[jfeelders]

voodooless schreef op maandag 16 maart 2009 @ 09:52:
Jitter zorgt zeer zeker niet voor hikjes en klikjes, maar gewoon voor meer ruis (doorgaans ver onder de gehoordrempel)

Slightly offtopic, maar voor het tegengaan van wildgroei van foute technische blabla hieronder uitleg over jitter door een geluidstechnicus (= /me):
Jitter is een verzamelnaam voor afwijkingen in de (constante) frequentie van de wordclock. Dit komt enkel voor bij A/D of D/A omvorming. In geval van A/D wordt je analoge signaal omgezet in digitale samples wat in vaste tussenstappen gebeurt (de wordclock). Bij consumentenapparatuur (en veel professionele apparatuur ook) wordt een goedkope clockchip gebruikt waardoor het omvormen niet met vaste tussenpozen gebeurt (in microseconden). Je digitale audio is dan niet gelijk aan de analoge. Als je daar ook weer een slechte D/A-convertor achter plakt (in je versterker) wordt de audio nog weer anders omgevormd en raak je steeds verder van je origineel. Vindt dus jitter plaats dan krijg je een vervorming in je audiosignaal waar het menselijk oor toevallig behoorlijk gevoelig voor is. Geen ruis of hikken dus, maar een vervorming.
Idealiter wil je dus een perfecte (externe) wordclock(generator) waar al je apparaten in de keten aan syncen en dat is wat in veel professionele omgevingen (studio's, digitale multikabels) dan ook gebeurt. Alle apparatuur met A/D en D/A-convertors lopen dan exact gelijk en je signaal blijft gelijk. Zelf heb ik niet al te lang geleden een experiment gedaan met A/D en D/A conversie met de interne wordclock van onze mengtafels en digitale multikabel en met een externe wordclock-generator: het geluid klonk ruimtelijker (meer definitie) en er was meer informatie in de lage tonen. Allemaal door het verschil in wordclock. Een goede externe wordclock-generator is helaas tegen de €2000.
Jitter kan dus niet voorkomen in connecties tussen digitale apparatuur; je conversie heeft al plaats gevonden (of gaat nog plaats vinden). Door een verkeerde digitale connectie (RG59; 75ohm) kan echter wel je data veranderen en daardoor je wordclock die over die lijn meeloopt niet in sync blijven. Dit is alleen van belang als niet ieder apparaat op zijn eigen wordclock loopt.