harley schreef op zondag 05 oktober 2008 @ 23:42:
[...]
Ow heel simpel.
EOS350/400/450/1000D ligt mij niet lekker in de hand
hetzelfde geldt voor de D40/50/60 van nikon.
Dan zou ik dus al op de Canon 40/50D of Nikon D80/90 uitkomen omdat die een slag groter zijn en dan wel lekker in de hand liggen. Helaas zijn deze camera's toch wel een factor 2x duurder.
Kan ik me in vinden, is natuurlijk persoonlijke voorkeur. Vindt mijn 30D ook veel fijner dan 350D die ik hiervoor had.
Dan komt er nog een gestabiliseerde lens bij (ik wilde perse stabilisatie) wat het hele verhaal wel zeker 30% tot wel 100% duurder maakt als een A200/300/350 van sony waar dit standaard al in de body zit.
Hoeft niet per se. De Canon 18-55 IS en 55-200 IS zijn prima objectieven als je geen harde eisen stelt aan superscherpte en contrast e.d. Zijn relatief gezien helemaal geen dure objectieven.
Daarnaast hoeft ik geen 20 objectieven te hebben. Het liefst had ik het bij 1 objectief gehouden maar dan lever ik teveel op kwaliteit in dus vandaar toch maar de 2 objectieven genomen die beide goed zijn ipv 1 matige.
Dit is ook een beetje afhankelijk van je persoonlijke situatie. Er zijn natuurlijk mensen die WEL een groot aantal lenzen nodig hebben, die zijn dan een stuk beter af bij Canon of Nikon. Ik vind het zelf alleen fijn om veel keuze te hebben, dat als je een keer beslist om te upgraden naar een betere lens dat dat dan ook gewoon kan, dat je niet gelimiteerd bent welke lenzen je voor je camera kan kopen.
Wat verdere accessoires betreft-> Sony heeft genoeg bruikbare objectieven en flitsers kabels en andere rotzooi en ook Sigma Metz Tamron Sigma en andere merken hebben genoeg. Ik hoeft geen keuze uit 80 objectieven en 67 verschillende flitsers als ik zelf er toch maar 2 objectieven en op termijn 1 flitser gebruik.
Natuurlijk zijn er alternatieven, maar die heb je als Canon/Nikon-user ook. Persoonlijk heb ik niet zo'n hoge pet op van bijv. Sigma, Tamron of Tokina lenzen (uitzonderingen daargelaten). Dan heb ik het niet alleen over de kwaliteit van het glas wat erin zit, maar ook de bouwkwaliteit en dingen als USM en FTM. Je kan voor Canon en Nikon ook Sigma/Tamron/Tokina lenzen kopen, dus als je geen geld over hebt voor bovengenoemde voordelen kan je ook voor de goedkopere alternatieven gaan.
Wat ik niet snap is dat nikon en canon altijd helemaal de hemel in geprezen wordt alsof er niets anders bestaat.
Is het omdat ze vasthouden aan een hoop oude objectieven met kwaliteitsverlies op aps-c formaat camera's ?? Nee dan doe mij maar objectieven die voor APS-C ontworpen zijn en rekening houden met de + en - punten van het systeem.
Zowel Canon als Nikon hebben lenzen voor APS-C sensors in de vorm van respectievelijk EF-S en DX. Bovendien zijn de meeste full frame lenzen prima en zo niet beter dan lenzen specifiek voor APS-C sensors. In die zin snap ik je punt niet helemaal.
Is het omdat je keuze hebt uit een 100 objectieven waarvan driekwart voor de gemiddelde gebruiker te duur is en de andere kwart maar een stuk of 5/6 echt interessant zijn voor de gemiddelde gebruiker ?
Er is altijd een prijsverschil tussen verschillende lenzen. Ze zijn vaak ontworpen voor een specifiek doel, met bijbehorend budget. Het punt is dat je de keuze hebt en dat je, als je het geld hebt, ook gewoon bijv. die EF 400mm f/2.8 IS op je 450D kan schroeven (extreem voorbeeld). Die vrijheid heb je bij Canon/Nikon en als ik aan bijv. een Sony DSLR denk dan heb ik altijd het idee van "stel ik wil een mooie 35mm f/1.4, dan zal ik moeten switchen naar een ander merk". Dus op die manier vind ik dat je jezelf dan limiteert door voor een "alternatief" merk te gaan.
Ik persoonlijk vind sony een hele goede prijs kwaliteit verhouding hebben, en voor de gemiddelde consument zijnde niet pro-user of aspiraties die kant in hebben ook meer als voldoende accessoires hebben.
True, en daar ben ik het je ook wel mee eens, maar wederom: Canon en Nikon hebben ook voldoende mogelijkheden voor een kleiner budget. Het probleem is dat wanneer je dat "entry-level" stadium ontgroeid bent en je wil eens een keer een toplens proberen/kopen, dat je dan gelijk helemaal over moet schakelen naar een ander merk, puur omdat een Sony, Pentax, Olympus of Sigma dat niet kan leveren.
Ook voor de pro-user hebben ze nu met de A900 een hele mooie camera waarbij ook alle minolta objectieven weer gebruikt kunnen worden op de manier waarvoor ze bedoeld zijn.
Kan zijn, maar ik ken geen pro's die over zullen schakelen naar Sony, die blijven lekker bij Canon/Nikon, niet in de laatste plaats omdat ze daar veel meer keuze en vrijheid hebben in lenzen en accessoires. In die zin denk ik ook eerder dat Sony een full frame camera ontwikkeld om te laten zien dat ze het kunnen, niet omdat ze een voorname positie in die markt willen verkrijgen.
Niet in de laatste plaats heb je als Canon/Nikon user ook nog eens het voordeel van een enorm aanbod in 2e hands lenzen en accessoires. Heb je het geld niet om voor nieuw te gaan, heb je een enorm aanbod in 2e hands materiaal om op terug te vallen. Ik koop zelf bijna geen nieuw. Paar jaar terug voor een nieuwe 10D met 17-40L gegaan, maar zit inmiddels met een 2e hands 30D en 17-55/2.8 IS. Dat scheelt me een bult geld vergeleken met nieuw spul, wat het voor mij mogelijk maakt om kwalitatief wat beters te kopen omdat ik geld bespaar.
Concluderend kan je denk ik wel zeggen dat het grotendeels afhankelijk is van de eisen die de gebruiker stelt aan zijn apparatuur. Maar het punt is dat die eisen kunnen veranderen in verloop van tijd en dat je dan in mijn opzicht bij Canon en Nikon veel meer vrijheid hebt in keuze tussen bodies, lenzen en andere meuk dan bij welk ander merk dan ook. Daarom kies ik persoonlijk voor de marktleiders als de leveranciers van mijn materiaal.