Rekcor schreef op donderdag 03 april 2008 @ 17:35:
[...]
Samengevat: er werd de indruk gewekt dat gelovigen geestesziek zijn, en dat we hen dus niet op 'de blauwe ogen moeten geloven' als zij zeggen dat ze God ervaren. Mijn antwoord daarop was dat het overgrote deel van de gelovigen helemaal niet de symptomen vertonen die men bij geesteszieken aantreft, maar dat men ze (de gelovigen

) in alle lagen van de bevolking - tot in de wetenschappelijk top - kan aantreffen, goed en normaal functionerend.
Nee, juist niet. Ik probeer juist los te peuteren wat het -verschil- is tussen beide. Want blijkbaar is er een verschil (en met slechts klagen dat ik christenen en Napoleon-gereincarneerden gelijk stel aan elkaar komen we er niet). De overeenkomst lijkt me in elk geval duidelijk: beiden geloven heilig in iets onbewijsbaars.
Rekcor schreef op donderdag 03 april 2008 @ 17:35:
[...]
Deze heb ik in een andere vorm al ergens voorbij zien komen. De gedachte is dat iets alleen bestaat als het door iedereen waargenomen kan worden.
Nu kunnen we natuurlijk van mening verschillen wat er met 'waarnemen' en wat er met 'bestaan' wordt bedoeld, maar ik kan best wat dingen opnoemen die m.i. bestaan, maar niet door iedereen waargenomen kunnen worden. Mijn gedachten bijvoorbeeld (gelukkig!) en mijn gevoelens*.
Nee, die kan ik niet waarnemen, maar ik heb wel vergelijkbare waarnemingen met mijn eigen gedachtes en gevoelens. En daar gaat het om. Iemand anders kan ook niet waarnemen dat jij god ervaart, maar dat hoeft nog niet te betekenen dat diegene geen vergelijkbare ervaringen heeft. En zelfs dan hoeven jullie nog niet dezelfde ervaringen te hebben, ook al gaan ze over een vergelijkbare god.
Rekcor schreef op donderdag 03 april 2008 @ 21:17:
[...]
Tsja, dit is inderdaad een moeilijk filosofisch punt. Ik zou je natuurlijk opnieuw kunnen wijzen op al die slimme wetenschappers die kennelijk niet in aliens/UFO's/vampieren/kabouters/feeen geloven, maar wel in God en dat die zelfs kunnen publiceren in Nature en Science (maar dat is geen bewijs).
Aliens, UFOs, vampieren, kabouters en feeen worden veel mensen ook niet met de paplepel ingegoten tijdens de opvoeding, misschien een dubbelblinde test doen om te kijken of dat er wat mee te maken heeft?
Moeten we wel even de ethiek overboord gooien, want indoctrinatie mag niet (als het god niet betreft)
Overigens wil ik je erop wijzen dat een goede wetenschapper openstaat voor alles, en niets uitsluit (ook geen god dus).
Rekcor schreef op donderdag 03 april 2008 @ 21:17:
Als ik binnenkort eens tijd heb, zal ik mijn epistemologieboek er eens op naslaan. Rest me wel de opmerking dat de stelling "
Zo kun je ook aliens, UFO's en vampieren laten bestaan, daar zijn ook zat volksverhalen en overleveringen over, net als kabouters en feeen." geen argument
tegen het bestaan van een god hoeft te zijn. Het is hoogstens een argument dat we niet blind kunnen vertrouwen op wat anderen zeggen (iets wat ik overigens nooit heb willen beweren).
En DAT is nu juist de strekking van de laatste 6 paginas. Vertrouw niet blind op wat anderen zeggen/schrijven. Durf kritisch te zijn.
Rekcor schreef op donderdag 03 april 2008 @ 21:17:
Overigens vind ik het flauw van je om te zeggen dat ik niet met onderbouwing kom. Voor ik met argumenten voor het bestaan van god kan komen, zal ik 'jullie' toch echt eerst moeten proberen te overtuigen dat argumenten als:
- christenen zijn te vergelijken met mensen die waanbeelden hebben;
- godservaringen zijn inbeeldingen ('alles van boven komt van beneden', prof. Kuitert);
- er is niets in de wetenschap dat op het bestaan van een god wijst.
in feite varianten zijn op / het gevolg zijn van:
- alleen de wetenschap kan ons echt inzicht geven in de werkelijkheid
Ik heb 1 vergelijking uit de kast gehaald: christenen en Napoleon-gereincarneerden geloven beide heilig in iets onbewijsbaars. Je enige tegenargument tot dusver was nog zwakker dan mijn vergelijking: christenen vind je in alle bevolkingsgroepen.
Of godservaringen inbeeldingen zijn laat ik even in het midden, maar je snapt natuurlijk zelf wel dat hier eenzelfde vergelijking opgaat als in het christen-napoleon argument. Geef eens ontkrachtingen van die stelling. Waarom is een godservaring anders dan een inbeelding (of een trip, of een vlaag van verstandsverbijstering, of ...)?
In de wetenschap is er niets dat op het bestaan van een god wijst. Dat klopt toch ook? En daaruit mag de volgende conclusie getrokken worden: god mag buiten de geaccepteerde formules en stellingen gehouden worden bij gebrek aan bewijs. Wil je dat veranderd zien? Het staat je volledig vrij god aan te tonen op een wetenschappelijke manier.
Er is geen enkele stelling zo ononderbouwd als 'God bestaat'.
Rekcor schreef op donderdag 03 april 2008 @ 21:17:
en dat deze laatste stelling zichzelf niet alleen weerlegt, maar ook nog eens niet-neutraal is ten aanzien van het bestaan van een god/goden, aangezien deze bij voorbaat uitgesloten worden. Het is dus vooral negatieve apologetiek die ik bedrijf (aantonen waarom de ander geen gelijk heeft) i.p.v. positieve (aantonen waarom je wel gelijk hebt), maar ik wordt hiertoe gedwongen omdat christenen feitelijk toch voor gek worden versleten op dit forum.
Waarom weerlegt die stelling zichzelf? Het lijkt me juist de definitie van 'werkelijkheid'. Waarom zou iets bij onze werkelijkheid horen als het niet aan te tonen is? Waarom zou je ergens rekening mee moeten houden als het niet van (fysieke) invloed is?
Overigens verslijt je zelf christenen voor gek, door Napoleon-gereincarneerden impliciet voor gek te verklaren. Dat heb je mij, en anderen met mij, namelijk niet horen zeggen. Dat dat de algemene gedachtegang is bij het gros van het volk, wil nog niet zeggen dat het waar is

Open mind.
Rekcor schreef op donderdag 03 april 2008 @ 21:17:
[...]
We nemen inderdaad gedrag waar, wat we, inlevend als we zijn, koppelen aan bepaalde gevoelens. Maar dan weten we nog niet hoe jij boosheid precies beleeft. Wat dat betreft zijn we gedoemd tot eenzaamheid.
Is het noodzakelijk precies te weten hoe een ander boosheid beleeft? Waarom zou je dat willen? Het is net zoiets als smaak: het verschilt gewoon, ook al ziet het er vergelijkbaar uit. Ervaringen (dus ook gevoelens en gedachten) zijn persoonlijk, waarom wil je die uit de persoon halen, en ze en plein public projecteren?
Zeker, maar dan mis je nog het criterium 'onafhankelijk'.